Home / โรแมนติก / เพื่อน(ไม่)รัก / 43กลับกันเลยเนาะ

Share

43กลับกันเลยเนาะ

last update Last Updated: 2025-03-07 23:04:40

Chapter 43

ม่านหมอก​TALK​🏵️

“เป็นอย่างไรบ้าง?” คุณ​พายุ​เอ่ยถามฉัน​ เมื่อเห็นฉันเอาแต่ปาดน้ำตาที่มันไหลรินอาบแก้มของตนเอง​ ฉันพยายามเข้มแข็งแล้วนะ แต่พอมาเจอเขาอีกครั้ง​ ความเข้มแข็งของฉันกลับพังทลายลง ความรู้สึกเจ็บปวดที่เคยมีมันไม่ได้ลดน้อยถอยลงเลยแต่มันกลับเจ็บปวดทวีความรุนแรงขึ้น

“หมอก​ ฮึก! หมอกเจ็บ​ที่ได้เจอเขา ฮือๆ” ฉันนั่งร้องไห้พลางมองบึงน้ำที่สวนสาธารณะ​ คุณพายุเขารู้ว่าฉันเสียใจเขาก็เลยขับรถพาฉันมาที่สวนสาธารณะ​ ถ้าฉันคลายทุกข์ใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเขาจะพาฉันกลับไปที่บ้านแม่น้ำชา

“ฟังนะ เป็นบาดแผลมันมีวันหาย ฉันเชื่อว่าสักวันหมอกจะหายและเข้มแข็ง เมื่อหมอกสามารถผ่านจุดนี้ไปได้ เรื่องร้ายๆที่ผ่านเข้ามาหมอกจะเห็นว่ามันเป็นเรื่องเล็กเลย”

“ฮึก​ ทำไมหมอกถึงได้รักแต่คนอื่นทำไมหมอกถึงไม่ได้รักตัวเองเลย ทำไมหมอกถึงไม่รักตัวเองบ้าง ทำไมหมอกถึงทำร้ายตัวเองให้เจ็บปวด​ ฮือ ๆ”

“ต่อไปนี้ก็รักตัวเองและรักลูก ลูกคงไม่อยากเห็นแม่อ่อนแอ เวลาที่หมอกรู้สึกว่าอ่อนแอ​ หมอกสูดลมหายใจลึกๆคิดถึงลูกเข้าไว้ ลูกเขาคงไม่อยากให้แม่ของเขาเจ็บปวดเพราะพ่อของเขาหรอกนะ”

“ฮือ ๆ​ คุณ​พายุ​” ฉันโผเข้ากอดคุณพา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เพื่อน(ไม่)รัก   44เอามือสกปรกของเธอออกไป

    Chapter 44ปั้นจั่นTALKผ่านไปอีก1วันหลังจากครุ่นคิดเรื่องของม่านหมอกมาตลอด ถ้าผมไม่ทำเลวกับเธอ​ ผมคงได้ดูแลเธอกับลูก และผมก็คงไม่มาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ เวลานี้ผมจะเข้าหาก็ยากลำบากเหลือเกิน ทุกคนต่างกันผมไม่ให้ผมเข้าไปหาม่านหมอกวันนี้ผมมาซื้อรถราคาถูกประมาน8-9แสน เพื่อเอาไว้ขับทำงาน​ กว่าจะริสาจะยอมไปเบิกเงินให้ผม เธอก็บ่นผมจนหูชาเลยครับ“เงินยิ่งน้อยๆอยู่ น่าจะผ่อนเอา”“ไม่อยากผ่อน อยากจ่ายสดเลย ขี้เกียจมาผ่อนทีหลัง” ผมพูดอย่างเซ็งๆ ตอนนี้ผมคิดถึงผู้หญิงอีกคนมาก อยากดูแลอยากปกป้องเธอกับลูก แต่ผมทำไม่ได้เลย“ริสาเบื่อจั่นจริงๆเลย​ เงินยิ่งไม่มีอยู่​ ถ้าเงินหมดวันไหนแล้วจั่นจะรู้สึก​” ริสาบ่นแล้วเดินกระแทกส้นไปยืนอยู่อีกด้าน เฮ้อ! ชีวิตผมไม่มีความสุขเลยครับตอนนี้ ชีวิตที่ขาดหมอกผมเพิ่งรู้ว่ามันเจ็บมาก และริสาก็ไม่น่ารักอย่างที่ผมคิด​“จะไปด้วยไหม? หรือว่าจะกลับเอง”“สากลับเอง” ริสาสะบัดตัวเดินหนีไปที่รถตัวเองแล้วขับออกไป​ผมจ่ายเงินแล้วรับกุญแจมา ผมขับรถออกจากโชว์รูมแล้วมุ่งไปที่บ้านเก่าที่ผมเคยอยู่​ ภาพในวันเก่าวนเข้ามา หัวใจของผมเจ็บหนึบ น้ำตาคลอหน่วย ผมรู้สึกแย่มากเลยครับตอนนี้​

    Last Updated : 2025-03-07
  • เพื่อน(ไม่)รัก   45เดี๋ยว​กูจัดการเอง

    Chapter 45ปั้นจั่น​TALK​ผมพยายามผลักไสร่างบางของริสาออกให้พ้นตัวของผม ตอนนี้ผมรู้สึกเจ็บรู้สึกแย่ ร่างกายของผมมันแทบไร้เรี่ยวแรง ผมรู้สึกเสียใจมากที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น“ปั้นจั่น​ ฮื่อๆ”“ปล่อยกู!” ผมผลักริสาจนเซไปประทะไอ้เดรโก​ ตอนนี้ผมไม่ได้สนใจหรอกนะครับว่า ริสาจะเจ็บหรือลูกเธอเป็นอันตราย ผมรู้แต่ว่าหัวใจของผมตอนนี้มันเจ็บปวดและทุกข์ระทมตรอมตรมแทบขาดใจ​ ผมคิดถึงผู้หญิงที่เคยเป็นอดีตภรรยาของผมนะตอนนี้ผมคิดถึงเธอมาก ความรู้สึกผิดที่กัดกินหัวใจผมและคำพูดที่อยากจะขอโทษเธอกับสิ่งเลวร้ายที่ผมทำเอาไว้“ปั้นจั่น​ฮึก... ฮื่อๆ”“ทุกอย่าง​ของกูพังหมดแล้ว​ มันพังหมดแล้ว” ผมตวาดริสาดังลั่น“ฮื่อๆ”“กลับได้แล้ว!” วิค​เตอร์​เอ่ย​“กูทำระยำกับเมียกู​ กูปล่อยเมียกูทุกข์ทรมานเพราะกูโง่เป็นควายมาอยู่กับมึง​ กูมันโง่ที่สร้างโลกสองใบขึ้นมา​ เพื่อมีทั้งหมอกทั้งมึง​ สุดท้ายคนใจโลเลแบบกูไม่เหลือส้นตีนอะไรเลย!”“จั่นยังเหลือสาอยู่นะ​ ฮือ ๆ” ริสายื่นมือมาจับแขนผม​ แต่ผมปัดมือเธอออก“พอกันที​ กูโง่มามากพอแล้ว​ กูเหยียบ​หัวใจคนที่รักกูที่สุด​ เพื่อดูแลมึงกับลูกลูกที่กูคิดว่าเป็นลูกกู​ สุดท้ายไม่ใช่​ ล

    Last Updated : 2025-03-07
  • เพื่อน(ไม่)รัก   46ทำใจดี ๆไว้ก่อนนะ

    Chapter 46เมธาขับรถตามมาติดๆ วันนี้แหละเขาจะจัดการม่านหมอก เขาจะทำเพื่อริสา เขาจะทำเพื่อน้องสาวเพื่อหลานที่อีกไม่กี่เดือนจะออกมาลืมตาดูโลก ถ้าม่านหมอกตายสมบัติก็จะตกไปที่ปั้นจั่น และน้องสาวของเขาที่เป็นเมียของปั้นจั่นก็จะได้เป็นคนฮุบมรดกหรือสมบัติของปั้นจั่นต่อไป และเขาจะสบายไปด้วย โลกทั้งใบของเขาคือน้องสาว ถ้าทำให้น้องมีความสุข เขาก็พร้อมที่จะทำ “เสร็จกูล่ะ” เขาเร่งความเร็วรถให้ทันรถคันหน้า ถ้ามีคนบนรถเยอะ เขาก็จะฆ่ามันให้ตายให้หมด ในเมื่อมาขนาดนี้เขาจะไม่หยุดการกระทำเด็ดขาด ฉายาเมธา100ศพ ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย เขาเคยฆ่าคนมามากมาย​ปัง! ปัง!“กรี๊ดดดด” ทั้งสามกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อกระสุนพุ่งมาประทะกระจกรถ ปัง!ปัง! เจสันรีบยิงสวน ถึงแม้กระจกจะกันกระสุน แต่ถ้ายิงที่เดิมย้ำๆ กระจกมันก็แตกได้ และเขาต้องการให้กระจกกันกระสุนมันแตก เมธาขับรถเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ“ไอ้คนระยำ!” คมสันสบถออกมาพร้อมกับเร่งความเร็วมากกว่าเดิม เขาไม่ได้กลัวตาย แต่เขากลัวนายหญิงทั้งสามของเขาไม่ปลอดภัยมากกว่าปัง! ปัง!เจสันยิงตอบโต้แต่กระสุนไม่สามารถทะลุกระจกรถคันที่ตามมาติดๆ ได้ แต่มันเริ่มเ

    Last Updated : 2025-03-07
  • เพื่อน(ไม่)รัก   47อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดนั่นแหละ​

    Chapter 47ปั้นจั่นผมเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้อง น้าคมสันกับม่านหมอกถูกเข็นเข้าไปในห้องนั้นยังไม่ออกมา ส่วนแม่น้ำชากับพี่สาวผมทำแผลอยู่อีกห้อง ผมไปหาแม่กับพี่สาวรอบหนึ่งแล้วครับ พอเห็นท่านกับพี่สาวผมไม่เป็นอะไรมาก ผมเบาใจ แต่พี่สาวเย็บหัวที่แตกไป6เข็ม แต่ยังอยู่ในห้องฉุกเฉิน​ เพราะทำแผลยังไม่เสร็จ“ทุกคนเป็นอย่างไรบ้างลูก? พอแม่ทราบข่าวแม่ก็รีบมาเลย” แม่มัดไหมรีบเดินมา แม่มัดไหมเป็นค​นอ่อนโยนอ่อนหวาน​ ไม่ด่าไม่บ่นเหมือนคนอื่นๆหรอกครับ“ยังไม่ออกมาเลยครับ”“มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง? แล้วไอ้คนเลวที่มันทำเรื่องแบบนี้มันเป็นใคร?”“แม่ไปถามได้ตัวต้นเรื่องสิ เรื่องทั้งหมดเกิดจากความระยำของมัน ถ้าหมอกกับลูกเป็นอะไรไป ผมไม่เอามันไว้แน่” ไอ้พายุกำหมัดแน่นจ้องมองผมด้วยความโกรธ ถ้าหมอกกับลูกเป็นอะไรไป ผมก็ไม่ให้อภัยตัวเองเหมือนกัน“มะ...หมายความว่ายังไง?”“เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นพราะผม พี่ชายของริสาพยายามฆ่าหมอก ฆ่าแม่น้ำชาฆ่าพี่ขนมชั้น ทุกอย่างมันเกิดเพราะผมเอง” ผมพูดเสียงสั่นเครือปนสะอื้น ผมพยายามเข็มแข็งแล้วแต่ก็ทำไม่ได้เลย “แล้วแรงจูงใจที่เขาทำแบบนี้ละ เพราะอะไรเข

    Last Updated : 2025-03-07
  • เพื่อน(ไม่)รัก   48มึงมันสมควรตาย

    Chapter 48ชายวัยกลางลงจากรถตามด้วยภรรยาบุตรสาวและผู้ใหญ่บ้าน ทั้งสี่คนเดินเข้าไปในโรงพยาบาลอย่างรีบเร่ง พอได้สุนทรทราบข่าวจากปั้นสิบเรื่องอาการบุตรสาวคนโต เขาก็รีบมาโรงพยาบาลอย่างด่วน ในใจได้แต่ภาวนาให้บุตรสาวและหลานของเขาปลอดภัย“เดินช้า ๆ ก็ได้พ่อ น้ำค้างเดินไม่ทัน” เด็กน้อยเอ่ยพร้อมก้าวเดินให้ทันบิดา เธอไม่ได้ทราบตื้นลึกหนาบางของเรื่องราวเรื่องนี้หรอก รู้แต่ว่ามารดากับบิดาจะบินด่วนมากรุงเทพเท่านั้น​ มารดาของเธอต้องไปรบกวนลุงผู้ใหญ่พาไปซื้อตั๋วเครื่องบินพามาอีก พอลงเครื่องก็ดีหน่อย​ ที่มี​​ลูกน้องของครอบครัวพี่เขยเธอมารับ“งั้นก็รีบเดินตามมาพร้อมลุงผู้ใหญ่แล้วกัน เด็กอะไรชักช้าชะมัด” ผู้เป็นมารดาบ่นอุบ พร้อมกับก้าวยาว ๆ เดินตามบิดาของเธอไป เด็กน้อยหันไปจ้องลุงผู้ใหญ่ที่บิดามารดาของเธอไปลากมา พร้อมกับเกาหัวตัวเองเบา ๆ“ไป ๆ เรามันช้าเหมือนกัน รีบเดินไปดีกว่า เดี๋ยวลุงจะพาไปขึ้นลิฟท์ ไอ้ที่รีบ ๆ คงจะพากันรีบไปขึ้นบันไดหนีไฟน่ะสิ” ผู้ใหญ่เคนลูบร่างอ้วนท้วนก้าวเดินมาอย่างช้า ๆ แกไม่เคยเดินทันสองสามีภรรยาที่เดินไปก่อนหน้าเลย ทั้งสองรีบเร่งไปเพราะห่วงบุตรสาว อันนั้นเข

    Last Updated : 2025-03-07
  • เพื่อน(ไม่)รัก   49ม่ได้โกรธ

    Chapter 491ชั่วโมงก่อนส่งคลิปร่างบางของริสานั่งอยู่บนเตียงอย่างกลัดกลุ้ม​ ตั้งแต่เกิดเรื่องเมื่อคืนเธอยังไม่ได้นอนเลย เธอกำลังคิดว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไป เรื่องมันแดงแล้ว ปั้นจั่นตาสว่างแล้ว​ นั่นเท่ากับว่าตัวเงินตัวทอง​ที่เอาไว้หาเงินให้เธอก็ไม่มีแล้ว​ และมันจะทำให้เธอกับลูกในครรภ์​ลำบาก เธอควรจะทำต่อไปอย่างไรดี​ปึง! ปึง!เสียงทุบประตูแรง ๆ บ่งบอกถึงอารมณ์ของผู้ทุบได้เป็นอย่างดี ริสามองไปที่ประตูอย่างเซ็ง ๆ แต่ก็ไม่ลุกจากเตียงไปเปิด ใครจะมาไม่มาเธอก็ไม่สนแล้ว เพระตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะคุยกับใคร แผนที่เธอวางแผนเอาไว้มันเกือบจะสำหรับอยู่แล้ว แต่ดันมีเทพบุตรซาตานมาช่วยกระบือผู้โง่เขลาเบาปัญญาและสิ่งที่วิคเตอร์กระทำมันทำให้ริสาแค้นใจไม่น้อย เธอกับลูกกำลังจะสบายแล้ว แต่เขากับเดรโก​มาช่วยกันเปิดโปงเธอ หนำซ้ำตอนนี้ผู้เป็นพี่ก็เงียบหายไป ไม่รู้ว่าทำอะไรอยู่หรือเป็นตายร้าย​ดี​อย่างไรปึง! ปึง!“เปิดประตู” เสียงทุบประตูรุนแรงดังขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับเสียงเหี้ยมเกรียมของชายที่อยู่ข้างนอก “อะ... ไอ้วิค​เตอร์” ริสาถึงกับมือสั่นทันทีเมื่อได้ยินเสียงนั้น เธอมองซ้ายมองขวาเพื่อหาที

    Last Updated : 2025-03-07
  • เพื่อน(ไม่)รัก   50ขอโทษนะ  

    Chapter 50หลังจากที่ทราบข่าวของม่านหมอก พ่อสุนทรกับแม่ผ่องศรีก็กลับไปพักที่บ้านพร้อมกับพ่อแม่และพี่สาวของผม ทุกคนต่างแยกย้ายครับ พี่ปั้นสิบกลับไปทำงานพร้อมกับพี่อินทิรา ส่วนหลานผม2คน ดารินกับแดเนียลไปกับแม่มัดไหม ทุกคนในครอบครัวผมต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน และดูรักกันมากเลยครับ ผิดกับผมที่ไม่เชื่อใคร ไม่สนใจความรู้สึกของใคร ทำให้เกิดเรื่องเลวร้ายมากมาย ทั้งที่ทุกคนตักเตือนผมเพระความหวังดี แต่ผมมันระยำเองที่ไม่สนใจคำพูดตักเตือนนั้นผมเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ผมคิดว่าผมฉลาดผมคิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่นเพราะผมคิดว่าคนอื่นโง่ แต่ไม่ใช่เลยครับ ผมโง่กว่าทุกคน ผมโง่กว่าพี่ทั้งสอง ความรักที่มันคงผมก็ไม่มีเท่าเลยด้วยซ้ำผมผู้หัวใจมีแต่ความโลเล ตอนนี้ผมตระหนักแล้ว ว่าสิ่งที่ผมคิดผมทำไม่ได้ดีเลย แย่คนอื่นด้วยซ้ำ เวลานี้เวลาที่ทุกคนห่วงใยและรักมัน มันทำให้ผมรู้สึกเสียดาย ผมเสียดายวันเวลาที่หมอกกับผมเคยมีร่วมกัน ผมเสียดายอ้อมกอด ผมเสียดายคนที่ผมอาบน้ำแล้วมีคนถูหลังและเช็ดตัวให้ ผมเสียดายคนที่สวมชุดทำงานและผูกเนคไทให้ทุกเช้าโดยไม่เคยปริปากบ่นเลยว่าเหนื่อยผมเสียดายคนที่คอยทำ

    Last Updated : 2025-03-07
  • เพื่อน(ไม่)รัก   51เลิกร้องได้แล้ว

    Chapter 51ม่านหมอก...TALK​ฉันมองหน้าผู้ชายที่ฉันรักทั้งน้ำตา หัวใจมันมีแต่ความเจ็บปวด ไม่ใช่ว่าฉันไม่รักเขา เขาคือผู้ชายที่ฉันรัก เขาคือรักแรกของฉันและรักเดียว และอยากฝากชีวิตทั้งชีวิตของฉันไว้ให้เขาดูแลแต่ความสุขความหวังมันพังไปพร้อมกับหัวใจที่แตกสลายของฉันแล้ว เขาทำร้ายหัวใจให้ฉันให้เจ็บปวด และตอนนี้ฉันขอรักตัวเองและรักษาหัวใจที่บอบช้ำของตนเอง“ฮื่อ ๆ ต่อไปนี้ขอให้เราเลิกยุ่งเกี่ยวกัน กูกับมึงไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว ไม่ว่าจะเป็นพฤตินัยหรือนิตินัย ฮึก ขอให้เราต่างคนต่างอยู่ ต่อไปนี้มึงจะใช้ชีวิตแบบไหนก็แล้วแต่มึง ชีวิตของมึงเป็นอิสระแล้ว ไม่ต้องมาทำหน้ารำคาญกูเวลาที่กูถามมึงเซ้าซี้ ฮือ ๆ มึงไม่ต้องกลับมาบ้านทั้ง ๆ หัวใจมึงอยู่กับผู้หญิงอีกคน มันสมใจมึงแล้ว กูปล่อยมือเหมือนที่มึงปล่อยมือกูแล้ว” ฉันปาดน้ำตาพร้อมกับสะอื้นตัวโยน ฉันไม่ผิดใช่ไหมที่หันกลับมารักตัวเอง ฉันไม่ผิดใช่ไหม? ที่เลือกจากลาแทนการให้อภัย ถึงแม้มันจะเจ็บแต่ฉันเชื่อว่าหัวใจของฉันมันจะดีขึ้น“หมอก แต่จั่นเป็นพ่อของลูกนะหมอก พ่อที่มีสายเลือดเดียวกันกับเขา ฮือ ๆ จั่นอยากมีโอกาสได้ดูแลเขา”

    Last Updated : 2025-03-07

Latest chapter

  • เพื่อน(ไม่)รัก   ตอนพิเศษ5

    วันเวลาผ่านไปอีก3เดือนค่ะ​ ฉันกลับมาใช้ชีวิต​เป็นครอบครัว​กับปั้นจั่นที่กรุงเทพ​โดยที่พ่อของฉันไม่ขัดข้อง​ประการใดค่ะ​ ฉันมีความสุข​มากๆเลยค่ะ​ ที่พ่อของฉันไม่เกลียดปั้นจั่นเหมือนแต่ก่อน ปั้นจั่นคงจะทำให้ท่านเห็นว่าเขายังมั่นคงกับฉัน เพราะเขาแสดงออกว่าเขารักฉันกับลูกตอนที่ไปบ้านพ่อแม่ฉันถึงแม้ว่าฉันกับเขาจะเลิกรากันไปถึง 10 ปีปั้นจั่นไม่มีใคร​ ฉันเองก็ไม่มีเหมือนกัน​ พ่อก็คงจะใจอ่อนให้เขา​ และสิ่งที่เขากระทำตลอดหลายปีที่ผ่านมาคือเขาไปหาอันนาอยู่เสมอ​ เขาไม่เคยรับผู้หญิงคนอื่นเข้ามาแทรกเลยความรักครั้งใหม่สดใสอีกครั้ง​ ฉันเลือกที่จะอภัยเพราะมันถึงเวลาที่ควรอภัยแล้ว​ เขาปรับปรุง​ตัวและไม่มีใคร​ ถึงมันจะเป็นความผิดที่ไม่น่าให้อภัย​ แต่ฉันก้าวผ่านและอภัย​ให้เขาแล้วฉันยังมั่นคง​ ไม่มีใครลืมรักแรกได้​ ฉันไม่เคยลืมและไม่มีใคร​ ไม่ใช่ว่าตลอดระยะเวลา10ปีฉันเฝ้ารอเขานะคะ​ ฉันไม่ได้รอเขาหรอก​ แต่ฉันไม่สามารถรับใครเข้ามาในหัวใจได้ฉันรับน้ำค้างมาอยู่ที่บ้านแล้วนะคะ​ ถึงแม้ว่าตอนแรกเธอจะไม่อยากมา​ อิดออดมากเลยค่ะเพราะเธออยากอยู่ใกล้คุณพายุ​ แต่ในเมื่อฉันกลับมาอยู่กับปั้นจั่นแล้ว ฉันก็ไม่อยากให้น

  • เพื่อน(ไม่)รัก   ตอนพิเศษ4

    ม่าน​หมอกเเสงแดดอุ่น​ๆแผ่เข้ามากระทบร่าง​ ฉันซุกหน้ากับอกแกร่งของปั้นจั่น​ อกที่คุ้นเค​ยอกนี้มันอุ่นมากเลยค่ะ​ อุ่นสุด ๆ เลยค่ะหลังจากที่จบศึกสวาทกันฉันก็หมดแรง​ คนที่นอนอยู่ข้างๆทั้งถึกทั้งทน ฉันถึงกับอ่อนเปลี้ยเพลียแรงฉันเงยหน้าจ้องใบหน้าคมคายของเขา ตอนนี้ปั้นจั่นหลับตาอมยิ้มที่มุมปากน้อยๆ เขาดูมีความสุขมากเลยค่ะ ซึ่งมันไม่ต่างจากฉันตอนนี้ ฉันมีความสุขมากที่ได้กลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันกับเขา ถึงแม้ว่าใจของฉันมันจะสับสน แล้วรู้สึกหวาดหวั่นกับสิ่งที่เขาทำ แต่ที่ผ่านมาเขาก็ได้พิสูจน์ให้ฉันได้เห็นว่า เขาเปลี่ยนไปในทางที่ดีจริงๆ“จ้องการแบบนี้มาขี่ม้ากันเลยดีกว่า” เขาพูดพร้อมกับ เปิดเปลือกตาขึ้นต้องมองฉัน ฉันนี่เขินหน้าดำหน้าแดงเลยค่ะ“บ้าน่า” ฉันค้อนใส่เบาๆก่อนจะค่อยๆคลายกอดเขา ฉันหยัดกายลุกขึ้นจากเตียง​หมับ!“ว้าย!” ฉันกรีดร้อง​อย่างตกใจ​ ปั้นจั่นคว้าตัวของฉันเอาไว้​ พร้อมกับ​ฝังจมูกไปตามพวงแก้มของฉัน​“กลิ่นตัวหมอกหอมจัง” เขาพูดจมูกก็เริ่มซุกไซร้ตามเนื้อตัวของฉัน​ ไม่นะ! ไม่​ เรื่องบนเตียงตอนนี้ต้องพักก่อน​ มือของเขาเริ่มลูบไปตามเนื้อตัวของฉัน​ ยุกยิก​เป็นหนวดปลาหมึกเชียวค่ะ“ไปอ

  • เพื่อน(ไม่)รัก   ตอนพิเศษ3

    ปั้นจั่น​TALK​ผมจูบหมอกเร่าร้อนราวทะเลเดือด​ จูบราวกับสูบวิญญาณ​เธอออกจากร่าง​ ผม​ประคองใบหน้าของหมอก​ จูบเน้นๆแล้วสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปาก​ของเธอ​ม่านหมอกขัดขืนในตอนแรกพยายาม​ผลักผมออก แต่ผมไม่ยอมหรอกครับ​ วันนี้ผมต้องได้เมียคืน​ พี่ชายพี่สาวพ่อแม่และทุกคนๆช่วยกันวางแผนขนาดนี้ผมต้องตีมึนเอาไว้​ผมดันเธอไปชิดกำแพงในขณะที่​จูบเธอไปด้วย มือของผมเลื่อนลงต่ำมาบีบเค้นที่อกอวบของเธอ​ มืออีกข้างก็ถลกกระโปรงแล้วสอดมือเข้าไปในแพนตี้​ตัวจิ๋ว​ม่านหมอกสะดุ้งทันทีที่มือผมสัมผัส ผมกดคลำลากตามร่องยาวปริ่มน้ำ​ ม่านหมอกพยายาม​ต่อต้าน​ ร่างกายเธอเริ่มบิดไปมาผมกรีดนิ้วจนกระทั่ง​เจอเม็ดทับทิม​“อ้ะ ...ปะ... ปั้นจั่น” ม่านหมอกครางเบา​ๆ​ พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอด​เมื่อปากเป็นอิสระ​ ผมทนมามากพอแล้ว​ ผมไม่ได้ปลดปล่อยมา10ปี​ และวันนี้ผมจะไม่ทน“หมอกจ๋า​ จั่นอยาก” ผมพูดเสียงกระเส่า​ รู้สึกต้องการเรื่องอย่างว่า​ แก่นกายของผมมันปวดหนึบจนแทบจะปริแตก​ มันผงาดชี้โด่พร้อมกับมีน้ำใสๆ​ ไหลเยิ้มออกมา“พะ... พอ... ยะ... หยุดสักที”“หยุดทำไม? นี่คือความสุขนะหมอก”“มะ... ไม่เอา​ พะ... พอ” ม่านหมอกพูดอยู่แค่นั้นวนไปมา ผมไ

  • เพื่อน(ไม่)รัก   ตอนพิเศษ2

    “หมอกไปกรุงเทพ​ก่อนนะพ่อ” ฉันเอ่ยกับพ่อสุนทรในขณะที่ท่านกำลังง่วนอยู่กับการสั่งงานลูกน้อง วันนี้ท่านให้คนมาทำถนนทางไปบ้านของฉันกับบ้านที่ปั้นจั่นเคยอาศัยอยู่ และคนงานกำลังฟังอย่างตั้งใจ“อันนารบเร้าให้พาไปหาพ่อมันละสิ”“ใช่ค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับมองแผ่นหลังของพ่อ พ่อไม่ชอบปั้นจั่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ท่านอาจจะไม่พอใจที่ฉันจะพาอันนาไปหาเขา“...”“พ่อคะ...” ฉันเม้นปากพร้อมกับเรียกท่าน“ไปเถอะ​ ผ่านมาหลายปีดีดักแล้ว​ หมอกมั่นคงกับมัน​ มันก็มั่นคงกับหมอก​ พ่อคงไม่ห้ามอะไรแล้ว​ เพราะที่ผ่านมามันก็พิสูจน์​ตัวให้พ่อเห็น​แล้ว”“ค่ะ”“รักคุณ​ตาที่สุดเลยค่ะ” อันนาเช้าไปกอดพ่อสุนทร“รักเหมือนกันครับ​ ไปกับคุณ​แม่ก็บอกคุณ​แม่ให้ขับรถดีๆด้วยนะ”“ค่ะ”“ให้ไอ้วัดไปขับรถให้ไหม? ““ไม่เป็นไรค่ะ​ หมอกขับเองดีกว่า”“อืม รีบไปเถอะ​ เดี๋ยว​พ่อคุยงานกับพวกคนงานก่อน​”“ค่ะ”“รีบไปเถอะค่ะแม่”ฉันรีบพาบุตรสาวไปขึ้นรถจากนั้นก็ขับออกไปโดยที่มีสาวใช้คนสนิทตามไปด้วย​“ ซื้อของฝากไปฝากคุณ​ย่าด้วยนะแม่”“ได้จ้ะ” ฉันขับรถไปถึงร้านของฝากแล้วพาบุตรสาว​ไปเลือกของตามต้องการ“เอาไปเยอะๆ​เลยนะคะคุณ​แม่”“จ้า”ผ่านไปหลายชั่วโมง

  • เพื่อน(ไม่)รัก   ตอนพิเศษ1

    ปั้นจั่น​TALK​“ปั้นจั่น เดือนนี้จะไปหาหมอกกับลูกใหม่?” แม่ผมเอ่ยถามขณะที่เดินเข้ามาในบริษัทพร้อมกับพี่สาวของผม“ผมอยากไปจะแย่แล้วครับแม่ คราวก่อนเหมือนหมอกจะใจอ่อนกับผมแล้ว​ ถ้าผมไปพูดหยอดเธอบ่อยๆ​ อีกไม่นานคงจะใจอ่อน” ผมเอ่ยกับมารดายิ้ม ๆ ก่อนจะก้มหน้าเซ็นเอกสารกองโตที่อยู่ตรงหน้า งานเยอะมาก เยอะสุด ๆ เลยครับ“เดี๋ยวแม่โทรไปชวนหมอกมาเที่ยวดีกว่า หลายปีแล้วนะที่หมอกไม่มากรุงเทพ แม่อยากให้หมอกมาอยู่กรุงเทพมาก ๆ อยากให้หลานมาเรียนที่นี่ด้วย”“หมอกก็คงปฏิเสธ​เหมือนทุกครั้งแหละครับ​ เฮ้อ!”“แต่แม่อยากให้หมอกกับแกคืนดีกันสักที”“ผมก็พยายาม​อยู่ครับ”“แกพยายาม​ไม่มากพอนะสิ​ แม่อยากให้หมอกมาอยู่ที่นี่แล้ว” แม่ผมทำหน้าเศร้า“แกก็ช่วยทำให้ความฝันของแม่เป็นจริงหน่อยสิวะ” พี่ปั้นสิบเดินเข้ามา วันนี้วันอะไร ทำไมทุกคนถึงพร้อมใจกันมาหาผม“ทำยังไง?” ผมขมวดคิ้วเข้มชนกัน “มึงก็เอาม่านหมอกกับมาเป็นเมียมึงสิวะ ผ่านมาหลายปีแล้ว กูว่าม่านหมอกคงใจอ่อนแล้วแหละ” พี่ปั้นสิบเอ่ย“บ้าน่า หมอกโกรธกูจะทำยังไงล่ะ กูกลัวเธอโกรธ” ผมเอ่ย ผมกลัวหมอกโกรธจริง กลัวมากเพราะหมอกเป็นคนค่อนข้างใจแข็ง ถ้าได้โกรธผมเอง เธอคง

  • เพื่อน(ไม่)รัก   60รักสิครับ​

    Chapter 60ฉันมองปั้นจั่นที่ร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด ฉันรู้ว่าเขาเจ็บแต่ฉันต้องทำแบบนี้ ฉันต้องให้เขาออกไปจากชีวิตฉันตามที่เขาสัญญาเอาไว้ ฉันดูใจร้ายมากไหมคะ? ฉันต้องทำแบบนี้ ฉันต้องทำ มันต้องจบได้แล้ว “หมอก ฮึก” ปั้นจั่นร้องไห้สะอึกสะอื้นหัวใจของฉันเจ็บหนึบ ไม่มีวันไหนที่ฉันไม่รักเขา มันคือความรักที่มั่นคงมาก​ ฉันไม่สามารถเอาใครมาแทนเขาได้ และฉันไม่สามารถกลับไปหาเขาได้เหมือนกัน“กลับไปทำหน้าที่ลูกเถอะ กูจะบอกเขาว่ามึงเป็นพ่อ กูสัญญาจะดูแลเขาให้ดี”“ฮึก ๆ ฮื่อ ๆ” ฉันค่อย ๆ​ ลุกขึ้นนั่งบนเตียง​ ปั้นจั่นมองหน้าฉันด้วยสายตาเจ็บปวด เขาต้องเจ็บอยู่แล้ว การจากลามันเป็นอะไรที่เจ็บปวดมาก เขาจูบที่หน้าผากลูกของฉันอย่างแผ่วเบา ก่อนจะส่งลูกให้แม่ของฉัน เขามองหน้าฉันแล้วเดินมาหาฉันหมับ!เขาสวมกอดฉันแล้วร้องไห้ออกมา ฉันร้องไห้ไม่ต่างกัน มันเจ็บนะคะที่ยังรักแต่ต้องจากกัน ฉันกอดตอบเขาอ้อมกอดนี้มันเคยเป็นเป็นของฉัน​ แต่มันเป็นเพียงอดีตแล้ว มันเจ็บนะคะที่ต้องจากทั้งที่ยังรัก แต่วันเวลาผ่านไปทุกความเจ็บปวดมันจะผ่านพ้นไป “ขอให้มึงโชคดี ไปทำหน้าที่ของมึงซะเถอะ” ฉันพูดเสียงส

  • เพื่อน(ไม่)รัก   59ถึงเวลาแล้ว

    Chapter 59ม่านหมอกTALKใครจะว่าฉันใจดำฉันก็ไม่สนหรอกค่ะ ฉันมีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้ ฉันมีสิทธิ์ที่จะรักตัวเอง การที่ไม่พาตัวเองไปเจ็บปวดมันดีที่สุดแล้ว ผู้หญิงอย่างเราถ้ามีรักดีก็จะมีแค่รักเดียวแต่ถ้ามันไม่ดีเราก็ขอเลือกรักตัวเองและก้าวไปข้างหน้าดีกว่าฉันจะไม่อยู่เพื่อคบกับใครคนไหนอีก แต่ฉันจะอยู่เพื่อลูก ฉันจะอยู่เพื่อเป็นแม่ที่ดีให้กับเขา ส่วนพ่อของลูกที่เคยกระทำเรื่องเลวทรามฉันจะปล่อยให้มันผ่านไปถ้าเขาอยากมาหาลูกฉันก็จะให้เขามา ฉันจะไม่กีดกันเขาแต่ขออย่างเดียวให้เขาเลิกพยายามที่จะเอาฉันกลับไปเป็นครอบครัวเดิมกับเขา เพราะมันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ทุกสิ่งทุกอย่างมันจบไปแล้วและมันไม่สามารถ กลับไปเป็นได้อีกฉันรักเขามากนะคะ แต่ฉันต้องเลือกแบบนี้ฉันไม่สามารถอยู่กับคนที่เคยหักหลังฉันได้ และผู้หญิงอย่างเรา ๆ ก็ไม่จำเป็นต้องจมปลักดักดาน เราไม่จำเป็นต้องมีชีวิตคู่หรอกค่ะถ้าชีวิตคู่มันเฮงซวย เราใช้ชีวิตเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงดูลูกของเราให้มีความสุข และนั่นมันจะเป็นความสุขที่สุดของผู้หญิงอย่างเราฉันปฏิญาณกับตัวเองเอาไว้แล้วว่า ภายภาคหน้าต่อให้มีคนเข้ามาในชีวิตฉันอีก ฉันก็จะไม่แต่งงานก

  • เพื่อน(ไม่)รัก   58ดีใจ

    Chapter 58ผมจ้องหน้าม่านหมอกน้ำตาคลอ เธอยื่นข้อเสนอแบบนี้มาผมควรทำอย่างไร ผมควรออกไปจากชีวิตของเธอตามที่เธอขอร้อง หรือผมควรยื้อเวลาออกไปให้นานกว่าเดิม“มะ... หมอก”“ถ้าทำไม่ได้ก็ไสหัวไป!” ม่านหมอกเอ่ยเสียงกร้าวจ้องมองผมด้วยแววตากระด้าง“หมอกอย่าต่อรองกับจั่นแบบนี้เลยนะ​ ให้จั่นไปกับหมอกด้วยนะ ฮึก” ผมพูดเสียงสั่นเครือ​ รู้สึกปวดหัวใจมากเลยครับ​ ผมอยากไปกับหมอกแต่ผมไม่อยากจากหมอกกับลูกไป​ ผมอยากดูแลอยากทำหน้าที่ผัวหน้าที่พ่อ​ ผมอยากชดใช้​และแก้ตัวในสิ่งที่ผมทำผิดพลาด แต่เหมือนผู้หญิงตรงน่าจะไม่ให้โอกาสผมเลย“มึงอยากดูลูกมึง​ ทำไมมึงไม่ไปดูกับริสาผู้หญิงคนนั้นก็ท้องลูกของมึงเหมือนกัน ลูกของมึงไม่ได้มีแค่กับกูหรอก ลูกของมึงยังมีอยู่กับริสามึงไปดูแลซะเลิกมายุ่งวุ่นวายกับกูเสียที” เธอพูดเสียงสั่นพร้อมกับผินหน้าไปมองอย่างอื่น ผมรู้ว่าเธอเจ็บปวดและไม่สามารถเชื่อใจผมได้ ผมทำผิดจริง​ แต่ผมอยากได้โอกาสและผมจะไม่มีวันทำมันอีก“ที่ผ่านมาจั่นโง่เอง จั่นคิดว่าริสาท้องลูกของจั่นเพราะเธอเอาหลักฐานมายืนยัน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วเธอไม่ได้ท้องลูกของจั่น”“มึงรักมันมากไม่ใช่เหรอ? มึงก็ไปเลี้ยงดูมันสิ”“ห

  • เพื่อน(ไม่)รัก   57ออกไปจากชีวิต​กู​

    Chapter 57ปั้นจั่นผมมองไปที่หน้าต่างอย่างเสียดาย ม่านหมอกปิดหน้าต่าง​ ไม่สนใจที่จะปรายตาผมเลยแม้แต่น้อย“เฮ้อ” ผมก้มหน้าก้มตาทำงานครับหลังจากม่านหมอกไม่สนใจ ในเมื่อผมต้องการที่จะง้อเธอผมก็ต้องทำงานให้ดีไม่อย่างนั้นตาสุนทรก็คงจะด่าผมเปิงครับ“เอาไม้ไผ่ไปผ่าให้หน่อย” คนงานอีกคนสั่งผม ผมรีบทำครับ แต่ติดปัญหาตรงที่ผมทำไม่เป็น“มันทำยังไงครับ?”“โอ้ยยยย พวกคนกรุงเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อจริง ๆ มาดูวิธีสิ จะได้ทำเป็น เขาจ้างมาทุกคนมาทำงาน​ นายจะมากินแรงคนอื่นไม่ได้หรอกนะจะบอกให้” ชายรูปร่างกำยำผิวพรรณหยาบกระด้างเลยพร้อมกับทำท่าทางไม่พอใจ เขาหยิบมีดขึ้นมา พร้อมกับทาไม้ไผ่ดังโป๊ะเลยครับ“ผ่ายาวเลยใช่ไหม?”“เออ รีบทำ จะมาทำเล่นๆแบบนี้ไม่ได้นะ มันเสียเวลาคนอื่น”“ครับ” ผมผ่าไม้ไผ่ตามที่เขาบอก และแน่นอนมันทำให้มือผมถูกคมของไม้ไผ่บาดมือจนเลือดสาดเลยครับ“ตายแล้วเลือดออก” ป้ามณีพูดเสียงดัง “ติดพาสเตอร์ก่อนเร็ว” ชายคนงานอีกคนรีบเอาพาสเตอร์มาเเปะแผลให้ผม อย่างน้อยทุกคนยังมีน้ำใจครับ“ทำอะไรก็ต้องระวังนะจะมาทำเล่นๆไม่ได้เดี๋ยวมือขาดไม่รู้ตัว การทำงานทุกอย่างมันต้องมีสติและระมัดระวัง” ผู้ชายฟันเหยินๆพูดกั

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status