Novels by หลงจันทร

สามวันผ่านไปผ่านวันเกิดดร.ซันมาได้สองสามวัน ฝุ่นไปฝากครรภ์แล้ว ตอนนี้ท้องได้ประมาณสามเดือนแล้ว โชคดีมากที่คุณแม่ไม่มีอาการแพ้ใดๆ เลย แล้ววันนี้ก็เป็นวันที่เธอตื่นเต้นที่สุดในชีวิต เพราะอีกแค่ไม่กี่นาทีเธอก็จะถึงบ้านแล้ว มหาลัยปิดได้สองวันแล้ว ตอนแรกดร.ซันจะพาเธอกลับบ้านแล้ว ทว่าพ่อของดร.ซันบอกให้รอก่อน เดี๋ยวจะไปด้วย เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่เรื่องสำคัญ ต้องมีผู้ใหญ่ไปด้วย รถเจ็ดที่นั่งแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ ใจกลางหมู่บ้าน รอบๆ ตัวบ้านมีต้นส้ม ต้นมะม่วง ต้นลำไย เต็มไปหมด อากาศก็ดี บรรยากาศก็ดี คิดไปคิดมาบรรยากาศแบบนี้ก็เหมาะกับการเลี้ยงลูกที่สุดเลย "ตื่นเต้นเหรอ" ดร.ซันเอ่ยถามเธอเสียงแผ่ว เพราะมือที่จับกุมกันอยู่ มันสั่นแถมยังมีเม็ดเหงื่ออีกตั้งหาก "นิดหน่อยค่ะ" หันไปคลี่ยิ้มแห้งๆ ตอบเขา"ไม่ต้องกลัวนะ พี่จะอยู่ข้างๆ" ยกมือขึ้นลูบเรือนผมเธอเป็นการปลอบใจ ให้เธอรู้สึกดีขึ้น รู้สึกประหม่าน้อยลง คนขับลงเปิดประตูลงจากรถ เดินอ้อมไปเปิดประตูให้ท่านกิตติชัย ชายวัยสูงอายุลงจากรถก่อนเป็นคนแรก ตามด้วยดร.ซัน ฝุ่น แล้วก็ปิดท้ายด้วยทินกรที่อยู่ด้านหลังสุด ลงเป็นคนสุดท้าย "มาหาใครคะ" เ

สองชั่วโมงผ่านไปดร.ซันส่งฝุ่นไว้ที่เอโซน ฝากฝุ่นไว้กับเทลคู่นี้เขาสนิทกันมาก ตอนแรกฝุ่นก็จะตามออกมาด้วย ทว่าเขาไม่อยากให้เธอรับรู้เรื่องราวไม่ดีของเขา เลยบอกเธอว่ามาด้วยไม่ได้ เขาต้องไปจัดการธุระสำคัญ คนตัวเล็กเลยยอมฟัง ไม่ดื้อ ไม่ตามติด "กูกำลังเข้าโกดัง" เอ่ยพูดกับคนในสาย (อืม เดี๋ยวเอาเข้าไปส่งให้) แสดงว่าเธออยู่กับมันแล้ว "มึงยังแดกอยู่เหรอ?" เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย โดนรุมสิบขนาดนั้น มึงยังแดกลงอีกเหรอ?(คำถามสิ้นคิดไอ้สัด!) เอ่ยด่าเสร็จกดตัดสายเลย กูก็แค่ถามมั้ย ก็คนมันสงสัย กูผิดอะไร?ไม่สามสิบนาทีดร.ซันก็ถึงโกดังสร้างใหม่ของตัวเอง โกดังสร้างเสร็จเรียบร้อย มีห้องกระจกใหญ่เอาไว้สำหรับนั่งคุยเรื่องงาน แล้วก็มีห้องนอนหนึ่งห้องสำหรับดร.ซัน เวลาที่เขาเหนื่อยไม่อยากขับรถ ก็สามารถนอนที่โกดังได้เลย แต่ดูท่าแล้วตอนนี้ต่อให้เหนื่อยแค่ไหนก็คงต้องกลับ เพราะลูกเมียรออยู่บ้าน รถหรูของชายหนุ่มแล่นเข้ามาจอดที่หน้าโกดัง มีรถของธิเบศร์จอดอยู่ก่อนหน้านี้ด้วย ไม่รู้ว่ามาที่นี่ทำไม หรือไอ้โรมโทรไปบอกให้มา "มึงมาทำไม" เอ่ยถามทันทีที่เดินเข้ามาในห้องกระจก"มาดูอะไรสนุกๆ" หันหน้ามองเพื่อน ก่อนท

คนตัวโตกว่าเลื่อนลงต่ำ หยุดที่เนินกุหลาบสวย กลีบกุหลาบมีน้ำแฉะเต็มไปหมด ดร.ซันก้มลงไปแตะปลายลิ้นที่กลีบกุหลาบ ดูดชิมน้ำหวานจากดอกกุหลาบจนหมด ใช้ปลายลิ้นดันแทรกเข้าไปในช่องทางรัก หยอกล้อเล่นกับช่องรักจนสนุกปาก น้ำแฉะเยอะกว่าเดิม "อื้ออ~~ นะ..หนูเสียว" ปากก็เอ่ยพูดว่าเสียว ทว่ามือเล็กกลับจับกดหัวขอดร.ซันไว้ที่ตรงนั้น"อื้อ~ พี่ซัน~ อ่า~" "สะ...เสียว" จิกเล็บลงที่หัวไหล่ของเขา"ซี๊ด~~ อื้ออ~" ดร.ซันชิมน้ำหวานจากช่องรักจนพอใจแล้ว จึงเงยหน้าขึ้นมองเธอ สบตาเธอ ก่อนที่จะจับขาเล็กให้แยกออกจากกัน เห็นช่องรักเห็นกลีบกุหลาบชัดเจน ขยับตัวเข้ามาหาเธอนิดหน่อย ยกมือขึ้นข้างหนึ่งไปจับที่แก่นกายตัวเองรูดขึ้นรูดลง ส่วนมืออีกข้างก็แตะลงไปเม็ดเสียวบดคลึงความเสียวให้เธอ จนเธอดิ้นส่ายไปมาเล็กน้อย "อื้อ~ พอก่อน" ร่างเล็กพยายามขยับหนี แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเขาจับขาเธอไว้ "ไม่แกล้งแล้ว" ดร.ซันขยับแก่นกายแท่งโตเข้ามาใกล้ๆ ช่องรักของเธอก่อนที่จะค่อยๆ ดันมันเข้าไปช้าๆ ช่องเธอมันคับแคบแน่น รัดแก่นกายเขาจนปวดหนึบ "แน่น หนูอย่าเกร็ง" เอ่ยบอกเธอ"ไม่ได้เกร็ง" สองมือขย้ำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น "ซี๊ด~ แน่นฉิบหายเล

เนื้อหาต่อจากเดิม...หยิบสร้อยออกมาจากถุง ก่อนที่จะสวมใส่ให้เธอ คนตัวเล็กทำตามที่เขาบอกอย่างดี ไม่มีการแอบลืมตาขึ้นมามองเลยสักครั้ง "ลืมตาได้" ทันทีที่เขาเอ่ย เธอก็ลืมตาขึ้น แขนเล็กยกขึ้นมาจับที่ต้นคอลูบไล้ลงมาถึงระหว่างกลางอก ก่อนที่จะก้มมองด้วยดวงตาลุกวาว"...." น้ำตาเอ่อคลอ ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาสักคำ นอกจากน้ำสีใสที่ไหลอาบแก้มเป็นคำพูดแทน"อันนี้คือดีใจใช่ปะ" ดร.ซันเอ่ยถาม ทำเอาคนร้องไห้หลุดยิ้มทั้งน้ำตา "ฮ่าๆ หนูกำลังจะซึ้งแล้วเชียว" หัวเราะทั้งน้ำตา "ก็เห็นร้องไห้หนัก ใจเสียหมด" ชายหนุ่มแกล้งยกมือขึ้นมาทาบอก ฝุ่นเห็นท่าทางของเขายิ่งทำให้เธอหลุดยิ้มจนดวงตาแทบจะปิด "ฮ่าๆ" หัวเราะเบาๆ "ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากๆ แต่สิ่งของนอกกายมันไม่จำเป็นกับหนูเลยนะ" "ไม่เป็นไร แต่พี่เต็มใจให้ครับ""ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" คลี่ยิ้มให้ดร.ซัน ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างมีความสุข "อยากลงไปข้างล่างมั้ยครับ" บรรยากาศข้างล่างตอนนี้คือดี แดดสีส้มอ่อนๆ ลมพัดเย็นๆ ทว่าเธอส่ายหน้าเป็นคำตอบ คนตัวเล็กอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันแค่สองคนมากกว่า อยู่บนห้องก็ได้ เปิดหนังฟังเพลงอยู่ด้วยกันก็ได้ ไม่จำเป็นต้องลงไปข้างล่างเลย "ห

เนื้อหาต่อจาดเดิม..."เดี๋ยว! เดี๋ยวก่อน" เอ่ยห้ามเขาเท่าไรก็ไม่ทันแล้ว เขาลงไปอยู่ระหว่างเรียวขาฝุ่นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว คนตัวเล็กเพิ่งใส่เสื้อผ้าไปเมื่อครู่เอง ตอนนี้กลับกำลังจะโดนถอดเสื้อผ้าซะงั้น "สวยมาก" ทันทีที่ร่างกายของเธอเปลือยเปล่า ดร.ซันก็เอ่ยชม เรือนร่างเล็กนอนนิ่งไม่ขยับไปไหน ดร.ซันจับเรียวขาเธอแยกออกจากกันให้เป็นตัวเอ็ม ชายหนุ่มโน้มตัวลงหาเนินกุหลาบสีสวย กำลังจะแตะปลายลิ้นร้อนลงที่เนินกุหลาบ ทว่ามีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาเสียก่อน หน้าจอมือถือของดร.ซันโชว์เบอร์ปลายสายที่สำคัญ เขาต้องรับ ถ้าไม่รับได้มีปัญหาแน่ๆ "ครับ" เอ่ยทันทีที่รับสาย (อยู่ไหน) คนที่โทรเข้ามาขัดจังหวะคืออามอส"พัทยาครับ" (ดูไลน์ด้วย) อามอสเอ่ยแค่นั้น ก่อนที่จะวางสายไป เรียวคิ้วขมวดเข้าหากัน จนคนตัวเล็กต้องเอ่ยถาม "มีอะไรหรือเปล่าคะ" ยันตัวลุกขึ้นนั่งดีๆ"เปล่า หนูอยู่นี่แป๊บหนึ่งนะ" หันไปเอ่ยกับเธอ ก่อนที่จะเดินถือโทรศัพท์มือถือเข้าห้องน้ำไป เพียงครู่เดียว อามอสก็ส่งไลน์เข้ามาหาดร.ซัน Moss : (ส่งรูปภาพ) sun : เหี้ย!sun : เอาดีๆ sun : ไปเอามาจากไหน Moss : มันหลุดเต็มเน็ตไปทั่ว แต่กูจัดการแล้ว ป

เนื้อหาต่อจากเดิม...หลังจากที่ร่างเล็กนอนหลับตาพริ้มอยู่ที่ชายหาดอย่างสบายใจ เพียงครู่เดียวเธอก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เพราะลมเย็นๆ ที่เริ่มพัดเข้ากระทบกับเรือนร่างของเธอ ตอนนี้ก็บ่ายมากแล้ว ทั้งคู่นั่งกันอยู่ที่ชายหาดจนถึงตอนบ่าย "อยากอาบน้ำแล้วค่ะ" ลืมตาตื่นขึ้นมาได้ก็หันไปอ้อนดร.ซันเลยทันที "ตื่นมาก็อ้อนเลยนะครับ" "เหนียวตัวมากๆ ค่ะ" ยกมือขึ้นสองข้างลูบแขนตัวเองเบาๆ "ลุกครับ" ยันตัวลุกขึ้นยืน ก่อนที่จะหันไปยื่นมือให้เธอจับ คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองเขา มือเรียวเล็กเอื้อมมาจับมือดร.ซันก่อนที่จะยันตัวลุกขึ้น ช่วยกันเก็บของที่เอามากินไปทิ้งถังขยะ ก่อนที่จะพากันเดินไปทางโรงแรมที่โทรมาจองไว้ก่อนหน้านี้เพียงครู่เดียวก็เดินมาถึงโรงแรมที่จองไว้ ทันทีที่ได้คีย์การ์ดจากพนักงานมา ดร.ซันก็พาเธอเดินขึ้นลิฟต์ กดไปที่ชั้น3ทันที ได้ห้องพักหมายเลข07 วิวติดทะเล ดร.ซันเลือกที่พักสำหรับเธอ เพื่อเธอโดยเฉพาะ "หนู" ทันทีเข้ามาอยู่ในห้องแล้วทั้งคู่ ประตูถูกปิดลง ดร.ซันเอ่ยเรียกคนตัวเล็กทันที "คะ?" ร่างเล็กหันกลับมามองที่ดร.ซัน"คิดถึงนะครับ" เดินเข้ามากอดร่างเล็ก ซุกใบหน้าเข้าหาต้นคอขาว ทำให้ร่างเล็กรู้