จู่ๆ เอ็ดเวิร์ดก็ถอนนิ้วออกจากช่องรัก ฉันอยากกรีดร้องออกมาด้วยความหงุดหงิดเพราะยังอยากให้เขาสร้างความสุขให้ฉันต่อ ตอนนี้ฉันรู้สึกเร่าร้อนและต้องการสัมผัสของเขามาก“ดูซิว่าเธอเปียกแค่ไหน… น้ำหล่อลื่นของเธอชุ่มนิ้วอาไปหมด” เอ็ดเวิร์ดพูดอย่างพอใจ เขาโชว์น้ำเหนียวๆ บนนิ้วเขาให้ฉันดู ก่อนจะดูดและเลียมันการได้เห็นเอ็ดเวิร์ดดูดนิ้วและชิมน้ำรักอย่างเอร็ดอร่อย ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก ร่างกายร้อนรุ่มไปด้วยความต้องการ โพรงสวาทเปียกมากขึ้น ปฏิเสธไม่ได้อีกแล้ว ฉันอยากได้เอ็ดเวิร์ด ฉันต้องการเขามาก“เอ็ดเวิร์ด…” ฉันเรียกชื่อเขาอย่างอ่อนหวานและอ้อนวอน“บอกอาสิว่าเธอต้องการอะไร…” เอ็ดเวิร์ดพูดหยอก เขาลูบไล้ไปตามต้นขาด้านใน ก่อนนวดที่หน้าท้องส่วนล่าง ฉันครางด้วยความพอใจ“สัมผัสฉันที...” ฉันอ้อนวอน ถึงแม้จะรู้สึกอายมาก แต่ก็พ่ายแพ้แกความปรารถนาของตัวเอง"ตรงไหน?เธอต้องการให้อาสัมผัสเธอตรงไหน” เอ็ดเวิร์ดถามอย่างเย้ายวน ปลายนิ้วเขาไล้ไปตามต้นขาด้านในและเข้าใกล้กลีบดอกไม้ฉันมากขึ้น แต่เขาไม่แตะต้องทางช่องรักที่เปียกโชกเลย“สัมผัส…ร่องรักฉันที…ได้โปรด” ฉันอ้อนวอนเขาเพราะอยากให้เขาใช้นิ้วกับ
ฉันเลียหน้าอกและลูบไล้มือไปตามกล้ามหน้าท้อง อา…รู้สึกดีจังที่ได้ใช้เวลาสัมผัสเขาแบบนี้ เนื่องจากที่ผ่านมาเอ็ดเวิร์ดมักจะสวมเสื้อผ้าเวลาที่เรามีอะไรกัน ตอนนั้นก็รู้สึกดีเหมือนกันแต่ทำให้ฉันไม่มีโอกาสสำรวจร่างกายเขาเหมือนที่กำลังทำอยู่ตอนนี้“นาตาลี…” เอ็ดเวิร์ดเรียกชื่อฉันเสียงแหบพร่าเมื่อฉันเอาหัวนมข้างหนึ่งของเขาเข้าปาก ฉันดูดมันเบาๆ ก่อนจะวนลิ้นไปรอบๆ หัวนมที่แข็งเป็นไต เขาหายใจดังมากขึ้น ทำให้รู้ว่าหัวนมเขาไวต่อความรู้สึก ฉันใช้ปลายนิ้วบีบหัวนมอีกข้างและมันก็แข็งขึ้นทันที ก่อนเลื่อนมือลงไปโอบรอบแท่งเอ็นแข็ง เอ็ดเวิร์ดเพลิดเพลินกับสัมผัสฉัน แท่งร้อนแข็งและใหญ่ชัดเจนผ่านเนื้อผ้ากางเกง แทบรอไม่ไหวที่จะให้เขาฝังมันลึกเข้าไปในตัวฉัน“รู้สึกดีมั้ยที่ฉันเลียอาตรงนี้” ฉันถามอย่างไม่อาย“…ดี” เอ็ดเวิร์ดพยายามตอบ เขาครางและลูบไล้ผมฉัน ฉันเริ่มล้วงมือเข้าไปในกางเกงเพื่อคลำท่อนเนื้อดุ้นใหญ่โดยตรง"…ตรงนี้ล่ะ?" ฉันถาม พร้อมกับลูบแท่งร้อนขึ้นและลง มันกระตุกอยู่ในมือเอ็ดเวิร์ดพยักหน้าแทนคำตอบ ฉันลุกขึ้นนั่งและดึงกางเกงลงก่อนจะถอดมันออกจากตัวเขา ชื่นชมร่างกายเปลือยเปล่าของเขา ก่อนจะมุ่งความสนใจไป
"ฉันโอเคค่ะ. ไว้เจอกันที่บ้าน…” ฉันตอบ พยายามทำเสียงให้นิ่ง ลูเซียนจะต้องไม่รู้ว่าเอ็ดเวิร์ดอยู่ข้างๆ รู้สึกผิดมากกับสิ่งที่ทำลงไป อยากให้ลูเซียนวางสายแต่เขากลับชวนคุยเรื่องอื่นแทน“เราไปเที่ยวกันดีมั้ย?ฉันคิดว่าสามารถหาเวลาว่างสัปดาห์หน้าได้” ลูเซียนถามอย่างร่าเริง ฉันนึกภาพรอยยิ้มอ่อนโยนของเขาได้ในเวลาที่เขาพูดแบบนี้ วันหยุดสุดสัปดาห์ตามลำพังกับลูเซียนน่าจะเป็น...“อ๊า…” ฉันร้องออกมาเล็กน้อยเมื่อข้อเท้าตัวเองถูกดึง เอ็ดเวิร์ดดึงขาฉันให้ลงมาห้อยอยู่ข้างเตียง เขากำลังพยายามทำอะไร ฉันหรี่ตามองเอ็ดเวิร์ด เขาเพิกเฉยต่อสายตาฉันและยักไหล่อย่างไร้เดียงสา“นาตาลี เธอโอเคมั้ย” ลูเซียนถามด้วยความเป็นห่วงเอ็ดเวิร์ดกำลังทำอะไร รู้สึกถึงหมอนนุ่มๆ ใต้สะโพกฉัน เริ่มเข้าใจถึงสิ่งที่เขากำลังพยายามทำอยู่ตอนนี้… ไม่นะ!“ใช่…ฉันโอเค คงจะดีถ้าเราได้ไปเที่ยวกัน เราไม่ได้ไปไหนด้วยกันมาพักนึงแล้วนะ…” ฉันตอบลูเชียนไปเรื่อยเปื่อย พยายามเออออตามที่เขาพูด ตลอดเวลาที่ฉันเฝ้าดูสิ่งที่เอ็ดเวิร์ดกำลังจะทำ เขายืนอยู่บนพื้นระหว่างขาฉัน ฉันจ้องเขา...ต้องการให้เขาหยุด“ฉันคิดว่าเราควรไปทะเล เธอว่าไง?ฉันไม่คิดว่าเธอจะช
ฉันวางหัวบนไหล่เขาหลังจากที่ถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรง ร่างกายฉันยังคงสั่นไม่หยุด ช่องรักยังคงดูดเอ็นเนื้อของเอ็ดเวิร์ด ต้องการให้เขาไปสู่จุดสุดยอดเช่นกัน ไม่นานเอ็ดเวิร์ดก็หลั่งไหลเข้ามาในตัวฉัน คิดว่าเขาหยาบเมื่อวานนี้ในห้องเล่นเกม แต่นั่นเทียบไม่ได้เลยกับวันนี้ ... มังกรยักษ์เขากระตุกอย่างบ้าคลั่งระหว่างที่มันพ่นน้ำเชื้ออย่างต่อเนื่องภายในร่างกายฉัน เขากอดฉันไว้แน่น ฉันก็โอบขารอบสะโพกเขาแน่นขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะหมดเรี่ยวแรงเอ็ดเวิร์ดเดินไปที่เตียงแล้ววางร่างฉันลง ฉันค่อยๆ เอาขาออกจากสะโพกเขา ฉันครางเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงแท่งร้อนที่เลื่อนออกมาจากโพรงสวาท ไม่ต้องมองลงไปก็รู้ว่าน้ำรักที่ผสมกันของเราทำเตียงเลอะเทอะไปหมด ฉันรู้สึกเปียกไปชุ่มไปทั่ว ทั้งช่องรัก ทั้งต้นขาด้านในไหลลามไปถึงปลายเท้า ผ้าปูเตียงเต็มไปด้วยด้วยน้ำกามของเรา ขอโทษจริงๆ ฉันพึมพำในหัวกับสาวใช้ที่ต้องทำความสะอาดหลังจากนี้…คิดว่าฉันหลับหรือเป็นลมไปช่วงหนึ่งหลังจากเอ็ดเวิร์ดหลั่งข้างในตัวฉัน ฉันจำได้แค่ตอนเขาถอนท่อนเนื้อออกจากช่องรัก เมื่อฉันตื่นขึ้น เอ็ดเวิร์ดก็ไม่ได้อยู่ในห้องแล้วโทรศัพท์ฉันอยู่ที่ไหน ฉันอ้าปาก
เอ็ดเวิร์ดรีบฉุดมือฉันเดินกลับเข้าไปในบ้าน สงสัยว่าเขากับไรเนอร์คุยอะไรกันก่อนที่ฉันจะไปถึง ทั้งคู่ดูเหมือนคนเพิ่งทะเลาะกัน เอ็ดเวิร์ดดูเครียดมากตอนนี้ เขาพาฉันไปนั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่นกันตามลำพังในขณะที่บ้านทั้งหลังเงียบสนิท“เอ็ดเวิร์ด…ทุกอย่างโอเคมั้ย?” ฉันถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา“เรามีเวลาไม่มากก่อนที่ไรเนอร์จะพาเธอกลับไป เข้าประเด็นเลยแล้วกัน ถ้าเธอรู้สึกว่าลูเซียนทำตัวแปลกๆ อาอยากให้เธอออกจากบ้านทันที โทรหาอาแล้วอาจะไปรับ แต่ถ้าเธอใช้โทรศัพท์ไม่ได้… บอกไรเนอร์แทน ที่สำคัญอยู่ใกล้ๆ เขาไว้ตลอดเวลา ถ้าเธอตกอยู่ในอันตราย เขาจะช่วยเธอได้ตอนอาไม่อยู่…” เอ็ดเวิร์ดอธิบายอย่างเร่งรีบ“ขอโทษค่ะ ฉันตามไม่ทัน…ฉันจะเป็นอันตรายได้ยังไง?" ฉันถามด้วยความสับสน ลูเซียนจะทำอะไรฉันอย่างนั้นเหรอ?"ไม่ต้องตกใจ. มันเป็นเพียงการคาดเดา อาภาวนาว่าสิ่งที่อาบอกเธอมันอาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้ อาแค่อยากเห็นเธอปลอดภัย จากนี้ไป ถ้าเธอเริ่มเห็นว่าลูเซียนเริ่มจำกัดอิสรภาพของเธอ อาอยากให้เธอหนีออกมา รีบติดต่ออาหรือบอกไรเนอร์” เอ็ดเวิร์ดสั่งอย่างช้าๆ“ลูเซียนจะ ...ขังฉันไว้ในบ้านเหรอ?” ฉันถามด้วยความสงสัย ลูเซียนเคยส
“เราอยู่ที่ไหนกันเหรอ?” ฉันถาม ไรเนอร์จอดรถและถอดเข็มขัดนิรภัยออก“เมืองเล็กๆ …ระหว่างทางกลับ” ไรเนอร์ตอบสั้นๆ ก่อนลงจากรถฉันถอดเข็มขัดนิรภัย ไรเนอร์เปิดประตูพาฉันออกจากรถ เขาจับมือฉันอย่างอ่อนโยนและพยุงฉันลงจากรถ ผู้ชายคนนี้สมบูรณ์แบบในการปฏิบัติงานจริงๆ“เรามาที่นี่ทำไม” ฉันถาม ระหว่างที่เราเดินไปตามทางริมฝั่งแม่น้ำ“ไม่มีเหตุผล…” ไรเนอร์ตอบพร้อมยิ้มให้ฉันถึงจะพยายามถามแต่เขาคงจะไม่พูดอะไรไปมากกว่านี้ ฉันจึงปล่อยตัวเองเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่สวยงามและบรรยากาศอันเงียบสงบ เราเดินจูงมือกันไปตามริมฝั่งแม่น้ำ ฉันรู้ว่าไรเนอร์ทำทั้งหมดนี้เพื่อให้กำลังใจฉัน ยังสงสัยว่าไรเนอร์รู้มากแค่ไหนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวฉันหรือสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาไม่ค่อยพูดอะไร แต่มั่นใจว่าเขารู้มากกว่าที่เขาพูดเสมอ“นาตาลี…ผมไม่แน่ใจว่าเอ็ดเวิร์ดบอกอะไรคุณ แต่…ตอนคุณอยู่บ้าน อย่าอยู่ห่างผม ตกลงมั้ย?" ไรเนอร์พูด ก่อนจะวางมือลงบนหลังฉัน“โอเค...” ฉันพูดพร้อมส่งยิ้มให้อาทิตย์อัสดง ท้องฟ้ากลายเป็นสีชมพู ส้ม และฟ้าผสมกันอย่างสวยงาม ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำเหนือแม่น้ำ เป็นภาพที่น่าประทับใจ“อย่ากังวลและอย่าคิดมา
“น้องชายฉันเป็นยังไงบ้าง” ลูเซียนถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“สบายดีค่ะ แต่ดูค่อนข้างยุ่ง” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงปกติ แน่ใจว่าลูเซียนไม่ได้สนใจอยากรู้อย่างที่เอ่ยปากถามออกมา"ดีจัง. เธอยังอยากทำงานกับเขาต่อรึเปล่า” ลูเซียนถาม“ฉัน…อยากทำงานค่ะ” ฉันตอบและเลือกคำพูดอย่างระมัดระวัง ไม่แน่ใจว่าลูเชียนหลอกถามฉันรึเปล่า ใจจริงฉันอยากกลับไปที่ห้องทดลองเพราะฉันสนุกกับการทำงานที่นั่น ไม่ว่าจะมีเอ็ดเวิร์ดอยู่หรือไม่ก็ตาม“ฉันจะลองพิจารณาดู เรื่องไปเที่ยวของเรา ไปวันศุกร์หน้าแล้วกลับวันเสาร์ เธอสะดวกใช่มั้ย” ลูเซียนพูด ระหว่างเลือกอาหารบนจานด้วยความสนใจ อย่างน้อยฟังที่เขาพูดก็มีความเป็นไปได้ที่เขาจะอนุญาต..“ใช่ ฉันว่าง แต่คุณแน่ใจเหรอว่าจะไม่เป็นไร” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง“ทำไมจะไม่ได้” เขาตอบ พร้อมกับเอียงศีรษะไปด้านข้างด้วยความสับสน“ก็เรากลับมาวันเสาร์และวันอาทิตย์เป็นงานแต่งงานของคุณ…งั้น…” ฉันตอบเบาๆ ไม่อยากเชื่อเลยว่างานแต่งงานของลูเซียนกับแองเจล่าใกล้เข้ามาแล้ว ฉันยังเตรียมตัวเตรียมใจไม่ได้ซักที“ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลย” ลูเซียนพูดเหมือนกับเราไม่ต้องสนใจเรื่องงานแต่งเลยด้วยซ้ำ แล้วงานแต่งที่ไม่ม
ลูเซียนแหย่นิ้วเข้าไปในร่องร้อน ฉันสะดุ้งด้วยความเจ็บปวดเล็กน้อยตอนที่เขาสอดนิ้วเข้ามา ไม่คิดว่าฉันจะทนได้ถ้าลูเซียนสอดมังกรยักษ์ของเขาเข้าไปในตัวฉัน ฉันส่งเสียงร้องด้วยความอึดอัด ระหว่างพยายามผ่อนคลายผนังช่องรักเพื่อลดความเจ็บปวด“เจ็บมั้ย?เอ็ดเวิร์ดรุนแรงกับเธอรึเปล่า?ฉันจะทำแบบนุ่มนวลให้…” ลูเซียนกระซิบข้างหู ฉันร้องครางเมื่อปลายนิ้วเขาสัมผัสกับจุดอ่อนไหว“ได้โปรดหยุด…” ฉันขอร้องเบาๆ“เรายังไม่ได้เริ่มเลยด้วยซ้ำ เอ็ดเวิร์ดพูดกับฉันเรื่องเล่นกันอย่างแฟร์ๆ แต่เขากลับลักพาตัวเธอไปจากฉัน พยายามเก็บเธอไว้กับตัวเอง มันยุติธรรมตรงไหน?” ลูเซียนบ่น ก่อนหัวเราะเล็กน้อย“ลูเซียน…อ๊ะ! อ๊าาาา” ฉันเรียกชื่อเขาก่อนจะครางเสียงดังด้วยความสุข ลูเซียนสอดนิ้วหนาสองนิ้วเข้าไปในโพรงสวาท ขณะที่มืออีกข้างของเขาบีบและถูปุ่มกระสันอย่างหยาบๆ มันเจ็บเล็กน้อยแต่ก็รู้สึกมีความสุขในเวลาเดียวกัน ลูเซียนจูบฉันอย่างตะกละตะกราม กลืนกินเสียงครวญครางและเสียงร้องของฉันเข้าไปในปากเขา ช่วงนี้เรามีอะไรกันบ่อยขึ้น ฉันสงสัยว่าเราจะทำแบบนี้ต่อไปมั้ย หลังจากแองเจลาย้ายเข้ามา“เอ็ดเวิร์ดจับเธอตรงนี้ด้วยใช่มั้ย” ลูเซียนถาม เขาส
การทักท้วงจบลงทันทีเมื่อแซคจูบฉันต่อหน้าไรเนอร์ ฉันไม่สามารถผลักเขาออกไปได้ การใช้เวลาร่วมกันมาหลายปีทำให้ร่างกายและจิตใจฉันไม่สามารถต้านทานแซคได้ ฉันละลายในอ้อมแขนอันอบอุ่นของเขา ริมฝีปากและลิ้นร้อนๆ ยังคงหยอกเย้าในปาก ฉันเริ่มครางด้วยความพอใจเมื่อมือเขาลูบไล้สะโพกแซคปล่อยฉันในที่สุด ฉันหายใจไม่ออก รู้สึกอายในความอ่อนแอของตัวเองจนไม่กล้าสบตาไรเนอร์ ความผูกพันที่ฉันมีต่อแซคลึกซึ้งเกินกว่าใครจะเข้าใจ ฉันไม่แปลกใจเลยถ้าเรื่องระหว่างเรายังคงเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต แซคเป็นเหมือนส่วนหนึ่งของฉัน“ฉันคิดถึงเธอมากเลยรู้มั้ย” แซคพูด เขากอดเอวฉันจากด้านหลังด้วยความรัก ชั่วขณะนึงฉันลืมไปว่าไรเนอร์ยังคงยืนดูพวกเราอยู่“ไรเนอร์ ฉัน…” ฉันอยากอธิบาย แม้ว่ายังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี“เสียใจด้วยนะไรเนอร์ ไม่มีใครดีพอจะมาแทนที่ผมได้ แม้แต่คุณ” แซคพูด ก่อนถอนหายใจเสียงดังใส่ไรเนอร์“คุณแซค…คุณนาตาลีไม่ใช่ของเล่นของคุณ ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้…” ไรเนอร์พูดเสียงเข้ม“นาตาลี ไม่ใช่ของเล่น ผมเคยบอกคุณไปแล้วว่านาตาลีคือรักแท้ของผม คุณบอกให้ผมปล่อยเธอ…เรื่องนั้นผมเข้าใจ แต่ถามนาตาลีก่อนว่าเธอเต็มใจปล่อยผมไปมั้ย” แซคพูดอ
ไรเนอร์กับฉันเดินออกจากห้องทันเวลาเพื่อดูการเผชิญหน้าระหว่างพี่น้อง ได้แต่คิดว่านี่เป็นจังหวะเลวร้ายที่สุดเท่าที่เคยมีมา ฉันยืนนิ่งโดยมีไรเนอร์ยืนอยู่ข้างๆ ระหว่างรอให้คำทักทายสั้นๆ นี้จบลง“นาตาลี!” เสียงของแซคเรียกชื่อฉันอย่างร่าเริงขัดจังหวะบรรยากาศตึงเครียด ถ้ามีผู้ชายที่ไม่เคยสนใจสถานการณ์รอบด้าน มักจะเป็นเจ้าชายแซคเสมอ“แซค” ฉันตอบกลับด้วยน้ำเสียงดีใจพร้อมโบกมือให้เขาแซคแต่งตัวราวกับเจ้าชายในชุดเป็นทางการ ส่วนมาดามฟรานเชสก้าเหมือนราชินีแก่ผู้ชั่วร้ายยืนอยู่ข้างๆ ฉันกลืนน้ำลายพลางหลบสายตา ต่างจากแซคที่ไม่เคยกลัวแม่ของตัวเองและรู้วิธีรับมือกับเธอ ฉันรู้สึกตัวเล็กและไร้ค่าเหมือนเม็ดทรายเวลาอยู่ต่อหน้าเธอ“ลูเชียน…เอ็ดเวิร์ด” มาดามฟรานเชสก้าพูดช้าๆ ด้วยน้ำเสียงน่าเกรงขาม ระหว่างทักทายน้องชาย“มาดามฟรานเชสก้า เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณมาร่วมงานแต่งของผม” ลูเซียนตอบอย่างเป็นทางการ ก่อนจะโค้งคำนับเล็กน้อย เนื่องจากมาดามฟรานเชสก้ามีศักดิ์เป็นพี่คนโต ปฏิกิริยาของลูเซียนดูสมเหตุสมผลมาก ฉันรีบโค้งคำนับตามลูเซียน ขณะที่ไรเนอร์โค้งตาม“แฟรงกี้ แฟรงเกนสไตน์! พี่เป็นยังไงบ้าง” เอ็ดเวิร์ดทักทา
“ฉันทำตามที่ครอบครัวและผู้อาวุโสต้องการมาโดยตลอด แลกเปลี่ยนกับการที่พวกเขาจะดูแลให้เธอปลอดภัย วันหนึ่งฉันจะกลายเป็นผู้อาวุโสและฉันจะปกป้องเธอเอง ไม่ว่าคนอื่นจะพูดยังไง ความปลอดภัยของเธอเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ฉันรักเธอ… และจะไม่ยอมสูญเสียเธอไปเหมือนที่ฉันสูญเสียแม่ของเธอ” ลูเซียนพูดอย่างจริงจัง ฉันไม่เคยเห็นลูเซียนเป็นแบบนี้มาก่อนฉันไม่รู้จะตอบยังไง เหตุผลที่ลูเซียนแสดงท่าทีปกป้องและหวงแหนฉันมากเกินไปเป็นเพราะกลัวที่จะสูญเสียฉันไป เขาเชื่อว่าฉันอาจได้รับบาดเจ็บ…หรือแย่กว่านั้น เขาเสียสละมากมายเพื่อแม่และฉัน ทำไม…'ฉันไม่เสียใจเลย ฉันมีสิ่งคุ้มค่าแก่การปกป้อง เธอเห็นมั้ย...เราทั้งคู่มีสิ่งที่อยากจะปกป้องและเป็นคำสัญญาที่เราต้องรักษา’ คำพูดของลูเซียนย้อนกลับมาหาฉันเขาสัญญาอะไรและกับใคร?“ลูเซียน…ฉัน…” ฉันเริ่มพูด; แต่ไม่แน่ใจว่าควรจะพูดอะไรกับเขาในสถานการณ์นี้“เธอต้องอยู่กับฉันต่อไป ตราบใดที่ฉันยังไม่แน่ใจว่าเธอมีความสุขและปลอดภัย ฉันจะไม่ปล่อยเธอไป” ลูเซียนพูดเสียงแข็งจนรับรู้ได้ว่าไม่มีที่ว่างเหลือสำหรับการต่อรองหรือเจรจา“เธอดูสวยมาก…” ลูเซียนพูด ก่อนจูบปอยผมฉันในที่สุดวันแต่งงานก็มา
“มันไม่สำคัญหรอก …ยังไงเธอไม่กลับมาอีกแล้ว” ฉันตอบพร้อมกัดฟันแน่น“ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเยอะมากนาตาลี เยอะจนไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนหรือจะบอกอะไรกับเธอก่อนดี เพราะเธอเจ็บปวดมามากพอแล้ว…” ลูเซียนสารภาพตามจริง ขณะมองไปทางทะเลอันมืดมิด"คุณหมายความว่ายังไง…?" ฉันถาม.ลูเซียนนั่งนิ่งคิดว่าจะเล่าให้ฉันฟังอย่างไรดี ในขณะที่ฉันแทบบ้าตาย“ลูเซียน…ได้โปรด…” ฉันอ้อนวอน พร้อมกับจับมือเขามาบีบ“มันจะทำร้ายเธอ…มากกว่าที่ทำร้ายฉันตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา” ลูเซียนพูด เขามองกลับมาที่ฉัน“ฉันพร้อมแล้ว…ช่วยบอกฉันที” ฉันพูดอย่างหนักแน่น"บางทีเธออาจจะเข้มแข็งพอแล้ว นาตาลี แม่ของเธอ…ถูกฆ่าตาย” ลูเซียนพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวดแม่ของฉัน…ถูกฆ่าตาย?!เป็นไปไม่ได้ ฉันคิดระหว่างที่น้ำตาไหลอาบหน้า...“เป็นไปไม่ได้!” ฉันกรีดร้องพร้อมลุกขึ้นจากที่นั่ง“เสียใจด้วยที่ต้องบอกว่ามันเป็นเรื่องจริง… ฉันก็รู้สึกแบบเดียวกับเธอตอนรู้เรื่องนี้” ลูเซียนตอบเบาๆ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่“ฉันอ่านข่าวการเสียชีวิตของแม่ฉันตั้งเยอะ มันเป็นข่าวใหญ่มากในตอนนั้น...แต่ไม่มีการพูดถึงการฆาตกรรมเลย ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ” ฉันพูดจำได้ว่าฉันตั
อาหารค่ำถูกเสิร์ฟตรงระเบียงกลางแจ้ง ดินเนอร์ใต้แสงเทียนริมทะเลที่มีลมพัดปะทะใบหน้าและเส้นผม บรรยากาศโรแมนติกไม่ใช่เหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันนึกถึงคืนบนหอดูดาวที่เอ็ดเวิร์ดบอกความจริงเรื่องที่เขาเป็นคนช่วยฉันในป่าเมื่อหลายปีก่อน ฉันรู้สึกว่าคืนนี้ฉันอาจจะได้รู้ความจริงที่ซ่อนอยู่ซึ่งจะเปลี่ยนชีวิตฉันอีกครั้งบรรยากาศคล้ายกับมื้อค่ำที่ฉันทานกับเอ็ดเวิร์ดในครั้งนั้น รสชาติอาหารเหมือนทรายแห้งๆ บนลิ้น โชคดีที่ลูเซียนไม่อ้อมค้อม หลังจากที่สาวใช้ปล่อยให้เราอยู่ตามลำพัง ลูเซียนก็เริ่มพูดทันที“เล่าให้ฉันฟังหน่อยว่าก่อนที่ฉันจะเจอเธอกับแม่ ชีวิตเธอเป็นยังไงบ้าง…” ลูเซียนถามอย่างลังเล“ทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้ล่ะ?ฉันคิดว่าแม่น่าจะเล่าให้คุณฟังหมดแล้ว” ฉันตอบ มันไม่ปกติที่เขาจะพูดเรื่องนี้ ถามเกี่ยวกับวัยเด็กของฉันให้ได้อะไร?“ใช่ แม่เธอเล่าแล้ว แต่ฉันอยากฟังจากปากเธอมากกว่า” ลูเซียนตอบหนักแน่น“คุณต้องการรู้อะไร…เป็นพิเศษ?” ฉันถามเขากลับ“สภาพความเป็นอยู่ของเธอสองคนเป็นยังไง?แม่ของเธอทำงานรึเปล่า เธอไปโรงเรียนแบบไหน เรื่องทั่วๆ ไป อะไรก็ได้ที่เธอนึกออก” ลูเซียนตอบ“ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงถามฉันเรื่องน
เรามาถึงบ้านพักริมทะเลซึ่งตั้งอยู่บนชายหาดส่วนตัวที่ลูเซียนเป็นเจ้าของ เราเรียกมันว่าบ้านพักแต่สุดท้ายแล้วมันก็คือคฤหาสน์ขนาดใหญ่อีกหลังหนึ่ง ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ถ้าลูเซียนไม่มีทายาท ฉันคงได้รับมรดกทั้งหมดของเขารวมถึงชายหาดส่วนตัวนี้ด้วยฉันนั่งอยู่บนผืนทรายในชุดบิกินี่สีแดง แหงนหน้ามองท้องฟ้าสีฟ้าสดใสพร้อมหรี่ตาลง ฉันควรจะสนุกกับการเดินทางครั้งนี้ แต่สิ่งเดียวที่คิดคือจะเริ่มคุยกับลูเชียนยังไงดี ทันใดนั้นทรายใต้ตัวฉันขยับระหว่างที่ลูเซียนนั่งลงข้างๆ ฉัน เรานั่งข้างกันโดยไม่พูดอะไร ยังคงมองออกไปยังทะเลด้านหน้า“ตื่นเต้นกับงานแต่งงานมั้ยคะ” ฉันล้อเล่น นึกไม่ออกว่าจะชวนคุยเรื่องอะไรดี“ใช่…แต่ด้วยเหตุผลอื่นที่เธอเดาไม่ถูก” ลูเซียนตอบพร้อมกับโอบหลังฉันและขยิบตาให้ ฉันหัวเราะเล็กน้อยเป็นคำตอบขณะเอนศีรษะซบไหล่เขา“ฉันไม่เดาดีกว่า…” ฉันตอบ ระหว่างถอนหายใจออกมาเรากลับไปมองดูทิวทัศน์รอบตัวอย่างเงียบๆ หวังว่าจะไม่ถูกแดดเผา มันคงเป็นเรื่องตลกถ้าเจ้าบ่าวผิวลอกในงานแต่งงาน“เธอคิดถึงอนาคตของเธอบ้างหรือยัง” ลูเซียนถาม สายตาเขายังคงจับจ้องที่ขอบฟ้าไกลทำไมเขาถึงถามเรื่องนี้?ไม่ใช่ว่าฉันไม่ได้
“อาร์…ฉัน…หยุดไม่ได้……ฉันเสร็จอีกแล้ว!” ฉันร้องออกมาเมื่อร่างกายสูญเสียการควบคุมอีกครั้ง มันรุนแรงมากจนทำให้ฉันกลัว ร่างกายสั่นสะท้าน ฉันเริ่มร้องสะอื้นอย่างเงียบๆ ระหว่างซุกหน้าลงบนผ้าห่ม“ผมใกล้เสร็จแล้วเหมือนกัน…ผมเสร็จแล้ว…นาตาลี!” ไรเนอร์ร้องครางราวกับสัตว์ป่า มันทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขมาก หัวมังกรขนาดใหญ่กระตุกรุนแรงก่อนที่น้ำกามร้อนพุ่งลึกเข้าไปในโพรงสวาท รู้สึกร้อนรุ่มภายในขณะที่น้ำรักอุ่นๆ ล้นทะลักออกมาเต็มมดลูก เขาดันแท่งร้อนดันเข้าออกเล็กน้อยทำให้น้ำกามกระฉูดในตัวฉันมากขึ้น มันรู้สึกมหัศจรรย์มากแต่เหมือนร่างกายฉันถูกใช้จนเกินขีดจำกัด“คุณยังโอเคอยู่มั้ย” ไรเนอร์กระซิบ เขาจ้องมองใบหน้าที่อ่อนล้าและร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรง แทบจะตั้งสติไม่อยู่ ฉันคงดูเหมือนตายไปแล้วเพราะตัวเองก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ“คุณคิดว่า…เป็นความผิดของใคร……?” ฉันพูดเบาๆ ระหว่างพยายามหายใจ“อย่าโทษผมเลย...คุณเป็นคนขอเองไม่ใช่เหรอ อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้…” ไรเนอร์ตอบพร้อมหัวเราะเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ถอนท่อนร้อนออกจากช่องรักที่เปียกท่วมน้ำรักของเราไหลออกมาทันที เตียงของไรเนอร์ต้องเปรอะไปหมดแน่ แต่ฉันไม่มีเวลามากังว
“โอบขาคุณรอบสะโพกผม” ไรเนอร์สั่ง สมองฉันแทบจะไม่ทำงานในช่วงเวลานี้ ต้องใช้เวลาสักครู่เพื่อทำตามคำสั่งเขาอย่างช้าๆหลังจากโอบแขนรอบคอเขา ไรเนอร์ก็ค่อยๆ ยืนขึ้น มันน่าทึ่งมากที่เขาสามารถยกตัวฉันขึ้นมาได้ การที่ตัวเขาใหญ่กว่าฉันมากมันมีข้อดีอย่างนี้นี่เอง“ไม่ต้องห่วง ผมจะกอดคุณไว้…ผมไม่ปล่อยให้คุณหล่นแน” ไรเนอร์ยืนยัน มือขนาดใหญ่โอบประคองบั้นท้ายฉันไว้อยากจะบอกเขาว่าฉันไม่กลัวว่าจะตก แต่ฉันกลัวว่าช่องรักถูกฉีกออกจากกันเพราะความสุขที่เขากำลังมอบให้ฉัน รู้สึกได้ถึงท่อนร้อนที่แข็งเป็นหินของไรเนอร์ฝังลึกอยู่ในตัวฉัน ฉันหลั่งมาหลายครั้งแล้วแต่เขายังไม่ถึงจุดสุดยอดเลยแม้แต่ครั้งเดียว ผู้ชายคนนี้อึดเหลือเกิน…ฉันได้แต่พยักหน้ารับอย่างเงียบๆ พร้อมยิ้มให้เขาไรเนอร์ยิ้มกลับด้วยดวงตาสีฟ้าที่อ่อนโยนมาก ก่อนเขาจะดึงเจ้ามังกรยักษ์ออกจากโพรงสวาทแล้วดันมันกลับเข้าไปข้างในอีกครั้ง เขาทำอย่างนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าระหว่างที่จับสะโพกฉันไว้ในมือ ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลยแม้กระทั่งเคลื่อนไหวสะโพกหรือร่างกาย สิ่งที่ฉันทำได้คือสนุกไปกับมันและตะโกนเรียกชื่อเขาอย่างบ้าคลั่งระหว่างที่เขากระแทกโพรงสวาทอย่างแรงไม่
"คุณโอเคมั้ย?" ไรเนอร์ถามพร้อมกับจูบที่หน้าผากฉัน“ค่ะ…คุณอยู่ลึกมากข้างใน…” ฉันตอบพร้อมกับพยักหน้าช้าๆ ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการสำลักความสุขตอนนี้ความเป็นลูกผู้ชายของเขายืดและเติมเต็มฉันอย่างที่สุด มันรู้สึกดีมาก ร่างทั้งร่างสั่นจนควบคุมไม่ได้ ฉันร้องครางออกมาเหมือนคนโดนผีสิง“คุณเพิ่งหลั่งตอนผมใส่มันเข้าไปรึเปล่า” ไรเนอร์ถามพร้อมกับหัวเราะออกมาร่างกายสั่นไม่หยุดระหว่างที่สะโพกยังอยู่ใต้ตัวเขา ช่องรักบีบรัดรอบแท่งร้อนอย่างบ้าคลั่ง ฉันเพิ่งหลั่งอย่างที่เขาพูดจริงๆ เพียงแค่เขาดันเข้ามาในตัวฉันอย่างนั้นเหรอ?ความคิดนี้ทำให้ฉันกลัวเพราะเราเพิ่งจะเริ่มกันเอง“…ผมจะขยับต่อแล้วนะ” ไรเนอร์พูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนขณะดึงสะโพกกลับไรเนอร์ดันหัวเห็ดขนาดใหญ่เข้ามาในตัวฉันอย่างช้าๆ ฉันใช้หลังมือปิดปากยับยั้งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดผสมกับความสุข มันเจ็บแต่ก็เริ่มรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน ไม่สามารถหยุดผนังช่องรักบีบรัดท่อนเอ็นเนื้อของเขาได้“พยายามผ่อนคลาย นาตาลี ช่องรักคุณบีบผมแน่นมาก… จนมันขยับยาก…” ไรเนอร์กระซิบ เขาจับต้นขาฉันแยกออกจากกันให้กว้างขึ้นกว่าเดิมฉันหายใจเข้าลึกๆ สองสามครั้ง พยายามผ่อนคลาย