Share

บทที่ 720 สัญญาณเตือนที่เข้าใจผิด

Penulis: สาวน้อยสุดจี๊ด
มาร์คอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นสีหน้าของแอเรียน “ถ้าอย่างนั้น พวกเราขอตัวกลับก่อนนะครับ ขอบคุณครับคุณหมอ”

ใบหน้าที่ร้อนรุ่มของแอเรียนค่อย ๆ กลับคืนสู่สภาพปกติ แพทย์ไม่เห็นต้องพูดถึงเรื่องเซ็กส์ด้วยซ้ำ เธอตระหนักดีถึงเรื่องนั้นอยู่แล้ว ยิ่งพูดมันออกมาก็ยิ่งน่าอายมากขึ้นเท่านั้น…

“เธอจะหน้าแดงทำไม?” มาร์คถามเพื่อล้อเลียนเธออย่างตั้งใจ

เธอมองออกไปนอกหน้าต่างและแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ฉันเปล่าซะหน่อย ที่โรงพยาบาลนั้นอุ่นไปหน่อย ฉันจึงรู้สึกร้อนเพราะเสื้อผ้าที่หนาเกินไปเหล่านี้ มันผิดตรงไหน?”

เนื่องจากการเดินทางไปที่โรงพยาบาลกลางดึกมาร์คจึงตื่นสายกว่าปกติในเช้าวันถัดมา กว่าเขาจะถึงออฟฟิศก็เกือบจะ 10 โมงเช้าแล้ว เขาเพิ่งก้าวออกจากลิฟต์เมื่อเดวี่ เลขาของเขา ทักทายเขาและพูดว่า “คุณเทรมอนต์ คุณคาเมรานมาพบคุณครับ”

คุณคาเมราน จะเป็นใครไปได้อีกนอกจากเฮเลน?

มาร์คไม่แปลกใจเลย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เฮเลนมาพบเขาลับหลังแอเรียน "เข้าใจแล้ว"

เมื่อเขาเข้าไปในห้องทำงานของเขา เฮเลนก็กำลังพลิกหน้านิตยสารแฟชั่นบนโต๊ะกาแฟ

เธอลุกขึ้นเมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาและยิ้ม “มาร์ค คุณมาช้าจัง”

เขายกมือขึ้นชี้ให้
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 721 จุดอ่อนของเขาคืออะไร?

    แอรี่หน้าซีด เธอรู้ว่าเฮเลนกำลังพูดความจริง ในอดีต เฮเลนจะโกรธมากทุกครั้งที่เธอทำผิดพลาด อย่างไรก็ตาม ตลอดกระบวนการประกันตัวเธอออกจากคุกเฮเลนยังคงสงบนิ่ง แอเรียนก็เป็นลูกสาวของเฮเลนเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้เฮเลนยังคงละทิ้งแอเรียนไป สั้น ๆ ก็คือเฮเลนเป็นคนที่เย็นชาและโหดร้าย แอรี่เริ่มรู้สึกหวาดกลัวเมื่อเธอนึกถึงสิ่งเหล่านี้ เธอคว้าแขนเสื้อของเฮเลนและพูดว่า “แม่… ฉันผิดเอง ฉันจะไม่ทำมันอีก ฉันสัญญาว่าต่อจากนี้ไปฉันจะฟังแม่ แม่… แม่ช่วยอ้อนวอนพี่มาร์คที่รักให้พาพ่อออกจากคุกด้วยได้ไหม? พ่อต้องติดคุกเพราะฉัน ได้โปรดเถอะ ฉันขอร้อง…”เฮเลนไม่ได้รู้สึกอะไรอีกแล้วเมื่อเธอนึกถึงฌอง “มันไม่ได้ง่ายสำหรับฉันกว่าที่จะช่วยเธอได้และเธอยังต้องการให้ฉันช่วยพ่อเธออีกเหรอ? เธอคิดว่าฉันสามารถทำตามใจชอบงั้นเหรอ? เธอคิดว่าเธอสามารถทำตามใจชอบได้เหรอ? ฉันไม่ได้โง่ขนาดที่จะประกันตัวพ่อของเธอออกจากคุก มันจะยิ่งน่ารำคาญขึ้นไปอีกถ้ามีปรสิตตัวอื่นมารบกวนฉัน หากเธอต้องการชีวิตที่สงบสุข ฟังฉันนะ ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเถอะ ถ้าเธอยังคิดที่จะไม่เชื่อฟังฉันก็อย่ามาปรากฏในชีวิตฉันอีกเลย”แอรี่พยักหน้าซ้ำ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 722 วันส่งท้ายปีเก่า

    วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า ทิฟฟานี่รู้สึกประหม่าเล็กน้อย โดยปกติพวกเขาจะหยุดเป็นเวลาสามวัน เธอควรจะกลับไปที่บ้านของตระกูลเวสต์กับแจ็คสัน แต่ดูเหมือนแจ็คสันจะค่อนข้างแน่วแน่ที่จะไม่กลับบ้านในช่วงวันส่งท้ายปีเก่าและอีสเตอร์เมื่อเธอตื่นแต่เช้า เธอก็โทรหาแอเรียนเพื่อขอความช่วยเหลือ “ที่รัก ตอนนี้ฉันควรทำอย่างไรดี? ฉันต้องการกลับไปที่บ้านของตระกูลเวสต์ในวันส่งท้ายปีเก่า ฉันอยากกลับบ้านไปหาแม่เหมือนกัน แต่แจ็คสันแกล้งหลับตลอด เขาไม่อยากจะตื่นจนถึงตอนนี้ ฉันเครียดมาก เขายังคงทะเลาะกับพ่อแม่ของเขา มันคงจะไม่เหมาะสมถ้าฉันไม่ไปเยี่ยมพวกเขาเลย แต่มันคงจะน่าอึดอัดใจถ้าฉันจะไปคนเดียว”แอเรียนก็คิดไม่ออกเหมือนกัน “เธอสามารถสนับสนุนสามีของเธอหรือเพิกเฉยต่อความอึดอัดใจและกลับไปที่บ้านของตระกูลเวสต์เพียงลำพัง ฉันก็คิดไม่ออกแล้วเหมือนกัน ท้ายที่สุด เรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นกับฉัน อย่างไรก็ตาม การโทรมาของเธอได้เตือนฉันว่าฉันต้องโทรหาคุณย่าและถามเกี่ยวกับเธอในภายหลัง เธอไปคุยกับแจ็คสันและหาทางแก้ไขเรื่องนี้เสียนะ”ทิฟฟานี่หงุดหงิดเมื่อวางสาย เธอไปที่เตียงแล้วดึงผ้าห่มออก “แจ็คสัน ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 723 การยืนกรานของลินน์

    แอเรียนอยู่ในห้องอาหารชั้นล่างพลางลังเลเล็กน้อยขณะมองหาหมายเลขของเฮเลน เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินมาร์คบอกเธอว่าเฮเลนถามถึงเธอ เธอได้รู้สึกถึงความรักของครอบครัวเมื่อเธอได้พบกับคุณย่าอีกครั้ง บางที นั่นอาจเป็นเหตุผลที่เธอไม่รังเกียจเฮเลนเท่าเมื่อก่อน ในท้ายที่สุด เธอเพียงแต่ส่งข้อความถึงเฮเลนเพื่ออวยพรเขาในวันส่งท้ายปีเก่า…เฮเลนอารมณ์ดีมากหลังจากที่เธอได้รับข้อความของแอเรียน หลังจากที่เธอตอบข้อความของแอเรียนแล้วเธอก็กลับไปทำในสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ก่อนหน้านี้ ซึ่งก็คือ เธอกำลังช่วยแอรี่เก็บของ วันนี้แอรี่จะไปต่างประเทศ ทุกอย่างถูกจัดเตรียมและจัดการพร้อมแล้วก่อนที่พวกเขาจะออกจากบ้าน แอรี่ยังคงประท้วง “แม่… จริงหรือที่ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้กลับบ้านจนกว่าฉันจะเรียนจบ? ไหน ๆ ฉันก็ยอมที่จะไปแล้ว ทำไมแม่ถึงไม่ยอมให้ฉันได้เจอมาร์คที่รัก? ทำไมแม่ถึงไม่ไปเยี่ยมแอเรียนล่ะ? ฉันแค่จะมองมาร์คที่รักจากระยะไกล ได้ไหม?”สีหน้าของเฮเลนแย่ลง “เราได้พูดถึงเรื่องนี้แล้ว มันเป็นไปไม่ได้ ฉันจะไม่ไปเยี่ยมแอเรียนด้วยเหตุผลนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะได้พบกับมาร์ค” เฮเลนรู้ว่าเธอต้องแน่วแน่ ตอน

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 724 แผนชั่วร้ายของลินน์

    แจ็คสันรู้สึกหมดหนทาง "ฮัลโหล?"เสียงของลินน์ดังขึ้นจากปลายสาย “ทำไมคุณยังไม่มาอีก?”คำถามนั้นแปลกมาก ทิฟฟานี่กำลังสับสน พวกเขาได้วางแผนที่จะเจอกันลับ ๆ เหรอ? เธอหยิกแขนแจ็คสันอย่างแรงแจ็คสันที่รู้สึกท้อแท้ยอมทนต่อความเจ็บปวดนั้น "ที่ไหน? เธอกำลังพูดเรื่องอะไรของเธอ?”ลินน์ตอบอย่างเป็นธรรมชาติว่า “ที่บ้านพักของตระกูลคุณไง ฉันมาเยี่ยมพ่อแม่คุณ ฉันคิดว่าคุณจะกลับมาบ้านในวันนี้ ทำไมคุณถึงยังไม่มาอีก?”ท่าทางของแจ็คสันเปลี่ยนไป "ทำไมเธอถึงไปที่นั่น?"ในขณะนี้ ลินน์ได้พูดคุยกับซัมเมอร์ที่เบื้องหลัง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ดีทีเดียว เมื่อเธอกลับมาที่โทรศัพท์ เธอก็พูดว่า “นานมากแล้วตั้งแต่ที่ฉันมาที่นี่ครั้งล่าสุด ก่อนหน้านี้แม่ของคุณค่อนข้างดีกับฉันมาก ถูกแล้วที่ฉันมาเยี่ยมเขา แล้วคุณจะกลับมาบ้านไหม?”เขาพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ฉันไม่ได้จะไปและฉันจะไม่ไปด้วย ฉันจะไปที่บ้านของแม่ยายกับทิฟฟ์ ถ้าเธอไม่มีอะไรแล้วฉันจะวางสายเดี๋ยวนี้” จากนั้นเขาก็วางสายก่อนที่ลินน์จะทันได้ตอบทิฟฟานี่โกรธจัด “เธอจงใจทำอย่างนั้นเพื่อทำให้ฉันโกรธใช่ไหม? เธอทำตัวเหมือนเป็นลูกสะใภ้ของพ่อแม่คุณ ฉัน

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 725 แผนการที่ถูกวางแผนไว้อย่างดี

    เมื่อแจ็คสันเห็นการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในการแสดงออกของทิฟฟานี่ แจ็คสันก็รวบรวมตนเองและพูดว่า “ลินน์ ถอยออกมาหน่อย ฉันต้องการคุยกับเธอ"ที่ปลายสายค่อย ๆ เงียบลง ลินน์ดูเหมือนจะก้าวออกมา “มีอะไรเหรอ? ทำไมคุณถึงโทรหาฉัน? ไหนคุณบอกว่าจะไม่กลับมาบ้านไง?”เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าไปเยี่ยมบ้านฉันอีกและอย่าเข้าใกล้พ่อแม่ของฉันอีก ยิ่งไปกว่านั้น อย่าติดต่อฉันอีกด้วย”ลินน์เงียบไปประมาณสองวินาทีก่อนจะถามว่า “ทำไม?”เขาพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “นั่นเป็นเพราะฉันไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธออีก นอกจากนี้ ฉันไม่ต้องการทำให้คู่หมั้นของฉันไม่มีความสุขเช่นกัน เหตุผลนั้นเพียงพอสำหรับเธอหรือยัง? เราเลิกติดต่อกันมาระยะหนึ่งแล้ว สิ่งที่เธอทำอยู่ในตอนนี้ไม่จำเป็นอย่างยิ่ง”ทันใดนั้น ลินน์ก็หัวเราะออกมา “ฉันไม่ได้ทำสิ่งนี้เพราะคุณ ฉันแค่รู้สึกว่าคุณเวสต์เป็นคนดีและฉันต้องการใช้เวลากับเขา ยิ่งกว่านั้นเขาไม่ได้มีปัญหาอะไรกับฉันและปฏิบัติกับฉันเหมือนลูกสาวตัวเอง ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ฉันจะถือว่าคุณเป็นพี่ชายของฉัน ชีวิตยังอีกยาวไกล เราคงได้พบกันอีกในอนาคต อย่าโหดร้ายนักเลยและสำหรับทิฟฟานี่ การที่เธอจะไม่

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 726 ความตั้งใจของอเลฮานโดร

    แจ็คสันพยายามสงบสติอารมณ์ตนเอง “นั่น… ผมจะไปอธิบายเรื่องต่าง ๆ ให้แม่ฟังและบอกเขาว่าอย่าติดต่อกับลินน์อีก อย่าโกรธนะ ผมไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้ไว้ ผมไม่รู้ว่าเธอจะทำแบบนี้…”ทิฟฟานี่ทำหน้างง “ฉันประทับใจเธอจริง ๆ เธอเป็นผู้หญิงเลวจอมบงการ ฉันยอมรับว่าฉันไม่สามารถแข่งขันกับเธอได้ เธอกำลังคิดอะไรอยู่? เธอควรจะพยายามสร้างความไม่ลงรอยกันระหว่างเราแทนที่จะทำให้แม่สามีต่อต้านฉันไม่ใช่เหรอ? ยิ่งกว่านั้น ฉันไม่ได้จะอาศัยอยู่กับแม่สามีสักหน่อย มันดูเหมือนจะไม่ใช่แผนการที่ดีเท่าไหร่ เธอพยายามจะใช้กลอะไรอีก? หากคุณเป็นสุภาพบุรุษที่แท้จริง คืนนี้คุณก็ไปอธิบายให้แม่คุณฟังแบบส่วนตัวซะ ถ้าคุณปล่อยให้ฉันทรมานอีก ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้คุณแน่นอน!”แจ็คสันก็หมดความคิดเช่นกัน เขาทำได้แค่สนองความต้องการของเธอเท่านั้น “ก็ได้ ผมจะไปคืนนี้ แล้วคุณล่ะ? คุณจะไปกับผมไหม?”เธอกัดฟัน “ฉันไม่ต้องการ! แล้วถ้าลินน์ยังอยู่ล่ะ? จะเป็นอย่างไรหากฉันอดใจไม่ไหวเมื่อได้พบเธอ คุณก็รู้อารมณ์ของฉันดี ฉันไม่ต้องการทำลายชื่อเสียงและภาพลักษณ์ของฉันต่อหน้าแม่ของคุณ ฉันไม่สนใจหรอก! คุณต้องแก้ไขมันเอง ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้คุณต้องทน

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 727 ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของแจ็คสัน

    มาร์คโบกมืออย่างช่วยไม่ได้ “ไปเถอะ ฉันไม่สามารถใส่ใจอะไรมากมายขนาดนั้นได้”เมื่อแจ็คสันเดินผ่านห้องนั่งเล่นที่ชั้นล่าง เขาก็ยิ้มและพูดว่า “แอเรียน คุยกับทิฟฟ์ไปก่อนนะ ผมจะมารับเธอทีหลัง”ทิฟฟานี่ทำหน้าไม่พอใจ “คุณอย่ากล้าแม้แต่จะมารับฉันถ้าคุณแก้ปัญหานี้ไม่ได้นะ ฉันโกรธทุกครั้งที่เห็นหน้าคุณ!”แอเรียนยิ้มและนิ่งเงียบ ไม่นานหลังจากนั้นเธอก็ได้รับข้อความจากแจ็คสัน “ช่วยผมเกลี้ยกล่อมเธอหน่อยนะ อย่าเสนอความคิดใด ๆ ให้กับเธอเลย ผมรับไม่ไหวแล้วจริง ๆ ผมขอร้องล่ะ" ดูเหมือนว่าแจ็คสันจะชอกช้ำจากสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เมื่อเขาทะเลาะกับทิฟฟานี่ เธอไม่คิดว่าทิฟฟานี่จะรับคำแนะนำของเธอที่ให้เก็บของและจากไปในทันที มันทำให้แจ็คสันหวาดกลัวมาก…ที่คฤหาสน์เวสต์กระทั่งก่อนที่แจ็คสันจะเข้าไปในบ้าน เขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะของซัมเมอร์อย่างชัดเจนแล้ว เป็นเวลานานมากแล้วที่บ้านของเขาไม่ได้เต็มไปด้วยชีวิตชีวาแบบนี้...ลินน์ก็ยังคงอยู่ที่นั่น เมื่อพวกเขาเห็นแจ็คสัน ซัมเมอร์ก็ยิ้มและทักทายเขา “แจ็คสัน ไหนลูกบอกว่าจะไม่กลับมาบ้านไง? แล้วไหนทิฟฟ์ล่ะ?”เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “เธอใช้เวลาอยู่กับแอเรียนที่บ้

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 728 ความรู้สึกที่แท้จริงของลินน์

    เมื่อพวกเขากลับไปที่ห้องนั่งเล่นที่ชั้นล่าง จู่ ๆ ซัมเมอร์ก็พูดว่า “ลินนี่ ช่วงบ่ายเธอยุ่งไม่ใช่เหรอ? แจ็คสันกำลังจะออกไปพอดี ฉันจะขอให้เขาไปส่งเธอนะ”แจ็คสันไม่ได้คาดหวังว่าซัมเมอร์จะกำจัดลินน์เพื่อความสะดวกของเธอในลักษณะนี้ แม้ว่าเขาจะลังเลอย่างเหลือเชื่อแต่เขาก็ยังตกลงอยู่ดี "ไปกันเถอะ"ลินน์เต็มใจอย่างยิ่งที่จะทำเช่นนั้น “ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะคุณเวสต์ ไว้ฉันจะมาเยี่ยมคุณและคุณแอตติคัสอีกนะคะ”ซัมเมอร์ไปส่งพวกเขาที่ประตู เมื่อเธอหันหลังกลับ เธอก็เห็นแอตติคัสยืนอยู่ที่เชิงบันได “แจ็คสันกลับไปแล้วเหรอ?”เธอถอนหายใจ “ใช่ เขาไปแล้ว เมื่อเขามา คุณก็หลีกเลี่ยงเขา แต่เมื่อเขาจากไป คุณก็ถามฉันเกี่ยวกับเขามากมาย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน มันเหนื่อยที่ต้องเห็นคุณสองคนเป็นแบบนี้ ไปวาดรูปเถอะ ฉันไม่ได้รับความรักและความห่วงใยจากคุณมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไปขายภาพวาดของคุณให้มากขึ้นเพื่อที่ฉันจะได้ใช้เงินของคุณตอนไปช้อปปิ้ง ฉันจะมีความสุขในเวลานั้นมาก”แอตติคัสยิ้มอย่างเขินอาย เขาค่อนข้างภักดีและซื่อสัตย์ “ฉันจะให้เธอทุกสตางค์ที่ฉันมี ต่อให้เธอไปช้อปปิ้งทุกวันเธอก

Bab terbaru

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ

    แน่นอนว่าแอเรียนจะไม่กล้าอุ้มเพลโตอีกเนื่องจากเธอกลัวว่าลูกชายของเธอจะอิจฉาเมื่อแอเรียนบอกให้ทิฟฟานี่ตั้งชื่อเล่นให้เพลโต ทิฟฟานี่ก็ส่ายหัว “ผู้ชายจำเป็นต้องมีชื่อเล่นด้วยเหรอ? ถ้าสมอร์โตไปเป็นหนุ่มหล่อ มันจะไม่ตลกเหรอถ้าเราจะเรียกเขาว่าสมอร์? พวกสาว ๆ ที่ชอบเขาจะต้องหัวเราะจนน้ำตาไหลแน่นอน ชื่อเล่นจะน่ารักแค่ตอนที่ยังเด็กเท่านั้นแหละ”แอเรียนเบะปาก “เธอแค่ขี้เกียจที่จะคิดชื่อ ถูกไหม? เธอเลยอ้างเหตุผลทั้งหมดนี้ ชื่อเล่นเขาก็มีไว้เรียกเฉพาะตอนที่ยังเด็กเท่านั้นแหละ ใครเขาจะเรียกชื่อเล่นกันตอนโตล่ะ?”เมื่อพวกเธอกำลังคุยกันอยู่ อยู่ ๆ แจ็คสันก็โทรมา “คุณขับรถไปหาแอเรียนกับเพลโตคนเดียวเลยเหรอ? คุณไม่รู้จักฝีมือการขับรถตัวเองเลยเหรอ? ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง? คุณน่าจะขอให้คนขับรถของแม่ไปส่งคุณแทน”ทิฟฟานี่หงุดหงิดมาก “นี่คุณคงอยากให้อะไรเกิดขึ้นกับฉันมากสินะ? ฉันมาถึงแล้ว แค่นั้นยังไม่ดีพออีกเหรอ? ฉันแค่ถอยรถไม่เก่งแค่นั้นเอง ถ้าฉันขับเดินหน้าอย่างเดียวจะมีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นได้บ้าง? คุณทำงานของคุณต่อไปเถอะค่ะ”ทิฟฟานี่อาจจะหงุดหงิด แต่จริง ๆ แล้วเธอก็แอบดีใจ อารมณ์ของเธอชัดเจนมากแม้ก

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน

    เมื่อเมลานีทานอาหารเสร็จและพวกเขาออกจากบ้าน อเลฮานโดรก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันทีที่พวกเขาขึ้นรถเมลานีเห็นดังนั้นจึงถามเขาว่า “โล่งอกใช่ไหมล่ะ? ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องมา แต่คุณไม่ฟังฉันเอง ฉันเองยังเบื่อพ่อแม่ตัวเองเลย”อเลฮานโดรเงียบโดยไม่ตอบอะไร เขาตื่นเช้ามากและยังคงง่วงนอนอยู่ เขาจึงหลับตาลงและพักสายตาเมลานีเริ่มไม่สบายใจ อเลฮานโดรรู้เรื่องที่เธอแอบติดต่อกับทิฟฟานี่หรือเปล่า? เขาน่าจะ… ไม่รู้เรื่องหรอก ถูกไหม? ไม่อย่างนั้นเขาน่าจะโวยวายไปแล้วแทนที่จะนิ่งสงบแบบนี้ เธอเลยคิดว่าเธอน่าจะบอกเขาก่อนที่เขาจะรู้ด้วยตนเองหลังจากที่ลังเลอยู่ชั่วครู่เธอก็พูดว่า “ฉันติดต่อกับทิฟฟานี่อยู่”ร่างกายของอเลฮานโดรแข็งทื่อโดยไม่รู้ตัว “แล้ว?”เธอคิดถูกแล้วจริง ๆ อเลฮานโดรจะมีปฏิกิริยาก็ต่อเมื่อมันเป็นเรื่องของทิฟฟานี่ แต่นอกจากนั้นเขาจะเมินทุกคำพูดของเธอ เมลานีแอบไม่พอใจ แต่ไม่แสดงให้เขาเห็น “คุณไม่โกรธเหรอ?”อเลฮานโดรลืมตาและมองหน้าเธอ “ทำไมผมจะต้องโกรธด้วย? ยังไงคุณก็ไม่ทำอะไรเธออยู่แล้ว”เมลานีพูดไม่ออก เขามั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าเธอจะไม่ทำอะไรทิฟฟานี่? เธอคิดมาเสมอว่าเธอไม่รู้จักอเลฮานโด

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น

    อเลฮานโดรรู้ตัวดีว่ามันเป็นเพียงความคิดตามสัญชาตญาณผู้ชายของเขาและไม่มีสิ่งอื่นใดหลังจากนั้นไม่นานหนังตาของเมลานีก็เริ่มหนัก อาจจะเป็นเพราะความเงียบสนิทที่เปรียบดั่งเพลงกล่อมนอนอย่างดี บวกกับครรภ์ของเธอที่ทำให้เธอง่วงเหนื่อยง่ายขึ้น ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะไม่สามารถนอนหลับได้เพราะอเลฮานโดรด้วยซ้ำ…ขณะที่เธอกำลังหาพลิกตัวหาท่านอนที่สบายด้วยความงัวเงีย อยู่ ๆ อเลฮานโดรก็พูดขึ้นมาว่า “หยุดขยับไปขยับมาสักที”เมลานีที่กำลังจะผล็อยหลับตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงของเขาที่ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เธอเริ่มรู้สึกรำคาญและเหวี่ยงใส่เขา “นี่มันบ้านของฉันและเตียงของฉัน ทำไมฉันจะขยับตัวไม่ได้? นี่คุณอย่าหาเรื่องโดยไม่มีเหตุผลได้ไหม?”เธอไม่ทันรู้ตัวว่าเธอเผลอไปโดนขาของเขาขณะที่เธอพลิกตัวไปมา ทันใดนั้นอเลฮานโดรก็ขึ้นคร่อมเธอโดยที่แขนแต่ละข้างของเขาอยู่ข้างตัวเธอเมลานีตกใจและหันหน้าหนีทันที “คุณจะทำอะไร? ลงไปเลยนะ!”กำปั้นของเธอเล็กมาก มันไม่เพียงแต่ไม่สามารถทำให้อเลฮานโดรเจ็บได้ แต่การกระทำของเธอยังทำให้เขามีอารมณ์มากขึ้นอีกด้วย “ผมบอกให้คุณเลิกขยับไง คุณจะไม่ฟังผมใช่ไหม?”เมลานีไม่กล้าที่จะขยับตัวอีกและ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ

    ในความเป็นจริงแล้วอเลฮานโดรกลับรู้สึกสบายใจโดยไม่รู้เหตุผลเมื่อเข้ามาในห้องของเธอ “คุณสบายดีไหม?”เมลานีตะลึงเล็กน้อย “ฉันบอกคุณแล้วว่าคุณไม่ต้องแสดงหรอก ที่นี่ไม่มีใครสักหน่อย แล้วคุณจะแกล้งทำทำไม? ฉันไม่ฟ้องคุณปู่หรอก เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้คุณกลับไปเลยก็ได้ ฉันอยู่ที่นี่แล้วสบายดี”อเลฮานโดรไม่สนใจสิ่งที่เมลานนีพูดและเรียกหาเจตต์ผู้ซึ่งนำทุกอย่างที่อเลฮานโดรได้ซื้อให้เธอเข้ามาให้ โต๊ะเครื่องแป้งของเธอเต็มไปด้วยข้าวของมากมายในไม่ช้าหัวใจของเมลานีเริ่มละลายแต่เธอบังคับให้ตัวเองสงบนิ่งต่อไปเมื่อเธอพูดว่า “ขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณนะคะ แต่ฉันขอไม่รับของพวกนี้ดีกว่า เพราะฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ให้มันด้วยความเต็มใจ”เจตต์ไม่ต้องการรู้เห็นเกี่ยวกับการทะเลาะของพวกเขา เขาจึงออกไปจากห้องเมื่อวางของเสร็จแล้วอเลฮานโดรพูดนิ่ง ๆ ว่า “ถ้าคุณไม่อยากได้นก็ทิ้งไปสิ เครื่องสำอางพวกนี้ไม่ได้แพงขนาดนั้น พวกเครื่องประดับก็ราคาแค่สองสามแสนดอลลาร์ เพราะฉะนั้นคุณจะทำอะไรกับพวกมันก็แล้วแต่คุณเลย ในเมื่อคุณไม่อยากเห็นหน้าผม ผมกลับวันพรุ่งนี้ก็ได้ นอนเถอะ ผมจะไปอาบน้ำก่อน”เมื่อเมลานีเห็นเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำเธอ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1266 เล่นใหญ่

    ทิฟฟานี่ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าสีหน้าของแจ็คสันเยือกเย็น แววตาของเขาเปล่งประกายด้วยความตื่นตระหนก เธอไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไรไป “เป็นอะไรเหรอ? ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ?”มันเหมือนกับว่าเขาเปลี่ยนเป็นคนละคนไปเลย แม้แต่น้ำเสียงของเขาก็เยือกเย็น “เขาแต่งงานเพื่อความสะดวกแบบนั้น คุณยังจะเชื่อจริง ๆ เหรอว่าเขาจะมีความรู้สึกให้เมลานี ลาร์คจริง ๆ ? คุณคิดไปเองทั้งหมด ผมบอกคุณแล้วว่าห้ามไปเจอเขา ไม่ว่ามันจะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจยิ่งห้ามแล้วใหญ่ คราวหน้าก็หลีกเลี่ยงเขาซะนะ!”ท่าทีที่เปลี่ยนไปกะทันหันของเขาทำให้ทิฟฟานี่ตกใจกลัว เธอกลืนน้ำลายและไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรแจ็คสันรีบอาบน้ำให้เสร็จและออกไปโดยปล่อยเธอไว้คนเดียวในห้องน้ำ เธอรู้สึกว่างเปล่าทันที ทุกอย่างกำลังไปได้ดีจนกระทั่งเธอพูดถึงอเลฮานโดรและทุกอย่างกลายมาเป็นแบบนี้… แจ็คสันหนีไปที่ห้องทำงานของเขาหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำเพื่อแอบดูดบุหรี่อย่างต่อเนื่องโดยที่ทิฟฟานี่ไม่รู้ นิ้วที่เขาถือบุหรี่สั่นไม่หยุด เขากลัวเกินกว่าที่จะคิดถึงปฏิกิริยาของทิฟฟานี่เมื่อเธอต้องรู้ว่าจริง ๆ แล้วอเลฮ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ

    ขณะที่เขากำลังหาสวิตช์เปิดไฟบนกำแพงเพื่อที่จะเปิดไฟทิฟฟานี่ก็หยุดเขาเอาไว้ “ไม่! ฉันชอบแบบปิดไฟมากกว่า ฉันอายนิดหน่อยน่ะ”เขารู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกลัวว่ารอยแตกของเธอจะทำให้เขาหมดอารมณ์ เขายิ้มและจุ๊บหน้าผากเธอ “ไม่เอาน่า ปกติคุณไม่ขี้อายนี่ ผมไม่ยักรู้ว่าคุณจะอายเป็นด้วยซ้ำ ผมไม่มีวันที่จะหมดอารมณ์กับคุณหรอก คุณได้รอยแตกเหล่านั้นมาเพราะคุณอุ้มท้องลูกของผม พวกมันเป็นรางวัลแห่งเกียรติยศของคุณนะ”ทิฟฟานี่เชื่อคำพูดของเขา เขามีลิ้นที่กะล่อนที่ช่วยให้เขาสามารถถ่ายทอดคำพูดเหล่านั้นอย่างราบรื่นได้จริง ๆแจ็คสันเปิดไฟเมื่อเธอกำลังเหม่อลอยในห้วงความคิดทิฟฟานี่รีบหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวเองทันทีที่ไฟสว่างขึ้น “โธ่ อะไรเนี่ย! ฉันไม่อยากเปิดไฟ ขอเวลาฉันปรับตัวหน่อยสิคะ!”เขายิ้มอย่างมีเลศนัยขณะที่เมินคำบ่นของเธอและคว้าแขนเธอเพื่อหยุดเธอจากการดิ้นหนี…เธอลืมหายใจเมื่อเขาจับคางของเธอ สายตาเธอเริ่มพร่ามัวหมอนใบหนึ่งนอนอยู่บนพื้นหน้าเตียงราวกับว่ามันรับความป่าเถื่อนของพวกเขาไม่ได้...หลังจากที่เสร็จภารกิจแล้ว ทิฟฟานี่ก็ขดตัวในอ้อมแขนของแจ็คสันและวาดวงกลมบนแขนของเขาแจ็คสันจับมือของเธ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา

    ”หยุดทำไมล่ะคะ?” แอเรียนถาม “เล่นต่อสิ”“เธอก็มาผลักสิ ไม่อย่างนั้นก็มานั่งกับสมอร์” มาร์คชักชวนแอเรียนเคยตกชิงช้าเมื่อตอนที่เธอยังเด็ก เธอจึงหวาดกลัว “ไม่ ๆ ไม่ คุณเล่นกับเขาเลย เดี๋ยวฉันผลักให้ ขาคุณก็ออกจะยาว คุณน่าจะแกว่งตัวเองได้สบาย ไม่เห็นจะต้องพึ่งฉันเลย แล้วคุณจะขอให้ฉันผลักทำไม?”เขาเลิกคิ้วหนึ่งข้างและตอบว่า “เพื่อที่เธอจะได้มีส่วมร่วมด้วยแทนที่จะยืนเหม่อลอยอยู่ยังไงล่ะ…”มีบางอย่างผิดปกติในคำพูดของเขา…แอเรียนยอมแพ้และเดินไปข้างหลังพวกเขา เธอวางมือบนหลังเขาและออกแรงผลักแอริสโตเติลจะส่งเสียงร้องด้วยความดีใจเป็นครั้งคราว ดูเหมือนว่าแอริสโตเติลไม่ได้มีความสุขได้เฉพาะเวลาที่เล่นกับเจนิซ เพียงแต่ว่าเวลาที่แอเรียนเล่นกับเขาเธอมักจะเล่นแบบนิ่ม ๆ และเงียบ ๆ เพราะเขาคือลูกคนแรกของเธอและมันเป็นครั้งแรกที่เธอต้องเล่นกับเด็กทารก เพราะฉะนั้นยังมีอีกหลายอย่างที่เธอยังต้องเรียนรู้อีก...ในขณะเดียวกันที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่าหลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จแจ็คสันก็กำลังล้างจานในห้องครัวตามปกติ ทิฟฟานี่สามารถจ้องเขาในชุดผ้ากันเปื้อนได้ทั้งวัน เธอไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากยืนพิงกำแพงในห้

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า

    หลังจากนั้นไม่นาน อเลฮานโดรและเจตต์ก็เดินออกมาจากห้างสรรพสินค้าและขึ้นรถไปอเลฮานโดรจ้องกองสินค้าสำหรับผู้หญิงข้าง ๆ เขา ระหว่างคิ้วของเขาแอบมีร่องรอยของความไม่พอใจเจตต์มองเขาผ่านกระจกมองหลัง “ท่านครับ อย่าปล่อยให้เรื่องอื่นเบี่ยงเบนความตั้งใจของท่านเลยครับ ท่านตัดสินใจที่จะไปเยี่ยมนายหญิงที่อายาเช่แล้ว” เขาเตือนเบา ๆ “ดอน สมิธจะไม่มีวันมอบสมบัติของตระกูลสมิธให้ท่านถ้าท่านลงมือในตอนนี้”อเลฮานโดรมองออกไปนอกหน้าต่างและตอบอย่างใจเย็นว่า “รู้แล้ว”เขาคงจะไม่ได้ออกมาซื้อของในวันนี้หากดอน สมิธไม่ได้กดดันเขา เขายังต้องเหนื่อยซื้อของมากมายให้เมลานีอีกด้วย เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะเจอแอเรียนและทิฟฟานี่ที่นี่เหมือนกัน ดูจากสีหน้าของแอเรียนแล้ว มาร์คคงจะบอกเธอทุกอย่างแล้วเขาได้ต้นไม้นั้นมาจากคนอื่นอีกที มันเป็นสายพันธุ์ที่หายากจากนาฟาเอธ เขาต้องลำบากอย่างมากเพื่อที่จะนำมันกลับเข้ามาในประเทศ และไม่มีใครรู้เลยว่ามันจะออกดอกเมื่อไหร่ ถ้ามันได้รับการดูแลอย่างพิถีพิถัน มันคงจะออกดอกในไม่ช้า ตอนแรกเขาตั้งใจว่าเขาจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขากับทิฟฟานี่เมื่อต้นไม้นั้นออกดอก แต่น่าเสียดายที่การเปลี่ย

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว

    หลังจากที่คุยกันนานพอสมควร ในที่สุดทิฟฟานี่ก็จำได้ว่าเธอมาที่นี่เพื่อซื้อเครื่องสำอางกับแอเรียน เธอหันไปหาแอเรียนและพบกับสีหน้าที่แปลกไปบนใบหน้าของแอเรียน “แอริ เป็นอะไรเหรอ?” เธอถามด้วยความสงสัย “ทำไมดึงหน้าแบบนั้นล่ะ? เธอโอเครึเปล่า?”แอเรียนหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะตอบว่า “ไม่ ฉันรู้สึกเหนื่อย ๆ นิดหน่อย ฉันไม่อยากช้อปปิ้งแล้ว ไปกันเถอะ”ทิฟฟานี่เอื้อมมือไปจับหน้าผากของแอเรียน “เพราะโรคเลือดจางของเธอรึเปล่า? เธอดูซูบ ๆ นะ ไว้ฉันจะบอกให้มาร์คขุนเธอให้อ้วน แต่ไหน ๆ เราก็มาถึงที่นี่แล้ว ทำไมไม่ซื้อของของเธอเลยล่ะ? เหลือแค่ต้องจ่ายเงินเอง ไม่นานขนาดนั้นหรอก ไปนั่งก่อนไหม? เดี๋ยวฉันจ่ายให้”อเลฮานโดรหันมามองแอเรียน แววตาของเขาแฝงไปด้วยการยั่ยยุ ทั้งคู่ต่างตระหนักถึงสถานการณ์ในตอนนี้ดีแอเรียนกลบเกลื่อนความโกรธของเธอและหาม้านั่ง เธอหวังเพียงว่าทิฟฟานี่จะเร่งรีบซื้อเครื่องสำอางเพื่อที่พวกเธอจะได้รีบออกไปจากที่นี่ ทุก ๆ วินาทีที่อยู่กับอเลฮานโดรถือเป็นความเสี่ยง“ทิฟฟานี่ ต้นไม้ที่ผมให้คุณออกดอกหรือยังครับ?” อเลฮานโดรจงใจถามถึงต้นไม้ในกระถาง ทิฟฟานี่ยื่นบัตรเครดิตของเธอให้พนักงานคิดเง

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status