เด็กดื้อ | 48 ทะเลาะ

ฉันยืนจ้องหน้าคุณป๋าตาเขม็ง รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์โกรธหรือหงุดหงิด แต่ฉันไม่สามารถข่มอารมณ์เอาไว้ได้จริงๆ

“ออกไปก่อน” คุณป๋าสั่งผู้หญิงที่กำลังนวดให้ตัวเองออกไปด้านนอก เธอคนนั้นเมื่อได้ยินคำสั่งก็ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วรีบเดินออกไปจากห้องทันที

คุณป๋ามองตามผู้หญิงคนนั้นไปจนกระทั้งเธอออกไปจากห้อง ก่อนจะตวัดสายตาขึ้นมามองหน้าของฉัน

“แต่งตัวแบบนี้ อยากเจอดีหรือไง!!” คุณป๋ามองชุดของฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า

“นึกว่าคุณป๋าชอบซะอีกนะคะ”

“เธอควรบอกฉันก่อนว่าจะมาที่นี่” คุณป๋าพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ ด้วยท่าทางไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่จู่ๆ ฉันก็โผล่มาโดยไม่ได้บอกก่อน

“ถ้าบอกหนูก็คงไม่ได้มาเห็นอะไรดีๆ สิคะ” ฉันพยายามข่มอารมณ์ของตัวเองสุดๆ แล้วจริงๆ แต่ตอนนี้มันแทบจะระเบิดออกมาได้ทุกเวลา

“มานั่งนี่สิ” คุณป๋าตบลงบนหน้าตักของตัวเอง เพื่อเรียกให้ฉันไปนั่ง

“ไม่ค่ะ !!”

“เธอเป็นอะไรเมเบล ?” คุณป๋าเลิกคิ้วขึ้นถาม ส่วนฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรเอาแต่ยืนจ้องหน้าคุณป๋าตาเขม็งอยู่อย่างนั้นด้วยความเจ็บใจ

คุณป๋าถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่อีกครั้ง ก่อนจะเป็นฝ่ายลูกขึ้นเดินมาหาฉันเอง

“ไม่ต้องเข้ามาใกล้ได้มั้ยคะ !!”