Se connecterShare
4 - ลินิน - กวนใจ
Dernière mise à jour:
2025-03-18 02:20:23“แอะ แอะ แงงง” ฉันเผลอเสียงดัง จนน้ำปั่นที่หลับอยู่สะดุ้งตื่นร้อง งอแง
“หลานฉันตื่นเพราะเธอ...” เขาขมวดคิ้วรำคาญใส่ฉันก่อนจะเดินไปอุ้มหลานสาวขึ้นมา..
“หมอ ..สำลีนี้ เอาไว้เช็ดน้ำเหลืองคนไข้จริงเหรอคะ” เขาไม่ตอบ กำลังตบก้นน้ำปั่นเบาๆ
ช่วยตอบฉันหน่อย ฉันเครียดนะ !
“หมอ”
“...”
ก้อก ก้อก ก้อก...
“เท็น น้ำปั่นล่ะ” หมอนายเปิดประตูเข้ามาพอดี พอเห็นหมอนายฉันเหมือนจะร้องไห้เลย ฮือ หมอนายอาจจะเป็นพ่อพระของฉัน
“หมอนาย ช่วยลินินด้วยค่ะ หมอเท็นเอาสำลีที่เช็ดน้ำเหลืองคนไข้ มายัดปากลินิน” ฉันรีบยื่นสำลี ให้หมอนายทันที
หมอเท็นหันกลับมามองฉัน ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ จนหมอนายหยิบสำลีไป แล้วพลิกไป พลิกมา
“สำลีสะอาด ไม่ต้องเครียดหรอก” อ้าว ! ฉันรีบหันไปค้อนหมอเท็น นิสัย! ทำไมต้องแกล้งกันด้วย
หมอนายแอบหัวเราะ แล้วเดินไปอุ้มลูกสาวจากน้องชายตัวเอง...
“ป่ะหมอนาย เรากลับกันเถอะค่ะ คนแถวนี้ร้ายมาก ลินินทนไม่ไหวแล้ว เหอะ” หมอนายขำ ก่อนจะเดินนำฉันออกไป เมื่อฉันก้าวขาได้เพียงสองสามก้าว..อยู่ๆฉัน ก็หยุดชะงัก
“สรุปชอบทาร์ตไข่ไหมคะ?” ตายจริง ปากฉัน ปากฉันมันดันเผลอถามเขาอีก อะไรของเธอลินิน เธอจะรู้เรื่องทาร์ตไข่ให้ได้เลยใช่ไหม!
“ชอบ”
“ชอบทาร์ตไข่ หรือ ชอบลินินคะ^^”
“ลิ...บ้าเอ้ย เธอน่ารำคาญชะมัด” ฉันจับลูกบิดประตู แล้วส่งยิ้มหวานให้เขา คุณหมอสกินคนนี้ได้แต่พ่นลมหายใจรำคาญ ก่อนจะเดินล้วงกระเป๋า ไปทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้
“สรุป ชอบทาร์ตไข่ หรือ ลินินคะ^^”
“ทาร์ตไข่ ..” เขาตอบเรียบๆไม่มองหน้าฉัน
“ลินินก็ชอบ..” ฉันหัวเราะคิกคัก จนเขาเหลือบขึ้นมามอง สายตาเย็นชาคู่นั้นไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกกลัวอะไรแม้แต่น้อย ยิ่งเห็น ฉันยิ่งชอบ
“อะไรของเธอ -_-”
“ชอบหมอเท็น^^”
“.....” เขาส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะก้มลงอ่านแฟ้มประวัติต่อ ฉันโบกมือบ้ายบายเขาทั้งที่เขาไม่สนใจ และรีบปิดประตูห้อง เดินออกมา
เย็นชาตลอดเวลา ฉันอยากเห็นเขายิ้ม หัวเราะบ้าง มันจะน่ารักขนาดไหนนะ
ฉันเดินเอื่อยๆเหมือนคนไม่มีการไม่มีงานทำ จนมาถึงร้านกาแฟ หมอนายอุ้มน้ำปั่นที่หลับปุ๋ยมาถึงก่อนแล้ว และตอนนี้เธอกำลังหลับอยู่บนตักหมอนาย
“ ไปกวนหมอเท็นมาล่ะสิ” น้ำหวาน จิ้มเครื่องคิดเลขไป แซวฉันไป
“เบาๆ พอกระสัย “ ฉันนั่งลงข้างๆน้ำหวาน แล้วช่วยเธอคิดบัญชีต่อ
“เปลี่ยนใจยังทัน หมอหล่อๆเยอะแยะ” ฉันส่ายหน้ารัว จนหมอนายหัวเราะเบาๆ แหม.. อารมณ์ดีจริงๆ ทำไมหมอนายไม่แบ่งความอารมณ์ดีให้น้องชายหมอบ้างคะ!
“หากมันง่าย มันก็ไม่ท้าทายสิ ฉันอยากเปิดซิงหมอ” น้ำหวานตบโต๊ะดังลั่น ก่อนจะหันไปมองหน้าหมอนาย ที่จ้องฉันตกใจ
อะไร ฉันพูดอะไรผิด?
“ตลกชะมัด ฮ่าๆ” น้ำหวานหัวเราะ จนหมอนายหน้าแดง อย่าบอกนะ! ว่าหมอนาย โดนน้ำหวานเปิดบริสุทธิ์ !!
“เปิดซิงหัวใจ คิดอะไรมาก อิอิ” น้ำหวานยิ้มไม่หุบ สายตาน้ำหวานตอนนี้ มองฉันมีเลศนัย รู้ใจกันตลอดเวลา
“หมอคะ เข้าเวรดึกอีกเหรอ งั้นตอนเย็นหวานพาลูกกลับไปหาคุณแม่นะคะ” หมอนายพยักหน้า
“ใช่ ออกเวรพร้อมเท็น งั้นพาลูกไปนอนก่อนนะ^^” เขาลูบผมกันด้วยแก! หมอนายยิ้มให้ภรรยา ก่อนจะอุ้มน้ำปั่นขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน
ฉันทำงานปกติ ไม่ได้คิดถึงใครแต่อย่างใด ไม่ได้เป็นอะไรกันนี่น่า จะคิดถึงทำไม ..ขนาดถามว่าชอบทาร์ตไข่ไหม เกือบปี กว่าจะตอบฉันได้ ...ฮือออ หรือฉันควรวางยา ตีหัว รวบหัวรวบหางเขาเลย เฮ้อ! ทำไมหมอเท็นไม่มุ้งมิ้งเลย อยากได้หล่อๆแบบนั้น แต่มุ้งมิ้งๆ
ตอนนี้ใกล้เลิกงานแล้ว น้ำหวานกำลังเตรียมขนมปังกับผัก ทำอะไรสักอย่างในครัว
“ทำอะไร ฉันช่วย^^” ฉันกำลังเอื้อมมือไปหยิบผักกับน้ำหวาน
เพียะ ! แต่โดนตีมือก่อน
“ไม่ได้ๆ ของสามีฉัน เตรียมไว้ให้เขาขึ้นเวร “ น้ำหวานทำไปยิ้มไป ... แหม เขาจะหวานกันจนลูกแปดเลยรึไง
“ดูแลสามีดีมากกก ไม่น่าล่ะหมอนายรัก หมอนายหลง” น้ำหวานหัวเราะลั่น ก่อนจะเอามือจับเคาน์เตอร์ แล้วหันหน้ามามองฉัน
“ไม่ลองทำดูล่ะ ทำแซนด์วิซให้หมอเท็น ใส่เสน่ห์เข้าไปสะ “ ทำแซนด์วิชให้เขา? ฉันมองหน้าน้ำหวาน สลับกับผักและขนมปัง
ใส่เสน่ห์เข้าไปงั้นหรอ?!
“เสน่ห์อะไร อย่าบอกนะ ว่าเธอได้หมอนายมาโดยวิธีนี้ ฮ่าๆ” น้ำหวานส่ายหน้ารัว ก่อนจะหันไปทำแซนด์วิชของเธอต่อ
“ไม่ หมอนายจีบฉัน อิอิ ฉันแค่ให้เธอใส่เสน่ห์ปลายจวักลงไปเท่านั้นเอง..” เสน่ห์ปลายจวัก ฟังแล้วขนลุกชะมัด แต่..ก็ไม่มีอะไรเสียหายนี่น่า ลองดูก็ได้
ฉันเตรียมกาแฟร้อน เตรียมแซนด์วิช ไปพร้อมๆกับน้ำหวาน เอ่อ...อยู่ๆก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นภรรยาคุณหมอเลยแหะ... เขินจัง>//<
จนฉันเลิกงาน..เห็นหมอนายกำลังเตรียมตัวขึ้นเวรต่อ เขารับแซนด์วิช กับกาแฟจากมือน้ำหวานแล้วหอมแก้มกันฟอดใหญ่
หมั่นไส้ๆ ฉันได้แต่ยืนถือถุงแซนด์วิชกับกาแฟหน้าบึ้ง จะเอาไปให้ยังไงดีล่ะ ฝากหมอนาย? ไม่เอาดีกว่า อยากเห็นหน้าเขา อยากเห็นหน้านิ่งๆ ให้ชุ่มชื่นหัวใจ~
ก้อก ก้อก ก้อก เขาอยู่ไหมนะ..
“เชิญ” อยู่!
พอฉันเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นเขานั่งอ่านแฟ้มประวัติอยู่ แต่เขายังไม่เห็นฉันหรอก..เพราะเขาไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามอง
“มาทำไม..” รู้ได้ไงว่าเป็นฉัน!
“เอ่อ ...เข้าเวรดึกเหรอคะ” ฉันก้มมองกาแฟในมือ สลับกับมองเขา
“อืม...มีอะไร”
“เอากาแฟมาให้..กับแซนด์วิชค่ะ ^^” เขาเงยหน้าขึ้นมามองฉัน ก่อนจะลุกขึ้น แล้วเดินเข้ามาใกล้ๆ
“ไม่ได้สั่ง...เท่าไหร่ล่ะ” หมอเท็นหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาทันที จนฉันรีบยกมือปราม
“ไม่ต้องจ่ายค่ะ คือ ลินินอยากทำให้ จะได้มีแรงทำงาน เป็นอเมริกาโน่ร้อนนะคะ อย่ากินน้ำแข็งเลย แค่นี้หมอก็เย็นชาจะตายอยู่แล้ว...^^” เขามองฉันสลับกับกาแฟไม่หยุด
“กินให้ฉันดู..” กินอะไร?! ฉันขมวดคิ้วจ้องหน้าเขา อะไรของหมอเท็นเนี่ย! เดี๋ยวตีตายเลย!
“คะ...”
“วางยาฉันเหรอ...” ฉันเบะปากใส่เขาทันที
“อย่าเรื่องมากได้ไหมคะ ไม่ตายหรอก อุตส่าห์ทำมาให้ เรื่องมากจริง รู้ไหมเนี่ยว่าลินินไม่เคยทำแบบนี้ให้ใคร จะวางยาทำไม เนี่ย! เดี๋ยวกินให้ดู” ฉันยกกาแฟขึ้นมาจิบ ก่อนจะเม้มปากพยักหน้าให้เขา
ขมปี๋เลย
อุป~! อยู่ๆหมอเท็นก็ผลักฉันติดผนัง แล้วประกบจูบฉัน!
เขาส่งลิ้นอุ่นๆเข้ามา ก่อนที่จะดูดกินกาแฟในปากฉันไปจนหมด
จะ..จูบจริงๆ ไม่ใช่สำลี!! ฉันเบิกตากว้าง จ้องหน้าเขา และกระพริบตาปริบๆสงสัย อะไรเนี่ย? อะไรของเขา !
จนหมอเท็นถอนจูบออกมา แล้วหยิบกาแฟ กับแซนด์วิชในมือฉันไปวางบนโต๊ะ
“ฉันไม่ชอบกาแฟใส่น้ำตาล..” ฉันเม้มปาก ส่ายหน้ารัว ฉันไม่ได้ใส่น้ำตาลสักหน่อย -///-
“มะ ..มะ ไม่ได้ใส่ค่ะ” เขากอดอกนั่งพิงโต๊ะ แล้วจ้องหน้าฉัน
“ทำไมมันหวาน...”
ให้ตายเถอะ ตัวฉันอ่อนปวกเปียกไปหมดแล้ว หมอเท็นเขาจูบฉันเหรอ เราจูบกันงั้นเหรอ ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม! ฟ้าจะผ่าไหม พายุจะเข้าไหม ไม่ๆ ไม่จริง~!
“เป็นอะไร” ฉันเอามือลูบหน้า ลูบตามตัวเพราะมันเริ่มร้อนไปหมด..
ฉันเขิน!
“ป่าวค่ะ คันค่ะ” ฉันตอบอะไรไปเนี่ย!! เขาจะคิดว่าฉันคันอย่างว่ารึป่าว
หมอเท็นดูนาฬิกาที่ข้อมือก่อนจะเดินเข้ามาชิดตัวฉัน อะไรของเขา? ทำไมเขาทำแบบนี้ จะแกล้งฉันเหรอ?
มือนุ่มค่อยๆจับแขนฉันขึ้นมาดู ก่อนจะเงยหน้าขึ้นถาม หล่อ..จนฉันจะละลายอยู่แล้ว
Related chapter
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 5 - ลินิน - แกล้งทำไม
“คันแบบไหน...” ฉันเริ่มทำตัวไม่ถูก น้ำเสียง และ สายตาเย็นชาของเขา มันทำฉันเดาไม่ออกเลย ว่าเขาคิดจะทำอะไรต่อจากนี้“คุณหมอจูบลินินทำไมคะ-//-” เขาถอยหลังหนึ่งก้าว แล้วเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง“ชิมกาแฟ..” ชิมกาแฟ ! ชิมจากปากฉัน น้ำลายฉันล้วนๆ!“ทำไมต้องชิมคะ ชิมทำไม เนี่ย เขินนะรู้ไหม...” ฉันทำหน้ามุ่ยหันไปทางอื่น แก้มฉันตอนนี้ มันคงแดงเป็นลูกตำลึงแล้วล่ะ“หรือจะให้กินเลย..” ฉันหันไปมองหน้านิ่งๆของเขาทันที กินกาแฟ หรือ กินฉัน ยังไงคะ?! กินกาแฟล่ะ เขาคงหมายถึงกาแฟ...ฉันเดินไปหยิบแก้วกาแฟส่งให้เขา เขารับมันไปถือ แล้ววางลงที่เดิมอ้าว!“ไม่คันแล้วเหรอ...” ฉันส่ายหน้าเอามือกอดอก พยายามเพ่งดูเขา ทำไมหมอเท็นผิดแปลกไป ฉันทำอะไรผิดผีหรือป่าวเนี่ย ฉันสงสัยมากจึงเอามือไปอังหน้าผากเขาดู ก็ตัวไม่ร้อนนี่น่า..“นี่..” แต่เขาจับมือฉันแน่น แล้วถอนหายใจดังๆออกมา“อะไรคะ ก็ตัวไม่ร้อนนะ คุณหมอ คุณหมอเป็นอะไร ใช่หมอเท็นไหมคะ ฮัลโหล...” ฉันใช้มืออีกข้าง โบกไปมาข้างหน้าเขาจนเขาจับมือฉันไว้อีก...เอ๊ะ...“เธอไม่กลัวฉันรึไง...” ฉันทำตาปริบๆ นึกสงสัย ทำไมฉันต้องกลัวเขา ฉันกวนหมอน้ำแข็งคนนี้มาตั้งนาน ไม่เห็นเขาจะท
Dernière mise à jour : 2025-03-18เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 6 - ลินิน - เปิดห้อง?
ในที่สุด หมอเท็นก็ปล่อยแก้มฉัน“เปิดห้องสิ....” เปิดห้อง! ฉันหันไปมองหน้านิ่งๆของเขาทันที“เอ่อ....” เขาไม่ได้หมายถึงแบบนั้นใช่ไหม ฉันคิดลึกไปหรือเปล่า เอ๊ะ หรือตื้นไป โอ้ย! ทำไมหน้าฉันร้อนแบบนี้!“ฉันง่วง..” โอเค ง่วง แล้วไป“ค่ะๆๆ” ฉันรีบดันตัวจากเก้าอี้ พอลุกขึ้นยืน หน้าฉันก็อยู่ห่างจากอกเขาไม่ถึงเซ็นถ้าหากฉันเงยหน้าขึ้นไป ...หล่อจัง โอ้ย! แล้วฉันจะเงยหน้าขึ้นไปทำไมเนี่ย! ตอนนี้หน้าเราห่างกันไม่ถึงคืบ ลมหายใจอุ่นๆ หน้าขาวๆ ริมฝีปากชมพูนิดๆอึก... ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ พร้อมกับ.. ตึก ตึก ตึก เสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ เหมือนฉันจะไม่ไหว ขาสองข้าง มันกำลังจะหมดแรง ฉันเหมือน...จะล้ม ฉัน..เหมือนถูกสาป หรือฉันถูกสาปแล้ว!ฉันตัดสินใจถอยหลังหนึ่งก้าว แต่ส้นเท้าดันสะดุดฐานโซฟาข้างหลัง..!เห้ย~~~!!“ว้าย~!” หมอเท็นรีบโอบหลังฉันไว้ ก่อนที่เขาและฉัน จะล้มทับกันลงไปนอนที่โซฟาตอนนี้หน้าขาวๆของเขาซุกลงที่ร่องอกฉัน คุณหมอสกินคะ...อย่าหายใจรดมันแบบนี้สิ ได้โปรด ฮือออฉันหันซ้ายหันขวา สลับกับมองคนตรงหน้า อยู่ๆฉัน ก็หายใจหอบขึ้นมาดื้อๆ เหมือนฉันจะเป็นลมเลย ให้ตาย~ อย่าเพิ่งเป็นอะไรลินิน โม้
Dernière mise à jour : 2025-03-25เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 7 - ลินิน - ใครจีบแฟนฉัน
เขาไม่ตอบ รีบหยิบกาแฟแล้วเดินออกไป...ครืน ครืน~ พ่อ...“ค่ะพ่อ”(ลินินโอนเงินค่าเทอมให้เนลด้วยสิ วันสุดท้ายแล้ว พ่อยุ่งๆ ) ค่าเทอมงั้นเหรอ ทำไมต้องเป็นฉันอีกล่ะเนี่ย ทั้งเดือนฉัน ก็แทบจะไม่ได้ใช้เงินที่ตัวเองหาเลยนะ“สักพักนะคะ ลูกค้าเยอะ”(เดี๋ยวนี้เลย) ฉันหันมองร้านกาแฟที่คนพลุกพล่าน ก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่“ค่ะ”ฉันรีบเก็บมือถือใส่กระเป๋า ก่อนจะเดินออกมาโอนเงินข้างตึกโรงพยาบาลตรงทางเดินเท้านั้น...นั่นหมอเท็นนี่น่า เขายืนอยู่กับผู้หญิงคนนึง ผู้หญิงคนนั้นกำลังยื่นถุงกระดาษอะไรสักอย่างให้เขา เฮ้ย! นั่นมันถุงเบเกอรี่ร้านฉันนิ นี่เธอจะจีบหมอเท็นหรอย๊ะ! ฉันรีบโอนเงิน รีบเดินไปแอบดูใกล้ๆ ฉันอยากรู้ว่าเขาคุยอะไรกัน หมอเท็นจะนอกใจฉันไม่ได้นะ“หมอเท็นคะ ครัวซองร้านนี้อร่อยมาก อย่าลืมทานนะคะ^^” ยิ้มหวานงั้นเหรอ เธอกล้าดียังไง ยิ้มให้แฟนฉันแบบนั้น!“...” หมอเท็นไม่ตอบ แต่ยกถุงนั้นขึ้นมาดู แล้วพยักหน้า“งั้นเดี๋ยวฝ้ายมาใหม่นะคะ ตามใบนัด วันนี้แค่ผ่านมาแล้วนึกถึงค่ะ^^”หมั่นไส้!ฉันยืนทุบเสารัว โมโห ไม่ใช่แฟนจริงๆแต่โมโห มันมีผู้หญิงกี่คนกันที่จ้องจะงาบหมอเท็นฉันเนี่ย! หมอเท็นไม่ตอบ เขาได
Dernière mise à jour : 2025-03-25เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 8 - เทน - ผมจะทำยังไง
เธอดูตกใจเมื่อผมพูดคำนี้ออกมา จะให้ผมพูดว่ายังไง ก็ผมอยากจะหนีเธอจริงๆ เธอเข้ามาทำให้ชีวิตปกติของผม...มันไม่ปกติเฮ้ออ..ทำไมผมไม่ชอบกลิ่นกาแฟ กลิ่นแป้งเด็ก ในตัวเธอเลย มันทำผมรู้สึก...หายใจติดขัดแปลกๆ“ไม่ให้หนีหรอกค่ะ ไม่ให้หนีไปไหนทั้งนั้น^^” เหมือนเดิม เธอไม่เคยสะทบสะท้านอะไร เอาแต่ยิ้ม และก็พูด...พูดไม่หยุด ผมจ้องหน้าเธอ..แล้วรู้สึกอยากจับแก้มนุ่มๆของเธอ...เวร! ผมเป็นอะไร? นี่ผมรำคาญลินินจริงๆ หรือว่าผม... บ้าชิบ!“ออกไปก่อน..” ผมเริ่มไม่ไหว กลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ จากตัวเธอ มันโชยมาเตะจมูกผมอีกแล้ว ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ที่ใจผมเต้นแรงแบบนี้ ...เพราะผมกินกาแฟมากไป หรือเป็นเพราะเธอวะ ...ผู้หญิงกวนประสาทคนนี้“อ๋อ ค่ะ ไปก็ไป งอลแล้ว^^” ปากเล็กๆเม้ม แต่เธอยังคงส่งอมยิ้มน้อยๆมาให้ผม ผมพยายามมองไปทางอื่น ผมไม่อยากเห็นมัน บ้าจริง ทำไมใจสั่นจังวะ! แต่..ทำไมผมอยากได้กลิ่นเธออีกวะ !หมับ...“เธอ...” มือขวาผมมันไม่รักดี มันหันไปขว้าข้อมือเธอสะแล้ว! ชิบหาย! ผมได้แต่มองมือตัวเอง แล้วตกใจ ผมควรจะจัดการผู้หญิงคนนี้ยังไงดีวะ...“คะ ที่รัก^^” ที่รัก?...บ้าเอ้ย!! ผมจ้องตาหวานๆคู่นั้นไม่ละสายตา
Dernière mise à jour : 2025-03-25เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 9 - ลินิน - อาหารเช้ากากๆ
กว่าฉันจะถึงบ้านขาก็แทบล้าต่อรถเมล์ ซื้อกับข้าวกลับมาถึงเห็นน้องชายนั่งเล่มเกมส์ เห็นพ่อดูทีวีตลกขบขัน เฮ้อ ทำไมฉันยิ่งเห็น ยิ่งเหนื่อยแบบนี้“เนล ฉันโอนค่าเทอมให้แกแล้วนะ ไปจ่ายรึยัง” มันไม่ตอบ เล่นเกมส์ต่อไม่สนใจฉัน ฉันจึงเดินไปแกะถุงกับข้าวใส่จาน ครอบฝาชีไว้ให้ทุกคน ก่อนจะเดินขึ้นห้องไปอาบน้ำนอนระหว่างที่ฉัน.. กำลังจะหลับก้อก ก้อก ก้อก...“ค่ะ” ฉันลุกขึ้น เดินไปเปิดประตู ก็เห็นพ่อยืนหน้าเครียดอยู่หน้าห้อง“ลินิน มีเงินสักห้าพันไหม พ่อไปเบิกอะไหล่มา ลูกค้าเบี้ยว เลื่อนนัดอีกแล้ว” ! ฉันถอนหายใจทันที อีกแล้วเหรอ! เงินห้าพัน มันมากนะ! ฉันทำงานเงินเดือนสองหมื่น ค่าเช่าบ้าน ค่าเดินทาง ค่ากับข้าว ค่าน้ำ ค่าไฟ มันแทบจะไม่เหลือแล้ว ...แถมวันนี้ฉันยังจ่ายค่าเทอมให้น้องอีก!“ไม่มีค่ะ ..”“พ่อโดนแน่ๆ ถ้าไม่มีเงินจ่ายเขา” ฉันถอนหายใจยาวๆ ไม่รู้จะตอบอะไร“ลินิน พ่ออาจโดนตำรวจจับ ถ้าไม่เอาเงินไปคืนเขา พ่อยืมก่อน ลูกค้าจ่าย พ่อจะคืนให้” ฉันอดสงสารพ่อไม่ได้เหมือนเดิม ฉันรีบเดินกลับไปเปิดลิ้นชัก แกะกระปุกออมสินตัวเองออกมาว่างเปล่า! เงินฉันหายไปหมด ฉันพยายามเขย่ามันซ้ำแล้วซ้ำเล่า....ก็ไม่มี“พ่อ เ
Dernière mise à jour : 2025-03-25เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 10 - ลินิน - ยิ้มให้กำลังใจตัวเอง
พนักงานเริ่มเข้างานกันแล้ว ฉันกำลังแบ่งงานลูกน้อง ก็เห็นหมอเท็นเขาลงลิฟต์มาพอดี เขาแต่งตัวพร้อมไปทำงาน มองยังไงก็หล่อ หล่อ หล่อ! พนักงานทุกคนกล่าวทักทายเขา เขาได้แต่พยักหน้านิ่งๆตอบ ฉันเองได้แต่แอบมองเขาเป็นระยะ ไม่ได้ทักอะไร“หมอเท็นคะ^^” ใครจะไปห้ามใจได้ ทักดีกว่า แหะๆเขาหยุดเดินแล้วหันมามองฉันฉันยิ้มหวาน ก่อนจะรีบเดินอ้อมเคาน์เตอร์ไปหาเขา แล้วขยับเนคไทให้ เขามองฉัน ฉันมองเขา เราสบตากัน“ทำอะไร..”“เนคไทเบี้ยวค่ะ เดี๋ยวขยับให้นะคะ^^” เขาพยักหน้า แล้วหันไปทางอื่น“คุณหมอคะ ออกเวรกี่โมงคะ จะกินอะไรไหม” เขาหันกลับมามองฉันอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆจับมือฉันที่กำลังจัดเนคไทเขาออก แล้วถอนหายใจแถมมาเบาๆ“เลิกดูแลคนอื่น..สักที” ?คุณหมอสกินทิ้งท้ายเท่านั้น แล้วเขา ก็รีบเดินออกไปพนักงานมองฉันเป็นตาเดียว ทั้งอมยิ้ม ทั้งแซว แต่ฉันยืนงง อยู่สักพัก ฉันไม่เข้าใจที่เขาพูด หรือ? ฉันโง่เรื่องนี้ ทำไมเขาต้องพูดจากำกวมด้วย ไม่ให้ดูแลเขางั้นเหรอ ฉันไม่ได้ดูแลเขาสักหน่อย ฉันแค่อ่อยเท่านั้นเอง!“คุณลินินคะ โน้ตอะไรคะ วางอยู่บนโต๊ะ” อยู่ๆพนักงานก็เดินถือกระดาษโน้ตเล็กๆมาให้ฉันของใคร ยังไม่มีลูกค้าสักคนนี่น่
Dernière mise à jour : 2025-03-25เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 11 - เทน - เจ้าชายน้ำแข็ง
ผมจับเธอมาซบไหล่ตัวเอง ใช่ผมทำ ผมรำคาญ ทำไมต้องแกล้งทำ แกล้งทำว่าตัวเองไม่เป็นอะไร เฮ้อ! ตอนนี้ลินินซบไหล่ผม และปล่อยน้ำตาไหลลงไหล่ผมด้วย จนสักพักเธอก็เงียบไป ผมได้แต่มองเธอผ่านกระจกหลัง แล้วเห็น ลินินกำลังหลับ ก่อนที่เธอจะงัวเงียขยับตัวลงมานอนที่ตักผมแทนเฮ้อ เรื่องนี้คงเกิดตั้งแต่เมื่อคืน คงจะเป็นเรื่องเดียวกันที่พี่สะใภ้ผมบอกเธอผ่านชีวิตแบบนี้มาได้ยังไงลินิน ผ่านมาแบบยิ้มๆแบบนี้เหรอเธอทำได้ไงวะมือถือลินินสั่นไม่หยุด สั่นจนผมรำคาญ เอื้อมไปหยิบมันโยนใส่ลิ้นชัก แล้วปิดแม่ง จากที่ผมฟัง คงจะเป็นปัญหาเรื่องเงิน เรื่องครอบครัว รวมถึงเรื่อง...นอนกับคนอื่นผมก้มมองหน้าขาวๆของเธอที่กำลังหลับตาพริ้ม มองจนผม อดที่จะจับผมสีน้ำตาลอ่อน ที่เปียกไปด้วยน้ำตา ทัดหูเธอไม่ได้.ลินิน เธอร่าเริง สดใส ทั้งที่ชีวิตมีแต่ปัญหาแบบนี้น่ะเหรอ.“หมอคะ~ ถึงไหนแล้ว ตายจริง ขอโทษค่ะ เปียกน้ำลายไหมเนี่ย” เธอเอื้อมมือมาเช็ดขาผม ที่มันเป็นรอยคราบน้ำตาเธอทันที บ้าจริง! ทำไมต้องถูต้นขาผมแบบนั้นวะ !เอามือออกไปสักทีเถอะ !หมับ! ผมเหมือนจะทนไม่ไหว รีบจับมือเธอออกจากขาตัวเอง ก่อนที่ลินินจะทำตาโต ตกใจ“คะ! ขอโทษนะคะคุณหมอ
Dernière mise à jour : 2025-03-27เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 12 - ลินิน - ลูกเลี้ยง?
หมอเท็นเขาคงไม่จูบฉันอีกหรอก เพราะเขาคิดผิดมาสองครั้งสองคราแล้ว! หลังจากที่ฉันแกล้งเขาไป เขาก็ไม่ได้ตอบอะไรฉัน เอาแต่นั่งเงียบ เห็นไหมที่เขาจูบฉัน เขาคิดผิด!ฉันนั่งมองซองสีน้ำตาลที่มีเงินเป็นปึกๆ พอเปิดมันแง้มดู เหมือนใจหายใจคว่ำ ทำไมมันเยอะขนาดนี้ ! ในชีวิตฉัน..ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยได้ถือเงินเป็นฟ่อนๆแบบนี้เลย เฮ้อ! ฉันเครียดจัง ทำไมมีแต่คนสร้างปัญหาให้ฉันแก้อยู่เรื่อย แล้วเงินนี่ก็เป็นเงินหมอเท็นอีก...ฉันจะหามาคืนเขายังไงไหวคุณหมอสกิน..เขาขับรถเรื่อยๆ พร้อมกับถอนหายใจออกมาเรื่อยๆส่วนฉันพยายามเก็บน้ำตาไว้อยู่ ฉันอยากจะร้องไห้ แต่ยิ่งร้องยิ่งทุกข์ ยิ่งร้องยิ่งคิดอะไรไม่ออก ให้ฉันหาเลี้ยงครอบครัวงกๆ ฉันโอเค แต่ให้ฉันไปคบกับเจ้าของบ่อนอะไรของพ่อ...ฉันรับไม่ได้จริงๆ ทำเหมือนฉันไม่ใช่ลูก ทำเหมือนฉันไม่ใช่คน...“บ้านเธออยู่ไหน..” ฉันต้องหลุดออกจากภวังค์ เมื่อหมอเท็นพูดขึ้นมา“คะ คุณหมอจะไปบ้านลินินทำไม เอ่อ แล้วเงินนี่ทำยังไงดีคะ ดอกยังไง เท่าไหร่ เรามาทำสัญญาเงินกู้กันก่อนไหม จะได้สบายใจกันทั้งคู่”เขาถอนหายใจใส่ฉันอีกแล้ว“บ้านเธออยู่ไหน..” ถามฉันเสียงเย็นๆ เย็นจนฉันขนลุก“เอ่อ...” ท
Dernière mise à jour : 2025-03-27
Latest chapter
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 51 - ลินิน - หมดซึ้ง... แผนเที่ยวพัง
ฉันค่อยๆดันตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะอุ้มน้ำแข็งขึ้นมาเข้าเต้าถึงลูกจะกินนมอยู่ คุณพ่อเขา ก็ยังมองมา ไม่ได้หลับ หรือทำอย่างอื่นเลย เขามองแต่ฉันกับลูก“มองอะไรคะคุณพ่อ^^”“ไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้...”“ทำไมล่ะคะ...ลินินเก่งไหมล่ะ จีบคุณหมอติดด้วย^[]^” เขาหัวเราะเบาๆ แล้วลูบหัวลูกไปด้วย“เก่ง...ฉันแพ้ทางเธอหมดทุกอย่าง” ฉันยิ้มกว้างออกมาทันที“อะไรบ้างคะ เล่าหน่อยสิ ทำไมคุณหมอถึงรักลินินได้^^”“พูดไปหมดแล้ว...ถามทำไมอีก”“อยากรู้ค่ะ นะคะ^[]^” ฉันยิ้มไม่หุบ ฉันอยากฟังอีกจริงๆ ฉันชอบเวลาที่เขาบอกความรู้สึกตัวเอง เพราะที่ผ่านมาเขาไม่ค่อยพูดอะไรเลย ฉันอยากได้ยินมันซ้ำๆ ให้หัวใจฉันมันชื้นขึ้นไปอีก...“อืม...เวลานี้ ตีสาม?”“ตีสามนี่ล่ะค่ะ โรแมนติก^[]^” เขาลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง แล้วค่อยๆเอนตัว เอาหัวมาพิงไหล่ฉัน“ฉันรักทุกอย่างที่เป็นเธอเลยลินิน...รักรอยยิ้ม รักแก้ม รักตา รักหน้าผาก..รักไปหมดทั้งตัว”“.......” ฉันนั่งนิ่ง ไม่พูดอะไรต่อ แต่ปาก..ยิ้มไม่หุบ“เธอ..ทำให้ฉันอยากพูด อยากพูดแต่กับเธอ..อยากกอดเธอ อยากจูบเธอ อยากแต่เธอ....” อยากแต่ฉันงั้นเหรอ?“ถ้ามีคนมาจีบคุณหมอ เหมือนที่ลินินทำ คุณหมอจะหลง
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 50 - ลินิน - สอง
จะให้อยู่เฉยๆ มันก็ไม่ใช่ฉันสิ ฉันหาอะไรทำตลอด อยู่บ้านก็ช่วยคุณพ่อคุณแม่เลี้ยงหลาน ช่วยแม่บ้านทำกับข้าว... ฉันทำหมดจริงๆทำหมดจนฉันเริ่มรู้สึก..ปวดท้องโอ้ย~ มันปวด โอ้ย!~ เหมือนฉันจะ..ซ่าส์..... น้ำคร่ำ! ใช่แน่ๆ ใช่แน่ๆ น้ำคร่ำ!“โอ้ยยยยย!! ปวด ท้อง!” ฉันรีบเดินไปจับเก้าอี้ไว้ เมื่อสองแฝดสลับกันถีบท้อง และดันตัวเองออกมาไม่หยุดฮือออออ !“ลินิน!”“น้ำตาล!” สามี กับพี่ชายเขารีบวิ่งมาหาฉันทันที ก่อนที่หมอสูติเจ้าของไข้เขาจะวิ่งออกไปเตรียมรถให้หมอเท็นรีบประคองฉันไว้..เขาบีบมือฉันเบาๆไม่หยุด“อดทนนะ อดทนนะ...” ฉันหายใจหอบ พยายามพยักหน้าตอบเขาไป แต่เหงื่อมันกลับท่วมหน้าท่วมตาไปสะหมด ...โอ้ย ทำไมฉันปวดขนาดนี้!!อย่าถีบแม่สิลู๊กกกก! อย่าถีบแรง แม่เจ็บ!!“โอ้ย! ลูกถีบหนักมาก คุณหมอคะ ฮือๆปวดท้อง ไม่ไหวแล้ว!!” เมื่อหมอนายขับรถมาจอด หมอเท็น เขาก็รีบอุ้มฉันขึ้นรถไปโรงพยาบาลทันทีคลอดตอนนี้ไม่ได้รึไง นั่นก็หมอ นี่ก็หมอ ~ โอ้ยย ฉันไม่ไหวแล้ว!“จะออกแล้วค่ะ จะออกแล้ว!!” สามีรีบถกกระโปรงฉันดู ก่อนที่เขาจะตกใจ..เบิกตากว้าง“เปิดแล้ว ...”“ลินินฮึบไว้นะ ท้องแฝด คลอดเองอันตราย!” หมอนายตะโกนมาจากฝั่ง
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 49 - ลินิน - ไว้อาลัย
เกิดอะไรขึ้นกับเขา..“กะ เกิดอะไรขึ้น..ทำไม ใครทำ” ฉันเอามือปิดปากแน่น อย่าร้องนะลินิน อย่าร้อง(ผู้มีอิทธิพล...)“ถึงกับฆ่ากันเลยเหรอ สงสารอ่ะ เฮ้อ ฉันเครียดเลย น้ำตาจะไหล ไม่อยากร้อง ไม่อยากเครียด กลัวลูกเครียดตาม โอ้ยยย !”(ใจเย็นๆ)ฉันรีบกดวาง..ไม่อยากฟังอะไรไปมากกว่านี้ กลัวตัวเองไม่ไหว กลัวร้องไห้ออกมา...ตอนนี้ฉันนั่งถอนหายใจอยู่พักใหญ่ พยายามจะไม่เครียด แต่ก็ทำไม่ได้เขาเลี้ยงฉันมา ตั้งแต่จำความได้ฉันก็เรียกเขาว่าพ่อมาตลอดถึงฉันจะถูกขโมยมา ถูกเอาเปรียบ แต่ที่ผ่านมาฉันก็คิดว่าเขาคือพ่อ คือผู้มีพระคุณ“แม่ขอโทษลูก เฮ้อ แม่จะไม่เครียด พยายามอยู่ๆ” ฉันลูบท้องตัวเองเบาๆ จนหมอเท็น บีบมือฉันแน่น“เป็นอะไร คุยกัน..ระบายออกมา” ฉันเม้มปาก มองหน้าสามีก็จะร้องไห้อีกแล้ว“ลินิน..อย่าเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว” ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจบอกเขาไป“พ่อเลี้ยงโดนยิง...เสียแล้วค่ะ” หมอเท็นขมวดคิ้วนิดหน่อย แล้วถอนหายใจออกมาตามๆฉัน“ใครยิง..”“น้ำหวานบอกว่า เป็นผู้มีอิทธิพล...” เขาถอนหายใจออกมาอีกรอบ ก่อนจะบีบมือฉันแน่น มองฉัน ด้วยความเป็นห่วง“อย่าคิดมาก..” และเขาก็ไม่สนใจ ตักกับข้าวใส่
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 48 - ลินิน - ผลัดกันดม
“ดะ ดมอะไรคะ กลัวแล้ว...”“แบบนี้ไง...” ไม่ทันได้ถามต่อ เขาก็ก้มลงมาซุกไซร้ซอกคอฉันแล้วหน้านุ่มๆ กำลังส่งริมฝีปากคู่สวย ลงมาบดจูบไล่ระดมไปทั่วซอกคอ ก่อนที่เขา จะลดระดับไล่ต่ำลงไป ช้าๆ ช้าๆ อื้ม~ตอนนี้..ลินินกำลังถูกดมกลับแล้ว“อ่าส์...ทำไม ดม สะเสียวเลยคะ” ฉันบีบไหล่เขาแน่น จนสามีสุดที่รัก เขาเปลี่ยนมาประกบจูบปิดปากฉันไว้แทนอื้มมม~ ลิ้นอุ่นกำลังสอดเข้ามา เขาบดจูบฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า พร้อมกับพยายามปลดเสื้อผ้าอาภรณ์เราสองออกจากตัว“แบบนี้..คือดมเหรอคะ?” ฉันถอนจูบ ถามเขาด้วยความสงสัย ก่อนจะจ้องมองสายตาเย็นชาคู่นั้นตาเป็นประกาย จนคุณหมอสกินเขาถามกลับมาเรียบๆ“ถามเยอะ..ต้องการอะไร” แล้ว..รอยยิ้มกรุ้มกริ่มก็เผยออกมาจากริมฝีปากฉัน“ลินิน..ก็อยากดมคุณหมอเหมือนกัน เรามาผลัดกันดมไหมคะ..คุณสามี^^” เขาหัวเราะเบาๆจนฉันจะละลาย และ อยากจะดึงเขาลงมาหอมอีกให้ได้“มาแบบนี้ ไม่ได้ทาอะไรไว้ตรงไหนใช่ไหม...” ยังจะระแวงบอระเพ็ดอีก!“ไม่ทาค่ะ..ปลอดภัยทั้งตัว ขอหนักๆให้ห้องข้างๆเสียวไปด้วยนะคะ^[]^”คุณสามีเบิกตากว้าง ก่อนที่เขาจะอมยิ้มให้ฉันเบาๆ แล้วโน้มตัวลงมาจูบฉันอีกครั้งมือคุณหมอสกิน กำลังคลึงเบาๆที่ทรวงอ
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 47 - ลินิน - Wedding
ฉันยืนรอเจ้าบ่าวบนบ้าน รู้สึกเหมือนใจจะขาด ฉันคิดถึงกลิ่นเขา ตอนนี้ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว!! ยิ่งวันนี้ เขาหล่อมาก หล่อใจละลาย ฉันอยากจับเขาขึ้นห้องขังไว้ดมทั้งวันทั้งคืนเลย“โอ้ย~ อยากเข้าหอแล้วอ่ะ>[][]““ดมตรงไหน ตรงนั้นหรอ -0-”“ตรงนั้นก็ด้วย นี่ฉันแพ้ท้องแปลกมั้ย ทำไมฉันคิดถึงแต่กลิ่นเขาอ่ะ อยากจะบ้า!” ฉันอารมณ์เสียจริงๆ อยากดมหมอเท็นอีกแล้ว!“เพื่อนฉันหนักกว่า ท้องแล้วอยากมีอะไรกับแฟนตลอด ฮ่าๆ แต่ฉันไม่เป็นนะ ฉันไม่ใช่คนหื่น^[]^”จ้ะ เธออ่ะ เจ้าแม่เลยมั้งฉันไม่เชื่อพี่สาวฉันหรอก เพราะนางหลอกฉันบ่อยเกินไป! แขกญาติสนิทมิตรสหายที่ฉันไม่ค่อยรู้จัก ต่างมากันเต็มบ้าน ตอนนี้เจ้าบ่าว คุณหมอสกินสุดหล่อ เขาผ่านประตูเงิน ประตูทองมาถึ
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 46 - เทน - เจ้าหญิงกาแฟ 1*
ผมเดินเข้าเวรพร้อมกับว่าที่ภรรยา พยาบาลทุกคนต่างแซวใหญ่ ว่า..เมียมาคุม ไม่คิดเลย..ว่าผมจะมีโมเม้นนี้ในห้องตรวจผมยังปกติ แต่ไม่ปกติคือมีหญิงสาวหน้าตาสวยนั่งอยู่ข้างๆ แล้วเผลอเมื่อไหร่ต้องดมกัน เมื่อนั้นก้อก ก้อก ก้อก เสียงเคาะประตูดัง จนผมต้องจับเธอออกทันที“คุณหมอเคสค่ะ ที่นัดไว้ค่ะ^^” พยาบาลส่งแฟ้มประวัติให้ผม แล้วอมยิ้มไม่หยุด แค่เมียมาด้วยจะอะไรนักหนาวะและแล้ว.. คนที่ลินินเคยเห็นก็เดินเข้ามา“ยัยครัวซอง” ผมไม่ได้พูด ลินินพูด! ชิบหาย ผมไม่ได้มีอะไรพิเศษกับคนไข้คนนี้ แต่เธอชอบมีอะไรติดไม้ติดมือมาให้ผมตลอด ผมบอกแล้วว่าไม่ชอบกินครัวซอง...ลินินจะเชื่อผมไหม“สวัสดีค่ะ คิดถึงคุณหมอมาก ^^ เอ๊ะ ผู้ช่วยหรอคะ” คนไข้หันไปยิ้มให้ลินิน เธอก็เหลือบตาขึ้นมามองนิดหน่อย ก่อนจะ“^^” ยิ้มตอบ อื้ม ผมค่อยโล่งใจขึ้นมาหน่อย“เป็นไง..” ผมถามคนไข้ พร้อมใช้ปากกา กดกรามเธอ ซ้ายขวา“คุณหมอไม่ใช้มือจับ จะรู้มั้ยคะเนี่ย มันลงนะคะ แต่วันนี้จะย้ำเพิ่ม ขอสัก 50U ^^” ผมไม่กล้าใช้มือจับใครเลยแม่ง ผมกลัวเมีย ยอมรับมันตรงๆนี่ล่ะ ขืนทำอะไรผิดไป ระเบิดจะลงหัวผมตอนไหนก็ไม่รู้ตอนนี้พยาบาลเหมือนเข้าใจผม เธอเดินไปดูดโบท็
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 45 - เทน - เมียดม
“สงสารลูกว่ะ..” พี่ชายผม มันเอามือกุมขมับ อืม..ผมก็สงสาร สงสารทุกคนเลยตอนนี้ไม่มีใครได้นอนสักคน แฟนผมป่วนไม่หยุด รอลูกเกาะดีเมื่อไหร่ ผมจัดให้แน่ ซนอะไรขนาดนี้ลินินกับน้ำหวานเถียงกันเสียงดัง ผมกับพี่ชายได้ยินกันทุกคำ ไม่แปลกหรอกที่หลานๆผมจะตื่น ผู้หญิงเถียงกันเรื่องลามกเหรอวะ... เออ ตลกดีก้อก ก้อก ก้อก นั่นไง! ผมกำลังจะหลับอยู่แล้ว ต้องเดินไปเปิดประตูให้อีกเปิดมาก็เจอตัวป่วน ยืนกอดหมอนหน้ามุ่ยอยู่ แล้วเธอก็ชะเง้อมองหาพี่ชายผม“หมอนาย แหะๆ เด็กๆคิดถึงพ่อแล้วค่ะ^[]^” พี่ชายผมมันหัวเราะใหญ่ ก่อนจะลุกขึ้น เดินกลับห้องตัวเองสุดท้าย...ลินินกลับมานอนกับผมเหมือนเดิม ขึ้นเตียงมาเธอก็กอดผม หน้าขาวๆซุกแผงอกผมไม่หยุด เวรจริง..มันกระตุ้นอารมณ์หื่นของผมมาก !ผมอยาก แต่ทำไม่ได้! ผมพยายามลูบหลังให้เธอหลับเร็วๆ จะได้หยุดขยับสักที ผมจะไม่ไหวแล้วนะเว้ย! นมก็ใหญ่จริงๆ จะใหญ่ทำไมนักหนา มันโดนผมอยู่นั่นล่ะ !เฮ้อ ผมต้องอดทนดิวะ..เพื่อลูก เพื่อลูก“อื้อออ หมอคะ ดมหน่อยๆ” นั่นไง! จะซุกผมอีกแล้ว เหมือนจะไม่พอแค่นั้นด้วย ตอนนี้เธอกำลังปลดกระดุมเสื้อนอนผมออกอีก...“ขอถอดนะคะ อยากดมเน้นๆ^^”อื้ม ดมเน้นๆ ผมก็
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 44 - ลินิน - แกล้งฉันหรอ
ฉันหวังว่าพี่สาวฉัน นางจะไม่ทำแบบนั้น...ตกดึกฉันพยายามข่มตานอนกอดแฟน ไม่อยากได้ยินเสียงห้องข้างๆ ว่าเขาจะ...กันขนาดไหน โอ้ย! ทำไมฉันนอนไม่หลับเลย ฉันร้อนจัง ร้อนไปทั้งตัว“เป็นอะไร...” คุณหมอสกิน งัวเงียถามฉันเบาๆ ดูหน้าเขาสิ ฮือ ทำไมเขาหล่อจัง ฉันไม่ตอบ เอาหน้าซุกไซร้ดมกลิ่นหอมๆจากตัวเขาฉันคลั่งกลิ่นแฟนมากตอนนี้ ฉันดม ฉันซุก ไม่หยุดเลย ฉันชอบมาก!“ลินิน..ดึกแล้ว” เขาลูบหลังให้ฉันนอน แต่..วูบ...“โอ้ย...” อ๊ายส์ อยู่ๆ ฉันก็เสียวตรงนั้นวูบวาบ จนครางออกมาเบาๆยัยพี่สาวตัวแสบห้องข้างๆเล่นงานฉันแล้ว! หัวใจฉัน เต้นตึกๆ ตึกๆ เหงื่อเริ่มผุดขึ้นเป็นเม็ดๆ เมื่อคุณหมอสกินเขาเห็น เขาถึงกลับตกใจ รีบลุกขึ้น เอามืออังหน้าผากฉัน สลับกับของตัวเอง“เป็นอะไร ปวดหัวมั้ย” ฉันส่ายหน้ารัวๆ เหมือนใจจะขาดยังไงไม่รู้“ขอโทรศัพท์หน่อยค่ะ” เขารีบหันไปหยิบให้ฉัน ก่อนจะลุกไปหยิบปรอทมาวัดไข้ให้ด้วยCalling ~ NamWanไม่รับ ไม่รับ ไม่รับ! น้ำหวาน ยัยพี่ตัวแสบ!“โทรหาใคร” เขาเอาปรอทวัดไข้มาวัดให้ฉัน สลับกับขมวดคิ้วสงสัยไม่หยุดฉันไม่ไหวแล้ว มันวูบวาบ เหมือนฉันกำลังอยากจะทำแบบนั้น ฉันบีบแขนหมอเท็นแน่น พยายามเม้มปาก
เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ 43 - ลินิน - พี่สาว พี่แสบ
“ไปมอบตัวซะ..” พ่อพูดเสียงเรียบๆ“ผม ผมผิดไปแล้ว..”ฉันรู้สึกจุกมาก ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้สึกอะไร ที่เห็นคนเลี้ยงดูฉันตั้งแต่เด็กๆติดคุก ที่เห็นคนที่ตัวเองเรียกว่าน้องมาตลอดจนตรอกขนาดนี้เฮ้อ ถึงสิ่งที่เขาทำมันจะรุนแรงกับฉันมากก็เถอะ ฉันรู้สึกสงสารเขา“ไปมอบตัว..” พ่อพูดย้ำอีกครั้ง จนไอ้เนลหายใจหอบ สะอื้น และมันก็ค่อยๆดันตัวลุกขึ้นด้วยขาสั่นๆ ก่อนจะเดินเปิดประตูออกไป“คุณทำไมปล่อยไปง่ายๆแบบนั้นล่ะคะ” แม่เดินเข้าไปถามพ่อทันที“ถ้าสำนึกจริง เด็กคนนี้จะไปมอบตัว ...”“พ่อ...ดูมันทำกับน้ำตาลดิ เฮ้อ!” น้ำหวานถามสงสัย พร้อมกับขมวดคิ้วหงุดหงิดไม่หยุด“แล้วถ้าไม่ไปมอบตัวล่ะครับ..” จนคุณหมอสกินถามขึ้นเสียงเย็นๆ“โทษจะหนักไปอีก น้ำตาล ลูกลำบาก และเหนื่อยกับคนพวกนี้มาเยอะแล้วนะ เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่พ่อเถอะ พ่ออยากปกป้องลูกสาวพ่อบ้าง” ฉันส่งยิ้มบางๆให้พ่อกับแม่อบอุ่นจัง การมีพ่อ มีแม่จริงๆ มันดีแบบนี้นี่เอง“ค่ะ แต่..หนูยังแอบสงสารเขา เขาก็เลี้ยงหนูมาเหมือนกัน”“ไม่ต้องสงสารหรอก พ่อใจดีกับคน จนเสียลูกสาวมาแล้ว พ่อจะไม่ใจดีกับใครทั้งนั้น บางทีการที่เราใจอ่อนไป..มันก็เป็นภัยกับตัว” จริงของพ่อ เฮ
