เข้าสู่ระบบแชร์
[46] เลือกแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-05 00:35:19บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าป่า Bad boy [47] อย่ามาสั่งแอม !!
พี่ป่ายอมพาฉันมาพบเส้นด้าย แต่ดูๆแล้วดูเหมือนว่าพี่ป่าจะไม่ค่อยอยากให้ฉันมาสักเท่าไหร่ "ห้ามบอกเลิกกู" พอลงจากรถพี่ป่าก็พูดขึ้น "แอมจะบอกเลิกพี่เรื่องอะไรคะ พี่ทำอะไรไว้" ฉันขมวดคิ้วมองหน้าพี่ป่าอย่างสงสัย ทำตัวเหมือนคนมีความผิดอะไรอย่างงั้นแหละ "ไม่มีอะไร กูก็แค่พูดกันไว้ เดี๋ยวมึงจะรู้สึกผิดแล้วพลานมาบอกเลิกกู" ฉันส่ายหน้าไปมาเบาๆก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน พี่ป่าก็เดินตามหลังฉันมาติดๆ แกร่ก! ฉันเปิดประตูเข้าไปด้านในห้องที่เส้นด้ายเธออยู่ ด้านในมีขุนเขานั่งอยู่ข้างๆเตียงของเส้นด้าย ขุนเขาจับมือเธอขึ้นมาแล้วเอามาทาบไว้ตรงแก้มของเขา "มึงทำอะไร !!" พี่ป่าถามขุนเขาเสียงเข้ม ขุนเขาหันมามองหน้าพี่ป่า แววตาเขาว่างเปล่า เขาค่อยๆวางมือของเส้นด้ายลง "กูก็มาเฝ้าเส้นด้ายตามที่มึงบอก" "แล้วเมื่อกี้...." พี่ป่าหันมามองหน้าฉันเขาชะงักไป ไม่ได้พูดอะไรต่อ คืออะไร ทำไมไม่พูดต่อล่ะ..."มึงออกไปได้ละไอ้ขุน" "อื้ม..." ขุนเขาหันกลับไปมองเส้นด้าย ทำไมฉันรู้สึกแปลกๆกับสายตาที่ขุนเขามองเธอแบบนั้นนะ เหมือนมันมีอะไรซักอย่าง หลังจากขุนเขาออกไป ฉันก็เดินไปนั่งตรงเก้าอี้ข้างเตียงของเส้นด้าย เธอเหมือนคน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [48] แอมจะตัดของพี่ป่าทิ้ง !!
"พี่ป่าเงยหน้าขึ้นมามองแอมหน่อย" ฉันใช้นิ้วชี้เขี่ยๆแก้มของพี่ป่าไปมาเบาๆ พี่ป่าไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองฉัน แถมยังลุกขึ้นพรวดพราดเดินก้มหน้าก้มตาเข้าไปในครัวอีกต่างหาก ฉันคลี่ยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจในตัวเองที่ทำให้พี่ป่าเขินได้ จากนั้นฉันก็คิดอะไรสนุกๆออก ฉันลุกขึ้นแล้วเดินตามพี่ป่าเข้าไปในครัว "เข้ามาทำไม" พี่ป่าก้มหน้าถามฉัน "เขินแอมหรอ ^_^" ฉันก้มหน้าลงแล้วก็มองพี่ป่าที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตา "แอมอย่าแกล้งกูดิวะ" "เปล่าแกล้งนะคะ แอมแค่อยากรู้ว่าพี่เขิลแอมงั้นหรอ ^_^" ฉันยังคงก้มหน้าของพี่ป่าอยู่ จนพี่ป่าต้องดันหัวฉันออก "ออกไปอย่ามาเกะกะกูจะทำอาหารให้มึงกินเนี่ย" "แต่แอมยังไม่ได้บอกไปเลยนะว่าแอมจะกินอะไร" ฉันยืนกอดอกมองพี่ป่า "อะ อื้ม แล้วจะกินอะไรก็บอกมาดิ" "แอมอยากกิน......^_^""แอมเลิกเล่น !!" "เขินแล้วหูแดงหน้าแดงไปหมดเลยดูสิ" ฉันเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆใบหน้าของพี่ป่า "จะเลิกกวนกูมั้ย ?'' พี่ป่าหันหน้ามาเลิกคิ้วถามฉัน "ไม่ค่ะ จนกว่าพี่ป่าจะยอมรับว่าพี่ป่าเขินแอม" "มึงแม่ง !!" "อะไรคะ แอมทำมะ...อื้อ~" ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพี่ป่าก็จับหน้าฉันแล้วก็ก้มลงมากดจูบลงบนริมฝีปากขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [49] จะลงแดงตายแล้ว Nc20+
@บ้าน...พอมาถึงบ้านที่ป่าก็รีบฉุดกระชากลากดึงฉันขึ้นไปบนห้องทันที ภายในห้องนอน..."พี่ป่า อะไรเนี่ยจะพาแอมเข้ามาในห้องทำไม" "ก็กูจะเย็...ด มึง !!" "จะเอาอะไรตอนนี้ ดึกๆก็ได้" "แอม ให้กูเอาเถอะกูจะลงแดงตายอยู่แล้วเนี่ย" "มันไม่ขนาดนั้นหรอกพี่ป่า" "มึงไม่เป็นกูมึงไม่เข้าใจ" พี่ป่าทำหน้าบึ้งใส่ฉัน "อะไรจะขนาดนั้น" "แอม มันเป็นเดือนแล้วนะเว้ย !!" "เอาไว้ตอน...อุ๊บ อื้อ..~" ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ พุ่งเข้ามาประกบปากจูบฉัน ฉันพยายามดันหน้าอกแกร่งของพี่ป่าออก แต่ไม่เป็นผล ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากมีอะไรกับพี่ป่า แต่นี่มันกลางวันอยู่เลยไง ไว้ค่อยทำตอนกลางคืนก็ได้หนิ พี่ป่าไม่รู้จะอดอยากอะไรขนาดนั้น พี่ป่าดันตัวฉันให้นอนราบไปกับที่นอน จากนั้นเขาก็ถอนจูบออกแล้วก็เลื่อนใบหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอของฉัน "พี่ป่า เดี๋ยวค่อย อ๊ะซี๊ด~" ฉันกำลังจะท้วงให้พี่ป่าหยุด แต่พอมือหนาของพี่ป่าล้วงเข้าไปในกางเกงของฉัน ฉันครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้เลยจริงๆ พี่ป่าเงยหน้าขึ้นมามองฉัน เขากดยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ มือหนาปลดกระดุมกางเกงฉันออกก่อนจะถอดมันออกไปจากร่างกายของฉันกางเกงในตัวจิ๋วของฉันก็ติดมือพี่ป่าออกไปด้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [50] เจ้าป่าขาโหด Nc+นิดๆ
วันต่อมา....ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะเหมือนได้ยินเสียงคนกำลังค้นหาอะไรสักอย่าง เสียงมันรบกวนทำให้ฉันต้องลืมตาขึ้นมาดู ภาพที่ฉันเห็นมันทำให้ฉันต้องคลี่ยิ้นออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริงๆ คือตอนนี้พี่ป่ากำลังเอาเสื้อผ้าที่อยู่ในกระเป๋าของฉันใส่ไม้แหวนเสื้อแล้วก็เอาจัดใส่ตู้ให้อย่างเป็นระเบียบ ทำไมพี่ป่าทำตัวน่ารักขนาดนี้นะ ฉันตาฝาดไปรึเปล่าเนี่ย "พี่ป่า เดี๋ยวแอมทำเองก็ได้" ฉันลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหาพี่ป่า "ไม่ต้องเดี๋ยวกูทำเอง" "มันเสื้อผ้าแอม เดี๋ยวแอมทำเองก็ได้"ฉันก้มลงไปหยิบเสื้อผ้าที่วางกองอยู่บนพื้น มันเป็นชุดใส่เที่ยวของฉัน ไม่รู้ว่าพี่ป่าแยกออกมากองไว้ทำไมเหมือนกัน "ชุดพวกนั้นไม่ต้องไปยุ่ง" พี่ป่าพูดออกคำสั่งเมื่อเขาเห็นฉันก้มลงไปหยิบชุด "ทำไมละคะ แอมอยากช่วยจริงๆ" "กูหมายถึง ชุดแรดๆพวกนี้กูจะเอาไปเผาทิ้งให้หมด" "ห๊ะ...!!" ฉันตาโตขึ้นมาทันทีที่พี่ป่าพูดว่าจะเอาเสื้อผ้าพวกนี้ไปเผา บ้า พี่ป่าต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ชุดพวกนี้มันไม่ใช่ตัวละร้อยสองร้อยนะ บางตัวตัังหลายพัน ฉันต้องเก็บเงินเพื่อซื้อกว่าจะได้แต่ละตัวฉันนั่งลงแล้วก็เอามือรวบหอบเสื้อผ้าพวกนี้ของฉันขึ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [51] เส้นด้าย...เธอฟื้นแล้ว
3เดือนผ่านไป... ตลอดเวลาสามเดือนที่ผ่านมา ฉันมีความสุขมากที่ได้อยู่กับผู้ชายที่ฉันรัก และ เขาก็รักฉัน ถึงพี่ป่าจะขี้หึงขี้หวงไปหน่อย ที่เขาเป็นแบบนี้มันเป็นเพราะเขารักฉัน ตอนนี้เส้นด้ายยังไม่มีท่าทีว่าจะฟื้นขึ้นมา หลังจากที่เธอมีการตอบสนองตอนนั้น มันก็ไม่มีอะไรอีกเลย พี่ป่าไปเยี่ยมเธอแทบจะทุกวัน ฉันไม่ได้ห้ามหรืออะไร เพราะยังไงเธอก็มาก่อนฉัน ตอนนี้ฉันก็เหมือนอยู่ในฐานะเมียน้อยแหละมั่ง เพราะเธอไม่ฟื้น เรื่องยกเลิกงานหมั้น อะไรต่างๆพี่ป่าก็ยังไม่บอกพ่อกับแม่ เพราะพี่ป่ารอให้เส้นด้ายเธอฟื้น ขึ้นมาก่อนส่วนเรื่องของฉันกับพี่ป่า ฉันเป็นคนขอร้องพี่ป่าเองว่าอย่าพึ่งบอกทางบ้านของเขา ฉันอยากให้เคลียร์กับเส้นด้ายก่อน เรื่องฉันท้อง รินยังไม่รู้ ฉันว่าจะเซอไพรส์วันคลอดเลย รินมันคงจะเหวอน่าดูฉันกับเคก็ยังแชทคุยกันบ้างนะ ก็คุยแบบพี่น้องนั่นแหละ ไม่มีอะไรเกินเลย เห็นเคพูดอวดว่ามีแฟนแล้ว สวยกว่าฉันอีก ฉันอยากจะทุบกระบาลจริงๆเด็กคนนี้ เห็นว่าว่างๆจะพาแฟนมาเล่นที่กรุงเทพ พามาสวัสดีผู้ใหญ่ ซึ่งมันก็หมายถึงฉันเอง กวน...ดีมั้ยละ อ้อ ฉันรู้เพศลูกแล้วนะ ฉันได้ลูกผู้ชาย พี่ป่าดีใจใหญ่เลย ดูเขาจะตื่นเต้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [52] ระแวง Nc18+
ตอนนี้พี่ป่าออกไปหาเส้นด้ายแล้ว เฮ้อ...มันไม่มีอะไรหรอกแอมแปร์ แกอย่าคิดมาก ฉันได้แต่พูดบอกตัวเองในใจนับครั้งไม่ถ้วน ฉันอาจจะคิดเยอะเกินไป แต่ใครไม่มาเป็นฉันคงไม่เข้าใจจริงๆ หลายชั่วโมงผ่านไป...ฉันหยิบโทรศัพท์มาดูตอนนี้มันเที่ยงคืนกว่าแล้วพี่ป่ายังไม่มีท่าทีว่าจะกลับมาเลย ฉันจะไปตามเขาดีมั้ยนะ ไม่ๆ เฮ้อ...อย่าลืมสิว่าแกแย่งเขามานะแอม แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้หนิ ฉันได้แต่บ่นพึมพำคนเดียวแล้วก็เดินวนไปมารอบๆห้องนอน มันหลับไม่ลงจริงๆ ถ้าพี่ป่ายังไม่กลับมา แกร่ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันหยุดชะงักแล้วหันหน้าไปมองประตูห้อง คนที่เปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้องคือพี่ป่า"ทำไมมึงยังไม่นอนอีก" พี่ป่าเลิกคิ้วถามฉัน "แอมรอนอนพร้อมพี่ป่า" พูดจบฉันก็เม้มปากเข้าหากันแน่น พี่ป่าคงจะดูออกมาฉันกำลังระแวงเขาอยู่ พี่ป่ามองหน้าก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ จากนั้นพี่ป่าก็เดินไปนั่งตรงปลายเตียง "มานั่งนี่" พี่ป่าตบบนหน้าตักตัวเองสองสามที "ทำไมต้องนั่งตักด้วย นั่งข้างๆไม่ได้หรอ" "แอมแปร์" พี่ป่าพูดเสียงแข็ง "ล้อเล่นน่า^_^" ฉันคลี่ยิ้มหวานให้พี่ป่า จากนั้นฉันก็เดินไปนั่งลงบนตักแกร่งขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [53] อึดอัดใจ
เวลา 21:30 ป่านนี้พี่ป่าก็ยังไม่กลับ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรอพี่ป่าอยู่ชั้นล่างของบ้าน เฮ้อ...ฉันนั่งถอนหายใจทิ้งไปไม่รู้กี้รอบแล้วเนี่ย จะโทรตามก็ไม่ได้ แชทไปหาพี่ป่าก็ไม่ยอมอ่าน ฉันได้แต่นั่งจ้องมองนาฬิกาในโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น ฉันทำได้แค่รอให้พี่ป่ากลับ...ฉันนั่งรออีกประมาณ30นาทีได้ พี่ป่าก็เดินเข้ามาในบ้าน พอพี่ป่าเห็นว่าฉันไม่ยอมขึ้นไปนอน ยังนั่งรอเขาอยู่เขาก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ "แอม มึงจะนอนดึกทุกวันแบบนี้ไม่ได้นะ" "ก็รอนอนพร้อมพี่ป่าไงคะ ^_^" ฉันปั่นหน้ายิ้มหวานให้พี่ป่า เพื่อกลบเกลื่อนเรื่องที่ขุนมัวในใจของตัวเอง "ต่อไปนี้ถ้าดึกมากก็ไม่ต้องรอ" ฉันก้มหน้าลง เฮ้อ...จะไม่ให้ฉันรอ ฉันทำไม่ได้หรอก "แอม กูบอกแล้วไงว่าอย่าคิดมาก" "...." "ตอนนี้ด้ายพึ่งฟื้น...""แอมเข้าใจค่ะ เพราะยังไงแอมก็มาทีหลัง" "แอม..." "แต่จำคำแอมไว้นะ ถ้าพี่ป่าทิ้งเธอไม่ได้ พี่ป่าก็ต้องบอกแอม แอมจะถอยเอง อย่าหลอกแอมนะคะ" พี่ป่าถอนหายใจออกมายาวๆ แล้วก็นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน มือหนาจับมือฉันขึ้นแล้วเอาไปทาบตรงน่าอกข้างซ้ายของเขา ตึกตักตึกตัก เสียงหัวใจของพี่ป่าเต้น "ในนี้....มันมีแค่มึงคนเดียวแล้วนะแอม"
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [54] เชื่อใจกูได้มั้ย....
พอมาถึงบ้าน เสียงแชทโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น ฉันกดเปิดหน้าจอโทรศัพท์ดู เป็นพี่ป่าที่ส่งข้อความมา"กูพาด้ายไปห้างก่อน คืนนี้ไม่ต้องรอนะถ้าง่วงก็นอนก่อนเลย" ข้อความของพี่ป่าที่พิมพ์ส่งมา มันทำให้ฉันรู้สึกจุกไปทั่วอก เฮ้อ....อดทนไว้แอมแปร์ ในเมื่อพี่ป่าขอเวลาแค่อาทิตย์เดียว เราก็ต้องรอ ฉันไม่ควรมาคิดอะไรมากมายแบบนี้สิ ถ้าเส้นด้ายเธอรู้เรื่องทุกอย่าง เธอคงต้องเจ็บยิ่งกว่าฉันในตอนนี้ซะอีก เธอต้องหน้าสงสารมากแน่ๆ เวลา 21:00 นตอนนี้ฉันนอนรอพี่ป่าอยู่ในห้อง ทั้งที่พยายามบอกตัวเองว่าอย่าคิดมาก แต่มันก็อดคิดมากไม่ได้หรอก ใช่มั้ยละ ฉันกลัว กลัวว่าพี่ป่ากับเส้นด้ายจะมีอะไรเกินเลยกัน ฉันเข้าใจแล้วแหละว่าเส้นด้ายเธอรู้สึกยังไงที่รู้เรื่องฉันกับพี่ป่า เวลาผ่านไปเรื่อยๆจนฉันทนรอไม่ไหว เผลอหลับไปในที่สุด ไม่รู้ว่าฉันหลับไปนานเท่าไหร่ จู่ๆ ฉันก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะรู้สึกว่ากำลังมีคนโอบกอดฉัน บรรยากาศภายในห้องมืดสนิท แต่ฉันรับรู้ได้ว่าเป็นพี่ป่า เพราะกลิ่นน้ำหอมที่เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเขามันลอยมาเตะจมูกและอีกอย่างก็ไม่มีใครเข้ามาในห้องนอนนี้ได้หรอกนอกจากพี่ป่า "พี่ป่า" ฉันเรียกชื่อพี่ป่าเบาๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
บทล่าสุด
เจ้าป่า Bad boy 84 The End (จบแล้วว)
ภายในห้องน้ำ...พี่ป่าวางฉันลงอย่างเบามือในอ่างน้ำจากุชชี่ที่มีน้ำเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว "ไม่ลงมาอาบด้วยกันหรอ...." ฉันถามที่ป่าที่เอาแต่ถูตัวให้ฉัน "ถ้าให้กูลงไปในอ่างด้วย คงไม่ได้อาบ" พี่ป่ายักคิ้วให้ฉันมือหนาถูวนรอบหน้าอกของฉันเหมือนตั้งใจจะถูแค่ตรงนั้นแค่ตรงเดียว"พี่ป่า" ฉันทำตาดุใส่พี่ป่า เมื่อเห็นว่าพี่ป่าเอาแต่ถูอยู่อย่างนั้น "เออๆ จะดุกูทำไม" พี่ป่าพยักหน้าตอบ มือหนาของพี่ป่าจากที่ถูวนรอบหน้าอกของฉัน ตอนนี้มันได้เลื่อนลงต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงกลีบแคมคู่นั้นของฉัน "พะ พี่ป่า ยะ อย่านะ" ฉันรีบรั้งมือของพี่ป่าเอาไว้ "ก็มึงให้กูถูตรงอื่น" พี่ป่ายักคิ้วใส่ฉันแบบกวนๆ "แต่ไม่ใชตรงนี้" เมื่อกี้ก็พึ่งมีอะไรกัน ถ้าถูตรงนี้มีหวังได้มีอีกรอบแน่ ลูกฉันจะรอดมั้ย "ก็ทำความสะอาดให้ไง เมื่อกี้น้ำกูเยิ้มเต็มรูมึงเลย...." พี่ป่าพูดมันออกมาหน้าตาเฉย ซึ่งถ้าคำๆนี้มันไม่ได้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรัก ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยแต่ตอนนี้นี่สิ หน้าฉันมันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว พี่ป่าเอามือของฉันที่จับมือเขาออก ก่อนที่จะล้วงลงไปถูแหวกกรีบแคมของฉัน เขาทำแบบนั้นจริงๆ แถมยังยิ้มทะเล้นให้อีกด้วย "อ๊ะ พ
เจ้าป่า Bad boy [83] Nc20+
พี่ป่าพาฉันเข้าไปในบ้าน ตอนนี้ฉันหยุดร้องแล้ว ภายในบ้านมีแม่บ้านอยู่สามคน พี่ป่าจ้างมาทำความสะอาดบ้าน และคอยดูแลเรื่องอาหาร ก็ทำทุกอย่างในบ้านนั่นแหละ ภายในบ้านทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว แทบจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีรูปครอบครัว ไม่มีห้องทำงานของคุณพ่อตรงนั้น ภายในบ้านไม่มีอะไรเหมือนเดิม มันก็คงต้องเป็นแบบนั้น จะให้ทุกอย่างอยู่เหมือนตอนที่ฉันอยู่ตอนเด็กมันก็คงจะไม่ได้ เพราะเวลามันก็ผ่านมานานมากแล้ว ฉันแอบเสียใจนิดๆนะ ที่ความทรงจำของฉันตอนเด็กมันหายไปแล้ว แต่มันก็ดี ถ้าบ้านยังคงสภาพเหมือนเดิม ฉันคงจำเรื่องราวที่เลวร้ายไม่ลืม "ห้ามร้อง" พี่ป่าหันหน้ามาบอกฉัน เมื่อเห็นว่าฉันทำท่าจะร้องไห้อีกครั้ง "อื้อ รู้แล้ว" ฉัรมองไปรอบๆบ้านอีกครั้ง "พี่ป่ารู้ได้ไงคะว่าบ้านหลังนี้แอมเคยอยู่ตอนเด็ก" ฉันหันไปถามพี่ป่าหลังจากที่เราเดินเข้ามาในบ้านกันแล้ว "กูถามริน" "แล้วซื้อบ้านได้ไง ราคา ?" พี่ป่าถอนหายออกมาเบาๆ ก่อนจะเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันอย่างเบามือ "บ้านหลังนี้เขากำลังจะปล่อยพอดี จังหวะมันพอเหมาะพอดีทุกอย่าง กูตั้งใจจะซื้ออยู่แล้วด้วย ส่วนเรื่องราคา ก็ไม่เท่าไหร่" พี่ป่าไหวไหล่ให้ฉันทีหนึ่ง
เจ้าป่า Bad boy [82] หักหลัง
หลังจากคุยกับพ่อแม่ของพี่ป่าเสร็จ ท่านทั้งสองก็ออกไปพักที่โรงแรม และ เตรียมตัวกลับออสเตรเลียในวันพรุ่งนี้ คือ!! มาแค่นี้ แค่นี้จริงๆ แค่มาดูตัวฉัน เมื่อฉันยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานท่านก็กลับ 1 อาทิตย์ผ่านไป เชื่อมั้ยว่าพี่ป่ายังงอนฉันอยู่ เรื่องที่ฉันไม่ยอมแต่งงานกับเขา พี่ป่างอนเป็นจริงเป็นจังมาก "พี่ป่าเอาน้ำให้แอมกินหน่อย" ฉันหันไปบอกพี่ป่าที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่"ลุกขึ้นไปหยิบเองดิ" พี่ป่าตอบโดยที่ไม่มองหน้าฉัน เขายังคงก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าคุยกับใคร "แอมท้องอยู่พี่ก็รู้ มันลุกยากท้องโต'' "....." พี่ป่าเงียบไม่ตอบอะไร "พี่ป่าแอมหิวน้ำ ไปเอาน้ำให้หน่อย !!" พี่ป่ายังทำเป็นหูทวนลม จนฉันต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำกินเอง คือพี่ป่าไม่ยอมมาหยิบน้ำให้จริงๆ ก็แค่ไม่แต่งงานด้วยตอนนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่แต่งด้วยเลยสักหน่อย ไม่รู้จะงอนทำไมขนาดนั้น พอฉันเดินกลับมานั่งที่เดิม ตอนแรกพี่ป่าคุยโทรศัพท์อยู่ พอเขาเห็นว่าฉันเดินมา พี่ป่ารีบเอาโทรศัพท์ลง แล้วก็ลุกขึ้นเดินสวนฉันออกไปจากห้องเลย "พี่ป่า พี่ป่าหยุด พี่คุยกับใคร !!" ฉันตะโกนพูดตามแผ่นหลังของพ
เจ้าป่า Bad boy [81] โล่งอก
"เจ้าป่า นั่งลงไป ฉันจะคุยกับเธอ ไม่ใช่แก" พี่ป่าดูจะหัวเสียมากตอนนี้ เขาไม่ยอมนั่งลงตามที่แม่สั่ง จนฉันต้องจับมือให้พี่ป่านั่งเขาถึงยอมนั่งลง"เธอมีอะไรจะพูดรึเปล่า ?" แม่พี่ป่าเอ่ยถามฉันเสียงเรียบๆ ฉันกลั้นหายใจประมาณสามสี่วิ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ พรางพยักหน้าตอบคุณแม่ของพี่ป่า "พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่" ตอนนี้บรรยากาศภายในห้องรับแขกเสียงสนิท เงียบซะจนฉันได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองที่มันกำลังเต้นรัวเพราะความประหม่าอยู่ตอนนี้"หนูเคยขายตัวจริงๆค่ะ" "เธอรู้รึเปล่าว่าพูดออกมาแบบนี้ ฉันจะไม่รับเธอเป็นลูกสะใภ้" "แม่ !!" "เจ้าป่าแกหุบปากไปเลยนะ !!"ฉันเอื้อมมือไปจับมือของพี่ป่าแล้วออกแรงบีบเบาๆ พี่ป่าหันหน้ามามองฉัน สีหน้าพี่ป่าดูจะเป็นกังวลมาก ฉันก็ไม่ต่างกันหรอก แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มจางๆให้พี่ป่าไป "จากชีวิตที่เคยสุขสบาย มีเงินใช้ไม่เคยขาด ทุกๆครั้งที่ปิดเทอมพ่อกับแม่จะพาไปเที่ยวต่างประเทศ""มันเพอร์เฟคมากๆเลยใช่มั้ยคะ""แต่พอมาวันหนึ่ง บ้านล้มละลาย ทรัพย์สินทุกอย่างกำลังจะถูกยึด พ่อกับแม่หนูจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ทิ้งให้หนูจมอยู่กับบ้านที่กำลังจะถูกยึด ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช
เจ้าป่า Bad boy [80] วันที่ฉันกลัว...
3อาทิตย์ผ่านไป.... ยิ่งใกล้วันจะถึงกำหนดที่พ่อกับแม่พี่ป่าจะมาไทยเมืีอไหร่ ฉันยิ่งรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกประหม่า ฉันกลัว กลัวว่าพ่อแม่พี่ป่าจะรับฉันไม่ได้ ถึงแม่ว่าฉันกำลังจะตั้งท้องลูกของพี่ป่าหลานของท่านก็ตาม เรื่องเส้นด้าย ช่วงนี้เธอเงียบๆไป ขุนเขาคงไม่ปล่อยให้เธอออกมา เพราะอาทิตย์ที่แล้วเธอก็มากดกริ่งที่หน้าบ้าน แต่ฉันไม่ได้ออกไปเปิด แต่ดูท่าแล้วคงจะอีกนานกว่าเธอจะเลิกยุ่ง ฉันก็เข้าใจเธอนะ ที่เธอเป็นแบบนี้เธอรักพี่ป่ามาก แต่ตอนนี้พี่ป่าเป็นของฉัน และฉันก็รักเขามากไม่ต่างจากเธอ อ้อ วีนัสกลับโคราชไปแล้วนะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า กลับไปไม่บอกฉันเลย แถมยังแอบกลับตั้งแต่ตอนเช้าตรู่ ไม่รู้ว่าไปยังไง แต่พอไปถึงเธอก็ข้อความมาบอกฉัน ช่วงดึกๆ..."แอม ทำอะไรทำไมไม่ขึ้นมานอน" พี่ป่าพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นั่งหน้าโต๊ะกระจกไม่ยอมขึ้นเตียงไปนอนสักที "พี่ป่า แอมกลัวว่าทางพ่อแม่ของพี่..." "แอม ไม่มีใครบังคับอะไรกูได้" พี่ป่าพูดสวนขึ้นก่อนที่ฉันจะพูดจบ "พี่ป่าเคยบอกว่าคุณแม่ของพี่ชอบเส้นด้ายมาก" "อื้ม" "แล้วแบบนี้...""อย่าคิดมากแอม ด้ายก็อยู่กับไอ้ขุนไง" "....""ขึ้นมาบนเตี
เจ้าป่า Bad boy [79] Nc20+ [วุ่นวายไม่เลิก]
หลังจากที่ฉันกับวีนัสเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำเสร็จ ฉันใส่เป็นบิกินี่สีน้ำเงิน ขัดกับสีผิว ทำให้ดูขาวมีออร่า ส่วนวีนัสรายนั้นปิดมิดชิดทุกสัดส่วน เหมาะสมกับวัย "โห เจ้ ขนาดเจ้ท้องหุ่นเจ้ดีมาก" วีนัสมองฉันตาไม่กระพริบ "ลงไปเล่นน้ำเถอะห่วงแต่ชมอยู่ได้ ^_^" ฉันหยิบผ้าผืนบางมาคลุมตัวเอาไว้ จากนั้นฉันจูงมือวีนัสลงไปยังชั้นล่าง พี่ป่ากำลังนั่งคุยอะไรกับทันก็ไม่รู้ แล้วก็มีลูกน้องเขาอีกสองคนอยู่ด้วย ปัก! ทันทีที่ฉันลงไปชั้นล่างแล้วพี่ป่าเห็นฉัน เขาวางมือกระแทกกับโต๊ะเสียงดังทันที จากนั้นพี่ป่าก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะขบกรามแน่น "พวกมึงมองเมียกูทำไม !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าลูกน้องของเขา เพราะตอนนี้ลูกน้องของพี่ป่ากำลังมองฉันตาค้างเลย"ปะ เปล่ามองนะครับนาย'' ลูกน้องของพี่ป่าท่าทางเลิกลักกันมากพอได้ยินเสียงพี่ป่าตะคอกใส่"พวกมึงออกไปเลยนะ ออกไปให้หมด !!" น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่ป่า ทำให้พวกลูกน้องรีบพากันวิ่งกรูออกจากบ้านทันแทบไม่ทัน "วีนัส ไปเล่นน้ำรอพี่ก่อนเลยนะเดี๋ยวตามไป" ฉันหันไปบอกวีนัส เพราะไม่อยากให้วีนัสเห็นตอนที่พี่ป่าของขึ้น เดี๋ยวพลานจะกลัวเอา"พี่ป่าคะ อย่าดุเจ้นะคะ ^_^" ว
เจ้าป่า Bad boy [78] อยากจะไปก็ไป ไปเลย!!
"เลือกมา ถ้าไปก็ไม่ต้องกลับมา" ฉันยื่นคำขาดฉันยกมือขึ้นมากอดอกและรอฟังว่าพี่ป่าจะตอบว่าอะไร แต่สิ่งที่ได้แทนคำตอบคือความเงียบของคนตรงหน้า "แอมไม่ควรถามแบบนี้ใช่มั้ย""....." "ถ้าจะคิดนานขนาดนี้ก็ไปเถอะค่ะ" ฉันตัดบทพูดขึ้น เมื่อพี่ป่าไม่ยอมตอบสักที มันรู้สึกเจ็บดีจริงๆ ที่เห็นพี่ป่าลังเลแบบนี้ สำหรับเขา มันคงจะเลือกยากมากเลยสินะ พูดจบฉันก็ลุกขึ้น เตรียมจะเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น หมั่บ! มือหนาของพี่ป่าขว้ามาจับแขนฉันไว้ "ไปสิ อย่ามายุ่งกับแอม !!" ฉันสะบัดมือพี่ป่าออกอย่างแรง ก่อนจะรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที ภายในห้อง....ไอ้ป่าบ้า! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงฉันกับลูกก่อนล่ะ ฉันเอาเเต่กล่นด่าพี่ป่าพึมพำเบาๆในห้องคนเดียว ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังของ พร้อมกับเสียงของพี่ป่าที่พูดบอกให้ฉันไปเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้อง "แอม เปิดประตูให้กูดิ" "ไม่ จะไปหาเมียเก่าก็ไป""โธ่แอม กูไม่ได้จะไป กูไม่ไป มาเปิดประตูให้กูก่อนได้มั้ย" ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆ "แอม เมียจ๋า เปิดประตูให้ผัวเข้าไปหน่อย" "แอม อย่าเงียบดิวะ" "แอม แอมแปร์ แอมๆๆๆๆๆๆ" พี่ป่าเคาะห้องรัวๆ แล้วก็เรียกชื่อฉันอยู่อย
เจ้าป่า Bad boy [77] ลังเลทำไม
ตอนนี้พี่ป่ามาถึงบ้านแล้ว พึ่งมาถึงเมื่อกี้ รินมันก็มาด้วย "วีนัส ออกไปรอข้างนอก" รินหันไปสั่งวีนัส วีนัสพยักหน้าตอบก่อนจะเดินออกไป"ด้าย มาทำไมอีกเราคุยกันหลายครั้งแล้วนะ" พี่ป่าพูดขึ้น "พี่ป่า ทำไมทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เลยละคะ" พูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ "คุณก็แอบมีอะไรกับน้องชายผม มันจบแล้วด้าย ผมกับแอมกำลังจะมีลูกด้วยกัน เราจะแต่งงานกันแล้วด้าย" "มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกของพี่ มันขายตัวพี่ป่าก็รู้" "อ้าว อีนี่ วอนนักนะ !!" รินทำท่าจะพุ่งไปหาเส้นด้ายแต่ถูกพี่ป่ากันไว้ ขุนเขาก็ยืนบังหน้าเส้นด้ายเธอไว้เหมือนกัน เออ! ให้มันได้แบบนี้ ทั้งเพื่อนทั้งผัว "อย่าใช้กำลังริน กูขอ" พี่ป่าหันมาบอกรินก่อนจะหันหน้ากลับไปมองเส้นด้าย"ใช่! ผมรู้ว่าแอมเคยขายตัว ผมรู้ดีด้าย แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกในท้องเป็นลูกของผมเหมือนกัน" "พี่ป่า....""แอมไม่ได้ขายตัวแล้ว คุณเลิกเอาเรื่องพวกนี้มาพูดได้แล้วด้าย" "ผมกับคุณไม่มีทางรักกันได้อีกแล้ว ตอนนี้ผมรักแอม""ไม่!! พี่ป่ารักด้าย ทำไมคะ ด้ายเคยให้อภัยพี่ป่าตั้งกี่ครั้ง เรารักกันมากขนาดไหน พี่ป่าลืมได้ยังไง" "ตอนนี้คนที่คุณควรจะแคร์ คือไอ้ขุนเขา
เจ้าป่า Bad boy [76] แอมแปร์พร้อมบวก
"ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่ทำฉันก่อน" "ด้ายไม่เคยทำร้ายใคร เธอทำด้ายก่อนนะแอม" "ใช่!! ฉันทำเธอก่อน มันเป็นเพราะฉันไม่รู้ ฉันก็ยอมถอยแล้วไง แต่พี่ป่าไม่ยอมปล่อยมือฉันเอง เพราะฉะนั้นถือว่าเขาเป็นของฉันแล้ว" ".....""นายรับได้ยังไง ที่คนที่นายรัก เขายังรักพี่ชายนายอยู่ นายโอเคจริงๆงั้นหรอขุนเขา" ".....""นายทนได้จริงๆงั้นหรอ กับอะไรแบบนี้""สักวันเส้นดายจะรักฉันแอม" "เอาเถอะ งั้นมันก็แล้วแต่นายก็แล้วกัน" "อื้ม" ขุนเขาลุกขึ้น แล้วเดินเข้าห้องนอนไปเลย ดูท่าเขาคงจะไม่ค่อยพอใจฉันหรอก ที่ฉันพูดไปแบบนี้ ฉันก็แค่อยากเตือนสติเขา เส้นด้ายไม่ได้ดีแบบที่เขาคิดหรอก ถ้าเธอดีจริง เธอจะไม่บอกให้ฉันเอาเด็กออก ทั้งๆที่ฉันยอมถอยและไม่ไปวุ่นวายอะไรกับเธอเลย เช้าวันใหม่...วันนี้แล้วที่ฉันต้องกลับกรุงเทพ วีนัสมาก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง ดูท่าทางเธอจะตื่นเต้นไม่น้อยเลยจริงๆ วีนัสเอาแต่ถามฉัน ว่ากรุงเทพเป็นยังไง เหมือนโคราชหรือเปล่า "ทำไมให้เด็กนี่ไปด้วย เธอไม่เรียนหนังสือรึไง ?" ขุนเขาเดินออกมาจากบ้าน เขาทักขึ้นเมื่อเห็นวีนัสนั่งอยู่หน้าบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ "หนูปิดเทอมแล้วค่ะ ^_^" ฉันกำลังจะอ้า
