Home / มาเฟีย / เจ้าสาวมาเฟีย / เจ้าสาวมาเฟีย [23] เปิดตัว?

Share

เจ้าสาวมาเฟีย [23] เปิดตัว?

last update Last Updated: 2025-03-06 16:57:02

ระหว่างเดินเล่นตามชายหาด ผู้ชายที่เดินสวนกันไปมาต่างจับจ้องมายังณิชาด้วยแววตาเป็นประกาย หากแต่ต้องรีบหลบไปเมื่อแม็กซ์เวลล์ตวัดสายตาคมเข้มกลับ ส่วนณิชาไม่รู้ตัวเพราะมัวแต่ก้มหน้าดูรูปถ่ายในกล้องอยู่

"นายถ่ายรูปสวยมากเลยนะแม็กซ์เวลล์ เหมือนช่างภาพมืออาชีพแหนะ" เธอเอ่ยปากชมพลางยิ้มออกมาโดยไม่มองหน้าอีกฝ่าย

"...." ทว่ามาเฟียกลับไม่พูดอะไรเพียงแค่ปรายสายตามองมาเท่านั้น เขายกแขนโอบไหล่ณิชา ทำให้เธอละความสนใจจากรูปถ่าย เงยหน้าขึ้นมาเขา แต่ก็ไม่ได้ปริปากว่าอะไร หันกลับมาสนใจรูปถ่ายต่อ

"หล่อจัง"

"นั่นสิ เสียดายมีแฟนแล้ว"

ณิชาหันขวับตามเสียงสนทนา พบว่ามีสองสาวสวยกำลังพูดคุยเป็นภาษาไทย โดยสายตามองมายังเธอและแม็กซ์เวลล์

"แฟนเขามองแรงมากเลยอะ"

"ขอมองเป็นอาหารตาหน่อยก็ไม่ได้ ไปเถอะ" พูดจบสองสาวก็เดินออกไป โดยมีสายตาของณิชาคอยมองตามจนเหลียวหลัง แม็กซ์เวลล์หันมามองคนตัวเล็ก

"เป็นอะไร"

"มีผู้หญิงมองนาย"

"แล้ว?"

"บางทีนายควรติดกระดุมขึ้นอีกเม็ดนะ"

"ไร้สาระ"

"ตามใจนายแล้วกัน"

"หึ เธอหึงฉันเหรอ?" คิ้วดกเข้มเลิกสูงพร้อมเอ่ยถามคนตัวเล็กข้างกาย

"ใครหึงนาย ไม่มีหรอก"

"ก็เธอไงกำลึงหึงฉัน"

"ขี้เกียจต่อปากต
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [24] หื่นตอนเช้า

    แม็กซ์เวลล์พาณิชามาทายอาหารค่ำที่ห้องอาหารสุดหรูใต้น้ำที่สามารถมองเห็นปลาหลากหลายสายพันธุ์ หญิงสาวกวาดสายตามองด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ใบหน้ายิ้มบานไม่หุบตลอดทางระหว่างเดินมายังโต๊ะที่จองเอาไว้"สวยจัง""ชอบเหรอ?""ชอบมาก รู้ไหมว่าฉันเคยฝันอยากนั่งทานอาหารใต้ทะเลมานานแล้ว ไม่คิดว่าวันนี้ฝันของฉันจะกลายเป็นจริง""หึ" แม็กซ์เวลล์ลอบมองณิชาเป็นระยะ เธอกำลังตื่นเต้นกับบรรยากาศแปลกใหม่ที่เขาพามาสัมผัส ไม่นานก็มาถึงโต๊ะทั้งคู่เริ่มสั่งอาหารมาทาน เมื่อสั่งอาหารเสร็จ ณิชารีบหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปบรรยากาศภายในห้องอาหารสุดหรูทันที ตั้งแต่เข้ามาที่นี่กระทั่งตอนนี้เธอยังไม่ยอมหุบยิ้ม"แม็กซ์เวลล์...""เอาโทรศัพท์มา" เขาเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทัน โดยที่ณิชาไม่ต้องพูดให้จบประโยค รู้ดีว่าเธอต้องการให้เขาทำอะไร "รู้งาน"เขายกโทรศัพท์เครื่องหรูของณิชาขึ้นมาเพื่อถ่ายรูปให้เธอ ทุกครั้งที่มองรอยยิ้มเธอผ่านหน้าจอสี่เหลี่ยมมันพลอยทำให้หัวใจแกร่งสั่นไหวตาม เขายื่นโทรศัพท์คืนณิชาหลังจากถ่ายรูปให้เธอเสร็จ "แปลกนะ ทั้งที่เธอแต่งงานแล้วแท้ๆ แต่กลับไม่เคยโพสต์รูปสามีลงโซเชียลเลย"ประโยคนั้นของแม็กซ์เวลล์ ทำให้ณิชาชะ

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [25] หึงแต่ปากแข็ง NC++

    'ดูอนาคอนด้ายักษ์ของฉันดีกว่า เร้าใจกว่าโลมาที่เธออยากดูเยอะ'"ฉันเพิ่งอาบน้ำมา ไม่อยากอาบอีกรอบ" เธอหาเรื่องพูดเกลี่ยกล่อมให้แม็กซ์เวลล์หยุดความคิดเรื่องใต้สะดือลง นอกจากเขาจะไม่หยุดแล้วยังเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนออกอีกด้วย ไม่นานนักท่อนบนก็เปลือยเปล่า เผยเห็นผิวขาวและกล้ามหน้าท้องเรียงกันสวยงาม"ฉันก็เพิ่งอาบมาเหมือนกัน""ฉันหิวข้าวไม่ได้...หิวไส้กรอกยักษ์ของนาย" ประโยคหลังพูดเสียงแผ่ว ใบหน้าร้อนฉ่าเมื่อต้องเปรียบเปรยสิ่งนั้นของเขาเป็น 'ไส้กรอกยักษ์'"บางทีไส้กรอกยักษ์ของฉันอาจจะอร่อยกว่าอาหารเช้ามื้อนี้ก็ได้""นายหยุดความคิดเลยนะ รีบไปทานข้าวแล้วพาฉันไปดูโลมา""บอกแล้วไง ว่าดูอนาคอนดาของฉันดีกว่า""....""นอกจากจะเร้าใจแล้วยังทำให้...เสียวอีกต่างหาก" นัยน์ตาดำขลับจุดประกายความร้ายกาจออกมาอย่างปิดไม่มิด เธออยากลุกเดินออกไปจากสายตาคู่นี้ แต่ติดตรง...มีเขาใช้สองมือยันเตียงนอนกักขังเธอไว้ในอ้อมแขนเธออยากดูโลมา ไม่ใช่อนาคอนดายักษ์ของแม็กซ์เวลล์!"ฉันอยากดูโลมามากกว่า" "เดี๋ยวได้รู้ว่าระหว่างโลมาหรืออนาคอนดาจะเด็ดกว่า""อื้อ!" ความสยิวถูกกระตุ้นเมื่อริมฝีปากหยักได้รูปสัมผัสลงห

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [26] ขี้เมาน้อย

    เธอนอนคว่ำหน้าเล่นโทรศัพท์บนเตียงนอน ก่อนจะเลื่อนลงมาเห็นโพสต์แม็กซ์เวลล์เมื่อห้านาทีที่แล้ว เป็นรูปเธอที่กำลังยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายวิว ใต้รูปภาพไม่มีข้อความกำกับใดๆ มีเพียงคอมเมนต์จากคนรู้จักที่เข้ามาแซวเขาเท่านั้น เธอเผลอยิ้มออกมาคนเดียว หากแต่แววตากลับเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง เขาลงรูปเธอเพราะคิดว่าเธอเป็นณัชชา ซึ่งในความเป็นจริงเธอคือณิชา...ไม่รู้ว่าจะตักตวงช่วงเวลาแห่งความสุขได้อีกนานเท่าไร วันใดที่พี่สาวเธอกลับมา เธอต้องถอยกลับมาเป็นณิชา แล้วคืนตำแหน่งภรรยาให้คนที่ควรจะเป็นตั้งแต่แรก เธอใช้นิ้วลูบไล้รูปตัวเองบนหน้าจอสี่เหลี่ยมด้วยความรู้สึกหลากหลาย ก่อนที่ภาพนั้นจะเริ่มพร่ามัวเพราะมีของเหลวสีใสคลอรอบดวงตาครืด ครืด~เธอดึงสติกลับคืนมา เมื่อสายเรียกโทรศัพท์จากดรีมดังขึ้น "ฮัลโหลดรีม"(ไง ฮันนีมูนสนุกไหมจ๊ะ)"ก็งั้นๆ อะ"(แหม ฉันแอบไปส่อไอจีคุณแม็กซ์เวลล์มา นอกจากเขาจะลงรูปแกแล้ว ยังติดตามแค่แกคนเดียวอีกด้วยนะ)"แกรู้ได้ยังไง ไอจีเขาตั้งไพรเวทนิ"(ฉันติดตามเขาตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าเธอจะต้องแต่งงานกับเขาอีกยะ!)"คิก อย่างนั้นเหรอ"(แล้วแกจะเอายังไงเรื่องเขา ถ้าวันนึงพี่ณัชชากลับมา)"คงห

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [27] ทำอาหารให้เมีย

    สองวันต่อมา"ยอมออกมาเจอเพื่อนฝูงแล้วเหรอวะ นึกว่าติดเมียจนลืมเพื่อนไปละ" เสียงของอังเดรดังขึ้น หลังจากเห็นแม็กซ์เวลล์เดินเข้ามานั่งลงข้างๆ ออสติน ด้วยใบหน้านิ่งเรียบตามฉบับคนเย็นชา "ช่วงนี้งานยุ่ง""แล้วไปฮันนีมูนเป็นยังไงบ้าง สนุกไหม" มังกรถาม"ก็งั้นๆ" เขาโน้มตัวหยิบแก้วน้ำเมามาดื่ม สายตาจ้องมองณิชาที่กำลังนั่งดื่มกับเพื่อนอีกโต๊ะ ตอนแรกกะจะไม่มาที่นี่หรอก แต่เพราะณิชาบอกว่าอยากออกมาดื่มกับเพื่อน ครั้นไม่อนุญาตก็อ้อนวอน ทำสีหน้าน่าสงสาร จนสุดท้ายต้องยอมปล่อยมา เขาเลยถือโอกาสตรงนี้รับนัดเพื่อน เผื่อมาจับตาดูเธอ"ปากบอกงั้นๆ แต่ขยันลงรูปเมีย โธ่""ช่วงนี้สาวๆ เอาแต่มาถามหามึง จนพวกกูเนี่ยเริ่มรำคาญ เลยบอกไปว่ามึงแต่งงานแล้ว มึงคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่พวกกู...""พวกมึงทำถูกต้องแล้ว กูเองก็รำคาญผู้หญิงพวกนั้นเหมือนกัน"ประโยคนั้นของแม็กซ์เวลล์ ทำให้เหล่าแก๊งเพื่อนต่างมองหน้ากัน จากนั้นพลันสายตาไปหาเจ้าของคำพูดทันที ปกติแม็กซ์เวลล์ไม่เคยเอ่ยปากบอกรำคาญผู้หญิง ทว่าหลังกลับมาจากฮันนีมูนเพียงไม่กี่วัน เพื่อนของพวกเขาเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้เชียวหรือ"พูดแบบนี้หมายความว่ามึง...หลงรักเมียตัวเองเห

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [28] มาเฟียหลงเมีย

    "อร่อยจัง ไม่ยักรู้ว่านายทำอาหารอร่อยขนาดนี้"แม็กซ์เวลล์ทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนณิชาเอ่ยชมซึ่งๆ หน้า เขาใช้ความเงียบเป็นตัวกลบเกลื่อนความรู้สึกเขินอาย สายตาคมเข้มจ้องมองคนตัวเล็กนั่งทานข้าวต้มปลาด้วยใบหน้าแต้มรอยยิ้ม"นายไม่กินเหรอ?""ไม่ละ""สักคำหน่อยนะ เดี๋ยวป้อน" เธอตักข้าวต้มปลาขึ้นมาเป่าให้หายร้อน จากนั้นจ่อไปยังริมฝีปากหยักของแม็กซ์เวลล์ "นะๆ นายยังไม่ได้กินอะไรเลย สักคำสองคำก็ยังดี""น่ารำคาญฉิบ" ปากบ่นแบบนั้น แต่ก็ยอมอ้าปากรับข้าวต้มปลาที่ณิชาตั้งใจป้อน หญิงสาวคลี่ยิ้มกว้าง ดีใจที่อีกฝ่ายยอมทานข้าว วันนี้ทั้งวันเธอยังไม่เห็นเขาทานอะไรเลย นอกจากกาแฟดำแก้วเดียวและล่าสุดคือเหล้า"เก่งมากเลย" เธอชมเขาอีกครั้ง พลางวางมือลงหัวของแม็กซ์เวลล์ด้วยความเอ็นดู ทำราวกับเขาเป็นเด็กน้อยคนหนึ่ง"เพื่อนเล่นเหรอ?""ไม่ใช่เพื่อนเล่น แต่เป็น...ผัวต่างหาก" "หึ เลิกเล่นแล้วกินข้าว" แม็กซ์เวลล์จับมือณิชาข้างที่วางไว้บนหัวตัวเองมากุมไว้ ไออุ่นจากฝ่ามือหนาพานทำหัวใจดวงน้อยสั่นไหว มาเฟียหนุ่มหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดข้าวที่ติดปากออกให้ณิชา "กินเลอะเป็นเด็กไปได้""ถึงจะเด็กแต่เด็ดนะ""กินข้าวมัวแต่พูดอยู่นั่น

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [29] สิ่งที่ปิดบัง

    ครืด ครืด~"ฮัลโหลค่ะคุณแม่"(หนูณัชชารู้รึเปล่าจ๊ะ ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของแม็กซ์เวลล์เขา)"ไม่รู้เลยค่ะ เขาไม่เคยบอก"(ลูกชายคนนี้จริงๆ เลย วันสำคัญทั้งทีแต่ไม่เคยบอกเมียตัวเอง มันน่านัก)"ช่วงนี้เขายุ่งๆ อีกอย่างหนูไม่เคยถามเขาเรื่องนี้ด้วย"(แม็กซ์เวลล์ไม่ชอบฉลองวันเกิดแต่ไหนแต่ไร บอกว่ามันน่าเบื่อ พ่อกับแม่พยายามเกลี่ยกล่อมขอจัดให้หลายรอบแต่ก็โดนปฏิเสธทุกครั้ง ได้แต่ส่งของขวัญไปให้)"...."(ปีนี้แม็กซ์เวลล์แต่งงานแล้ว บางที ถ้าหนูณัชชาเป็นคนจัดทำเซอร์ไพรส์ให้ แม็กซ์เวลล์อาจจะชอบก็ได้)"หรือไม่หนูอาจจะโดนเขาดุกลับมาก็ได้" เธอพูดติดตลกใส่ปลายสาย น้ำเสียงของแม่แม็กซ์เวลล์ทำให้เธอรับรู้ถึงความเศร้าเจือออกมา แม้อีกฝ่ายไม่ได้พูดถึงความรู้สึกข้างใน...แต่เธอสัมผัสได้(ถ้าเป็นหนูณัชชา แม่ว่าแม็กซ์อาจจะดีใจก็ได้นะ) ปลายสายตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ก่อนหน้านี้คนสนิทลูกชายแอบถ่ายภาพน่ารักๆ ระหว่างทั้งสองคนมาให้ดูอยู่บ่อยครั้ง นั่นคือสัญญาณดีๆ ที่บ่งบอกว่าแม็กซ์เวลล์อาจกำลังมีใจให้ลูกสะใภ้เธอ"ไว้หนูจะลองทำเซอร์ไพรส์เขาดูนะคะ"(ขอบใจหนูณัชชามากเลยนะจ๊ะ ถ้าอย่างนั้นแค่นี้นะ แม่ไม่กวนแล้ว)เธอวางสายจาก

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [30] จบเกมมาเฟีย

    "ฮึก..." เธอวิ่งร้องไห้ลงมาจากชั้นสองโซนวีไอพีของไนต์คลับ แม้ผู้คนมากมายกำลังมองมายังเธออย่างให้ความสนใจ ทว่านาทีนี้ไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว ความอ่อนแอของเธอที่เก็บไว้ได้ปะทุออกมากลายเป็นบ่อน้ำตา ตอนนี้ความจริงที่เพิ่งรับรู้ไม่ต่างอะไรจากมีดเล่มหนึ่งที่กรีดลงกลางหัวใจจนรู้สึกปวดหนึบ แม็กซ์เวลล์รู้ทั้งรู้ว่าเธอเป็นใคร แต่ทว่าเขาก็ยังเลือกจะโกหก แสร้งมองเธอเป็นณัชชา ทั้งที่เป็นใครนั้นเขาเองรู้อยู่แก่ใจเขามัน...คนเห็นแก่ตัวหมับชายหนุ่มวิ่งตามมาคว้าแขนณิชาเอาไว้ สายตาคมเข้มจ้องมองใบหน้าสวยหวานแต่งแต้มด้วยคราบน้ำตาแทนที่จะเป็น...รอยยิ้มสดใส"ปะ...ปล่อย""คุยกันก่อน""ฮึก...มีอะไรต้องคุยกันอีก""กลับไปคุยกันที่บ้าน""ไม่ไป!" เธอพูดแล้วพยายามแกะมือของเขาที่พันธนาการแขนตนเองเอาไว้ออก นอกจากเขาจะไม่ยอมปล่อยแล้ว ยังใช้มืออีกข้างรวบมือข้างนั้นเธอไว้"มีอะไรก็กลับไปคุยกันที่บ้าน""บ้านเหรอ? บ้านที่เป็นเรือนหอของนายและพี่สาวฉันน่ะเหรอ เหอะ! ฟังดูตลกดีนะ""....""นายรู้ทั้งรู้ว่าฉันเป็นใคร แต่นายก็ยังเลือกที่จะปิดบังฉัน ฉันมันคงโง่มากสินะ ถึงได้โดนนายหลอกมาได้นานขนาดนี้""....""นายเห็นฉันเป็นอะไร

    Last Updated : 2025-03-06
  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจ้าสาวมาเฟีย [31] นกน้อยโบยบิน

    วันต่อมาแม็กซ์เวลล์เดินนำคนสนิทสองคนมายังหน้าประตูห้องของคอนโดมิเนียมณิชา ภายนอกที่นิ่งขรึมช่างแตกต่างจากภายในโดยสิ้นเชิง ยอมรับว่าเผลอคิดตามคำพูดของเพื่อนสนิท เขาอาจจะชะล่าใจที่เปิดกรงนกทิ้งเอาไว้ โดยไม่รู้เลยว่านกตัวนั้นจะเลือกอยู่ในกรงทองแสนสบายนั้นต่อหรือเลือกที่จะ...โบยบินไปพร้อมอิสรภาพที่โหยหามาโดยตลอดเขาหยิบคีย์การ์ดออกจากกระเป๋าเพื่อใช้เปิดประตูห้อง ทันทีที่ย่างก้าวเข้าไป ความเงียบงันได้เริ่มก่อตัวขึ้นมา ทั้งห้องแม้มีเฟอร์นิเจอร์ครบครัน ทว่ากลับเหมือนร้างไม่มีใครอยู่ เขาเดินเข้ามายังห้องนอน สายตาเพ่งมองเตียงนอนตรงหน้าทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยราวกับว่า...ห้องนี้ไม่มีใครอยู่ทันทีที่เขาเปิดตู้เสื้อผ้าออก หัวใจที่เคยเต้นแรงอยู่แล้ว ค่อยๆ เพิ่มพูลทวีรุนแรงขึ้นจนรู้สึกปวดหนึบ...เต้นแรงจนได้ยินเสียงดังลอดเข้าหูทั้งสองข้าง"หึ คิดดีแล้วเหรอที่หนีฉันไป" เขาพึมพำคนเดียวท่ามกลางความเงียบ ภาพวันวานเก่าๆ ที่เคยเกิดขึ้นสถานที่แห่งนี้เริ่มถูกขุดขึ้นมาอีกครั้ง เรี่ยวแรงค่อยๆ หดหายทำให้ขาทั้งสองของมาเฟียหนุ่มอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ไหว เริ่มทรุดนั่งลงเตียงนอน(ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท

    Last Updated : 2025-03-06

Latest chapter

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [16] ตอนจบ

    หลายวันต่อมา"อื้อ...ทำอะไรของพี่เนี่ย" ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อโดนคนตัวเล็กเข้ามาปลุกโดยวิธีการจุ๊บแก้มซ้ำหลายๆ รอบ เธอมักเข้ามาปลุกเขาแบบนี้ทุกเช้า"ตื่นเร็วเช้าแล้ว" "ขอนอนต่ออีกห้านาทีนะ ผมเพลียมากเลย" คนฟังทำหน้านิ่ว ทุกครั้งที่เข้ามาปลุก เจเลอร์มักพูดแบบนี้เสมอและห้านาทีสำหรับเขาก็ไม่เคยมีอยู่จริง "ถ้านายไม่ตื่นฉันจะแอบหนีกลับไปกินข้าวที่คอนโดฉันนะ" ในเมื่อปลุกดีๆ ไม่ยอมตื่น ก็ต้องงัดไม้นี้ออกมาใช้ เจเลอร์เริ่มปรือตาขึ้นมาอย่างยากลำบากเมื่อคนรักขู่ตัวเองด้วยวิธีแบบนี้เหมือนทุกครั้ง "ทำไมชอบเอาเรื่องนี้มาขู่อยู่เรื่อยเลย""จะสิบโมงแล้ว ขืนให้นายนอนต่อไม่รู้ว่าเที่ยงจะตื่นไหม""ก็คนมันง่วงนิ""เมื่อคืนนายบอกว่าจะทำแค่รอบเดียวแต่นี่ปาไปตีสอง กว่าจะได้นอนจริงๆ ก็เกือบตีสาม ไม่แปลกหรอกที่นายจะง่วง"เธอเริ่มบ่นให้เจเลอร์ เมื่อคืนบทรักของเขาลากยาวมาถึงตีสอง กว่าจะทำความสะอาดร่างกายแล้วนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยระหว่างหลับก็ปาไปเกือบตีสามแล้วพอเช้ามาทำเป็นบ่นว่าง่วงนอน"ไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันแล้วมากินข้าว อาหารที่ฉันสั่งไปมาส่งแล้ว""รับทราบครับคุณเม

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [15] บอกรัก

    สามวันต่อมา"รู้สึกยังไงบ้างที่มีผู้ชายโพสต์รูปลงไอจี" ณิชาที่กำลังเดินคล้องแขนดรีมเลือกซื้อของบนห้างสรรพสินค้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "เดี๋ยวเขาก็ลบออกไปเองแหละ""การที่ผู้ชายทำแบบนี้ฉันว่ามันชัดเจนแล้วนะว่าเจเลอร์อะ เขาคิดเหมือนกันกับแก""แต่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน" เธอพูดตัดพ้อออกมา"เมื่อก่อนเฮียแม็กซ์ก็เป็นเหมือนเจเลอร์ เขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน คนรอบข้างฉันบอกว่า เฮียแม็กซ์เป็นประเภทที่การกระทำชัดเจนกว่าคำพูด นานเหมือนกันกว่าเขาจะยอมสารภาพว่าคิดยังไงกับฉัน""ฉันไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเจเลอร์จะคิดเหมือนกันกับฉัน" แม้การกระทำเขาจะชัดเจน แต่เธอก็ยังอยากได้ยินคำๆ นั้นจากปากของเขาเพื่อยืนยันว่าเขาคิดแบบเดียวกันกับเธอจริงๆแค่การกระทำมันวัดไม่ได้หรอกว่าเขาจะรักเธอ"ตอนแรกฉันก็คิดเหมือนกับเธอ ไม่อยากเข้าข้างตัวเองเหมือนกัน แต่เชื่อเถอะว่าสักวันเธอจะใจอ่อนให้เจเลอร์โดยไม่รู้ตัว" ณิชาพูดแล้วอมยิ้มกริ่ม ตอนแรกที่ดรีมเล่าเรื่องเจเลอร์มาหลอกเธอโกรธมาก แต่พอได้ฟังดรีมเล่าจนจบเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าเจเลอร์อาจจะมีใจให้ดรีมจริงๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ลงทุนโพสต์รูปเพื่อนสนิทเธอลงอินสต

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [14] พี่เป็นของผม

    เช้าวันต่อมาแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยมหรูกระทบเข้ากับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่กำลังนอนหลับปุ๋ยบนเตียง เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะมีแสงแดดกำลังแยงตา เธอดึงตัวเองขึ้นจากหมอนใบใหญ่พลางมองไปรอบห้องนอน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือคอนโดของเจเลอร์ แล้วเธอก็นอนที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าเธอเลิกคิ้วขึ้นสูงเมื่อสายตาสะดุดเข้ากับแขนเสื้อเชิ้ต พอก้มมองสำรวจตัวเองถึงรู้ว่าเธอไม่ได้สวมชุดราตรีที่ใส่ไปร่วมงานการกุศลเมื่อคืน แกร๊ก"ตื่นแล้วเหรอ""อืม" เธอตอบสั้นๆ ในลำคอ"พี่ไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วกินข้าวสิ ผมทำข้าวต้มไว้ให้""นายทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ""ทำเป็นบางอย่าง ถ้าวันไหนไม่มีของในตู้เย็นหรือขี้เกียจทำก็ลงไปซื้อข้างล่างมากิน""เมื่อคืนนายเป็นคนเปลี่ยนชุดให้ฉันเหรอ""ใช่ ผมกลัวว่าพี่จะนอนไม่สบายตัวเลยเปลี่ยนให้"พอรู้ว่าเขาเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ใบหน้าก็เริ่มร้อนเห่อขึ้นมา เธอไม่พูดอะไรต่อจากนั้น เหวี่ยงเท้าทั้งสองลงสัมผัสพื้นเย็นเฉียบก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ หญิงสาวใช้เวลาล้างหน้าและแปรงฟันไม่ถึงสิบนาทีก็เสร็จ ร่างบางเดินออกมาจากห้องนอน สายตาจ้องมองเจเ

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [13] จะทำให้กลับมารักอีกครั้ง

    เธอปลีกตัวจากเจเลอร์มาเข้าห้องน้ำเพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนเขาก็เอาแต่เดินตามราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก้าวออกมาล้างมือ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือแล้วทิ้งลงถังขยะจังหวะกำลังเดินออกไปเป็นต้องชะงัก เมื่อพิตต้า อดีตแฟนเก่าของเจเลอร์ได้เดินเข้ามาในห้องน้ำพอดี เธอและพิตต้ามองหน้ากัน แววตาอีกฝ่ายแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบเธอ"เดี๋ยวสิ" เสียงของพิตต้าทำให้ดรีมที่กำลังก้าวออกไปชะงักเท้าทั้งสองข้าง "...." เธอหมุนตัวกลับมาหาพิตต้าโดยไม่พูดอะไรกลับอีกฝ่าย"เธอเป็นอะไรกับเจเลอร์" "ไม่ได้เป็นอะไรกัน""ใส่สร้อยประจำตระกูลเขาบนคอขนาดนั้น แน่ใจเหรอว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน" พิตต้าพูดแล้วปรายสายตามองสร้อยประจำตระกูลที่คล้องบนคอของดรีม ขนาดเธอเป็นแฟนคนแรกของเจเลอร์ยังไม่เคยได้แตะต้อง ผิดกับดรีม"เขาให้ฉันใส่เอง""ถอดมันออกซะ" "ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอบอกด้วย หรือกำลังใช้สิทธิ์ของอดีตแฟนเก่าสั่งฉัน""แค่เขายอมให้เธอใส่สร้อยนั่น อย่าคิดว่าเขาจะรักเธอ""ต่อให้เขาไม่รักฉัน อีกไม่นานฉันกับเขาก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี ให้ส่งบัตรเชิญไปให้ไหม?""หมายความว่ายังไง" พิตต้าถอดสีหน้าเมื่อได้ยิ

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [12] คำขอโทษ

    เธอกลับมาคอนโดด้วยสภาพไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร ร่างบางทรุดฮวบนั่งลงเตียงนอนราวคนหมดแรง ภาพเหตุการณ์ที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นลอยวนในหัวถึงตอนนี้จนพลอยทำให้รู้สึกเจ็บแปลบที่ก้อนเนื้อข้างซ้าย'ตลอดเวลาที่ผ่านมา...นายเคยรักฉันบ้างไหม''ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมคิดอะไรกับพี่'เป็นเธอสินะที่คิดเองมาโดยตลอดว่าเจเลอร์จะมีใจให้ เธอคิดเข้าข้างตัวเองทั้งนั้น ไม่น่าคาดหวังอะไรจากเขาเลย ยิ่งคาดหวังมาก...ยิ่งผิดหวังมากเธอเลื่อนมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่ไหลกลิ้งลงมาบนแก้มออก เรื่องที่ทำให้เธอเสียใจมากที่สุดไม่ใช่เรื่องโดนปฏิเสธ แต่เป็นเรื่องที่เขาเข้าหาเธอเพื่อหวังล่าแต้มเก็บคะแนน แล้วเขาก็ทำสำเร็จ ไม่โทษเขาหรอก เพราะเธอมันโง่เองที่ดูเจเลอร์ไม่ออกครืด ครืด~เสียงโทรศัพท์ช่วยฉุดรั้งเธอออกจากภวังค์ความคิด พอเห็นว่าเป็นมีนาโทรมาจึงรีบจัดการกับความรู้สึกแล้วปัดหน้าจอเพื่อรับสาย"ว่าไงมีนา"(แกอยู่ไหน กลับแล้วเหรอ?)"อืม ใช่ ฉันรู้สึกปวดหัวนิดหน่อยเลยกลับมาพัก"(พวกฉันก็นึกว่าแกหายไปไหน)"ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกก่อน"(ไม่เป็นไร กินยาแล้วพักผ่อนเถอะ ฉันขอไปสนุกต่อก่อน)เธอวางสายลงจากมีนาแล้วพาตัวเองเดินเข้าไปอาบน้ำเพื่อเตรี

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [11] เกมล่าแต้ม

    ภายในรถหรูของเจเลอร์ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ ดรีมลอบมองคนข้างกายเป็นระยะด้วยความเป็นห่วง เธอเข้าใจเขาดีว่าการเผชิญหน้ากับอดีตที่แสนเจ็บปวดนั้นมันรู้สึกยังไง เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรจนกว่าอารมณ์ของเจเลอร์จะกลับมาคงที่เหมือนเดิมเธอดึงสายตาจากวิวนอกกระจกมามองเจเลอร์ ซึ่งเลื่อนมือมาจับมือเธอไปกุมไว้บนตักเขา เธอมองต่ำมายังมือที่ประสานกันเป็นหนึ่งพร้อมหัวใจที่ไหววูบ"ขอจับมือได้ไหม""อืม นายโอเคขึ้นแล้วใช่ไหม""ทำไมผมต้องไม่โอเคด้วย" เขาถามกลับพร้อมเบือนใบหน้าไปมองดรีม ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองถนนแล้วเอ่ยอีกประโยค "พี่เป็นห่วงผมเหรอ""ใครบอกว่าฉันเป็นห่วงนาย""แววตาพี่มันฟ้องผมแบบนั้น""ก็แค่แววตาที่ใช้มอง จะอะไรนักหนา" "หึ เป็นห่วงก็แค่ยอมรับมาตรงๆ ไม่เห็นต้องโกหกเลย" เธอไม่ตอบอะไรเจเลอร์กลับ เอื้อมมือที่เหลืออีกข้างไปเปิดเพลงฟัง อย่างน้อยอาจทำให้คนข้างๆ ผ่อนคลายลงจากเรื่องก่อนหน้านี้"พี่รู้รึยังว่างานแต่งงานของเราถูกเลื่อนเข้ามาแล้วนะ""อะไรนะ?" "ตอนพี่กำลังซื้อของ พ่อผมโทรมาบอกว่าจะเลื่อนงานแต่งเข้ามา""เมื่อไหร่""อีกสองเดือน""ไหนตอนแรกว่าบอกปีหน้าไง""ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พวกท่านคงคิ

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [10] อดีตของเจเลอร์

    วันต่อมาดรีมปรือดวงตาขึ้นมาอย่างยากลำบากหลังจากนอนหลับมาหลายชั่วโมง เธอมองข้างกายที่ว่างเปล่า ก่อนจะค่อยๆ ดึงตัวเองขึ้นแล้วมองหาเจเลอร์ เวลาบนผนังห้องบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว"หรือจะตื่นแล้ว" เธอพึมพำออกมาคนเดียว จากนั้นเหวี่ยงขาทั้งสองลงสัมผัสพื้นเย็นแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวดวงตากลมโตมองสะท้อนตัวเองผ่านกระจกตรงหน้า เธออยู่ในชุดของเจเลอร์และรอยต่างๆ บนคอก็เป็นฝีมือเขาทั้งนั้น หลังจากทำอะไรเสร็จเรียบร้อยเตรียมเดินออกมา ประตูห้องน้ำก็ได้ถูกเปิดโดยเจเลอร์แกร๊ก"อยู่นี่เองนึกว่าหายไปไหน""มีอะไรเหรอ?"เจเลอร์ยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาดรีมที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เขาใช้สองมือยันขอบเคาน์เตอร์เพื่อขังหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน"ผมนึกว่าพี่แอบหนีกลับไปแล้ว""ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ" "ถึงว่าทำไมตัวพี่หอมจัง" "ฉันว่านายเริ่มเหมือนโรคจิตเข้าไปทุกวันแล้วนะ""หึ" เจเลอร์ระบายยิ้ม ก่อนจะเลื่อนมือมาเชยคางมนขึ้นให้สบตา จากนั้นค่อยๆ โน้มใบหน้าลงไปหาแล้วใช้ริมฝีปากสัมผัสลงหน้าผากบาง เคลื่อนมาหอมแก้มทั้งสองข้าง และจบลงที่ริมฝีปากสีระเรื่อ "ทำไมพี่น่ารักขนาดนี้""อารมณ์ไหนมาชมก

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [09] ทวนความจำ NC++

    เจเลอร์เอาแต่นั่งมองหญิงสาวตรงหน้าทานอาหารเงียบๆ โดยไม่พูดจาอะไร ความเงียบของเขาพลอยทำให้ดรีมรู้สึกอึดอัดและเสียความเป็นตัวเองในเวลาเดียวกัน เธอเงยหน้าขึ้นมองเจเลอร์ แล้วเอ่ยถาม"นายมีอะไรรึเปล่า ทำไมถึงเอาแต่มองหน้าฉัน""แค่คิดไม่ถึงว่าคนที่ผมต้องแต่งงานด้วย จะเป็นพี่""ฉันเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน""ผมอิ่มแล้ว เรากลับกันเถอะ""แต่ว่านายยังไม่ได้กินสักคำเลย" "เพราะผมรอกินพี่อยู่ไง" คำตอบของเจเลอร์ทำให้ดรีมชะงัก หัวใจดวงเล็กพันกระตุก เธอสบตากับเขา นัยน์ตาสีดำของเขาไม่ต่างจากเสือร้ายที่กำลังเฝ้ามองเหยื่อเพื่อรอตะครุบชายหนุ่มรุ่นน้องดึงตัวเองขึ้นจากเก้าอี้ เข้ามาดึงตัวหญิงสาวขึ้นแล้วเดินออกจากห้องอาหาร ดรีมพยายามแกะมือเจเลอร์ที่พันธนาการข้อมือตัวเองออก ทว่ากลับไม่เป็นผล"เจเลอร์ ปล่อยฉันนะ""กลับกับผม""ไม่เป็นไร ฉันมีคนขับรถอยู่""บอกเขาว่าผมจะเป็นส่ง" "แต่...""คืนนี้พี่ต้องโดนลงโทษ" เขาพูดโดยไม่สบตากับดรีม สองเท้าตวัดเดินมายังลานจอดรถของโรงแรมแล้วพบเข้ากับคนขับรถของดรีม "เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง""ได้ครับ" คนขับรถของดรีมตอบรับเจเลอร์ไปอย่างง่ายดาย เจเลอร์พาดรีมมายังรถหรูราคาแพงของตน ท

  • เจ้าสาวมาเฟีย   เจเลอร์-ดรีม [08] คืนนี้เตรียมโดนลงโทษ

    หลายชั่วโมงต่อมาแก่นกายขนาดใหญ่กระตุกหงึกหงักภายในร่องรักคับแคบ น้ำเชื้อจากชายหนุ่มพุ่งกระจายใส่เครื่องป้องกันทุกหยาดหยดพร้อมเสียงครางหนักแน่น เจเลอร์เลื่อนมือมาถอนแก่นกายออก เนื้อตัวเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อจากการร่วมรักกับหญิงสาวดรีมนอนหายใจหอบเหนื่อย บทรักที่บรรเลงมาหลายชั่วโมงทำให้เธอหมดแรง ผิดกับเจเลอร์ เขายังดูปกติ ราวกับร่างกายทำจากเหล็ก "อ๊ะ! นะ...นายจะพาฉันไปไหน" เอ่ยถามด้วยความตกใจ อยู่ดีๆ เจเลอร์ก็ช้อนร่างเธอในท่าเจ้าสาว"พาไปล้างตัว""ไม่ต้อง เดี๋ยวฉัน...""อย่าดื้อ" เสียงเข้มปรามกลับมา ทำให้ดรีมนิ่งลง ดวงตากลมโตช้อนมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลา ไม่อยากเชื่อเลยว่าหลายชั่วโมงที่ผ่านมาเธอจะยอมให้เจเลอร์เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ พอยาปลุกเซ็กซ์หมดฤทธิ์ กลับรู้สึกเขินอายและวางตัวกับเขาไม่ถูกเสียอย่างนั้นเจเลอร์วางเธอลงในอ่างอาบน้ำหรู โดยเขาเองก็เข้ามานั่งซ้อนข้างหลัง หัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำเมื่อก้นตัวเองสัมผัสกับสิ่งนั้นของเขา "อันที่จริงฉันทำเองก็ได้นะ""ผมเห็นพี่เหนื่อย เลยอยากอาบน้ำให้""....""ผมทำแรงไปไหม" คำถามของเจเลอร์ ทำให้ดรีมไปต่อไม่ถูก ใบหน้าขาวเนียนค่อยๆ แดงระเรื่อขึ้นมาด้วย

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status