LOGINShare
บทที่ 532
Related chapters
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 533
“หรูหมิง พวกเรามาเป็นแขกเพื่อส่งสมุนไพร ห้ามเสียมารยาท!” ถังฮ่าวหรานกล่าวพร้อมรอยยิ้มหลี่หรูเยว่กล่าวอย่างหมดความอดทน “รีบฆ่ามัน วันนี้ม๋อเออร์ยังดื่มเลือดไม่อิ่ม!”เมื่อหวังเหลียนเฉิงได้ยินดังนั้นก็สีหน้าซีดขาวเล็กน้อย ว่ากันว่าวิชาที่ม๋อจื่อฝึกฝนคือวิชาลับ ชอบกินเนื้อและเลือดของผู้ฝึกฝน เขาเป็นปรมาจารย์ระดับแปดได้ตั้งแต่อายุยังน้อย มีความเกี่ยวข้องกับวิชาลับนี้เป็นอย่างมากและถังฮ่าวหรานกล่าวอย่างขอโทษหวังเหลียนเฉิง “ขออภัยจริง ๆ วันนี้ลูกหมายังไม่ได้กินข้าว คุณลองดูว่าจะบอกกับปรมาจารย์หลินหน่อยได้หรือไม่”“ให้เขาช่วยแสดงน้ำใจในฐานะเจ้าบ้าน เลี้ยงข้าวลูกชายผมให้อิ่มท้องสักมื้อ?”การพูดจาแบบนี้ดูเกรงใจมาก แล้วก็วิปริตมาก หวังเหลียนเฉิงได้ยินก็รู้สึกขนหัวลุก เขาอยากจะปล่อยครอบครัวนี้เข้าไปจริง ๆแต่อย่างน้อยตนก็ควรจะต้องเสแสร้ง ถึงจะสามารถอุดปากนั่นของมู่หรงยิ่นได้...“พวกนายรอก่อนสักสามวัน หลังจากสามวัน พวกนายจะจัดการหลินหยางยังไงก็แล้วแต่เลย...”“แกอยากให้ลูกชายของฉันหิวตายใช่ไหม?”หลี่หรูเยว่สายตาเย็นชา โซ่ในมือส่งเสียงดังแกร๊ง ม๋อจื่อส่งเสียงคำรามออกจากปาก จ้องหวังเหลียนเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 534
ในเวลาเดียวกัน ที่ระเบียงของคฤหาสน์ข้าง ๆจ้าวเจิ้งฮ่าวสีหน้ามีความสุข “ไม่คาดคิดเลยว่าจะเป็นสามความดุร้ายแห่งซิ่นหลิน หลินหยางครั้งนี้แกต้องตายอย่างน่าอนาถมากแน่ ๆ ฉันอยากจะเห็นม๋อจื่อนั่น ค่อย ๆ กินหลินหยางทั้งเป็น!”จ้าวเจี้ยนชิงจ้องมองทั้งสามคนนั้น สีหน้าประหลาดใจ “สามคนนั้นฝีมือโหดเหี้ยมอำมหิต กำลังรบแข็งแกร่ง ฉันได้ยินมาว่า ทั้งสามคนนี้เคยจัดการปรมาจารย์เสวียนระดับหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บคนหนึ่งมาก่อน!”ทุกคนฮือฮาขึ้นมาแม้ว่าจะเป็นปรมาจารย์เสวียนระดับหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บ แต่นั่นก็คือปรมาจารย์เสวียนเชียวนะ!กำลังรบของทั้งสามคนแข็งแกร่งมากขนาดนี้!“ม๋อจื่อคนนี้ชื่นชอบการกินเนื้อมนุษย์” เว่ยเสี่ยวเตี๋ยกล่าวอย่างมีความสุข “ฉันอยากจะว่าถ้าหลินหยางตกอยู่ในมือของคนอำมหิตทั้งสามคนนี้ จะมีจุดจบยังไง!”“ตั้งใจดูละครเถอะ...”จ้าวเจี้ยนชิงยิ้มบาง ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความเฝ้ารอคอยและอีกด้านหนึ่ง หวังเหลียนเฉิงสีหน้าหวาดกลัว เขารู้สึกว่าเลือดภายในร่างกายไหลหายไปอย่างรวดเร็ว ยิ่งอ่อนแอขึ้นเรื่อย ๆ“หลินหยางกำลังฝึกฝนอยู่ด้านใน ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ พวกนายไปฆ่าเขาก่อน!”เขาคำรามอย่างส
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 535
“เข้าใจแล้ว แต่ว่าฉันอยากเห็นนายถูกกินทั้งเป็น”“แกมันไอ้บ้า เพื่อความสะใจเล็ก ๆ แค่นั้น แกต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ...” หวังเหลียนเฉิงโมโหจนแทบเสียสติ“ขออภัยด้วย ฉันเป็นคนใจแคบน่ะ”“แก แก ฉันผิดไปแล้ว ขอร้องแกรีบช่วยชีวิตฉันด้วยเถอะ!”“หลินหยาง นายท่านหลิน ผมไม่ควรล่วงเกินท่าน ผมขอร้องท่าน ลงมือเถอะ!”“หลินหยาง! แกไม่ลองคิดดูว่าถ้าฉันตายไปแล้วจะมีผลตามมายังไง?” หวังเหลียนเฉิงโมโหจนเสียสติ“ขออภัย ความสามารถฉันไม่เพียงพอ เป็นเพียงแค่ปรมาจารย์ระดับหกคนหนึ่งเท่านั้น ช่วยชีวิตนายไม่ได้จริง ๆ นายประเมินความสามารถของฉันสูงเกินไปแล้ว ฉันยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกสักหน่อย” หลินหยางยักไหล่ทั้งสองข้างกล่าวเมื่อเห็นว่าหลินหยางยังคงนิ่งเฉย และหวังเหลียนเฉิงรู้สึกได้ว่าพลังชีวิตนั่นกำลังหายไปอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเขากัดฟันกล่าว “มู่หรงยิ่นเพื่อช่วยชีวิตแก ถึงได้ยอมเสียสละอย่างมากมาย!”“แกเองไม่ลองคิดดูบ้าง! เธอเป็นผู้หญิงที่เป็นสายเลือดตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งของวงศ์ตระกูล จะมีปัญญาอะไรมาว่าจ้างปรมาจารย์ระดับแปดอย่างฉัน!”“หลินหยาง แกอยากจะเสียใจไปชั่วชีวิตเหรอ?!”“รีบช่วยฉันซิ! จากนั้นฉันจะเล่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 536
ทันทีที่เสียงพูดอันเรียบเฉยจบลง หลินหยางยืนอยู่ตรงนั้น พละกำลังแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง!บนระเบียงของคฤหาสน์หลังข้าง ๆ ทุกคนมีสีหน้าไร้วิญญาณ“พ่อ พ่อบอกไม่ใช่เหรอว่าการเลื่อนระดับขั้นมันยากมาก? ทำไมไอ้สารเลวนี่ถึงได้เลื่อนระดับขั้นอีกแล้วละ?”จ้าวเจิ้งฮ่าวกล่าวอย่างตกตะลึง“นี่มันเป็นไปไม่ได้...มัน มันทำได้ยังไง?”จ้าวเจี้ยนชิงตกตะลึงและประหลาดใจ กล่าวพึมพำ“หรือเป็นเพราะว่าลั่วหงอวี๋ช่วยมัน?” เว่ยเสี่ยวเตี๋ยกล่าวอย่างลังเล“ใช่ จะต้องเป็นลั่วหงอวี๋แน่! ไม่อย่างนั้นเพียงแค่จัดการกับอาการบาดเจ็บมันยังทำได้ยาก! จะมีปัญญาไปเลื่อนระดับขั้นได้ยังไง? บ้าเอ๊ย! ไอ้สารเลวนี่ทำไมถึงได้มีคนระดับสูงคอยช่วยเหลือตลอดเลยนะ?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าดูแย่ ในใจเดือดพล่านไปด้วยความริษยา!การเลื่อนระดับหนึ่งขั้นของปรมาจารย์แสนยากลำบาก ตนประสบกับความยากลำบากและอันตรายมากมายกว่าจะมีวันนี้ได้ ทำไมหลินหยางถึงทำได้ง่ายดายขนาดนี้!ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีพรสวรรค์ขั้นสุดยอด ไม่อย่างนั้นก็ต้องมียอดฝีมือคอยช่วยเหลือ!นี่จะต้องเป็นนังลั่วหงอวี๋ยื่นมือเข้าช่วยแน่นอน!“นังผู้หญิงแพศยาคนนี้ สมควรตายจริง ๆ...” จ้าวเจ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 537
ร่างกายที่แข็งแกร่งขั้นสุด ระดับพลังมีการเลื่อนระดับขั้นอีก แต่กลับยังไม่เคยแสดงพละกำลังอย่างสุดความสามารถ ในเวลานี้สาวเท้ายาวไปข้างหน้า มองข้ามทั้งสามคนถ้าหากพวกเขากล้าขวางทาง ถ้าอย่างนั้นก็ต้องตาย!“ฮึ ๆ แกยังคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะอยู่อีกเหรอไง? หรูหมิง มาฆ่าไอ้หมอนี่ด้วยกันก่อน ให้เขากลายเป็นอาหารของลูกชายฉัน!”ถังฮ่าวหรานตะโกนเสียงดัง หลี่หรูเยว่ปล่อยหวังเหลียนเฉิงก่อนหน้านี้หวังเหลียนเฉิงพูดว่าต้องการความช่วยเหลือ ตอนนี้กลับหลบหนีอย่างรวดเร็ว หลบไปไกล ๆ อีกด้านเพื่อทำแผลให้ตัวเองเมื่อเห็นหลินหยางถูกสามความดุร้ายโอบล้อม สีหน้าก็เผยให้เห็นความดีใจ “วันนี้ไอ้หมอนี่กล้าหลอกลวงฉัน? แกไม่ตายแล้วใครจะตาย!”คำพูดหยอกล้อที่เมื่อครู่นี้หลินหยางพูดกับตน ยังดังก้องอยู่ในหู ทำให้เขาโกรธแค้นเป็นอย่างยิ่ง ในเวลานี้เขาไม่อยากจะหนี แต่อยากเห็นหลินหยางตายไปด้วยตาตัวเอง!“วันนี้เลื่อนระดับขั้น ฆ่าพวกแกก่อนแล้วกัน เอามาเป็นหนูทดลองให้หมด!”หลินหยางที่เพิ่งเลื่อนระดับขั้นถูกขวางทาง หัวใจเต็มไปด้วยความโมโหและเจตนาการต่อสู้จากนั้นก็ลงมือทันที โดยไม่มีความซับซ้อนเลยแม้แต่น้อย พุ่งตรงเข้าไป
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 538
ยังไม่ทันพูดจบ ในสนามรบก็มีเสียงดังตูมดังลอยมา!“ยิ่งแข็งแกร่งยิ่งดี ลูกชายของฉันกินเลือดแล้วไม่แน่ว่าอาจจะสามารถหลุดพ้นจากวิชาลับด้วย! ทำให้ลูกชายของฉันกลายเป็นคนปกติ!”ดวงตาทั้งสองข้างของหลี่หรูเยว่เปล่งประกาย ราวกับว่าได้กินอาหารที่แข็งแกร่งอย่างหลินหยางแล้ว จะสามารถทำให้สติสัมปชัญญะของม๋อจื่อกลับคืนมาเป็นปกติได้!ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิง แต่กลับเป็นผู้นำ พุ่งตัวเข้าไปราวกับไม่ห่วงชีวิต ฟาดโซ่ที่อยู่ในมือออกไปหาหลินหยางอย่างรุนแรง!โซ่เส้นนี้ทำขึ้นมาจากวัสดุพิเศษ แม้แต่ม๋อจื่อก็ไม่สามารถดิ้นหลุดได้ การโจมตีครั้งนี้แฝงไปด้วยพละกำลังที่ไม่สามารถทัดเทียมได้ พุ่งตรงเข้าไปยังหัวของหลินหยาง“กินฉันแล้ว จะสามารถช่วยลูกชายแกได้? น่าขำ แกถูกคนหลอกแล้ว...”เมื่อหลินหยางได้ยินดังนั้นก็ตะลึงไปเล็กน้อย กวาดสายตามองม๋อจื่อที่ท่าทางไม่รู้ประสีประสาแวบหนึ่ง แล้วหัวเราะพรวดออกมาพร้อมทั้งส่ายหน้าแต่เขาคร้านที่จะอธิบาย โบกฝ่ามือ ใช้ร่างกายปะทะโซ่เหล็ก เมื่อทั้งสองสิ่งปะทะกันทำให้เกิดเสียงโลหะปะทะกันขึ้น!โซ่เหล็กลอยกระเด็นออกไป กระแทกโดนเข้ากับถังฮ่าวหรานที่อยู่ด้านข้างอย่างรุนแรงหน้าของเข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 539
ยิ่งเขาแข็งแกร่ง ถ้าอย่างนั้นก็ยิ่งไม่ควรเอาไว้!เมื่อคิดถึงเรื่องพวกนี้ เขาต้องมองหลินหยางที่ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก รู้สึกดีใจขึ้นในใจและในเวลานี้ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังตูมสนั่นหวั่นไหวขึ้น ไม่คิดเลยว่าดวงตาทั้งสองข้างของม๋อจื่อจะกลายเป็นสีแดง ราวกับกลายร่างเป็นสัตว์ร้ายจริง ๆ บนหมัด และข้อศอกของเขามีเกล็ดสีเขียวแวววาวคล้ายโลหะปรากฏขึ้น!จ้าวเจี้ยนชิงที่อยู่บนระเบียงของคฤหาสน์หลังข้าง ๆ หวังเหลียนเฉิงที่อยู่ตรงมุมหนึ่งของสนามรบ หน้าถอดสีทันที สัมผัสได้ถึงความกดดันอันรุนแรงกลุ่มหนึ่ง“แปลงอสูรสวรรค์! ตำนานเล่าขานเป็นเรื่องจริง!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวด้วยน้ำเสียงตกตะลึง“พ่อ แปลงอสูรสวรรค์คืออะไร?” จ้าวเจิ้งฮ่าวกล่าวอย่างสงสัยจ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าเคร่งขรึม “นั่นคือวิชาลับอย่างหนึ่ง ใช้เลือดของสัตว์ร้ายรวมเข้ากับในร่างกายที่มีพรสวรรค์ของมนุษย์ ถ้าหากพรสวรรค์นั่นสามารถฝืนทนไม่ตายได้ คนที่มีพรสวรรค์คนนั้นก็สามารถสืบทอดอานุภาพของสัตว์ร้ายต่อไปได้”“แต่สิ่งแลกเปลี่ยนกลับต้องเป็นเหมือนกับม๋อจื่อ ครึ่งคนครึ่งผี!”“ม๋อจื่อนี่เดิมทีฝึกฝนวิชาแปลงอสูรสวรรค์ มิน่าถึงต้องกินเลือดคนตลอด สัตว์
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 540
ในเวลานี้ ร่างกายของหลินหยางแผ่ซ่านพลังอำนาจที่น่าตกใจออกมา พลังแห่งสายเลือดระเบิดราวกับภูเขาไฟ เกิดเสียงคำรามของมังกร!นั่นคือเสียงความฮึกเหิมของพลัง ที่ส่งออกมาจากภายในร่างกายพลังแห่งสายเลือดของเขากับวิชามังกรคชสารเขย่าสวรรค์ทรงพลังมากเกินไป ประกอบกับร่างกายที่เปลี่ยนรูปร่างของเขาสามารถทนต่อแรงโจมตีแบบนี้ได้ ทันใดนั้นก็ระเบิดปรากฏการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ออกมา!ในเวลานี้ หัวใจของทุกคนเต้นตามการสั่นสะเทือน หัวใจราวกับจะระเบิดออก!“เกิดเรื่องอะไรขึ้น? เขาเลื่อนระดับขั้นอีกแล้วเหรอ?” จ้าวเจิ้งฮ่าวเดิมทีมีร่างกายอ่อนแอ ในเวลานี้กุมหัวใจอุทานด้วยความเจ็บปวด“นี่คือปรากฏการณ์สายเลือดพุ่งทะยานสู่สวรรค์!”จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวอย่างตกตะลึง“นั่นมันหมายความว่ายังไง?” เว่ยเสี่ยวเตี๋ยกำลังฝืนต้านทานพลังสั่นสะเทือนกลุ่มนั้น กล่าวถามด้วยสีหน้าซีดขาว“ร่างกายก็คือเรือสมบัติที่แล่นผ่านโลก มีความเร้นลับมากมาย เล่าขานกันว่าตอนที่ร่างกายทรงพลังเหนือกว่ามนุษย์ทั่วไป ก็จะเกิดปรากฏการณ์ประหลาดขึ้นมากมาย! เขา เขามีปรากฏการณ์ประหลาดแบบนี้ได้ยังไง!”ในใจของจ้าวเจี้ยนชิงเกิดความตื่นตระหนก เหลือเชื่อ
Latest chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 610
“ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 609
เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 608
“ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 607
“แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 606
ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 605
เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 604
“เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 603
ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 602
หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา
