บทที่ 438

“ติดกับง่ายขนาดนี้?”

จ้าวเจี้ยนชิงพลันดีใจอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา ราวนายพรานที่เห็นเหยื่อที่กำลังจะหลุดจากกับดัก ตกลงไปในอีกกับดักหนึ่งอีกครั้ง!

และกับดักนี้ จะต้อนหลินหยางไปสู่ทางตัน!

แม้ความสามารถของเว่ยจ้งสู้เขาที่เป็นนายพลแห่งกองทหารรักษาการณ์ไม่ได้ แต่นั่นก็เป็นถึงปรมาจารย์ลำดับหนึ่งแห่งเมืองลั่ว คนที่เพิ่งเข้าวงการมาใหม่แบบหลินหยางต้องเผชิญกับเว่ยจ้ง ก็เป็นได้แค่หิ่งห้อยที่คิดจะแข่งกับดวงอาทิตย์เท่านั้น

หลูอ้าวตงยิ้มบางๆ มองไปยังหลินหยางแล้วกล่าวเยาะหยันว่า “เจ้าเด็กนี่ยอมรับการประลองง่ายขนาดนี้ กลับทำให้ฉันรู้สึกไม่ค่อยภูมิใจขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว”

“แต่ว่าเว่ยจ้งทำได้ไม่เลว บันทึกเป็นความชอบให้เขาเรื่องหนึ่ง”

เดิมหากหลินหยางจะจากไปจริงๆ เขาก็ได้แต่ไม่สนใจกฎ ให้คนใช้กำลังสังหารเขา เพียงแต่ภายหลังตนก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนบางอย่างเพื่อปิดปากคนบางส่วน

นอกจากนี้ หลูอ้าวตงยังคงกริ่งเกรงต่อปรมาจารย์ระดับเสวียนที่อยู่เบื้องหลังหลินหยางอยู่บ้าง

ตอนนี้สามารถจัดการประลองได้อย่างราบรื่น ถือเป็นเรื่องที่นอกเหนือความคาดหมาย

“จดไว้ให้เขาแล้วล่ะครับ ดูถ้าคราวนี้เว่ยจ้งจะได้เป็นใหญ่เป็นโตแล้ว ผ