104.17.น้องเมฆของพี่:อ่อนหวาน

สายตาของคนตรงหน้า มองคนใต้ร่างที่นอนตัวอ่อนระทวย ร่างกายส่วนล่าง สวมครอบเครื่องป้องกันเอาไว้เรียบร้อย เขมจิรามองอวัยวะของเค้า แล้วทำตาโตด้วยความกลัว มันคงเจ็บมากแน่ๆ ถ้ามันจะ

" เมฆ เข็มกลัว "

เธอบอกกับเค้าตามตรง มองร่างกายใหญ่โต แล้วอยากจะถอยกลับ แต่เค้ากลับส่ายหน้า แล้วมองหน้าอกอวบอิ่มของเธอ ก่อนจะถอดบราตัวสวยออกมา แล้วเอาไปดมอีกครั้ง

" หอมจัง "

เจ้าของบราหน้าแดงก่ำ แล้วรั้งตัวเค้าให้เข้าไปหา จูบที่คางแล้วเค้าก็จูบที่ริมฝีปากของเธอ กลิ่นของเธอติดที่จมูกและปากของเค้า เขมจิราหน้าร้อนผ่าว เมื่อรับรู้ถึงกลิ่นของเธอ

จูบเร่าร้อนดูดดื่ม ทำให้สมองคิดอะไรไม่ออก ร่างกายแกร่งขยับเข้าไปแนบชิด ถูไถเสียดสีที่ดอกไม้สีชมพูหวาน แล้วจัดการยกขาเธอขึ้นมา เพื่อเปิดทางให้ได้เห็น เกสรฉ่ำวาวภายใน

กายแกร่งสอดใส่เข้าไปทีละนิด แล้วมองหน้าเธอที่แดงก่ำด้วยความเขินอาย ใบหน้าสวยหวาน บิดเบี้ยวเมื่อเค้าสอดใส่ตัวตนลงไป เสียงหวานร้องออกมา เมื่อร่างกายถูกสอดแทรกเข้าไปภายใน ก่อนจะขยับสะโพกช้าๆ

" เก่งมากครับ คนดี เข็มรับเมฆไว้แล้ว "

เค้ากระซิบบอกเสียงเบา จูบแก้มแล้วเริ่มขยับตัวเพื่อให้คุ้นชิน เขมจิราน้ำตาร่วงลงม