เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 79
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-24 09:00:47
บทที่เกี่ยวข้อง
เมียชั่วคราว บทที่ 80
แกร่ก! เสียงเปิดประตูเบาๆ โดยไม่มีการเคาะ ทศกัณฐ์รีบมองไปที่ประตูนั้นทันที"ออกมาได้" พอประตูเปิดออกเสียงแม่หนึ่งก็ดังตามมาชายหนุ่มรีบมองดูหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา ใจหนึ่งก็อยากจะปลุกให้เธอตื่นมาเพื่อที่จะได้ร่ำลากัน อีกใจก็อยากให้เธอพักผ่อน เขาก็เลยเลือกที่จะไม่ปลุก ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นพร้อมกับห่มผ้าให้หญิงสาวใหม่"อีกสามวันเจอกันนะ" ริมฝีปากหนากดลงที่แก้มนวลของหญิงสาว เพื่อเป็นการร่ำลา เขารีบเดินตามหลังหญิงวัยกลางคนที่เจ้าขาคิดว่าไว้ใจได้ออกมาข้างนอกตอนนี้ไฟด้านนอกมีไม่กี่ดวงที่ยังให้แสงสว่างอยู่ เพราะแม่หนึ่งเลือกที่จะปิดทางที่จะให้ทศกัณฐ์เดินผ่านเขาแอบย่องตามหลังแม่หนึ่งออกมาจนถึงประตูรั้วด้านหลังเขาออกจากคฤหาสน์หลังนั้นมาได้โดยปลอดภัย เพราะแม่หนึ่งได้จัดเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้วชายหนุ่มรีบเดินไปหารถที่จอดอยู่ซอยใกล้ๆ"ยังไงผมก็ไม่ยอมแพ้แค่นี้แน่" แล้วเขาก็ขับรถออกไปเช้าวันใหม่.."คุณ!!" เจ้าขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าเธอนอนอยู่บนเตียงคนเดียว หญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปดูในห้องน้ำ ตอนนี้ที่นอนที่เขาเคยนอนมันได้ถูกเก็บและพับไว้เรียบร้อย"คุณออกไปตั้งแต่เมื่อไรทำไมไม่ปลุกฉัน" ห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24เมียชั่วคราว บทที่ 81
เช้าวันต่อมาวันนี้แม่หนึ่งรู้ดีว่าถ้าเข้าไปถามด้านใน พวกนั้นต้องบอกให้แม่ของทศกัณฐ์รู้แน่ว่ามีคนมาหาลูกชาย วันนี้นางก็เลยเปลี่ยนแผนใหม่นั่งรอทศกัณฐ์อยู่ในรถถ้าจะออกไปข้างนอกเขาต้องมาที่รถแน่นางนั่งอยู่ตรงนั้นชั่วโมงกว่า..ก็เป็นแบบที่คิดไว้ทศกัณฐ์เดินออกมาที่รถ แม่หนึ่งกำลังจะเรียกแต่ก็มีผู้หญิงอีกคนเดินมาหาเขาก่อน"พี่ทศคะ" ผู้หญิงคนนั้นก็คือก้อย พอก้อยได้ยินจากทัดดาวว่าเจ้าขาส่งคนมาหาทศกัณฐ์ วันนี้ก้อยก็เลยออกมารอทศกัณฐ์เหมือนกันพอทศกัณฐ์ได้ยินเสียงคนเรียกก็หันกลับไปมอง"พี่ทศจะไปไหนหรือคะ""พี่มีธุระนิดหน่อย ก้อยมาทำไม""พอดีก้อยจะมาชวนพี่ไปงานเลี้ยง ก้อยไม่มีคู่ควงพี่ไปเป็นเพื่อนก้อยหน่อยนะ" ก้อยพูดเสียงออดอ้อน"งานเลี้ยงที่ไหน""มันเป็นงานเลี้ยงรุ่นค่ะ เพื่อนที่เรียนมัธยมด้วยกันเขาจัดงานเลี้ยงรุ่น ถ้าก้อยไม่มีคู่ควงไปด้วย ก้อยต้องอายพวกมันแน่เลย""พี่คงไม่ว่างหรอก ก้อยไปชวนคนอื่นเถอะ""โอ้ย!" พอชายหนุ่มไม่สนใจ ก้อยก็แกล้งเจ็บท้อง"ก้อยเป็นอะไร" ทศกัณฐ์รีบเดินเข้าไปดูพอเขาเดินเข้ามาใกล้ก้อยรีบคว้าแขนของเขาไว้เหมือนกับจะหาที่ยึดเหนี่ยว"ไม่รู้เป็นอะไรอยู่ดีๆ รู้สึกเจ็บท้องขึ้นมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24เมียชั่วคราว บทที่ 82
หญิงสาวตรงเข้ามาถึงห้องของโรงแรม ยืนมองซ้ายขวาดูว่าเขานั่งอยู่ตรงไหน"อันนี้อร่อยนะคะลองทานดูสิ" ก้อยตักอาหารวางใส่จานให้ทศกัณฐ์ แต่เขาไม่ค่อยสนใจ ก้อยก็เลยตักใส่ปากให้"อื้ม!!" ชายหนุ่มจำเป็นต้องได้เคี้ยวอาหารที่ก้อยจับยัดเข้ามาในปากทัดดาวมองแบบพอใจแล้วก็ยิ้มกับภาพที่เห็นตรงหน้า"อร่อยไหมคะ"พอทศกัณฐ์ได้ยินเสียงผู้หญิงที่คุ้นหูถามมาจากทางด้านหลัง เขารีบหันหลังกลับไปมองแบบอัตโนมัติ"เจ้าขา!?" ทศกัณฐ์รีบกลืนไอ้ที่กำลังเคี้ยวอยู่ลงคอแบบฝืดๆ"ขอโทษค่ะที่เข้ามาขัดจังหวะของคุณ" หญิงสาวกลับหลังหันทันที แล้วรีบเดินออกไปจากที่นั่น"อย่าไปนะทศกัณฐ์!!" เสียงทัดดาวร้องตามหลังลูกชาย แต่ก็ไม่ทันแล้ว ทศกัณฐ์ไม่รออะไรอีกแล้ว เขารีบวิ่งตามหลังเธอออกไป"ปล่อย!!" พอชายหนุ่มวิ่งมาถึงตัวของหญิงสาวก็รีบคว้าเธอเข้ามากอดไว้แน่น"เจ้าขามาได้ยังไง""ฉันนึกว่าคุณจะเป็นห่วงฉันจนกินไม่ได้.. แต่ที่ไหนได้ทั้งหมดคือฉันคิดไปเอง" หญิงสาวไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือจะขำกับความคิดของตัวเองดี"มันไม่ใช่แบบที่เห็นเลยนะ.. แขนไปโดนอะไรมา!!" พอทศกัณฐ์ปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด ชายหนุ่มเห็นผ้าพันแผลแบบง่ายๆ ที่อยู่ข้อแขน แถมยังมีเลือด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24เมียชั่วคราว บทที่ 83
พอได้สัมผัสเรือนร่างระหงก็เริ่มจะอดใจไม่ไหว"อดทนไว้ก่อนนะไอ้ยักษ์.. ตอนนี้น้องคงจะไม่ไหวแน่" เพราะดูจากท่าทางแล้วขนาดกอดเธอก็ยังไม่รู้สึกตัวเลย..คิดว่าคงจะเหนื่อยมากแต่มือก็ซุกซน ค่อยๆ เลื่อนต่ำลงมาตรงเนินน้องสาวเพื่อเช็คว่า...."ยังไม่หายอีกเหรอ" มือของเขาไปสัมผัสถูกกับผ้าอนามัยที่เธอใส่อยู่ "กี่วันถึงจะหยุดวะเนี่ย" ลมหายใจถูกพ่นออกมาแบบขัดใจมาก แต่ก็ต้องได้อดทนไว้เช้าวันต่อมา.."คุณ!!" หญิงสาวตื่นขึ้นมาก็พยายามจะแกะมืออีกฝ่ายออกจากเอว"ขอนอนต่ออีกนิดนะ" ทศกัณฐ์งัวเงียพูดขึ้นมาโดยที่ยังไม่ได้ลืมตา"คุณเข้ามานอนในห้องนี้ได้ยังไง! ทำไมไม่นอนที่ห้องนั้น..ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ!" มือเรียวพยายามเขย่าตัวคนตัวโตให้ตื่น"ก็เมียนอนอยู่ห้องนี้ จะให้ผัวไปนอนห้องนั้นได้ยังไง" เขาพูดกับเธอเบาๆ ทั้งที่ยังหลับตาอยู่"ใครเมียคุณ!! อย่ามาพูดพล่อยๆ นะ""จำเหตุการณ์ในห้องน้ำไม่ได้แล้วเหรอ ถ้าขนาดนั้นไม่เรียกว่าเมีย.. แล้วจะเรียกว่าอะไร""ไอ้ยักษ์บ้า!"พอจบคำพูดนั้น ดวงตาคมก็ค่อยๆ เปิดขึ้นทีละน้อย "หือ!? ใครยักษ์""ก็ชื่อคุณ..." เสียงหวานเบาลงเพราะคิดว่าเขาจะโกรธ พี่ไปล้อเลียนชื่อของเขาแบบนั้น"ไม่ได้ยั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24เมียชั่วคราว บทที่ 84
ก๊อก..ก๊อก.. เสียงเคาะประตูหน้าห้อง..ทั้งสองรีบเอียงหูฟัง"คุณทศกัณฐ์ตื่นหรือยังคะ.. น้องเจ้าขาตื่นหรือยัง" มันคือเสียงที่รักนั่นเองที่รักเห็นว่าสายมากแล้วแต่ทั้งคู่ยังไม่ลงไปก็เลยขึ้นมาตาม เพื่อชวนลงไปทานข้าวเช้าพร้อมกันทศกัณฐ์รีบเอาท่อนเอ็นออก แล้วค่อยๆ วางหญิงสาวลงที่พื้นแบบเบามือ"เห็นไหมฉันบอกคุณแล้ว!!"พอขาหญิงสาวแตะพื้นชายหนุ่มก็ยังไม่ปล่อย มือหนาโอบเธอไว้กลัวว่าจะเป็นเหมือนครั้งแรกที่เกือบจะล้ม"ปล่อยได้แล้วค่ะ.. ฉันจะรีบอาบน้ำ""ก็ผมกลัวคุณจะล้ม""ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว! คุณก็รีบอาบน้ำเถอะ..ดูสิแดงไปหมดเลย"ชายหนุ่มมองลงไปอีกครั้ง มุมปากยิ้มเล็กน้อยแบบสำนึกผิดแทบไม่ทัน แต่ก็โชคดีที่เธอไม่โวยวายมากไปกว่านี้พอทั้งสองอาบน้ำเสร็จก็ออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้า ที่รักได้จัดเตรียมไว้ให้"คุณยิ้มอะไร! หันหลังไปเลยนะฉันจะใส่ผ้าอนามัย""ได้คร้าบบ" ปากบอกได้แต่สายตาก็ยังแอบมองดูตอนที่เธอกำลังก้มลงไปใส่ผ้าอนามัย"คุณทศกัณฐ์!!"พอถูกเจ้าขาตะคอกใส่ทศกัณฐ์ถึงกับรีบหันหน้าหนี แล้วรีบใส่เสื้อผ้าของตัวเองบ้าง แต่ใบหน้ายังมีรอยยิ้มเจือจางอยู่พอทั้งสองเสร็จภารกิจจากบนห้องเรียบร้อย..ไม่สิ..จากห้องน้ำ..ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24เมียชั่วคราว บทที่ 85
"ผมจะต้องกลับไปดูแม่ที่บ้านแล้ว" ชายหนุ่มหันไปพูดกับหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างกาย"หวังว่าคงไม่ใช่พ่อของฉันใช่ไหมคะ" ถ้าเป็นฝีมือของพ่อจริง แล้วเธอจะเอาหน้าที่ไหนอยู่กับเขาอีก"เราอย่าเพิ่งเดาเหตุการณ์ไปก่อนล่วงหน้าเลย คุณไปกับผมดีกว่า" ยังไงเขาก็ไม่ปล่อยให้เธอคลาดสายตาแน่ แล้วทั้งสองก็เดินออกมาที่รถพอมาใกล้จะถึงรถก็มีผู้ชายชุดดำกลุ่มหนึ่งมายืนขวางไว้"พวกนายเป็นใคร" เจ้าขามองดูหน้าผู้ชายกลุ่มนี้ไม่คุ้นหน้าเลย"คุณหนูกลับกับพวกเราดีกว่า" "เป็นฝีมือของพวกนายใช่ไหม" พอได้ยินหนึ่งในนั้นเรียกว่าคุณหนู หญิงสาวก็สงสัยว่าคงจะเป็นคนของคุณป๋า แต่คนของท่านจะเรียกเธอว่าคุณเจ้าขามากกว่า แต่เจ้าขาก็ไม่มีเวลาจะคิดอะไรมากแล้ว ตอนนี้ต้องช่วยผู้ชายที่เธอรักไว้ก่อน"ถ้าคุณหนูอยากจะรู้เรื่องอะไร.. ก็ไปกับพวกผม""พวกมึงจับตัวแม่กูไปใช่ไหม!!" ทศกัณฐ์ตวาดพวกนั้นและไม่ยอมให้เจ้าขาตามพวกมันไป"พวกกูคงไม่จับแค่ตัวแม่มึงไปหรอก จับตัวมันด้วย!" หัวหน้ากลุ่มก็ได้สั่งลูกน้องให้จับตัวของทศกัณฐ์ไว้"ปล่อยเขานะ!!" พอเจ้าขาจะเดินเข้าไปช่วยก็ถูกผู้ชายอีกคนจับตัวไว้เหมือนกัน"ปล่อยฉัน! พวกแกจะพาเขาไปไหน!!" เหมือนกับว่าพวก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24เมียชั่วคราว บทที่ 86
พอตกลงกันได้ทศกัณฐ์ก็พาเจ้าขาและก็แม่ขยับเข้าไปให้ลึกที่สุด เสียงปืนด้านนอกก็ยังดังสนั่นผ่านไปสักครู่ทศกัณฐ์สังเกตได้ว่ามีเสียงฝีเท้าของใครเดินเข้ามาด้านใน"มันเข้ามาแถวนี้แหละ ค้นให้ทั่ว.." เสียงผู้ชาย 1 ใน 3 ที่เดินเข้ามาสั่งลูกน้องอี๊ดดด~ เจ้าขาเจอแมลงสาบกำลังจะกรี๊ด โชคดีที่เอามือมาปิดปากตัวเองไว้ทัน แต่มันก็ยังทำให้พวกที่เดินเข้ามาได้ยินเสียงอยู่ดีพวกมันทั้งสามคนมองหน้ากันแล้วส่งสัญญาณ แบบรู้กันว่าต้องทำยังไงปั้ง!! "ออกมา!!" มันแค่ยิงขู่ เพราะมันแค่สงสัยว่าพวกเขาอยู่ด้านใน แต่มันก็มีหลายซอกหลายมุม"ผมว่ารัวลูกปืนเข้าไปให้มันแดกเลยดีกว่าพี่ ไม่ต้องเก็บมันไว้แล้ว" เสียงลูกน้องอีกคนแกล้งพูดออกมาเสียงดังให้ด้านในได้ยินตอนนี้ด้านนอกก็ยังได้ยินเสียงปืนยิงกันสนั่นปั้ง!! มันคือเสียงของพวกมันยิงขู่ให้คนที่อยู่ด้านในตกใจอีกครั้ง"ออกไปแล้ว ห้ามยิงนะ!!" และมันก็ได้ผลทศกัณฐ์รีบตะโกนออกมาก่อนที่พวกมันจะรัวลูกปืนเข้าไปเหมือนที่ขู่ไว้ เพราะถ้าพวกมันยิงเข้าไป ยังไงต้องโดนแม่และเจ้าขาแน่"ไม่นะ" เจ้าขาเกาะแขนของทศกัณฐ์ไว้แน่นแต่เขาก็ค่อยๆ แกะมือเธอออก พร้อมกับพยักหน้าเป็นสัญญาณให้แม่จับตัวเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24เมียชั่วคราว บทที่ 87
ตุ๊บ! ตุ๊บ! เสียงศีรษะทศกันฐ์กระทบกับผนัง เขาไม่รู้สึกเจ็บเลยด้วยซ้ำ เพราะหัวใจมันเป็นหวิวๆ คิดว่าถ้าเธอไม่กลับมาแล้วเขาจะทำยังไง"ผมรอคุณมาสามสิบปี.. โดยที่ไม่ปล่อยให้ใครเข้ามาในนี้เลย" เขาพูดพร้อมกับใช้มือกุมหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองไว้ "ผมรอคุณโดยที่ไม่รู้จักคุณเลยด้วยซ้ำ แต่ผมรู้ว่าผมต้องรอใครสักคน คุณรู้ไหมว่าคนที่ผมรอก็คือคุณ กลับมาหาผมนะเจ้าขา คุณต้องสู้เพื่อผมอีกครั้งนะ"ทุกประโยคที่เขาพร่ำรำพันออกมาเจ้าคุณและแม่ได้ยินทุกคำพูด พวกท่านยิ่งกว่าสำนึกผิดเสียอีก ที่ไปกีดกันความรักของทั้งสอง"ฉันว่าเธอไปห้ามลูกชายเธอก่อนดีกว่า ถ้าลูกสาวฉันฟื้นขึ้นมาเจอมันในสภาพนี้กลัวเจ้าขาจะช๊อกไปอีกรอบ" เสี่ยเจ้าคุณหันไปพูดเบาๆ กับทัดดาวในห้องผ่าตัด"คุณหมอคะความดันคนไข้ต่ำลงมากเลย" เสียงพยาบาลที่สังเกตการณ์รีบบอกทีมแพทย์ที่กำลังทำการผ่าตัดอยู่ เพราะเครื่องวัดความดันและคลื่นหัวใจอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง แต่ก็มีคนสังเกตการณ์ตลอด"ขอเครื่องกระตุ้นหัวใจด้วย คนไข้ช็อก" พอผ่าตัดเอากระสุนปืนออกมาได้ ต้องได้รีบกระตุ้นหัวใจเรียกเธอกลับมาก่อน เพราะเธอคงจะทนพิษบาดแผลไม่ไหวแพทย์ผู้ช่วยรีบไปเตรียมเครื่องกระตุ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24
บทล่าสุด
เมียชั่วคราว บทที่ 95 ตอนพิเศษทั้ง 3 คู่
[ทศกัณฐ์ เจ้าขา]ห้าปีผ่านไป.."เจ้าขุน!! ขาไปโดนอะไรมาลูก" เจ้าขาไปรับลูกชายที่หน้าโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง พอเห็นลูกชายเดินออกมาเหมือนกับเจ็บขา ก็รีบเดินเข้าไปหาลูกชายทันที"ขอโทษนะคะคุณแม่ พอดีเด็กในห้องมีเรื่องทะเลาะกันนิดหน่อย" ครูประจำชั้นห้องอนุบาลรีบออกมาอธิบายให้ผู้ปกครองได้เข้าใจ"หนูไปชกต่อยกับเพื่อนมาเหรอลูก""ก็เพื่อนมันพูดไม่เข้าหูนี่ครับ""หนูจะเอานิสัยนักเลงเหมือนคุณตามาใช้ไม่ได้นะเจ้าขุน!!" เจ้าขาเริ่มจะตำหนิลูก เพราะรู้ดีว่าคนที่เริ่มก่อนต้องเป็นลูกของเธอแน่"มีอะไรกัน" ทศกัณฐ์จอดรถได้ก็รีบเดินตามภรรยาเข้ามา"ก็เจ้าขุน ลูกชายของพี่น่ะสิ ไปมีเรื่องทะเลาะชกต่อยกับเพื่อนอีกแล้ว""ฮ่าฮ่าฮ่าาเด็กผู้ชายก็ต้องมีบ้าง""ฉันไม่ยอมนะดูสิเจ็บขาเลย.. โอ้ยย!!" เจ้าขาตวัดมือมากุมท้องตัวเองไว้.. เพราะตอนนี้เจ็บหน่วงมาก"ที่รักเป็นอะไรเจ็บท้องเหรอ" ทศกัณฐ์รีบเดินเข้าไปพยุงภรรยารักไว้"ค่ะ.. สงสัยจะเจ็บคลอด" หญิงสาวพูดด้วยหน้าตาที่ปิดเบี้ยวตอนนี้ท้องที่สองของเจ้าขาได้ 8 เดือนกว่า"รีบไปโรงพยาบาลดีกว่า" ทศกัณฐ์รีบพาภรรยามาที่รถ[โรงพยาบาล]"เป็นยังไงบ้างคลอดหรือยัง" พอเจ้าคุณได้ข่าวว่า
เมียชั่วคราว บทที่ 94 ตอนจบ
เช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ทศกัณฐ์นั่งอยู่ในรถมองหน้าต่างห้องนอนของเจ้าขาเกือบสองชั่วโมง เขาถึงกลับมานอนที่บ้านของตัวเอง"จะรีบไปไหนแต่เช้าลูก" ทัดดาวเห็นลูกชายเดินไปที่รถ นางเพิ่งจะเตรียมตัวออกไปรอตักบาตร เพราะว่ามันยังเช้ามาก"ผมจะรีบไปที่บ้านของเจ้าขาครับ""ทำไมต้องไปเช้าขนาดนี้ด้วย บ้านนั้นเขาตื่นกันหรือยังเนี่ย""ไม่ตื่นก็จะไปปลุกครับ ผมไปนะแม่" แล้วชายหนุ่มก็รีบขึ้นรถขับออกไปจากบ้านทันทีเรื่องที่เจ้าขาท้อง ขนาดแม่ของเขาก็ยังไม่รู้ เพราะเขากลัวว่าถ้าแม่รู้แล้วแม่จะไม่อยู่เฉยแบบนี้[คฤหาสน์เสี่ยเจ้าคุณ]พอทศกัณฐ์ขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน ก็รีบเดินขึ้นไปด้านบน"เดินแบบไม่เห็นหัวคนที่นั่งอยู่แถวนี้เลยนะ" มันคือเสียงของภรรยาคนที่สองทศกัณฐ์ขึ้นไปได้ครึ่งทางแล้ว ก็เลยต้องกลับลงมาเพื่อที่จะกล่าวทักทาย"สวัสดีครับ พอดีผมนึกว่ายังไม่มีใครตื่น""สายขนาดนี้แล้วใครเขาจะไปนอนกินบ้านกินเมืองกัน" ที่คุณนายสองกับคุณนายสามไม่ชอบหน้าทศกัณฐ์ ก็เพราะว่ากลัวทศกัณฐ์จะมาแย่งมรดกของสามีพวกนาง"ผมขอขึ้นไปหาเจ้าขาก่อนนะครับ" ทศกัณฐ์ไม่อยากจะมีเรื่อง ถ้าไม่มีคนรักของเขาอยู่บ้านหลังนี้ เขาคงจะไม่เหยียบเข้ามาแน
เมียชั่วคราว บทที่ 93
"บ้านหลังนี้เหรอครับ" รถได้มาจอดที่บ้านของราชสีห์ ลูกน้องคนสนิทของเสี่ยเจ้าคุณก็มองไปดู แล้วรีบลงมาเปิดประตูให้เจ้าขา"ใช่" ทศกัณฐ์หวั่นๆ อยู่เหมือนกันว่าราชสีห์จะทำให้เขาสำเร็จไหม เพราะตอนนี้เขาเสี่ยงกินลูกปืนพ่อตามาก"นายไม่ต้องไปหรอกเดี๋ยวฉันจะไปกับคุณทศแค่สองคน""ผมนั่งอยู่ที่รถก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ให้ผมไปด้วยดีกว่า" แล้วเขาก็เดินตามทั้งสองเข้าไปในบ้าน"ทำไมมันเงียบแบบนี้ล่ะ" เจ้าขาหันไปพูดกับทศกัณฐ์เบาๆ"เดี๋ยวเราเดินเข้าไปดูด้านในก่อน"แกร่ก!! แอดดดดด~"เซอร์ไพรส์~"ราชสีห์ไม่รู้ว่าจะจัดงานวันเกิดแบบไหน ก็เลยจัดเซอร์ไพรส์วันเกิด ให้กับทศกัณฐ์ล่วงหน้าไปเลย เขาจัดแบบง่ายๆ โดยการโทรให้ไทเกอร์และที่รักมาร่วมด้วย"อะไรกัน ที่บอกมาวันเกิดนี่หมายความว่ายังไง" ทศกัณฐ์แกล้งถามราชสีห์ แต่ที่จริงในใจก็แอบเซอร์ไพรส์เพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะจัดให้ตัวเอง"ก็กูจัดงานวันเกิดให้มึงล่วงหน้าไง อีกสองอาทิตย์ก็วันเกิดของมึงแล้ว วันนั้นกูกลัวว่าจะไม่ว่าง เพราะตรงกับที่หมอนัดคลอดพอดี" มันช่างเหมาะเจาะอะไรเยี่ยงนี้หมอนัดคลอดไออุ่นอีกสอง สัปดาห์ข้างหน้า และก็เป็นวันเกิดของทศกัณฐ์ด้วย"พี่จะไหวเหรอ" ไทเกอร
เมียชั่วคราว บทที่ 92
พอชายหนุ่มล็อกห้องได้เขาก็ค่อยๆ ย่องเข้ามาหาหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง "ตายเป็นตายวะ รักขนาดนี้ไม่ยอมปล่อยให้นอนคนเดียวหรอก" แล้วทศกัณฐ์ก็บรรจงจูบลงที่ใบหน้าหวานของหญิงคนรักแบบทะนุถนอม "ขออีกสักครั้งยังไหวใช่ไหมจ๊ะ" ชายหนุ่มพูดออกมาเบามาก เพราะไม่อยากจะกวนเวลาเธอหลับ แต่จะให้ปล่อยไปก็อดใจไม่ไหว มือหนาเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อชุดนอนของเธอออก"ชุดชั้นในก็ไม่ใส่ผู้หญิงอะไร" พอเขาถอดออกหมดก็นึกขำในตัวเธอ อาบน้ำก็ไม่ชอบใส่ผ้าปิดบังเรือนร่าง แถมเวลานอนยังไม่ใส่ชุดชั้นในอีกดวงตาคมมองเรือนร่างหญิงคนรักเหมือนต้องมนต์ ชายหนุ่มค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาสัมผัสที่ผิวกาย เขาสัมผัสต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินอันน่าเย้ายวน"น่ารักจังเลย" ริมฝีปากหนาจุ๊บลงตรงเนินอวบนูนนั้นแบบทะนุถนอม สองนิ้วทำหน้าที่แหวกมันออกจากกัน "ขอนะจ๊ะคนดี"เขาตวัดลิ้นขึ้นลงแถวกลีบกุหลาบของหญิงสาววนไปมาเพื่อกระตุ้นอารมณ์ตัวเอง ที่จริงไม่กระตุ้นมันก็เตลิดไปไกลแล้วแต่ขอหน่อยเขาเลียวนไปมาพร้อมกับลากมันลงมาจนถึงร่องเล็ก แล้วก็แหย่ลิ้นเข้าไปในร่องคับแคบนั้นร่างกายของหญิงสาวเริ่มจะตอบสนอง ช่วงล่างของเธอบิดไปมา แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้หยุดเขายั
เมียชั่วคราว บทที่ 91
"ปล่อยได้แล้วว" หญิงสาวรัวกำปั้นเล็กทุบเข้าที่อกแกร่ง เพราะตอนนี้เหมือนกับว่าเขาจะเริ่มใหม่อีกครั้ง"พ่อตาคร้าบบบ.. ช่วยเห็นใจลูกเขยบ้างก็ไม่ได้" ทศกัณฐ์คิดว่าจะอยู่กับเธอให้นานกว่านี้หน่อย แต่ก็ถูกพ่อตาให้คนมาขัดจังหวะเสียก่อน"เอาออกได้ยังคะ!""ก็ได้ครับ..อ้าาา" แทนที่ชายหนุ่มจะเอาออกแต่กลับยิ่งเร่งกระแทกเข้าไป "อื้อ อ่ะ อ่ะ พี่ทศ" จากที่กำลังจะต่อว่าให้เขาแต่ตอนนี้กอดเอวอีกฝ่ายไว้แน่น"ไม่นานหรอกจ้ะ ซี๊ดด พี่เร่งเครื่องแป๊บเดียวเอง" แล้วชายหนุ่มก็รีบซอยถี่ยิบ"อื้อ อ่ะ อ่ะ" พอเขาเร่งความเร็วไม่นานหญิงสาวก็ถึงกับตัวเกร็งกระตุก ช่องคลอดของเธอบีบรัดท่อนเอ็นไว้แน่นจนชายหนุ่มรู้แล้วว่าเธอคงจะเสร็จไปก่อนแล้ว"ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก อ้าาาส์ เสียววจัง" แล้วสักพักทศกัณฐ์ก็ตามมาติดๆ"อย่าเพิ่งขยับจ้า อุ๊ววส์ ซี๊ดด~" ความเสียวซ่านมันยังไม่คลายตัว แต่หญิงสาวต้องรีบเพราะกลัวว่าคุณป๋าจะผิดสังเกต"ถ้าไม่เอาออกตอนนี้ได้เจอดีแน่!!" แล้วหญิงสาวก็ขมิบช่องคลอดจนชายหนุ่มร้องโอดโอย"เอาออกแล้วคร้าบบ เอาออกแล้วว.."เขาต้องได้รีบชักเจ้าท่อนเอ็นออกจากตรงนั้น.. หญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำ เพื่อที่จะไปช
เมียชั่วคราว บทที่ 90
พอชายหนุ่มจูบหญิงสาวก็ปลดปล่อยอารมณ์ไปกับเขา เพราะเธอก็ต้องการมันมากเหมือนกันทั้งสองจูบกันจนพอใจ ใบหน้าคมก็ได้เลื่อนต่ำลงมาที่หน้าอกอันอวบอิ่มของเธอ "น่ารักจังเลย" ชายหนุ่มพูดออกมาเบาๆ ก่อนที่จะดูดยอดสีชมพู.. ตามด้วยลิ้นตวัดขึ้นลงตรงเม็ดยอด ส่วนมือก็อยู่ไม่นิ่งค่อยๆ ลูบไล้ตามเรือนร่างระหงเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่ายให้เพิ่มขึ้น"อ๊อยย" เจ้าขาได้แต่นอนครางใช้มือกอดรัดร่างหนาไว้แน่นแต่ทศกัณฐ์ไม่ได้อยู่แค่ตรงนั้น เขายังไซร้ลงมาตามเรือนร่างของเธอจนหยุดอยู่ที่เนินอวบนูน"คุณทศคะ!" เจ้าขาตกใจเพราะว่าตั้งแต่มีอะไรกับเขามาชายหนุ่มยังไม่เคยไปล่วงล้ำพื้นที่ส่วนตัวตรงนั้นเลย เพราะเขาไม่มีโอกาสที่จะลงลิ้นให้กับเธอ แต่วันนี้ไม่รีบเขาจะทำทุกอย่างที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุด"พี่ขอนะ" เป็นครั้งแรกที่เขาใช้คำนำหน้าว่าพี่ แล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆ บรรเลงลิ้นหนากับร่องสวาทนั้นแบบทะนุถนอมพอลิ้นของเขาสัมผัสเข้ากับยอดเม็ดเสียว เธอถึงกับขนลุกซู่มือไม้ไม่รู้ว่าจะวางไว้ตรงไหนดีแล้ว..เธอใช้มันกดศีรษะของเขาไว้แบบลืมตัวเพราะความเสียวซ่านชายหนุ่มยิ่งได้ใจเริ่มรัวลิ้นกับเม็ดตรงนั้นแล้วดูดเอาความหอมหวานของมันมาลิ้มรส
เมียชั่วคราว บทที่ 89
หลายวันต่อมา.. วันแรกที่เจ้าขาออกจากโรงพยาบาลพอเจ้าขาออกจากโรงพยาบาลเสี่ยเจ้าคุณก็ให้ลูกสาวกลับมาพักฟื้นที่บ้าน "ผมต้องกลับแล้วนะ" ทศกัณฐ์มาส่งเจ้าขาบนห้องนอน และอยู่เป็นเพื่อนเธอจนตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว"ก็ได้ค่ะ" ทั้งสองยังกุมมือกันไว้แน่น"ไม่อยากจะกลับเลย" ชายหนุ่มจับมือของเธอขึ้นมาแนบกับริมฝีปากเบาๆ"ฉันก็ไม่อยากจะให้คุณกลับเหมือนกัน" หญิงสาวไม่ยอมปล่อยมือ"แต่พ่อตาบอกว่าถ้ายังไม่ได้แต่ง..." เสี่ยเจ้าคุณไม่อยากให้ลูกสาวเป็นขี้ปากพวกลูกน้องหรือคนที่รู้จักแต่ก็หารู้ไม่ว่าสำหรับคนที่รักกันมาก ให้ห่างกันแค่เสี้ยววินาทีใจก็แทบจะขาดแล้วก๊อก ก็อก "เสี่ยให้มาตามคุณลงไปข้างล่างครับ" ลูกน้องคนสนิทขึ้นมาตามทศกัณฐ์ออกจากห้อง"ถ้างั้นผมไปก่อนนะ" ชายหนุ่มค่อยๆ ปล่อยมือเรียวออก"พรุ่งนี้คุณจะเข้าไปโรงแรมก่อนหรือว่าจะมาที่นี่ก่อนคะ" เสียงของหญิงสาวถามแผ่วเบามาก"มาที่นี่สิ ไม่เข้าไปแล้วโรงแรม" ทศกัณฐ์ตอบโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดเลย สายตาคมมองหน้าหญิงคนรักและรู้สึกว่าแววตานั้นเหมือนจะร้องไห้ พอทั้งสองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง ทศกัณฐ์ก็ก้มลงจูบริมฝีปากบาง และเธอก็จูบตอบกลับ ทั้งสองจูบกันแบบดูดดื่มเหมือนก
เมียชั่วคราว บทที่ 88
"คุณอย่าเพิ่งขยับตัวสิ" พอทศกัณฐ์เห็นเจ้าขาเหมือนเจ็บแผลก็เป็นห่วงเธอมาก"ฉันไม่เจ็บมากหรอก" หญิงสาวพูดออกมาเพื่อที่จะให้อีกฝ่ายสบายใจ แต่ความเป็นจริงแล้วแผลที่เธอได้รับมันเจ็บปวดและทรมานมากจนเกือบจะทนพิษบาดแผลไม่ไหว"หมดเวลาเยี่ยมแล้วค่ะ เชิญคุณออกไปรอข้างนอกก่อนนะ" พยาบาลเดินเข้ามาตามทศกัณฐ์ให้ออกไปก่อน"ผมจะรอคุณอยู่ข้างนอกนะ" เขากุมมือเธอไว้แน่นไม่อยากจะปล่อยเลยเธออยากจะคุยกับเขาให้มากกว่านี้ แต่ก็เจ็บแผลมากจนได้กัดริมฝีปากของตัวเองไว้ พร้อมกับค่อยๆ หลับตาลงเพื่อข่มความเจ็บปวดนั้นไม่ให้เขาได้เห็นไม่นานนักทศกัณฐ์ก็เดินออกมาจากห้อง ICU ชายหนุ่มเห็นสายตาของพ่อเธอมองมา"เธอฟื้นแล้วครับ พวกเราได้คุยกันแล้ว"เสี่ยเจ้าคุณหายใจโล่งขึ้น โชคดีที่เจ้าขาไม่เป็นอะไร ต่อจากนี้ไปถ้าเธอต้องการอะไร ท่านจะไม่ขวางอีกแล้วห้องพักฟื้น ตอนนี้ร่างกายของเจ้าขาเริ่มจะดีขึ้นจนหมออนุญาตให้ออกจากห้อง ICU เพื่อที่จะมารักษาตัวต่อที่ห้องพักฟื้น"หนูพักผ่อนเยอะๆ นะเดี๋ยวพรุ่งนี้คุณป๋าจะมาเยี่ยมใหม่" เจ้าคุณลูบผมลูกสาวเบาๆเจ้าขาพยักหน้าตอบเล็กน้อยโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ"ถ้างั้นแม่จะกลับพร้อมกับเสี่ยเจ้าเลยนะลู
เมียชั่วคราว บทที่ 87
ตุ๊บ! ตุ๊บ! เสียงศีรษะทศกันฐ์กระทบกับผนัง เขาไม่รู้สึกเจ็บเลยด้วยซ้ำ เพราะหัวใจมันเป็นหวิวๆ คิดว่าถ้าเธอไม่กลับมาแล้วเขาจะทำยังไง"ผมรอคุณมาสามสิบปี.. โดยที่ไม่ปล่อยให้ใครเข้ามาในนี้เลย" เขาพูดพร้อมกับใช้มือกุมหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองไว้ "ผมรอคุณโดยที่ไม่รู้จักคุณเลยด้วยซ้ำ แต่ผมรู้ว่าผมต้องรอใครสักคน คุณรู้ไหมว่าคนที่ผมรอก็คือคุณ กลับมาหาผมนะเจ้าขา คุณต้องสู้เพื่อผมอีกครั้งนะ"ทุกประโยคที่เขาพร่ำรำพันออกมาเจ้าคุณและแม่ได้ยินทุกคำพูด พวกท่านยิ่งกว่าสำนึกผิดเสียอีก ที่ไปกีดกันความรักของทั้งสอง"ฉันว่าเธอไปห้ามลูกชายเธอก่อนดีกว่า ถ้าลูกสาวฉันฟื้นขึ้นมาเจอมันในสภาพนี้กลัวเจ้าขาจะช๊อกไปอีกรอบ" เสี่ยเจ้าคุณหันไปพูดเบาๆ กับทัดดาวในห้องผ่าตัด"คุณหมอคะความดันคนไข้ต่ำลงมากเลย" เสียงพยาบาลที่สังเกตการณ์รีบบอกทีมแพทย์ที่กำลังทำการผ่าตัดอยู่ เพราะเครื่องวัดความดันและคลื่นหัวใจอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง แต่ก็มีคนสังเกตการณ์ตลอด"ขอเครื่องกระตุ้นหัวใจด้วย คนไข้ช็อก" พอผ่าตัดเอากระสุนปืนออกมาได้ ต้องได้รีบกระตุ้นหัวใจเรียกเธอกลับมาก่อน เพราะเธอคงจะทนพิษบาดแผลไม่ไหวแพทย์ผู้ช่วยรีบไปเตรียมเครื่องกระตุ้
