ตอนที่ : 32 เอา(แต่)ใจ

เวลาต่อมา

เซญ่าได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดจนตอนนี้เกือบจะหายดีเป็นปกติแล้ว แต่ไทเลอร์ก็ยังไม่ยอมให้เธออยู่ไกลสายตาเลย ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนจะให้เธอติดตามไปด้วยตลอด เช่นเดียวกับวันนี้เธอจะต้องมานั่งเฝ้าเขาออกกำลังกายที่ยิม เขาดูเหมือนจะเอาแต่ใจตัวเองแต่อีกนัยหนึ่งก็เป็นการเอาใจเธอมากกว่า เพราะไม่ว่าเธอจะทำอะไรอยากไปที่ไหนอยากกินอะไรก็จะสรรหามาให้ทุกอย่างขอแค่เอ่ยปากพูดมันออกมา

“น่าเบื่อสุดๆ” เซญ่านั่งบ่นพึมพำกับตัวเอง ขณะที่กำลังนั่งไขว่ห้างมองดูไทเลอร์ต่อยกับกระสอบทรายอยู่ เขาถอดเสื้อและเปลี่ยนกางเกงเป็นกางเกงวอร์มขายาว

ที่นี่ไม่มีคนอื่นเลยสักคนเพราะเป็นยิมส่วนตัวของเขา แต่บอดี้การ์ดหรือลูกน้องคนอื่นๆ สามารถเข้ามาใช้งานได้ แต่ก็ต้องเป็นคนของเขาเท่านั้นคนนอกไม่มีสิทธิ์เข้ามาได้เลย ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม

ที่มันน่าเบื่อสำหรับเธอก็เพราะว่าเธอไม่สามารถเล่นอะไรได้เลย แผลของเธอยังไม่หายดีเป็นปกติแม้เนื้อจะขึ้นมาเพิ่มจนเต็มแล้วก็ตามแต่มันก็ยังให้ความรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ อยู่เวลาเธอขยับตัว

เธอได้แต่นั่งมองเขาเพียงอย่างเดียว จนกระทั่งมีคนอื่นเดินเข้ามา

"พี่โรวัน.."

"ทำไมทำหน้าเบื่อขนาดนั้นหรอกครับไม่สนุก