มือขวากับเพื่อนรัก

มหาวิทยาลัยNP

เช้าวันรุ่งขึ้นรอนแวะเข้ามาในมหาวิทยาลัย ด้วยความหล่อใส่ชุดสูทมาเต็มยศ แว่นตาดำ รองเท้าหนังดูสะดุดตาของนักศึกษา ที่ผ่านไปมา รอนเดินลงมาจากรถคันหรูเขาเดินมาทางนักศึกษากลุ่มนึง สาวๆ หันมามองตาไม่กระพริบ ทรงผมเด็กนักเรียน แต่แบบโคตรเท่ห์

"คณะนิเทศศาสตร์อยู่ตรงไหนครับ" รอนเอ่ยน้ำเสียงทุ้มแตกหนุ่ม จนสาวๆ กรี๊ดกร้าดออกมา

"อ้อ ขับเข้าไปด้านในอีก 3 อาคารค่ะ ตึกสีม่วงๆ นั่นนะคะ เห็นไหมค่ะ " หญิงสาวเอ่ยบอกชี้มือไปทางตึกคณะนิเทศศาสตร์ รอนมองตามมือของเธอ

"อ๋อครับ ผมอยากได้ภาพวงจรปิดพอจะทราบไหมครับ"

"ลองสอบถามตึกอธิการบดีนะคะ"

"ครับ ขอบคุณครับ"

รอนเอ่ยตอบกลับจนเขาเดินมาขึ้นรถขับเข้าไปด้านใน

"ลองเข้าไปนั่งดูก่อนก็ได้วะ"

กริ๊งๆ ๆ ๆ เสียงมือถือรอนก็ดังขึ้นมา

"ครับนาย" รอนรับสาย ของสายฟ้า

"มึงอยู่ไหน ไม่เข้าเรียนไง" เสียงของสายฟ้าที่ดังตามมาในสาย

"อยู่มหาลัยครับ มาตามเรื่องให้นาย ถ้ามึงไม่โทรมากวนกู ป่านนี้กูถึงตึกนิเทศ ตั้งนานแล้ว" มือขวาคนสนิทเอ่ยบอกเจ้านาย นอกเวลางาน

"เออ ๆ กูผิดคร้าบ ลูกน้องที่เคารพ"

"ผมจะเข้าไปขอดูกล้องวงจรปิด นายมาตอนกี่มองครับ"

"น่าจะประมาณบ่ายๆ กล้องทางเดินไปลานจอดรถ"

"อืม ได้เรื่องแล้วจะส่งให้"

รอนวางสายคนเป็นนาย ก่อนจะขับเข้าไปแถวตึกนิเทศศาสตร์อีกครั้ง

ทางด้านสายฟ้าที่วันนี้เขาเองต้องไปโรงเรียน นักเรียน ม.6 เทอมสุดท้าย รอสอบปลายภาค ก็ปิดเทอม เตรียมพร้อมเข้าสู่มหาลัย โรมเองก็ต้องลงเรียนด้วยเพื่อไปดูแลเพื่อน ตามคำสั่งพ่อสายฟ้า

สายฟ้า รอน โรม เติบโตมาด้วยกันมากกว่าพี่น้อง มากกว่าเพื่อน สนิทกัน มากกว่าคำว่าเจ้านายลูกน้องคนสนิท

"ไอ้รอนมันไปไหน ไม่มาเรียน" โรมเอ่ยถาม

"ไปทำงานที่สั่งไง" สายฟ้าหันมายกยิ้มมุมปาก

ไม่ถึงครึ่งวันรอนเองก็ได้ภาพเป้าหมายเขาเอาภาพจากกล้องวงจรปิดแถวนั้น สืบหาจนรู้ว่าเธอคือใคร รอนส่งรายละเอียดของ ทอตะวัน ให้สายฟ้า ในไลน์ทั้งหมด และเขาขอหยุดเรียน เพราะรอนเองก็เจอเป้าหมายน่ารักๆ เลยจะลองแวะจีบรุ่นพี่ดูเช่นกัน

สายฟ้าเปิดอ่านรายละเอียกที่รอนส่งเข้ามาทันทีในช่วงเที่ยง

"ทอตะวัน อมรกุล ลูกสาวเจ้าของสถานีวิทยุ Zense radio น้องสาวดีเจหนุ่มสุดฮอตสิบทิศ มีเพื่อนรักคนสนิทชื่อกอหญ้า "

ที่อยู่ เบอร์ติดต่อ ไลน์ เฟส ไอจี มีครบหมดตามแบบของรอนที่หามาให้ทั้งหมด

"แล้วเราจะได้เจอกันอีกในคณะนิเทศศาสตร์ครับ" สายฟ้าเอ่ยบอก

"ไงได้แล้วหรอ "โรมเดินเข้ามาถาม

"อืม ทำงานไวมาก เหมือนมันร้อนเงิน กูโดดเรียนได้ไหมวะ" สายฟ้าบอก

"มึงลาจนไม่มีเวลาสอบแล้วนะ " โรมเอ่ย

"ก็กูต้องทำงานด้วยปะ อีกอย่างกูไม่เคยสอบตกนะเว้ย"

"ไม่ตก เชรี้ย อะไร ... มึงเล่นใช้ตังยัดจนอาจารย์ให้มึงผ่าน ไอ้เวร" โรมตบหัวสายฟ้าไปทีนึง ในความมั่นหน้าของตัวเอง

"แล้วนี่มึงตบหัวกูทำไมเนี่ย กุเป็นเจ้านายน้องมึงนะ" สายฟ้าเอ่ยขึ้น มือขยี้หัวตรงที่ถูกตบ ด้วยความเจ็บ

"เจ้านายไอ้รอน ไม่ใช่เจ้านายกูเว้ย มึงแม่งโคตรขี้โม้เลย ตังไม่ถึงมึงจะจบม.6 หรอ ป่านนี้นะมึงซ้ำชั้นอยู่ที่เดิมแล้ว" โรมเอ่ยท่าทางกวนตีนใส่สายฟ้า

+++++

(พาร์ททอตะวันกับเพื่อนๆ)

โต๊ะประจำที่เธอและกลุ่มเพื่อนต้องเจอกันทุกวันก่อนเข้าเรียน วันนี้เข้าเรียนอาจารย์ที่ดุพอสมควร

"วันเสาร์นี้แกก็จะไปจัดรายการแล้วนะสิ กอหญ้า"

ทอตะวันเอ่ยถามเพื่อนรัก

"อืม โคตรตื่นเต้นเลยแก" กอหญ้าตอบกลับไป

"ตื่นเต้นพี่ชายฉันหรือตื่นเต้นจะได้จับไมค์บนหน้าปัดวิทยุครั้งแรกจ๊ะ" ทอตะวันเอ่ยแซวเพื่อน

"แล้วนี่มาแซวทำไม เป็นอะไร มีอะไรเล่ามาเลย" กอหญ้าเอ่ยถาม

"ก็...ไม่มีหรอก จะมีได้ยังไง คนโสดแบบชั้น กามเทพที่สวยที่สุด ที่ครองตัวเป็นโสดพันปี พัน พันปี" ทอตะวันมือกรีดกรายไปเรื่อยๆ ตอนพูด เหมือนหนังจีน

"ความรักของแกอาจจะกำลังเกิดไง" เบนนี้เอ่ยบอกเพื่อนสาว

"อะไร ใครจะเกิด"

"เมื่อวานก่อน ฉันกะอีตังเห็นนะว่าแกยืนคุยกับเด็กชุดนักเรียนอะ "

"ห๊ะ นักเรียนเลยหรอ" กอหญ้าตกใจ

"บ้าหรอ เมื่อวานกำลังจะข้ามถนนไง รถจอดบังอยู่บนไม่เห็นรถที่จะวิ่งตรงมาทางที่ฉันข้าม น้องมันก็เบรคเสียงดังสนั่น ฉันหลับตาปี๋กลัวโดนชน น้องมันจอดรถพอดี " ทอตะวันเอ่ยคำแก้ต่างให้ตัวเอง

" หล่อไหมวะ " กอหญ้าเอ่ยขึ้น

"จะไปรู้หรอ หลับตาอยู่จะเห็นปะละ" เสียงของทอตะวันที่ดังขึ้น จนรอนที่นั่งอยู่แถวๆ นั้น ได้ยินเขาเลยเดินขยับมานั่งโต๊ะที่มันใกล้สาวๆ ก่อนจะหยิบยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปทอตะวัน ส่งให้นายสายฟ้าดู ว่าเขาเจอเป้าหมายแล้ว

ตึ๊ง...ตึ๊ง ข้อความในมือถือของสายฟ้าที่เข้ามารัวๆ ตอนที่สายฟ้าอยู่ในห้องเรียน จนอาจารย์ที่สอนเลิกเขียนบนกระดานดำ ก่อนจะหันมามองสายฟ้า

"นายสายฟ้า เอามือถือมาวางที่โต๊ะครูหน้าห้อง เดี๋ยวนี้" อาจารย์เอ่ยบอก น้ำเสียงกดต่ำลง จนสายฟ้าเองต้องทำตาม เดินออกไปวางมือถือที่โต๊ะอาจารย์ทันทียังไม่ได้เปิดอ่าน

"นายลองทำข้อนี้บนกระดานสิ" อาจารย์ส่งปากกาดำให้เขา แก้โจทย์วิทยาศาสตร์ข้อนี้ สายฟ้าเองไม่ได้ฟังแต่แรก เขาหันมาทางโรม ขอความช่วยเหลือ โรมเองจะช่วยแต่เสียงอาจารย์ดังขึ้นมา

"ฉันให้เธอทำไม่ได้ให้หันไปถามเพื่อนนะนายสายฟ้า"

"ก็ผมทำไม่ได้ครับ ยากอะ ยังไม่ได้เรียนเลยครับ"

สายฟ้าเอ่ยออกมาใบหน้ากวนๆ จนอาจารย์ตีมาที่แขนของเขาไปหนึ่งที

"ฉันเพิ่งจะสอนไปคาบที่แล้ว เธอบอกว่าฉันไม่ได้สอนหรอไง เธอเปิดหนังสือหน้า 69 แล้วอ่านดังๆ ให้เพื่อนฟัง"

อาจารย์เอ่ยทำโทษลูกศิษย์ที่ไม่ตั้งใจเรียนแบบสายฟ้า ให้เขาอ่านหน้า 69 คำตอบของโจทย์บนกระดาน ให้เพื่อนฟัง มีเนื้อหาอยู่ประมาณ 2 หน้า เขาต้องอ่านให้เพื่อนฟังจนจบ ก่อนจะเดินกลับเข้ามานั่งประจำที่ คราวนี้เขาเงียบไปสักพัก จนหมดชั่วโมงเรียน

สายฟ้าเดินมาที่โต๊ะอาจารย์ทวงมือถือคืน แต่อาจารย์บอกให้รอหลังเลิกเรียนค่อยไปรับคืน สายฟ้าไม่ยอมท่าเดียว

"เอามือถือของผมคืนมา"

"เธอไปตั้งใจเรียน ให้มันหมดวันก่อนไหมนักเรียน เลิกเรียนค่อยไปรับที่ห้องพักครูก่อนกลับบ้าน"

"ผมมีงานต้องทำ ผมต้องใช้ทำงานครับ" สายฟ้าเอ่ยออกมา

"ไป ไปเรียน" อาจารย์ไล่เขานั่งรอเรียนคาบต่อไป มือถือยังไม่ได้คืน

"ครูจะเอาเท่าไหร่ กับค่ามือถือของผม" สายฟ้าเริ่มโมโหอาจารย์มาใหม่ท่านนี้ไม่รู้ว่าสายฟ้าเป็นลูกของคนที่สนับสนุนโรงเรียนอันดับ1

"โรม โทรหาผู้อำนวยการ พรุ่งนี้ฉันจะต้องไม่เห็นหน้าอาจารย์คนนี้ในโรงเรียนอีก"

สายฟ้าหันไปตะโกนสั่งโรมที่นั่งอยู่ในห้อง จนเพื่อนคนอื่นหันมามองอาจารย์ท่านนี้ที่กล้ามีเรื่องกับสายฟ้า

"เธอก็แค่นักเรียน เกเร ไม่สนใจเรียน ฉันมีสิทธิชั่วโมงสอนของฉัน "

อาจารย์เอ่ยขึ้นอีกก่อนจะเดินออกไป โรมที่กดโทรตามที่เพื่อนสั่ง จนวางสายจากผู้อำนวยการไป ไม่ถึง 10นาที

ท่านผู้อำนวยการโรงเรียนก็เรียกอาจารย์คนที่มีเรื่องกับสายฟ้าเข้าไปพบ เขาก็บอกโรมว่าให้สายฟ้าตามเข้ามา เขาจะจัดการให้ อาจารย์ท่านที่มีเรื่องกับสายฟ้าก็เดินมาห้องท่านผู้อำนวยการโรงเรียน

"คุณไม่รู้หรอ ว่านักเรียนคนนั้น คือลูกท่านไกรสร คนที่สนับสนุนทางโรงเรียนของเรา"

"แต่นักเรียนไม่สนใจการเรียน ดิฉันเป็นครูผู้สอน อยากให้นักเรียนสนใจการเรียนแค่นั้นนะคะ"

สักพักสายฟ้าเคาะประตูห้องท่านผู้อำนวยการ ก่อนจะได้รับคำเชิญ ให้เข้าไปได้

"สวัสดีครับอาจารย์อา" สายฟ้าเอ่ยทักทายเป็นกันเอง

"นั่งก่อนสิ " "อาจารย์รบกวนส่งมือถือคืนสายฟ้าด้วยครับ" อาจารย์สาวเลยต้องหยิบมือถือของสายฟ้ายื่นให้

"ครั้งนี้ผมแค่ตักเตือนคุณอย่ายุ่งกับเด็กคนนี้อีก"

สายฟ้าหันมายกมือไหว้ท่านผู้อำนวยการ ก่อนจะเบนสายตามามองอาจารย์คู่กรณีอีกครั้งก่อนจะยกยิ้มเล็กน้อยอย่างผู้ชนะในครั้งนี้ ก่อนจะหยิบมือถือเดินออกไปจากห้องท่านผู้อำนวยการที่โรมมายืนรออยู่หน้าห้อง