EP.12 แคบแต่แซ่บ

เนื้อหาต่อจากเดิม...

"เห้ย!" ชายหนุ่มร้องตกใจทันทีที่เห็นว่าคนตัวเล็กก้มหน้าลงไปหาลูกรักของเขา ก่อนที่จะรูดซิปกางเกงของเขาลงช้า ๆ 

"หนูอมได้ไหม" เงยหน้าถามเขา ทั้ง ๆ ที่มือของเธอก็ล้วงเข้าไปแล้ว แล้วจะเงยหน้าขึ้นมาทำเพื่อ?

"เดี๋ยวเลอะปาก" เขาหมายถึงว่ามันจะแตกใส่ปากเธอน่ะ

"หนูกลืนได้ค่ะ" สายตาออดอ้อนสุด ๆ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมาตกหลุมกระรอกตัวนี่ สัตว์เล็กที่เขาไม่เคยอยากกินมาก่อน 

"ใกล้จะถึงห้องแล้ว" 

"ไม่ไหวค่ะ" พูดจบ ก็ก้มลงเลย 

"อื้ออ~" เสียงครางของชายหนุ่มดังขึ้น มันยิ่งทำให้คนตัวเล็กใช้ลิ้นได้เร็วขึ้น 

เงยหน้ามองแก่นกายแท่งโตของ ดร.ซัน ก่อนที่จะใช้ลิ้นเลียไปที่หัวเห็ดออกแรงดูดเล็กน้อย ผละปากออกจากหัวเห็ดสีชมพูมีน้ำลายสีขาวใสไหลลงบนหัว คนตัวเล็กก้มลงไปอีกครั้งก่อนที่จะเอาแก่นกายแท่งโตเข้าไปในช่องปากทั้งแท่ง รูดขึ้นรูดลงตามจังหวะความเร็ว ส่วนชายหนุ่มเองก็รีบเร่งให้ถึงห้องเร็วที่สุด เพราะถ้าช้ากว่านี้บนรถก็บนรถเถอะว่ะ ได้หมดไม่สนใครแล้ว 

คอนโดหรู...

รถหรูแล่นเข้ามาจอดที่ใต้ตึก รอบนี้แล่นลงมาจอดที่ชั้นใต้ดินก่อนที่รถยนต์จะจอดสนิท ทว่าเขาไม่ดับเครื่องยนต์ ดร.ซันปลดสายเบลล์ออกจากตัวเขา ก่อนที่จะเอื้อมมือไปรวมผมให้กับหญิงสาว 

"อื้ออ~" เสียงครางของชายหนุ่มดังขึ้น มือหนากำผมของเธอแน่นเพื่อคลายความเสียวที่แก่นกายของเขา คนตัวเล็กผละปากออกจากแก่นกายแท่งโต ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองหน้าชายหนุ่ม 

"อื้ออ~" ชายหนุ่มรั้งท้ายทอยของคนตัวเล็กเขามาก่อนที่จะกดจูบหนัก ๆ ลงที่ริมฝีปากบาง ๆ เป็นจูบที่รุนแรงจนคนตัวเล็กตั้งตัวไม่ทัน 

มือหนาเอื้อมมาจับที่ก้อนนิ่มที่ใต้เสื้อชุดนักศึกษา ยอดประทุมแข็งชูชันสู้มือ เนื้อนิ่มแน่นเต็มไม้เต็มมือเขาไปหมด ยิ่งออกแรงบีบก็ยิ่งมันมือ 

"อื้ออ~" 

ชายหนุ่มถอนจูบออกจากคนตัวเล็กก่อนที่จะเอื้อมไปปลดสายเบลล์ออกจากเธอ 

"ข้ามมาหาฉัน" เอ่ยขึ้นแผ่วเบา 

"บนรถเลยเหรอคะ" คนตัวเล็กเอ่ยถาม 

"บอกแล้วว่าไม่ติด" กระตุกยิ้มที่มุมปาก 

"คุณเลื่อนเบาะถอยหลังหน่อยค่ะ มันแคบหนูไม่ถนัด" ทันทีที่คนตัวเล็กเอ่ยจบ ชายหนุ่มก็เอื้อมมือลงไปเลื่อนเบาะขยับถอยหลัง ทำให้ที่ตรงเขามีพื้นที่มากขึ้น มากพอที่คนตัวเล็กจะขึ้นไปเล่นอยู่บนตัวของเขาได้ 

คนตัวเล็กขยับตัวลุกขึ้นจากเบาะของตัวเองก่อนที่จะปีนข้ามมาหาเขาที่อยู่ข้าง ๆ นั่งลงทับบนตัวเข้า หันหน้าเข้าหาเขา ก่อนที่จะเอื้อมมือยกมาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาทีล่ะเม็ดต่อหน้าของชายหนุ่ม ดร.ซันเองก็นั่งยกยิ้มมองการกระทำของเธอตั้งแต่ต้นจน..

"เม็ดสุดท้าย..ปลดให้หน่อยค่ะ" ร่างเล็กแต่หน้าอกหน้าใจไม่เล็ก ก้มตัวลงมาหาเขาช่วงอกของเธออยู่ตรงหน้าของเขาพอดิบพอดี 

"ทำไมไม่ถอดเองให้หมด" เลิกคิ้วถาม เพราะสามเม็ดแรกก็ถอดเองได้ 

"อยากให้คุณถอดให้ค่ะ" ส่งสายตายั่วมองเขา

ชายหนุ่มมองตรงมาที่เสื้อนักศึกษา เอื้อมมือหนายกขึ้นมาปลดกระดุมเม็ดสุดท้ายที่อยู่บนทรวงอกของหญิงสาว ก่อนที่เสื้อนักศึกษาจะแยกออกจากกัน เผยให้เห็นเนินอกอิ่มสีขาวกับบราสีดำสนิท ยิ่งมองก็ยิ่งหน้าค้นหา ชายหนุ่มซุกใบหน้าเข้าไปที่อกอิ่มข้างหนึ่งก่อนที่จะขบเม้นเบา ๆ จนมันเป็นรอยสีแดงเข้ม ส่วนมืออีกข้างก็ยกขึ้นมาจับอกอิ่มเอาไว้ในมือก่อนที่จะออกแรงขย้ำเบา ๆ 

"อื้อ~ คุณ~" ส่งเสียงครางดังอยู่ในรถ พร้อมกับแอ่นอกรับแรงขย้ำจากชายหนุ่ม

"โตเต็มมือ" ดร.ซันเอ่ย 

"กินคาวแล้ว คุณอยากกินของหวานด้วยไหมคะ" เอ่ยถามด้วยสายตาที่ออดอ้อน ของหวานที่คนตัวเล็กว่าก็คงเป็นตัวเธอเอง

"ดึงกระโปรงขึ้นสิ" ส่งสายตามองไปที่กระโปรงตัวสั้นจิ๋วที่มีความยาวแค่ไม่กี่นิ้ว หญิงสาวทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย ดึงกระโปรงทรงเอสีดำของตัวเองขึ้นจนเห็นต้นขาอ่อนของเธอ มองเลยขึ้นไปอีกนิดก็เป็นแพนตี้ตัวจิ๋วสีดำสนิท เธอเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหา 

"ยกก้นขึ้น" ออกคำสั่งกับเธอ คนตัวเล็กยกก้นขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เขาถอดแพนตี้ตัวจิ๋วออกจากเธอ บนเรือนร่างของเธอมีเพียงเสื้อสีขาว กับบราสีดำ เห็นทุกสัดส่วนของเธอชัดเจน ชัดเจนจนข้างล่างของเขามันเริ่มแข็งจนรู้สึกปวดหนึบขึ้นมา 

"อื้อ~ จะ..จุก" สะดุ้งตัวลอยทันทีที่เขากดตัวเธอลงบนแก่นกายแท่งโตของเขา ทำให้แก่นกายกระแทกเข้าไปในด้านในตัวตนของเธอจนมิดแท่งโต 

"อื้ออ~ หนูอย่าเกร็ง" ดร.ซันหลุดเสียงครางออกมา ทำให้คนตัวเล็กด้านบนก้มหน้าลงมามองเขา คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันจนแทบจะแนบชิด 

"เมื่อกี้คุณเรียกหนูว่าหนู" ร่างเล็กเอ่ยถาม มือเรียวเล็กยกขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากหนา 

"เผลอเรียก มันหลุดปากไปเอง" ยกมือขึ้นสองข้างมาจับไว้ที่เอวของเธอ ก่อนที่จะออกแรงบีบและกดลงแรง ๆ

"อ๊ะ! หนูจุกนะคะ ของคุณมันใหญ่นะ" 

"ของเธอมันแคบเองหรือเปล่า" 

"แล้วชอบมั้ยคะ"  

"ไม่!"

"ปากไม่ตรงใจ ฮ่า ๆ" คนตัวเล็กหลุดหัวเราะออกมา ทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนที่จะออกแรงกระแทกอีกครั้ง 

"อื้อ~ คุณแกล้งหนู" 

"ก็เธอมันน่าแกล้ง" เอ่ยขึ้นก่อนที่จะซุกใบหน้าหล่อ ๆ เข้าไปใกล้เนินอกอวบอิ่ม สูดดมกลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ จากเรือนร่างของหญิงสาว ก่อนที่จะเผลอกัดที่เนินอกของเธอจนมีรอยช้ำ 

"อ๊ะ! หนูเจ็บ" คนตัวเล็กดันใบหน้าของเขาออกจากเนินอกของตัวเอง 

"เอาคืนที่เธอกัดฉัน ตอนที่ออกจากร้านอาหาร"

"แต่หนูเจ็บจริง" ส่งสายตามองเขา น้ำตาเอ่อคลอ

"ไหนดูหน่อย" ยื่นหน้าเข้าใกล้เนินอกก่อนที่จะแตะมือลงที่รอยเบา ๆ "ขอโทษ"

"เปลี่ยนจากขอโทษเป็นขึ้นไปบนห้องแทนได้มั้ยคะ" ส่งสายตาออดอ้อน ชายหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรกลับมา มีเพียงแค่มือหนาที่เลื่อนขึ้นมาติดกระดุมให้กับคนตัวเล็กที่ล่ะเม็ด ก่อนที่จะยกคนตัวเล็กขึ้นแล้วจัดการใส่แพนตี้ตัวน้อยคืนเธอ จัดแจงเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อยก่อนที่จะจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเอง 

หลังจากที่จัดแจงเสื้อผ้าเสร็จชายหนุ่มก็เดินลงจากรถฝั่งของคนขับ ก่อนที่จะเดินอ้อมมาฝั่งที่หญิงสาวนั่งอยู่ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ ก้มตัวลงช้อนตัวอุ้มคนตัวเล็กขึ้นในท่าเจ้าสาว ส่วนคนตัวเล็กเองที่อยู่ในอาการเมามาย ใบหน้าแดง มีความต้องการในตัวชายหนุ่มสูง เลยทำให้เธอว่านอนสอนง่ายไม่มีขัดขืนเลยสักนิด 

"อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีก" กระซิบแนบชินริมหูของเธอทันทีที่อุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขน 

"ไหนคุณบอกไม่ชอบไงคะ" เลิกคิ้วสูง 

"ใช่ ฉันไม่ชอบ" 

"งั้นก็อย่าหวงสิคะ" 

"ไม่เคยคิดจะหวงเลยด้วยซ้ำ" 

"จำคำพูดคุณไว้ให้ดี ๆ นะคะ" 

"เมาแล้วกล้าต่อปากต่อคำ" ดร.ซันเอ่ยเสียงเข้ม ก่อนที่จะเดินตรงไปที่ลิฟต์ชั้นใต้ดิน แล้วกดลิฟต์ขึ้นไปที่ชั้นที่ตัวเองอยู่ ซึ่งเป็นชั้นเดียวที่เขาเป็นเจ้าของ เพราะชั้นนั่นถูกออกแบบมาให้เขาเพียงคนเดียวเท่านั้น ทั้งชั้นจะมีแค่ห้องเขาห้องเดียว 

***

ปากบอกไม่ชอบ แต่กินน้องไม่หยุด ปากบอกไม่หวง แต่ห้ามนั่นห้ามนี่