ตอนที่12.“ทะลึ่ง ลามก จอมวายร้าย” หญิงสาวเงยหน้าถลึงตาใส่เขาอย่างเข่นเขี้ยว และยิ่งเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แต้มมุมปากหยักสวยนั่นก็ยิ่งเดือดดาล ใบหน้านวลงอง้ำ แก้มยุบแก้มพอง จนธีรดลอดใจไม่ไหวจึงก้มลงหอมแก้มพองๆ ยุบๆ นั้นหนักๆ อย่างมันเขี้ยว วาสิฏฐีตกใจกับการกระทำของเขารีบมองซ้ายมองขวาตาโตยิ่งกว่าไข่ห่านชุปแป้งทอดเสียอีก“ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย เดี๋ยวคนอื่นก็เห็นกันพอดี” หญิงสาวทุบต้นแขนแข็งแรงหนักๆ ใบหน้าแดงก่ำ ทั้งเขินอายและโกรธกรุ่น ที่เขาไม่ระวังตัวเลย“อยากหอม ใครจะทำไม จริงๆ อยากทำมากกว่านี้อีกนะ ถือว่าบริหารร่างกายไปในตัว”“โอ๊ย คนบ้าเอ๊ย”หญิงสาวแทบอยากจะทึ้งผมเรียบเนี้ยบนิ้งบนศีรษะแสนทระนงนั่นให้มันกระเจิงด้วยน้ำมือของเธอเสียนัก แต่สุดท้ายก็ได้แต่ฮึดฮัดอยู่ฝ่ายเดียว ทำได้เพียงเข่นเขี้ยวคนที่ผิวปากเดินจากไปอย่างอารมณ์ดีอย่างไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น…แม้จะรู้สึกขุ่นเคืองใจกับเขาเพียงใด แต่เมื่อเห็นว่าวันนี้ธีรดลทำงานอย่างเคร่งเครียด และมีการประชุมที่ยาวนาน ทั้งผู้บริหาร ตลอดจนคณะกรรมผู้ถือหุ้น พนักงานระดับหัวหน้างานที่เดินทางมาจากสาขาต่างๆ ในเมืองไทย ที่เข้าประชุมในวันนี้ก็ดูเคร่
ตอนที่13. คุณนราเล่าให้เธอฟังว่า ก่อนหน้านี้ธีรดลเป็นคนร่าเริง ช่างพูดช่างคุย ประสาหนุ่มเจ้าสำราญทรงเสน่ห์ และมีหญิงสาวล้อมหน้าล้อมหลังจะเรียกว่าเจ้าพ่อปาร์ตี้ก็ยังได้ เพราะเขาชอบการสังสรรค์พบปะเพื่อนฝูง แน่นอนว่าธีรดลต้องเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์เจ้าคารมและคงจะเฟรนลี่เป็นมิตรกับทุกสรรพสิ่ง โดยเฉพาะสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้หญิง…และนั่น.. ทำไมเธอจะต้องรู้สึกหงุดหงิดและแปล๊บๆ ในใจด้วยเล่า.. วาสิฏฐีถอนใจอย่างหงุดหงิดขึ้นมาเสียอย่างนั้นเมื่อนึกภาพที่ธีรดลโปรยยิ้มให้สาวๆ ที่กรี๊ดกร๊าดรอรอยยิ้มจากเขาบ้าสิ ยายวา.. แกจะไปหงุดหงิดกับเรื่องของเขาทำไม เขาจะยิ้มให้ชะนีให้ลิงให้ค่างให้บ่างที่ไหนก็ช่างเขาสิ…“เธอ.. นี่เธอ..”“อุ๊ย คุณ.. เจ็บนะ ทำอะไรของคุณเนี่ย”หญิงสาวสะดุ้งน้อยๆ พร้อมกับลูบหน้าผากมนป้อยๆ เมื่อเจอมะเหงกของคนตรงหน้าที่มองเธอยิ้มๆ“ฉันเรียกตั้งนานแล้วมัวยืนเหม่ออะไรอยู่ ไปกลับบ้านกัน”เขาบอกพร้อมทั้งจับจูงมือเธอไปขึ้นรถที่แฮรี่ขับมาจอดตรงหน้าโดยมีคนของเขาอีกคนเปิดประตูให้ ทั้งสองก้าวขึ้นรถแล้วรถคันหรูก็เคลื่อนออกไปอย่างนุ่มนวล วาสิฏฐีปรายตามองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งเอนหลังพิงเบาะหนังนุ
ตอนที่14.“คนร้ายกาจ วาจะทำโทษพี่ธีม..”พูดได้เพียงเท่านั้น คนที่คาดโทษเขาก็หลับไปทันที ชายหนุ่มส่ายหน้ายิ้มๆ แล้วค่อยๆ ผละออกห่างก่อนจะนำผ้าขนหนูนุ่มมาเช็ดตัวให้อย่างอ่อนโยนและจัดท่านอนให้เธอได้หลับสบายขึ้น ส่วนตัวเองก็เข้าไปอาบน้ำแล้วกลับออกมานอนกอดเธอก่อนจะหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนเช่นกัน... เป็นอีกวันที่เธอต้องติดสอยห้อยตามธีรดลมาทำงาน และคงเป็นภาพที่ชินตาของพนักงานไปเสียแล้ว และท่าทางที่เขาแสดงออกต่อเธอนั้นก็ทำให้สายตาหลายคู่มองมายิ้มๆ และมันทำให้เธอทำตัวไม่ถูก และที่ทำได้ก็คือหันมาทำตาเขียวใส่เขา“นี่คุณบอกแล้วไงว่าอย่าทำแบบนี้.. เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดกันพอดี”นอกจากจะไม่ฟังสิ่งที่เธอบอกเขายังก้มลงหอมแก้มเธอแบบหน้าตาเฉยอีกด้วย วาสิฏฐีตาโตแล้วพอตั้งสติได้ก็หยิกเขาไปหนึ่งที“ทำอะไรแบบนี้เนี่ย คนบ้า พูดอะไรไม่ฟังเลย”“ก็ทำโทษเด็กดื้อไง”“ดื้อ.. ใครดื้อ”“ก็วาไง..”“วานี่นะดื้อ..” วาสิฏฐีทำหน้างงเมื่อเขาบอกว่าเธอเป็นเด็กดื้อ“ก็ใช่น่ะสิ” ธีรดลบอกยิ้มๆ นัยน์ตาพราว“หาความกันชัดๆ คนที่จะโดนทำโทษคือคุณมากว่ามั้ย” หญิงสาวเบ้หน้าแล้วเมินหนีดวงตาคมพราวพราย แก้มแดงจัด“หาความที่ไหนกัน พ
ตอนที่15.พูดจบธีรดลก็จูงมือเธอเดินผ่านหน้าเวโรนิก้าที่ยืนอ้าปากค้างอยู่โดยไม่สนใจจะหันกลับไปมอง มีเพียงวาสิฏฐีเท่านั้นที่หันกลับมามองเวโรนิก้าอย่างมึนงงแล้วเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มสลับกันไปมาเวโรนิก้ามองตามสองหนุ่มสาวที่จูงมือกันขึ้นรถไปแล้วด้วยความเดือดดาล กลับมาครั้งนี้เธอจะแพ้ไม่ได้ เพราะตอนนี้เธอแทบไม่เหลืออะไรแล้ว ผู้ชายที่โผไปเกาะนั้นมีแต่เปลือก ฟังดูเหมือนเรื่องน้ำเน่า ที่พอทิ้งคนที่ดีๆ ไปเลือกคว้าเอาเศษสวะมาควง แต่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะชายหนุ่มที่เธอคิดว่าเป็นคนที่เพอเฟ็กต์กว่าธีรดล รวยกว่า หล่อกว่าและเซ็กเร่าร้อนดุดันกว่า และจะสามารถให้เธอได้มากกว่าที่ธีรดลให้ แต่สุดท้ายชายคนนั้นกลับไม่ได้ให้อะไรได้เทียบเท่ากับธีรดลเลยแม้แต่นิดเดียว แม้แต่เศษเสี้ยวก็ไม่ได้ เพราะชายคนนั้นเป็นพวกปลอมที่มีแต่เปลือกทุกอย่างที่เขามีคือการเช่าหามาทั้งนั้น เพื่อลอกลวงให้ผู้หญิงหลงใหล ทั้งเครื่องบินส่วนตัว คฤหาสน์หลังใหญ่ บริษัทใหญ่โต รถหรูราคาแพงหลายสิบล้าน แม้แต่เงินเป็นปึกๆ นั้นก็คือของที่เช่ามาเพื่อสร้างภาพ ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลนั้นคือของที่หาเช่ามา มิหนำซ้ำ เธอยังถูกหลอกให้ไปเป็นที่รองรับอารม
ตอนที่16.ในที่สุดธีรดลก็คิดแผนที่จะหลอกล่อให้คนไม่อยากมีผัวมาติดกับก่อน จากนั้นค่อยจัดการทีหลัง…“ว่าจ้าง.. จ้างอะไร ยังไงคะ..”“เอาไว้พรุ่งนี้จะบอกตอนนี้เหนื่อยและหิวมา เอาล่ะถึงบ้านพอดี ไปทำอะไรให้กินหน่อยสิ” ชายหนุ่มทำหน้านิ่งๆ หญิงสาวมองค้อนแล้วถอนใจออกมาอีกเฮือกใหญ่ๆ ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย ในขณที่ธีรดลซ่อนยิ้มเอาไว้อย่างมิดชิดวาสิฏฐีมองกระดาษในมือตรงหน้า อย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะบ้าบิ่นทำอะไรแบบนี้ และไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอได้กลายเป็นคนที่มีพันธะไปเสียแล้ว“เธอทำบ้าอะไรของเธอวะเนี่ยยัยวา...”หญิงสาวนั่งมองกระดาษในมือพร้อมด้วยสัญญาว่าจ้าง ว่าเธอจะรับจ้างเป็นเมียตีทะเบียนของธีรดลจนกว่าเขาจะสามารถจัดการเรื่องราวต่างๆ ได้เสร็จสมบูรณ์ และสามารถเดินเองได้ และระยะเวลาการถือสัญญาฉบับนี้คือหนึ่งปีวาสิฏฐีนั่งดูกระดาษในมือจนหนำใจแล้วจึงเก็บใส่กระเป๋าแล้วถอนใจออกมาเฮือกใหญ่แล้วหยิบแก้วกาแฟเย็นร้านดังมาดูดกินอย่างเซ็งๆ พลางยกข้อมือดูเวลา“อีก 2 นาทีถ้าเธอยังไม่มาฉันจะไม่รอแล้วนะยัยวีวี่”วาสิฏฐีเอ่ยออกมาพลางทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะไม่กี่วินาทีถัดมาคนที่กำลังบ่นถึงก็ปรากฏตัวตรงหน้าด้ว
ตอนที่17.“นี่เธอ เธอรู้ไหมที่ฉันมาหาเธอในสภาพนี้เพราะอะไร เพราะฉันทำศึกกับนังสองพี่น้องจอมกระแดะนั่นมา พวกมันพาเพื่อนมาดักรุมตบฉันหน้าร้านที่ฉันทำงาน เพื่อให้ฉันดูแย่ ดูทุเรศในสายตาของทุกคน และฉันก็โดนไล่ออกจากงาน และจ้า.. จ้า.. พวกมันทำสำเร็จ ฉันโดนไล่ออกจากงาน โดนไล่ออกจากบ้านตัวเอง คอนโดที่อยู่ก็ต้องย้ายออกเพราะนังแม่เลี้ยงตัวดีมันยึดคีย์การ์ดสั่ง รปภ. ไว้ ห้ามไม่ให้ฉันเข้าไปในตึกด้วย มันตามราวีฉันทุกทาง เป็นไง ทีนี้เธอว่าฉันควรจะทำไง..”“เอ่อ.. เคยเจอแต่ในละครน้ำเน่าไม่คิดว่าจะมีแบบนี้จริง เธอนี่มันนางซินแห่งยุคจริงๆ”“หึ.. ตอนนี้ฉันไม่มีที่ไปแล้วนะวา แงงงงง.. เธอต้องช่วยฉันนะ ตอนนี้ฉันคิดอะไรไม่ออกแล้วจริงๆ ชีวิตคุณหนูวีวี่ที่แสนเลิศเลอเพอร์เฟ็กต์กำลังเจอมรสุมลูกใหญ่เลย ฉันจะทำไงดี ฮืออออ..”วีรนุชน้ำตานองหน้าแบบไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำเลยสักนิด วาสิฏฐีเองก็หน้าเครียดลงไปเช่นกัน เธอเองก็คิดไม่ตกกับปัญหานี้“ฉันจะทำยังไงดี ไม่มีบ้านไม่มีงานไม่มีเงินแล้ว”เพราะปกติวีรนุชเป็นลูกสาวเจ้าของบริษัทแค่เข้าไปเดินเล่นสวยๆ ในสำนักงานก็ได้เงินเดือนแล้ว ไม่ต้องทำอะไรให้เมื่อยล้า ใช้เงินไปวันๆ ใช
ตอนที่18.“ใครน่ะ” วีรนุชเอนกายมากระซิบถามเพื่อนรัก“แฟนเก่าพี่ธีม ชื่อเวย์โปรตีน” วีรนุชหลุดขำก๊าก ออกมาเต็มที่โดยไม่ได้ห่วงภาพลักษณ์สาวสวยและรวยมากของตนเลยแม้แต่น้อย“ชื่อดีๆ ฮ่าๆๆ”“นี่พวกเธอ หัวเราะอะไรกันยะ”เวโรนิก้าเสียงเขียวมองสองสาวตรงหน้าอย่างไม่พอใจ วันนี้เธอแอบตามธีรดลมาเงียบๆ แต่ก็คลาดกัน จนเมื่อเห็นเขาเดินออกไปแล้ว และเห็นว่าวาสิฏฐีเดินมาเข้าห้องน้ำ เธอจึงตามมาและคาดหวังว่าจะเล่นงานวาสิฏฐีให้กระเจิง เพราะคิดว่าหญิงสาวหน้าตาบ้านๆ แสนธรรมดา จะดีหน่อยก็หน้าตาผ่องใสผุดผาดน่ามองคงไม่ได้มีพิษสงอะไร“ฉันถามว่าพวกหล่อนหัวเราะอะไร”เวโรนิก้ากวาดตามองหญิงสาวทั้งสองด้วยประกายตาวาววับ และไม่คิดว่าจะได้เจอกับหญิงสาวอีกคนที่ดูร้ายกาจไม่เบา นี่เธอคงไม่พ่ายแพ้กลับไปหรอกนะ เวโรนิก้าเริ่มวิตกกังวลเมื่อสิ่งที่คิดไว้ไม่เป็นไปตามแผน“ก็หัวเราะเธอไง” วีรนุชพูดแทนเพื่อนรัก“หัวเราะฉัน หัวเราะทำไม”“ก็หัวเราะคนที่ไม่รู้จักเจียมตัวน่ะสิ ตอนนี้ผู้ชายที่เธอวิ่งตามน่ะ เขาเป็นผัวเพื่อนฉันแล้ว ดังนั้นเธอก็ควรจะเลิกวิ่งตามเขาได้แล้ว แล้วเชิญป้ายหน้าไปหาผู้ชายคนใหม่ได้แล้วย่ะ”“แล้วเธอเกี่ยวไรด้วย”“เก
ตอนที่19.“หึ.. อย่ามาทำเป็นพูดดีหน่อยเลย ไปโน่นเลยไป ไปหาเมียเก่าคุณนู่นนน”วาสิฏฐีลากเสียงยาว มองชายหนุ่มตาขุ่นเขียว อารมณ์หึงหวงพุ่งขึ้นมาเป็นริ้วๆ โดยไม่รู้ตัว แต่ธีรดลนั้นยิ้มซ่อนยิ้มในหน้าอย่างพึงพอใจ“มานอนเถอะน่า ไม่ง่วงไม่เหนื่อยบ้างเหรอ”“ไม่ ไม่อยากนอนกับคนหลายเมีย”“นี่สรุปว่าหึงเหรอ” ถามยิ้มๆ แววตากรุ้มกริ่ม วาสิฏฐีหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอายที่เขาพูดแทงใจำ “บ้า ใครจะไปหึงไปหวงอะไรคุณกัน”“นี่ล่ะที่เขาเรียกว่าหึง ผู้หญิงชอบเอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่ เพื่อใส่ร้ายผัว หาเรื่องหึงผัว”“อี๋.. อย่ามาพูดแบบนี้นะ ฉันไม่ได้หึงคุณสักหน่อย อยากจะไปมีเมียเก่าเมียใหม่ที่ไหนก็ไปเลยไป๊” “ยอมรับว่าเมื่อก่อนเคยมีผู้หญิงหลายคน ควงไม่ซ้ำหน้า แต่ยังไม่เคยมีเมียเลยสักที แต่ตอนนี้มีเมียแล้ว มีคนเดียวคนนี้ไง คนอื่นไม่เอาไม่เกี่ยว จะมานอนแก้ผ้าต่อหน้าก็ไม่เอา แต่สำหรับวาไม่แก้ผ้าก็เอาได้”“อ๊ายย คนบ้า พูดอะไรเนี่ย หน้าไม่อาย ทะลึ่ง ลามกที่สุด”วาสิฏฐีปรี่เข้าไปทุบตีคนที่นอนยิ้มยั่วเย้าอยู่บนเตียงพัลวัน ธีรดลหัวเราะร่วนปัดป้องอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะรวบร่างอรชรที่กำลังโมโหฉุนเฉียวเข้ามาในอ้อมแขนแข
ตอนที่31. อวสาน“ในที่สุดเรื่องวุ่นๆ ก็จบลงด้วยดีซะทีนะคะ” วาสิฏฐีพูดขึ้นเมื่ออยู่ในห้องหอกับสามีเพียงลำพัง ธีรดลเดินเข้ามาโอบกอดภรรยาเอาไว้หลวมๆ แล้วหอมแก้มนวลแผ่วเบาอย่างเอาใจ“แถมยังช่วยชีวิตเพื่อนรักของวาได้ด้วยใช่ไหมล่ะที่ทำให้วายิ้มกว้างขนาดนี้”“แน่นอนสิคะ ยายวีวี่กับพี่ธัชดูเหมาะสมกันจะตายไป ว่าไหมคะ ไม่คิดว่าคุณแม่จะแอบคิดเหมือนวา”“แล้วไม่ดีหรือไง”“ดีสิคะ แบบนี้แหละที่วาชอบ”“หึ.. วันแต่งงานตัวเองแท้ๆ คิดถึงแต่เรื่องคนอื่นได้ยังไงกัน” น้ำเสียงของเขาติดจะงอนๆ จนเธอต้องรีบเอาใจ“อย่าน้อยใจสิคะ เรื่องวันนี้มันเหนือการควบคุมนะคะ อีกอย่าง วันนี้เหมือนเราได้จัดงานแต่งงานสองคู่เลยนะ จู่ๆ พี่ธัชก็มีเมีย ดีออกค่ะเห็นมั้ยคะ งานแต่งงานของเราเนี่ยช่างเป็นวันที่ดีจริงๆ เลย”วาสิฏฐียิ้มพลางดันร่างสามีแสนงอนนอนลงบนที่นอนนุ่มที่โรยด้วยกลีบกุหลาบสีหวานช้าๆ ซึ่งเขาก็แสนจะยินดีที่จะโอนอ่อนผ่อนตาม“ไม่ได้น้อยใจเสียหน่อย แค่อยากให้เมียเห็นผัวเป็นที่หนึ่งในใจก็เท่านั้น ส่วนเรื่องเพื่อนรักของวาก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของพี่ธัชไปเราไม่ต้องไปยุ่ง โอเคมั้ย”“แหม.. รีบส่งไม้ให้พี่ธัชเลยนะคะ วารู้หรอกค่ะว
ตอนที่30.สิ้นคำพูดของคุณนรา นางรตีกับลูกๆ ถึงกับหน้าถอดสีเมื่อได้ยินชื่อแซ่ของเจ้าของบ้าน“คุณ คุณว่าอะไรนะคะ คุณเป็นใครนะคะ”“อ้อ.. นี่พวกเธอคงไม่รู้สินะว่าที่ที่พวกเธอเหยียบอยู่นี่เป็นคฤหาสน์ของตระกูลลูเซียโน่ และที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเธอนี่คือ คุณนรา ลูเซียโน่ เฉิน และลูกชายทั้งสามคนของคุณนรา”องุ่นพูดขึ้นด้วยท่าทางมาดมั่นพร้อมทั้งเชิดหน้าใส่สามแม่ลูกอย่างเป็นต่อ“แม่.. เป็นไปได้ยังไง ไหนว่าแค่บ้านของพวกเศรษฐีใหม่ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไร”“นั่นสิ แล้วทีนี้เราจะทำไงดี แต่ว่า.. แม่ ลูกชายตระกูลนี้งานดีมากเลย ฉันอาจจะมีสิทธิ์เป็นเมียเขานะแม่”“พวกแกนี่ให้มันน้อยๆ หน่อย ตอนนี้คิดก่อนว่าจะทำไง ไม่ใช่มามัวบ้าผู้ชาย เอาตัวรอดจากตรงนี้ให้ได้ก่อนเถอะ”สามแม่ลูกกระซิบกระซาบปรึกษาหารือกัน ก่อนที่นางรตีจะเอ่ยขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้“ยังไงซะพวกคุณก็เป็นคนนอกครอบครัวของเรา ดังนั้นเรื่องนี้เป็นปัญหาในครอบครัว พวกคุณก็ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว วีวี่กลับบ้านกับน้านะจ๊ะ พวกเรามีเรื่องต้องคุยกัน”นางหันมาทำเสียงอ่อนหวานกับวีรนุชที่ยืนมองมาตาขวาง แต่หญิงสาวก็หันไปมองคุณนราเหมือนขอความช่วยเหลือ“จะว่าเราเป็นคนนอกก็ไม่
ตอนที่29.“อย่าริทำตัวเป็นพ่อสื่อเลยเจ้าตัวดี”“โธ่ น้องก็แค่หวังดีน่าพี่ชาย”“ไม่ต้องเลย นายหวังดีกับฉันทีไร ชีวิตฉันปั่นป่วนทุกที”ผู้เป็นพี่ชายยกมือห้าม ท่าทางเข็ดขยาดของชายหนุ่มเรียกเสียงหัวเราะของทุกคน แล้วไม่นานส้มโอก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามา“แย่แล้วค่ะคุณท่าน แย่แล้วๆ”“มีอะไรส้มโอหน้าตาตื่นมาเชียว”“มี มีคนมาค่ะ”“มีคนมาแล้วยังไง ตั้งสติดีๆ ค่อยๆ พูด”“คือว่า มีคนมาหาคุณหนูวีวี่แล้วเกิดตะลุมบอนกันอยู่หน้ารั้วโน่นค่ะ เหมือนเขาจะมาพาตัวคุณหนูวีวี่ไป”“แย่แล้ว.. ต้องเป็นแม่เลี้ยงของวีวี่แน่เลยค่ะ” วาสิฏฐีหน้าตื่นเป็นห่วงเพื่อนรักขึ้นมาทันที“งั้นเราออกไปดูกันดีกว่า”ว่าแล้วทุกคนก็รีบลุกออกไปจากโต๊ะรับประทานอาหารมื้อค่ำอันแสนสุขไปที่หน้าบ้านก็ทันได้เห็นกลุ่มชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งไม่ต่ำกว่าห้าคนและหญิงสาวอีกสามคนยืนรุมล้อมทั้งฉุดกระชากลากถูวีรนุชอยู่ โดยมีองุ่นกีดขวางป้องกันไม่ให้คนพวกนั้นทำได้สำเร็จภาพที่เห็นจึงดูวุ่นวายโกลาหลอยู่ไม่น้อยเมื่อองุ่นสาวตุ้ยนุ้ยร่างยักษ์ไม่ยอมให้ใครเข้าถึงตัววีรนุชได้ง่ายๆ“ถอยไปนะนังอ้วน อย่ามาขวางพวกฉัน ฉันจะพาตัวนังลูกไม่รักดีกลับ”“ฉันไม่ใช่ลูกแก นังแพศยา
ตอนที่28.“ฉันนี่แย่จริง วันดีของเพื่อนแท้ๆ มานั่งพูดพร่ำอะไรก็ไม่รู้ พูดถึงแต่เรื่องของตัวเองอีกต่างหาก”“ฉันเข้าใจเธอนะวีวี่ และไม่เป็นไรเลย เธอสามารถพูดได้ฉันไม่ได้ถือสาอะไรอีกอย่างฉันรู้ว่าเธอกลัวว่ากำลังจะเสียที่พึ่งสุดท้ายอย่างฉันไป เธอแค่กลัว และทุกคนมีสิทธิ์ที่จะกลัว”วาสิฏฐีพูดยิ้มๆ แล้วลูบไหล่ของวีรนุชอย่างปลอบโยน เข้าใจดีว่าตอนนี้วีรนุชรู้สึกอย่างไร วีรนุชก็เหมือนลูกคุณหนูที่ถูกเลี้ยงอย่างตามใจ ดูท่าทางดื้อรั้นเอาแต่ใจและร้ายกาจไม่ยอมคน แต่ลึกๆ แล้ว วีรนุชก็ต้องการการปกป้อง อ่อนแอเป็น ร้องไห้เป็น ซึ่งคนที่วีรนุชจะแสดงความอ่อนแอให้เห็นก็มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น กับคนอื่น วีรนุชคือคุณหนูตัวร้ายที่พร้อมจะบวกทุกอย่างไม่ไว้หน้าใคร แต่กับเธอ วีรนุชเสมือยน้องสาวตัวน้อยที่แม้จะร้ายแสนร้ายเพียงใด ก็ต้องการความรัก และได้รับการปกป้องทะนุถนอม ซึ่งเธอก็พร้อมจะปกป้องน้องสาวคนนี้เสมอและท่าทางอันอ่อนโยนและความเข้าอกเข้าใจ พร้อมจะปกป้องทุกเมื่อของวาสิฏฐีนี้เอง ที่ทำให้วีรนุชประทับใจในตัวของเพื่อนคนนี้ วาสิฏฐีคือผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงทั้งเนื้อทั้งตัว วาสิฏฐีอ่อนหวานน่ารัก แต่ก็เด็ดเดี่ยวเข
ตอนที่27.วาสิฏฐียิ้มปลื้มปริ่มกับตัวเอง ขณะเข้ามาเปลี่ยนชุดเป็นชุดราตรีสำหรับทานมื้อค่ำกับครอบครัวซึ่งเป็นชุดราตรีสั้นฟูฟ่องแบบเรียบง่ายแต่หรูหราสีฟ้าสดใสซึ่งเป็นสีโปรดของเธอ“แหม... หน้าบานเหลือเกินนะแม่คุณ”วีรนุชเดินมากระแซะเพื่อนรักอย่างหมั่นไส้ ร่างระหงในชุดเดรสสั้นเหนือเข่าฟูฟ่องสีม่วงอ่อนคล้ายกับชุดของเจ้าสาว แม้แบบจะเรียบง่ายแต่ก็ส่งผลให้ผู้สวมใส่งดงามราวเจ้าหญิงตัวน้อยแสนซนงดงามไม่ต่างจากเจ้าสาวในค่ำคืนนี้นั่งลงตรงหน้าเจ้าสาวแสนสวย“แหงล่ะ คืนนี้เป็นคืนของฉันนี่นา เจ้าสาวอย่างฉันก็ต้องสวยที่สุดหน้าบานที่สุดอยู่แล้ว”“เธอโชคดีจังนะที่ได้แต่งงานกับพี่ธีม ได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก”“ถ้าเธอเจอคนที่รัก เธอก็จะได้แต่งงานกับเขา และเอก็จะมีความสุขเหมือนกันกับฉัน...”“ไหนล่ะคนที่ฉันรักและเขาก็รักฉันน่ะ มีที่ไหนกัน ตั้งแต่คบกันมาเธอเคยเห็นฉันคบใครจริงจัง หรือมีใครมาคบฉันจริงจังมั่งไหมล่ะ ผู้ชายที่เข้ามาหาฉันมีแต่พวกหน้าหม้อ ตอแหลไปวันๆ คบฉันเพื่ออยากใช้ฉันเป็นสะพานไปสู่ดวงดาว คบกับฉันเพราะฉันรวย เพราะพ่อฉันเป็นประธานบริษัท คนพวกนั้นไม่มีใครจริงใจกับฉันสักคน ขนาดเพื่อนผู้หญิงก็ยังไม่
ตอนที่26. “คุณหญิงนราครับ ภารกิจของลูกชายสุดหล่อสำเร็นลุล่วงนะครับ คุณหญิงแม่จัดการเตรียมงานแต่งได้เลย”“ย่ะพ่อคุณ แต่กว่าจะสำเร็จก็ทำเอาแม่ลุ้นจนเหนื่อยนะ น่าจะให้หนูวาเล่นตัวมากกว่านี้หน่อย”“อย่าบอกนะครับว่าทั้งหมดนี่คุณแม่วางแผนแกล้งผม”“แล้วไม่ได้หรือไงจ๊ะ ก็เราปากแข็งก่อนนี่นา แม่ก็เลยบอกหนูวาให้เล่นตัวมากหน่อย อย่ายอมใจอ่อนง่ายๆ แต่ไม่นึกเลยว่าหนูวาจะยอมใจอ่อนงานขนาดนั้น”“โอ๊ย คุณแม่ครับ แค่นี้ลูกชายคุณแม่ก็แทบหัวใจสลายแล้วนะครับ คอยดูนะผมจะจัดการลงโทษยัยหนูวาของคุณแม่หนักๆ เลยโทษฐานแกล้งให้ผมทรมานใจ”ปากพูดสายกับผู้เป็นแม่แต่สายตาจับจ้องอยู่ที่หญิงสาวอย่างหมายมาด วาสิฏฐีพยายามจะดิ้นรนออกจากวงแขนแข็งแรงเมื่อรู้ว่าชะตากรรมของตนจะเป็นอย่างไรในตอนนี้ ถ้าไม่หนีไปตอนนี้มีหวังโดนเขาจับกินทั้งตัวแน่นอน“จะทำอะไรก็ระวังหน่อยก็แล้วกัน เดี๋ยวหลานแม่จะตกใจขวัญหนีดีฝ่อ”“นี่คุณแม่รู้แล้วหรือครับว่าวาท้อง”“แม่ก็ไม่แน่ใจนักหรอก แต่จากประสบการณ์ แม่มั่นใจว่าหนูวากำลังจะมีหลานให้แม่แน่นอน เอาล่ะ ตอนเย็นกลับมาฉลองกับแม่ก็แล้วกัน แม่จะเตรียมของอร่อยไว้ให้ แล้วอย่าทำให้สะใภ้ของแม่มีรอยขีดข่วนเ
ตอนที่25.ทั้งสองหนุ่มสาวยิ้มให้กันด้วยความสุข ความสุขที่ปรี่ล้นอิ่มเอมหัวใจที่มีมากจนมันท่วมท้นจนไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายว่าพวกเขามีความสุขมากแค่ไหน ทั้งสองกอดกันแนบแน่น และธีรดลก็มอบจุมพิตแสนหวานล้ำให้แก่เธอจนหญิงสาวเข่าอ่อน และธีรดลต้องอุ้มร่างงามมานั่งที่โซฟาเสียก่อนที่เธอจะสิ้นเรี่ยวแรงลงไปเสียก่อน “วามีอะไรจะให้ดูค่ะ..” หญิงสาวผละออกห่างเล็กน้อย พลางหยิบสิ่งหนึ่งออกมาจากกระเป๋ามาให้เขาดู“นี่อะไร..”“ก็ที่พี่ธีมถามว่าวาไปโรงพยาบาลทำไมไงคะ..” หญิงสาวยิ้มกว้างดวงตาพราวระยับ“เปิดดูสิคะ”ธีรดลส่ายหน้าช้าๆ กับความลับลมคมในของหญิงสาว ค่อยๆ แกะซองเอกสารสีน้ำตาลนั้นออกช้าๆ แล้วหยิบสมุดขนาดพ็อคเก็ตบุ๊กออกมาจากซองนั้น“สมุดฝากครรภ์..” เหมือนธีรดลจะอึ้งไป เหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุนและลมหายใจสะดุดขึ้นมาเสียอย่างนั้น“เป็นไงคะ อึ้งไปเลย.. ดีใจจนพูดไม่ออกเลยเหรอ”“ดีใจ ดีใจสิ ไช ไชโย้.. พี่จะได้เป็นพ่อคนแล้ว..” ธีรดลโห่ร้องแล้วโอบกอดเธอแนบแน่นทั้งยังโยกตัวไปมาอย่างแสนยินดี“ขอบใจมากวา ขอบใจจริงๆ ในที่สุด ในที่สุดเราก็จะมีเจ้าธีมน้อยแล้ว”“แหม... ทีอย่างนี้ดีใจ ก่อนหน้านี้ทำหน้าบูดหน้าบึ้ง พาลเ
ตอนที่24.“ในเมื่อเอ่อ.. พี่.. พี่” ธีรดลอึกอัก วาสิฏฐีจึงเอ่ยขึ้น “เอาล่ะค่ะ เรากลับบ้านกันเถอะ คุณแม่รอกินข้าวอยู่” หญิงสาวบอกเรียบๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปที่ประตู ธีรดลถลามาขวางเอาไว้ “เดี๋ยวๆ พี่มีเรื่องจะคุย” “อะไรคะ” “เอ่อ.. พี่.. เมื่อวานวาไปโรงพยาบาลทำไม..”วาสิฏฐีแทบจะพ่นลมหายใจหนักๆ ออกมา กับคำถามของเขา แม้จะเข้าใจว่าเขาเป็นอย่างไรแต่ก็อดที่จะมีอารมณ์ขุ่นมัวไม่ได้ตาทึ่มเอ๊ย มาขี้ขลาดอะไรตอนนี้กันเล่า แค่บอกว่ารักกันมันยากรึไงนะหญิงสาวหันมามองค้อนเขาตาขุ่นเขียว ธีรดลหน้าเสียดูลนลาน พอเห็นแบบนี้แล้วเธอก็แทบจะหลุดหัวเราะออกมาไม่ได้ทั้งที่อารมณ์ขุ่นๆ อยู่นี่ล่ะ แต่ก็อยากหัวเราะเสียอย่างนั้น อีตาบ้านี่ทำให้เธอมีหลากหลายอารมณ์เหลือเกินในแต่ละวัน“อยากรู้ไปทำไมคะ เรื่องส่วนตัวของวาไม่จำเป็นต้องบอกพี่ธีมมั้ง” “แต่เราก็เหมือนคนคนเดียวกันนะ ผัวเมียกัน เรื่องของผัวก็คือเรื่องของเมีย เรื่องขอเมียก็คือเรื่องของผัว บอกหน่อยไม่ได้เหรอ” ธีรดลเองก็อยากจะเขกกบาลตัวเองสักโป๊กเพราะแทนที่จะพูดสารภาพความในใจกลับถามเรื่องอื่น ถึงแม้จะอยากรู้ว่าเธอไปโรงพยาบาลทำไม แต่เรื่องหัวใจก็สำคัญกว่า แทนที่
ตอนที่23.“เป็นไงบ้านหนูวา…” คุณนราถามศรีสะใภ้ที่โทร. มารายงานข่าว“ก็จ๋อยๆ ไปเหมือนกันนะคะ หน้างี้หงิกงอเหลือสองนิ้วเองค่ะ” สองสาวต่างวัยหัวเราะกันอย่างขบขัน “หนูวาเล่นให้หนักเลยนะ คนอย่างตาธีมน่ะอย่ายอมมาก เดี๋ยวได้ใจ”“ค่ะคุณแม่.. แต่พี่ธีมก็น่าสงสารอยู่นะคะ” “แสดงละครสิไม่ว่า นั่นน่ะ บริษัทธีรดลการละครเลยนะ อย่าหลงกลเด็ดขาด”“ตอนนี้กำลังล้างจานอยู่ค่ะ เป็นพ่อบ้านที่แสนดี”คุณนราหัวเราะเสียงดังมาตามสาย นึกภาพลูกชายล้างจานไม่ออกเลยจริงๆ คนอย่างธีรดลนั้นเรียกได้ว่าเป็นหนุ่มเจ้าสำอาง ชอบเที่ยวเตร่เฮฮา สังสรรกับบรรดาเพื่อนๆ งานพวกนี้ย่อมไม่เคยทำอยู่แล้ว แต่นางก็สังเกตเห็นว่าลูกชายคนเล็กของตัวเองนั้นเปลี่ยนไปมากธีรดลคือลูกชายคนสุดท้องที่ถูกทั้งแม่และพี่ชายทั้งสองตามใจมาแต่เด็ก และค่อนข้างเอาแต่ใจ ชอบเที่ยวเล่นสนุกสนานชอบสังคมเพื่อนฝูง จะว่าเป็นเด็กที่เกเรที่สุดในบรรดาสามพี่น้องก็ไม่ผิดนัก และยังเจ้าเล่ห์เพทุบายเป็นที่หนึ่งจับไม่ได้ไล่ไม่ทันไม่มีทางที่ธีรดลจะยอมรับง่ายๆ ทุกอย่างมีคนคอยรับใช้ให้ความสะดวกสบายมาจนเคยชินแล้วภาพที่ธีรดลกำลังล้างจานนี่มันเป็นยังไงกันนะ… นางนึกภาพไม่ออกเลยจ