공유
บทที่ 85
관련 챕터
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 86
มู่หรงยิ่นถูกเจียงจั่วเฟิงกับโค่วหยวนซันคุ้มครองกลับมาถึงบ้าน“ยิ่นเอ๋อร์ ลูกไม่ใช่ไปเจรจากันเฉินเทียนหาวหรือ? เกิดอะไรขึ้น?”มู่หรงจางถาม“เฉินเทียนหาวเจ้าคนต่ำช้านั่น ฉากหน้าทำเป็นรับปากจะเจรจา แต่กลับวางกับดักลอบสังหารไว้กลางทางค่ะ” มู่หรงยิ่งพูดอย่างโมโหยิ่ง“แล้วคุณหลินล่ะคะ?”มู่หรงหว่านเอ๋อร์ไม่เห็นหลินหยาง จึงรีบถาม“เฉินเทียนหาวส่งปรมาจารย์สองคนมาซุ่มโจมตีระหว่างทาง ปรมาจารย์โค่วสู้ไม่ได้จนได้รับบาดเจ็บ คุณหลินลงมือขัดขวางเพื่อถ่วงเวลา พวกเราเลยสามารถถอยออกมาได้อย่างปลอดภัย ตอนนี้ฉันก็กังวลเรื่องความปลอดภัยของคุณหลินมากเหมือนกัน”มู่หรงยิ่นกล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลมู่หรงหว่านเอ๋อร์เมื่อได้ยินเช่นนั้น ก็รีบพูดว่า “อย่างนั้นคุณหลินจะเป็นอันตรายไหมคะ?”ในเวลานี้ โค่วหยวนซันก็พูดขึ้นมาว่า “ก่อนหน้านี้เป็นผมประเมินความสามารถของเขาต่ำไป เขาน่าจะเป็นปรมาจารย์ระดับสามเช่นกัน อายุยังน้อยกลับมีระดับขนาดนี้ หาได้ยากนัก” “แต่ว่า ผมนึกฐานะของสองพี่น้องคู่นั้นออกแล้ว เป็นมฤตยูม่วงขาว ทั้งสองคนต่างก็เป็นปรมาจารย์ขั้นสาม ในอดีตเคยร่วมมือกันสังหารปรมาจารย์ขั้นสี่ด้วย หล
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 87
“ท่านผู้ว่า แบบนี้เกรงว่าคุณหลินคงจะประสบภัยร้ายมากกว่าดีแล้ว ไม่อย่างนั้น พวกเรายังคงไปดูหน่อยดีไหมครับ?”หลินหยางเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเขา เฉินเค่อหมิงจึงกังวลเป็นอย่างมาก“ฉันได้ยินว่าคนที่ชื่อหลินหยางนั่น เคยช่วยชีวิตคุณครั้งหนึ่ง?” เหยียนหรูอวี้ถามเฉาเค่อหมิงก็ไม่กล้าปิดบัง เหยียนหรูอวี้จึงกล่าวว่า “ทุกคนล้วนมีชะตาของตน เมื่อเขากล้าทำร้ายลูกชายของเฉินเทียนหาวจนบาดเจ็บ ก็ควรคิดได้แล้วว่าจะมีผลลัพธ์แบบนี้ กับเรื่องนี้ฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพียงแต่ สองมฤตยูม่วงขาวฆ่าคนกลางถนน ลงมืออย่างอำมหิต สร้างผลกระทบที่เลวร้ายอย่างมาก เรื่องนี้ไม่อาจไม่สนใจ” เรื่องมาถึงขั้นนี้ เหยียนหรูอวี้แสดงออกอย่างชัดเจนว่า ไม่อยากเข้าไปข้องเกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างตระกูลเฉินและตระกูลมู่หรงเหยียนหรูอวี้กล่าวกับเลขาทันทีว่า “แจ้งหน่วยรักษาความปลอดภัยประจำเมืองให้ตรวจค้นทั่วเมือง คนร้ายฝีมือโหดเหี้ยมอำมหิต อนุญาตให้หน่วยรักษาความปลอดภัยประจำเมืองสามารถวิสามัญได้ทันที” “คนร้ายระดับปรมาจารย์ เกรงว่าหน่วยรักษาความปลอดภัยประจำเมืองคงรับมือไม่ไหวกระมังค่ะ? กลับจะเพิ่มการบาดเจ็บล้มตายด้วย จะขอความช่วยหร
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 88
หลินหยางคำรามเสียงต่ำออกมาครั้งหนึ่ง ส่วนโฉวเยี่ยจื่อนั้นหมดสติไปนานแล้ว ราวกับได้ตายไปแล้วในตอนนี้ หลินหยางก็ค่อยๆ คืนสติกลับมาเช่นกัน เขาจับชีพจรของโฉวเยี่ยจื่อครั้งหนึ่ง จึงได้มั่นใจว่าเธอยังไม่ตาย เพียงแต่สลบไปเท่านั้นแม้แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่า เขาจะสูญเสียการควบคุมตนเองไปอย่างสิ้นเชิงเช่นนี้แต่สำหรับโฉวเยี่ยนจื่อ เขากลับไม่มีความรู้สึกผิดในใจแม้แต่น้อยหลินหยางไม่ได้ลงมือสังหารโฉวเยี่ยจือ รอให้หน่วยรักษาความปลอดภัยของเมืองมาจับไปจัดการก็พอ“เห็นแก่ที่เธอช่วยชีวิตฉินโม่หนงไว้ครั้งหนึ่ง ตอนนี้ฉันจะไม่ฆ่าเธอ” โฉวเยี่ยจื่อที่เป็นปรมาจารย์ระดับสามยังหมดสติแทบตายไปครึ่งหนึ่ง หลินหยางเดาได้ว่า หากเป็นฉินโม่หนง ผลลัพธ์คงเลวร้ายเกินจินตนาการโฉวเยี่ยจื่อจึงเท่ากับได้ช่วยชีวิตฉินโม่หนงไปครั้งหนึ่งหลินหยางเก็บกวาดที่เกิดเหตุจนสะอาด ถอดเสื้อตัวนอกคลุมลงบนร่างโฉวเยี่ยจื่อ แล้วจากศาลเจ้าลั่วไปอย่างรวดเร็ว“ดูท่าวันหลังไม่อาจร้อนใจในความสำเร็จ จนดูดซับพลังของหญ้าน้ำลายมังกรมากเกินไปในครั้งเดียว ไม่อย่างนั้นพลังหยางมากเกินไป จะทำให้ยากที่จะควบคุม” หลินหยางได้ตระหนักถึงผลลัพธ์ของการฝึ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 89
“เธอบังอาจนัก!”โค่วหยวนซันโมโหอย่างมาก“เธอเป็นแค่คนในสาขาย่อยของตระกูลเท่านั้น ถึงกับกล้าไม่ให้เกียรติแขกพิเศษของตระกูลเช่นนี้!”“ก็ดี มฤตยูม่วงขาวนั้นฆ่าหลินหยางไปแล้ว เกรงว่าคงตามฆ่ามาถึงที่บ้านเช่นกัน พวกเธอก็รอความตายเถอะ ปรมาจารย์อย่างฉันจะจากไปเดี๋ยวนี้” โค่วหยวนซันหัวเราะเยาะหยันครั้งหนึ่ง เตรียมจะสะบัดแขนเสื้อจากไป“ปรมาจารย์โค่วโปรดระงับโทสะเถิดครับ! ยิ่นเอ๋อร์เพราะเป็นห่วงคุณหลิน จึงได้เสียมารยาทไปชั่วขณะ”มู่หรงจางก็กังวลว่าเฉินเทียนหาวจะนำคนบุกมาถึงบ้านเช่นกัน โค่วหยวนซันเป็นปรมาจารย์ที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวแล้ว“พ่อคะ พ่อปล่อยเขาไปเถอะค่ะ! ถ้ามฤตยูขาวม่วงบุกฆ่ามาถึงบ้านจริงๆ เขาจะอยู่หรือไม่ ก็ไม่มีอะไรแตกต่างกัน”“พี่สาวของหนูพูดถูก! หนูว่าเขาก็แค่กลัวตาย กลัวว่าเฉินเทียนหาวจะบุกมา ถึงได้หาข้ออ้างเพื่อหนีไป”มู่หรงหว่านเอ๋อร์แค่นเสียงเย็น“เด็กสาวที่ยังไม่โตสองคน ถึงกับกล้าเสียมารยาทต่อปรมาจารย์อย่างฉัน!”“ก่อนปรมาจารย์อย่างฉันจะจากไป จะสั่งสอนเด็กสาวแบบพวกเธอเสียก่อน ให้พวกเธอได้รู้ว่า อะไรเรียกว่าไม่อาจดูหมิ่นปรมาจารย์!”โค่วหยวนซันต้องการจะหนีจริงๆ ต่อให
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 90
สีหน้าของโค่วหยวนซันไม่น่ามอง กล่าวว่า “ปรมาจารย์หลิน ตอนบ่ายผมไม่รู้ถึงความสามารถของคุณ จึงได้ล่วงเกินไปมาก ผมขอโทษคุณ ทุกคนล้วนเป็นปรมาจารย์เช่นเดียวกัน ไว้หน้าผมสักครั้ง” “หน้าของฉันใช้ได้ดี แต่หน้าของนาย ที่ฉันนี่ไม่มีประโยชน์แม้แต่น้อย” หลินหยางกล่าวจบ ร่างกายก็ขยับ พุ่งเข้าหาโค่วหยวนซันทันทีโค่วหยวนซันเมื่อเห็นเช่นนั้นก็คิดจะโต้ตอบ แต่กลับถูกหลินหยางหยุดหมัดไว้ จากนั้น ตบใส่ใบหน้าของโค่วหยวนซันไปหนึ่งครั้ง ฝ่ามือนี้ของหลินหยางตบไปไม่เบา ทำเอาโค่วหยวนซันถูกซัดจนลอยไปกระแทกลงกับพื้น แล้วกลิ้งไปสองตลบโค่วหยวนซันอ้าปากกระอักเลือดออกมา ยังมีฟันกรามในซี่หนึ่งที่ถูกตบจนหักด้วย“คนแซ่หลิน ฉันเป็นปรมาจารย์ที่เป็นแขกพิเศษ นายถึงกลับกล้าตบฉัน!”โค่วหยวนซันด่าทออย่างโกรธเคืองเพี๊ยะ!หลินหยางก้าวไปเบื้องหน้าอีกครั้ง และก็เป็นอีกหนึ่งฝ่ามือ ตบโค่วหยวนซันจนลอยออกไป“แขกพิเศษ? กับฉันแล้ว นายไม่ใช่อะไรทั้งนั้น ที่จะตีก็คือนายนี่แหละ”หลินหยางพูดอย่างเย็นชาหน้าของโค่วหยวนซันบวมจนเหมือนหัวหมู บนใบหน้าปรากฏรอยนิ้วสีแดงสด เจ็บจนเขาพูดไม่คล่องแล้ว“โปรดอย่าตีอีกเลย! ขอโทษด้วย ผมขอโ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 91
คุณหลินอายุยังน้อยแบบนี้ ช้าเร็วจะต้องล้ำหน้าปรมาจารย์ทั้งสี่ ขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของปรมาจารย์ทั้งห้า และกลายเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของเมืองลั่วอย่างแน่นอนค่ะ” มู่หรงหว่านเอ๋อร์ยังคงยกยอต่อไป"พวกคุณอย่างได้ยกยอผมอีกเลย ผมเหมือนจะลืมตัวขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว"หลินหยางก็พูดจาหยอกล้อด้วยเช่นกันในเวลานี้ เจียงจั่วเฟิงที่อยู่ด้านข้างเดินเข้ามา คุกเข่าลงเบื้องหน้าของหลินหยางดังตึง“พี่เจียง นี่คุณทำอะไรกัน?”“คุณหลิน คุณเป็นอัจฉริยะในการฝึกยุทธ์ คุณรับผมเป็นศิษย์แล้วถ่ายทอดวิชาให้ผมได้ไหมครับ? ผมอยากกราบคุณเป็นอาจารย์”เจียงจั่วเฟิงกล่าวด้วยความจริงใจ“เอ่อ…คุณลุกขึ้นมาเถอะ ผมไม่มีแผนเรื่องรับศิษย์เลย” หลินหยางกล่าว“หรือคุณรังเกียจที่พรสวรรค์ของผมมีจำกัด? ผมจะต้องตั้งใจฝึกฝนอย่างหนักแน่นอน โปรดมอบโอกาสให้ด้วยเถอะครับ”เจียงจั่วเฟิงก็หลงใหลในการฝึกวิชายุทธ์เช่นกัน ยากนักที่จะมีโอกาสแบบนี้ เขาไม่อยากพลาดโอกาสนี้ไป“คุณหลิน ไม่อย่างนั้นคุณก็รับปากพี่จั่วเฟิงเถอะค่ะ?” มู่หรงหว่านเอ๋อร์พูดอยู่ด้านข้าง“หว่านเอ๋อร์ คุณหลินย่อมมีความคิดของตัวเอง เธออย่าได้พูดมาก” มู่หรงยิ่นกล่าว“ไม่ใ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 92
มู่หรงยิ่นเงียบงันไปครู่หนึ่ง จากนั้นกล่าวว่า “แน่นอนว่ามีความรู้สึกดีๆ อยู่บ้างค่ะ เพียงแต่ว่าหว่านเอ๋อร์ชอบคุณหลิน หนูที่เป็นพี่จะไปแย่งกับเธอได้ยังไงคะ?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น มู่หรงจางก็หัวเราะออกมา“ด้วยนิสัยของหว่านเอ๋อร์เกรงว่าคงยากที่จะได้รับความสนใจจากคุณหลิน ลูกยังคงต้องคว้าไว้โอกาสให้ดี” มู่หรงจางตบบ่าของมู่หรงยิ่นเบาๆ จากนั้นก็จากไปมู่หรงหว่านเอ๋อร์พาหลินหยางมาถึงห้องรับแขก เป็นเรือนเล็กๆ พร้อมลานสวนที่มีสองชั้น“คุณหลิน คุณพักที่นี่เถอะค่ะ ฉันพักอยู่ถัดจากคุณ” “ได้ ถ้าอย่างนั้นคุณกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ” หลินหยางกล่าว“คุณหลิน คุณสอนฉันได้ไหมคะ? ฉันก็ชอบฝึกวรยุทธ์มากเหมือนกัน” มู่หรงหว่านเอ๋อร์ถามด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง“อาจารย์ของคุณไม่ใช่เจียงไห่เซิงหรือ? เขาร้ายกาจกว่าผมอีก ไม่จำเป็นต้องให้ผมสอนคุณเลย”หลินหยางปฏิเสธอย่างละมุนละม่อมมู่หรงหว่านเอ๋อร์เบะปากว่า “ปรมาจารย์เจียงเป็นแค่อาจารย์แต่ในนามเท่านั้น ฉันเคยพบเขาเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น เขามีลูกศิษย์มาก ไม่มีทางมาสอนพวกเราด้วยตัวเอง”“ถ้าอย่างนั้นคุณลองประมือกับผม ผมจะแนะนำคุณสักครู่” หลินหยา
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 93
เธออาบน้ำ ปลุกความสดชื่นแล้วนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องรับแขก คล้ายกับกำลังรอให้เงาร่างของบางอย่างปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันเธอแหงนหน้ามองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังเป็นระยะ แต่คนที่คาดหวังอยู่ในใจผู้นั้นกลับมิได้มาปรากฏตัวกระทั่งเสียงนาฬิกาตีบอกเวลาเที่ยงคืนดังขึ้น ฉินโม่หนงถึงได้ตระหนักว่าตอนนี้ดึกมากแล้วเธอวางหนังสือในมือลง เดินไปยืนที่สวนดอกไม้อยู่ครู่หนึ่ง“เจ้าสารเลวน้อยนั่น คืนนี้ไม่มาแล้วหรือ?”ฉินโม่หนงกลับไปถึงห้อง นอนลงบนเตียง แต่กลับพลิกไปพลิกมา ยากที่จะนอนหลับบางทีอาจเป็นเพราะเคยชินกับการที่มีอ้อมแขนอันแข็งแกร่งโอบกอดเข้านอน ตอนนี้เมื่ออยู่คนเดียว ในใจจึงมักรู้สึกไม่สงบขึ้นมาเช้าวันถัดมา ยังคงเป็นช่วงเวลาก่อนรุ่งสาง หลินหยางก็ตื่นขึ้นมาแล้ว เขาทิ้งโน้ตไว้แผ่นหนึ่งแล้วขับรถกลับหมู่บ้านตี้เหาการฝึกวรยุทธ์จะต้องมีความมุมานะ ไม่อาจขาดไปได้แม้แต่วันเดียวหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้า หลินหยางก็ปีนขึ้นไปบนภูเขาจื่อเสีย ไปถึงจุดฝึกวิชา รอเวลาที่ดวงอาทิตย์จะขึ้น พลังปราณสีม่วงจะปรากฏ ณ ทิศตะวันออกในเวลานี้ เขาก็สังเกตเห็นว่า ผู้หญิงที่ใส่ชุดแดงคนเมื่อวาน ก็นั่งขัดสมาธิอยู่ไม่ไกลเช
최신 챕터
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 562
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 561
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 560
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 559
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 558
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 557
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 556
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 555
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 554
