แชร์

78

ผู้แต่ง: ธันยวีร์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-20 14:28:59

พบความเลวร้ายเจ็บปวด และหล่อนอยากได้รักแท้จากผู้ชายที่คิดว่าจะรักหล่อนจริง..

หลังจากที่รู้ว่าหล่อนเป็นผู้หญิงงามเมือง หรือนางงามเมือง ใครจะแล

แม้แต่ธีรคามก็ตามทีเถอะ หล่อนไม่ได้วาดหวังไปไกลถึงขนาดให้เขารักหล่อน

แต่แค่เพียงแค่ว่าให้เขาเหลือบแลไม่ทอดทิ้ง

หล่อนยังมีประโยชน์ต่อเขาปลดเปลื้องไปวันๆหนึ่งก็ตาม หล่อนก็ประจักษ์ค่า อานุภาพของความรัก

ถึงแม้วันนี้สวรรค์สีก็ไม่ได้หนีหายหน้าไปจากเขา

หล่อนอยากให้ชีวิตของหล่อนเป็นอย่างนี้

แม้จะมีสุขทุกข์ปนคละเคล้ากันก็ตาม หล่อนค่อยๆปลอบโยนเขา

เมื่อธีรคามเสียงแข็งกระด้าง เพราะมีเรื่องราวค้างคาใจแต่หนหลังระหว่างพี่น้องที่ไม่มีความยุติธรรมต่อเขา

เป็นปมด้อยในใจที่เขาเป็นเพียงแค่เด็กในบ้าน

ไม่ใช่ลูกที่แท้จริง ที่จะมีสิทธิ์ทุกอย่าง

แต่หล่อนพอจะทราบมาบ้างว่าสามีของหล่อนถูกระบุให้ได้รับทรัพย์สิน หลังจากที่เจ้าของบ้านตายด้วยเหมือนกัน

แม้จะเป็นเพียงที่ดิน ผืนหนึ่ง สักสิบห้าไร่ ก็ไม่ใช่น้อยๆ ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย

นับว่าท่านเจ้าของบ้านก็ไม่ได้ใจไม้ไส้ระกำสักเท่าใดนัก

แต่หล่อนรู้ว่า สามีของหล่อนอยากได้มากกว่านั้น

แต่สวรรค์สีรู้ว่าหล่อนคงคิดได้แค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เมียขายฝาก   79

    แล้วหล่อนหันมาทางเขาก่อนจะเอ่ย “ค่ะ เมล ไม่ใช่ผู้ชายเต็มร้อย เขาเป็นเกย์ค่ะ..ที่น่าเกลียดว่านั้น เขาเป็นและรับได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง..”หล่อนสะอึกสะอื้นแต่ก็ยังมีเรี่ยวแรงเอ่ยต่อ ทั้งที่น้ำตานองหน้า ปางภูอึ้ง เบิกตากว้างเมื่อได้ยินคำรับสารภาพของหล่อน อดีตแฟนสาว จนเกิดความรู้สึกสงสารอย่างจับใจอีกครั้ง เข้าใจสาเหตุที่หล่อนไม่กล้าตัดสินใจบอกเขาตั้งแต่ทีแรก อ้าปากค้าง แล้วก็ลดแววตาต่ำลงมามองหล่อนอย่างเห็นใจ“ผมเสียใจด้วย ไม่นึกว่าเพิร์ลจะพบอะไรที่ร้ายแรงอย่างนี้” หล่อนยิ้มให้เขาทั้งน้ำตาปางภูเดินเข้าไปใกล้ เช็ดน้ำตาของหล่อนด้วยหลังมือของเขาเอง แล้วเอ่ยบอกหล่อนว่า “หยุดร้องไห้เสียเถอะ ค่อยๆแก้ไขกัน” ภามิญาหยุดสะอื้นแล้วหันมาทางเขา “แต่เขามาแล้วค่ะ ถึงสุวรรณภูมิ เขาต้องเอาตัวเพิร์ลกลับไปด้วยแน่คะ เขามากับลูกน้อง” หล่อนเอ่ยด้วยเสียงสั่นและยังตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว “ ไม่หรอก ตราบใดที่ผมยังอยู่ ผมจะปกป้องคุณเองเพิร์ล ไม่ต้องกลัว ตำรวจไทยช่วยคุณได้” ปางภูเอ่ยคำให้สัญญากับอดีตคนรักด้วยน้ำเสียงที่จริงจังหนักแน่นแม้เขาเพิ่งรู้ก็ตามและหล่อนเพิ่งมาบอกด้วย “แต่อยากจะตำห

  • เมียขายฝาก   80

    เป็นปางภูที่หล่อเหลาน่ารักและไกลเกินอาจเอื้อมสำหรับหล่อนหล่อนรู้แล้วว่า เขาผูกพันความรักอยู่ที่หญิงสาวคนหนึ่ง “แล้วพี่สาวของคุณล่ะ”“พี่ตั๊กเองก็ไม่ทราบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ เพราะเพิร์ลเองก็ไม่กล้าบอก”“แต่ถึงอย่างไรในเมื่อเขามาถึงแล้ว คุณก็ควรจะบอกเรื่องนี้ให้พี่สาวของคุณกับพี่เขยทราบเอาไว้ก่อน เขาจะได้รู้ตัว และช่วยกันแก้ไข ยังดีกว่าคุณเก็บเอาไว้คนเดียว..ซึ่งมันไม่ช่วยอะไรดีขึ้นมาเลยนะเพิร์ล ทางที่ดีคุณควรบอกทุกคนให้ทราบ”เขาให้คำแนะนำหล่อนซึ่งหล่อนพยักหน้าใบฟางไม่ได้เจอหน้าปางภูมาแล้วสี่วัน แปลกใจที่เขาหายเงียบไป และไม่ได้ส่งข่าวคราวมาเหมือนทุกครั้งหล่อนเป็นอะไรของหล่อนความห่วงใยเขาจนเป็นกังวลรุมเร้าใจมากถึงเพียงนี้ หญิงสาวยิ้มกับตัวเอง ช่วงเวลาอยู่ใกล้เขา สัมผัสกับตัวตนของเขา ก็มีความสุขอีกแบบ สิ่งที่ปางภูไม่เคยแสดงออกมาคือ สิ่งที่เขาพูดไปนั้น เขารับผิดชอบและยอมรับมากแค่ไหนหญิงสาวยังรู้สึกตะขิดตะขวงใจในความเป็นเมียขายฝากของเขา นี่เขายังมีอารมณ์คะนองเล่นอีกหรือคนที่หล่อนจะสามารถสอบถามและเค้นเอาความจริง แม้จะไม่สารภาพออกมาทั้งหมดหล่อนก็อยากจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร

  • เมียขายฝาก   81

    แต่ก็รู้ว่าปางภูเล่าให้หล่อนฟังสองสามครั้งแล้ว ถึงหญิงสาวสวยที่เขาสนใจอยู่ “ผู้หญิงที่ผมกำลังสนใจเป็นพิเศษในเวลานี้ เธองอนผมนิดหน่อย”แค่มองตาเขา หล่อนก็รู้แล้วละ ว่าปางภูคิดกับหญิงสาวคนพิเศษนี้อย่างไร สำหรับหล่อนตัดความกังวลออกไปเพราะหล่อนไม่หวนที่จะยึดเขาอีกแล้ว มันรู้สึกเจ็บ บัดนี้รู้ว่าหัวใจทั้งดวง ทั้งหมดของป้าง ไม่มีสักห้องที่เหลือถ่ายเทให้หล่อน และคงจะทุ่มทั้งหมดไปทีสาวน้อย ชื่อน่ารักซึ่งหล่อนไม่เคยได้พบเห็นหน้ามาก่อน “อีกสักประเดี่ยวผมจะขอตัว แวะไปรับเธอมาที่นี่ จะได้ทำความรู้จักกันหน่อยครับเพิร์ล”ภามิญาชะงักกับคำที่เขาเอ่ย แต่หล่อนก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่คิดว่า ปางภูตัดสินใจฉับพลันรวดเร็วปุบปับนัก แล้วคิดว่า สาวสวยยินยอมมากับเขาง่ายดายอย่างนั้นหรือ “เธอจะยอมมากับป้างหรือเปล่าคะ”เขาหันมายิ้มให้กับอดีตคนรักเอ่ยว่า“ต้องมาสิครับ ในเมื่อเขาเองอยากจะรู้เรื่องบางอย่าง..ผมเองก็อยากจะให้รู้เรื่องนี้ด้วย” เรื่องนี้คือเรื่องอะไรปางภูยังไม่เฉลย จนเมื่อเขาเอ่ยต่อ จึงยิ้ม “เรื่องเกี่ยวกับคุณและผม” แค่นี้หล่อนก็เข้าใจ เขาเข้าใจเคลียร์หนทางรักครั้งใหม่ของตัวเองให้สวยสด

  • เมียขายฝาก   82

    ปางภูจะให้หล่อนช่วยอะไร ใบฟางรับรู้เรื่องตรงหน้าแม้หญิงสาวผู้นี้คะเนวัยแล้วคงสามสิบต้นๆ ที่ปางภูแนะนำให้ทราบว่าเป็นเพื่อนเขา ทีแรกเธอมองใบฟางเหมือนเคลือบแคลงใจ หรือคิดอะไรบางอย่าง แล้วอมยิ้ม ก็นับว่าเธอมีมารยาท ไม่ได้แสดงว่ามีท่าทีดูหมิ่นไม่พอใจ “เธอมีปัญหากับสามีของเธอ ที่จะตามตัวเธอกลับอเมริกาด้วยกันหรือคะ” หญิงสาวรับคำที่ถ่ายทอดจากปางภูแล้ว นำมาครุ่นคิดถามเขาอีกครั้งทำไมต้องให้เธอมายุ่งเรื่องคนอื้นด้วยล่ะ แบบนี้น่ายุ่งเสียที่ไหน ลำพังเรื่องของใบฟางก็ปวดหัวเสียแย่ เอาเถอะเมื่อเขาขอร้อง ใบฟางพอทำได้ ไม่ขัดเขาหรอก หล่อนทรุดนั่งอยู่กับเขาตามลำพังขณะที่หญิงสาวซึ่งเป็นเจ้าของบ้านลับหายเข้าไปในห้อง “เอ เธอพักอยู่กับใครคะ คุณปางภู ทำไมบ้านดูเงียบ”อดถามไม่ได้หลังจากชะเลืองสายตามองสำรวจรายรอบแล้ว บ้านเต็มไปด้วยดงไม้ครื้มสงบน่าอาศัย แต่ทว่าเงียบเกินควร และคิดว่า คงไม่ได้ อยู่อาศัยแค่คนเดียวหรือสองคนเท่านั้น หล่อนยังเห็นห้องชั้นบนเปิดหน้าต่าง ชายหนุ่มขมวดคิ้วตอบ “น่าจะมีด้วยกัน ประมาณห้าคนครับ รวมทั้งคนใช้ด้วย แล้ว ก็เพิร์ล”ตอบเท่าที่ภามิญาเล่าให้ฟัง ใบฟางพยักหน้ายิ

  • เมียขายฝาก   83

    “ขอบคุณนะ ใบฟางที่ให้ความสนใจในเรื่องนี้ คุณอยากทราบคำตอบ”“อ๋อ แน่นอนค่ะ” เขานิ่งเงียบก่อนหลุดคำพูดออกมาด้วยแววตาเศร้าครู่หนึ่งแต่มันเปลี่ยนแปลงเป็นสดชื่นร่าเริงในที่สุดในคราวเดียวกันหลังจากเอ่ยจบ เรียกว่าเขามีวาทศิลป์ในการคุยพูดที่ทำให้หล่อนคล้อยตามเขาได้ง่ายดาย และใบฟางก็รู้สึกทึ่งในใจเช่นกัน ที่คิดกับเขาอย่างนี้ “ความรักนั่นนะ มันเกิดขึ้นกับเราแล้ว ต้องกำและประคองให้อยู่ในอุ้งมือตัวเราตลอด แม้แต่หัวใจ ก็อยากได้ทั้งหมดเต็มสี่ห้อง..” เขาหัวเราะ “แต่ความเปลี่ยนแปลงมันมี ความห่างเหินไง สิ่งที่ผมไม่อยากจะพูดมาก และเวลานี้ผมเองทำใจได้แล้ว มันผ่านไปเนิ่นนานจนว่า ผมลืมไปแล้ว กว่าจะนึกคิดได้อีกที ..ผมก็มีคุณไงล่ะ” เขาหันมาทางหล่อน ใบฟางตวัดสีหน้าค้อนใส่ “บ้า”เอ่ยต่อ “วิธีการที่คุณไม่ให้เกียรติฉัน นี่นะ เป็นความรัก ทุเรศ ทุเรศที่สุด คุณปางภู”หล่อนกระแทกใส่เขาเสียงเข้มรู้สึกไม่พอใจแต่ชายหนุ่มกลับกลายหัวเราะชอบใจเสียนี่ เขาชอบฤทธิ์เดชของหล่อน ในยามที่ใบฟางเผอเรออกมาแบบไม่รู้สติตัวเอง..เขาคิดและบอกว่าผู้หญิงอย่างหล่อนเป็นคนที่น่าค้นหาไม่น้อย.. ตรงที่การกระทำเป็นธร

  • เมียขายฝาก   84

    เมล.. ควอเนอร์ เป็นผู้ชายที่ร้ายกาจ ทุกคนคาดการประมาทผู้ชายคนนี้เกินไปแล้ว และอาจจะผิดพลาดถ้าคิดว่าเขาเป็นคนดี โดยผ่านสีหน้าที่หล่อใสซื่อดวงตาคมระยับเฉกผู้ชายแสนเสน่ห์แบบชาวตะวันตกทั่วไป แต่หล่อนรับรู้มาแล้ว ทราบความจริง..ว่าเขายิ่งกว่าสิ่งปฏิกูลที่น่ารังเกียจเสียอีก.. ช่องว่างสิ่งที่ดีๆเกิดขึ้นในใจของหล่อน สำหรับเมล นั้นจึงไม่มี.. เพราะชีวิตที่ผ่านมาของหล่อน เหมือนตกนรกแล้วทั้งเป็น หล่อนเจ็บแล้วก็จำ มันจนชั่วลมหายใจเข้าออกไม่มีทางที่หล่อนจะลืมความร้ายกาจครั้งนี้ของผู้ชายสถุลอย่างเขา หล่อนพอจะอุ่นใจได้บ้างที่มีปางภู กับเพื่อนสาวของเขาอยู่ด้วย อย่างน้อยไม่ได้อยู่คนเดียวและขาดที่พึ่งพิง.. การมีคนร่วมหลายๆคน ทำให้หล่อนสามารถต่อกรเขาได้.. ไม่ให้เมล ควอเนอร์ คิดหลงลำพองและย่ามใจ ว่าเขาจะเดินทางมาจัดการกับหล่อน เรียบร้อยโดยไม่มีปัญหา ใบฟางชำเลืองมองดูอาคันตุกะชาวตะวันตกที่ก้าวเข้ามาเป็นแขกบ้านหลังนี้ด้วยสายตาเงียบพบเห็นแววตาที่ไม่น่าไว้ใจจากผู้ชายนัยน์ตาสีฟ้า คมกริบ แววตายิ้มมาทางหล่อนแฝงความกรุ้มกริ่มจนน่าสะอิดสะเอียนและขยับถอยหนี ใบฟางเบ้ปากไปทางอื่น ยังดีที่มีปางภู

  • เมียขายฝาก   85

    “เรื่องที่คุณมาเป็นเพื่อนผมไง” สาวสวยเงียบไปครู่ก่อนตอบ“โถ นึกว่าเรื่องอะไร อย่าคิดมากเลยค่ะ ฉันเองก็อยากจะช่วยเหลือคนอื่นเหมือนกัน ถ้าเขามีความทุกข์และเดือดร้อน”“นับว่าจิตใจของคุณ ก็มีเนื้อในค่อนข้างดี” เขาชมหรือว่าประชดกันแน่หญิงสาวเพียงแต่ยิ้ม หล่อนขำมากกว่ากับคำเอ่ยของเขาที่ไม่พูดจาคลุมเครือ หรือชัดเจนในความหมาย “เนื้อในของฉันเป็นยังไงคะ คุณทะลุปรุโปร่งแล้วหรือ ถึงกล้าพูดออกมาแบบนั้น”“ผมแน่ใจครับ ว่าผมคิดแบบที่ตัวเองพูดขึ้นมา” เขาตอบก่อนจะขยิบตาให้แก่หล่อน “ลาเจ้าของบ้านกันแล้ว เรารีบกลับกันเถอะ” ดีเหมือนกัน หล่อนไม่อยากทุ่มเถียงกับเขาหรอก บอกตามตรง เหนื่อยเพลียและรู้สึกอยากจะนอน ถึงบ้านแล้วปางภูกลับได้รับโทรศัพท์จากคนที่เขาไม่คิดว่า จะโทร.มา ไม่ใช่โทชินาดะเพื่อนรักที่ทำงานจนหัวหมุนจนตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อต จากการทุ่มโถมเอาใจใส่ อยู่ที่ชลบุรีศรีราชา แต่กลับเป็นสวรรค์สี สีหน้าของหล่อนที่โทร.มาเหมือนรู้สึกรื่นเริงและอารมณ์ดี สังเกตจากน้ำเสียงที่กระเซ้าเย้าแหย่ของหล่อนและหัวเราะ “ไม่คิดว่า ฉันจะโทร.มาใช่ไหมคะ คุณป้าง” น้ำเสียงของหล่อนนำขึ้นก่อนเขาจดจำได้

  • เมียขายฝาก   86

    แค่นี้เหนื่อยจะแย่ หาเรื่องเบาๆคุยกับหล่อนดีกว่า“แล้วนี่คุณอาบน้ำแล้วหรือยังฟาง” รู้สึกดีใจที่เขาเป็นห่วง และห่วงใย“อาบเสร็จแล้วค่ะ พอดีคุณโทร.เข้ามา”“งั้น ไม่เป็นไร ถือว่าผมไม่ได้กวนคุณ”“ค่ะ ไม่ได้กวนหรอก อีกอย่างฟางเองคงจะเข้านอนในเวลานี้”“งั้นตามสบายเถอะครับ อรุณสวัสดิ์” เสียงทุ้มนุ่มของเขาเอ่ยตอบมา หลังจากที่คิดว่าจะขอนั่งพักอีกสักชั่วโมงกว่าๆ พออารมณ์เย็นดีแล้ว จินตนาการเกิด เขาต้องลงมือทำงานเขียนนิยายที่ตัวเองรักชอบต่อ เพราะเป็นความรับผิดชอบตัวเอง และเป็นความเคยชิน ตั้งใจว่าจะเก็บเงินไว้สักก้อน ก้อนที่ค่อนข้างมากทีเดียว อาจจะเพื่อใครบางคน ที่เขาเพิ่งคุยด้วยที่ผ่านมานี้สาวสวยยังมีท่าทีสงสัยหล่อนขมวดคิ้ว เขาขยันทำงานจัง แต่ว่า งานอะไรของเขากัน ไม่เห็นจะเสร็จสรรพสักที บางครั้งหล่อนเคยโทร.เข้าไป เขาบอกว่า ติดงาน งานยังไม่เสร็จ ต้องนำกลับมาทำที่บ้าน“งานของคุณนี่ ทำตาปีตาชาติก็ไม่เห็นเสร็จเลยนะคะ ปางภู” ชายหนุ่มอมยิ้ม ที่เห็นหล่อนยังต่อความกับเขาต่อ“ครับ งานเสร็จแล้วก็เริ่มใหม่ มันต้องเริ่มทุกครั้ง ที่รู้ว่าใกล้จะจบ” หล่อนเดาเอาว่าเขาเป็นคนที่ขยันเกินมนุษย์ม

บทล่าสุด

  • เมียขายฝาก   106

    ชายหนุ่มเห็นหล่อนตื่นกลัว จึงคว้าตัวรวบเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด พร่ำเอ่ยที่ริมกกหูเบาว่า“คุณอย่าคิดอะไรมากเลยน่า ลืมซะ ลืมเสียเถอะ มันผ่านไปแล้ว ฟางจ๋า อย่างไรเสีย ชีวิตก็ถูกจัดการไปตามทางชีวิตของแต่ละคน ..ผมนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะรักคุณมากมาย คงไม่กล้ายอมขนาดนี้หรอกนะใบฟาง”หล่อนเข้าใจเขาพูดถูก หล่อนก็ตอบแทนความรักของเขาด้วย“ต่อไปไม่มีแล้วล่ะ เมียขายฝาก สมญาที่ใช้เป็นคำพูดเล่นๆขำๆเพื่อล้อเลียนคุณ มีแต่ตำแหน่งเดียวคือเมียแต่งนายปางภู คุณจะสนใจตำแหน่งนี้ชั่วชีวิตหรือเปล่าล่ะ”คารมของพ่อหนุ่มนักเขียนทำเอาหล่อนต้องยอมรับล่ะ มิน่าถึงร้อยเรียงเขียนหนังสือได้หลากหลายยาวนาน “สนใจสิคะ”หล่อนพยักหน้า “ไม่งั้นฉันคงไม่ตัดสินใจยอมคุณหรอก” เขากลั้วยิ้มดวงตาพราวอีกครั้งกับคำตอบนี้ พึงพอใจเช่นเดิม เพราะขุมสมองมีแต่ความเพริดแพร้วทางปัญญา ชายหนุ่มเห็นหล่อนตื่นกลัว จึงคว้าตัวรวบเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด พร่ำเอ่ยที่ริมกกหูเบาว่า“คุณอย่าคิดอะไรมากเลยน่า ลืมซะ ลืมเสียเถอะ มันผ่านไปแล้ว ฟางจ๋า อย่างไรเสีย ชีวิตก็ถูกจัดการไปตามทางชีวิตของแต่ละคน ..ผมนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะรักคุณมากมาย คงไม่กล้ายอมขนาดนี้หรอกนะใบ

  • เมียขายฝาก   105

    คารมของนักเขียนหนุ่มผู้เป็นสามีเอ่ยขึ้น หญิงสาวยิ้มพราวระยับที่ดวงตาของหล่อนขึ้นบ้าง หวงนี่อาจจะแปลกว่าหึง หล่อนยิ้ม“นั่นยิ้มอะไร ขำหรือว่าไม่พอใจ”“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ ฟางรู้สึกว่า พอได้สามีมาหนึ่งคน เขาก็บ่นเสียเก่ง” เขาหันมาทางสาวสวยผู้เป็นภรรยา ขยับใบหน้ามาใกล้ “นี่มาหาว่าเราบ่น ประเดี๋ยวเหอะ จะจูบให้ตายตาอ้อมกอดเลย”ชายหนุ่มบ่นเสียงไม่จริงจังนัก หมั่นไส้ผู้เป็นภรรยามากกว่า “แนะ ไม่กลัว ใช่ไหม? เดี๋ยวเอาจริงนะ”เขาขู่หล่อน พลอยทำให้ใบฟางต้องหลับตาปี๋ลง ก่อนที่ใบหน้าขาวๆของดวงหน้าคมคายจะโน้นแตะชิดใกล้ริมฝีปากประกบบดขยี้ลงไปแทรกความหวานเจือปนละลายอยู่ในช่องปาก จนสาวสวยรับรู้ถึงสัมผัสที่หวานซ่านลิ้น “นี่เริ่มบทลงโทษแล้ว โทษฐานที่มีเมียขี้บ่น แถมปากเก่งอีกต่างหาก เอ้อ เป็นเมียขายฝากเสียด้วย”หญิงสาวยังข้องใจในคำนี้ ความหมายแบบเขานี่คืออะไร จึงส่งสายตาอึดอัด หงุดหงิดทวงถามเมื่อเขาละถอนจากริมฝีปาก เงยหน้าขึ้นจ้องหล่อน เพราะรู้ว่าหล่อนจะถาม หล่อนไม่ชอบใจสักนิดกับคำทีเขาใช่เรียกหล่อน“อีกแล้ว เมียขายฝาก ฉันไม่รู้ว่าความหมายมันคืออะไรกันแน่ มันเริ่มต้นมาตั้งแต่พี่ธีรคา

  • เมียขายฝาก   104

    “ยังไม่แน่ใจค่ะ เมล ตอนนี้ฉันอยากอยู่เมืองไทยไปก่อน คงทำงานไปสักพัก ถ้าลืมเรื่องราวทุกสิ่งทุกอย่างได้ ฉันก็อาจจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ กับใครก็ได้ ที่เขารักจริง และรักความเป็นตัวฉัน รวมทั้งเขาไม่แคร์อดีตต่างๆของฉันด้วย”“ขอให้คุณโชคดีนะฮันนี่”“ขอบคุณคะ เมล คุณก็เช่นกัน รักษาเนื้อรักษาตัวด้วย”หล่อนโบกมือให้เขาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาและคณะจะเดินจากไปในช่องผู้โดยสารขาออก แล้วหล่อนหันมายิ้มให้กับตัวเอง นี่คืออิสรเสรีที่หล่อนต้องการ จึงถอนใจออกมายาวนานด้วยมีความสุข หล่อนต้องการตัด และเยื่อใยอาวรณ์จากเขา หล่อนจะต้องทำให้ได้ เมลมีดีอยู่หลายสิ่งหลายอย่างเช่นกัน แต่สิ่งที่หล่อนยอมรับไม่ได้คือ เขาจะเอาทั้งผู้หญิงและผู้ชาย อย่างที่เรียกว่า เสือไบ โฮโมเซกช่วล แบบนี้หล่อนไม่ต้องการ ไม่ต้องการเสียน้ำตาทนอยู่กับผู้ชายประเภทนี้ เพราะนั่นหมายความว่า เขาทำให้ชีวิตของหล่อน เหมือนตกนรกทั้งเป็นนึกว่าจะยืดเยื้อ หรือคาราคาซังเสียอีก ขอบคุณที่เขาเลือกให้ของขวัญนี้ให้แก่หล่อน ตามที่หล่อนร้องขอปรารถนามานานต่อไป ชั่วชีวิตนี้ หล่อนจะไม่สนใจ ผู้ชายที่ชื่อเมล นี้อย่างเด็ดขาด ว่าเขาจะเป็นตายร้าย

  • เมียขายฝาก   103

    จะไม่ช๊อคใจไปใหญ่หรือ ที่ตลอดมานั้น อ่านหนังสือของคนกันเองทั้งนั้น คนกันเองที่ขยับเข้ามาเป็นคนในบ้านและเป็นคนในเรือนใจของหล่อนเข้าทุกขณะ“นี่สิของแท้ของชัวร์ นิยายที่ผ่านการรวมเล่มแล้วของผม มีประมาณ เกือบสิบเรื่องด้วยกัน ซ่อนอยู่อีกมุมหนึ่ง โดยเฉพาะ และถ้าอยากจะไปร่วมงานวันสัปดาห์หนังสือแห่งชาติเมษาที่จะถึงเร็วๆนี้ ไปกับผมสิ คุณจะได้รู้ว่าแฟนคลับผมตรึมแค่ไหน ที่เรียกร้องอยากจะให้ผมมา..แล้วก็ต้องแจกลายเซ็นต์ด้วย”เขากลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงโด่งดังจริงๆ ไม่น่าเชื่อ ด้วยบุคลิกที่อ่อนโยนและสุภาพปนกับอารมณ์ร้ายเกรี้ยวกราด ไม่นึกว่าเขาจะมีอีกภาคหนึ่ง ของผู้ชายที่เขียนหนังสือขาย เป็นนักเขียนที่ถือว่า ได้รับความนิยมมากคนหนึ่งในปัจจุบัน ในยุคที่นักเขียนไทย ผุดตัวเองขึ้นมาราวกับดอกเห็นกลางฤดูฝน“ไม่เชื่อ คงต้องเชื่อแล้วละคะ นี่ถ้ายัยเงิน น้องสาวของฟางรู้เรื่อง ตายเลยล่ะคงทั้งอึ้งทั้งทึ่ง ไม่งั้นก็เกือบช๊อคไปหลายสิบตลบแน่นอน”“ถึงขนาดนั้นเลยหรือ”“ใช่ค่ะ ถึงขนาดนั้นแน่นอน เพราะน้องสาวของฉัน ติดงานของคุณมาก”เขาเพิ่งทราบ“นี่คุณทำอย่างนี้ทุกวัน หลังขดหลังแข็งมากไหมคะ”เขายิ้มอีกครั้ง“งา

  • เมียขายฝาก   102

    เขาเอ่ยคำนี้ จนหล่อนหน้าแดงไปเลย สีระเรื่ออ่อนที่พวงแก้ม แต่ก็เข้าใจความหมายเมื่อเขาพร้อมที่จะให้สัญญาปากแบบสุภาพบุรุษอีกครั้ง “งั้น ฟางจะยอมไว้เนื้อเชื่อใจอีกสักครั้ง ทั้งที่ไม่อยากจะเชื่อสักเท่าไหร่”“อ้าวทำไมล่ะ กลัวผมจะเปลี่ยนใจ ทำมิดีมิร้ายกับคุณหรือไง นี่ฟังนะจ้ะคนเดียว เรื่องทำมิดีมิร้าย ผมก็คิดเหมือนกัน แต่มันไม่ใช่เวลานี้ แต่ต่อไปล่ะ ผมคงมีเวลาทำมิดีมิร้ายกับคุณอย่างสุดสวาทอย่างว่า ได้นานครั้งล่ะ ตอนที่เราแต่งงานกันเสร็จแล้ว นั่นล่ะ มีเวลาทั้งชีวิตของผมเลย”ฟังคำพูดที่เขาเอ่ย หล่อนก็รู้สึกเบาใจ ปางภูหัวเราะเสียงใส“แล้วฉายาเจ้าพ่อบ่อนหรือเสี่ยที่พี่ธีรคามเรียกใช้ ให้สมญาชื่อคุณล่ะคะ”“นั่นผมลืมแล้ว ผมจะไม่เข้าแล้ว ตัดขาดจากมันตลอดชีวิต ในเมื่อผมไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวแล้วนี่ ผมมีคุณ ผมมีครอบครัว มีคนที่เอาใจใส่น่ารักอย่างนี้ ผมจะเตลิดหนีหายไปไหนได้อีกล่ะฟางจ๋า”ในเมื่อเขาจะมีครอบครัวแล้ว นั่นมันคือภาพอดีต เมื่อครั้งที่ยังใช้ชีวิตโสดอิสระได้เต็มที่ และเมื่อพ้นจากวัยนั้นพ้นผ่านแล้ว สิ่งเหล่านี้ก็คิดว่ามันเป็นเกมชั่วครั้งชั่วคราวที่ผ่านทางชีวิตของเขาเขาไม่ได้ติดหนึบติดหน

  • เมียขายฝาก   101

    หญิงสาวยิ้มให้พยักหน้าและเพิ่งเข้าใจ “คุณคงไม่โกรธผมนะ ที่ตอนนั้นทำอะไรก็คิดจะปิดบังคุณ”เสียงนุ่มทุ้มดังอีก เป็นกังวาน แต่ก็รู้สึกชุ่มชโลมในหัวใจของหล่อนอย่างประหลาด“เคยคิดจะโกรธเหมือนกันคะ แต่ก็ดีที่คุณเพิ่งอธิบายออกมา ฉันเลยนึกโกรธคุณไม่ลงแล้ว”เขาหันมายิ้มอ่อนๆสบตาของหล่อน“ก็ต้องบอก เพราะเราก็เหมือนคนคนเดียวกันแล้ว จากนี้มีอะไรก็ต้องร่วมรับผิดชอบกัน”หล่อนนิ่งฟังคำพูด ชอบฟังคำพูดที่มีหลักการในการวางแผน และให้กำลังใจ สร้างความปลาบปลื้ม แก่ใจของหล่อนอีกครั้งโดยไม่รู้ตัวยอมรับว่าหล่อนเริ่มจะหลงรักผู้ชายคนนี้เสียแล้ว ไม่รักก็คงไม่ได้หรอก ลึกแต่ไม่ลับในความรู้สึกของหล่อน ขอเก็บเอาไว้รู้เพียงคนเดียว จึงหันทางเขาอีกครั้งยิ้มและสบตาให้ หล่อนนึกถึงเรื่องอื่นได้ อย่างเพิร์ล หรือภามิญาที่ไม่รู้ว่า ทั้งคู่คืบหน้าไปมากแค่ไหน จวบกับมีเรื่องราวอื่นที่เป็นเรื่องสะเทือนใจ ประดังเข้ามาระลอกแล้วระลอกเล่าไม่ขาด จากสึนามิ ฝนก็ท่วมถล่มทางภาคใต้ แผ่นดินไหวทางประเทศพม่าหรือเมียนมาร์กับทางภาคเหนือของไทย วิบากกรรมของประเทศและชาวโลกถูกซัดมาอย่างไม่หยุดหย่อน คงต้องพึ่งพาความดีงาม ศีลธรรม บุญกุศลท

  • เมียขายฝาก   100

    แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงระส่ำขวัญเช่นนี้ เรื่องทั้งหมดจึงถูกพับแปลนงานอย่างน่าเสียดาย ไว้รอเหตุการณ์ทุกอย่างสงบอีกครั้ง เขาถึงจะเดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอน คงต้องเป็นหลังจากที่งานแต่งของเพื่อนรักที่เมืองไทยเสร็จสิ้น“ขอบใจนายมากที่เป็นห่วง ฉันเป็นตัวแทนของประเทศที่รับความหวังดีนี้จากนาย”“ไม่เป็นไร ฉันเป็นคนไทย เมืองที่ได้ชื่อว่าใจบุญ และสยามเมืองยิ้ม ที่ไหนเกิดความทุกข์เดือดร้อนสาหัส พวกเราทนดูดายไม่ได้หรอก ยิ่งญี่ปุ่นก็ให้ความพึ่งพิงพึ่งพาช่วยเหลือประเทศไทยเรามาก่อน ไม่ว่าทางด้านอุตสาหกรรม เทคโนโลยีต่างๆ สายสัมพันธ์เรายาวนาน เราจึงเห็นใจกันและกัน ถือว่าประเทศไทยตอบแทนน้ำใจประเทศญี่ปุ่น มันเป็นการกตัญญูรู้คุณที่สองประเทศมีไว้ให้กัน”คนฟังรู้สึกตื่นตันใจ และนึกในใจเขาเองก็ถือว่าโชคดีที่มีเพื่อนสนิทเป็นคนไทยอย่างปางภู“ทำใจให้ดีเถอะนะ เข้มแข็งเอาไว้ คิดเสียว่า เบื้องหลังฝันร้าย จะกลายเป็นดี ในอนาคต”โทชินาดะพยักหน้ารับกับเพื่อน ใบฟางรับรู้เรื่องนี้ด้วยเช่นเดียวกับคนไทยทั่วประเทศ เพราะหล่อนติดตามข่าวสารความเคลื่อนไหวที่เกิดอย่างรุนแรงของประเทศเพื่อนบ้าน เมื่อนึกถึงเพ

  • เมียขายฝาก   99

    แต่ที่น่าแปลกใจคือ ศราณัฐกลับพูดเรื่องนี้ไม่ออก เหมือนปากของเขาถูกอุดเอาไว้นิ่งเช่นกัน ไม่รู้เป็นเพราะอะไร หรืออาจเพราะว่า เขากับหล่อนนั้น ห่างหายจากกันไปนาน แทบไม่ได้รับการติดต่อจนกระทั่งได้กลับมาพบกันอีกครั้งแต่เขามีความรู้สึกว่า ใบฟางห่างเหินเมินเฉยต่อเขาเป็นอย่างมาก เอ หรือจะเป็นเช่นที่มารดาเอ่ยกล่าวว่าเปรยๆบอกเขาไว้ว่า ใบฟางมีแฟนแล้วที่มาเทียวรับเทียวส่งหล่อนบ่อย เรื่องนี้เป็นการยืนยันด้วยสายตาของมารดา ทีแรกเขาก็ไม่ได้เชื่อหรอก แต่มาเห็นสายตาและปฏิกิริยาของใบฟางที่มีต่อเขาแล้ว ชายหนุ่มต้องแอบบอกกับตัวเอง เขาคงมิแคล้วต้องซดน้ำใบบัวบกแทนข้าวมื้อนี้เสียแล้วและนี่คือความอึดอัด เมื่อถึงที่หมายใบฟางขอลง เขาเองก็จอดให้หล่อนลงอย่างง่ายดาย พร้อมกับยิ้มให้ และโบกมือเมื่อหล่อนเอ่ย “ฟางขอบใจพี่ศรามากนะคะ รบกวนเท่านี้ล่ะ ขอให้โชคดีค่ะ”ชายหนุ่มโทร.หาโทชินาดะแต่เช้าหลุดประโยคออกมา “โทชิ ฉันจะแต่งงานกับใบฟาง”ทำเอาเพื่อนอึ้งกับคำนี้ เงียบไปครู่จึงย้อนกลับไปถามทวน “นายว่าอะไรนะป้าง จะแต่งงานแล้วหรือ”“ใช่ ว่าที่เจ้าสาวของฉัน ใบฟางไงล่ะ คนที่เราได้พบเจอเป็นครั้งแรกพร้อมกับ

  • เมียขายฝาก   98

    คุณสนมนาถเงยหน้าขึ้นสบตาสามีอย่างเข้าใจ ท่านเอ่ยอีกครั้งเบือนหน้าหันกลับมาเสียงเคร่ง“แล้วต่อไปจะเอาอย่างไร”“ผมจะจัดการสู่ขอน้องฟางให้ถูกต้องตามประเพณีครับ ส่วนฤกษ์ คุณแม่ของผมท่านกำลังหาอยู่ถึงเรื่องนี้.งมา แล้วคุยกันถึงเรื่องนี้.ง เอ้อ ฟางจะแต่งงานกับ คุณปางภูค่ะ"ตอบล่ะเงมาอย่างไร เพราะช่วงเวลาที่ผ่านมานั้น หล่อนอึ้งตลอด แต่อย่างทีบอกลึกนั้นในใจภูมิใจอย่างมาก ที่คำสารภาพของเขาแบบลุมอเลือกอย่างน้องชายแกเอก่อนนะครับ.. น่าจะไม่เกินสิ้นเดือนนี้ครับ”ปางภูชี้แจงเสียงนุ่มคมชัดฉะฉานและทุ้มเรียบ คุณสนมนาถยื่นผ้าเช็ดหน้าให้บุตรสาว ยิ้มชื่นมื่นนั้นบ่งบอกว่าลูกสาวรับรู้และเห็นดีเห็นงามด้วย“ในเมื่อจะมาเอ่ยขอลูกสาว ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เห็นดีเห็นงามด้วย ประเพณีของไทยเราสุภาพบุรุษไม่ควรทำอะไรลับๆล่อๆ กินในที่ลับแล้วมาไขในที่แจ้งสาว ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร ก้่ได้ว่าอะไร ก้เห็นดีเห็นงามด้วยน้าให้บุตรสาวมื่อเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มและลูกสาวสลับกัน ถ้าทำถูกต้องตามประเพณีทางนี้ก็ยอมรับ.. เพราะลูกสาวของฉัน เห็นว่าเขาคงจะเข้าข้างเธอ และเห็นดีเห็นงามด้วยอย่างมาก เอาล่ะ เมื่อเข้าใจกันแล้ว ฉันก็ยอม

DMCA.com Protection Status