เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 573 เห็นได้ชัดว่าเธอไม่รังเกียจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 574 กลิ่นหอมและความไร้ยางอาย
นีน่าดูเหมือนจะไม่รู้สึกถึงความเยือกเย็นในน้ำเสียงของเขาโดยสิ้นเชิง “ฮ่าฮ่า… คุณจะโยนฉันออกไปจริง ๆ เหรอ? ความสัมพันธ์ของเรานั้นตื้นเขินขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉันรู้สึกว่าเราสนิทกันมากพอที่จะแบ่งปันกันได้ทุกอย่างนะ ฉันนอนบนเตียงของคุณไม่ได้เหรอ?”มาร์คไม่ได้ให้คำตอบในทันที เขาออกมาจากห้องเสื้อผ้าหลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วเดินลงไปข้างล่างทันที คำเดียวที่เขาทิ้งไว้ให้เธอคือ “ความสัมพันธ์ของเราไม่ได้สนิทสนมอย่างที่เธอคิด บ้านของฉันกฎของฉัน ฉันจะพูดแบบนี้ครั้งนี้ครั้งเดียว”นีน่ารอจนกว่ารถเขาจะออกจากคฤหาสน์เทรมอนต์ก่อนที่จะปีนออกจากเตียงใบหน้าของเธอดูไม่ธรรมดาและเฉยเมยอีกต่อไป ลึก ๆ ข้างใน เธอรู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ควรจะล้อเล่นด้วย อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ทำให้เธอคลั่งไคล้เขามากยิ่งขึ้น เธอถูกบังคับให้ยอมแพ้เมื่อเห็นว่ามาร์คและแอเรียนรักกันมากแค่ไหน แต่ตอนนี้พวกเขาได้แยกจากกันในที่สุด เธอปฏิเสธที่จะยอมและต้องการลองอีกครั้งห้องนี้เต็มไปด้วยกลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของมาร์ค ซึ่งทำให้เธอเต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า ทุกครั้งที่เธอหลับตา เธอหวังว่าจะได้อยู่ที่นี่ตลอดไปและอยู่กับเขาไปจนวันสุดท้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 575 ความเขลาของกิเลส
ตลอดชีวิตอันยาวนานและเต็มไปด้วยเรื่องราวของชาร์ลส์ มอร์แรนเขาไม่เคยตบหน้าลูกสาวของเขาเลยเสียงที่แหลมคมของมือที่กระทบใบหน้าจางลง เผยให้เห็นนีน่าที่กำลังมึนงงด้วยมือของเธอที่แกว่งไปที่แก้มที่ค่อย ๆ แดงและพองขึ้น ดวงตาของเธอซึ่งจ้องไปที่พ่อของเธอเต็มไปด้วยความงงงวยอย่างจริงจัง“ทำไม… พ่อตีหนูทำไม?! หนูผิดเหรอ?” เธอร้องเรียก “ในห้องนี้มีแค่คนของเรา ทำไมพ่อถึงทำเหมือนกับว่าหนูไม่ควรพูดแบบนั้น?”ชาร์ลส์กลืนยาที่บอดี้การ์ดส่งให้เขา เมื่อความกังวลใจของเขาสงบลงเล็กน้อย เขาตอบว่า “นี่ เป็นคน ๆ เดียวกันกับคนที่ฆ่าน้องชายต่างมารดาของเขาโดยไม่กระพริบตา เธอคิดว่าเธอเป็นใครเขาถึงจะยอมเธอง่าย ๆ? ถ้าเขาชอบเธอ เธอจะกลายเป็นผู้ปกครองหัวใจของเขา มิฉะนั้น จะไม่มีการประนีประนอมใด ๆ ที่จะช่วยเธอให้พ้นจากความโกรธของเขาได้!”“เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของฉัน นีน่า เธอคิดว่าฉันสามารถดูเธอทำลายตัวเองได้เหรอ? แอเรียน วินน์อาจดูเหมือนสาวน้อยตัวเล็กที่ไม่น่าประทับใจและไร้ความหมาย แต่เธอคือคนที่มาร์คเฝ้าดูแลมาเป็นเวลากว่าทศวรรษหรือมากกว่านั้น เธอเป็นใครเมื่อเปรียบเทียบกับแอเรียน? ฟังฉันให้ดีนะนีน่า ตั้งใจหาคู่แต่งงาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 576 นอนไม่หลับ
มาร์คหยุดครุ่นคิด “อันที่จริง ไม่ต้องออกไปกินข้าวกันหรอก มันดึกไปหน่อยและมีเพียงแค่เราสองคน เราจะไปที่บ้านของเธอและทำอะไรกินเองเท่าที่มีของ เธอรู้วิธีทำราเม็งไม่ใช่เหรอ?”เขายังจำราเม็งที่เธอทำได้อยู่เหรอ? นั่นเป็นมื้อเดียวที่เธอทำออกมาได้ดีมาก ยิ่งไปกว่านั้น มันอร่อยตามมาตรฐานของเธอเท่านั้นและส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับว่ามันออกมาดีหรือไม่ “โอเค… มันไม่ได้รสชาติดีขนาดนั้น ดังนั้นคุณจะต้องทนกินมันไปก่อน พรุ่งนี้ฉันจะหาเวลาว่างและซื้ออาหารให้คุณเพื่อขอบคุณสำหรับของขวัญ”มาร์คขมวดคิ้วแต่ไม่ตอบ เขาสัมผัสได้ว่าเธอปฏิเสธที่จะเป็นหนี้เขา สิ่งนี้ทำให้เขาอารมณ์เสีย อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาจำได้ว่าเธอจะกลับไปหาเขาในหนึ่งปี เขาจึงไม่ได้เล่นลิ้นกับเธอแอเรียนเปิดเครื่องปรับอากาศในห้องนั่งเล่นเมื่อพวกเขาไปถึงคอนโดของเธอแล้วเดินเข้าไปในครัวทันที “รอที่นี่นะ ฉันจะทำราเม็งให้คุณ”อย่างไรก็ตาม มาร์คไม่ได้นั่งรอเธอแต่เขาเดินตามเธอเข้าไปในครัวพลางยืนอยู่ข้างหนึ่งและมองดูเธอทำอาหาร “จริง ๆ แล้ว บ้านหลังเล็ก ๆ ของเธอก็รู้สึกเหมือนอยู่บ้านในบางครั้งนะ”หัวใจของแอเรียนเต้นผิดจังหวะไปสองสามจังหวะ เขาพยายามจะสื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 577 รอยจูบ
พ่อของแจ็คสัน? แอเรียนที่ไม่เคยได้ยินเรื่องเขาจึงรู้สึกสงสัย “แน่นอนว่าฉันจะไป พ่อของเขาเหรอ? ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเขาเลย…”มาร์คไม่ได้อธิบายมากเกินไป “สถานการณ์ครอบครัวของเขาซับซ้อน ซับซ้อนมาก เมื่อเธอกลับไปที่เมืองหลวงก็ไปพักที่คฤหาสน์เทรมอนต์นะ เธอจะได้เจอเฮนรี่และแมรี่ด้วย”เขาไม่ได้ให้โอกาสแอเรียนปฏิเสธเลย เขารู้ว่าเธอไม่ใช่คนใจร้อนและอาจคิดถึงแมรี่กับเฮนรี่ ดังนั้นเขาจึงใช้มันเป็นข้ออ้างให้เธอกลับไปที่คฤหาสน์เทรมอนต์ เธอไม่ควรมีเหตุผลใด ๆ ที่จะปฏิเสธถ้ามันเป็นเพียงชั่วคราว… ใช่ไหมล่ะ?“เราจะพูดถึงมันเมื่อถึงเวลา ฉันง่วงแล้ว ราตรีสวัสดิ์” หลังจากนั้นแอเรียนก็หลับตาลง เธอเหนื่อยจริง ๆ เพราะเธอทำงานมาทั้งวันแล้วมาร์คไม่ได้พูดอะไรอีก การมองเห็นของเขาชัดเจนแม้ในความมืดราวกับว่าเขาไม่ได้ง่วงนอนเลย ผู้หญิงของเขานอนอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เขากลับแตะต้องเธอไม่ได้ แน่นอนว่าเขาไม่สามารถนอนหลับได้ เปลวไฟเล็ก ๆ วูบวาบในหัวใจของเขา ร้อนแรงกว่าอุณหภูมิ 40 องศาในฤดูร้อนอีกวันรุ่งขึ้น แอเรียนรีบเข้าห้องน้ำทันทีที่เธอตื่น เธอยังคงมึนงงขณะที่นั่งบนโถส้วมพลางหวนนึกถึงความฝันอันน่าละอายที่เธอมีเม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 578 ผมบอกแล้ว
ความอดทนของทิฟฟานี่ใกล้จะสิ้นสุดแล้ว อะไรให้สิทธิ์เขาทำให้ทิฟฟานี่ต้องทำงานล่วงเวลาที่ไม่ควรเป็นของทิฟฟานี่ตั้งแต่แรก? เฮนเริยตต้าแอบคุยโทรศัพท์ระหว่างเวลาทำงานและดูอนิเมะอย่างชัดเจน นั่นเป็นสาเหตุที่เธอจึงทำงานไม่เสร็จ ทิฟฟานี่กลืนความโกรธของเธอลงและพูดอย่างเป็นมิตรว่า “ฉันมีบางอย่างที่ต้องทำเช่นกัน ฉันไม่สามารถช่วยคุณทำงานล่วงเวลาได้ คุณจะต้องจัดการมันเอง ฉันต้องไปแล้ว”เฮนเรียตต้าทิ้งกองเอกสารกองโตไว้บนโต๊ะของทิฟฟานี่ “คุณต้องทำ ไม่ว่าด้วยวิธีใด หรือคุณคิดว่าสำนักงานเป็นเพียงสถานที่สำหรับคุณที่จะเพลิดเพลินกับเครื่องปรับอากาศ? อย่างน้อยคุณควรทำเงินให้เราเพื่อให้คุ้มค่าสำหรับค่าเครื่องปรับอากาศ คุณควรพิจารณาการมีส่วนในการสนับสนุนบริษัทในวันนี้และทำตัวให้มีประโยชน์แก่บริษัทที่รับคุณหรือไม่? ฉันขอให้คุณพิมพ์สำเนาเอกสารเพียงบางส่วน แต่คุณก็ยังงุนงงอยู่ได้ มือใหม่ไร้ประสบการณ์นี่สอนยากที่สุด!”วันนี้เธอตั้งใจจะไม่ทำงานที่จับต้องได้จริง ๆ หรือ? ทิฟฟานี่หมดความอดทนโดยสิ้นเชิง “ก่อนอื่น ฉันไม่ใช่คนใหม่ในวงการนี้ ฉันมีประสบการณ์การทำงาน ฉันเคยทำงานเป็นนักออกแบบแฟชั่น ฉันเป็นเพียงพนักงานใหม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 579 เริ่มตื่นเต้น
หลังจากที่ครุ่นคิด ทิฟฟานี่ก็เริ่มคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะหมั้นแบบลับ ๆ ท้ายที่สุดตระกูลเวสต์เป็นตระกูลที่ร่ำรวย พ่อแม่ของแจ็คสันยังมีชีวิตอยู่เช่นกัน ถ้าพ่อแม่ของมาร์คอยู่ด้วย พวกเขาคงไม่มีการแต่งงานที่เงียบสงัดเช่นนั้น เหล่าชนชั้นสูงต้องทำเพื่อศักดิ์ศรี เธอไม่สามารถเห็นแก่ตัวได้ “โอเค… ฉันขอโทษ ฉันไม่เคยคิดเรื่องนั้น คุณสามารถทำสิ่งที่คุณต้องการได้เลย ฉันต้องกลับบ้านหลังอาหารเย็นและฉันต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำงานในวันพรุ่งนี้ ฉันไม่เหมือนคุณ ฉันไม่สามารนอนได้ทุกเมื่อที่ต้องการ ฉันยุ่งมากจนเท้าของฉันแทบไม่ได้แตะพื้นเลย เฮ้อ…”แจ็คสันรู้สึกขุ่นเคืองเล็กน้อย “เราพูดไว้ว่าเราจะย้ายมาอยู่ด้วยกัน… ดูเหมือนเราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเลยงั้นเหรอ? ผมท้วงคุณเหรอ? ไม่ใช่ว่าคุณจะไปทำงานไม่ได้ถ้าคุณอยู่กับผมหนิ ผมขับรถไปส่งคุณแต่เช้ายังได้…”ทิฟฟานี่ยิงเขาด้วยสายตาดุดัน “นี่จะไม่เป็นปัญหาถ้าคุณปล่อยให้ฉันนอนตอนกลางคืนจริง ๆ แต่คุณจะไม่ทำงานเวลาที่คุณทำเสร็จมักจะดึกเสมอ ใครจะสามารถทนกับสิ่งนั้นได้? เราจะคุยกันเมื่องานของฉันเสถียรมากขึ้น เราจะหมั้นกันอย่างเป็นทางการในตอนนั้นและฉันสามารถย้ายเข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 580 หญิงชราลึกลับ
ก่อนอาบน้ำ แอเรียนรู้สึกประหลาดใจเมื่อสังเกตเห็นแปรงสีฟันอีกอันในแก้วบนอ่างล้างหน้า มาร์คได้ใช้มันก่อนหน้านี้ หลังจากที่ครุ่นคิด เธอก็ตัดสินใจที่จะไม่ทิ้งมันไปเพราะการทิ้งมันไว้ตรงนั้นก็ไม่ได้เสียหายอะไร เธอปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเธอรับรู้โดยไม่ได้ตั้งใจว่ามาร์คจะค้างคืนที่บ้านของเธอเป็นครั้งคราว นั่นเป็นเหตุผลที่เธอวางแปรงสีฟันนั้นไว้ตามลำพัง...เธอตรวจดูโทรศัพท์ของเธอหลังจากก้าวออกมาจากห้องน้ำและพบว่ามีสายที่ไม่ได้รับจากเบอร์แปลก หากมีการโทรเพียงครั้งเดียวอาจเป็นการโทรสแปม แต่หมายเลขนี้โทรหาเธอตั้งเจ็ดครั้ง เธอไม่ได้ยินเพราะเธออยู่ในห้องน้ำด้วยความสงสัย เธอจึงโทรกลับและไม่นานก็มีคนรับสาย เสียงของชายวัยกลางคนที่คุ้นเคยพูดจากอีกด้านว่า “คุณวินน์ ทำไมคุณถึงรับสายช้าจัง? ผมเป็น รปภ. ที่คอนโด มีบางคนมาที่นี่เพื่อพบคุณโดยอ้างว่าเป็นสมาชิกในครอบครัวของคุณ ผมไม่แน่ใจว่าควรปล่อยให้พวกเขาขึ้นไปหรือไม่ ผมก็เลยพยายามโทรหาคุณก่อน พวกเขาเป็นหญิงวัยกลางคนและหญิงชราบนรถเข็น”หญิงวัยกลางคนและหญิงชราบนรถเข็น? นั่นฟังดูน่าสงสัยสำหรับแอเรียนมากขึ้น เสียงในโทรศัพท์ฟังดูเหมือนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 581 ดูแลคุณย่าให้ดี
เพียงแค่เธอเอ่ยถาม หญิงวัยกลางคนที่อ้างว่าเป็นป้าเธอก็คร่ำครวญอย่างขมขื่น “นี่คือจุดมุ่งหมายการมาเยี่ยมของพวกเรา ฉันมาหาเธอเพราะว่าฉันไม่มีทางเลือกอื่น นี่คือคุณย่าของเธอ ถูกต้องใช่ไหม? พ่อของเธอจากไปแล้ว ดังนั้นเธอต้องเข้ามาช่วยเหลือ ฉันไม่สามารถเป็นเพียงคนเดียวที่ดูแลเธอได้ ถูกไหม? เธอยังเด็กมากตอนนั้น เพราะอย่างนั้นพวกเราจึงไม่สามารถให้เธอแบกรับภาระได้ ส่วนตอนนี้เธอแต่งงานแล้ว แล้วนอกจากนี้ยังเป็นเทรมอนต์ด้วย! คุณย่าของเธอไม่ควรจะมีส่วนร่วมความหรูหรานี้ หน่อยเหรอ?”“คุณย่าของเธอไม่ลงรอยกับพ่อของเธอ นั่นเพราะว่าเธอโกรธเขาที่ไม่เป็นไปอย่างที่เธอคาดหวัง เขายืนกรานที่จะแต่งงานกับเฮเลน คาเมรานซึ่งหล่อนไม่ได้มีปัญหาอะไรกับคุณย่า ฉันดูแลคุณย่ามาเป็นเวลาหลายปีแล้ว และเมื่อไม่นานมานี้คุณย่าของเธอเกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย ด้วยอายุของเขา เขาไม่ควรรับความเจ็บปวดมากนัก เขาไม่สามารถเดินได้เป็นเวลา เดือนกว่า ๆ แล้ว ขาของเขาไม่สามารถเดินได้เลย ลูกชายของฉันจะจบการศึกษาจาก มหาวิทยาลัยเร็วๆนี้ แล้วเขาก็มีแฟนแล้ว เขาอาจจะต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากสำหรับงานแต่งงานและบ้านของเขา ฉันไม่สามารถดูแลทั้งสองได้ทั้งห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-29
บทล่าสุด
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
แน่นอนว่าแอเรียนจะไม่กล้าอุ้มเพลโตอีกเนื่องจากเธอกลัวว่าลูกชายของเธอจะอิจฉาเมื่อแอเรียนบอกให้ทิฟฟานี่ตั้งชื่อเล่นให้เพลโต ทิฟฟานี่ก็ส่ายหัว “ผู้ชายจำเป็นต้องมีชื่อเล่นด้วยเหรอ? ถ้าสมอร์โตไปเป็นหนุ่มหล่อ มันจะไม่ตลกเหรอถ้าเราจะเรียกเขาว่าสมอร์? พวกสาว ๆ ที่ชอบเขาจะต้องหัวเราะจนน้ำตาไหลแน่นอน ชื่อเล่นจะน่ารักแค่ตอนที่ยังเด็กเท่านั้นแหละ”แอเรียนเบะปาก “เธอแค่ขี้เกียจที่จะคิดชื่อ ถูกไหม? เธอเลยอ้างเหตุผลทั้งหมดนี้ ชื่อเล่นเขาก็มีไว้เรียกเฉพาะตอนที่ยังเด็กเท่านั้นแหละ ใครเขาจะเรียกชื่อเล่นกันตอนโตล่ะ?”เมื่อพวกเธอกำลังคุยกันอยู่ อยู่ ๆ แจ็คสันก็โทรมา “คุณขับรถไปหาแอเรียนกับเพลโตคนเดียวเลยเหรอ? คุณไม่รู้จักฝีมือการขับรถตัวเองเลยเหรอ? ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง? คุณน่าจะขอให้คนขับรถของแม่ไปส่งคุณแทน”ทิฟฟานี่หงุดหงิดมาก “นี่คุณคงอยากให้อะไรเกิดขึ้นกับฉันมากสินะ? ฉันมาถึงแล้ว แค่นั้นยังไม่ดีพออีกเหรอ? ฉันแค่ถอยรถไม่เก่งแค่นั้นเอง ถ้าฉันขับเดินหน้าอย่างเดียวจะมีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นได้บ้าง? คุณทำงานของคุณต่อไปเถอะค่ะ”ทิฟฟานี่อาจจะหงุดหงิด แต่จริง ๆ แล้วเธอก็แอบดีใจ อารมณ์ของเธอชัดเจนมากแม้ก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
เมื่อเมลานีทานอาหารเสร็จและพวกเขาออกจากบ้าน อเลฮานโดรก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันทีที่พวกเขาขึ้นรถเมลานีเห็นดังนั้นจึงถามเขาว่า “โล่งอกใช่ไหมล่ะ? ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องมา แต่คุณไม่ฟังฉันเอง ฉันเองยังเบื่อพ่อแม่ตัวเองเลย”อเลฮานโดรเงียบโดยไม่ตอบอะไร เขาตื่นเช้ามากและยังคงง่วงนอนอยู่ เขาจึงหลับตาลงและพักสายตาเมลานีเริ่มไม่สบายใจ อเลฮานโดรรู้เรื่องที่เธอแอบติดต่อกับทิฟฟานี่หรือเปล่า? เขาน่าจะ… ไม่รู้เรื่องหรอก ถูกไหม? ไม่อย่างนั้นเขาน่าจะโวยวายไปแล้วแทนที่จะนิ่งสงบแบบนี้ เธอเลยคิดว่าเธอน่าจะบอกเขาก่อนที่เขาจะรู้ด้วยตนเองหลังจากที่ลังเลอยู่ชั่วครู่เธอก็พูดว่า “ฉันติดต่อกับทิฟฟานี่อยู่”ร่างกายของอเลฮานโดรแข็งทื่อโดยไม่รู้ตัว “แล้ว?”เธอคิดถูกแล้วจริง ๆ อเลฮานโดรจะมีปฏิกิริยาก็ต่อเมื่อมันเป็นเรื่องของทิฟฟานี่ แต่นอกจากนั้นเขาจะเมินทุกคำพูดของเธอ เมลานีแอบไม่พอใจ แต่ไม่แสดงให้เขาเห็น “คุณไม่โกรธเหรอ?”อเลฮานโดรลืมตาและมองหน้าเธอ “ทำไมผมจะต้องโกรธด้วย? ยังไงคุณก็ไม่ทำอะไรเธออยู่แล้ว”เมลานีพูดไม่ออก เขามั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าเธอจะไม่ทำอะไรทิฟฟานี่? เธอคิดมาเสมอว่าเธอไม่รู้จักอเลฮานโด
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
อเลฮานโดรรู้ตัวดีว่ามันเป็นเพียงความคิดตามสัญชาตญาณผู้ชายของเขาและไม่มีสิ่งอื่นใดหลังจากนั้นไม่นานหนังตาของเมลานีก็เริ่มหนัก อาจจะเป็นเพราะความเงียบสนิทที่เปรียบดั่งเพลงกล่อมนอนอย่างดี บวกกับครรภ์ของเธอที่ทำให้เธอง่วงเหนื่อยง่ายขึ้น ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะไม่สามารถนอนหลับได้เพราะอเลฮานโดรด้วยซ้ำ…ขณะที่เธอกำลังหาพลิกตัวหาท่านอนที่สบายด้วยความงัวเงีย อยู่ ๆ อเลฮานโดรก็พูดขึ้นมาว่า “หยุดขยับไปขยับมาสักที”เมลานีที่กำลังจะผล็อยหลับตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงของเขาที่ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เธอเริ่มรู้สึกรำคาญและเหวี่ยงใส่เขา “นี่มันบ้านของฉันและเตียงของฉัน ทำไมฉันจะขยับตัวไม่ได้? นี่คุณอย่าหาเรื่องโดยไม่มีเหตุผลได้ไหม?”เธอไม่ทันรู้ตัวว่าเธอเผลอไปโดนขาของเขาขณะที่เธอพลิกตัวไปมา ทันใดนั้นอเลฮานโดรก็ขึ้นคร่อมเธอโดยที่แขนแต่ละข้างของเขาอยู่ข้างตัวเธอเมลานีตกใจและหันหน้าหนีทันที “คุณจะทำอะไร? ลงไปเลยนะ!”กำปั้นของเธอเล็กมาก มันไม่เพียงแต่ไม่สามารถทำให้อเลฮานโดรเจ็บได้ แต่การกระทำของเธอยังทำให้เขามีอารมณ์มากขึ้นอีกด้วย “ผมบอกให้คุณเลิกขยับไง คุณจะไม่ฟังผมใช่ไหม?”เมลานีไม่กล้าที่จะขยับตัวอีกและ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
ในความเป็นจริงแล้วอเลฮานโดรกลับรู้สึกสบายใจโดยไม่รู้เหตุผลเมื่อเข้ามาในห้องของเธอ “คุณสบายดีไหม?”เมลานีตะลึงเล็กน้อย “ฉันบอกคุณแล้วว่าคุณไม่ต้องแสดงหรอก ที่นี่ไม่มีใครสักหน่อย แล้วคุณจะแกล้งทำทำไม? ฉันไม่ฟ้องคุณปู่หรอก เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้คุณกลับไปเลยก็ได้ ฉันอยู่ที่นี่แล้วสบายดี”อเลฮานโดรไม่สนใจสิ่งที่เมลานนีพูดและเรียกหาเจตต์ผู้ซึ่งนำทุกอย่างที่อเลฮานโดรได้ซื้อให้เธอเข้ามาให้ โต๊ะเครื่องแป้งของเธอเต็มไปด้วยข้าวของมากมายในไม่ช้าหัวใจของเมลานีเริ่มละลายแต่เธอบังคับให้ตัวเองสงบนิ่งต่อไปเมื่อเธอพูดว่า “ขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณนะคะ แต่ฉันขอไม่รับของพวกนี้ดีกว่า เพราะฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ให้มันด้วยความเต็มใจ”เจตต์ไม่ต้องการรู้เห็นเกี่ยวกับการทะเลาะของพวกเขา เขาจึงออกไปจากห้องเมื่อวางของเสร็จแล้วอเลฮานโดรพูดนิ่ง ๆ ว่า “ถ้าคุณไม่อยากได้นก็ทิ้งไปสิ เครื่องสำอางพวกนี้ไม่ได้แพงขนาดนั้น พวกเครื่องประดับก็ราคาแค่สองสามแสนดอลลาร์ เพราะฉะนั้นคุณจะทำอะไรกับพวกมันก็แล้วแต่คุณเลย ในเมื่อคุณไม่อยากเห็นหน้าผม ผมกลับวันพรุ่งนี้ก็ได้ นอนเถอะ ผมจะไปอาบน้ำก่อน”เมื่อเมลานีเห็นเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำเธอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
ทิฟฟานี่ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าสีหน้าของแจ็คสันเยือกเย็น แววตาของเขาเปล่งประกายด้วยความตื่นตระหนก เธอไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไรไป “เป็นอะไรเหรอ? ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ?”มันเหมือนกับว่าเขาเปลี่ยนเป็นคนละคนไปเลย แม้แต่น้ำเสียงของเขาก็เยือกเย็น “เขาแต่งงานเพื่อความสะดวกแบบนั้น คุณยังจะเชื่อจริง ๆ เหรอว่าเขาจะมีความรู้สึกให้เมลานี ลาร์คจริง ๆ ? คุณคิดไปเองทั้งหมด ผมบอกคุณแล้วว่าห้ามไปเจอเขา ไม่ว่ามันจะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจยิ่งห้ามแล้วใหญ่ คราวหน้าก็หลีกเลี่ยงเขาซะนะ!”ท่าทีที่เปลี่ยนไปกะทันหันของเขาทำให้ทิฟฟานี่ตกใจกลัว เธอกลืนน้ำลายและไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรแจ็คสันรีบอาบน้ำให้เสร็จและออกไปโดยปล่อยเธอไว้คนเดียวในห้องน้ำ เธอรู้สึกว่างเปล่าทันที ทุกอย่างกำลังไปได้ดีจนกระทั่งเธอพูดถึงอเลฮานโดรและทุกอย่างกลายมาเป็นแบบนี้… แจ็คสันหนีไปที่ห้องทำงานของเขาหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำเพื่อแอบดูดบุหรี่อย่างต่อเนื่องโดยที่ทิฟฟานี่ไม่รู้ นิ้วที่เขาถือบุหรี่สั่นไม่หยุด เขากลัวเกินกว่าที่จะคิดถึงปฏิกิริยาของทิฟฟานี่เมื่อเธอต้องรู้ว่าจริง ๆ แล้วอเลฮ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
ขณะที่เขากำลังหาสวิตช์เปิดไฟบนกำแพงเพื่อที่จะเปิดไฟทิฟฟานี่ก็หยุดเขาเอาไว้ “ไม่! ฉันชอบแบบปิดไฟมากกว่า ฉันอายนิดหน่อยน่ะ”เขารู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกลัวว่ารอยแตกของเธอจะทำให้เขาหมดอารมณ์ เขายิ้มและจุ๊บหน้าผากเธอ “ไม่เอาน่า ปกติคุณไม่ขี้อายนี่ ผมไม่ยักรู้ว่าคุณจะอายเป็นด้วยซ้ำ ผมไม่มีวันที่จะหมดอารมณ์กับคุณหรอก คุณได้รอยแตกเหล่านั้นมาเพราะคุณอุ้มท้องลูกของผม พวกมันเป็นรางวัลแห่งเกียรติยศของคุณนะ”ทิฟฟานี่เชื่อคำพูดของเขา เขามีลิ้นที่กะล่อนที่ช่วยให้เขาสามารถถ่ายทอดคำพูดเหล่านั้นอย่างราบรื่นได้จริง ๆแจ็คสันเปิดไฟเมื่อเธอกำลังเหม่อลอยในห้วงความคิดทิฟฟานี่รีบหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวเองทันทีที่ไฟสว่างขึ้น “โธ่ อะไรเนี่ย! ฉันไม่อยากเปิดไฟ ขอเวลาฉันปรับตัวหน่อยสิคะ!”เขายิ้มอย่างมีเลศนัยขณะที่เมินคำบ่นของเธอและคว้าแขนเธอเพื่อหยุดเธอจากการดิ้นหนี…เธอลืมหายใจเมื่อเขาจับคางของเธอ สายตาเธอเริ่มพร่ามัวหมอนใบหนึ่งนอนอยู่บนพื้นหน้าเตียงราวกับว่ามันรับความป่าเถื่อนของพวกเขาไม่ได้...หลังจากที่เสร็จภารกิจแล้ว ทิฟฟานี่ก็ขดตัวในอ้อมแขนของแจ็คสันและวาดวงกลมบนแขนของเขาแจ็คสันจับมือของเธ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
”หยุดทำไมล่ะคะ?” แอเรียนถาม “เล่นต่อสิ”“เธอก็มาผลักสิ ไม่อย่างนั้นก็มานั่งกับสมอร์” มาร์คชักชวนแอเรียนเคยตกชิงช้าเมื่อตอนที่เธอยังเด็ก เธอจึงหวาดกลัว “ไม่ ๆ ไม่ คุณเล่นกับเขาเลย เดี๋ยวฉันผลักให้ ขาคุณก็ออกจะยาว คุณน่าจะแกว่งตัวเองได้สบาย ไม่เห็นจะต้องพึ่งฉันเลย แล้วคุณจะขอให้ฉันผลักทำไม?”เขาเลิกคิ้วหนึ่งข้างและตอบว่า “เพื่อที่เธอจะได้มีส่วมร่วมด้วยแทนที่จะยืนเหม่อลอยอยู่ยังไงล่ะ…”มีบางอย่างผิดปกติในคำพูดของเขา…แอเรียนยอมแพ้และเดินไปข้างหลังพวกเขา เธอวางมือบนหลังเขาและออกแรงผลักแอริสโตเติลจะส่งเสียงร้องด้วยความดีใจเป็นครั้งคราว ดูเหมือนว่าแอริสโตเติลไม่ได้มีความสุขได้เฉพาะเวลาที่เล่นกับเจนิซ เพียงแต่ว่าเวลาที่แอเรียนเล่นกับเขาเธอมักจะเล่นแบบนิ่ม ๆ และเงียบ ๆ เพราะเขาคือลูกคนแรกของเธอและมันเป็นครั้งแรกที่เธอต้องเล่นกับเด็กทารก เพราะฉะนั้นยังมีอีกหลายอย่างที่เธอยังต้องเรียนรู้อีก...ในขณะเดียวกันที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่าหลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จแจ็คสันก็กำลังล้างจานในห้องครัวตามปกติ ทิฟฟานี่สามารถจ้องเขาในชุดผ้ากันเปื้อนได้ทั้งวัน เธอไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากยืนพิงกำแพงในห้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
หลังจากนั้นไม่นาน อเลฮานโดรและเจตต์ก็เดินออกมาจากห้างสรรพสินค้าและขึ้นรถไปอเลฮานโดรจ้องกองสินค้าสำหรับผู้หญิงข้าง ๆ เขา ระหว่างคิ้วของเขาแอบมีร่องรอยของความไม่พอใจเจตต์มองเขาผ่านกระจกมองหลัง “ท่านครับ อย่าปล่อยให้เรื่องอื่นเบี่ยงเบนความตั้งใจของท่านเลยครับ ท่านตัดสินใจที่จะไปเยี่ยมนายหญิงที่อายาเช่แล้ว” เขาเตือนเบา ๆ “ดอน สมิธจะไม่มีวันมอบสมบัติของตระกูลสมิธให้ท่านถ้าท่านลงมือในตอนนี้”อเลฮานโดรมองออกไปนอกหน้าต่างและตอบอย่างใจเย็นว่า “รู้แล้ว”เขาคงจะไม่ได้ออกมาซื้อของในวันนี้หากดอน สมิธไม่ได้กดดันเขา เขายังต้องเหนื่อยซื้อของมากมายให้เมลานีอีกด้วย เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะเจอแอเรียนและทิฟฟานี่ที่นี่เหมือนกัน ดูจากสีหน้าของแอเรียนแล้ว มาร์คคงจะบอกเธอทุกอย่างแล้วเขาได้ต้นไม้นั้นมาจากคนอื่นอีกที มันเป็นสายพันธุ์ที่หายากจากนาฟาเอธ เขาต้องลำบากอย่างมากเพื่อที่จะนำมันกลับเข้ามาในประเทศ และไม่มีใครรู้เลยว่ามันจะออกดอกเมื่อไหร่ ถ้ามันได้รับการดูแลอย่างพิถีพิถัน มันคงจะออกดอกในไม่ช้า ตอนแรกเขาตั้งใจว่าเขาจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขากับทิฟฟานี่เมื่อต้นไม้นั้นออกดอก แต่น่าเสียดายที่การเปลี่ย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
หลังจากที่คุยกันนานพอสมควร ในที่สุดทิฟฟานี่ก็จำได้ว่าเธอมาที่นี่เพื่อซื้อเครื่องสำอางกับแอเรียน เธอหันไปหาแอเรียนและพบกับสีหน้าที่แปลกไปบนใบหน้าของแอเรียน “แอริ เป็นอะไรเหรอ?” เธอถามด้วยความสงสัย “ทำไมดึงหน้าแบบนั้นล่ะ? เธอโอเครึเปล่า?”แอเรียนหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะตอบว่า “ไม่ ฉันรู้สึกเหนื่อย ๆ นิดหน่อย ฉันไม่อยากช้อปปิ้งแล้ว ไปกันเถอะ”ทิฟฟานี่เอื้อมมือไปจับหน้าผากของแอเรียน “เพราะโรคเลือดจางของเธอรึเปล่า? เธอดูซูบ ๆ นะ ไว้ฉันจะบอกให้มาร์คขุนเธอให้อ้วน แต่ไหน ๆ เราก็มาถึงที่นี่แล้ว ทำไมไม่ซื้อของของเธอเลยล่ะ? เหลือแค่ต้องจ่ายเงินเอง ไม่นานขนาดนั้นหรอก ไปนั่งก่อนไหม? เดี๋ยวฉันจ่ายให้”อเลฮานโดรหันมามองแอเรียน แววตาของเขาแฝงไปด้วยการยั่ยยุ ทั้งคู่ต่างตระหนักถึงสถานการณ์ในตอนนี้ดีแอเรียนกลบเกลื่อนความโกรธของเธอและหาม้านั่ง เธอหวังเพียงว่าทิฟฟานี่จะเร่งรีบซื้อเครื่องสำอางเพื่อที่พวกเธอจะได้รีบออกไปจากที่นี่ ทุก ๆ วินาทีที่อยู่กับอเลฮานโดรถือเป็นความเสี่ยง“ทิฟฟานี่ ต้นไม้ที่ผมให้คุณออกดอกหรือยังครับ?” อเลฮานโดรจงใจถามถึงต้นไม้ในกระถาง ทิฟฟานี่ยื่นบัตรเครดิตของเธอให้พนักงานคิดเง
