เข้าสู่ระบบแชร์
[38] ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไร
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-05 00:27:57บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าป่า Bad boy [39] อย่าไปจากกูได้มั้ย...
"กูสั่งให้มึงอยู่มึงก็ต้องอยู่ กูสั่งให้ไปเมื่อไหร่มึงถึงจะไปได้" คำพูดของพี่ป่ามันบ่งบอกชัดเจนว่าฉันไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรได้เลย ฉันต้องอยู่ถ้าเขาอยากให้อยู่ แต่ถ้าฉันหมดประโยชน์เมื่อไหร่ เขาจะไล่ฉันไปแบบนี้ใช่มั้ย แล้วลูกล่ะ..."ค่ะ" "แอม กูทำให้มึงท้อง กูอยากรับผิดชอบในสิ่งที่กูทำไป" "ค่ะ แอมรู้ว่าทั้งหมดมันก็แค่พี่อยากรับผิดชอบ แอมรู้ดีค่ะ" "อื้ม" ฉันถอนหายใจออกมายาวๆก่อนจะเดินไปนั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ แล้วก็กดเปิดทีวีดู "แอม มาอยู่ใกล้ๆกู" พี่ป่าพูดออกคำสั่ง พรางกวักมือให้ฉันเดินไปหาเขา"เดี๋ยวแอมเอาเสื้อให้" ฉันลุกขึ้นเดินไปเปิดกระเป๋า "กูไม่ได้อยากได้เสื้อ กูต้องการให้มึงมานั่งข้างๆกู" พี่ป่าพูดเสียงแข็ง ฉันหันไปมองพี่ป่า ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆจากนั้นฉันก็ลากเก้าอี้ไปนั่งข้างๆเตียงของเขา "เพราะอะไรมึงถึงรักกู" จู่ๆ พี่ป่าก็ถามขึ้น "ไม่รู้ค่ะ ความรักมันไม่มีเหตุผลหรอกว่าเพราะอะไร" ''อื้ม มันคงจะจริง" "แล้วทำไมพี่ป่าถึงรักเส้นด้ายละคะ" "เธอเป็นคนน่ารัก เรียบร้อย กูรักเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรก ถึงกูจะเลวแค่ไหนเธอก็ให้อภัย....แต่กูแม่ง ทำให้เธอเสียใจตลอด" ฉันมองพี่ป่าพูดถึงเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [40] แยกกันอยู่ (ข้อตกลง)
ฉันกำลังจะก้าวขาเดินเข้าไปหาพี่ป่า แต่ประตูห้องมันถูกเปิดเข้ามาซะก่อน"นายครับ...!!" ทันรีบวิ่งไปพยุงพี่ป่าให้ลุกขึ้น "มึงจะมาช่วยดูทำไม ไปจับตัวเเอมไว้ดิวะ จะหนีอยู่แล้วมึงไม่แหกตาดูรึไง" พี่ป่าตวาดใส่หน้าทัน "หยุด" ฉันบอกทันที่กำลังเดินตรงมาทางฉัน ทันหยุดชะงักทันที "กูไม่ให้มึงเอาลูกกูไปไหนทั้งนั้นแอม กูก็มีสิทธิ์ดูแลลูกไม่ต่างจากมึง เพราะกูเป็นคนทำให้เขาเกิดมา" "ถ้าพี่ป่าห่วงเรื่องลูก เชื่อใจแอมได้ค่ะว่าแอมจะไม่เอาลูกหนีพี่ไปไหน เอาไว้พี่หายดีเมื่อไหร่แอมจะมาคุยกับพี่""....""ตอนนี้แอมขอนะคะ แอมขออยู่คนเดียว" "มึงจะอยู่คนเดียวได้ไงมึงท้อง ถ้ามึงไม่อยากอยู่กับกูที่โรงพยาบาล มึงก็กลับไปรอกูที่บ้าน" ฉันมองหน้าพี่ป่าก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ "แอมจะไม่กลับไปที่นั่น" "แอมแปร์ !!" พี่ป่าเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง ฉันกลั้นใจหันหลังแล้วเดินออกจากห้องโดยไม่สนใจเลยว่าพี่ป่าจะพูดอะไรต่อ "คุณแอมครับ..." ทันวิ่งมาดักหน้าฉัน ที่กำลังจะเดินออกจากโรงพยาบาล"อย่าห้ามฉันทัน นายไม่มาเป็นฉันนายไม่มีวันเข้าใจ" ทันถอนหายใจออกมายาวๆ "ดูแลตัวเองด้วยนะครับ" "อื้ม" ฉันยิ้มจางๆให้ทัน ก่อนจะเดินไปเรียกแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [41] มึงจูบกับไอ้เหี้ยนั่นทำไม มันเป็นใคร !!
"คืนนี้นอนกับกูที่โรงพยาบาลได้มั้ย กูนอนไม่ค่อยหลับเลย กูติดกลิ่นมึงจริงๆ" พี่ป่ากอดเอวฉันไว้แน่น ไม่รู้ว่านี่คือประโยคคำถาม หรือ มันคือการบังคับให้ฉันอยู่กันแน่ "ปล่อยแอมก่อนค่ะ" ฉันพูดพรางแกะมือหนาของพี่ป่าออกจากเอวของตัวเอง "อยู่กับกู แล้วกูจะปล่อยมึง" "เดี๋ยวพรุ่งนี้แอมมาหาใหม่" "ไม่ !!" พี่ป่าพูดเสียงแข็ง เขาไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวของฉันเลยจริงๆ ฉันมองหน้าพี่ป่าแล้วก็ถอนหายใจเบาๆ "ไหนตอนทันไปตาม ทันบอกว่าพี่จะไม่บังคับแอม จะให้ไปกลับ" "กู กู....กูจะอ้วกไง" พี่ป่าก้มหน้าตอบ ฉันหยิบเสื้อของฉันออกจากมือของพี่ป่า แล้วก็กำลังจะถอดเสื้อของตัวเองที่กำลังใส่อยู่ออก แต่ถูกพี่ป่ารั้งมือเอาไว้ "จะทำอะไร ?" พี่ป่าเลิกคิ้วถามฉัน "ก็จะถอดเสื้อตัวที่ใส่อยู่ให้ไง เดี๋ยวแอมใส่ตัวเก่ากลับ" "กูไม่เอาเสื้อ กูจะให้ตัวมึงอยู่กับกู" "จะอยู่ได้ไง เสื้อผ้าแอมก็ไม่ได้เอามาเปลี่ยน" "ได้ เดี๋ยวกูสั่งให้ลูกน้องที่บ้านเอาเสื้อผ้ามึงมาให้" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ "แค่คืนเดียวนะ" "อื้ม" พี่ป่าเหมือนจะคิดอะไรสักพักก่อนจะพยักหน้าตอบ "งั้นปล่อยแอมก่อน แอมจะลงไปซื้อของกิน" พี่ป่ายอมปล่อยมือออกจากเอว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [42] กูหวงมึง
"ทำไม ตกใจอะไรก็แค่จูบ ขนาดเอากันยังเอามาแล้วจนนับครั้งไม่ถ้วน" พี่ป่าพูดออกมาเสียงเรียบ พร้อมกับทำสีหน้าที่เรียบตึง ไอ้แค่จูบฉันไม่อะไรหรอก ใครๆเขาก็จูบกันทั้งนั้น แต่ฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะสั่งให้ฉันไปจูบเขาทำไม ในเมื่อเขาโกรธาฉันอยู่ "ทำไม แล้วทีกับไอ้เหี้ยนั่นมึงคิดนานแบบนี้มั้ยแอม !!" "พี่ป่า พี่จะโวยวายทำไม" ฉันมองหน้าพี่ป่าแบบไม่เข้าใจ "กูหวงมึง..." "ห๊ะ วะ ว่าไงนะคะ" พี่ป่าจ้องหน้าฉันตาเขม่ง เมื่อฉัน...หูไม่ได้ฝาดไปใช่มั้ย พี่ป่าบอกว่าหวงฉัน ตึกตักตึกตัก ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเลยตอนนี้ เฮ้อ...บ้าน่าแอมพี่ป่าคงไม่ได้หมายความแบบที่เขาพูดหรอก "ไม่มีอะไร""ตะ แต่เมื่อกี้...""มาใกล้ๆกู" พี่ป่าสั่งเสียงแข็ง ฉันส่ายหน้ารัวๆ ถ้าขืนเข้าไปหาเขาตอนนี้เขาต้องทำให้ฉันเจ็บตัวแน่ๆ ถึงเขาจะมีเฝือกอยู่ที่ขาฉันก็ไม่ไว้ใจหรอก "ไม่ค่ะ" "ทำไม ถ้ามึงกลัวกูแล้วมึงไปจูบกับไอ้เหี้ยนั่นทำไม""....." "ลูกอยู่คาท้องแท้ๆ ยังร่าน หึ กูคิดว่าจะไปเอากันต่อซะอีก" "พี่ป่า พูดดูถูกกันมากเกินไปแล้วนะคะ" ฉันจ้องหน้าเขาตาเขม่ง ฉันบอกแล้วไงว่าคนอย่างพี่ป่ามันดีได้ไม่นาน "กูพูดตามสิ่งที่กูเห็น นัดม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [43] ขอเวลา สับสน
"เวลาอยู่กับคนที่ชอบหัวใจจะเต้นเร็วผิดปกติใช่มั้ยวะ" "...." "เงียบทำไม" พี่ป่าเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน "ก็คงจะประมานนั้นมั้งคะ" "ลองจับหัวใจกูดูดิ" "คะ ?" ฉันขมวดคิ้วมองหน้าพี่ป่าแบบไม่เข้าใจ"ก็ให้ลองจับหัวใจกูดูไง มันเข้าใจยากตรงไหนวะ" พี่ป่ามองหน้าฉันแบบไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ จากนั้นเขาก็จับมือฉันไปวางตรงหน้าอกข้างซ้ายของเขา ตึกตักตึกตักตึกตัก จังหวะการเต้นของหัวใจพี่ป่ามันเร็วมาก มันเต้นเร็วกว่าหัวใจของฉันซะอีก "หัวใจมึงเต้นแรงแบบนี้มั้ย" "อะ พะ พี่ป่า'' ฉันอุทานชื่อพี่ป่าออกมาเบาๆ เมื่อจู่ๆ เขาก็เอามือมาทาบตรงหน้าอกข้างซ้ายของฉัน บรรยากาศภายในห้องเงียบสงัด เงียบสะจนฉันได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองที่มันกำลังเต้นรัวอยู่ตอนนี้ พี่ป่าเอามือออกจากหน้าอกฉัน จากนั้นเขาก็กำชับก่อนฉันแน่น แล้วกูสูดดมกลิ่นกายของฉัน ''ที่กูบอกว่าหวงมึง กูรู้สึกแบบนั้นจริงๆ" "...." ฉันอึ้ง มันอึ้งตั้งแต่พี่ป่าให้ฉันจับหัวใจของเขาแล้ว ตอนนี้สมองฉันมันมีแต่คำถามที่ตีกันไปหมด ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะเริ่มถามคำถามไหนก่อนดี เขากำลังจะทำให้ฉันรักเขามากเพิ่มขึ้นไปอีก เป็นแบบนี้ฉันจะตัดใจได้ยังไงกันเช้าวันใหม่.
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [44] [ Talk เจ้าป่า ] หมายความว่ายังไง
"ไว้วันหมอนัดเราค่อย..." "จะไปก็ไป ไม่ต้องมาพูดมากกูรำคาญ !!" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ จากนั้นก็หันหลังกำลังก้าวขาจะเดินออกจากห้อง "อึก อึก...อ้วก" เสียงพี่ป่าสะอึกในลำคอเหมือนคนกำลังจะอ้วก "พี่ป่า จะอ้วกหรอ" ฉันรีบเดินกลับไปที่เตียง แล้วก็จับแขนของพี่ป่า แต่ถูกพี่ป่าแกะมือของฉันออก "เอาถุงมาให้กูก็พอ" ฉันรีบเดินไปหยิบถุงแล้วก็ยื่นให้พี่ป่า จากนั้นพี่ป่าก็อ้วกออกมาอย่างหนัก ฉันค่อยๆ เอื้อมมือไปลูบหลังให้เขา "จะกลับก็กลับไป ไม่ต้องมาสนใจกู อึก...อ้วก~" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆอีกครั้ง "งั้นแอมขอตัวกลับก่อนนะคะ" "เอออ !!"[ Talk เจ้าป่า ]หลังจากประตูห้องถูกปิดลง ผมหันกลับไปมองตรงประตูห้อง เธอไปแล้วจริงๆ...แม่งเอ้ย!! ไม่ห่วงผมบ้างรึไง เธอคงนัดกับไอ้เหี้ยนั่นไว้สินะ ยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิดชิบหาย เชี้ยเอ้ย!! หลังจากอ้วกเสร็จ บอกตรงๆว่าตอนนี้ผมนอนไม่หลับ ใจผมมันกระวนกระวาย ผมรู้ตัวว่าตอนนี้ผมกำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง ผมกับแอมอยู่ด้วยกันมากเกินไป ผมติดเธอมาก มากสะจนผมไม่อยาก...ปล่อยให้เธอไปจากผม ผมรู้ว่าผมกำลังทำผิดต่อเส้นด้าย ผมพยายามหักห้ามใจตัวเองไม่ให้รู้สึกอะไรไปมากกว่านี้ แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [45] ทุกอย่างมันจะจบถ้าเส้นด้ายเธอฟื้น...
"กูอยากดูแลมึงกับลูกในฐานะพ่อคนนึง แล้วก็ในฐานะสามีของมึง..." "ละ แล้วเส้นด้ายละพี่ป่า"พี่ป่าเงียบเขาก้มหน้าลงต่ำ แล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ แบบนี้มันหมายความว่ายังไงกัน....เฮือก....!! ฉันสะดุ้งดีดตัวลุกขึ้นแล้วเอามือลูบไปทั่วไปหน้าของตัวเอง ตอนนี้ทั้งตัวและใบหน้าของฉันมันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆ "นี่ฉันฝันไปงั้นรอ" "บ้าจริง ทำไมถึงฝันอะไรบ้าๆแบบนี้กัน" "คิดถึงเขามากขนาดนั้นเลยรึไง" ฉันบ่นพึมพำคนเดียว ฉันจำได้ว่าพอฉันแยกกับเคฉันก็กลับบังกะโลมานอน ไม่รู้ว่าทำไมต้องมาฝันบ้าอะไรแบบนี้ด้วย ฉันเอามือควานหยิบโทรศัพท์มากดดูเวลา ตอนนี้ ตี4 แล้ว วันนี้ฉันต้องกลับกรุงเทพ เพราะหมอนัดตรวจครรภ์พรุ่งนี้ ความฝันเมื่อครู่มันเหมือนความจริงสะจน ฉันยังใจเต้นรัวไม่หาย ถ้าพี่ป่าพูดอะไรแบบนั้นกับฉันจริงๆ ฉันควรจะทำยังไง เฮ้อ....แต่ถึงยังไงเขาก็ไม่คิดจะมาพูดอะไรแบบนั้นกับฉันหรอก ฉันถอนหายใจออกมายาวๆก่อนจะสะบัดความคิดบ้าๆออกจากหัว แล้วก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ฉันว่าฉันจะเตรียมตัวกลับกรุงเทพตั้งแต่ตอนนี้แหละ กว่าจะไปถึงอีก ฉันส่งข้อความไปบอกเคว่าฉันกำลังจะกลับกรุงเทพ แล้วก็ส่งท้ายด้วยคำว่าแล้วพบกันให
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [46] เลือกแล้ว
พี่ป่าค่อยๆโน้มใบหน้าลงมาใกล้กับใบหน้าของฉันเรื่อยๆ จนปลายจมูกของเราทั้งคู่จะลดกัน พี่ป่าขยับใบหน้าลงมาอีก แต่ฉันกลั้นใจหันหน้าเบี่ยงหนีไปอีกทาง ทำให้ริมฝีปากร้อนๆของพี่ป่ามันตกอยู่ตรงซอกคอของฉัน "อย่าพี่ป่า" ฉันร้องท้วงเขา และพยายามดันหน้าอกแกร่งของคนตัวโตออก เพราะตอนนี้พี่ป่ากำลังลากไล้เรียวลิ้นไปทั่วซอกคอของฉัน ยังคุยกันไม่ทันจะรู้สึกเรื่อง ทำไมต้องมาทำแบบนี้ด้วยเนี่ย ต้องการแค่นี้รึไง...ฉันพยายามดันพี่ป่าออก แต่เขารวบมือฉันไว้แล้วก็ดันให้ฉันนอนราบไปกับโซฟา เหมือนการที่ฉันเบี่ยงหน้าหนีเขา มันจะเป็นการเปิดโอกาสให้เขาเลย "ต้องการแค่นี้งั้นหรอ" พี่ป่าที่กำลังซุกไซร้ซอกคอของฉันอยู่หยุดชะงัก แล้วเงยหน้าขึ้นมองหน้าฉัน "อะไร" "ถ้าต้องการที่จะทำแต่เรื่องนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากมาย" ฉันพูดโดยที่ไม่มองหน้าพี่ป่า พี่ป่าถอนหายใจออกมาเบาๆ จากนั้นเขาก็ปล่อยฉันให้เป็นอิสระ หลังจากที่ฉันเป็นอิสระแล้ว ฉันก็ลุกขึ้น พรึ่บ! ยังไม่ทันจะก้าวเดินพี่ป่าก็ขว้าเอวฉันแล้วก็ดึงฉันให้ลงไปนั่งบนตักของเขา "พี่ป่า ปล่อย..." ฉันเรียกชื่อพี่ป่าเสียงแข็ง พรางดิ้นไปมาอยู่ในวงแขนแกร่งของเขา "เป็นแฟนกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
บทล่าสุด
เจ้าป่า Bad boy 84 The End (จบแล้วว)
ภายในห้องน้ำ...พี่ป่าวางฉันลงอย่างเบามือในอ่างน้ำจากุชชี่ที่มีน้ำเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว "ไม่ลงมาอาบด้วยกันหรอ...." ฉันถามที่ป่าที่เอาแต่ถูตัวให้ฉัน "ถ้าให้กูลงไปในอ่างด้วย คงไม่ได้อาบ" พี่ป่ายักคิ้วให้ฉันมือหนาถูวนรอบหน้าอกของฉันเหมือนตั้งใจจะถูแค่ตรงนั้นแค่ตรงเดียว"พี่ป่า" ฉันทำตาดุใส่พี่ป่า เมื่อเห็นว่าพี่ป่าเอาแต่ถูอยู่อย่างนั้น "เออๆ จะดุกูทำไม" พี่ป่าพยักหน้าตอบ มือหนาของพี่ป่าจากที่ถูวนรอบหน้าอกของฉัน ตอนนี้มันได้เลื่อนลงต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงกลีบแคมคู่นั้นของฉัน "พะ พี่ป่า ยะ อย่านะ" ฉันรีบรั้งมือของพี่ป่าเอาไว้ "ก็มึงให้กูถูตรงอื่น" พี่ป่ายักคิ้วใส่ฉันแบบกวนๆ "แต่ไม่ใชตรงนี้" เมื่อกี้ก็พึ่งมีอะไรกัน ถ้าถูตรงนี้มีหวังได้มีอีกรอบแน่ ลูกฉันจะรอดมั้ย "ก็ทำความสะอาดให้ไง เมื่อกี้น้ำกูเยิ้มเต็มรูมึงเลย...." พี่ป่าพูดมันออกมาหน้าตาเฉย ซึ่งถ้าคำๆนี้มันไม่ได้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรัก ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยแต่ตอนนี้นี่สิ หน้าฉันมันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว พี่ป่าเอามือของฉันที่จับมือเขาออก ก่อนที่จะล้วงลงไปถูแหวกกรีบแคมของฉัน เขาทำแบบนั้นจริงๆ แถมยังยิ้มทะเล้นให้อีกด้วย "อ๊ะ พ
เจ้าป่า Bad boy [83] Nc20+
พี่ป่าพาฉันเข้าไปในบ้าน ตอนนี้ฉันหยุดร้องแล้ว ภายในบ้านมีแม่บ้านอยู่สามคน พี่ป่าจ้างมาทำความสะอาดบ้าน และคอยดูแลเรื่องอาหาร ก็ทำทุกอย่างในบ้านนั่นแหละ ภายในบ้านทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว แทบจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีรูปครอบครัว ไม่มีห้องทำงานของคุณพ่อตรงนั้น ภายในบ้านไม่มีอะไรเหมือนเดิม มันก็คงต้องเป็นแบบนั้น จะให้ทุกอย่างอยู่เหมือนตอนที่ฉันอยู่ตอนเด็กมันก็คงจะไม่ได้ เพราะเวลามันก็ผ่านมานานมากแล้ว ฉันแอบเสียใจนิดๆนะ ที่ความทรงจำของฉันตอนเด็กมันหายไปแล้ว แต่มันก็ดี ถ้าบ้านยังคงสภาพเหมือนเดิม ฉันคงจำเรื่องราวที่เลวร้ายไม่ลืม "ห้ามร้อง" พี่ป่าหันหน้ามาบอกฉัน เมื่อเห็นว่าฉันทำท่าจะร้องไห้อีกครั้ง "อื้อ รู้แล้ว" ฉัรมองไปรอบๆบ้านอีกครั้ง "พี่ป่ารู้ได้ไงคะว่าบ้านหลังนี้แอมเคยอยู่ตอนเด็ก" ฉันหันไปถามพี่ป่าหลังจากที่เราเดินเข้ามาในบ้านกันแล้ว "กูถามริน" "แล้วซื้อบ้านได้ไง ราคา ?" พี่ป่าถอนหายออกมาเบาๆ ก่อนจะเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันอย่างเบามือ "บ้านหลังนี้เขากำลังจะปล่อยพอดี จังหวะมันพอเหมาะพอดีทุกอย่าง กูตั้งใจจะซื้ออยู่แล้วด้วย ส่วนเรื่องราคา ก็ไม่เท่าไหร่" พี่ป่าไหวไหล่ให้ฉันทีหนึ่ง
เจ้าป่า Bad boy [82] หักหลัง
หลังจากคุยกับพ่อแม่ของพี่ป่าเสร็จ ท่านทั้งสองก็ออกไปพักที่โรงแรม และ เตรียมตัวกลับออสเตรเลียในวันพรุ่งนี้ คือ!! มาแค่นี้ แค่นี้จริงๆ แค่มาดูตัวฉัน เมื่อฉันยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานท่านก็กลับ 1 อาทิตย์ผ่านไป เชื่อมั้ยว่าพี่ป่ายังงอนฉันอยู่ เรื่องที่ฉันไม่ยอมแต่งงานกับเขา พี่ป่างอนเป็นจริงเป็นจังมาก "พี่ป่าเอาน้ำให้แอมกินหน่อย" ฉันหันไปบอกพี่ป่าที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่"ลุกขึ้นไปหยิบเองดิ" พี่ป่าตอบโดยที่ไม่มองหน้าฉัน เขายังคงก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าคุยกับใคร "แอมท้องอยู่พี่ก็รู้ มันลุกยากท้องโต'' "....." พี่ป่าเงียบไม่ตอบอะไร "พี่ป่าแอมหิวน้ำ ไปเอาน้ำให้หน่อย !!" พี่ป่ายังทำเป็นหูทวนลม จนฉันต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำกินเอง คือพี่ป่าไม่ยอมมาหยิบน้ำให้จริงๆ ก็แค่ไม่แต่งงานด้วยตอนนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่แต่งด้วยเลยสักหน่อย ไม่รู้จะงอนทำไมขนาดนั้น พอฉันเดินกลับมานั่งที่เดิม ตอนแรกพี่ป่าคุยโทรศัพท์อยู่ พอเขาเห็นว่าฉันเดินมา พี่ป่ารีบเอาโทรศัพท์ลง แล้วก็ลุกขึ้นเดินสวนฉันออกไปจากห้องเลย "พี่ป่า พี่ป่าหยุด พี่คุยกับใคร !!" ฉันตะโกนพูดตามแผ่นหลังของพ
เจ้าป่า Bad boy [81] โล่งอก
"เจ้าป่า นั่งลงไป ฉันจะคุยกับเธอ ไม่ใช่แก" พี่ป่าดูจะหัวเสียมากตอนนี้ เขาไม่ยอมนั่งลงตามที่แม่สั่ง จนฉันต้องจับมือให้พี่ป่านั่งเขาถึงยอมนั่งลง"เธอมีอะไรจะพูดรึเปล่า ?" แม่พี่ป่าเอ่ยถามฉันเสียงเรียบๆ ฉันกลั้นหายใจประมาณสามสี่วิ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ พรางพยักหน้าตอบคุณแม่ของพี่ป่า "พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่" ตอนนี้บรรยากาศภายในห้องรับแขกเสียงสนิท เงียบซะจนฉันได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองที่มันกำลังเต้นรัวเพราะความประหม่าอยู่ตอนนี้"หนูเคยขายตัวจริงๆค่ะ" "เธอรู้รึเปล่าว่าพูดออกมาแบบนี้ ฉันจะไม่รับเธอเป็นลูกสะใภ้" "แม่ !!" "เจ้าป่าแกหุบปากไปเลยนะ !!"ฉันเอื้อมมือไปจับมือของพี่ป่าแล้วออกแรงบีบเบาๆ พี่ป่าหันหน้ามามองฉัน สีหน้าพี่ป่าดูจะเป็นกังวลมาก ฉันก็ไม่ต่างกันหรอก แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มจางๆให้พี่ป่าไป "จากชีวิตที่เคยสุขสบาย มีเงินใช้ไม่เคยขาด ทุกๆครั้งที่ปิดเทอมพ่อกับแม่จะพาไปเที่ยวต่างประเทศ""มันเพอร์เฟคมากๆเลยใช่มั้ยคะ""แต่พอมาวันหนึ่ง บ้านล้มละลาย ทรัพย์สินทุกอย่างกำลังจะถูกยึด พ่อกับแม่หนูจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ทิ้งให้หนูจมอยู่กับบ้านที่กำลังจะถูกยึด ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช
เจ้าป่า Bad boy [80] วันที่ฉันกลัว...
3อาทิตย์ผ่านไป.... ยิ่งใกล้วันจะถึงกำหนดที่พ่อกับแม่พี่ป่าจะมาไทยเมืีอไหร่ ฉันยิ่งรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกประหม่า ฉันกลัว กลัวว่าพ่อแม่พี่ป่าจะรับฉันไม่ได้ ถึงแม่ว่าฉันกำลังจะตั้งท้องลูกของพี่ป่าหลานของท่านก็ตาม เรื่องเส้นด้าย ช่วงนี้เธอเงียบๆไป ขุนเขาคงไม่ปล่อยให้เธอออกมา เพราะอาทิตย์ที่แล้วเธอก็มากดกริ่งที่หน้าบ้าน แต่ฉันไม่ได้ออกไปเปิด แต่ดูท่าแล้วคงจะอีกนานกว่าเธอจะเลิกยุ่ง ฉันก็เข้าใจเธอนะ ที่เธอเป็นแบบนี้เธอรักพี่ป่ามาก แต่ตอนนี้พี่ป่าเป็นของฉัน และฉันก็รักเขามากไม่ต่างจากเธอ อ้อ วีนัสกลับโคราชไปแล้วนะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า กลับไปไม่บอกฉันเลย แถมยังแอบกลับตั้งแต่ตอนเช้าตรู่ ไม่รู้ว่าไปยังไง แต่พอไปถึงเธอก็ข้อความมาบอกฉัน ช่วงดึกๆ..."แอม ทำอะไรทำไมไม่ขึ้นมานอน" พี่ป่าพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นั่งหน้าโต๊ะกระจกไม่ยอมขึ้นเตียงไปนอนสักที "พี่ป่า แอมกลัวว่าทางพ่อแม่ของพี่..." "แอม ไม่มีใครบังคับอะไรกูได้" พี่ป่าพูดสวนขึ้นก่อนที่ฉันจะพูดจบ "พี่ป่าเคยบอกว่าคุณแม่ของพี่ชอบเส้นด้ายมาก" "อื้ม" "แล้วแบบนี้...""อย่าคิดมากแอม ด้ายก็อยู่กับไอ้ขุนไง" "....""ขึ้นมาบนเตี
เจ้าป่า Bad boy [79] Nc20+ [วุ่นวายไม่เลิก]
หลังจากที่ฉันกับวีนัสเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำเสร็จ ฉันใส่เป็นบิกินี่สีน้ำเงิน ขัดกับสีผิว ทำให้ดูขาวมีออร่า ส่วนวีนัสรายนั้นปิดมิดชิดทุกสัดส่วน เหมาะสมกับวัย "โห เจ้ ขนาดเจ้ท้องหุ่นเจ้ดีมาก" วีนัสมองฉันตาไม่กระพริบ "ลงไปเล่นน้ำเถอะห่วงแต่ชมอยู่ได้ ^_^" ฉันหยิบผ้าผืนบางมาคลุมตัวเอาไว้ จากนั้นฉันจูงมือวีนัสลงไปยังชั้นล่าง พี่ป่ากำลังนั่งคุยอะไรกับทันก็ไม่รู้ แล้วก็มีลูกน้องเขาอีกสองคนอยู่ด้วย ปัก! ทันทีที่ฉันลงไปชั้นล่างแล้วพี่ป่าเห็นฉัน เขาวางมือกระแทกกับโต๊ะเสียงดังทันที จากนั้นพี่ป่าก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะขบกรามแน่น "พวกมึงมองเมียกูทำไม !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าลูกน้องของเขา เพราะตอนนี้ลูกน้องของพี่ป่ากำลังมองฉันตาค้างเลย"ปะ เปล่ามองนะครับนาย'' ลูกน้องของพี่ป่าท่าทางเลิกลักกันมากพอได้ยินเสียงพี่ป่าตะคอกใส่"พวกมึงออกไปเลยนะ ออกไปให้หมด !!" น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่ป่า ทำให้พวกลูกน้องรีบพากันวิ่งกรูออกจากบ้านทันแทบไม่ทัน "วีนัส ไปเล่นน้ำรอพี่ก่อนเลยนะเดี๋ยวตามไป" ฉันหันไปบอกวีนัส เพราะไม่อยากให้วีนัสเห็นตอนที่พี่ป่าของขึ้น เดี๋ยวพลานจะกลัวเอา"พี่ป่าคะ อย่าดุเจ้นะคะ ^_^" ว
เจ้าป่า Bad boy [78] อยากจะไปก็ไป ไปเลย!!
"เลือกมา ถ้าไปก็ไม่ต้องกลับมา" ฉันยื่นคำขาดฉันยกมือขึ้นมากอดอกและรอฟังว่าพี่ป่าจะตอบว่าอะไร แต่สิ่งที่ได้แทนคำตอบคือความเงียบของคนตรงหน้า "แอมไม่ควรถามแบบนี้ใช่มั้ย""....." "ถ้าจะคิดนานขนาดนี้ก็ไปเถอะค่ะ" ฉันตัดบทพูดขึ้น เมื่อพี่ป่าไม่ยอมตอบสักที มันรู้สึกเจ็บดีจริงๆ ที่เห็นพี่ป่าลังเลแบบนี้ สำหรับเขา มันคงจะเลือกยากมากเลยสินะ พูดจบฉันก็ลุกขึ้น เตรียมจะเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น หมั่บ! มือหนาของพี่ป่าขว้ามาจับแขนฉันไว้ "ไปสิ อย่ามายุ่งกับแอม !!" ฉันสะบัดมือพี่ป่าออกอย่างแรง ก่อนจะรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที ภายในห้อง....ไอ้ป่าบ้า! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงฉันกับลูกก่อนล่ะ ฉันเอาเเต่กล่นด่าพี่ป่าพึมพำเบาๆในห้องคนเดียว ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังของ พร้อมกับเสียงของพี่ป่าที่พูดบอกให้ฉันไปเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้อง "แอม เปิดประตูให้กูดิ" "ไม่ จะไปหาเมียเก่าก็ไป""โธ่แอม กูไม่ได้จะไป กูไม่ไป มาเปิดประตูให้กูก่อนได้มั้ย" ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆ "แอม เมียจ๋า เปิดประตูให้ผัวเข้าไปหน่อย" "แอม อย่าเงียบดิวะ" "แอม แอมแปร์ แอมๆๆๆๆๆๆ" พี่ป่าเคาะห้องรัวๆ แล้วก็เรียกชื่อฉันอยู่อย
เจ้าป่า Bad boy [77] ลังเลทำไม
ตอนนี้พี่ป่ามาถึงบ้านแล้ว พึ่งมาถึงเมื่อกี้ รินมันก็มาด้วย "วีนัส ออกไปรอข้างนอก" รินหันไปสั่งวีนัส วีนัสพยักหน้าตอบก่อนจะเดินออกไป"ด้าย มาทำไมอีกเราคุยกันหลายครั้งแล้วนะ" พี่ป่าพูดขึ้น "พี่ป่า ทำไมทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เลยละคะ" พูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ "คุณก็แอบมีอะไรกับน้องชายผม มันจบแล้วด้าย ผมกับแอมกำลังจะมีลูกด้วยกัน เราจะแต่งงานกันแล้วด้าย" "มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกของพี่ มันขายตัวพี่ป่าก็รู้" "อ้าว อีนี่ วอนนักนะ !!" รินทำท่าจะพุ่งไปหาเส้นด้ายแต่ถูกพี่ป่ากันไว้ ขุนเขาก็ยืนบังหน้าเส้นด้ายเธอไว้เหมือนกัน เออ! ให้มันได้แบบนี้ ทั้งเพื่อนทั้งผัว "อย่าใช้กำลังริน กูขอ" พี่ป่าหันมาบอกรินก่อนจะหันหน้ากลับไปมองเส้นด้าย"ใช่! ผมรู้ว่าแอมเคยขายตัว ผมรู้ดีด้าย แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกในท้องเป็นลูกของผมเหมือนกัน" "พี่ป่า....""แอมไม่ได้ขายตัวแล้ว คุณเลิกเอาเรื่องพวกนี้มาพูดได้แล้วด้าย" "ผมกับคุณไม่มีทางรักกันได้อีกแล้ว ตอนนี้ผมรักแอม""ไม่!! พี่ป่ารักด้าย ทำไมคะ ด้ายเคยให้อภัยพี่ป่าตั้งกี่ครั้ง เรารักกันมากขนาดไหน พี่ป่าลืมได้ยังไง" "ตอนนี้คนที่คุณควรจะแคร์ คือไอ้ขุนเขา
เจ้าป่า Bad boy [76] แอมแปร์พร้อมบวก
"ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่ทำฉันก่อน" "ด้ายไม่เคยทำร้ายใคร เธอทำด้ายก่อนนะแอม" "ใช่!! ฉันทำเธอก่อน มันเป็นเพราะฉันไม่รู้ ฉันก็ยอมถอยแล้วไง แต่พี่ป่าไม่ยอมปล่อยมือฉันเอง เพราะฉะนั้นถือว่าเขาเป็นของฉันแล้ว" ".....""นายรับได้ยังไง ที่คนที่นายรัก เขายังรักพี่ชายนายอยู่ นายโอเคจริงๆงั้นหรอขุนเขา" ".....""นายทนได้จริงๆงั้นหรอ กับอะไรแบบนี้""สักวันเส้นดายจะรักฉันแอม" "เอาเถอะ งั้นมันก็แล้วแต่นายก็แล้วกัน" "อื้ม" ขุนเขาลุกขึ้น แล้วเดินเข้าห้องนอนไปเลย ดูท่าเขาคงจะไม่ค่อยพอใจฉันหรอก ที่ฉันพูดไปแบบนี้ ฉันก็แค่อยากเตือนสติเขา เส้นด้ายไม่ได้ดีแบบที่เขาคิดหรอก ถ้าเธอดีจริง เธอจะไม่บอกให้ฉันเอาเด็กออก ทั้งๆที่ฉันยอมถอยและไม่ไปวุ่นวายอะไรกับเธอเลย เช้าวันใหม่...วันนี้แล้วที่ฉันต้องกลับกรุงเทพ วีนัสมาก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง ดูท่าทางเธอจะตื่นเต้นไม่น้อยเลยจริงๆ วีนัสเอาแต่ถามฉัน ว่ากรุงเทพเป็นยังไง เหมือนโคราชหรือเปล่า "ทำไมให้เด็กนี่ไปด้วย เธอไม่เรียนหนังสือรึไง ?" ขุนเขาเดินออกมาจากบ้าน เขาทักขึ้นเมื่อเห็นวีนัสนั่งอยู่หน้าบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ "หนูปิดเทอมแล้วค่ะ ^_^" ฉันกำลังจะอ้า
