LOGINShare
33
Last Updated:
2025-01-21 01:57:15
Related chapters
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 34
"ไหนตอนแรกยังบ่นอยู่เลยว่าผมสั่งมาเยอะเกินอ่ะทำไมตอนนี้พี่ถึงได้กินเอา ๆ" สายลมพูดพร้อมมองเกรซที่เอาแต่ทานอาหารที่เขาสั่งมาอย่างเอร็ดอร่อย"ถ้ากินไม่หมดมันก็เสียดายหนิ" เกรซตอบแล้วก็ทานต่อ"ไม่ใช่มั้ง" สายลมพูด"อะไรไม่ใช่" เกรซถาม"ก็เมื่ิกี้พี่เอาแต่บ่นผมว่าผมใช้เงินสิ้นเปลืองอย่างงั้นฟุ่มเฟือยอย่างงี้แต่ตอนนี่พี่กลับอารมณ์ดีสนใจแต่อาหารไม่สนใจมเลย" สายลมตอบ"ก็ได้กินของอร่อยโดยไม่ต้องเสียตังค์สักบาทใครจะไม่อารมณ์ดีบ้าง" เกรซตอบ"ฮึ~" สายลมขำให้กับท่าทางน่ารักของเกรซ"อ่ะ" เกรซยื่นกุ้งที่เพิ่งแกะให้สายลมแต่เขาไม่ยอมยกจานมารับดี ๆ แต่กลับอ้าปากให้เกรซป้อนซะงั้น"โตขนาดนี้แล้วยังกินเองไม่เป็นอีก" เกรซบ่นเหมือนรำคาญแต่ก็ยอมป้อนใส่ปากให้เขาแต่โดยดี"ให้แฟนป้อนมันอร่อยกว่าหนิ" สายลมตอบ"อยู่บ้านก็ต้องทำกับข้าวให้กินมาเที่ยวแล้วก็ยังต้องคอยดูแลอีกไม่รู้ว่าสรุปแล้วฉันได้แฟนหรือลูกกันแน่" เกรซบ่นทั้งที่มือก็ยังคอยแกะกุ้งให้สายลมอยู่ สายลมยิ้มแล้วยื่นหน้ามากใกล้เกรซ"ได้แฟนหรือได้ลูกก็ไม่ต่างกันหรอก" สายลมพูดเบา ๆ จนเกรซต้องเงยหน้ามามองเขาด้วยความสงสัยว่าจะกระซิบทำไม"เพราะสุดท้ายแล้วก็กินนม
Last Updated : 2025-01-24เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 35 NC
สายลมรู้สึกเบื่อกับการเดินไปเดินมาในตลาดแล้วแต่เกรซยังคงสนุกอยู่จึงทำให้เขาไม่ได้กลับสักที "พี่เกรซ" สายลมเรียก"หื้ม" เกรซตอบ"กลับกันเถอะ" สายลมพูด"อีกแป๊ปนึงสิ" เกรซตอบ"แต่เราเดินเที่ยวมาตั้งแต่ 6 โมงจนตอนนี้จะ 2 ทุ่มแล้วนะ" สายลมตอบ"แต่พวกพีต้านัดกลับพร้อมกันตอน 2 ทุ่มครึ่งไม่ใช่เหรอ" เกรซถาม"ก็ใช่แต่ว่าผมไม่ไหวแล้วอ่ะ" สายลมตอบ"นายเป็นอะไร" เกรซถามด้วยความเป็นห่วง"ฮะ เอ่อ...ผมปวดหัวเหมือนจะไม่สบายตั้งแต่เมื่อวานแล้วอ่ะแถมวันนี้พวกเราก็ไปเที่ยวกันมาทั้งวันอีกก็เลยรู้สึกไม่ค่อยดี" สายลมตอบ"แล้วทำไมถึงไม่บอกแต่แรกล่ะ" เกรซถาม"ผมเห็นทุกคนกำลังสนุกกันอยู่เลยไม่อยากทำให้หมดอารมณ์เที่ยวกัน" สายลมตอบ"งั้นพวกเรากลับกันก่อนก็ได้นายจะได้ไปอาบน้ำนอนพักผ่อนไว ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ยังต้องขับรถกลับอีก" เกรซตอบ"อืม" สายลมตอบจากนั้นทั้งสองคนก็พากันเดินกลับไปที่รถ"ให้ฉันขับให้ไหม" เกรซถาม"ผมไหว" สายลมตอบ"ฉันขับให้ได้นะ" เกรซตอบ"ผมไหวจริง ๆ พี่ขึ้นรถเถอะ" สายลมตอบ"ก็ได้" เกรซยอมแต่โดยดีเพราะถ้ายืนเถียงกันไปแบบนี้สายลมคงไม่ได้กลับไปพักแน่ เมื่อมาถึงบ้านพักเกรซก็บอกให้สายลมขึ้นห้องไปก่อนเพ
Last Updated : 2025-01-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 30 แล้วนะ
"อ้าว ชนนนนนนน""เย้~" ท่ามกลางบรรยากาศครึกครื้นที่บาร์แห่งหนึ่งกลุ่มเพื่อนสาวนัดรวมตัวกันเพื่อฉลองวันเกิดให้กับเกรซเลขาสาวดาวรุ่งสุดแกร่งที่ไม่ว่างานจะยากแค่ไหนก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้"ฉลองให้อีเกรซที่อายุครบ 30 แล้วจ้า" แจนพูดพร้อมกับชูแก้วขึ้นมาอีกครั้ง"หู้วววววว~" เพื่อน ๆ ต่างพากันดื่มฉลองให้กับเกรซใหญ่เลยเพราะว่านาน ๆ จะได้รวมตัวกันได้ครบแก๊งค์สักที"แล้วนี่แกไม่คิดจะดื่มให้เพื่อนเลยหรือไง" แจนหันไปถามปานวาดที่เอาแต่นั่งยิ้มมองเพื่อน ๆ ดื่มมาตลอดทั้งคืน"ไม่เอาอ่ะพวกแกดื่มกันเลย" ปานวาดตอบ"แกไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าวาด" เกรซถามด้วยความเป็นห่วงเพราะปกติแล้วปานวาดเองชอบดื่มอยู่พอสมควร"เปล่า~ ฉันก็แค่..." ปานวาดอมยิ้มออกมาเล็กน้อยจนเพื่อน ๆ ที่รอฟังคำตอบอยู่กับงงไปเลยจากนั้นเธอก็หันไปเปิดกระเป๋าแล้วหยิบบางอย่างออกมาโชว์เพื่อน ๆ ด้วยสีหน้ามีความสุข"ฉันท้องแล้วจ้า" ปานวาดพูดพร้อมโชว์ใบอัลตราซาวด์ให้เพื่อน ๆ ดู"อร๊ายยยยยยย" ทุกคนเผลอร้องกรี๊ดออกมาด้วยความดีใจและตกใจแต่โชคดีที่ในร้านเสียงดังเลยไม่เป็นที่สนใจมากนัก "แกท้องเหรอ" พีต้าถาม ปานวาดรีบพยักหน้าตอบทำให้พีต้าถึงกับรีบวางแก
Last Updated : 2024-12-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ บรรยากาศพาไป
“สวัสดีครับผมชื่อสายลมอายุ 22 ปีปัจจุบันเรียนอยู่ปี 4 คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชีสาขาบริหารธุรกิจระหว่างประเทศ ชีวิตของผมที่ผ่านมาถือว่าค่อนข้างดีเลย ผมมีเพื่อนที่ไว้ใจได้ มีพ่อแม่ที่คอยดูแลเอาใจใส่แถมยังตามใจผมสุด ๆ ไปเลยส่วนในเรื่องความรักผมก็เคยมีครั้งนึงนะตอนอยู่ปี 1 แต่ว่าคบกันได้แค่ปีกว่า ๆ ก็เลิกหลังจากนั้นผมก็ไม่เคยคบกับใครอีกเลยแต่ไม่ใช่เพราะเข็ดนะแค่รู้สึกว่ายังไม่เจอใครที่ถูกใจขนาดนั้นก็เลยเลิกที่จะโสดแล้วใช้ชีวิตสนุกกับเพื่อน ๆ ไปก่อนดีกว่าและคืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ผมออกมาสนุกกับเพื่อน ๆ แต่ว่ายังสนุกได้ไม่เต็มที่เลยก็ดันไปใจดีช่วยคนเมาเอาไว้ซะละและที่ยิ่งซวยไปกว่านั้นก็คือผมยังคุยอะไรกับเธอไม่รู้เรื่องเลยเธอก็ชิ่งหลับใส่ผมซะงั้นทำเอาผมต้องลำบากพาเธอกลับมาที่คอนโดตัวเองก่อน” สายลมประคองเกรซขึ้นดอนโดอย่างยากลำบากเพราะเธอเอาแต่ทิ้งตัวอยู่ตลอดแต่สุดท้ายแล้วเขาก็พาเธอขึ้นมาบนห้องได้สำเร็จแล้วพาไปนอนลงบนโซฟาดี ๆ "แฮ่ก ๆ ๆ ดื่มแล้วดูแลตัวเองไม่ได้แบบนี้อย่าดื่มซะดีกว่า" สามลมบ่นแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของเขาเพื่อหยิบผ้าห่มมาห่มให้เกรซ "วันนี้พี่ก็นอนโซฟาไปก่อนก็แล้วกันนะ" สามล
Last Updated : 2024-12-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 3
เกรซตื่นเช้ามาด้วยความรู้สึกมึน ๆ หลัง ๆ ที่หัวจนเธอยังไม่อยากจะตื่นเลยแต่หลังจากที่เธอลุกขึ้นนั่งทบทวนตัวเองได้ไม่นานภาพเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับเธอเมื่อคืนก็ค่อย ๆ รันฉากให้เธอได้ดูจนเธอเองยังแทบจะรับมันไม่ไหวเลย"อีเกรซนะอีเกรซ! เมื่อคืนแกทำอะไรลงไปว่ะ" เกรซพูดกับตัวเองด้วยความรู้สึกสับสน เธอจำเรื่องราวทั้งหมดได้เพียงแต่เธอแค่ไม่คิดว่าพอตัวเองได้ดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปแล้วจะมีความกล้ามากขนาดนี้ "ตาย ๆ ๆ ถ้าพ่อรู้พ่อต้องเสียใจมากแน่ ๆ เลยที่มีลูกสาวใจง่ายขนาดนี้...ฮือออออ" แกร๊ก! (เสียงเปิดประตู)เกรซสะดุ้งตกใจรีบเงยหน้าขึ้นมาดูทันทีและเมื่อเธอเห็นว่าคนที่เปิดเข้ามาคือสายลมเธอก็ตกใจมากจนค้างไปเลย"ตื่นแล้วก็ไปอาบน้ำล้างหน้านะเดี๋ยวผมจะต้องรีบออกไปเรียน" สายลมพูดด้วยสีหน้าปกติจนดูเหมือนกับว่าเมื่อคืนไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย"เดี๋ยวนะ! ไปเรียนเหรอ...นี่นายอายุเท่าไหร่อ่ะ" เกรซรีบถามสายลมด้วยสีหน้าตื่นตกใจทันที"พี่สบายใจได้ผมปี 3 ละ...ไม่คุกแน่นอน" สายลมตอบแล้วก็ปิดประตูเดินออกไปทันทีปล่อยให้เกรซนั่งอ้าปากค้างอยู่แบบนั้นคนเดียวเพราะยังตกใจไม่หาย"นี่ฉันทำบ้าอะไรลงไปว่ะเนี่ย" เ
Last Updated : 2024-12-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 4
สายรถมาจอดรถรอเกรซอยู่หน้าคอนโดตามนัดแต่รอมาจะ 10 นาทีแล้วเกรซก็ยังไม่ลงมาเขาจึงลองโทรหาเธออีกครั้งแต่ในระหว่างที่กำลังรออีกฝ่ายรับสายอยู่เขาก็เห็นเกรซเดินมาพอดี"เป็นไรหรือเปล่าทำไมลงมาช้าจัง" สายลมถามเพราะเห็นว่าสีหน้าของเกรซกำลังบูดบึ้งเหมือนคนไม่สบอารมณ์เท่าไหร่"จะไปได้ยังอ่ะ" เกรซพูด"อ่อ ครับ" สายลมตอบแล้วช่วยเปิดประตูรถให้เกรซขึ้น"พี่อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมครับ" สายลมถาม"อะไรก็ได้ รีบกินรีบกลับก็พอ" เกรซตอบ"งั้นไปเอ็มสเฟียร์กัน" สายลมตอบ"ฮะ! แค่กินข้าวต้องไปถึงที่นั่นเลยเหรอ" เกรซถาม"แต่มันมีร้านอร่อยเยอะเลยนะ" สายลมตอบ"หน้าปากซอยก็มีป่ะร้านอร่อยอ่ะ ถ้าต้องนั่งรถจากรังสิตไปเอ็มสเฟียร์ตอนเนี่ยก็ไม่รู้จะถึงเมื่อไหร่ เวลานี้รถมันติดจะตายนายจะไปเพื่อ" เกรซพูด วันนี้เธอรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่จึงไม่อยากนั่งรถไปไหนนาน ๆ เธอแค่อยากรีบกินแล้วรีบกลับห้องไปนอนพักผ่อนต่อแล้ว"ผมไม่รู้หนิว่าแถวนี้มีร้านอะไรอร่อยบ้างพี่แนะนำได้ป่ะล่ะ" สายลมตอบ"ขับ ๆ ไปเถอะเดี๋ยวบอกเอง" เกรซตอบแล้วหันไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดจากนั้นสายลมก็ขับรถไปตามทางที่เธอบอกจนมาถึงร้านข้าวแกงร้านนึงซึ่งระยะทางไม่ไกลจ
Last Updated : 2024-12-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 5
เกรซนั่งมองถุงยาที่สายลมให้มาตั้งแต่กลับมาถึงห้องจนตอนนี้ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วเธอก็ยังนั่งมองมันอยู่"นี่นายใส่ใจจริง ๆ หรือแค่กำลังเอาใจฉันกันแน่นะ" ติ้ง! (เสียงแจ้งเตือนไลน์)เกรซหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดทันทีที่ได้ยินเสียงแจ้งเตือน-ผมถึงห้องแล้วนะครับ- สายลม"เฮ้ย! มีไลน์เราได้ไงว่ะ" เกรซพูดออกมาอย่างงง ๆ เพราะเธอจำไม่ได้เลยว่าเคยให้ไลน์สายลมไปตั้งแต่เมื่อไหร่-นายมีไลน์ฉันได้ไง- เกรซ-เพิ่มจากเบอร์โทรพี่ไง- สายลม "เออว่ะ" เมื่อได้คำตอบเกรซก็นึกได้พอดีว่าสายลมมีเบอร์เธอด้วย-พี่กินยาหรือยังครับ- สายลม-กินแล้ว- เกรซ-ดีขึ้นบ้างไหม- สายลม-อืม- เกรซ-งั้นพี่พักผ่อนเยอะ ๆ นะครับผมไม่กวนแล้ว- สายลมหลังจากนั้นเกรซก็ไม่ได้ตอบอะไรสายลมกลับไปอีกเลยและเธอก็เข้านอนทันทีเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปทำงานอีกเช้าวันต่อมาสายลมตื่นขึ้นมาตอน 7 โมงกว่าและสิ่งแรกที่เขาทำก็คือหยิบโทรศัพท์มาแชทหาเกรซทันที-Morning นะครับ- สายลม-พี่ตื่นหรือยัง- สายลม-ผมตื่นแล้วนะ- สายลม-หายปวดหัวหรือยังครับ- สายลม-ไม่ว่างเหรอ- สายลม-ไปทำงานหรือยังครับ- สายลม-วันนี้ผมมีเรียนตอน 10 โมงนะ- สายลมเมื่อเห็น
Last Updated : 2024-12-25เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 6
ปึ้ง! (เสียงทุบโต๊ะ)"มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงว่ะ" เสี่ยเป้าถามเสียงดัง"ก็หมายความตามที่พูด" สายลมตอบ"อยู่ในบ้านกูแท้ ๆ แต่กล้าว่ากูแบบนี้มึงนี่มันไม่กลัวตายจริง ๆ" เสี่ยเป้าพูด"เอ่อ! ฉันขอล่ะเสี่ยน้องมันไม่รู้เรืื่องจริง ๆ" เกรซรีบยกมือไหว้ขอร้องเสี่ยเป้าแต่สายลมก็ไม่ยอมเขารีบจับมือของเกรซลงทันที"พี่อย่าทำแบบนี้ได้ป่ะ" สายลมพูด"นายนั่นแหละอย่าทำแบบนี้" เกรซตอบ"แต่-""ถ้านายไม่ฟังฉันต่อไปนี้ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกเข้าใจไหม!" เกรซใช้ไม้แข็งกับสายลมเพราะเห็นว่าตอนนี้เขาดื้อมากจนไม่ฟังอะไรแล้วทำให้สายลมกลืนไม่เข้าคายไม่ออกต้องยอมแต่โดยดี"เดี๋ยวนะ" แก้วที่นั่งฟังมานานเริ่มรู้สึกว่าสายตาที่สายลมมองเกรซมันดูแปลก ๆ เธอจึงลุกขึ้นเดินมาหาลูกสาวช้า ๆ"อย่าบอกนะว่ามึงกับไอ้เด็กนี่คบกันอ่ะ" แก้วถาม"ไม่-""กูว่าแล้วว่าทำไมเงินมึงถึงหมด" แก้วไม่รอใฟ้เกรซได้ตอบอะไรก่อนเลยจนเกรซที่ได้ฟังถึงกับตกใจกับความคิดของแม่ตัวเอง"แม่หมายความว่าไงอ่ะ" เกรซถาม"ที่มึงไม่มีเงินมาจ่ายให้เสี่ยเป้าเขาเป็นเพราะมึงเอาเงินไปเลี้ยงผัวเด็กมึงหมดแล้วใช่ไหม" แก้วพูด"แม่~ ทำไมแม่พูดกับฉันแบบนี้ล่ะนี่แม่เห็นฉันเป็
Last Updated : 2024-12-25
Latest chapter
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 35 NC
สายลมรู้สึกเบื่อกับการเดินไปเดินมาในตลาดแล้วแต่เกรซยังคงสนุกอยู่จึงทำให้เขาไม่ได้กลับสักที "พี่เกรซ" สายลมเรียก"หื้ม" เกรซตอบ"กลับกันเถอะ" สายลมพูด"อีกแป๊ปนึงสิ" เกรซตอบ"แต่เราเดินเที่ยวมาตั้งแต่ 6 โมงจนตอนนี้จะ 2 ทุ่มแล้วนะ" สายลมตอบ"แต่พวกพีต้านัดกลับพร้อมกันตอน 2 ทุ่มครึ่งไม่ใช่เหรอ" เกรซถาม"ก็ใช่แต่ว่าผมไม่ไหวแล้วอ่ะ" สายลมตอบ"นายเป็นอะไร" เกรซถามด้วยความเป็นห่วง"ฮะ เอ่อ...ผมปวดหัวเหมือนจะไม่สบายตั้งแต่เมื่อวานแล้วอ่ะแถมวันนี้พวกเราก็ไปเที่ยวกันมาทั้งวันอีกก็เลยรู้สึกไม่ค่อยดี" สายลมตอบ"แล้วทำไมถึงไม่บอกแต่แรกล่ะ" เกรซถาม"ผมเห็นทุกคนกำลังสนุกกันอยู่เลยไม่อยากทำให้หมดอารมณ์เที่ยวกัน" สายลมตอบ"งั้นพวกเรากลับกันก่อนก็ได้นายจะได้ไปอาบน้ำนอนพักผ่อนไว ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ยังต้องขับรถกลับอีก" เกรซตอบ"อืม" สายลมตอบจากนั้นทั้งสองคนก็พากันเดินกลับไปที่รถ"ให้ฉันขับให้ไหม" เกรซถาม"ผมไหว" สายลมตอบ"ฉันขับให้ได้นะ" เกรซตอบ"ผมไหวจริง ๆ พี่ขึ้นรถเถอะ" สายลมตอบ"ก็ได้" เกรซยอมแต่โดยดีเพราะถ้ายืนเถียงกันไปแบบนี้สายลมคงไม่ได้กลับไปพักแน่ เมื่อมาถึงบ้านพักเกรซก็บอกให้สายลมขึ้นห้องไปก่อนเพ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 34
"ไหนตอนแรกยังบ่นอยู่เลยว่าผมสั่งมาเยอะเกินอ่ะทำไมตอนนี้พี่ถึงได้กินเอา ๆ" สายลมพูดพร้อมมองเกรซที่เอาแต่ทานอาหารที่เขาสั่งมาอย่างเอร็ดอร่อย"ถ้ากินไม่หมดมันก็เสียดายหนิ" เกรซตอบแล้วก็ทานต่อ"ไม่ใช่มั้ง" สายลมพูด"อะไรไม่ใช่" เกรซถาม"ก็เมื่ิกี้พี่เอาแต่บ่นผมว่าผมใช้เงินสิ้นเปลืองอย่างงั้นฟุ่มเฟือยอย่างงี้แต่ตอนนี่พี่กลับอารมณ์ดีสนใจแต่อาหารไม่สนใจมเลย" สายลมตอบ"ก็ได้กินของอร่อยโดยไม่ต้องเสียตังค์สักบาทใครจะไม่อารมณ์ดีบ้าง" เกรซตอบ"ฮึ~" สายลมขำให้กับท่าทางน่ารักของเกรซ"อ่ะ" เกรซยื่นกุ้งที่เพิ่งแกะให้สายลมแต่เขาไม่ยอมยกจานมารับดี ๆ แต่กลับอ้าปากให้เกรซป้อนซะงั้น"โตขนาดนี้แล้วยังกินเองไม่เป็นอีก" เกรซบ่นเหมือนรำคาญแต่ก็ยอมป้อนใส่ปากให้เขาแต่โดยดี"ให้แฟนป้อนมันอร่อยกว่าหนิ" สายลมตอบ"อยู่บ้านก็ต้องทำกับข้าวให้กินมาเที่ยวแล้วก็ยังต้องคอยดูแลอีกไม่รู้ว่าสรุปแล้วฉันได้แฟนหรือลูกกันแน่" เกรซบ่นทั้งที่มือก็ยังคอยแกะกุ้งให้สายลมอยู่ สายลมยิ้มแล้วยื่นหน้ามากใกล้เกรซ"ได้แฟนหรือได้ลูกก็ไม่ต่างกันหรอก" สายลมพูดเบา ๆ จนเกรซต้องเงยหน้ามามองเขาด้วยความสงสัยว่าจะกระซิบทำไม"เพราะสุดท้ายแล้วก็กินนม
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 33
สายลมพาเกรซไปที่ร้านอาหารในตลาดแต่เมื่อเข้าไปเกรซก็ถึงกับงงไปเลยเพราะไม่ว่าคนในร้านจะเยอะแค่ไหนแต่เธอก็ยังหาเพื่อนของเธอไม่เจอสักคนเลย"ลม" เกรซเรียกสายลมไว้ก่อนที่เข้าจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ"ฮึ?" สายลมตอบ"พวกเรามาถูกร้านจริง ๆ ใช่ไหมทำไมไม่เห็นมีใครเลย" เกรซถาม สายตาของสายลมค่อนข้างมีพิรุธเขาเดินเข้ามาหาเกรซใกล้ ๆ "พอดีผมไม่อยากทานร้านนั้นอ่ะกฺ็เลยพาพี่มาที่นี่แทน" สายลมตอบ"อ้าว~ แล้วแบบนี้ที่ทุกคนรอเราอยู่ล่ะจะทำยังไง" เกรซถาม เธอรู้สึกไม่ดีที่ทำให้เพื่อน ๆ ต้องรอเก้ออยู่เพราะก่อนหน้านี้ตอนสายลมแวะปั๊มพีต้าได้ถ่ายเมนูอาหารส่งมาให้เธอเลือกเยอะแยะเลยเพื่อที่จะได้สั่งไว้รอเธอกับสายลมดังนั้นเธอจึงเลือกอาหารที่เธอกับสายลมชอบไปเยอะพอสมควรด้วยความหิว"ผมบอกกับพวกไอ้โจ้ไปแล้วอ่ะว่าให้พวกเขากินไปเลยไม่ต้องรอพี่ไปตอนนี้ก็น่าจะไม่เหลืออะไรให้กินแล้วมั้ง" สายลมตอบ"ทำไมทำแบบนี้ล่ะ คนอื่นเขาจะคิดยังไงที่พวกเราบอกให้เขารอตอนแรกอ่ะอีกอย่างฉันก็ฝากเพื่อนสั่งเมนูโปรดนายไว้ให้ตั้งหลายอย่างสุดท้ายแล้วพวกเราก็ไม่ไปกิน นายไม่เกรงใจเพื่อนฉันบ้างเลยเหรอ" เกรซว่าออกไปด้วยความรู้สึกไม่พอใจ"ผมขอโทษ~ เดี๋ยวเ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 32
อควาเรียม"เดี๋ยวพอเข้าไปข้างในมึงก็หาจังหวะพาพี่เกรซแยกออกไปซะนะ" กิ๊กกระซิบบอกเบา ๆ สายลมก็รีบพยักหน้าตอบทันที"นานมากแล้วนะเนี่ยที่ไม่ได้มาเดินอควาเรียมแบบนี้" พีต้าพูด"ถ้างั้นพวกเราก็เข้าไปกันเลยดีไหมครับ" เป้พูด"ไป ๆ ๆ" พีต้าตอบแล้วรีบเดินไปคล้องแขนปานวาดกับเกรซแล้วเดินนำเข้าไป"เอ่อ~" สายลมจะคว้ามือของเกรซแต่ก็ไม่ทันจึงหันมามองแก๊งค์เพื่อน ๆ ด้วยความผิดหวัง"เดี๋ยวพวกกูช่วยสร้างโอกาสให้ใหม่" โจ้พูดพร้อมเดินเข้าไปกอดคอสายลมเพื่อให้กำลังใจจากนั้นพวกเขาทั้งสี่คนก็เดินตามแก๊งค์ของเกรซเข้าไป"แจนมาเร็ว ๆ มายืนตรงนี้" พีต้าพูดพร้อมกวักมือเรียกแจนให้เข้าไปถ่ายรูปกับเพื่อน ๆ"มุมนี้ด้วย ๆ" สายลมและเพื่อน ๆ ยืนจับกลุ่มมองดูรุ่นพี่วัย 30 ที่ดูตื่นเต้นกันมาก ๆ กับบรรยากาศในความเรียมแถมยังเอาแต่จับกลุ่มถ่ายรูปกันทุกตลอดแทบทุกมุมจนเขาไม่สามารถแทรกตัวไปอยู่กับเกรซได้เลย"กูไม่คิดว่าพี่เขาจะตื่นเต้นกับการดูปลามากขนาดนี้มาก่อนเลย" โจ้พูด"นั่นดิ" เป้ตอบ"ตอนนี้ที่พวกมึงต้องห่วงคือจะช่วยไอ้ลมยังไงมากกว่าป่ะ" กิ๊กพูด"พี่เกรซไม่ยอมห่างจากเพื่อนเลยแบบนี้กูจะชวนเขาไปเดินเล่นกันสองคนได้ยังไงว่ะ"
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 31
ตึ้ง! (เสียงปิดประตู)"เชี้ยยยย!" เสียงเป้กับโจ้ร้องอุทานออกมาอย่างดังด้วยความตกใจ"โถ่ไอ้เหี้ยลมพวกกูตกใจหมดเลย" โจ้ด่าสายลมด้วยความหงุดหงิดเพราะสายลมเปิดประตูเข้ามาในห้องของพวกเขาอย่างรวดเร็วโดยไม่ส่งสัญญาณอะไรก่อนแถมยังเดินฟึดฟัดเสียงดังเข้ามาอีก"เป็นห่าอะไรของมึงอีก" เป้ถาม"เออ! เข้ามาสุ่มสี่สุ่มห้าพวกกูเกือบหัวใจวายตายแล้ว ไอ้ชิบหายหนิกูก็นึกว่าพี่น้องเจสซี่เล่นกูซะแล้ว" โจ้พูด"พวกมึงเล่นเกมกันอยู่ใช่ป่ะ" สายลมถาม"เออ" โจ้ตอบ"เออกูเล่นด้วย" สายลมตอบแค่จะมาเล่นเกมด้วยมึงต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้เลยไง" โจ้พูด"อย่าพูดมากรีบออกเลย" สายลมตอบแล้วล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา"ไม่ได้กูรอเกิดอยู่" เป้ตอบ"ทีมกำลังต้องการกู" โจ้ตอบ"กูบอกให้ออกก็ออกดิกูเพื่อนมึงนะเว้ย" สายลมพูด เป้เงยหน้ามองค้อนใส่สายลม"ทำไมมึงงอแงจังว่ะไอ้ห่าหนิ" เป้ว่า"ออก!" สายลมตอบแล้วหันหน้าหนี"ไอ้โจ้ออกเกม" เป้หันไปบอกกับโจ้เมื่อเห็นว่าสายลมกำลังอารมณ์ไม่ค่อยดีจึงคิดว่ารอให้เขาอารมณ์ดีก่อนค่อยถามเอาเหตุผลทีหลัง"จิ๊! เออ ๆ" โจ้ตอบหลังจากเล่นเกมมาด้วยกันสักพักสายลมก็ไม่ได้มีท่าทีจะอารมณ์ดีขึ้นเลยแต่ดู
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 30
"50 บาทจ้า" แม่ค้ายื่นน้ำมะพร้าวส่งให้แจน"นี่-""ไม่ต้องทอนครับ" ในขณะที่แจนกำลังจะจ่ายเงินก็มีมือของใครบางคนยื่นมาจากด้านหลังส่งเงินให้แม่ค้าแทนเธอและเมื่อเธอหันกลับไปก็เจอเข้ากับใบหน้าของโจ้ที่กำลังยิ้มให้เธออยู่อีกทั้งสภาพของเขายังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ"พอดีจ่ะ" แม่ค้าตอบเพราะเงินที่โจ้ยื่นให้เธอมีค่าพอดี แจนขยับถอยหนีห่างจากโจ้ทันทีเพราะรู้สึกว่าพวกเขาอยู่ใกล้กันเกินไปจากนั้นเธอก็เอาเงินของตัวเองแปะลงบนหน้าอกของโจ้เพื่อใช้คืนเขา"ขอบใจแต่ทีหลังไม่ต้อง" แจนตอบแล้วก็เดินดูดน้ำออกไปทำให้โจ้ต้องรีบเดินตามเธอ"ผมแค่อยากจะเลี้ยงพี่เอง" โจ้พูด"ฉันมีเงินซื้อกินเองได้" แจนตอบ"ผมบอกแล้วไงว่าอยากสนิทกับพี่อ่ะ" โจ้พูด"แต่ฉันไม่อยากสนิทกับนาย" แจนตอบ"พี่หนีผมไม่พ้นหรอก" โจ้พูด แจนหยุดเดินแล้วถอนหายใจออกมาอย่างรำคาญ"นายจะอยากมาสนิทอะไรกับฉันอ่ะเพื่อนฉันก็มีตั้งหลายคนทำไมนายไม่อยากไปสนิทด้วย" แจนถาม"ผมชอบอะไรที่มันท้าทายไงอีกอย่างเพื่อนพี่ทุกคนผมก็สนิทหมดแล้วมีแต่พี่นั่นแหละที่ผลักไสผม" โจ้ตอบ"ก็รู้หนิว่าไม่ชอบยังจะมาตื๊ออีก" แจนพูดแล้วหันหลังเดินกลับทางเดิมแต่เธอไม่ทันได้ระวังจึงเผลอสะดุดก
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 29
อ๊วก! แหวะ!"ดมยาดมก่อนแก" เกรซช่วยลูบหลังให้พีต้าที่กำลังเมาเรือจนแทบจะไม่มีแรงจะขยับตัวแล้ว"แก~ ฮื่อ...ฉันอ้วกจนแสบคอไปหมดแล้วอ่ะ" พีต้างอแงหันหน้ามากอดซุกเกรซอย่างน่าสงสาร"ฉันบอกแกแล้วไงว่าให้แกกินยาก่อนขึ้นเรืออ่ะ แกก็รู้ตัวเองดีไม่ใช่เหรอว่าถ้าขึ้นเรือทีไรก็เมาตลอด" เกรซตอบ"แต่ครั้งนี้มันหนักเกินไปฉันปวดหัวจนไม่อยากไปเกาะนั่นแล้วอ่ะ" พีต้าพูด"เมื่อคืนแกดื่มไปเยอะด้วยไงวันนี้ก็ยังต้องตื่นเช้าอีกร่างกายก็เลยไม่ค่อยดีมั้ง...เอางี้แกนอนหนุนตักฉันก่อนไหมเดี๋ยวถึงแล้วค่อยลุกทีเดียว" เกรซพูด"ไม่ไหว~ เรื่องมันโคลงเคลงเกินไปนอนไม่ได้" พีต้าตอบ"ฉันว่าเริ่มจากถอดไอ้เสื้อผ้าหนา ๆ ของแกก่อนดีกว่าไหม" แจนพูด"จริงด้วย! ถอดก่อนเนอะจะได้สบายตัว" เกรซพูดแล้วช่วยดึงเสื้อโค้ทออกให้พีต้าแต่เขาก็รีบจับไว้ทันที"ไม่ได้! แดดที่นี่แรงเกินไปเดี๋ยวผิวฉันเสีย" พีต้าตอบ"ก่อนผิวจะเสียฉันว่าแกได้ตายก่อนจริง ๆ แน่" แจนพูด"ใช่ นี่ขนาดเรือเพิ่งออกได้ไม่ถึง 5 นาทีแกยังเหงื่อท่วมขนาดนี้ถ้าต้องนั่งไปอีกครึ่งชั่วโมงตัวแกไม่เปียกเหมือนคนตกน้ำเลยเหรอ" ปานวาดพูด"ฉันเสียไปเป็นล้านนะกว่าจะได้ขนาดนี้อ่ะ" พีต้าตอบ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 28
"เกรซ...เกรซแกยังอยู่หรือเปล่า" เสียงแจนตะโกนเรียกเกรซดังออกมาจากห้องน้ำด้วยความหวาดกลัว"ฉันอยู่นี่" เกรซตอบ"โอเคแกอย่าไปไหนนะ" แจนพูด"ฉันไม่ไปไหนหรอกหน่า" เกรซตอบ-ขอโทษนะลมแต่คืนนี้ฉันคงต้องนอนที่นี่แล้วแหละ- เกรซส่งข้อความหาสายลมเมื่อเห็นว่าสายลมกำลังรอคำตอบจากเธออยู่ว่าสามารถไปนอนกับเขาได้ไหมแต่เกรซไม่อาจทิ้งแจนให้นอนคนเดียวได้เพราะดูท่าเธอน่าจะกลัวมากหลังจากฟังเรื่องผีไป-ครับ- สายลมตอบกลับด้วยความผิดหวังความจริงแล้วแจนเป็นคนกลัวผีที่สามารถใช้ชีวิตอยู่คนเดียวได้แต่ถ้าเธอได้ดูหนังผีหรือฟังเรื่องผีเธอก็จะกลัวจนไม่กล้าอยู่คนเดียวเลยหลังจากทั้งคู่อาบน้ำเสร็จก็เตรียมปิดไฟเข้านอนทันทีเพราะพรุ่งนี้เรือจะออกไปที่เกาะตอน 9 โมงดังนั้นพวกเขาทุกคนจึงต้องเข้านอนทันทีตื่นมาจะได้มีเอนเนอร์จี้เต็มเปี่ยม"เฮ้ยเดี๋ยวแก!" แจนรีบดีดตัวขึ้นห้ามเมื่อเห็นว่าเกรซกำลังจะปิดไฟ"อะไรอ่ะ" เกรซถาม"คืนนี้พวกเราเปิดไฟนอนได้ป่ะ" แจนถาม"เปิดไฟนอน?" เกรซพูด ปกติแล้วเกรซจะนอนไม่ค่อยหลับเลยถ้าในห้องมีแสงสว่างรบกวน"เอ่อ~ ไม่มีอะไรแกปิดเถอะ" แจนรู้สึกเกรงใจเกรซขึ้นมาทันทีเลยแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรแล้วกลับลงไ
เด็กก็รักเป็นไหมพี่ 27
เกรซเดินจับมือกับแจนเข้ามาในบริเวณที่ทุกคนกำลังสังสรรค์กันอยู่จนทุกคนยังงงว่าทั้งคู่เป็นอะไรทำไมเดินยิ้มหน้าบานกลับเข้ามาอย่างงั้นทั้งที่ตอนออกไปหน้าบึ้งตึงอย่างกับคนผิดใจกัน"เมาป่ะเนี่ยทำไมเดินยิ้มกันมาอย่างงั้นว่ะ" พีต้าถาม"ไม่ยุ่งสักเรื่องได้ป่ะ" แจนตอบด้วยสีหน้ายียวน"โอ้โห~ ตอนมายังนั่งซึมเป็นส้วมอยู่เลยตอนนี้ปากแจ๋วซะแล้ว" พีต้าพูด แจนเบะปากยักไหล่ใส่พีต้าก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเองส่วนเกรซก็เอาแต่มองไปรอบ ๆ เพื่อหาสายลมแต่ก็ไม่เจอ"หาสายลมเหรอ" ปานวาดถามหลังจากเห็นเพื่อยืนชะเง้อเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่างอยู่"อืม" เกรซตอบ"สายลมอยู่ในครัวอ่ะเห็นว่าจะไปหันผักมาเพิ่ม" เกรซตอบแล้วไปที่เตาหมูกระทะที่ยังมีผักวางอยู่เต็มทั้งสองเตา"อ๋อ~ งั้นเดี๋ยวฉันมานะ" เกรซตอบแล้วก็เดินหายเข้าบ้านไปเลย"ตัวติดกันเกิน" ปานวาดพูดตามหลัง"ช่างมันเถอะคนไม่ได้มีผัวมานาน" คำตอบของพีต้าทำเอาน้อง ๆ ในโต๊ะเกือบหลุดขำไปตาม ๆ กัน"แกก็ไปว่าเพื่อน" ปานวาดพูด"กิน ๆ กันเถอะไม่ต้องรอแล้วผักอ่ะคืนนี้คงไม่ได้แล้วแหละ" พีต้าพูด"สองถาดนี่ก็เยอะแล้วนะผักอ่ะ" แจนตอบเกรซเดินเข้ามาในครัวก็เห็นว่าสายลมกำลังหั่น
