Library

Home / โรแมนติก / เด็ก..บ้านนอก / บทที่ 18 ใกล้ชิด ชิดใกล้

บทที่ 18 ใกล้ชิด ชิดใกล้

Author: สิบห้ากันยา ราศีสิงห์

Last Updated: 2025-04-25 14:03:09

ฝนตื่นมาแต่เช้านึ่งข้าวเหนียวและทำกับข้าวไว้ให้น้อง ๆ คงไม่ได้ขายน้ำแข็งใสอีกหนึ่งวันเพราะต้องไปรับพ่อที่โรงพยาบาล เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็ไปปลุกน้อง ๆ

"ไปอาบน้ำอาบท่ามากินข้าวได้แล้วทั้งสองคน"

ฟ้ากับฟางงัวเงียและลุกไปอาบน้ำอาบท่า เมื่อเสร็จแล้วก็มานั่งล้อมวงกินข้าวเช้ากัน

"วันนี้พ่อจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ"

บอกน้อง ๆ เพราะเมื่อคืนน้องหลับไปก่อนเลยไม่ได้คุยกัน เมื่อน้องสาวทั้งสองคนกินข้าวเสร็จแล้วก็แต่งตัวไปโรงเรียนเพราะโรงเรียนเปิดเทอมตั้งแต่เมื่อวาน ฝนก็เก็บกวาดบ้านให้สะอาดเรียบร้อย เพราะเธอถือคติที่ว่าถึงจะยากดีมีจนยังไงบ้านเรือนก็ต้องสะอาดสดชื่นไว้ก่อน อีกอย่างเธอชอบปลูกดอกไม้ด้วย ที่หน้าบ้านจึงมีดอกไม้หลายชนิด มีทั้งกุหลาบ ปลูกเพราะชอบ มีต้นดอกพุดปลูกเอาไว้สำหรับไหว้พระในวันพระ มะลิ และดอกดาวเรือง ปลูกไว้ให้กลิ่นหอมและเพื่อความสวยงาม เพราะเห็นพ่อกับแม่ลำบากมาตั้งแต่จำความได้เธอจึงตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องทำให้พ่อแม่และน้อง ๆ ของเธอสบายให้ได้ เมื่อจบม.ปลายเธอจึงไม่เรียนต่อแม้ผลการเรียนจะดีมากก็ตาม

เกือบ ๆ แปดโมงเช้าเข้มก็มารับเธอ BMW สีดำขับมาจอดที่หน้าบ้าน ผู้คนแถวนั้นต่างก็ซุบซ

Continue to read this book for free

Scan code to download App

Locked Chapter

Previous Chapter Next Chapter

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 20 พาเที่ยว (ต่อ)
"ช่วยพาเที่ยวหน่อยได้ไหม ? เดี๋ยวจ่ายค่าจ้าง"ฝนนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยออกมา"ถ้าคุณเข้มอยากเที่ยว ได้เลยค่ะเดี๋ยวฝนพาไป แต่ที่เที่ยวแถวนี้ก็มีแค่น้ำตก ภูเขาแล้วก็วัดวาอารามนะคะ ส่วนค่าจ้างนั้นไม่ต้องหรอก ถือซะว่าตอบแทนทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณเข้มเคยช่วยฝนมา"เข้มทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงพยักหน้า"โอเค ก่อนอื่นไปหาที่พักกันก่อน ขี้เกียจเทียวมาเทียวไป ระหว่างตัวจังหวัดกับบ้านของเธอ""เดี๋ยวฝนพาไปหาที่พััก ในตำบลเรามีรีสอร์ทอยู่หลายที่เลยค่ะ"เมื่อตกลงกันได้ฝนก็เดินไปบอกพ่อกับแม่ว่าจะพาเจ้านายไปหาที่พักแถวนี้เพราะเจ้านายมีธุระที่จะอยู่ที่นี่อีกหลายวันอีกอย่างเจ้านายอยากเที่ยวด้วย นางฉวีมองลูกสาวอย่างเป็นห่วง แต่ก็เชื่อมั่นในตัวลูกสาวว่าคงจะไม่ทำอะไรที่ไม่เหมาะไม่ควร ไอ้คำนินทาว่าร้ายต่าง ๆ นั้นนางได้ยินมาจนชินแต่ก็ไม่เคยเห็นว่าลูกสาวจะทำอย่างข่าวลือจริง ๆ ตรงกันข้ามฝนกลับตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน ดีกว่าลูกสาวบางบ้านที่นินทาว่าร้ายลูกสาวของนางเสียอีกขึ้นรถมาได้ฝนก็พาเข้มไปยังหมู่บ้านที่เธอไปขายน้ำแข็งใสเพื่อไปหาฟองจันทร์ เพราะว่าเพชรสามีของฟองจันทร์นั้นรู้จักกับเจ้าของรีสอร์ท
เด็ก..บ้านนอก บทที่ 19 พาเที่ยว
"ขึ้นรถก่อนค่อยคุยกัน"เมื่อขึ้นรถเรียบร้อยฝนกำลังจะอ้าปากถามเขาอีกครั้ง แต่เข้มใช้นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากของเธอไว้ เธอจึงเงียบไม่กล้าพูดอะไรต่อ เพราะมันทำให้เธอนึกถึงเหตุการณ์ในวันที่เธอตื่นขึ้นมาบนเตียงพร้อมเขาในวันนั้น แล้วเธอก็หน้าแดง เพราะนั่นมันคือจูบแรกของเธอ เข้มเห็นเธอเงียบเขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไป จนเมื่อมาถึงตลาดหนองวัวซอฝนจึงบอกให้เขาจอดรถเพื่อลงไปซื้อกับข้าว เธอซื้อหมูกะทะไปด้วยห้ากิโลฉลองที่พ่อได้ออกจากโรงพยาบาล อีกอย่างน้อง ๆ ทั้งสองก็บ่นอยากกินด้วย"หมูกะทะค่ะ คุณเข้มน่าจะชอบ"เข้มพยักหน้า เมื่อเธอวางของไว้ที่เบาะหลังและนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว เข้มก็ออกรถ เขาไม่ได้ลงไปซื้อของกับเธอด้วยเพราะฝนบอกว่าไปแค่แป๊บเดียวอากาศร้อนให้เขารออยู่ในรถดีกว่า ไม่นานก็มาถึงบ้านของเธอ มีคนอยู่ด้วยหลายคนเพราะชาวบ้านมาเยี่ยมและถามไถ่อาการของตาสอน เมื่อฝนกับเข้มเดินลงจากรถมาจึงตกเป็นเป้าสายตาของบรรดามนุษย์ป้าข้างบ้าน ฝนยกมือไหว้ทุกคนที่นั่งอยู่ที่นั่น เข้มจึงทำตามเธออย่างไม่เคอะเขิน"พุบ่าวตี้อิหล่า คือหล่อแท้ ?"ป้าคนนึงถามตรง ๆ แบบไม่เกรงใจ ฝนทำหน้าไม่ถูก "ใช่ครับ"
เด็ก..บ้านนอก บทที่ 18 ใกล้ชิด ชิดใกล้
ฝนตื่นมาแต่เช้านึ่งข้าวเหนียวและทำกับข้าวไว้ให้น้อง ๆ คงไม่ได้ขายน้ำแข็งใสอีกหนึ่งวันเพราะต้องไปรับพ่อที่โรงพยาบาล เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็ไปปลุกน้อง ๆ "ไปอาบน้ำอาบท่ามากินข้าวได้แล้วทั้งสองคน"ฟ้ากับฟางงัวเงียและลุกไปอาบน้ำอาบท่า เมื่อเสร็จแล้วก็มานั่งล้อมวงกินข้าวเช้ากัน"วันนี้พ่อจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ"บอกน้อง ๆ เพราะเมื่อคืนน้องหลับไปก่อนเลยไม่ได้คุยกัน เมื่อน้องสาวทั้งสองคนกินข้าวเสร็จแล้วก็แต่งตัวไปโรงเรียนเพราะโรงเรียนเปิดเทอมตั้งแต่เมื่อวาน ฝนก็เก็บกวาดบ้านให้สะอาดเรียบร้อย เพราะเธอถือคติที่ว่าถึงจะยากดีมีจนยังไงบ้านเรือนก็ต้องสะอาดสดชื่นไว้ก่อน อีกอย่างเธอชอบปลูกดอกไม้ด้วย ที่หน้าบ้านจึงมีดอกไม้หลายชนิด มีทั้งกุหลาบ ปลูกเพราะชอบ มีต้นดอกพุดปลูกเอาไว้สำหรับไหว้พระในวันพระ มะลิ และดอกดาวเรือง ปลูกไว้ให้กลิ่นหอมและเพื่อความสวยงาม เพราะเห็นพ่อกับแม่ลำบากมาตั้งแต่จำความได้เธอจึงตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องทำให้พ่อแม่และน้อง ๆ ของเธอสบายให้ได้ เมื่อจบม.ปลายเธอจึงไม่เรียนต่อแม้ผลการเรียนจะดีมากก็ตาม เกือบ ๆ แปดโมงเช้าเข้มก็มารับเธอ BMW สีดำขับมาจอดที่หน้าบ้าน ผู้คนแถวนั้นต่างก็ซุบซ
เด็ก..บ้านนอก บทที่ 17 ดีจังเลย
ฝนแวะไปหาพ่อกับแม่ที่โรงพยาบาลเพื่อปรึกษาเรื่องหารถที่จะพาพ่อกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ เข้มจึงอาสาที่จะเป็นธุระจัดการให้เอง นางฉวีขอบคุณเข้มเป็นอย่างมาก กำชับให้ลูกสาวดูแลเจ้านายให้เป็นอย่างดี นางฉวีเล่าให้ตาสอนฟังด้วยว่าเจ้านายของฝนเป็นคนดีมีน้ำใจ "ตั้งแต่แกเข้าโรงพยาบาลก็ได้เจ้านายคนนี้แหละเป็นธุระจัดการให้หลายอย่างเลยนะแก"พูดกับสามีของนางด้วยความชื่นชม"เออ ๆ ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ข้าก็คงต้องขอบคุณเขาสักหน่อยแหละ"ตาสอนยังไม่เคยเห็นหน้าเข้มเพราะเขาไม่เคยเข้าไปเยี่ยมตาสอนในห้องพักผู้ป่วยเลย เนื่องจากหมออนุญาตให้แค่ญาติของคนไข้เท่านั้นเข้าไปเยี่ยมได้ นางฉวีเข้าใจว่าเข้มเป็นเจ้าของผับที่ฝนไปทำงานด้วยเพราะเข้มเคยบอกนางฉวีว่าเขาเป็นเจ้านายของฝนกว่าจะออกจากโรงพยาบาลก็เกือบ ๆ สองทุ่มแล้วเมื่อมาถึงหมู่บ้านของฝนก็สามทุ่มพอดี น้อง ๆ ของฝนกำลังจะเข้านอน เขาช่วยเธอขนของที่ซื้อมาเมื่อตอนกลางวันเข้าไปในบ้าน ที่ซื้อมาเมื่อตอนกลางวันเขาเอาให้เธอหมดเลย"คุณเข้มหิวไหมคะ เดี๋ยวฝนต้มมาม่าให้กิน"เข้มพยักหน้า ไอ้หิวก็ไม่เท่าไหร่หรอกแค่อยากอยู่ใกล้ชิดเธอเพิ่มขึ้นอีกนิดเท่านั้นเอง ฝนจึงเข้าครัวและต้มมาม่าใส
เด็ก..บ้านนอก บทที่ 16 ช็อปปิ้ง
"ถ้ายังงั้นเราไปกันเลย"สถานที่แรกที่ฝนพาเข้มไปก็คือ เซ็นทรัลพลาซ่าอุดรธานี ห้างสรรพสินค้าที่วัยรุ่นนิยมไปเดินเที่ยวกัน เพราะเขาบอกว่าอยากจะไปซื้อของ ก็ที่นี่แหละเหมาะสุดแล้ว เธอพาเขาเดินไปทุกโซนทุกร้าน เดินกันจนขาลาก แต่ส่วนมากแล้วเข้มก็ไม่ค่อยจะซื้ออะไรหรอก เขาจะถามเธอซะมากกว่าและถ้าบอกว่าเธอชอบเขาจะซื้อให้เธอทันที ทั้งเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าและของกินของใช้ต่าง ๆ เมื่อช็อปกันจนเหนื่อยแล้วก็เริ่มจะหิวเข้มจึงชวนเธอกินเอ็มเค ฝนตื่นเต้นมาก ๆ เพราะว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอจริง ๆ ที่ได้กินเอ็มเค เมื่อเข้าไปในร้านและได้โต๊ะนั่งเรียบร้อยแล้วพนักงานก็นำเมนูมาให้ "อยากกินอะไรสั่งได้เลย"แต่พอเธอดูราคาแล้วก็แอบกระซิบกับเข้ม"แพงมากเลยนะคะ"เข้มหัวเราะและลูบหัวเธออย่างเอ็นดู และเอาเมนูมาสั่งเสียเอง "ไม่แพงหรอกน่ามาเดี๋ยวฉันสั่งเอง"ไม่นานอาหารก็วางอยู่เต็มโต๊ะ และหม้อก็เริ่มเดือดแล้ว เข้มลวกผัก เห็ด และเนื้อหมูให้เธอ ฝนกินอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อเห็นเธอกินอย่างมีความสุขเข้มก็พลอยสนุกไปด้วย"อ้าว..! ฝน มาได้ยังไง มากับใครอ้ะ"ระหว่างที่กำลังทานอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้น ก็มีผู้หญิงกับผู้ชายวัยรุ่นค
เด็ก..บ้านนอก บทที่ 15 น่าอาย
หกโมงเช้าฝนงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุก แต่เข้มที่ตื่นก่อนเธอนานแล้วไม่ยอมให้เธอลุก ใช้แขนและขาของเขาพันธนาการตัวเธอไว้ ฝนที่พยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดเขาจนเหนื่อยจึงหยุดไปเอง เธอมาคิดทบทวนถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่ามันเกิดอะไรขึ้น เธอมานอนอยู่บนเตียงของเขาได้อย่างไร เหลือบตามองเขาที่ยังหลับอยู่ เธอไม่กล้าดิ้นแรงเดี๋ยวเขาตื่น เข้มได้แต่แอบขำในใจเพราะเขาแค่แกล้งหลับ อยากเห็นท่าทางของเธอ อยู่ในสภาพล่อแหลมแบบนี้เธอจะทำตัวอย่างไร ฝนรู้ว่าเธอโป๊ ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่ได้ใส่อะไรเลย และดูเหมือนว่าเขาก็คงจะไม่ได้ใส่อะไรเลยด้วยเหมือนกัน น่าอายชะมัดเธอลองทบทวนดูและจำได้ว่าเมื่อคืนนี้เธอดื่มเบียร์ไปหลายแก้ว เธอน่าจะเมาจนไม่ได้สติและ..เขาก็คงพาเธอมานอนที่นี่ นอนบนเตียงเดียวกันกับเขา เธอดิ้นหยุกหยิกเข้มเองก็เริ่มจะทนไม่ไหว เพราะเวลาที่เธอขยับตัวอะไรต่อมิอะไรมันก็ถู ๆ ไถ ๆ ใกล้ชิดกันมากขึ้น เขาจึงแกล้งหลับต่อไปไม่ไหวแล้ว พลิกตัวขึ้นคร่อมเธอด้วยความรวดเร็ว ฝนตกใจเพราะเมื่อกี้เขายังหลับอยู่เลยทำท่าจะดิ้นรนและเตรียมจะพูดอะไรออกมาแต่เข้มก็ใช้ริมฝีปากบางของเขาประกบริมฝีปากอวบอิ่มของเธอไว้ ใช้มือข้าง
เด็ก..บ้านนอก บทที่ 14 มีเรื่อง
เมื่อเด็กเสิร์ฟนำเบียร์มาให้แล้วเข้มจึงรินเบียร์ใส่แก้วให้เธอ พร้อมกับพูดอะไรอีกหลายคำ ฝนก็ได้แต่พยักหน้า"ค่อย ๆ จิบจะได้ไม่เมาเร็ว เวลารินเบียร์อย่าให้มีฟองกินเข้าไปท้องจะได้ไม่อืด" พี่ดำที่เห็นมุมอ่อนโยนของเจ้านายก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้โชคดีจริง ๆ เข้มนั้นเป็นคนที่มีน้ำใจมากก็จริง ปฏิบัติกับลูกน้องและพนักงานด้วยยุติธรรม แต่ด้วยเป็นคนที่มีนิสัยห้าว ๆ มาแต่เกิดมุมอ่อนโยนแบบนี้จึงไม่ค่อยมีใครได้เห็น"เห็นมีคนเอาจดหมายไปให้ ?"ถามแบบเรียบ ๆ ซื่อ ๆ ไม่ให้คนถูกถามรู้สึกว่าคนถามอยากรู้"อ๋อ.. ฝนทิ้งไปแล้ว เขาบอกว่าจะรอที่ลานจอดรถ เห็นว่าชื่อเก่งหรืออะไรนี่แหละ ไม่ไปหรอกพวกเฒ่าหัวงู"พูดจบก็กระดกเบียร์จนหมดแก้ว จิบ ๆ มันไม่ทันใจ พร้อมกับรินเองเลย ไม่สนใจแล้วจะฟองเยอะฟองน้อย อืดไม่อืดก็ช่างท้องมันเถอะ เข้มสะดุ้งกับคำว่าเฒ่าหัวงูเขาเข้าข่ายหรือไม่นะ แต่เมื่อได้ยินชื่อเก่ง เข้มกับดำก็สบตากัน เพราะหลังจากที่อมรเดินกลับมาจากโต๊ะของเก่งแล้วเขาก็เล่าให้เข้มฟังว่าเก่งเป็นใคร นิสัยเสียยังไง พอเขาเห็นว่าคนของเก่งเอาจดหมายไปให้ฝน เขาจึงไม่วางใจโทรเรียกเธอให้มาหา"เมารึยัง ?"ถามเธออย่างเป็นห่วงเพรา
เด็ก..บ้านนอก บทที่ 13 ผู้หญิงของฉัน
หลังจากที่แดนเซอร์ทุกคนซ้อมเต้นจนเข้าขากันได้ดีแล้ว ก็ได้เวลาขึ้นเวที สามทุ่มตรงนักร้องสาวสวยเดินถือไมค์ไฟส่องหน้าขึ้นเวทีไปก่อน ตามด้วยแดนเซอร์สาวสวยเอวดีอีกห้าชีวิตอมรเดินถือแก้วแวะทักทายลูกค้าโต๊ะนั้นโต๊ะนี้เป็นเรื่องปกติ จนกระทั่งเดินมาถึงโต๊ะที่ใกล้กับหน้าเวทีมากที่สุด จึงนั่งลงเพื่อสนทนากับเพื่อนรัก ผงกหัวให้พี่ดำเป็นการทักทาย แล้วก็หันไปคุยกับเพื่อน"วันสองวันมานี้หายหัวไปใหนมาวะ ?"เข้มมองหน้าเพื่อนก่อนจะตอบออกไป"ตามหาหัวใจ"อมรเมื่อได้ฟังคำตอบจากเข้มเขาก็หัวเราะก๊าก "แกกลายเป็นคนตลกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย ฮ่า ๆๆๆ"เข้มไม่ได้สนใจกิริยาของเพื่อนที่ล้อเลียนเขาเท่าไหร่นัก ยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกตามปกติ ส่วนสายตาก็มองการแสดงบนเวที"ดาราบอกว่าเอ็งไปหาข้าที่บ้าน""ใช่"เข้มก็ยังพูดน้อยเหมือนเดิม อมรร่ำ ๆ ใกล้จะหมดความอดทนก่อนที่เขาจะอดยันโครมไปที่ตัวเพื่อนไม่ได้ เขาจึงถามเข้ม"ไปหาข้าทำไม ? แล้วอีกอย่างกลัวดอกพิกุลจะร่วงหรือไง กว่าจะอ้าปากพูดได้แต่ละคำ""อย่าเพิ่งหงุดหงิดซี ที่ไปหาแค่อยากได้บ้านซักหลัง แต่นึกไปนึกมา เห็นว่าเอ็งยุ่ง ให้พี่ดำจัดการให้แล้ว""บ้านที่แกอยู่ตอนนี้มั
เด็ก..บ้านนอก บทที่ 12 ลงหลักปักฐาน
ดำเมื่อได้รับคำสั่งจากเจ้านายก็รีบดำเนินการตามคำสั่งทันที เรื่องแรกที่เขาเลือกทำก็คือไปที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อไปซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้เจ้านาย เขาเลือกยี่ห้อยอดนิยมของระบบแอนดรอยส์และเป็นรุ่นใหม่ล่าสุดราคาแค่ครึ่งแสน รายการต่อมาคือแวะธนาคารเบิกเงินสดมาให้เจ้านายหนึ่งล้านบาทถ้วน ส่วนเรื่องซื้อบ้านกับเรื่องซื้อที่ดินในอำเภอหนองวัวซอนั้นคงต้องไปดำเนินการในวันพรุ่งนี้ หวังว่าเจ้านายของเขาคงลงหลักปักฐานที่นี่จริง ๆ สักทีเพราะไม่อย่างนั้นอาจจะต้องกว้านซื้อที่ดินไปแทบทุกจังหวัดถ้าหากเกิดว่าเจ้านายติดใจสาวคนใหม่ ( รวยจัด อิอิ )เข้มนั่งกินลมชมวิวอยู่ตรงนั้นสักพักรอพี่ดำเอาของที่สั่งมาให้เขาด้วย บรรยากาศที่นี่ดีมากเขาอยากจะชวนฝนมานั่งเล่นด้วยกัน เพราะถ้าจะให้เดาเข้มเดาว่าเธอน่าจะไม่เคยมีเวลามาทำอะไรแบบนี้ เขาอยากพาเธอไปทุก ๆ ที่ที่เธออยากไป อยากซื้อข้าวของเครื่องใช้ให้เธอ ซื้อเสื้อผ้าซื้อกระเป๋าให้ ความรู้สึกอยากซื้อทุกสิ่งทุกอย่างให้นี้เกิดจากที่เขาอยากให้จริง ๆ ไม่ได้ต้องการสิ่งใดตอบแทน แต่..ถ้าได้ก็ดี ความรู้สึกละมุนละไมนี้เข้มก็ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเกิดกับเขา เบียร์ที่ซื้อมาครึ่งโหลหมดพอ

Explore and read good novels for free

Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.

Read books for free on the app

SCAN CODE TO READ ON APP

Share

บทที่ 18 ใกล้ชิด ชิดใกล้

Related chapters

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 19 พาเที่ยว

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 20 พาเที่ยว (ต่อ)

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 1 พบกัน

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 2 โดนตบ

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 3 สนใจ

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 4 เจอตัวซะที

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 5 ยังไงดี

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 6 สืบประวัติ

Latest chapter

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 20 พาเที่ยว (ต่อ)

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 19 พาเที่ยว

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 18 ใกล้ชิด ชิดใกล้

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 17 ดีจังเลย

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 16 ช็อปปิ้ง

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 15 น่าอาย

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 14 มีเรื่อง

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 13 ผู้หญิงของฉัน

เด็ก..บ้านนอก บทที่ 12 ลงหลักปักฐาน