เข้าสู่ระบบแชร์
เจ้าสาวมาเฟีย [24] หื่นตอนเช้า
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-06 17:00:30
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [25] หึงแต่ปากแข็ง NC++
'ดูอนาคอนด้ายักษ์ของฉันดีกว่า เร้าใจกว่าโลมาที่เธออยากดูเยอะ'"ฉันเพิ่งอาบน้ำมา ไม่อยากอาบอีกรอบ" เธอหาเรื่องพูดเกลี่ยกล่อมให้แม็กซ์เวลล์หยุดความคิดเรื่องใต้สะดือลง นอกจากเขาจะไม่หยุดแล้วยังเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนออกอีกด้วย ไม่นานนักท่อนบนก็เปลือยเปล่า เผยเห็นผิวขาวและกล้ามหน้าท้องเรียงกันสวยงาม"ฉันก็เพิ่งอาบมาเหมือนกัน""ฉันหิวข้าวไม่ได้...หิวไส้กรอกยักษ์ของนาย" ประโยคหลังพูดเสียงแผ่ว ใบหน้าร้อนฉ่าเมื่อต้องเปรียบเปรยสิ่งนั้นของเขาเป็น 'ไส้กรอกยักษ์'"บางทีไส้กรอกยักษ์ของฉันอาจจะอร่อยกว่าอาหารเช้ามื้อนี้ก็ได้""นายหยุดความคิดเลยนะ รีบไปทานข้าวแล้วพาฉันไปดูโลมา""บอกแล้วไง ว่าดูอนาคอนดาของฉันดีกว่า""....""นอกจากจะเร้าใจแล้วยังทำให้...เสียวอีกต่างหาก" นัยน์ตาดำขลับจุดประกายความร้ายกาจออกมาอย่างปิดไม่มิด เธออยากลุกเดินออกไปจากสายตาคู่นี้ แต่ติดตรง...มีเขาใช้สองมือยันเตียงนอนกักขังเธอไว้ในอ้อมแขนเธออยากดูโลมา ไม่ใช่อนาคอนดายักษ์ของแม็กซ์เวลล์!"ฉันอยากดูโลมามากกว่า" "เดี๋ยวได้รู้ว่าระหว่างโลมาหรืออนาคอนดาจะเด็ดกว่า""อื้อ!" ความสยิวถูกกระตุ้นเมื่อริมฝีปากหยักได้รูปสัมผัสลงห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [26] ขี้เมาน้อย
เธอนอนคว่ำหน้าเล่นโทรศัพท์บนเตียงนอน ก่อนจะเลื่อนลงมาเห็นโพสต์แม็กซ์เวลล์เมื่อห้านาทีที่แล้ว เป็นรูปเธอที่กำลังยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายวิว ใต้รูปภาพไม่มีข้อความกำกับใดๆ มีเพียงคอมเมนต์จากคนรู้จักที่เข้ามาแซวเขาเท่านั้น เธอเผลอยิ้มออกมาคนเดียว หากแต่แววตากลับเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง เขาลงรูปเธอเพราะคิดว่าเธอเป็นณัชชา ซึ่งในความเป็นจริงเธอคือณิชา...ไม่รู้ว่าจะตักตวงช่วงเวลาแห่งความสุขได้อีกนานเท่าไร วันใดที่พี่สาวเธอกลับมา เธอต้องถอยกลับมาเป็นณิชา แล้วคืนตำแหน่งภรรยาให้คนที่ควรจะเป็นตั้งแต่แรก เธอใช้นิ้วลูบไล้รูปตัวเองบนหน้าจอสี่เหลี่ยมด้วยความรู้สึกหลากหลาย ก่อนที่ภาพนั้นจะเริ่มพร่ามัวเพราะมีของเหลวสีใสคลอรอบดวงตาครืด ครืด~เธอดึงสติกลับคืนมา เมื่อสายเรียกโทรศัพท์จากดรีมดังขึ้น "ฮัลโหลดรีม"(ไง ฮันนีมูนสนุกไหมจ๊ะ)"ก็งั้นๆ อะ"(แหม ฉันแอบไปส่อไอจีคุณแม็กซ์เวลล์มา นอกจากเขาจะลงรูปแกแล้ว ยังติดตามแค่แกคนเดียวอีกด้วยนะ)"แกรู้ได้ยังไง ไอจีเขาตั้งไพรเวทนิ"(ฉันติดตามเขาตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าเธอจะต้องแต่งงานกับเขาอีกยะ!)"คิก อย่างนั้นเหรอ"(แล้วแกจะเอายังไงเรื่องเขา ถ้าวันนึงพี่ณัชชากลับมา)"คงห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [27] ทำอาหารให้เมีย
สองวันต่อมา"ยอมออกมาเจอเพื่อนฝูงแล้วเหรอวะ นึกว่าติดเมียจนลืมเพื่อนไปละ" เสียงของอังเดรดังขึ้น หลังจากเห็นแม็กซ์เวลล์เดินเข้ามานั่งลงข้างๆ ออสติน ด้วยใบหน้านิ่งเรียบตามฉบับคนเย็นชา "ช่วงนี้งานยุ่ง""แล้วไปฮันนีมูนเป็นยังไงบ้าง สนุกไหม" มังกรถาม"ก็งั้นๆ" เขาโน้มตัวหยิบแก้วน้ำเมามาดื่ม สายตาจ้องมองณิชาที่กำลังนั่งดื่มกับเพื่อนอีกโต๊ะ ตอนแรกกะจะไม่มาที่นี่หรอก แต่เพราะณิชาบอกว่าอยากออกมาดื่มกับเพื่อน ครั้นไม่อนุญาตก็อ้อนวอน ทำสีหน้าน่าสงสาร จนสุดท้ายต้องยอมปล่อยมา เขาเลยถือโอกาสตรงนี้รับนัดเพื่อน เผื่อมาจับตาดูเธอ"ปากบอกงั้นๆ แต่ขยันลงรูปเมีย โธ่""ช่วงนี้สาวๆ เอาแต่มาถามหามึง จนพวกกูเนี่ยเริ่มรำคาญ เลยบอกไปว่ามึงแต่งงานแล้ว มึงคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่พวกกู...""พวกมึงทำถูกต้องแล้ว กูเองก็รำคาญผู้หญิงพวกนั้นเหมือนกัน"ประโยคนั้นของแม็กซ์เวลล์ ทำให้เหล่าแก๊งเพื่อนต่างมองหน้ากัน จากนั้นพลันสายตาไปหาเจ้าของคำพูดทันที ปกติแม็กซ์เวลล์ไม่เคยเอ่ยปากบอกรำคาญผู้หญิง ทว่าหลังกลับมาจากฮันนีมูนเพียงไม่กี่วัน เพื่อนของพวกเขาเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้เชียวหรือ"พูดแบบนี้หมายความว่ามึง...หลงรักเมียตัวเองเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [28] มาเฟียหลงเมีย
"อร่อยจัง ไม่ยักรู้ว่านายทำอาหารอร่อยขนาดนี้"แม็กซ์เวลล์ทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนณิชาเอ่ยชมซึ่งๆ หน้า เขาใช้ความเงียบเป็นตัวกลบเกลื่อนความรู้สึกเขินอาย สายตาคมเข้มจ้องมองคนตัวเล็กนั่งทานข้าวต้มปลาด้วยใบหน้าแต้มรอยยิ้ม"นายไม่กินเหรอ?""ไม่ละ""สักคำหน่อยนะ เดี๋ยวป้อน" เธอตักข้าวต้มปลาขึ้นมาเป่าให้หายร้อน จากนั้นจ่อไปยังริมฝีปากหยักของแม็กซ์เวลล์ "นะๆ นายยังไม่ได้กินอะไรเลย สักคำสองคำก็ยังดี""น่ารำคาญฉิบ" ปากบ่นแบบนั้น แต่ก็ยอมอ้าปากรับข้าวต้มปลาที่ณิชาตั้งใจป้อน หญิงสาวคลี่ยิ้มกว้าง ดีใจที่อีกฝ่ายยอมทานข้าว วันนี้ทั้งวันเธอยังไม่เห็นเขาทานอะไรเลย นอกจากกาแฟดำแก้วเดียวและล่าสุดคือเหล้า"เก่งมากเลย" เธอชมเขาอีกครั้ง พลางวางมือลงหัวของแม็กซ์เวลล์ด้วยความเอ็นดู ทำราวกับเขาเป็นเด็กน้อยคนหนึ่ง"เพื่อนเล่นเหรอ?""ไม่ใช่เพื่อนเล่น แต่เป็น...ผัวต่างหาก" "หึ เลิกเล่นแล้วกินข้าว" แม็กซ์เวลล์จับมือณิชาข้างที่วางไว้บนหัวตัวเองมากุมไว้ ไออุ่นจากฝ่ามือหนาพานทำหัวใจดวงน้อยสั่นไหว มาเฟียหนุ่มหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดข้าวที่ติดปากออกให้ณิชา "กินเลอะเป็นเด็กไปได้""ถึงจะเด็กแต่เด็ดนะ""กินข้าวมัวแต่พูดอยู่นั่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [29] สิ่งที่ปิดบัง
ครืด ครืด~"ฮัลโหลค่ะคุณแม่"(หนูณัชชารู้รึเปล่าจ๊ะ ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของแม็กซ์เวลล์เขา)"ไม่รู้เลยค่ะ เขาไม่เคยบอก"(ลูกชายคนนี้จริงๆ เลย วันสำคัญทั้งทีแต่ไม่เคยบอกเมียตัวเอง มันน่านัก)"ช่วงนี้เขายุ่งๆ อีกอย่างหนูไม่เคยถามเขาเรื่องนี้ด้วย"(แม็กซ์เวลล์ไม่ชอบฉลองวันเกิดแต่ไหนแต่ไร บอกว่ามันน่าเบื่อ พ่อกับแม่พยายามเกลี่ยกล่อมขอจัดให้หลายรอบแต่ก็โดนปฏิเสธทุกครั้ง ได้แต่ส่งของขวัญไปให้)"...."(ปีนี้แม็กซ์เวลล์แต่งงานแล้ว บางที ถ้าหนูณัชชาเป็นคนจัดทำเซอร์ไพรส์ให้ แม็กซ์เวลล์อาจจะชอบก็ได้)"หรือไม่หนูอาจจะโดนเขาดุกลับมาก็ได้" เธอพูดติดตลกใส่ปลายสาย น้ำเสียงของแม่แม็กซ์เวลล์ทำให้เธอรับรู้ถึงความเศร้าเจือออกมา แม้อีกฝ่ายไม่ได้พูดถึงความรู้สึกข้างใน...แต่เธอสัมผัสได้(ถ้าเป็นหนูณัชชา แม่ว่าแม็กซ์อาจจะดีใจก็ได้นะ) ปลายสายตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ก่อนหน้านี้คนสนิทลูกชายแอบถ่ายภาพน่ารักๆ ระหว่างทั้งสองคนมาให้ดูอยู่บ่อยครั้ง นั่นคือสัญญาณดีๆ ที่บ่งบอกว่าแม็กซ์เวลล์อาจกำลังมีใจให้ลูกสะใภ้เธอ"ไว้หนูจะลองทำเซอร์ไพรส์เขาดูนะคะ"(ขอบใจหนูณัชชามากเลยนะจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นแค่นี้นะ แม่ไม่กวนแล้ว)เธอวางสายจาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [30] จบเกมมาเฟีย
"ฮึก..." เธอวิ่งร้องไห้ลงมาจากชั้นสองโซนวีไอพีของไนต์คลับ แม้ผู้คนมากมายกำลังมองมายังเธออย่างให้ความสนใจ ทว่านาทีนี้ไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว ความอ่อนแอของเธอที่เก็บไว้ได้ปะทุออกมากลายเป็นบ่อน้ำตา ตอนนี้ความจริงที่เพิ่งรับรู้ไม่ต่างอะไรจากมีดเล่มหนึ่งที่กรีดลงกลางหัวใจจนรู้สึกปวดหนึบ แม็กซ์เวลล์รู้ทั้งรู้ว่าเธอเป็นใคร แต่ทว่าเขาก็ยังเลือกจะโกหก แสร้งมองเธอเป็นณัชชา ทั้งที่เป็นใครนั้นเขาเองรู้อยู่แก่ใจเขามัน...คนเห็นแก่ตัวหมับชายหนุ่มวิ่งตามมาคว้าแขนณิชาเอาไว้ สายตาคมเข้มจ้องมองใบหน้าสวยหวานแต่งแต้มด้วยคราบน้ำตาแทนที่จะเป็น...รอยยิ้มสดใส"ปะ...ปล่อย""คุยกันก่อน""ฮึก...มีอะไรต้องคุยกันอีก""กลับไปคุยกันที่บ้าน""ไม่ไป!" เธอพูดแล้วพยายามแกะมือของเขาที่พันธนาการแขนตนเองเอาไว้ออก นอกจากเขาจะไม่ยอมปล่อยแล้ว ยังใช้มืออีกข้างรวบมือข้างนั้นเธอไว้"มีอะไรก็กลับไปคุยกันที่บ้าน""บ้านเหรอ? บ้านที่เป็นเรือนหอของนายและพี่สาวฉันน่ะเหรอ เหอะ! ฟังดูตลกดีนะ""....""นายรู้ทั้งรู้ว่าฉันเป็นใคร แต่นายก็ยังเลือกที่จะปิดบังฉัน ฉันมันคงโง่มากสินะ ถึงได้โดนนายหลอกมาได้นานขนาดนี้""....""นายเห็นฉันเป็นอะไร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [31] นกน้อยโบยบิน
วันต่อมาแม็กซ์เวลล์เดินนำคนสนิทสองคนมายังหน้าประตูห้องของคอนโดมิเนียมณิชา ภายนอกที่นิ่งขรึมช่างแตกต่างจากภายในโดยสิ้นเชิง ยอมรับว่าเผลอคิดตามคำพูดของเพื่อนสนิท เขาอาจจะชะล่าใจที่เปิดกรงนกทิ้งเอาไว้ โดยไม่รู้เลยว่านกตัวนั้นจะเลือกอยู่ในกรงทองแสนสบายนั้นต่อหรือเลือกที่จะ...โบยบินไปพร้อมอิสรภาพที่โหยหามาโดยตลอดเขาหยิบคีย์การ์ดออกจากกระเป๋าเพื่อใช้เปิดประตูห้อง ทันทีที่ย่างก้าวเข้าไป ความเงียบงันได้เริ่มก่อตัวขึ้นมา ทั้งห้องแม้มีเฟอร์นิเจอร์ครบครัน ทว่ากลับเหมือนร้างไม่มีใครอยู่ เขาเดินเข้ามายังห้องนอน สายตาเพ่งมองเตียงนอนตรงหน้าทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยราวกับว่า...ห้องนี้ไม่มีใครอยู่ทันทีที่เขาเปิดตู้เสื้อผ้าออก หัวใจที่เคยเต้นแรงอยู่แล้ว ค่อยๆ เพิ่มพูลทวีรุนแรงขึ้นจนรู้สึกปวดหนึบ...เต้นแรงจนได้ยินเสียงดังลอดเข้าหูทั้งสองข้าง"หึ คิดดีแล้วเหรอที่หนีฉันไป" เขาพึมพำคนเดียวท่ามกลางความเงียบ ภาพวันวานเก่าๆ ที่เคยเกิดขึ้นสถานที่แห่งนี้เริ่มถูกขุดขึ้นมาอีกครั้ง เรี่ยวแรงค่อยๆ หดหายทำให้ขาทั้งสองของมาเฟียหนุ่มอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ไหว เริ่มทรุดนั่งลงเตียงนอน(ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย เจ้าสาวมาเฟีย [32] เรียนรู้ความรู้สึก
แม็กซ์เวลล์กลับมาบ้านในสภาพแตกต่างออกไปเช่นทุกวัน นัยน์ตาดำขลับกวาดมองรอบห้องนอนที่เคยมีเจ้าของรอยยิ้มสดใสอยู่ ทว่าตอนนี้กลับเหลือเพียงความว่างเปล่า ร่างสูงใหญ่ทิ้งตัวนั่งลงโซฟา หยิบบุหรี่ออกมาคาบไว้ในปากก่อนจะใช้ไฟแช็คลนปลายกระบอกจนควันสีเทาคลุ้งกระจาย เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา ทันทีที่เปิดหน้าจอ สิ่งแรกที่เขาเห็นเลยก็คือ...ภาพหน้าจอที่เขาใช้รูปณิชาตั้งเอาไว้ แวบแรกที่ได้เห็นหัวใจแกร่งเหมือนกำลังถูกบีบรัดจนรู้สึกปวดหนึบตรู๊ด ตรู๊ดดด~กลางวันยังปิดเครื่องอยู่เลย ทว่าพอมาตอนนี้เริ่มกลายเป็นติดต่อไม่ได้แล้วเสียอย่างนั้น เขาแค่นยิ้มออกมาคนเดียวท่ามกลางความมืด มือพลางยกปาดน้ำตาที่ไหลกลิ้งลงมาบนแก้มออก "หึ นี่มึงกำลังร้องไห้อยู่เหรอไอ้แม็กซ์"เขาพึมพำออกมา ก่อนจะเลื่อนปลายกระบอกของบุหรี่เข้าปากแล้วดูเอาควันสีเทา พ่นควันออกมา เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นเผลอทำให้เขาดีใจจนยิ้มออกมา ทว่ากลับต้องผิดหวัง เพราะเบอร์ที่ชูบนหน้าจอเป็นของออสติน"มีไร"(จะโทรมาถามว่าตายยัง)"ยัง"(คืนนี้มึงลืมนัดใช่ไหม)"นัดอะไร"(กูว่าแล้ว วันนี้พวกเรามีนัดดูการทดลองสินค้าตัวใหม่รวมถึงประชุมเรื่องสินค้าล็อตหน้าที่จะสั่งผล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
บทล่าสุด
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [16] ตอนจบ
หลายวันต่อมา"อื้อ...ทำอะไรของพี่เนี่ย" ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อโดนคนตัวเล็กเข้ามาปลุกโดยวิธีการจุ๊บแก้มซ้ำหลายๆ รอบ เธอมักเข้ามาปลุกเขาแบบนี้ทุกเช้า"ตื่นเร็วเช้าแล้ว" "ขอนอนต่ออีกห้านาทีนะ ผมเพลียมากเลย" คนฟังทำหน้านิ่ว ทุกครั้งที่เข้ามาปลุก เจเลอร์มักพูดแบบนี้เสมอและห้านาทีสำหรับเขาก็ไม่เคยมีอยู่จริง "ถ้านายไม่ตื่นฉันจะแอบหนีกลับไปกินข้าวที่คอนโดฉันนะ" ในเมื่อปลุกดีๆ ไม่ยอมตื่น ก็ต้องงัดไม้นี้ออกมาใช้ เจเลอร์เริ่มปรือตาขึ้นมาอย่างยากลำบากเมื่อคนรักขู่ตัวเองด้วยวิธีแบบนี้เหมือนทุกครั้ง "ทำไมชอบเอาเรื่องนี้มาขู่อยู่เรื่อยเลย""จะสิบโมงแล้ว ขืนให้นายนอนต่อไม่รู้ว่าเที่ยงจะตื่นไหม""ก็คนมันง่วงนิ""เมื่อคืนนายบอกว่าจะทำแค่รอบเดียวแต่นี่ปาไปตีสอง กว่าจะได้นอนจริงๆ ก็เกือบตีสาม ไม่แปลกหรอกที่นายจะง่วง"เธอเริ่มบ่นให้เจเลอร์ เมื่อคืนบทรักของเขาลากยาวมาถึงตีสอง กว่าจะทำความสะอาดร่างกายแล้วนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยระหว่างหลับก็ปาไปเกือบตีสามแล้วพอเช้ามาทำเป็นบ่นว่าง่วงนอน"ไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันแล้วมากินข้าว อาหารที่ฉันสั่งไปมาส่งแล้ว""รับทราบครับคุณเม
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [15] บอกรัก
สามวันต่อมา"รู้สึกยังไงบ้างที่มีผู้ชายโพสต์รูปลงไอจี" ณิชาที่กำลังเดินคล้องแขนดรีมเลือกซื้อของบนห้างสรรพสินค้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "เดี๋ยวเขาก็ลบออกไปเองแหละ""การที่ผู้ชายทำแบบนี้ฉันว่ามันชัดเจนแล้วนะว่าเจเลอร์อะ เขาคิดเหมือนกันกับแก""แต่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน" เธอพูดตัดพ้อออกมา"เมื่อก่อนเฮียแม็กซ์ก็เป็นเหมือนเจเลอร์ เขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน คนรอบข้างฉันบอกว่า เฮียแม็กซ์เป็นประเภทที่การกระทำชัดเจนกว่าคำพูด นานเหมือนกันกว่าเขาจะยอมสารภาพว่าคิดยังไงกับฉัน""ฉันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเจเลอร์จะคิดเหมือนกันกับฉัน" แม้การกระทำเขาจะชัดเจน แต่เธอก็ยังอยากได้ยินคำๆ นั้นจากปากของเขาเพื่อยืนยันว่าเขาคิดแบบเดียวกันกับเธอจริงๆแค่การกระทำมันวัดไม่ได้หรอกว่าเขาจะรักเธอ"ตอนแรกฉันก็คิดเหมือนกับเธอ ไม่อยากเข้าข้างตัวเองเหมือนกัน แต่เชื่อเถอะว่าสักวันเธอจะใจอ่อนให้เจเลอร์โดยไม่รู้ตัว" ณิชาพูดแล้วอมยิ้มกริ่ม ตอนแรกที่ดรีมเล่าเรื่องเจเลอร์มาหลอกเธอโกรธมาก แต่พอได้ฟังดรีมเล่าจนจบเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าเจเลอร์อาจจะมีใจให้ดรีมจริงๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ลงทุนโพสต์รูปเพื่อนสนิทเธอลงอินสต
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [14] พี่เป็นของผม
เช้าวันต่อมาแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยมหรูกระทบเข้ากับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่กำลังนอนหลับปุ๋ยบนเตียง เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะมีแสงแดดกำลังแยงตา เธอดึงตัวเองขึ้นจากหมอนใบใหญ่พลางมองไปรอบห้องนอน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือคอนโดของเจเลอร์ แล้วเธอก็นอนที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าเธอเลิกคิ้วขึ้นสูงเมื่อสายตาสะดุดเข้ากับแขนเสื้อเชิ้ต พอก้มมองสำรวจตัวเองถึงรู้ว่าเธอไม่ได้สวมชุดราตรีที่ใส่ไปร่วมงานการกุศลเมื่อคืน แกร๊ก"ตื่นแล้วเหรอ""อืม" เธอตอบสั้นๆ ในลำคอ"พี่ไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วกินข้าวสิ ผมทำข้าวต้มไว้ให้""นายทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ""ทำเป็นบางอย่าง ถ้าวันไหนไม่มีของในตู้เย็นหรือขี้เกียจทำก็ลงไปซื้อข้างล่างมากิน""เมื่อคืนนายเป็นคนเปลี่ยนชุดให้ฉันเหรอ""ใช่ ผมกลัวว่าพี่จะนอนไม่สบายตัวเลยเปลี่ยนให้"พอรู้ว่าเขาเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ใบหน้าก็เริ่มร้อนเห่อขึ้นมา เธอไม่พูดอะไรต่อจากนั้น เหวี่ยงเท้าทั้งสองลงสัมผัสพื้นเย็นเฉียบก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ หญิงสาวใช้เวลาล้างหน้าและแปรงฟันไม่ถึงสิบนาทีก็เสร็จ ร่างบางเดินออกมาจากห้องนอน สายตาจ้องมองเจเ
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [13] จะทำให้กลับมารักอีกครั้ง
เธอปลีกตัวจากเจเลอร์มาเข้าห้องน้ำเพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนเขาก็เอาแต่เดินตามราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก้าวออกมาล้างมือ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือแล้วทิ้งลงถังขยะจังหวะกำลังเดินออกไปเป็นต้องชะงัก เมื่อพิตต้า อดีตแฟนเก่าของเจเลอร์ได้เดินเข้ามาในห้องน้ำพอดี เธอและพิตต้ามองหน้ากัน แววตาอีกฝ่ายแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบเธอ"เดี๋ยวสิ" เสียงของพิตต้าทำให้ดรีมที่กำลังก้าวออกไปชะงักเท้าทั้งสองข้าง "...." เธอหมุนตัวกลับมาหาพิตต้าโดยไม่พูดอะไรกลับอีกฝ่าย"เธอเป็นอะไรกับเจเลอร์" "ไม่ได้เป็นอะไรกัน""ใส่สร้อยประจำตระกูลเขาบนคอขนาดนั้น แน่ใจเหรอว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน" พิตต้าพูดแล้วปรายสายตามองสร้อยประจำตระกูลที่คล้องบนคอของดรีม ขนาดเธอเป็นแฟนคนแรกของเจเลอร์ยังไม่เคยได้แตะต้อง ผิดกับดรีม"เขาให้ฉันใส่เอง""ถอดมันออกซะ" "ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอบอกด้วย หรือกำลังใช้สิทธิ์ของอดีตแฟนเก่าสั่งฉัน""แค่เขายอมให้เธอใส่สร้อยนั่น อย่าคิดว่าเขาจะรักเธอ""ต่อให้เขาไม่รักฉัน อีกไม่นานฉันกับเขาก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี ให้ส่งบัตรเชิญไปให้ไหม?""หมายความว่ายังไง" พิตต้าถอดสีหน้าเมื่อได้ยิ
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [12] คำขอโทษ
เธอกลับมาคอนโดด้วยสภาพไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร ร่างบางทรุดฮวบนั่งลงเตียงนอนราวคนหมดแรง ภาพเหตุการณ์ที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นลอยวนในหัวถึงตอนนี้จนพลอยทำให้รู้สึกเจ็บแปลบที่ก้อนเนื้อข้างซ้าย'ตลอดเวลาที่ผ่านมา...นายเคยรักฉันบ้างไหม''ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมคิดอะไรกับพี่'เป็นเธอสินะที่คิดเองมาโดยตลอดว่าเจเลอร์จะมีใจให้ เธอคิดเข้าข้างตัวเองทั้งนั้น ไม่น่าคาดหวังอะไรจากเขาเลย ยิ่งคาดหวังมาก...ยิ่งผิดหวังมากเธอเลื่อนมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่ไหลกลิ้งลงมาบนแก้มออก เรื่องที่ทำให้เธอเสียใจมากที่สุดไม่ใช่เรื่องโดนปฏิเสธ แต่เป็นเรื่องที่เขาเข้าหาเธอเพื่อหวังล่าแต้มเก็บคะแนน แล้วเขาก็ทำสำเร็จ ไม่โทษเขาหรอก เพราะเธอมันโง่เองที่ดูเจเลอร์ไม่ออกครืด ครืด~เสียงโทรศัพท์ช่วยฉุดรั้งเธอออกจากภวังค์ความคิด พอเห็นว่าเป็นมีนาโทรมาจึงรีบจัดการกับความรู้สึกแล้วปัดหน้าจอเพื่อรับสาย"ว่าไงมีนา"(แกอยู่ไหน กลับแล้วเหรอ?)"อืม ใช่ ฉันรู้สึกปวดหัวนิดหน่อยเลยกลับมาพัก"(พวกฉันก็นึกว่าแกหายไปไหน)"ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกก่อน"(ไม่เป็นไร กินยาแล้วพักผ่อนเถอะ ฉันขอไปสนุกต่อก่อน)เธอวางสายลงจากมีนาแล้วพาตัวเองเดินเข้าไปอาบน้ำเพื่อเตรี
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [11] เกมล่าแต้ม
ภายในรถหรูของเจเลอร์ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ ดรีมลอบมองคนข้างกายเป็นระยะด้วยความเป็นห่วง เธอเข้าใจเขาดีว่าการเผชิญหน้ากับอดีตที่แสนเจ็บปวดนั้นมันรู้สึกยังไง เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรจนกว่าอารมณ์ของเจเลอร์จะกลับมาคงที่เหมือนเดิมเธอดึงสายตาจากวิวนอกกระจกมามองเจเลอร์ ซึ่งเลื่อนมือมาจับมือเธอไปกุมไว้บนตักเขา เธอมองต่ำมายังมือที่ประสานกันเป็นหนึ่งพร้อมหัวใจที่ไหววูบ"ขอจับมือได้ไหม""อืม นายโอเคขึ้นแล้วใช่ไหม""ทำไมผมต้องไม่โอเคด้วย" เขาถามกลับพร้อมเบือนใบหน้าไปมองดรีม ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองถนนแล้วเอ่ยอีกประโยค "พี่เป็นห่วงผมเหรอ""ใครบอกว่าฉันเป็นห่วงนาย""แววตาพี่มันฟ้องผมแบบนั้น""ก็แค่แววตาที่ใช้มอง จะอะไรนักหนา" "หึ เป็นห่วงก็แค่ยอมรับมาตรงๆ ไม่เห็นต้องโกหกเลย" เธอไม่ตอบอะไรเจเลอร์กลับ เอื้อมมือที่เหลืออีกข้างไปเปิดเพลงฟัง อย่างน้อยอาจทำให้คนข้างๆ ผ่อนคลายลงจากเรื่องก่อนหน้านี้"พี่รู้รึยังว่างานแต่งงานของเราถูกเลื่อนเข้ามาแล้วนะ""อะไรนะ?" "ตอนพี่กำลังซื้อของ พ่อผมโทรมาบอกว่าจะเลื่อนงานแต่งเข้ามา""เมื่อไหร่""อีกสองเดือน""ไหนตอนแรกว่าบอกปีหน้าไง""ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พวกท่านคงคิ
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [10] อดีตของเจเลอร์
วันต่อมาดรีมปรือดวงตาขึ้นมาอย่างยากลำบากหลังจากนอนหลับมาหลายชั่วโมง เธอมองข้างกายที่ว่างเปล่า ก่อนจะค่อยๆ ดึงตัวเองขึ้นแล้วมองหาเจเลอร์ เวลาบนผนังห้องบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว"หรือจะตื่นแล้ว" เธอพึมพำออกมาคนเดียว จากนั้นเหวี่ยงขาทั้งสองลงสัมผัสพื้นเย็นแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวดวงตากลมโตมองสะท้อนตัวเองผ่านกระจกตรงหน้า เธออยู่ในชุดของเจเลอร์และรอยต่างๆ บนคอก็เป็นฝีมือเขาทั้งนั้น หลังจากทำอะไรเสร็จเรียบร้อยเตรียมเดินออกมา ประตูห้องน้ำก็ได้ถูกเปิดโดยเจเลอร์แกร๊ก"อยู่นี่เองนึกว่าหายไปไหน""มีอะไรเหรอ?"เจเลอร์ยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาดรีมที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เขาใช้สองมือยันขอบเคาน์เตอร์เพื่อขังหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน"ผมนึกว่าพี่แอบหนีกลับไปแล้ว""ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ" "ถึงว่าทำไมตัวพี่หอมจัง" "ฉันว่านายเริ่มเหมือนโรคจิตเข้าไปทุกวันแล้วนะ""หึ" เจเลอร์ระบายยิ้ม ก่อนจะเลื่อนมือมาเชยคางมนขึ้นให้สบตา จากนั้นค่อยๆ โน้มใบหน้าลงไปหาแล้วใช้ริมฝีปากสัมผัสลงหน้าผากบาง เคลื่อนมาหอมแก้มทั้งสองข้าง และจบลงที่ริมฝีปากสีระเรื่อ "ทำไมพี่น่ารักขนาดนี้""อารมณ์ไหนมาชมก
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [09] ทวนความจำ NC++
เจเลอร์เอาแต่นั่งมองหญิงสาวตรงหน้าทานอาหารเงียบๆ โดยไม่พูดจาอะไร ความเงียบของเขาพลอยทำให้ดรีมรู้สึกอึดอัดและเสียความเป็นตัวเองในเวลาเดียวกัน เธอเงยหน้าขึ้นมองเจเลอร์ แล้วเอ่ยถาม"นายมีอะไรรึเปล่า ทำไมถึงเอาแต่มองหน้าฉัน""แค่คิดไม่ถึงว่าคนที่ผมต้องแต่งงานด้วย จะเป็นพี่""ฉันเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน""ผมอิ่มแล้ว เรากลับกันเถอะ""แต่ว่านายยังไม่ได้กินสักคำเลย" "เพราะผมรอกินพี่อยู่ไง" คำตอบของเจเลอร์ทำให้ดรีมชะงัก หัวใจดวงเล็กพันกระตุก เธอสบตากับเขา นัยน์ตาสีดำของเขาไม่ต่างจากเสือร้ายที่กำลังเฝ้ามองเหยื่อเพื่อรอตะครุบชายหนุ่มรุ่นน้องดึงตัวเองขึ้นจากเก้าอี้ เข้ามาดึงตัวหญิงสาวขึ้นแล้วเดินออกจากห้องอาหาร ดรีมพยายามแกะมือเจเลอร์ที่พันธนาการข้อมือตัวเองออก ทว่ากลับไม่เป็นผล"เจเลอร์ ปล่อยฉันนะ""กลับกับผม""ไม่เป็นไร ฉันมีคนขับรถอยู่""บอกเขาว่าผมจะเป็นส่ง" "แต่...""คืนนี้พี่ต้องโดนลงโทษ" เขาพูดโดยไม่สบตากับดรีม สองเท้าตวัดเดินมายังลานจอดรถของโรงแรมแล้วพบเข้ากับคนขับรถของดรีม "เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง""ได้ครับ" คนขับรถของดรีมตอบรับเจเลอร์ไปอย่างง่ายดาย เจเลอร์พาดรีมมายังรถหรูราคาแพงของตน ท
เจ้าสาวมาเฟีย เจเลอร์-ดรีม [08] คืนนี้เตรียมโดนลงโทษ
หลายชั่วโมงต่อมาแก่นกายขนาดใหญ่กระตุกหงึกหงักภายในร่องรักคับแคบ น้ำเชื้อจากชายหนุ่มพุ่งกระจายใส่เครื่องป้องกันทุกหยาดหยดพร้อมเสียงครางหนักแน่น เจเลอร์เลื่อนมือมาถอนแก่นกายออก เนื้อตัวเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อจากการร่วมรักกับหญิงสาวดรีมนอนหายใจหอบเหนื่อย บทรักที่บรรเลงมาหลายชั่วโมงทำให้เธอหมดแรง ผิดกับเจเลอร์ เขายังดูปกติ ราวกับร่างกายทำจากเหล็ก "อ๊ะ! นะ...นายจะพาฉันไปไหน" เอ่ยถามด้วยความตกใจ อยู่ดีๆ เจเลอร์ก็ช้อนร่างเธอในท่าเจ้าสาว"พาไปล้างตัว""ไม่ต้อง เดี๋ยวฉัน...""อย่าดื้อ" เสียงเข้มปรามกลับมา ทำให้ดรีมนิ่งลง ดวงตากลมโตช้อนมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลา ไม่อยากเชื่อเลยว่าหลายชั่วโมงที่ผ่านมาเธอจะยอมให้เจเลอร์เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ พอยาปลุกเซ็กซ์หมดฤทธิ์ กลับรู้สึกเขินอายและวางตัวกับเขาไม่ถูกเสียอย่างนั้นเจเลอร์วางเธอลงในอ่างอาบน้ำหรู โดยเขาเองก็เข้ามานั่งซ้อนข้างหลัง หัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำเมื่อก้นตัวเองสัมผัสกับสิ่งนั้นของเขา "อันที่จริงฉันทำเองก็ได้นะ""ผมเห็นพี่เหนื่อย เลยอยากอาบน้ำให้""....""ผมทำแรงไปไหม" คำถามของเจเลอร์ ทำให้ดรีมไปต่อไม่ถูก ใบหน้าขาวเนียนค่อยๆ แดงระเรื่อขึ้นมาด้วย
