ตอนที่31. “ไม่ต้องค่ะ คนเพิ่งตื่นนอนก็ต้องตัวรุมๆ เป็นธรรมดา หนูฝันสบายดียังอยู่เป็นนักโทษของคุณได้อีกนานค่ะ” หญิงสาวประชดแล้วปัดมือใหญ่ออกแต่รามถือโอกาสจับมือเล็กไว้ในอุ้งมืออุ่นเสียเลย“อ้อ.. พอรู้แล้วล่ะว่ามายดรีมงอนอะไร”“ก็บอกว่าไม่ได้งอนไงคะ”“เอาล่ะไม่งอนก็ไม่งอน อยากไปเดินเล่นมั้ย ที่นี่อยู่ใกล้สวนสาธารณะแล้วก็ใกล้ซุปเปอร์มาร์เก็ตด้วยนะ ที่นั่นมีของหลายอย่างเลยนะโดยเฉพาะอาหารสด สดใหม่ทุกอย่างเลย ผลไม้นี่เหมือนสดจากต้น ปลาก็เหมือนเพิ่งมาจากแม่น้ำเลยล่ะ..” “ไม่ค่ะ..” แม้ในใจจะลิงโลดแต่เธอจะให้เขารู้ว่าเธอดีใจจนเนื้อเต้นไม่ได้ แค่คิดว่าจะได้ออกไปเดินเล่นเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้างโดยเฉพาะอาหารสดในซุปเปอร์มาร์เก็ต ผลไม้สดเหมือนสดจากต้นเหรอ.. แค่นึกถึงมะม่วงเปรี้ยวๆ ฝรั่ง มะกอก มะดัน น้ำลายก็สอแล้ว เหมือนฝันซ่อนยิ้มเจ้าเล่ห์...“แน่ใจนะว่าไม่อยากไป พอดีฉันอยากจะโชว์ฝีมือทำอาหารให้เธอกินเลยอยากได้คนช่วยเลือกซื้อของหน่อย ไปช่วยเลือกของหน่อยน่า”“ก็ได้.. เห็นแก่ว่าคุณจะทำอาหารให้หนูฝันทานหรอกนะคะ”หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นเหมือนยอมไปอย่างเสียไม่ได้แต่ในใจนั้นลิงโลดยิ่งนัก เหมือนฝันมัวแต่ดีใจ
ตอนที่32.เพี๊ยะ.. เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่น ใบหน้าหล่อเหลาหันไปตามแรงมือเล็กที่ฟาดลงมาเต็มแรงจนเหมือนฝันเองยังรู้สึกเจ็บจนชาที่มือของตน หญิงสาวมองมือตัวเองแล้วก็มองใบหน้าของรามที่ค่อยๆ ขึ้นผื่นเป็นรอยนิ้วมือเกือบครบทั้งห้านิ้วด้วยความหวาดหวั่น ร่างเล็กถอยห่างเขาโดยอัตโนมัติเมื่อรามหันกลับมามองเธอด้วยแววตาวาวโรจน์“หนูฝัน..” หญิงสาวหน้าซีดตัวสั่นด้วยความหวาดหวั่น“เธอตบฉัน.. เป็นครั้งที่สองที่เธอตบฉันเหมือนฝัน..” รามเรียกเอ่ยชื่อของเธอด้วยน้ำเสียงที่ทำให้เหมือนฝันขนลุกชันด้วยความกลัว หญิงสาวหันหลังหมายจะวิ่งหนีไปให้ไกลจากซาตานร้ายที่มองเธอด้วยแววตาดุดันแดงก่ำ“กรี๊ดดด ปล่อยนะ ปล่อยฉัน กรี๊ดดด ช่วยด้วย รวีช่วยหนูฝันด้วย..” เหมือนฝันกรีดร้องด้วยความตระหนกกลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอจนร้องขอความช่วยเหลือจากรวีแม้จะไม่ชอบหน้าเจ้าหล่อนนัก แต่ตอนนี้ใครก็ได้ช่วยเธอที..“แหกปากร้องไปให้ตายก็ไม่มีใครช่วยเธอหรอก และเธอจะต้องได้รับโทษที่กล้านัดชู้มาหาและตบหน้าฉัน”รามกัดฟันกรอดพร้อมทั้งโยนข้อกล่าวหาอันน่าละอายใส่หน้าเธอ เหมือนฝันหน้าแดงสลับซีดด้วยทั้งโกรธและกลัว และที่สุดคือความอับอาย หญิงสาวจึงดิ้นรน
ตอนที่33.“เพื่อให้มั่นใจหนูควรบอกความจริงและทำตามที่ลุงบอก..”เหมือนฝันหันมาสบตาหมอนิรุตด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่นน้ำใสๆ คลอดวงตางามจนผู้ที่ผ่านโลกมากว่าห้าสิบปีอดรู้สึกเห็นใจหญิงสาวตรงหน้านี้ไม่ได้ แต่ตนก็เป็นเพียงหมอคนหนึ่งสถานะก็ไม่ต่างจากลูกจ้างของราม และเรื่องราวของรามกับหญิงสาวแสนสวยตรงหน้าก็ซับซ้อนเกินกว่าตนจะเข้าไปยุ่ง..“ค่ะ..” เหมือนฝันรับคำแผ่วเบาใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำด้วยความกังวล…ในขณะเดียวกันนั้นคนที่ยืนรออยู่ข้างนอกก็กำลังเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวายใจ รามมองประตูห้องอย่างหงุดหงิด ใจจริงแล้วเขาอยากจะอยู่เพื่อดูแลเธอแต่เพราะเห็นท่าทางและแววตาของเหมือนฝันแล้วเขารู้สึกเหมือนหัวใจมันเจ็บปวดรวดร้าว ทำไมเขาต้องรู้สึกอย่างนั้นรามไม่เข้าใจตัวเองและสับสนจนต้องออกมาเพื่อตั้งหลัก..“คุณรามตั้งใจจะทำอาหารให้เธอทานไม่ใช่เหรอคะ” เสียงของรวีปลุกให้รามหลุดจากภวังค์ความคิดที่สับสน“ว่าไงนะ”“คุณรามตั้งใจจะทำอาหารให้คุณผู้หญิงทานไม่ใช่เหรอคะ” รวีย้ำด้วยรอยยิ้มบางๆ “นั่นสินะ” รามทำท่าเหมือนนึกขึ้นได้แล้วชายหนุ่มก็ระบายยิ้มออกมาบางๆ“เดี๋ยวทางนี้ดิฉันจะดูแลให้เองค่ะ” รวีพูดอย่างค
ตอนที่34.หากรามไม่ต้องการเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา และจะต้องสั่งให้เธอกำจัดสายเลือดของตัวเองแน่นอน เขาอาจจะไม่พอใจและอาจจะคิดว่าเธอคิดจะจับเขาด้วยการเอาลูกมาเป็นข้ออ้าง เขาจะต้องดูถูกเหยียดหยามเธอแน่ๆ เหมือนฝันคิดกังวลไปต่างๆ นานา ด้วยความปวดร้าวสับสนกับอนาคตข้างหน้าของตนหญิงสาวหลับตาลงครุ่นคิดอย่างหนักเพื่อหาทางแก้ไขสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ใจดวงน้อยก็พลอยหวั่นไหวไปด้วยเมื่อคิดว่าวันหนึ่งจะต้องไปจากเขา เธอจะต้องทำใจยอมรับความจริงให้ได้ในขณะเดียวกันรามเองก็กำลังครุ่นคิดทบทวนและพิจารณาความรู้สึกของตนเอง เขายอมรับว่าชอบเหมือนฝันกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมา ไม่ใช่เพียงเพราะได้ครอบครองความงดงามอันแสนบริสุทธิ์ของเธอเท่านั้น แต่อะไรหลายๆ อย่างในตัวเธอทำให้เขาประทับใจ ความรู้สึกผูกพันที่เกิดขึ้นในระยะเวลาสั้นๆ ก็ผูกมัดหัวใจเขาไว้เหมือนว่าเธอเป็นของเขามานานแสนนาน..และวันนี้เขาก็ได้รู้ซึ้งในความหวงแหนเธอมากขึ้นเมื่อเห็นเดโช สายตาผู้ชายด้วยกันดูออกว่าเดโชนั้นคิดอย่างไรกับเหมือนฝัน เขาไม่รู้ว่าเหมือนฝันคิดอย่างไรกับเดโชซึ่งเขาเองก็ไม่อยากจะคิดว่าเหมือนฝันมีใจให้เดโช เขาจะยอมให้เป็นอย่างนั้นไม่ได้..
ตอนที่35.“มายดรีมจ๋า แน่นสุดๆ อืม มันดีเหลือเกิน ดีเหลือเกิน โอ้ววว..”รามครางกระเส่า ขณะค่อยๆ ขยับสะโพกสอบช้าๆ หมุนวนกดย้ำจนท่อนกายกับสะโพกมนอย่างลึกล้ำแล้วจังหวะเนิบช้าก็ค่อยๆ แรงขึ้นเร็วขึ้นๆ จนเร็วระรัวจนร่างบางสะท้านสะเทือนแต่เธอก็ขยับสะโพกสวนเสยกายแกร่งด้วยความเร่าร้อนไม่แพ้กัน หนุ่มสาวโหมแรงโรมรันกันอย่างเร่าร้อนจับจูงกันไปสู่แดนสวาทอันสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่าจนเกือบรุ่งสาวรามจึงปล่อยให้เหมือนฝันได้หลับพักผ่อนจริงๆ ก่อนที่เขาจะหลับตามเธอไปในวินาทีต่อมาอย่างสุขสม ใบหน้าของหนุ่มสาวแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มบางๆ แห่งความสุข..รามจูงมือเหมือนฝันให้เดินตามเขาเข้าไปในห้องทำงานอันเป็นส่วนตัวที่ไม่มีหญิงสาวคนไหนได้มีโอกาสได้เข้าไป นอกจากเลขาสาวของเขาที่กำลังมองเจ้านายหนุ่มจูงมือสาวตัวเล็กเข้าไปในห้องทำงานอย่างไม่อยากเชื่อสายตา ดารา ขยับแว่นตาใสแจ๋วอันโตอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจและคิดว่าตนเองคงตาฝาดหรือไม่ก็เผลอหลับเวลาทำงาน“อุ๊ย..” เลขาสาววัยเฉียดเลขสามอีกไม่กี่วันสะดุ้งสุดตัวหันขวับไปมองโทนี่ซึ่งยืนหน้าตายอยู่ข้างๆ“ทำอะไรของนายคนบ้า เจ็บนะ..” ดาราแหวชายร่างใหญ่ที่มักหาเรื่องแกล้งเธอให้ฉุ
ตอนที่36.“ขอบคุณค่ะ จะกินด้วยกันมั้ยคะ” ถามเขาแต่ปากก็ยังเคี้ยวมะม่วงตุ้ยๆ รามส่ายหน้าทำท่าเข็ดฟันแล้วกลับไปนั่งทำงานต่อ ดวงตาคมสีฟ้าจัดจ้าเฝ้ามองหญิงสาวที่นั่งรับประทานผลไม้เปรี้ยวหลากชนิดในกล่องอย่างสงสัยแกมเอ็นดู ถ้าเขาได้นั่งมองเธอแบบนี้ทุกวันก็ดีสินะ หรือบางทีทำงานเหนื่อยๆ กลับบ้านไปมีเธอยิ้มหวานๆ ต้อนรับและมายืนส่งเขาขึ้นรถมาทำงานตอนเช้าก็คงจะดีไม่น้อยแต่การทำแบบนั้นมันเป็นเรื่องของสามีภรรยานะ และเขากับเหมือนฝันไม่ใช่..เสียงหนึ่งแย้งขึ้นมาในห้วงความคิดของราม ชายหนุ่มสะดุดความคิดตัวเองแล้วถอนใจ ก่อนจะสนใจงานตรงหน้าและพบว่ามันมีปัญหาอยู่ไม่น้อยแล้วชายหนุ่มก็ต่อสายถึงทอมทันที “ทอม ตรวจสอบสาขาที่โรมสิว่า มีอะไรผิดปกติรึเปล่า.. ฉันต้องการข้อมูลของโครงการนี้ที่โรม วันนี้ฝากนายตามให้ด้วยนะ”เมื่อสั่งงานลูกน้องคนสนิทเสร็จแล้วรามก็ยกนาฬิกาข้อมือเรือนหรูขึ้นดูเวลาก็พบว่ามันเลยเที่ยงมาครึ่งชั่วโมงแล้ว ชายหนุ่มปิดแฟ้มและปิดคอมพิวเตอร์ทั้งหมดแล้วเดินมาหาคนที่ตั้งหน้าตั้งตากินผลไม้อย่างเอร็ดอร่อย“ไปทานข้าวกันดีกว่ามายดรีม นี่เที่ยงกว่าแล้ว”“ค่ะ..” หญิงสาวรับคำแล้วรีบเก็บของทันที ตอนนี้เ
ตอนที่37“เหรอ แต่เธอคือของเล่นฉันว่ะ และยิ่งมีคนอยากจะมาแย่งเธอไปมันยิ่งทำให้ฉันอยากจะเก็บเธอไว้นานๆ”“คุณ.. มันเห็นแก่ตัว ฝันทำอะไรให้คุณถึงได้ทำร้ายเธอขนาดนี้”เดโชกัดกรามกรอดด้วยความเจ็บปวดทั้งสงสารเหมือนฝันและสงสารตัวเอง ในขณะที่เหมือนฝันร้องไห้ปานจะขาดใจมองชายทั้งสองคนที่ทำท่าเหมือนจะห้ำหั่นกันด้วยความเจ็บปวดและอับอายกับสถานะของตน“ทำอะไรเหรอ เธอทำอะไรๆ ให้ฉันเยอะแยะเลย ชนิดที่ว่าแกไม่มีวันได้จากเธอไงล่ะ หึหึ” รามหัวเราะเสียงเย็นแล้วปรายตามองหญิงสาวที่ยืนร้องไห้อยู่ข้างๆ โทนี่ด้วยแววตาเหยียดหยันเดโชซึ่งรู้ความหมายดีถึงกับเลือดขึ้นหน้า ชายหนุ่มสะบัดตัวอย่างแรงเพื่อให้หลุดจากอุ้งมือของรามและเมื่อได้จังหวะเดโชก็ฟาดกำปั้นเข้าใส่ใบหน้าหล่อเหลาของรามเต็มแรง แต่ด้วยความระวังตัวอยู่แล้วรามจึงหลบได้ทันท่วงทีแต่ก็ยังโดนปลายหมัดของเดโชซึ่งทำให้เขาหน้าชาไปเลยทีเดียวและหากโดนเต็มๆ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะถึงกับหน้าหงายเห็นดาวเห็นเดือนเหมือนกัน เมื่อตั้งหลักได้รามก็ชกเปรี้ยงเข้าใส่เดโชทันที จนร่างสูงเพรียวกว่าเขาเล็กน้อยของเดโชเซถลาไปหลายก้าว แล้วชายหนุ่มทั้งคู่ก็เปิดศึกเข้าใส่กันอย่างเอาเป็นเอาตาย
ตอนที่38.“คุณเหมือนฝันฟื้นแล้วค่ะท่านประธาน”ดารายิ้มกว้างเมื่อเห็นแพขนตางามงอนของเหมือนฝันค่อยๆ ขยับ ดวงตากลมโตที่ผู้หญิงด้วยกันอย่างเธอยังแอบชื่นชมลืมขึ้นมองเพดานนิ่ง น้ำตาที่ยังคงค้างอยู่ในหน่วยตางามค่อยๆ ไหลรินออกมาจากหางตาช้าๆ ดาราหันมาเห็นเข้าถึงกับใจไม่ดีเอาเสียเลย“เหมือนฝัน เป็นอย่างไรบ้าง เจ็บตรงไหนไหม”ใช่ดาราคนเดียวเสียเมื่อไหร่ที่ใจไม่ดี รามเองก็ใจหล่นมาอยู่ที่ตาตุ่มเช่นกันที่เห็นหญิงสาวนอนนิ่งน้ำตานองหน้าอยู่แบบนี้ หากเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาจะรู้สึกเป็นกังวลเป็นห่วงไปสารพัดแบบนี้หรือเปล่าหนอ แล้วทำไมเขาจะต้องเดือดเนื้อร้อนใจทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของเหมือนฝัน ทำไมต้องปวดร้าวในอกทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของเธอ.. ทำไมกัน ทำไมเขาต้องมีความรู้สึกเช่นนี้ด้วย รามอดถามใจตัวเองไม่ได้...“ดาราขอตัวนะคะท่านประธาน”“ขอบคุณมากดารา คุณเองก็กลับได้แล้วล่ะเลยเวลาเลิกงานมานานแล้ว ผมจะชดเชยค่าล่วงเวลาให้ก็แล้วกัน”เขาหันไปบอกเลขาผู้ทำงานอย่างเต็มประสิทธิภาพซึ่งดาราเองก็ไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้ายิ้มบางๆ แล้วเดินออกไปรามหันกลับมามองคนที่ยังนอนนิ่งอยู่อย่างเป็นกังวล จากที่ก่อนหน้านี้คิดว่าจะต้อง
ตอนที่67. อวสานบทส่งท้าย รามปรายตามองบอดีการ์ดคนสนิททั้งสองอย่างไม่พอใจนิดๆ ยิ่งเห็นแววตายิ้มๆ ของโทนี่แล้วก็นึกอยากจะหาอะไรปาหัวให้แตกไปเลย โทษฐานที่ร่วมมือกันวางแผนลักพาตัวลูกเมียของเขา แม้จะรู้ว่าทั้งสองคนทำไปด้วยความรักและหวังดีแต่มันก็ทำให้เขาเสียฟอร์มอย่างที่สุด มีหรือคนอย่างรามเสียท่าเพียงแค่มุกตื้นๆ แค่นี้ ซ้ำยังมีคนร่วมขบวนการเป็นโหล“ไม่ต้องมาทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน พวกนายยังอยู่ในช่วงทัณฑ์บนอยู่ยังไม่ครบสามเดือนดีเลยโผล่หน้ามาทำไมกัน ดังนั้นไปให้ห่างๆ อวัยวะเบื้องล่างของฉันเลย”“คร้าบๆ ไปแล้วครับ แหม ก็แค่หวังดีอยากให้เจ้านายสมรักสมรสกับเมียเสียทีจะได้มีความสุขเหมือนผมกับที่รักเท่านั้นเอง”โทนี่ซึ่งกล้าต่อปากต่อคำกับเจ้านายและโดยส่วนตัวเป็นคนนิสัยขี้เล่นต่างจากทอมผู้พี่ที่ติดจะเงียบขรึมเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม แล้วหันไปหอมแก้มดาราภรรยาของตนซึ่งยังคงทำหน้าที่เลขาของรามอยู่ ผลก็คือโดนหยิกไปหนึ่งทีจนร้องโอดโอย“ทะลึ่งคุณเนี่ย นี่ต่อหน้าเจ้านายดาวนะคะ” ดาราแหวสามีหน้าแดงก่ำ“ทีหลังตบให้คว่ำเลยนะดารา ถ้าคว่ำแล้วฉันจะช่วยซ้ำอีกแรง”รามได้ทีเสริมส่งลูกน้องสาวทันที โทนี่ทำหน้าละห้อยน่าขัน ท
ตอนที่66.“โอ้ว แน่นเหลือเกินมายดรีม เมียจ๋า รัดผัวแน่นสุดๆ อา..”รามครางลึกในลำคอเมื่อเขาจับเรียวขาของเธอเกี่ยวพันเอวสอบของตนไว้แล้วสอดแทรกกายใหญ่โตคึกคะนองเข้าไปในกลีบกายสาวฉ่ำเยิ้มในครั้งเดียว“อ๊า อื้อ พี่รามคะ ไป ที่ ตะเตียง เถอะค่ะ... อา...” หญิงสาวครางกระเส่าบอกเขาเมื่อกลัวว่าเสียงของพวกตนจะดังออกไปข้างนอกจนเธอรู้สึกขัดเขินขึ้นมาเมื่อก้มมองกายแกร่งที่ประสานกับร่างสาวอ่อนไหวอย่างโจ่งแจ้ง เหมือนฝันหลบตาคมด้วยความขัดเขินแม้จะผ่านศึกรักมากี่ครั้งเธอก็ยังรู้สึกขัดเขินกับการแสดงความรักแบบนี้อยู่ดี..“ไม่ทันแล้วทูนหัว พี่รามไม่ไหวแล้วอยากรักเมียตรงนี้ เตียงไว้ทีหลังต่อจากนี้นะจ๊ะ” รามพูดเสียงหอบกระเส่าแล้วโยกกายเข้าหาร่างบอบบางอย่างร้อนแรง แผ่นหลังเล็กของเหมือฝันแทบจะจมหายเข้าไปในประตู ความเสียวซ่านโจมตีทั้งหนุ่มสาวจนแทบมอดไหม้ระลอกแล้วระลอกเล่า แต่รามไม่ได้ให้มันจบลงง่ายๆ เขาช้อนใต้สะโพกตึงแน่นแล้วพาเธอเดินไปที่เตียงขณะที่เรียวขาเสลาของเหมือนฝันโอบรัดเองสอบอย่างแน่นหนา“โอ้วว สุดๆ ชอบมั้ยเมียจ๋า..” รามโยกโย้กายแกร่งเข้าหาร่างบอบบางอย่างร้อนแรงจังหวะการก้าวเดินยิ่งทำให้ความเสียวซ่านมีม
ตอนที่65.เหมือนฝันยิ้มกว้างเมื่อเห็นท่าทางแสนงอนของสามีแล้วก็แอบนึกสงสารทอมกับโทนี่ที่ถูกหักเงินเดือนถึงสามเดือนข้อหาสมรู้ร่วมคิดกับเดโชและนกยูง เรื่องลักพาตัวเธอกับน้องปีใหม่ไปเมื่อสามวันก่อน ตอนนี้รามยังคงงอนไม่หายแม้ว่าเธอจะพยายามงอนง้อเขาด้วยวิธีต่างๆ แต่วันนี้เธอมีไม้เด็ดมาง้อเขาแล้วล่ะ“ยังไม่หายงอนอีกเหรอคะคนดีของหนูฝัน” เหมือนฝันถามเบาๆ แต่คนตัวโตก็ยังคงหันหลังให้เธอซ้ำยังทำทีเป็นอ่านหนังสือพิมพ์อย่างเอาเป็นเอาตาย“คนอะไรน้า แสนงอนจริงๆ ทุกคนทำไปก็เพราะรักและหวังดีนะคะ”“รู้แล้ว แต่ตอนนี้อยากอยู่คนเดียว..” รามตอบกลับมาเสียงห้วน เหมือนฝันหัวเราะคิก เพราะท่าทางของเขาเหมือนเด็กชายรามมากกว่าคุณพ่อรามสุดหล่อเสียอีก“จะนอนรึยังคะ หนูฝันง่วงแล้ว..” เหมือนฝันเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงแล้วร้องถามเสียงแผ่วพร่าจงใจยั่วเขาด้วยน้ำเสียงเสียก่อน คอยดูเถอะแสนงอนนักจะยั่วให้คลั่ง.. หญิงสาวคิดอย่างอิ่มเอมใจแม้เขาจะงอนแต่เธอรู้ว่ารามรักเธอมากแค่ไหน มากพอที่เธอจะอดทนง้อเขาโดยไม่โกรธที่เขาทำมึนตึงใส่เธอสามวันแล้ว ตลอดสามวันที่ผ่านมารามจะเล่นกับลูกและพุดคุยกับเธอบ้างแต่ก็ทำทีมึนตึงเย็นชาไม่มองหน้า
ตอนที่64.รามวอนขอคนอื่นเป็นครั้งแรกในชีวิต เกิดมาเขาไม่เคยต้องเว้าวอนร้องขอใครเช่นนี้มาก่อนเลยก็ว่าได้ ตลอดชีวิตเขาคือความสมบูรณ์แบบไม่เคยสักครั้งที่จะต้องร้องขออ้อนวอนถึงเพียงนี้ แต่ที่เขายอมสละยอมลดศักดิ์ศรีของตนก็เพราะเขารักเธอ..“อย่าค่ะคุณราม หนีไปไม่ต้องห่วงหนูฝันกับลูกนะคะ อย่าเอาชีวิตมาทิ้งเพราะพวกเลยค่ะ หนูฝันก็แค่คนไร้ค่า คุณยังมีโอกาสเจอผู้หญิงดีๆ สวยๆ รวยๆ ที่เหมาะสมกับคุณ แล้วก็มีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่ ลืมพวกเราเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย”“ไม่ฉันไม่ยอมให้เธอกับลูกเป็นอะไรไปหรอกนะเหมือนฝัน มายดรีมฉันยอมเสียเธอกับลูกไปไม่ได้..” รามเสียงสั่นแววตาคมไหวระริก“ทำไมล่ะคะ ในเมื่อคุณเองก็ไม่ได้รักฉันและไม่ต้องการฉันอยู่แล้ว ปล่อยให้ฉันตายไปเถอะค่ะ คุณจะได้เป็นอิสระและเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน หนีไปนะคะ พวกเขาจะฆ่าคุณแน่ๆ คุณต้องหนีไป”“ไม่ฉันไม่หนี ฉันจะอยู่ที่นี่กับเธอ.. ได้โปรดเถอะนะ ปล่อยเธอกับลูกไปเถอะ หากพวกแกอยากฆ่าอยากแก้แค้นฉันฆ่าฉันคนเดียว”“ไม่โว้ย ฉันจะฆ่ามันทั้งหมดพ่อแม่ลูกนี่ล่ะสะใจดีแต่ฉันจะฆ่านังคนสวยนี่ก่อน” ชายคนนั้นตะโกนสวนออกมาแล้วทำท่าเหนี่ยวไก “อย่า ได้โปรดฉันขอร
ตอนที่63.นั่นคือข้อความที่อยู่ในกระดาษแผ่นนั้น.. รามกัดกรามกรอดขยำกระดาษแผ่นนั้นด้วยความเจ็บใจจนเล็บที่ตัดสั้นจิกลึกลงบนฝ่ามือ“ระยำเอ๊ย..”รามสบถด้วยความเดือดดาลชายหนุ่มกระแทกตัวนั่งลงบนเบาะคนขับแล้วซบหน้าลงกับพวงมาลัยรถอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร ตอนนี้ชายหนุ่มผู้ชาญฉลาดและเก่งไปเสียทุกเรื่องต้องมากลายเป็นไอ้งั่งรอรับข่าวของลูกเมียที่รักจากใครก็ไม่รู้อยู่อย่างนี้มันช่างไร้น้ำยาเสียจริงๆก๊อกๆ เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้นรามจึงเงยหน้าจากพวงมาลัยขึ้นมามองก็พบว่าเป็นทอมนั่นเองที่เข้ามาเคาะกระจก รามไม่เคยรู้สึกดีใจต่อการปรากฏตัวของบอดีการ์ดคู่ใจเท่ากับตอนนี้เลย และไม่ตำหนิเลยที่ทอมแอบตามเขามาห่างๆ เพราะนั่นหมายความว่าทอมต้องเห็นว่าใครที่บังอาจลักพาตัวลูกเมียเขาไป“ทอม ดีใจที่เจอนาย..”“โทนี่กำลังตามพวกมันไปครับ ผมรู้ว่ามันไปทางไหนด้วยการติดตามจีพีเอสจากเครื่องติดตามของโทนี่”“ขอบคุณที่นายมา ทอม ฉันรักพวกนายจริงๆ ไปกันเลย” รามพูดออกมาด้วยรอยยิ้มกว้าง ทอมทำเพียงพยักหน้าช้าๆ แล้วขึ้นไปนั่งเคียงคู่เจ้านายหนุ่มของตนทอมแอบมองรามเงียบๆ ด้วยความรู้สึกที่บอกกับตัวเอง ขอให้เจ้านายจำคำพูดของตนไว้ให้ดีว่า
ตอนที่62.“น้องปีใหม่นี่ถอดแบบพ่อมาเลย สงสัยแม่จะรักพ่อมาก”“อาอรล่ะก็ มองยังไงคะว่าน้องปีใหม่เหมือนพ่อ เหมือนหนูฝันต่างหาก” หญิงสาวแย้งทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าอาอรนั้นพูดไม่ผิดเลย“เอ๊า ก็มันจริงนี่น่ะ ตานี้สีฟ้าสดใสเชียว มีแบบนี้อีกหลายๆ คนนะจ๊ะ เดี๋ยวอาจะไปช่วยเลี้ยง รออุ้มหลานตัวเองก็นานเหลือเกิน ดูสิ ตาอ้นน่ะสามสิบเข้าไปละยังไม่หาเมียเสียที”อาอรบ่นไปเรื่อยเปื่อยถึง พี่อ้น หรืออนิรุธ ผู้เป็นลูกชายที่ยังครองตัวเป็นโสด ส่วน น้องอ๋อม ลูกสาวของอาอรนั้นก็กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีสุดท้ายซึ่งนานๆ ครั้งที่เธอจะได้เจอสองพี่น้องนี้ แต่ก็ได้เจอได้คุยกันบ้างแต่ด้วยภาระหน้าที่การดำเนินชีวิตที่อยู่คนละที่ก็ค่อนข้างห่างเหินกัน“คนเดียวก็ไม่รู้จะไปกันรอดไหมเลยค่ะ เราอยู่ด้วยกันก็เพราะลูก” เหมือนฝันเปรยขึ้นด้วยน้ำเสียงเหงาหงอยอาอรจึงหันมามองเธอจริงจัง“หนูฝันคิดอย่างนั้นเหรอ แต่เท่าที่อาเห็น คุณรามเขาดูรักหนูฝันมากนะ ดูจากแววตาและการกระทำของเขาไม่ได้บ่งบอกเลยว่าเขาอยู่กับหลานอาเพราะลูก หนูฝันจ๋า อย่าให้ความระแวงในใจมาทำลายความสุขของหนูจ๊ะ หากไม่เข้าใจอะไรกันก็ควรคุยกันนะ น้องปีใหม่ควรมีชีวิตที่ดี
ตอนที่61.เหมือนฝันค้อนคนหน้ามึนที่ส่งสายตาหวานฉ่ำมาให้เมื่อเธอกำลังแต่งตัวให้น้องปีใหม่ หลังจากที่เขาและเธอออกมาจากห้องในสายวันใหม่จนเธอรู้สึกอายคนในบ้าน แต่ดูรามจะไม่ยี่หระยังคงทำหน้าหื่นๆ ใส่เธออยู่เสมอ“คนอะไร หื่นชะมัด เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันนักหนานะ คนบ้า” เหมือนฝันทำปากขมุบขมิบต่อว่าเขาด้วยความหมั่นไส้ “แอ๊ๆ บรื๋อออ” เสียงอ้อแอ้ของลูกสาวตัวน้อยทำให้เหมือนฝันละสายตาจากคุณพ่อจอมพลังมาสนใจสาวน้อยในชุดฟูฟ่องสีฟ้าเหมือนกับดวงตาสีฟ้าใสแจ๋วของแม่หนูน้อย“เสร็จแล้วค่ะเจ้าหญิงของแม่ เราจะไปเยี่ยมหลวงตากันนะคะ”เหมือนฝันบอกลูกน้อย วันนี้รามสัญญาว่าจะพาเธอไปเยี่ยมบิดาที่วัด ซึ่งทำให้เธอตื่นเต้นดีใจจนเผลอตอบสนองบทรักเขาไปอีกครั้งอย่างเร่าร้อนในห้องน้ำ เวลาเดินทางที่ถูกวางไว้ในตอนแรกจึงต้องเลื่อนไปหนึ่งชั่วโมงและรามก็โยนความผิดมาให้เธอเพราะรามบอกว่าเขาไม่เคยผิดเวลานัดหมายกับใครมาก่อนแต่เพราะเธอตอบสนองเขาน่ารักเกินไปจึงทำให้เขาหลงจนเสียเวลา“หลงทางเสียเวลา หลงเมียจ๋า ช้าไปหนึ่งชั่วโมง..”และเขาก็ยังพูดล้อเธอด้วยแววตามีความหมายให้ได้อายอีกด้วย เหมือนฝันหน้าแดงอยู่คนเดียวเมื่อคิดถึงเหตุการณ์เ
ตอนที่60.“อ๊า อะ พี่รามขา หนูฝัน โอว.. อื้มมมม...” เหมือนฝันครางเสียงดังอย่างลืมตัวเมื่อความเสียวสะท้านเกาะกุมไปทุกอณูเนื้อ หญิงสาวแอ่นสะโพกขึ้นเสียดสีกับเขาอย่างร้อนแรง รามจับเอวคอดไว้มั่นค่อยๆ หมุนวนสะโพกแกร่งเป็นวงกลมให้เนื้อหนุ่มสาวได้เสียดสีกันมากที่สุดด้วยลีลาเร้าใจทั้งสอดเสยแก่นกายหนักๆ บางคราก็ถอนตัวออกมาจนเกือบสุดทางแล้วก็สวนกายกลับเข้าไปจนสุดแก่นกายชายเมื่อความเร่าร้อนระอุมากขึ้นรามก็ค่อยๆ โหมสะโพกให้แรงขึ้นและเร็วขึ้นด้วยจังหวะหนักหน่วงทว่าก็นุ่มนวลอ่อนหวานอยู่ในที เหมือนฝันได้แต่กระเส่าห่อปากสูดลมหายใจเข้าปอดด้วยความเสียวกระสัน“ไม่ไหวแล้วมายดรีมจ๋าเธอรัดแน่นเหลือเกิน โอ้ววว ดีเหลือเกินที่รัก” รามกัดฟันพูดเสียงแหบพร่าทั้งโหมสะโพกเข้าใส่ร่างสาวรัวเร็ว ในขณะที่เหมือนฝันก็แอ่นกายเสียดส่ายโรมรันกับเขาอย่างเร่าร้อน ทั้งสองต่างสาดซัดความปรารถนาอันร้อนแรงเข้าหากันด้วยความโหยหารุ่มร้อน“อ๊ะๆๆ อ๊ายย / โอ้ววว... อา..” รามควบทะยานโหมสะโพกแกร่งเร็วรี่ก่อนที่ทั้งสองจะครางออกมาพร้อมๆ กันเมื่อพากันไปสู่แดนหฤหรรษ์ได้สำเร็จ เสียงครางของหนุ่มสาวกึกก้องคละเคล้ากับกลิ่นเพศรสอันสุขสมที่คละคล
ตอนที่59.“หึงฉันเหรอ”“ไม่ได้หึง ใครจะไปหึงคุณหึงทำไม แล้วไปห่างๆ เลยค่ะ เหม็นขี้หน้าจะแย่” หญิงสาวย่นจมูกใส่เขาทั้งยังทุบอกกว้างเปลือยเปล่าเบาๆ เพราะเธอไม่มีเรี่ยวแรงจะทุบแรงกว่านั้น แค่ได้กลิ่นกายที่คุ้นจมูกใจเธอก็หวามไหวอ่อนระทวยแล้ว “เจอทุกวันแต่ไม่ได้ทำแบบนี้นี่ครับคนสวย...” แล้วรามก็สาธิตว่าเขากับเธอไม่ได้ทำแบบไหนกัน เหมือนฝันไม่ทันได้ต่อต้านหรือคัดค้านเรียวปากหยักร้อนผ่าวก็ทาบลงบนกลีบปากที่เผยจะท้วงเขาทันทีเรียวลิ้นสอดไซ้ฉกฉวยโอกาสงามไว้อย่างไม่ปล่อยให้ผ่านเลยลิ้นร้ายสอดไซ้เสาะหาความหวานจากโพรงปากสาวอย่างสนิทชิดเชื้อดูดซับความหวานล้ำที่เขาพยายามหักห้ามใจมาปีกว่าด้วยความโหยหา กว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาเหมือนในนานแสนนานที่เขาไม่ได้สัมผัสแตะต้องเธอมากไปกว่าการกอดหรือหอมแก้มแดงๆ ของเธอเพราะกลัวใจตัวเองว่าหากเขาทำมากกว่านั้นจะตบะแตกเอาได้ตอนที่เธอท้องรามพยายามบอกตัวเองว่าเหมือนฝันกำลังท้องแก่ และเมื่อคลอดเธอก็ต้องให้ให้นมลูก เธอต้องการการพักผ่อนดูแลตัวเองเพื่อลูกน้อย เขาจึงพยายามหักห้ามความต้องการของตัวเอง และการที่เขาเรียกใช้บริการหญิงสาวพวกนั้นให้มาหาที่บ้านก็เพื่อทำให้เธอแสดงอาการห