พกอาวุธติดตัว

หลังจากสี่สาวแยกย้ายกันในห้างแล้ว ทอตะวันไปส่งกอหญ้าที่บ้าน ก่อนจะตรงกลับเข้าบ้าน ทอตะวันจอดรถในโรงรถ เดินลงจากรถมาตรงเข้ามาในบ้าน 

ก็เจอคุณธารินทร์ กำลังนั่งรอทานข้าวกับพี่สิบทิศ

"อ้าวตะวัน มากินข้าวด้วยกันก่อนสิลูก" คุณพ่อเอ่ยทักทายลูกสาวที่เดินเข้ามา

"สวัสดีค่ะพ่อ สวัสดีค่ะพี่สิบ"

"ชวนกอหญ้าไปไหนมากันครับคุณน้อง" สิบทิศเอ่ยถามน้องสาว

ทันที วันนี้เค้าเองไม่ได้เจอเธอเลย 

"ไปกินชาบูในห้างมาค่ะ ไม่ได้พาไปก่อเรื่องที่ไหนหรอก" ตะวันเอ่ย

"กินข้าวก่อนสิลูก" 

ไม่ค่ะหนูกินมาแล้ว อิ่มแล้วค่ะพ่อ" ทอตะวันเดินมาหอมแก้มผู้เป็นพ่อ ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของท่าน ที่เรียบร้อยประหนึ่งผ้าพับเอาไว้ 

"หนูไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนนะคะ"

"กอดหอมเอาใจ ไปทำอะไรไม่ดีมาไหมเนี่ย" สิบทิศพูดดักคอน้องสาวเอาไว้

"นี่ใคร นี่ทอตะวัน อมรกุลนะคะ คุณพี่ ไม่เคยทำเรื่องเดือดร้อน ไม่เคยทำให้ใครเสียหายนะคะ"

"ไปว่าน้องไอ้สิบ" พ่อเอ่ยแย้งขึ้นช่วยปกป้องลูกสาว ทอตะวันเดินเลี่ยงขึ้นมาชั้นสอง 

"พ่อก็เข้าข้างเก่ง" สิบทิศบ่นเล็กน้อย 

"ก็แหงละ ตั้งใจทำมากับมือ" คุณธารินทร์เอ่ยออกมาจากใจ 

ทอตะวันเดืนขึ้นห้องเตรียมเสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว เธอเดินมาถอดเสื้อผ้าออกใส่ตระกร้า ภายในห้องแต่งตัว ก่อนจะเดินใส่เสื้อคลุมเข้าห้องน้ำ ทอตะวันนอนแช่น้ำอุ่นอยู่สักพัก ก็ครุ่นคิดว่าทำไมผู้ชายคนนั้นถึงต้องมาแอบถ่ายภาพของเธอ 

" อายุก็น่าจะน้อยกว่าเราด้วยซ้ำ ทำไมถึงกล้าสะกดรอยตาม" 

ทอตะวันสงสัย รอนในวันนี้เอามากๆ จนเก็บเอามาคิดและเริ่มกลัวเรื่องความปลอดภัย ถ้าพรุ่งนี้เขาไม่เข็ด แล้วมาตามเธออีกหละ ทอตะวันนอนหลับตาสักพัก ก็ค่อยๆลืมตาขึ้น ลุกขึ้นมาอาบน้ำ สระผม ก่อนจะสวมเสื้อคลุมเดินออกมาจากห้องน้ำ 

ทอตะวันที่เดินมานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งเธอเปิดเกะออกมา ในนั้นมีทั้งสเปรย์พริกไทย มีดพก แม้แต่กระทั่งปืนสั้นขนาดกระทัดรัดพอดีมือ เธอชอบการยิงปืนมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ทอตะวันทักแชทไปหาเพื่อนสนิท

เสียงแชทดังขึ้นมา (ตึ้ง ตึ้ง)

(กอหญ้า เสาร์นี้แกว่างไหมไปยิงปืนกัน) 

ทอตะวันแชทบอกเพื่อนรัก

เสียงแชทดังขึ้นกอหญ้าเองที่เปิดอ่าน

(วันเสาร์ ฉันต้องจัดรายการ)

(ก็แกจัดตอนทุ่มนี่ กลางวันว่างไปด้วยกันก่อน ฉันสอนให้)

(พี่สิบทิศรู้ก็โดนบ่นอีก อะ ไม่ขวนอิเบน กับตังเมหละ)

(สรุปคือไม่ไป)

(เออๆ )

(ok ... แล้วแต่แกเลย)

ทอตะวัน นำของสามอย่างที่หยิบขึ้นมาพกใส่กระเป๋าสะพายเอาไว้ด้วย โดยซ่อนช่องเล็กๆ สองอย่าง สเปรย์ กับ มีดพก ส่วนปืนเก็บใส่ซองหนังอย่างดี เดี๋ยวค่อยเอาไปใส่ในรถ 

ทอตะวันเดินมาใส่เสื้อผ้า ก่อนจะหยิบทาครีมต่างๆ ไดร์เป่าผมจนมันแห้งสนิท เธอเดินมานอนบนเตียงนอนของเธอ มือยังคงรูดขึ้นลงมือถือ เลื่อนมาเรื่อยๆ มีคลิปนักเรียนชายในโรงเรียนนานาชาติที่กำลังมีปากเสียงกับคุณครูผู้สอน

"คิดว่าพ่อนายใหญ่คับโลกไงวะ ในโรงเรียน ยังขนาดนี้" ทอตะวันที่ดูคลิปไป บ่นขึ้นมา 

"อื้อหือ เข้าหาผอ.ได้ด้วย " มอตะวันอ่านที่คนอื่นๆลงในไอจี 

"หน้าตานายคนนี้คุ้นๆจัง" 

เลื่อนๆลงมา อ่านข่าวอื่นๆต่อไม่ได้สนใจข่าวของสายฟ้าเลย

+++++

pub ของสายฟ้า

โรมที่เห็นข่าวหน้าไอจีก่อนใคร ข่าวสายฟ้านักเรียนนักเลง ขู่เอาเรื่องอาจารย์ เต็มไอจีไปหมด โรมวิ่งหน้าตาตื่นเข้าห้องทำงานของสายฟ้า

"ไอ้รอนตายรึไง รีบอะไรวะ" สายฟ้ายังไม่รู้ข่าวเอ่ยขึ้น

"เอา เอาไปดูเลย ถ้าพ่อมึงรู้นะ มึงโดนแน่สายฟ้า" โรมส่งมือถือให้สายฟ้าดู 

"เชรี้ย...ใครถ่ายวะ" สายฟ้าเปิดเพิ่มเสียงดังขึ้น สักพักเสียงมือถือของสายฟ้าก็ดังขึ้น เบอร์ที่ยังไม่อยากรับก็ดังขึ้น

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง 

"ไอ้โรมรับที บอกกูไปดูงานข้างล่าง" สายฟ้ายื่นมือถือส่งมาให้โรม

"เอ้า ไอ..." สายฟ้ากดรับสายยื่นมาแนบหูโรมทันที 

"ไอ้แสบ มึงไปก่อเรื่องอะไรมาอีก" เสียงคุณไกรสรดังขึ้นมาตามสาย 

"นายครับ ผมโรมครับ นายน้อยอยู่ด้านล่างครับ" โรมเอ่ยน้ำเสียง กลัวๆคุณไกรสร 

"กูรู้ว่ามันนั่งอยู่ในห้อง กูเห็น" คุณไกรสรมองดูสายฟ้าในคอม

"นายมีตาทิพย์หรอครับ" โรมเอ่ยออกมา

"กูเพิ่งเข้าไปติดกล้องเมื่อตอนบ่าย บอกมันกลับมาคุยกับกูด้วย" 

นายไกรสรสั่งโรม แต่มองกล้อง ผ่านคอมลูกชายนั่งเลิกลัก อยู่สายฟ้าแหงนหน้าขึ้นมองทุกจุด แต่ก็ไม่เห็นมีกล้องเลย 

"กูว่าโดนป๊าหลอกแล้ว ไม่เห็นมีกล้องเลย มึงลองเดินดูทุกมุมดิ" สายฟ้าบอกโรม โรมเองเดินหากล้องที่ติดอยู่

"ไม่ต้องเหนื่อยหาหรอก ไอ้ลูกหมา" เสียงคุณไกรสรที่ดังมาจากกล้องตัวใดตัวหนึ่งในห้องทำงาน

"โอ้ยป๊า ... ให้ผมมีความเป็นส่วนตัวหน่อยได้ไหมครับ"

"ไม่ได้หรอก ห้องทำงานกูมีแต่พนักงานเดินเข้าออกทุกวัน"

"ผม 18 แล้วนะป๊า มันก็ต้องมีประสบการณ์กันมั่ง" สายฟ้าที่หลอกล่อคุยกับพ่อจนโรมหากล้องเจอ 

"บ๊ายๆ นะครับ ป๊า " เสียงปืนยิงขึ้นกล้องวงจรปิดตัวที่ป๊าติดไว้ 

"โอ้ย แรงนะมึง" โรมเอ่ยบอก รอนที่ได้ยินเสียงปืนในห้องรีบวิ่งมาจากด้านนอก โดยไม่เคาะประตูอีกคน 

"นายน้อย เป็นอะไรไหมครับ" สายฟ้าหันมามอง รอนหน้าตาตื่นรีบวิ่งมา 

"หึ ... นู่นไง" สายฟ้าหันไปทางกล้อง รอนเองเห็นกล้องกระจุยงงว่ามันมีตอนไหน

"มึงเฝ้าผับยังไงวะ มีกล้องมาติดยังไม่รู้เลย "สายฟ้าเอ่ยกับรอน 

"กูเฝ้าหรอ กูก็ไปทำงานให้มึงไงครับนายน้อย " 

รอนเองที่เริ่มหงุดหงิด เพื่อนที่พ่วงตำแหน่งเจ้านาย รอนเดินออกมาจากห้องทำงานของสายฟ้าทันที 

"ชั่วโมงนี้กูเป็นเจ้านายนะเว้ย ไอ้รอน"

"555 นาย" โรมเองก็ขำออกมา

"ไม่มีงานหรอไง มานั่งอยู่ได้ " สายฟ้าพาลใส่โรม

รอนเดินลงมาถามผู้จัดการร้าน กับหัวหน้าการ์ด ก็ได้ความว่าคุณไกรสรจ้างผู้จัดการเข้าไปติดเมื่อช่วงบ่าย รอนเลยแจ้งผู้จัดการไปว่า ตอนนี้มันพังแล้ว ฝีมือนายน้อย...

+++++

วันเสาร์ ......

ทอตะวันที่ตื่นนอนแต่เช้าตรู่ เธอนอนบิดไป บิดมา แต่ยังไม่ยอมลุกสักที จนกระทั่งนาฬิกาปลุก ดังขึ้น 9:00 น. 

ทอตะวันแต่งชุดทะมัดทะแมง รองเท้าผ้าใบเตรียมตัวไปสนามยิงปืนในวันนี้ เ

ธอเดินลงมาด้านล่างก็ไม่เจอใคร พ่อไปทำงาน พี่ชายยังไม่ตื่น เธอเลยขอแค่กาแฟแก้วนึงจากแม่บ้าน ก่อนจะขับรถออกไปสนามยิงปืน