เข้าสู่ระบบแชร์
[54] เชื่อใจกูได้มั้ย....
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-05 00:40:31บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าป่า Bad boy [55] เปลี่ยนไป....(ไม่มีอะไรเหมือนเดิม)
@บ้าน....ภายในห้องนอนตอนนี้ร่างกายของฉันกับพี่ป่ากำลังเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ พี่ป่าแยกขาทั้งสองข้างของฉันออกจากกัน จากนั้น จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงมาประกบปากจูบฉันอีกครั้ง และพยายามสอดใส่ท่อนเอ็นอันใหญ่เข้ามาในร่องสวาทของฉัน "อื้อ...อื้อ" ฉันร้องท้วงพี่ป่าในลำคอ เมื่อท่อนเอ็นอันใหญ่ของเขาสอดใส่เข้ามาในร่องสวาทของฉันจนมิด มันรู้สึกแสบตรงบริเวณน้องสาวของตัวเองมากๆเลยตอนนี้ พี่ป่าถอนจูบออก เขาเลียตรงริมฝีปากล่างของฉัน ก่อนจะซี๊ดปากเบาๆ "เจ็บหรอ" พี่ป่าเอ่ยถามฉันน้ำเสียงแหบพร่า ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น แล้วก็พยักหน้าตอบเขา พี่ป่าดันตัวขึ้น จากนั้นก็ใช้นิ้วหัวแม่มือ ขยี้เม็ดเสียวของฉันเบาๆ "อ๊ะ อ๊าง ซี๊ด~" ฉันครางออกมาในลำคอเบาๆ "โอเคขึ้นหรือยัง อ๊า ของมึงตอดแรงชิบหาย ซี๊ด" "อ๊า ขยับสิ อื้มซี๊ด" ฉันพูดบอกพี่ป่าอย่างหงุดหงิด เมื่อเขาไม่ยอมขยับเอวสักที จนฉันต้องร่อนเอวสะเอง เพราะความคับแน่นมันทำให้อึดอัด "อ๊า อ๊า อ๊า อ๊าง อ๊ะ ซี๊ด" ฉันหมุนควงท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ป่าอยู่ใต้ร่างของเขาไปมา พร้อมกับยกมือขึ้นมาเค้นคลึงน่าอกสองเต้าของตัวเอง "อ๊า แบบนั้นแหละ ซี๊ด" พี่ป่านิ่ง เขาปล่อยให้ฉันร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [56] ห่างกันทำไม ทำไมไม่เลิกกัน
ฉันจ้องมองใบหน้าของพี่ป่า น้ำตามันไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างไม่ขาดสาย ขนาดฉันยืนร้องไห้อยู่ตรงหน้าเขาแท้ๆ เขายังไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าฉันเลย มันหน้าตลกดีใช่มั้ย ฉันกำลังเรียกร้องอะไรอยู่"แอมบอกแล้วใช่มั้ย ฮึก...ว่าถ้าไม่อยากมีแอมแล้วให้บอก แอมยอมถอย ฮึก..." ฉันพยายามข่มน้ำเสียงที่สั่นเครือของตัวเองเอาไว้สุดๆ มันเจ็บมันจุกจนแทบพูดไม่ออก เมื่อได้ยินคำว่าให้เราห่างกันสักพักหลุดออกมาจากปากของพี่ป่า เขาพูดคำนี้ได้เจ็บดีจริงๆ "พี่ป่าไม่ต้องไปไหนหรอก เดี๋ยวแอมไปเอง ฮึก...""มึงจะไปไหนแอม อย่างี่เง่ามากไปกว่านี้ได้มั้ยวะ !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดังลั่นห้อง สายตาของเขามองหน้าฉันแบบไม่พอใจเอามากๆ "คำก็งี่เง่า สองคำก็งี่เง่า แอมก็เป็นของแอมแบบนี้มาตลอด ก่อนที่เส้นด้ายเธอจะฟื้นขึ้นมาพี่ป่าไม่เห็นจะว่าแอม""....""พี่ป่าเป็นคนบอกให้แอมรอเองไม่ใช่รึไง แอมก็รอ แล้วมันผิดหรอที่แอมอยากรู้คำตอบ แอมอยากได้ความชัดเจน แต่ไม่ใช่แบบนี้" "ไม่ใช่แบบที่เป็นอยู่ตอนนี้'' "กูขอเวลา....""ไม่มีแล้วพี่ป่า แอมไม่มีเวลาให้พี่ป่าแล้ว"".....""เวลาของแอมกับพี่มันหมดไปตั้งแต่เส้นด้ายเธอฟื้นขึ้นมาแล้วพี่ป่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [57] จะให้กลับไปอีกทำไม...
@คอนโดของฉัน...ฉันกลับมาที่ที่ฉันควรอยู่ โดยมีทันเป็นคนขับรถมาส่ง ก่อนจะขึ้นรถออกมาพี่ป่าเขามองดูฉันอยู่ตรงหน้าต่างบนห้องนอน สายตาคู่นั้นที่เขาจ้องมองฉัน ฉันยังจำมันได้ดีและไม่มีทางลืม ฉันเอากระเป๋าใบใหญ่วางลงตรงกลางห้อง แล้วก็นั่งลงก้มหน้าร้องไห้สะอื่นออกมาจนสุดเสียง ฉันไม่โอเคเลยที่ตัวเองต้องมาอ่อนแอแบบนี้ ฉันไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้ ฉันเกลียดน้ำตา แต่ฉันห้ามสิ่งที่ฉันไม่ชอบไม่ได้เลย ฉันอ่อนแอเกินไปแล้ว...คำพูดที่พี่ป่าพูดมันยังคงดังก้องในหูฉัน 'ห่างกันสักพัก' ทำยังไงฉันจะลืมคำพูดนี้ได้ ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกไปหาริน มันไม่รู้ ไม่รู้ว่าจะปรึกษาใคร ฉันรู้แค่ว่าถ้าตอนนี้ฉันอยู่คนเดียวฉันคงต้องร้องไห้ไม่เลิกเเน่ๆ ริน📱"ว่าไงชะนี กูคิดว่าลืมกูไปแล้วสะอีก" ฉัน📱"ริน ฮึก...มึงมาหากูหน่อยได้มั้ย"ริน📱"เฮ้ย อีแอมมึงเป็นไรร้องไห้ทำมัย" เสียงของรินที่ถามฉันดูจะตกใจมากๆที่ได้ยินเสียงฉันร้องไห้ ฉัน📱"กูอยู่คอนโดนนะ" พูดจบฉันก็กดตัดสาย ไม่รู้ทำไมฉันต้องไปรักพี่ป่าด้วย เป็นพี่น้องกันมันก็ดีอยู่แล้วแท้ๆ ฉันก้มหน้าลงพรางเอามือลูบท้องของตัวเองไปมา ฉันเหม่อลอยมองไปข้างหน้าอย่างไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [58] ต้องการอะไรอีก
ปัง ปัง ปัง ปัง! "แอม อย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ได้มั้ย" เสียงทุบประตูห้องมันยังคงดังต่อเนื่องเรื่อยๆ "มึงไม่อยากเจอพี่ป่าใช่มั้ยแอม" "ฮึก...." ฉันพยักหน้าตอบริน "มึงไปรอในห้อง เดี๋ยวกูเคลียร์กับพี่ป่าเอง" ฉันพยักหน้า แล้วรีบเดินเข้าไปในห้องนอน พร้อมกับล็อคประตูแน่นหนา ฉันนั่งลงบนเตียงแล้วก็ร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างหนัก ฉันจะไม่ร้องไห้ขนาดนี้เลยถ้าเขาไม่มาที่นี่ คนใจร้ายที่อยู่หน้าห้องคนนั้น ในระหว่างที่ฉันซ้อนตัวอยู่ในห้องนอน ด้านนอกห้องฉันได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของพี่ป่าดังขึ้นต่อเนื่อง เหตุผลอะไรที่จะเอาฉันกลับไปอีก...เขามันคนลังเล คนสองใจ ก๊อกๆ ก๊อกๆ...เสียงเคาะห้องดังขึ้น ฉันที่กำลังร้องไห้อยู่สะดุ้งตัวโหยง และไม่กล้าที่จะลุกขึ้นไปเปิดประตู "คะ ใคร..." ฉันเปล่งเสียงออกไปถามคนที่อยู่หน้าประตู "กูริน เปิดประตูได้แล้วพี่ป่ากลับไปแล้ว" ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินรินมันบอกว่าพี่ป่ากลับไปแล้ว ฉันลุกขึ้นยืน ยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาของตัวเองออกจากแก้ม แล้วก็เดินไปเปิดประตูห้องให้ริน แกร่ก! ฉันเปิดประตูห้องนอนออก รินแทรกตัวเข้ามาในห้อง เเล้วก็จับมือฉันให้เดินตามมันไปนั่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [59] กูเป็นผัวมัน !!
@บ้่านริน ฉันขอรินมาอยู่ที่เรือนเล็ก ซึ่งมันอยู่ด้านหลังของตัวคฤหาสน์หลังใหญ่ จริงๆรินมันก็ให้อยู่ในบ้่านกับมันนั่นแหละ แต่ฉันไม่อยากรบกวนมัน แค่นี้ก็มากพอแล้ว ฉันว่าฉันคงอาศัยรินมันได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวฉันก็คงต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น อาจจะเป็นที่โคราชที่รินเคยแนะนำ ฉันคิดว่าทางเดียวที่จะพ้นจากคนอย่างพี่ป่าก็คือไปจากที่นี่ เดี๋ยวเวลาผ่านไปสักพักเขาก็คงจะเลิกตามฉันเอง เหตุผลที่พี่ป่ายังคงตามฉันอยู่ คงเป็นเพราะลูก เขาคงไม่สนใจกับคนที่เขาไม่ได้เลือกหรอกจริงมั้ย เขาคงไม่สนใจกับผู้หญิงที่เคยขายตัวอย่างฉัน ฉันมันเทียบกับเส้นด้ายเธอไม่ได้หรอก มันก็ไม่แปลกที่พี่ป่าจะเลือกเธอ เฮ้อ....ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงขนาดใหญ่ น้ำตามันไหลออกมาอีกแล้ว เมื่อคิดถึงวันเก่าๆที่ฉันมีพี่ป่าอยู่ แค่เวลาไม่กี่เดือนมันกลับทำให้ฉันมีความสุขมากอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน อีกทั้งยังทุกข์มาก ร้องไห้อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนอีกด้วย คำขอโทษที่ออกจากปากของพี่ป่า เขาคิดอะไรกับคำๆนี้บ้างรึเปล่า หรือแค่พูดมัน ก่อนหน้านี้เขาว่าฉันงี่เง่า เขาขอห่างกับฉัน เขาจำได้รึเปล่า เช้าวันใหม่....ฉันนอนหลับไปพร้อมกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [60] เธอไปเอาเด็กในท้องของเธอออกได้มั้ย...
"งั้นหรอ แล้วกับเส้นด้ายล่ะ พี่เป็นผัวเธอด้วยรึเปล่า" ฉันเอ่ยถามพี่ป่าน้ำเสียงสั่นเครือ ฉันจ้องมองหน้าพี่ป่าเพื่อรอคำตอบ "ตอบไม่ได้ก็ปล่อยแอมไปเถอะ ในเมื่อพี่ต้องการจะห่างอยู่แล้ว อย่ามา..." "มึงดื่มรึเปล่า ?" จู่ๆ พี่ป่าก็พูดขัดขึ้น แถมอารมณ์มันชั่งแตกต่างจากเมื่อกี้เอามากๆ "ไม่ได้ดื่ม" "อื้ม ดีแล้ว" "ปล่อยได้แล้วค่ะ" ฉันพูดพรางแกะมือหนาของพี่ป่าออก "กลับไปกับกูได้มั้ย ให้เวลากูอีกนิด" พี่ป่ามองหน้าฉัน สายตาเขาเหมือนกำลังอ้อนวอนฉันอยู่ เขากำลังทรมานฉันอีกแล้ว..."แอมไม่ไป ตัวเองพูดอะไร ทำอะไร ก็ช่วยจำเอาไว้ด้วยนะคะ" "แอม มึงเข้่าใจคำว่าห่างมั้ย ไม่ใช่เลิก!!""พี่ป่าปล่อยแอมมันเถอะคนมองเยอะแล้ว" รินพูดขึ้น "มึงรอกูอีกหน่อยไม่ได้รึไงวะแอม" "ให้แอมรออะไรล่ะ รอรัก หรือ รอเลิก" พี่ป่าเงียบ คำถามง่ายๆแค่นี้เขายังตอบฉันไม่ได้เลย แล้วจะเอาฉันกลับไปอีกทำไมกัน "กลับเถอะริน" ฉันพูดพรางแกะมือหนาของพี่ป่าออก ครั้งนี้พี่ป่ายอมปล่อยฉันแต่โดยดี ฉันหยิบกระเป๋าแล้วก็หันหลังให้พี่ป่าเดินออกมาจากร้านเหล้าทันที "แอม..." เสียงพี่ป่าเรียกฉัน แต่ฉันไม่สนใจหันกลับไปมอง ฉันพยายามเดินให้ออกมาพ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [61] Talk เจ้าป่า
@บ้านรินพอฉันจอดรถ เดินไปที่เรือนเล็กก็เห็นว่ารินมันกำลังยืนรออยู่แล้ว "มึงไปไหนมา ?" "ไปเจอกับเส้นด้ายมา" "ห๊ะๆ มึงว่าไงนะ เจอเส้นด้าย มึงตลกมั้ยเนี่ยแอม" รินตาโตขึ้นทันทีที่ฉันบอกว่าไปเจอเส้นด้ายมา "กูไม่ได้ตลก" "ไปเจอทำไม" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะพูดบอกริน เรื่องที่ฉันคุยกับเส้นด้าย เรื่องที่เธอในฉันไปทำแท้ง รินมันแทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันเล่ามันเลย "นี่ถ้ามึงไม่ใช่เพื่อนกู กูต้องคิดว่ามึงกำลังโกหกอยู่แน่ๆแอม" "กูก็ไม่คิดว่าเธอจะทำแบบนี้" "หรือว่าเธอแกล้งสะตอใส่" "ชั่งเถอะ อย่าสนใจเลย กูอยากไปต่างจังหวัดแล้ว วันนี้เลยยิ่งดี" ฉันว่าเส้นด้ายเธอก็ไม่ผิดหรอกที่คิดอยากจะให้ฉันเอาเด็กออก เพราะถ้าคนของฉันทำผู้หญิงคนอื่นท้อง ฉันก็อาจจะคิดแบบเธอเหมือนกัน รินถอนหายใจออกมายาวๆ "โอเคๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้กูพาไป กูว่าง3วัน" พอรินมันพูดว่าพรุ่งนี้จะพาฉันไปต่างจังหวัด มันรู้สึกเหมือนฉันได้ยกภูเขาออกจากอกเลย [ Talk เจ้าป่า ] วันนี้ผมว่าง ไม่ได้เข้าบริษัท เพราะต้องเตรียมตัวไปศึกษาดูงานที่ต่างประเทศเต็มๆ สามเดือน ในวันพรุ่งนี้ หึ! ตลกมั้ยละครับ รินคงอยากจะให้ผมไปให้พ้นจากเพื่อนของเธอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เจ้าป่า Bad boy [62] พูดแค่นี้ถึงขนาดต้องตบหน้ากันเลยหรอ
ผมขับรถออกมาจากคอนโดด้วยความเร็ว อารมณ์ผมตอนนี้มันรู้สึกโกรธมากที่แอมแปร์เธอคิดจะทำแบบนั้น ต่อให้เธอจะโกรธจะเกลียดผม แต่เธอไม่ควรที่จะไปเอาลูกของเราออก เธอจะฆ่าชีวิตของเด็กคนหนึ่ง เพียงเพราะว่าจะกลับไปขายตัว หึ!! "แม่งเอ้ย ติดเหี้ยอะไรนักหนาวะ" ผมทุบมือลงบนพวงมาลัยรถแรงๆ ในขณะที่รถกำลังติดไฟแดงอยู่ อารมณ์ตอนนี้ผมโมโหทุกอย่างเลยจริงๆ ตอนนี้ผมกำลังจะไปที่บ้านของริน เพราะผมรู้ดีว่าเมียตัวดีของผมอยู่ที่นั่น ตลอดทางที่ผมขับรถ เส้นด้ายเธอโทรมาหาผมไม่ต่ำกว่า30สายได้ แต่ผมเลือกที่จะไม่รับสายเธอ ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น @บ้านริน...พอจอดรถได้ผมก็พุ่งตรงเข้าไปในบ้าน เจอป้านมกำลังอุ้มนักรบลูกชายของรินอยู่ "อ้าว คุณป่ามาหาหนูรินหรอคะ" ป้านมเอ่ยทักผมด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม"แอมแปร์อยู่ไหนครับป้านม" "อ้อ คุยกับคุณหนูอยู่เรือนเล็กด้านหลังนู้นเลยค่ะ" "ขอบคุณครับ" ผมเอ่ยขอบคุณป่านมก่อนจะเดินอ้อมไปที่ด้านหลังคฤหาสน์หลังใหญ่ เดินอ้อมไปสักพักก็เจอกับเรือนเล็ก ที่ป้านมบอก ผมมองเห็นรินกับเมียผมกำลังคุยกัน ผมพยายามระงับอารมณ์โกรธเอาไว้ แต่แม่งผมทำไม่ได้ เธอกำลังจะฆ่าลูกตัวเอง ลูกผม จะใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
บทล่าสุด
เจ้าป่า Bad boy 84 The End (จบแล้วว)
ภายในห้องน้ำ...พี่ป่าวางฉันลงอย่างเบามือในอ่างน้ำจากุชชี่ที่มีน้ำเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว "ไม่ลงมาอาบด้วยกันหรอ...." ฉันถามที่ป่าที่เอาแต่ถูตัวให้ฉัน "ถ้าให้กูลงไปในอ่างด้วย คงไม่ได้อาบ" พี่ป่ายักคิ้วให้ฉันมือหนาถูวนรอบหน้าอกของฉันเหมือนตั้งใจจะถูแค่ตรงนั้นแค่ตรงเดียว"พี่ป่า" ฉันทำตาดุใส่พี่ป่า เมื่อเห็นว่าพี่ป่าเอาแต่ถูอยู่อย่างนั้น "เออๆ จะดุกูทำไม" พี่ป่าพยักหน้าตอบ มือหนาของพี่ป่าจากที่ถูวนรอบหน้าอกของฉัน ตอนนี้มันได้เลื่อนลงต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงกลีบแคมคู่นั้นของฉัน "พะ พี่ป่า ยะ อย่านะ" ฉันรีบรั้งมือของพี่ป่าเอาไว้ "ก็มึงให้กูถูตรงอื่น" พี่ป่ายักคิ้วใส่ฉันแบบกวนๆ "แต่ไม่ใชตรงนี้" เมื่อกี้ก็พึ่งมีอะไรกัน ถ้าถูตรงนี้มีหวังได้มีอีกรอบแน่ ลูกฉันจะรอดมั้ย "ก็ทำความสะอาดให้ไง เมื่อกี้น้ำกูเยิ้มเต็มรูมึงเลย...." พี่ป่าพูดมันออกมาหน้าตาเฉย ซึ่งถ้าคำๆนี้มันไม่ได้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรัก ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยแต่ตอนนี้นี่สิ หน้าฉันมันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว พี่ป่าเอามือของฉันที่จับมือเขาออก ก่อนที่จะล้วงลงไปถูแหวกกรีบแคมของฉัน เขาทำแบบนั้นจริงๆ แถมยังยิ้มทะเล้นให้อีกด้วย "อ๊ะ พ
เจ้าป่า Bad boy [83] Nc20+
พี่ป่าพาฉันเข้าไปในบ้าน ตอนนี้ฉันหยุดร้องแล้ว ภายในบ้านมีแม่บ้านอยู่สามคน พี่ป่าจ้างมาทำความสะอาดบ้าน และคอยดูแลเรื่องอาหาร ก็ทำทุกอย่างในบ้านนั่นแหละ ภายในบ้านทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว แทบจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีรูปครอบครัว ไม่มีห้องทำงานของคุณพ่อตรงนั้น ภายในบ้านไม่มีอะไรเหมือนเดิม มันก็คงต้องเป็นแบบนั้น จะให้ทุกอย่างอยู่เหมือนตอนที่ฉันอยู่ตอนเด็กมันก็คงจะไม่ได้ เพราะเวลามันก็ผ่านมานานมากแล้ว ฉันแอบเสียใจนิดๆนะ ที่ความทรงจำของฉันตอนเด็กมันหายไปแล้ว แต่มันก็ดี ถ้าบ้านยังคงสภาพเหมือนเดิม ฉันคงจำเรื่องราวที่เลวร้ายไม่ลืม "ห้ามร้อง" พี่ป่าหันหน้ามาบอกฉัน เมื่อเห็นว่าฉันทำท่าจะร้องไห้อีกครั้ง "อื้อ รู้แล้ว" ฉัรมองไปรอบๆบ้านอีกครั้ง "พี่ป่ารู้ได้ไงคะว่าบ้านหลังนี้แอมเคยอยู่ตอนเด็ก" ฉันหันไปถามพี่ป่าหลังจากที่เราเดินเข้ามาในบ้านกันแล้ว "กูถามริน" "แล้วซื้อบ้านได้ไง ราคา ?" พี่ป่าถอนหายออกมาเบาๆ ก่อนจะเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันอย่างเบามือ "บ้านหลังนี้เขากำลังจะปล่อยพอดี จังหวะมันพอเหมาะพอดีทุกอย่าง กูตั้งใจจะซื้ออยู่แล้วด้วย ส่วนเรื่องราคา ก็ไม่เท่าไหร่" พี่ป่าไหวไหล่ให้ฉันทีหนึ่ง
เจ้าป่า Bad boy [82] หักหลัง
หลังจากคุยกับพ่อแม่ของพี่ป่าเสร็จ ท่านทั้งสองก็ออกไปพักที่โรงแรม และ เตรียมตัวกลับออสเตรเลียในวันพรุ่งนี้ คือ!! มาแค่นี้ แค่นี้จริงๆ แค่มาดูตัวฉัน เมื่อฉันยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานท่านก็กลับ 1 อาทิตย์ผ่านไป เชื่อมั้ยว่าพี่ป่ายังงอนฉันอยู่ เรื่องที่ฉันไม่ยอมแต่งงานกับเขา พี่ป่างอนเป็นจริงเป็นจังมาก "พี่ป่าเอาน้ำให้แอมกินหน่อย" ฉันหันไปบอกพี่ป่าที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่"ลุกขึ้นไปหยิบเองดิ" พี่ป่าตอบโดยที่ไม่มองหน้าฉัน เขายังคงก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าคุยกับใคร "แอมท้องอยู่พี่ก็รู้ มันลุกยากท้องโต'' "....." พี่ป่าเงียบไม่ตอบอะไร "พี่ป่าแอมหิวน้ำ ไปเอาน้ำให้หน่อย !!" พี่ป่ายังทำเป็นหูทวนลม จนฉันต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำกินเอง คือพี่ป่าไม่ยอมมาหยิบน้ำให้จริงๆ ก็แค่ไม่แต่งงานด้วยตอนนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่แต่งด้วยเลยสักหน่อย ไม่รู้จะงอนทำไมขนาดนั้น พอฉันเดินกลับมานั่งที่เดิม ตอนแรกพี่ป่าคุยโทรศัพท์อยู่ พอเขาเห็นว่าฉันเดินมา พี่ป่ารีบเอาโทรศัพท์ลง แล้วก็ลุกขึ้นเดินสวนฉันออกไปจากห้องเลย "พี่ป่า พี่ป่าหยุด พี่คุยกับใคร !!" ฉันตะโกนพูดตามแผ่นหลังของพ
เจ้าป่า Bad boy [81] โล่งอก
"เจ้าป่า นั่งลงไป ฉันจะคุยกับเธอ ไม่ใช่แก" พี่ป่าดูจะหัวเสียมากตอนนี้ เขาไม่ยอมนั่งลงตามที่แม่สั่ง จนฉันต้องจับมือให้พี่ป่านั่งเขาถึงยอมนั่งลง"เธอมีอะไรจะพูดรึเปล่า ?" แม่พี่ป่าเอ่ยถามฉันเสียงเรียบๆ ฉันกลั้นหายใจประมาณสามสี่วิ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ พรางพยักหน้าตอบคุณแม่ของพี่ป่า "พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่" ตอนนี้บรรยากาศภายในห้องรับแขกเสียงสนิท เงียบซะจนฉันได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองที่มันกำลังเต้นรัวเพราะความประหม่าอยู่ตอนนี้"หนูเคยขายตัวจริงๆค่ะ" "เธอรู้รึเปล่าว่าพูดออกมาแบบนี้ ฉันจะไม่รับเธอเป็นลูกสะใภ้" "แม่ !!" "เจ้าป่าแกหุบปากไปเลยนะ !!"ฉันเอื้อมมือไปจับมือของพี่ป่าแล้วออกแรงบีบเบาๆ พี่ป่าหันหน้ามามองฉัน สีหน้าพี่ป่าดูจะเป็นกังวลมาก ฉันก็ไม่ต่างกันหรอก แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มจางๆให้พี่ป่าไป "จากชีวิตที่เคยสุขสบาย มีเงินใช้ไม่เคยขาด ทุกๆครั้งที่ปิดเทอมพ่อกับแม่จะพาไปเที่ยวต่างประเทศ""มันเพอร์เฟคมากๆเลยใช่มั้ยคะ""แต่พอมาวันหนึ่ง บ้านล้มละลาย ทรัพย์สินทุกอย่างกำลังจะถูกยึด พ่อกับแม่หนูจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ทิ้งให้หนูจมอยู่กับบ้านที่กำลังจะถูกยึด ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช
เจ้าป่า Bad boy [80] วันที่ฉันกลัว...
3อาทิตย์ผ่านไป.... ยิ่งใกล้วันจะถึงกำหนดที่พ่อกับแม่พี่ป่าจะมาไทยเมืีอไหร่ ฉันยิ่งรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกประหม่า ฉันกลัว กลัวว่าพ่อแม่พี่ป่าจะรับฉันไม่ได้ ถึงแม่ว่าฉันกำลังจะตั้งท้องลูกของพี่ป่าหลานของท่านก็ตาม เรื่องเส้นด้าย ช่วงนี้เธอเงียบๆไป ขุนเขาคงไม่ปล่อยให้เธอออกมา เพราะอาทิตย์ที่แล้วเธอก็มากดกริ่งที่หน้าบ้าน แต่ฉันไม่ได้ออกไปเปิด แต่ดูท่าแล้วคงจะอีกนานกว่าเธอจะเลิกยุ่ง ฉันก็เข้าใจเธอนะ ที่เธอเป็นแบบนี้เธอรักพี่ป่ามาก แต่ตอนนี้พี่ป่าเป็นของฉัน และฉันก็รักเขามากไม่ต่างจากเธอ อ้อ วีนัสกลับโคราชไปแล้วนะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า กลับไปไม่บอกฉันเลย แถมยังแอบกลับตั้งแต่ตอนเช้าตรู่ ไม่รู้ว่าไปยังไง แต่พอไปถึงเธอก็ข้อความมาบอกฉัน ช่วงดึกๆ..."แอม ทำอะไรทำไมไม่ขึ้นมานอน" พี่ป่าพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นั่งหน้าโต๊ะกระจกไม่ยอมขึ้นเตียงไปนอนสักที "พี่ป่า แอมกลัวว่าทางพ่อแม่ของพี่..." "แอม ไม่มีใครบังคับอะไรกูได้" พี่ป่าพูดสวนขึ้นก่อนที่ฉันจะพูดจบ "พี่ป่าเคยบอกว่าคุณแม่ของพี่ชอบเส้นด้ายมาก" "อื้ม" "แล้วแบบนี้...""อย่าคิดมากแอม ด้ายก็อยู่กับไอ้ขุนไง" "....""ขึ้นมาบนเตี
เจ้าป่า Bad boy [79] Nc20+ [วุ่นวายไม่เลิก]
หลังจากที่ฉันกับวีนัสเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำเสร็จ ฉันใส่เป็นบิกินี่สีน้ำเงิน ขัดกับสีผิว ทำให้ดูขาวมีออร่า ส่วนวีนัสรายนั้นปิดมิดชิดทุกสัดส่วน เหมาะสมกับวัย "โห เจ้ ขนาดเจ้ท้องหุ่นเจ้ดีมาก" วีนัสมองฉันตาไม่กระพริบ "ลงไปเล่นน้ำเถอะห่วงแต่ชมอยู่ได้ ^_^" ฉันหยิบผ้าผืนบางมาคลุมตัวเอาไว้ จากนั้นฉันจูงมือวีนัสลงไปยังชั้นล่าง พี่ป่ากำลังนั่งคุยอะไรกับทันก็ไม่รู้ แล้วก็มีลูกน้องเขาอีกสองคนอยู่ด้วย ปัก! ทันทีที่ฉันลงไปชั้นล่างแล้วพี่ป่าเห็นฉัน เขาวางมือกระแทกกับโต๊ะเสียงดังทันที จากนั้นพี่ป่าก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะขบกรามแน่น "พวกมึงมองเมียกูทำไม !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าลูกน้องของเขา เพราะตอนนี้ลูกน้องของพี่ป่ากำลังมองฉันตาค้างเลย"ปะ เปล่ามองนะครับนาย'' ลูกน้องของพี่ป่าท่าทางเลิกลักกันมากพอได้ยินเสียงพี่ป่าตะคอกใส่"พวกมึงออกไปเลยนะ ออกไปให้หมด !!" น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่ป่า ทำให้พวกลูกน้องรีบพากันวิ่งกรูออกจากบ้านทันแทบไม่ทัน "วีนัส ไปเล่นน้ำรอพี่ก่อนเลยนะเดี๋ยวตามไป" ฉันหันไปบอกวีนัส เพราะไม่อยากให้วีนัสเห็นตอนที่พี่ป่าของขึ้น เดี๋ยวพลานจะกลัวเอา"พี่ป่าคะ อย่าดุเจ้นะคะ ^_^" ว
เจ้าป่า Bad boy [78] อยากจะไปก็ไป ไปเลย!!
"เลือกมา ถ้าไปก็ไม่ต้องกลับมา" ฉันยื่นคำขาดฉันยกมือขึ้นมากอดอกและรอฟังว่าพี่ป่าจะตอบว่าอะไร แต่สิ่งที่ได้แทนคำตอบคือความเงียบของคนตรงหน้า "แอมไม่ควรถามแบบนี้ใช่มั้ย""....." "ถ้าจะคิดนานขนาดนี้ก็ไปเถอะค่ะ" ฉันตัดบทพูดขึ้น เมื่อพี่ป่าไม่ยอมตอบสักที มันรู้สึกเจ็บดีจริงๆ ที่เห็นพี่ป่าลังเลแบบนี้ สำหรับเขา มันคงจะเลือกยากมากเลยสินะ พูดจบฉันก็ลุกขึ้น เตรียมจะเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น หมั่บ! มือหนาของพี่ป่าขว้ามาจับแขนฉันไว้ "ไปสิ อย่ามายุ่งกับแอม !!" ฉันสะบัดมือพี่ป่าออกอย่างแรง ก่อนจะรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที ภายในห้อง....ไอ้ป่าบ้า! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงฉันกับลูกก่อนล่ะ ฉันเอาเเต่กล่นด่าพี่ป่าพึมพำเบาๆในห้องคนเดียว ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังของ พร้อมกับเสียงของพี่ป่าที่พูดบอกให้ฉันไปเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้อง "แอม เปิดประตูให้กูดิ" "ไม่ จะไปหาเมียเก่าก็ไป""โธ่แอม กูไม่ได้จะไป กูไม่ไป มาเปิดประตูให้กูก่อนได้มั้ย" ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆ "แอม เมียจ๋า เปิดประตูให้ผัวเข้าไปหน่อย" "แอม อย่าเงียบดิวะ" "แอม แอมแปร์ แอมๆๆๆๆๆๆ" พี่ป่าเคาะห้องรัวๆ แล้วก็เรียกชื่อฉันอยู่อย
เจ้าป่า Bad boy [77] ลังเลทำไม
ตอนนี้พี่ป่ามาถึงบ้านแล้ว พึ่งมาถึงเมื่อกี้ รินมันก็มาด้วย "วีนัส ออกไปรอข้างนอก" รินหันไปสั่งวีนัส วีนัสพยักหน้าตอบก่อนจะเดินออกไป"ด้าย มาทำไมอีกเราคุยกันหลายครั้งแล้วนะ" พี่ป่าพูดขึ้น "พี่ป่า ทำไมทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เลยละคะ" พูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ "คุณก็แอบมีอะไรกับน้องชายผม มันจบแล้วด้าย ผมกับแอมกำลังจะมีลูกด้วยกัน เราจะแต่งงานกันแล้วด้าย" "มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกของพี่ มันขายตัวพี่ป่าก็รู้" "อ้าว อีนี่ วอนนักนะ !!" รินทำท่าจะพุ่งไปหาเส้นด้ายแต่ถูกพี่ป่ากันไว้ ขุนเขาก็ยืนบังหน้าเส้นด้ายเธอไว้เหมือนกัน เออ! ให้มันได้แบบนี้ ทั้งเพื่อนทั้งผัว "อย่าใช้กำลังริน กูขอ" พี่ป่าหันมาบอกรินก่อนจะหันหน้ากลับไปมองเส้นด้าย"ใช่! ผมรู้ว่าแอมเคยขายตัว ผมรู้ดีด้าย แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกในท้องเป็นลูกของผมเหมือนกัน" "พี่ป่า....""แอมไม่ได้ขายตัวแล้ว คุณเลิกเอาเรื่องพวกนี้มาพูดได้แล้วด้าย" "ผมกับคุณไม่มีทางรักกันได้อีกแล้ว ตอนนี้ผมรักแอม""ไม่!! พี่ป่ารักด้าย ทำไมคะ ด้ายเคยให้อภัยพี่ป่าตั้งกี่ครั้ง เรารักกันมากขนาดไหน พี่ป่าลืมได้ยังไง" "ตอนนี้คนที่คุณควรจะแคร์ คือไอ้ขุนเขา
เจ้าป่า Bad boy [76] แอมแปร์พร้อมบวก
"ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่ทำฉันก่อน" "ด้ายไม่เคยทำร้ายใคร เธอทำด้ายก่อนนะแอม" "ใช่!! ฉันทำเธอก่อน มันเป็นเพราะฉันไม่รู้ ฉันก็ยอมถอยแล้วไง แต่พี่ป่าไม่ยอมปล่อยมือฉันเอง เพราะฉะนั้นถือว่าเขาเป็นของฉันแล้ว" ".....""นายรับได้ยังไง ที่คนที่นายรัก เขายังรักพี่ชายนายอยู่ นายโอเคจริงๆงั้นหรอขุนเขา" ".....""นายทนได้จริงๆงั้นหรอ กับอะไรแบบนี้""สักวันเส้นดายจะรักฉันแอม" "เอาเถอะ งั้นมันก็แล้วแต่นายก็แล้วกัน" "อื้ม" ขุนเขาลุกขึ้น แล้วเดินเข้าห้องนอนไปเลย ดูท่าเขาคงจะไม่ค่อยพอใจฉันหรอก ที่ฉันพูดไปแบบนี้ ฉันก็แค่อยากเตือนสติเขา เส้นด้ายไม่ได้ดีแบบที่เขาคิดหรอก ถ้าเธอดีจริง เธอจะไม่บอกให้ฉันเอาเด็กออก ทั้งๆที่ฉันยอมถอยและไม่ไปวุ่นวายอะไรกับเธอเลย เช้าวันใหม่...วันนี้แล้วที่ฉันต้องกลับกรุงเทพ วีนัสมาก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง ดูท่าทางเธอจะตื่นเต้นไม่น้อยเลยจริงๆ วีนัสเอาแต่ถามฉัน ว่ากรุงเทพเป็นยังไง เหมือนโคราชหรือเปล่า "ทำไมให้เด็กนี่ไปด้วย เธอไม่เรียนหนังสือรึไง ?" ขุนเขาเดินออกมาจากบ้าน เขาทักขึ้นเมื่อเห็นวีนัสนั่งอยู่หน้าบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ "หนูปิดเทอมแล้วค่ะ ^_^" ฉันกำลังจะอ้า
