กระแตเดินเข้าบ้านไม่สนใจพ่ออีกเลย คนตัวโตนั่งกระดกไม่สนใจอะไร มีทวงบุญคุณที่เกิดมาเป็นลูกไอ้เติมซะด้วย ไอ้เด็กแก่แดดเอ๊ย สองคนนั่งก๊งกันต่อจนเที่ยงคืน เสียงเพลงที่ทั้งสองคนร้องต่อท่อนกันทำเอากระแตนอนไม่ได้"โอ้เหล้าจ๋าไหนลองหันมายิ้มหน่อยสิ ยิ้มสิ ยิ้มสิที่รักยิ้มนาน""อย่าด่วนใจดำทำรำคาญ ฉันจะแต่งงานกับเธอใต้แสงเดือน"เคล้งๆๆๆ เสียงถังสเตนเลสถูกโยนมากลางวงเหล้า สองหนุ่มหันมามอง ใบหน้าทั้งคู่แดงก่ำ กระแตเท้าเอวเป่าปากก่อนจะสบถออก"จะตีหนึ่งแล้ว หอนอะไรกันนักกันหนาห๊ะ เลิกๆถ้าไม่เลิกจะสาดน้ำให้"เปาะแปะ เปาะแปะ เปาะแปะ ซู่ๆๆๆๆๆๆๆๆฝนลงเม็ดห่าใหญ่ทำเอาสองขี้เมาต้องเข้ามาในบ้าน บุญเติมที่เดินไม่ไหวกระแตก็ประคองเข้าห้อง ส่วนอีกคนนอนเหยียดยาวที่เก้าอี้ไม้ตัวยาวที่ห้องกลาง เสียงกรนดังลั่นบุญเติมหลับทันทีที่หัวถึงหมอน พรุ่งนี้กว่าจะฟื้นคงบ่าย กระแตถอนหายใจจากนั้นก็ออกไปดูเพื่อจะหาหมอนให้อีกคน สาวน้อยออกมาจากห้องแต่ไม่เห็นคมเดชแล้ว ไปไหนล่ะ อย่าบอกว่าขับรถกลับไปนะเมาแบบนั้นแล้วฝนก็กำลังตกขับรถอันตรายมาก เดินออกไปดูหน้าบ้านเห็นรถจอดอยู่ อ้าวแล้วคนไปไหน เสียง
กระแตที่ตอนนี้ถูกคนตัวตนตัดตัวความหวานอย่างไม่รู้อิ่ม ฟังใบหน้ากับซอกคอขอบคุณสงสัยมาจนถึงเนินอก ก่อนจะสบตากับคนตัวเล็กใต้ร่างแล้วอีกครั้งด้วยน้ำเสียงกระเส่ารัญจวน"กระแตจ๋าเป็นของลุงเดชเถอะนะได้ไหมเป็นเมียลุงนะคนดี ลุงสัญญาจะเลิกทุกอย่างแล้วสร้างครอบครัวกับหนู ได้ไหม"คมเดชไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมถึงได้สัญญาออกไป หรือที่จริงแล้วเขาชอบยายตัวจี๊ดนี่ แต่แค่ไม่อยากยอมรับความจริงกันแน่ กระแตโอบท้ายทอยเขาไว้ก่อนจะรั้งให้เขาโน้มลงมาหา คมเดชจูบคนตัวเล็กอย่างกระหาย เขาจูบเหมือนสูบวิญญาณจนกระแตต้องทุบหลังเขาประท้วง"อื้อ" บึกๆๆๆ คมเดชยอมปล่อยก่อนจะหอมแก้มแล้วเลื่อนใบหน้าลงมาครอบครองเม็ดบัวอีกรอบ กระแตได้แต่ครางออกมา เขาทำเธอเสียวซ่านไปหมด สาวน้อยวัยกำดัดถูกคนโตกว่าตะล่อมให้ความร่วมมือ ไม่นานใบหน้าคมเข้มก็อยู่กลางเรียวขาคู่งาม ผิวสีน้ำผึ้งเวลาที่สะท้อนกับแสงไฟวอร์มหัวเตียง ขนอ่อนๆกระทบแสงราวกับละอองหมองสีทองเกาะยอกหญ้ายามเช้า กระแตส่ายสะโพกหนีเรียวลิ้นที่ทำให้เธอเสียวจนต้องหวีดร้องออกมา"อ๊าย ละ ลุงเดชขา ไม่ไหวหนูเสียว ทำเถอะแต่ไม่ไหวแล้ว อ๊า"คมเดชจึงละจากดอกไ
ตอนนี้คมเดชกำลังไส้สบตากับบุญเติมอยู่ คนอ่อนกว่ากำมือแน่น นี่มันหมายความว่ายังไง่ ทำไม่พี่เดชมาอยู่ในห้องลูกสาว แล้วแต่งตัวหมิ่นเหม่แบบนี้หรือว่าไม่ใช่อย่างที่คิด"เอ่อ พี่เดชพี่มาอาบน้ำไปทำงานหรือ ทำไมไม่ไปห้องผมล่ะ""เฮ้อ..เติมมีเรื่องต้องคุยกันว่ะ ขอใส่เสื้อผ้าก่อน""อ่ะ อ่อๆๆ ครับพี่"บุญเติมออกไปรอด้านนอก กระแตเดินมาหาพ่อพร้อมกับส่งน้ำอุ่นให้ดื่ม"ดื่มก่อนพ่อแล้วไปอาบน้ำอาบท่าค่อยมาคุยกัน""ไอ้แต ลุงเดชเขาแค่ยืมห้องน้ำมึงอาบน้ำใช่ไหมวะ""ไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวค่อยมาคุย เหม็นกลิ่นเหล้าคลุ้งไปหมด สภาพพ่อนี่ดูได้ที่ไหนกันล่ะ"บุญเติมพยักหน้าก่อนจะเข้าห้องไปอาบน้ำ ส่วนกระแตที่เตรียมอาหารเรียบร้อยก็เขาไปในห้องตัวเอง สามีหมาดๆกำลังอาบน้ำอยู่ เธอตื่นมาซักเสื้อผ้าเขาแต่เช้า อบแห้งรีดให้เรียบร้อย คมเดชที่เปิดประตูมาเห็นคนตัวเล็กเตรียมเสื้อผ้าให้ก็รู้สึกอบอุ่น ปกติเขาไม่สนใจตัวเองเท่าไหร่ส่งแม่บ้านซักให้ ในไร่แห่งนี้นอกจากนายแล้ว เขาก็คือคนที่มีอำนาจรองลงมา คมเดชเดินมากอดกระแตจากทางด้านหลัง ก่อนจะฝังจมูกโด่งลงที่ซอกคอระหง กระแตหมุนตัวกลับมาหาเขา ร่องรอยที่เขาทิ้
บ้านใหญ่คมเดชที่จอดรถเรียบร้อยก็เดินมาหาแม่บ้านทันที เขาต้องการเจอนายเดี๋ยวนี้"พี่จันทร์ นายล่ะ""อยู่ห้องทำงานแหนะ เรียกหาคุณเดชแต่เช้าแล้วค่ะ""อ้อขอบคุณครับ แล้วนี่พี่ทำอะไรอยู่ไหม ฉันมีเรื่องไหว้วาน"ป้าจันทร์ส่ายหน้า เดชเลยเอ่ยในสิ่งที่เขาไหว้วานทำเอาคนแก่กว่าเอามือทาบอก นี่ไปได้กันตอนไหนเนี่ย ห่างจนแทบจะเป็นพ่อลูกกันได้เลย คนสมัยนี้รักข้ามรุ่นกันเลยหรือไง"ได้ๆ คุณเดชอย่าห่วงเลย เดี๋ยวเสร็จแล้วอิฉันจะไปจัดการให้ค่ะ"คมเดชเดินไปที่ห้องทำงานของภูริทัศน์ เขากำลังดูแผนงานในมืออยู่ สาขาใหม่ที่จะเปิดต้องการคนมาดูแล กระทั่งลูกน้องคนสนิทเข้ามาภูริทัศน์จึงเงยหน้าแล้วเอ่ยถาม"เดี๋ยวมาของมึง กูโทรตั้งแต่สิบโมง นี่จะบ่ายแล้วเพิ่งเสด็จมา แหม่ข้าวใหม่ปลามันจริงนะมึง""แหม่คนมีเมียนี่ครับนาย ไม่ใช่พวกเมียทิ้งหอบเสื้อผ้าหนีจะสี่ปีแล้วยังหาไม่เจอ""ไอ้เดช ไอ้เวรอ้อนตีนหรือมึงน่ะ""เอาน่านายใจเย็นๆ ผมมีเรื่องที่นายอยากรู้มาบอกด้วย""อืม แล้วเรื่องมึงกับลูกสาวบุญเติมล่ะจะเอาไง""ผมให้พี่จันทร์แกเอาวันเดือนปีเกิดผมกับเมียไปให้หลวงพ่อดูฤกษ์แต่งงานแล้วครับ นายเป็นเถ้าแก่ไปสู่ขอกระแตให้
ภูริทัศน์ดื่มแบบไม่มีอารมณ์เท่าไหร่ เขารอเวลาไลฟ์ของเมียอยู่ พอสามทุ่มเขาขอตัวทั้งคู่บอกว่าปวดหัวขอนอนสักหน่อย ทั้งคู่ก็ไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งเข้ามายังห้องก็เปิดไอแพดทันที ลูกปลากำลังขึ้นไลฟ์ มีคอมเมนท์เป็นพันคนดูเยอะมากหลายคอมเมนท์ถามหาเจ้าตัวเล็ก หมายถึงใครกัน(ตัวเล็กไปไหนคะคุณแม่)(คิดถึงพระพายจังเลย ไปไหนนะคะ)("แม่ปลาคะ คนสวยไปไหนคะ)แพรชมพูที่กำลังเสยผมอย่างเป็นธรรมชาติปากคาบหนังอย่างยิ้มอย่างใจดีก่อนจะมัดผมไปด้วยแล้วตอบคำถามคนที่ดูไลฟ์ไปด้วย"วันนี้น้องไปฉีดวัคซีนมาค่ะ น่าจะมีไข้กำลังหลับอยู่ ขอบคุณแม่ๆออนไลน์ที่คิดถึงนะคะ"(คิดถึงตัวจ้อยมากค่ะ)(ขอให้น้องหายไวๆนะคะ)"คิดถึงตัวจ้อยอย่าลืมกดที่ตะกร้าของแม่ปลานะคะ อีกสองสัปดาห์คลอดแล้วนะคะ"ลูกปลาเอ่ยกันผู้ชมในไลฟ์ ภูริทัศน์ที่สายตาอยู่แต่ที่แพรชมพู ท่านั่งมัดผมนั่นเขาจำได้ ตอนที่อยู่ด้วยกันสามวันที่เขาใหญ่ เธอจะนั่งท่านี้รวบผมแล้วมัด เขาชอบกอดเธอจากด้านหลัง แล้วหอมที่ซอกคอระหง กลิ่นตัวเธอหอมมาก ให้ตายอยากเข้าไปในจอแล้วอุ้มเมียออกมาจับกดลงที่นอนนัก ทำไมอวบอัดน่าฟัดขึ้นทุกวันนะ เขาคิดถึงจนจะบ้าแล้ว คิดถึงจ
สี่ปีแล้วที่ภูริทัศน์ใช้ห้องนี้เป็นห้องนอนของเขา อณาคินที่ออกมาดื่มน้ำเห็นเพื่อนรักเข้าไปยังห้องรับรองแขกก็แปลกใจ ก่อนจะเดินไปหา แต่รามที่เดินออกมาเห็นและพอจะรู้อะไรมาบ้างแม้จะไม่มากก็รั้งแขนรุ่นน้องเอาไว้ก่อนจะเอ่ย"อย่าไปกวนใจมัน มึงไปนอนเถอะ""พี่ราม มันไม่นอนห้องตัวเองมานอนห้องเอาไว้รับแขกทำไม""เอาน่า มันเป็นเจ้าของบ้านจะนอนตรงไหนก็ช่างมันเถอะ มึงกับกูเป็นแขกก็อย่าเสือกให้มากนัก ขี้สงสัยจริงๆมึงเป็นผู้หญิงหรือไง หยุมหยิมจัง"สองคนเถียงกันเรียบร้อยก็ไปห้องใครห้องมัน คมเดชที่เพิ่งกลับมาจากการสืบข่าวก็ถอนหายใจ มีเพียงเขาที่รู้ว่าทำไมนายถึงนอนห้องนี้ทุกวัน จากนั้นก็เดินกลับไปเพื่อกลับบ้านเมียรุ่งขึ้นภูริทัศน์ตื่นแต่เช้าวันนี้ต้องเข้ากรุงเทพพาแม่ไปตรวจสุขภาพ ให้มาอยู่ด้วยกันก็ไม่ยอมมา แม่กับพ่อชอบอยู่ที่นั่นเพราะเวลาหลานโทรหาจะได้ไม่ต้องมาฟังเขาบ่น ย่ากับปู่ตามใจเกินไปมันถึงเอาแต่ใจ กระทั่งคมเดชเดินมาหาก่อนจะเอ่ยกับเขา"นายครับ คุณลูกปลาฝากท้องโรงพยาบาลเดียวกับที่นายแม่รักษาตัวอยู่ครับ หมอประจำชื่อ วิภาดา""อืม เรื่องเมียมึงกูไปจัดการให้แล้ว วันนี้กูจะขึ้นกรุง
RRRRRRRRR. RRRRRRRRRR.เสียงมือถือดัง เนื่องจากอยู่ในสถานบันเทิงเขาจึงลุกออกมาจ่ายเงินแล้วเดินออกไปรับสาย ปรากฏว่าเป็นลูกชายโทรมา ภูริทัศน์กดรับ"ว่าไงเจ้าพี"(คุณป๋า พรุ่งนี้เครื่องลงห้าทุ่มนะครับ มะนาวท้องแก่มากแล้ว คุณป๋ามารับผมใช่ไหม)"อืม แกไม่ต้องห่วงหรอก แค่นี้นะฉันจะกลับบ้านแล้ว"ภุริทัศน์วางสายไปแล้ว พีรดลที่นอนกอดมะนาวอยู่ก็ยิ้มให้ ทั้งคู่กำลังจะมีลูกด้วยกัน และเป็นลูกสาวคนแรกของพวกเขา พร่งนี้จะบินกลับเมืองไทย มะนาวท้องได้เกือบ8เดือนแล้ว ภูริทัศน์ขับรถกลับบ้าน ปล่อยให้ทั้งสองคนกลับเองไม่รู้ว่าจะเสร็จกิจกันตอนไหน เมื่อมาถึงบ้านก็เปิดดูไลน์เดชส่งข้อความมาว่าพรุ่งนี้เขาจะเข้าไปดุแลสาขาใหม่ ทางด้านไร่ให้แทนไทยทำหน้าที่แทนจนกว่าเขาจะกลับมาสนามบิสุวรรณภูมิ5ทุ่มแล้ว คุณย่าของพีรดลรอหลานชายคนเดียวเดินทางกลับมา เธออยากให้ลูกชายแต่งงานมีครอบครัวจะได้มีหลานให้เธออีก แต่ภูริทัศน์ก้ไม่เอาใคร เขาเกลียดผู้หญิงเข้าไส้ สาเหตุหลักๆมาจากแม่ของหลานชายนั่นเองกระทั่งเกือบเที่ยงคืนร่างสูงที่คุ้นตาก็เดินออกมาพร้อมกับหลานสะใภ้ที่กำลังท้องแก่ใกล้คลอดเต็มที เมื่อมาถึ
แพรชมพูที่ตอนนี้เอาลูกสาวเข้านอนเรียบร้อยแล้วก็เปิดไอแพดทำงาน เธอนัดเจอกับคุณราเมศเจ้าของโครงการ Perfect House รอจนพระพายหลับสนิทจะโทรลงไปหาพยาบาลว่าลูกปลาเป็นอย่างไรบ้างมีข้อความส่งมาจากทัศน์ดนัยว่าตอนนี้เขาขึ้นเครื่องเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ตีสาม12ชั่วโมงก็น่าจะมาถึงบ่ายสามกว่าจะออกจากสนามบินมาถึงก็คงประมาณห้าโมงเย็น กำลังจะโทรลงไปแต่พยาบาลโทรขึ้นมาบอกว่าลูกปลาตอนนี้มีเพียงสัญญาณเตือนแต่ปากมดลูกยังไม่เปิดRRRRRRRR."ฮัลโหลค่ะ แพรพูดค่ะ""คุณแพรคะ มันสัญญาณเตือนว่าถึงกำหนดคลอดแต่ตอนนี้ปากมดลูกยังไม่เปิดนะคะ อาจจะบ่ายๆหรือดึกๆ หากปากมดลูกเปิดแล้วจะแจ้งอีกทีนะคะ""ขอบคุณมากค่ะ แพรฝากด้วยนะคะ"จากนั้นแพรชมพูก็วางสายและไปนอนกอดลูกสาว พระพายซุกหน้าเข้ากับอกคุณแม่ แพรชมพูนอนหลับไปแล้ว พรุ่งนี้เธอมีเรื่องให้ต้องทำหลายอย่าง หากพี่ทัศน์มาถึงเธอจะได้ติดต่อทางราเมศเพื่อนัดหมายงานแปดโมงเช้าพีรดลที่ตื่นแต่เช้าเพื่อมาพาคุณย่าและเมียไปโรงพยาบาล วันนี้ย่าตรวจตามนัดส่วนมะนาวก็ไปฝากครรภ์ ภูริทัศน์เห็นว่าลุกชายทำหน้าที่อาสาพาไปจึงได้ให้พีรดลไปก่อน ขากลับเขาจะแวะไปรับแม่ของเขาเอง พี
ทัศน์ดนัยที่ยอมฟังลูกปลาเกลี้ยกล่อมก็จะยอมไปพบหน้า่บิดาสักครั้ง ภูริทัศน์เองส่งลูกสาวให้กับแพรชมพูก่อนจะเดินมาหาลูกปลาที่นอนอยู่ ในเปลเข็นเด็กลูกชายเจ้าทัศน์หน้าเหมือนพี่ทิมพ่อของเจ้าทัศน์ราวกับถอดแบบคุณปู่ออกมา ก่อนจะขออุ้มเจ้าตัวน้อย ลูกปลาพยักหน้ากับสามี"เฮ้อ ถอดพี่ทิมมาราวกับแกะ แกหน้าเหมือนพ่อนะเจ้าทัศน์แต่ลูกแกเหมือนพ่อแกมากกว่าแก""ครับอาภู..ว่าแต่พ่อจะมาโรงพยาบาลเมื่อไหร่ครับ""อาจจะวันนี้มั้ง เอ่อลูกปลา คุณป๋ารู้ว่าลูกปลาเป็นห่วงแพรคุณป๋าดีใจที่แพรมีเพื่อนแบบหนู แต่ว่าเรื่องของแพรกับคุณป๋าไม่ใช่เพราะว่าคุณป๋าอยากกีดกันเจ้าพีแต่ว่าคุณป๋ารักแพรจริง""รักหรือคะ ตั้งแต่เมื่อไหร่พวกเราเจอกับคุณป๋าครั้งแรกเองนะคะ"ภูริทัศน์ส่งบุตรชายให้กับทัศน์ดนัยก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆแพรชมพู เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบก่อนจะสารภาพ"คุณป๋ารักแพรตั้งแต่เห็นรูปที่ลุงเดชเอามาให้ดู พอพวกหนูมาถึงเจ้าพีเขาแสดงออกว่าชอบแพรคุณป๋าก็แค่ตามน้ำ แต่สายตาเจ้าพีมองใครคุณป๋ารู้ดี""แล้วทำไมคุณป๋าไม่จีบแพรดีๆคะ ทำไมต้องทำให้แพรมีตราบาปด้วย อีกหน่อยถ้าคุณป๋าไปชอบใครอีกก็ไล่ปล้ำเขาอีกอย่างนั้นหรือคะ"ภูริ
ภูริทัศน์ขับรถมาถึงโรงพยาบาลเขาจอดหน้าประตูเพื่อให้แพรชมพูกับลูกสาวลงไปก่อน จากนั้นตัวเองก็เอารถไปจอด แพรชมพูยืนรอเขากระทั่งภูริทัศน์เดินมาถึงเขาก็รับลูกสาวมาอุ้มเอง ทั้งสามคนพากันเข้าไปในโรงพยาบาล พระพายที่เพิ่งจะมีคุณพ่อก็อยากอวดจึงเรียกพี่ๆน้าๆพยาบาลเสียงดังใสแจ๋ว "น้าจิ๊บขา น้าเกลขา พระพายมาแล้วค่ะ พระพายมีคุณพ่อด้วย"พยาบาลที่เคาน์เตอร์หันมาตามเสียงเจื้อยแจ้วก็เห็นคุณภูริทัศน์ลูกค้าวีไอพีของโรงพยาบาลอุ้มหนูน้อยพระพายมา เคยสงสัยเหมือนกัน ทำไม่ลูกชายคุณลุงประภาสกับน้องพระพายใบหน้าเหมือนกันมาก ที่แท้ก็เป็นพ่อลูกนี่เอง จริยาหรือน้าจิ๊บยิ้มหวานให้คุณพ่อกับลูกสาวก่อนจะทักทายเขากับแพรชมพู"สวัสดีค่ะคุณภู สวัสดีค่ะน้องแพร พระพายคนสวยของน้าจิ๊บเสียงใสเชียวอารมณ์ดีเพราะคุณพ่ออุ้มใช่ไหมคะ""ใช่ค่ะ พระพายมีคุณพ่อแล้ว""น้าเกลดีใจด้วยนะคะ พระพายของน้าเกลมีคุณพ่อแล้ว แถมคุณพ่อหล่อมากๆ คุณแม่ก็สวยมากๆ พระพายน้าเกลเลยเป็นเด็กผู้หญิงที่สวยมากเช่นกันค่ะ"กรณัฐฐาหรือน้าเกลเอ่ยกับเด็กน้อยด้วยน้ำเสียงสดใส พระพายกอดคอคุณพ่อยิ้มอายๆจนคนที่มาหาหมอต่างอมยิ้มกับความอวดพ่อของเจ้าต
ตีสี่แพรชมพูตื่นขึ้นมาเพื่อทำมื้อเช้าให้ลูกสาว วันนี้มีอีกคนหนึ่งมากินด้วย ร่างบางขยับคนนอนกอดลืมตาขึ้นเอ่ยน้ำเสียงอู้อี้"เพิ่งตีสี่เอง...นอนต่อเถอะแพร""แพรจะลงไปต้มข้าวต้มกุ้งให้คุณป๋ากับพระพายค่ะ วันนี้ต้องไปหาลูกปลา คุณป๋าที่ผ่านมาลูกปลากับพี่ทัศน์คอยห่วงใยใส่ใจแพร""ขอโทษนะแพร วันนั้นถ้าคุณป๋าไม่งี่เง่าไม่อารมณ์เสียจนทำให้แพรน้อยใจและหนีมา แพรกับลูกก็คงไม่ลำบากนานขนาดนี้"คนตัวเล็กลุกขึ้นก่อนเท้าแขนเรียวคร่อมตัวสามีเอาไว้หนึ่งมือ อีกมือลูบใบหน้าคมคายก่อนจะเอ่ยถ้อยคำอ่อนโยน"เรื่องมันผ่านไปแล้ว ตอนนั้นเราแทบไม่รู้จักกันเลย อย่าลืมสิคะเราเจอกันไม่ถึงอาทิตย์ ขอแค่จากนี้ไปเราสองคนมีอะไรให้คุยกัน อย่าไม่พูดจนเป็นเรื่องใหญ่โต""คุณป๋ารักแพรนะ ตกหลุมรักตั้งแต่วันแรกที่เห็นรูป และรักมากขึ้นทุกวัน ตอนนี้มีพระพายอีกคน คุณป๋ารักทั้งแพรและลูกของเรารวมถึงลูกในอนาคต ที่คุณป๋าจะขยันทำทุกคืนอีกด้วย"แพรชมพูมองค้อนเขา ไฟวอร์มกระทบใบหน้าหวานจนภูริทัศน์อดใจไม่ไหว เขาโอบแผ่นหลังของเธอแล้วพลิกลงไว้ใต้ร่างหนา ก่อนจมอบจุมพิตแสนหวาน แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบท้ายทอยหนา ยอมรับ
ภูริทัศน์หอมแก้มของเธอก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงออดอ้อน"เรื่องนี้ช่างมันเถอะเราไม่คิดถึงมันแล้ว เอาเป็นว่าลูกเจ้าพีก็คือหลานคุณป๋าเท่านั้นพอ ส่วนเรื่องส่วนตัวของแพรกับทั้งสองคนคุณป๋าจะไม่ก้าวก่ายในทุกๆเรื่อง""แพรขอบคุณมากนะคะ""ครับเมีย แพรจ๋าหิวจังเลย"ร่างสูงส่งสายตาออดอ้อนมายังคนบนตักแพรชมพูโอบรอบคอเขาก่อนจะเอ่ยหยอกล้อทั้งที่จริงๆเธอรู้ว่าเขาหิวอะไร"เดี๋ยวแพรสั่งอาหารให้ รอไหวไหมคะหิวมากไหม หื้ม""เมียจ๋า หิวแพรค่ะอยากกินทั้งตัวเลย""พระพายหลับอยู่ทำไม่ได้ค่ะ""ห้องข้างๆไง น่านะคนดีของผัว เมื่อตอนบ่ายคุณป๋ารักแพรไปแล้ว ตอนนี้อยากถูกแพรรักบ้าง คุณป๋าชอบเวลาที่แพรรักคุณป๋าแพรเร่าร้อนสุดๆ อยากให้แพรทำให้ได้ไหมคะ""คนหื่น อื้อ"ภูริทัศน์จูบคนตัวเล็กดูดดื่ม แพรชมพูยอมตามใจเขากระทั่งปากอุ่นงับเอาปลายถันผ่านเนื้อผ้าเธอถึงกับผวา เมื่อเขาถอนจูบออกมาเธอจึงเอ่ยเสียงกระเส่า"รอบเดียวนะคะ เดี๋ยวลูกตื่นมาไม่เจอจะขวัญเสีย""ครับเมีย ไปห้องเล็กกันนะ มังกรคุณป๋ามันร้อนอยากมุดถ้ำเข้าไปแหวกว่ายธาราสวรรค์เต็มทีแล้ว""คุณป๋าอ่ะ ลามก"ภูริทัศน์อุ้มเมียสาวเข้าไปห้องข้างก่อนจะปลดชุดนอนสีหวาน
ภูริทัศน์ขับรถพาเมียกับลูกมายังบ้านของหมอแพรว เจ้าตัวน้อยหลับอยู่บนคาร์ซีทแพรชมพูเลือกที่จะไม่ตามใจแม้ว่าจะอยากนั่งตักคุณแม่ก็ตามบนท้องถนนเกิดเหตุที่ไม่คาดฝันได้เสมอ เธอเลือกความปลอดภัยของลุกมาก่อน ภูริทัศน์กุมมือของเมียเด็กไปตลอดทาง เขาไม่อยากให้เธออยู่ห่างแม้นาทีเดียว สี่ปีที่ผ่านมาเขายอมรับอย่างไม่อายเลยว่าทรมานที่ไม่มีเธออยู่ข้างๆรถเลี้ยงเข้าหมู่บ้านไม่นานก็มาถึงบ้านหลังใหญ่เนื้อที่กว่า250ตารางวา นี่นับว่าบ้านคนรวยที่แท้จริง หมอแพรวรวยมากอาจเกือบเทียบเท่าเขาเสียด้วยซ้ำ เมื่อเข้ามาจอดสนิทแพรชมพูก็ลงไปอุ้มเจ้าตัวน้อยก่อนจะพาไปอาบน้ำเพื่อเข้านอน"คุณแม่ขา..วันนี้คุณพ่อนอนกับเราไหมคะ""พระพายอยากให้คุณพ่อนอนด้วยไหมคะ"ภูริทัศน์ลงมาจากรถก็อ้าแขนรับบุตรสาวพร้อมกับเอ่ยปากถาม เจ้าตัวน้อยพยักหน้าก่อนจะผละจากคุณแม่มาสู่อ้อมกอดผู้เป็นพ่อ พระพายเข้ากับพ่อได้ไม่ยากเลย คงเป็นสายใยระหว่างพ่อลูก "คนเก่งของคุณแม่ไปอาบน้ำกันค่ะ""คุณแม่อาบน้ำกับพระพายแล้วคุณพ่ออาบไหมคะ""คุณพ่อเป็นผู้ชาย อาบน้ำกับคุณแม่และพระพายไม่ได้ค่ะ หนูอาบน้ำกับคุณแม่นะคะเดี๋ยวคุณพ่อกล่อมนอนดีไหม"พระพายพ
ภูริทัศน์รวบร่างบางมานั่งบนตักที่เปลือยเปล่า บางอย่างที่ชูชันทำเอาแพรชมพูหน้าแดง เขาอมยิ้มแล้วหอมแก้มคนตัวเล็กก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ"คุณป๋าทำแต่งานไม่มีเวลามองสาวๆ""แล้วเกี่ยวอะไรกับเหตุผลที่คุณป๋าเอ่อ....อื้อ"ภูริทัศน์จูบคนตัวเล็กอย่างดูดดื่มเพื่อเรียกความมั่นใจให้ตนเอง เมื่อถอนจูบออกมาก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"แพรขา คุณป๋าหลงรักแพรตั้งแต่ที่เห็นรูปถ่ายจากมือถือแล้ว ตอนที่แพรมาคุณป๋าไม่แน่ใจว่าเจ้าพีกับแพรเป็นคนรักกันจริงไหม แต่หลังจากที่แน่ใจว่าแพรไม่ใช่ คุณป๋าก็อยากได้แพรมาเป็นของคุณป๋า แต่ว่าเอ่อ""คะ..แต่อะไร""คุณป๋าจีบผู้หญิงไม่เป็นค่ะ เลยรวบรัดแพรเสียเลยไหนๆก็เป็นเมียคุณป๋าแล้วใครจะมาแย่งไปได้อีก"ภูริทัศน์สารภาพหมดเปลือก แพรชมพูทั้งโมโหทั้งเห็นใจ แต่โมโหมากกว่า คิดอะไรกันถึงทำแบบนี้ก่อนจะต่อว่าเขา"แล้วนี่ถ้าไปถูกใจใครไม่ไล่ปล้ำเขาทุกคนหรือคะ""ไม่หรอก มีแค่แพรที่เห็นครั้งแรกก็ตกหลุมรัก อีกอย่างคุณป๋าแก่กว่าแพรตั้ง21ปี กลัวแพรรังเกียจคนแก่ จนกระทั่งวันที่สามที่เราอยู่ด้วยกัน แพรจ๋าอยากได้ยินคำนั้นจากแพรอีก พูดให้ฟังหน่อยคนดี"จมูกโด่งเริ่มทำงาน แ
ภูริทัศน์คว้ามือแพรชมพูไปชั้นสอง คนตัวเล็กขัดขืนเขาจึงหันมาหาเพื่อนที่กำลังยืนเคว้งคว้างอยู่ก่อนจะเอ่ยออกมา"พี่ราม ไอ้คิณไปหาอะไรทำก่อนนะ ขอเวลาง้อเมียก่อน มีคนเลี้ยงลูกให้ต้องรีบทำเวลาหน่อย กว่าเมียเครื่องจะติดอีก"แพรชมพูมองหน้าก่อนจะหวีดร้องเพราะคนตัวโตอุ้มเธอขึ้นมาในท่าเจ้าหยิงแล้วเดินอาดๆก้าวขึ้นบันไดทีละขั้น"ว้าย!! คุณป๋าทำอะไรปล่อยแพรนะ คนบ้านแพรกลัวนะ"ภูริทัศน์ไม่สนใจก่อนจะเอ่ยกับคนตัวเล็กในอ้อมกอด"แพร...กอดดีๆเดี๋ยวตกนะคะ""คุณป๋า แพรเดินเองได้" ภูริทัศน์พาร่างบางมาถึงห้องนอนก่อนจะใช้เท้าเขี่ยประตู เดินเข้ามาในห้องวางร่างบางลงกดล็อกลูกบิดทันที แพรชมพูเดินผ่านร่างสูงไปเพื่อจะเปิดแต่เขาไม่ให้เธอมีโอกาสร่างบางถูกช้อนมาวางบนเตียง สายตาคมสบตากับดวงตากลมโตของคนใต้ร่าง จมูกโด่งฝังลงซอกคอระหง สูดดมกลิ่นกายสาว เอ่ยถามน้ำเสียงกระเส่า"แพรจ๋า คิดถึงกันบ้างไหม บอกคุณป๋าสิคะ""อื้อ แพรหนักนะคะ ออกไปจากตัวแพรได้แล้ว แพรไม่เคยคิดถึงคุณป๋าสักนิด อ๊า"มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของเธอออก เอื้อมไปด้านหลังปลดตะขอบราเซียสีขาวลูกไม้ที่ห่อหุ้มความงามเอาไว้ ก่อนที่เขาจะใช้ฝ่ามือร้อนกอบกุมความอวบ
มารดาของภูริทัศน์ตกหลุมรักหลานสาวตัวน้อยทันที คุณนายพลอยอยากให้เขาแต่งงานแต่งการนานแล้ว แต่เจ้าตัวกลับไม่มีใครนอกจากซื้อผู้หญิงมานอนไปวันๆ เข็ดจากแม่หลานชายอย่างพีรดล มารดาภูริทัศน์เอ่ยปากพูดคุยกับแพรชมพู"หนูแพรหรือลูก แม่ดีใจที่ในที่สุดเจ้าภูก็ยอมมีเมียเป็นฝั่งเป็นฝากับเขาสักที แม่นึกว่าชาตินี้มันจะไม่เอาเมียเสียแล้ว หนูแพรไม่ต้องเกร็งนะ แม่ก็แค่คนแก่อาจขี้บ่นไปบ้างตามประสาน่ะ""ขอบคุณมากค่ะ แพรเกรงใจที่ต้องมารบกวนคุณนาย""คุณนงคุณนายอะไรกัน เป็นเมียตาภูแล้วทำไมไม่เรียกว่าแม่ล่ะ หนูแพรเป็นลูกสะใภ้ของแม่แล้วนะ"แพรชมพูยกมือไหว้ขอบคุณหญิงชรา อนาคิณกับราเมศถึงกับมองหน้ากัน อนาคิณนึกในใจ นี่ไอ้ภูเอาเด็กรุ่นลูกเลยนะเนี่ย อายุ24-25เองมั้ง ไอ้ภู45ย่าง46แล้ว แต่ดีกว่าพี่เดชหน่อยรายนั้นกระแตเพิ่งจะ20ได้เดือนเดียวเองพี่เดช47จะ48อยู่แล้วเพราะอายุเท่ากับพี่ราม ทั้งหมดพูดคุยกัน แพรชมพูเอ่ยกับเขาว่าต้องไปหาลูกปลาที่เพิ่งคลอด ทำให้คุณแม่ของภูริทัศน์รู้ว่าทัศน์ดนัยติดต่อกับลูกสะใภ้มาตลอด แถมยังมีเมียมีลูกแล้วด้วย แต่บางคนที่เพิ่งจะเดินเข้ามาพร้อมกับภรรยาหน้าตาถมึงทึงพีรด
ภูริทัศน์อุ้มพระพายนั่งบนตัก ส่วนพรชมพูพยายามที่จะเอาลูกสาวคืน มือหนายื่นซองเอกสารให้เธอก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นต่อ"พระพายเป็นลูกสาวของฉันเรื่องนี้ไม่เปลี่ยนแปลง เอกสารการประมูลอ่านซะแพร ฉันรู้เธอรักไอ้ทัศน์มาก ถ้าหากมันไม่ได้งานนี้มันติดลบ30ล้านแน่ๆ"แพรชมพูเปิดซองเอกสารก่อนจะอ่านทีละตัว ที่แท้บริษัทประมูลเป็นของเขา เธอเริ่มที่จะโกรธและเกลียดผู้ชายที่นั่งข้างๆจึงเอ่ยด้วยอารมณ์ไม่พอใจ"คุณป๋าต้องการอะไรจากพวกเรากันแน่ ทำลายชีวิตคนอื่นเป็นเรื่องที่สนุกมากนักหรือคะ""ทำลายชีวิตคนอื่นหรือ ถ้ามันไม่ซ่อนเธอจากฉันมันก็คงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้หรอก เธอคิดว่ามันจะกล้าไปขอเงินพ่อแม่มันปิดหนี้ไหมล่ะ ต่อให้ปิดได้ความน่าเชื่อถือของมันล่ะแพร""คุณป๋าต้องการอะไร พูดมาเลยตรงๆอย่าอ้อมไปอ้อมมา""ฉันต้องการพระพาย""แพรไม่ให้ ต่อให้คุณป๋ามีเงินล้นฟ้าก็อย่าคิดแย่งลูกไปจากแพร"ภูริทัศน์หันมามองหน้าเธอ พระพายที่นั่งตักเขาอยู่ก็เอ่ยเจื้อยแจ้ว"คุณแม่ขา อยากไปหาน้อง""ได้ค่ะ รอคุณลุงรามเอารถมาคืนแม่ก่อนนะคะคนเก่ง"ภูริทัศน์อุ้มเจ้าตัวน้อยมาหอมแก้มก่อนจะเอ่ยหยอกล้อ แต่ทำเอาคนนั่งข้าง