จักรพรรดิไม่ได้แสดงความโกรธใด ๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น“งั้นบอกมาหน่อย”“หนึ่งในนั้นคือใต้เท้าผู้ยิ่งใหญ่ในปัจจุบันของตระกูลเทอิจิโระ คือเทะอิจิโร ดาไซอีกสามคนคือผู้นำตระกูลไดจิ สีนะ และโมโตะทั้งสี่คนอยู่ในระดับจอมยุทธ สำหรับคนที่เป็นผู้นำของพวกเขา นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขา”ผู้นำตระกูลเทอิจิโระระบุชื่อทั้งสี่ได้อย่างง่ายดาย แม้ว่าจะไม่เคยเห็นฉู่เฉินมาก่อนก็ตาม“เทะอิจิโร คุณคิดว่าคนพวกนี้จะจัดการห้าคนนั้นได้ไหม?”จักรพรรดิเห็นผู้เชี่ยวชาญหลายสิบคนรีบวิ่งออกจากพระราชวังในเวลานี้จึงถามขึ้น“องค์จักพรรดิ ห้าคนนี้ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล สองคนอยู่ในระดับจอมยุทธขั้นสอง และอีกสองคนอยู่ในขั้นสาม คนที่เป็นผู้นำ ซึ่งฉันไม่รู้จักนั้นเป็นจอมยุทธขั้นห้า และนักรบที่แข็งแกร่งมากมายในคาวาฮาตะ จะจับทั้งห้าคนได้อย่างแน่นอน”เทอิจิโระ ผู้นำตระกูลเทอิจิโระได้วิเคราะห์อย่างละเอียดถี่ถ้วน ซึ่งสมเหตุสมผล จักรพรรดิอดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเห็นด้วยด้านนอกพระราชวัง เมื่อเห็นผู้คนหลายสิบคนวิ่งออกมา ใบหน้าของเทะอิจิโร โซอิเก็นก็แสดงท่าทีดีใจ“ใครหน้าไหนกล้าก่อปัญหาในคาวาฮาตะและยังกล้าไล่ล่าอดีตใต้เท้าต่อพว
“ตายแล้วเหรอ?”“อดีตใต้เท้าผู้ยิ่งใหญ่ตายแล้วจริงเหรอ?”คนหลายสิบคนเห็นการตายของเทะอิจิโร โซอิเก็นต่อหน้าต่อตา แต่พวกเขาก็ไม่มีพลังเพียงพอจะหยุดยั้งมันได้แม้แต่เทะอิจิโร ดาไซเอง ก็ยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่อาจารย์ครึ่งเดียวของเขา ถูกท่านเทพสังหารอย่างง่ายดาย มันไม่ง่ายเกินไปเหรอฉู่เฉินก็ค่อนข้างประหลาดใจเช่นกัน เดิมทีเขาต้องการฆ่าเทะอิจิโร โซอิเก็น แต่ก็ไม่คิดว่าจะง่ายอย่างนั้นคนหลายสิบคนที่รีบออกจากวังนั้น ก็เป็นส่วนช่วยเหลือฉู่เฉิน เพราะการมาของพวกเขานั่นเองที่ทำให้ เทะอิจิโร โซอิเก็นลดความระมัดระวังลงบางทีในความคิดของเทะอิจิโร โซอิเก็น เขาอาจเชื่อว่าในสถานการณ์เช่นนี้ ใครๆ ก็ต้องเลือกที่จะหนีแทนที่จะเสี่ยงที่จะติดอยู่ในกับดักความคิดนี้เองที่ทำให้ฉู่เฉินประสบความสำเร็จ“ไปกันเถอะ!”ฉู่เฉินออกคำสั่ง เมื่อเห็นว่าทุกคนยังคงตกตะลึง“จะไปไหน!”“ไอ้คนทรยศ ถ้าแกต้องการที่จะจากไป มันไม่ง่ายขนาดนั้น!”คำพูดของฉู่เฉิน ไม่เพียงแต่ดึงสติของเทะอิจิโร ดาไซและอีกหลายคนกลับมา แต่ยังเรียกสติคนหลายสิบคนที่อยู่อีกด้านหนึ่งด้วย ร่างหลายสิบร่างกลายเป็นสายรุ้งยาวและมาล้อมรอบสมาชิกทั้งห้า
ฉู่เฉินถือดาบดาราเจ็ดแสงไว้ในมือ ด้านหลังมีอาณาเขตทั้งสามที่สะท้อนให้เห็นถึงข้อเท็จจริง ตัวตนของเขาทั้งหมดได้รวมเป็นหนึ่งเดียวกันในแก่นแท้ พลังงาน และจิตวิญญาณ และเปิดพลังการโจมตีขั้นสูงสุดการเผชิญหน้าแบบนี้ ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงหมัดเดียวและฝ่ามือเดียวอีกต่อไปฉู่เฉินกับเทะอิจิโร อาเนะปะทะกันเหมือนกับสายฟ้าฟาด ปะทะกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า และส่งคลื่นกระแทกไปในอากาศเทะอิจิโร ดาไซและอีกสามคนที่สิ้นหวังในตอนแรก อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความหวัง เมื่อเห็นฉู่เฉินยืนหยัดต่อสู้กับเทะอิจิโร อาเนะหากท่านเทพสามารถเอาชนะเขาได้ ก็อาจยังมีโอกาสให้หลบหนีได้ในขณะเดียวกัน นักรบหลายสิบคนที่ล้อมรอบเทะอิจิโร ดาไซและไดจิ อาโนยังไม่ได้โจมตี ตามคำสั่งของเทะอิจิโร อาเนะพวกเขาพูดเล่นและพูดคุยกันเอง ไม่ได้กังวลแม้แต่น้อยว่าเทะอิจิโร อาเนะจะพ่ายแพ้“เด็กคนนี้อาจจะอยู่ในขั้นห้าของระดับจอมยุทธ แต่ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ที่แท้จริงของเขานั้น ช่างน่าประทับใจนัก ไม่น่าแปลกใจเลยที่เทะอิจิโร โซอิเก็นจะตายด้วยน้ำมือของเขา”“จริงสิ แต่มันก็ได้แค่นั้นแหละ เทะอิจิโร อาเนะอยู่ในขั้นหก ห่างกันคนละระดับ ตอนนี้เขาแค่กำลังอุ
สิ่งที่เรียกว่ามังกรวารีในสายตาของฉู่เฉิน ไม่มีอะไรมากไปกว่างูมีเขามังกรมีหน้าตาเป็นอย่างไร ฉู่เฉินรู้ดีเพราะมีมังกรตัวจริงอยู่ในดินแดนเล้นลับของเขาสิ่งที่เรียกว่ามังกรวารีนี้ไม่มีอะไรที่เหมือนกันกับสิ่งมีชีวิตที่สง่างามเช่นนั้นแม้ว่ารัศมีของเทะอิจิโร อาเนะจะเปลี่ยนไปอย่างมากในตอนนี้ แต่ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยออร่าสีดำฉู่เฉินหยิบดาบขึ้นมาและพุ่งออกไป โดยไม่พูดอะไรสักคำ“เด็กคนนี้มันบ้าไปแล้ว! เทะอิจิโร อาเนะได้อัญเชิญชิกิงามิมังกรวารี ซึ่งเป็นหนึ่งในชิกิงามิที่ร้ายกาจที่สุด แต่เด็กคนนี้ก็ยังกล้าโจมตีเขาซึ่งหน้า เด็กคนนี้กำลังหาที่ตาย”ภายในพระราชวังอันงดงาม ผู้นำตระกูลเทะอิจิโรพูดอย่างสงบ เห็นได้ชัดว่าคุ้นเคยกับการอัญเชิญชิกิงามิเป็นอย่างดี และยังมีเวลาว่างเพื่อหารือเรื่องนี้ต่อหน้าจักรพรรดิจักรพรรดิไม่ได้แสดงความเห็นอะไรสีหน้าอันสงบของเขาไม่เผยให้เห็นอารมณ์ใดๆทั้งสิ้นเมื่อเห็นว่าจักรพรรดิไม่ปฏิกิริยาใดๆ ผู้นำตระกูลเทะอิจิโรก็เงียบไปเช่นกัน โดยมุ่งความสนใจไปที่การต่อสู้นอกพระราชวังเช่นเดียวกับผู้นำตระกูลเทะอิจิโร เมื่อเห็นฉู่เฉินพุ่งเข้ามาอีกครั้งเทะอิจิโร อาเนะก็
การพูดคุยในใจของฉู่เฉิน เกิดขึ้นเพียงชั่วครู่เมื่อเผชิญกับพายุหมุนที่สูงตระหง่าน ฉู่เฉินพูดตามสัญชาตญาณ และเหมือนก่อนหน้านี้ ที่คำพูดของเขาดูเหมือนจะควบคุมได้“ฉันไม่เชื่อ!”เทะอิจิโร อาเนะคำรามด้วยความโกรธ เมื่อเห็นกระบวนท่าของเขาหายไปอีกครั้ง จากคำพูดเพียงคำเดียว ความโกรธของเขาเดือดพล่าน และได้ระเบิดลมปราณที่แท้จริงทั้งหมดปลดปล่อยออกมาราวกับสัมผัสได้ถึงความโกรธแค้นชิกิงามิ มังกรวารีก็ปรากฏตัวขึ้นในขณะนี้เทะอิจิโร อาเนะยกมือทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะ และพายุหมุนลูกใหญ่กว่าก็เริ่มก่อตัวขึ้นขณะที่กำลังก่อตัว มังกรสีนิลพุ่งตรงเข้าสู่พายุหมุน ส่งผลให้พลังรุนแรงมากยิ่งขึ้นลมแรงพัดปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า และมังกรวารีก็คำราม เสียงร้องของมันผสานเข้ากับพายุ ก่อให้เกิดภาพที่น่าสะพรึงกลัวช่างน่ากลัวจริงๆ“ฉันไม่ได้คาดหวังว่า เทะอิจิโร อาเนะจะสามารถควบคุมชิกิงามิได้ขนาดนี้ ดูเหมือนว่าน้องชายของคุณจะมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม สำหรับกระบวนท่านี้” ภายในพระราชวังองค์จักรพรรดิพูดกับผู้นำตระกูลเทะอิจิโรที่อยู่ข้างๆ เขา“เรื่องนั่นเป็นไปได้ ก็เพราะองค์จักรพรรดิเต็มใจที่จะสอนกระบวนท่านี้ให้แก
มังกรวารีเต็มไปด้วยความสับสน เห็นได้ชัดว่าเป็นมนุษย์อยู่ตรงหน้าตน แล้วทำไมถึงรู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับตัวตนระดับสูงของเผ่าพันธุ์ปีศาจ“สัตว์ร้าย กลับไปซะ!”เมื่อเห็นมังกรวารียังคงกล้าที่จะจ้อง ฉู่เฉินก็พูดอีกครั้งมันไม่ผิดแน่!นี่คือ...ในขณะที่มังกรสีนิลได้ยินคำพูดนั้นเข้า ดูเหมือนว่าจะไปปลุกความทรงจำส่วนลึกภายในจิตใจขึ้นมาจึงไม่กล้าจ้องฉู่เฉินอีกต่อไป แม้ว่าจะเป็นเพียงมนุษย์ที่ "อ่อนแอ" ก็ตามบนท้องฟ้า ประตูมิติปรากฏขึ้นอีกครั้งและมังกรวารีก็พุ่งเข้าไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ประตูมิติหายไปทันทีหลังจากนั้นความเร็วนั้นเร็วมาก จนแม้แต่เทะอิจิโร อาเนะ ผู้อัญเชิญก็ไม่มีเวลาตอบสนอง ก่อนที่มังกรวารีจะหายตัวไป“เกิดอะไรขึ้น?”ผู้คนนับสิบที่เฝ้าดูจากระยะไกลต่างตกตะลึงนี่เป็นกระบวนท่าที่องค์จักรพรรดิถ่ายทอดให้ และชิกิงามิที่ถูกอัญเชิญมา ทำไมถึงกลับไปเพราะคำพูดเดียวจากชายหนุ่นนั้นได้อย่างไร?“หยิกฉันหน่อยสิ ฉันกำลังฝันอยู่หรือเปล่า” บางคนในฝูงชนอุทาน แต่ก็ยังไม่เข้าใจสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นแม้แต่ในพระราชวังหลวง จักรพรรดิเองก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ หลังจากพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ดูเห
คนที่มาบำเพ็ญเพียรในคาวาฮาตะได้ต่างก็ไม่ใช่คนนอก และสมาชิกของตระกูลเทะอิจิโรไม่ได้ปิดบังอะไรเลย จึงสามารถพูดและอธิบายได้ทุกคนที่ได้ยินแบบนั้น ต่างก็แสดงสีหน้าจริงจังแล้วไม่น่าแปลกใจเลยที่ตระกูลเทะอิจิโรซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะตระกูลอันดับหนึ่งในโตเกียว ได้ครอบครองกระบวนท่าเช่นนี้ฉู่เฉินรู้สึกประหลาดใจมาก ที่เห็นเทะอิจิโร อาเนะได้รับบาดเจ็บจากการควบแน่นของดาบเลือดดาบเลือดนี้จะต้องเป็นสิ่งที่ผิดปกติฉู่เฉินตัดสินใจโจมตีก่อนอย่างไม่ต้องคิดมาก เขากลายร่างเป็นแสงดาบและโจมตีอย่างรุนแรงอีกครั้งในการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียวใบหน้าของฉู่เฉินแสดงสีหน้าแปลกๆหากการรับรู้ของของเขาไม่ผิดพลาดเมื่อกี้นี้….มันน่าจะเป็น….ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ต้องลองอีกครั้งฉู่เฉินพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้งดาบดาราเจ็ดแสงปะทะกับดาบโลหิตของเทะอิจิโร อาเนะ“เคร้ง!”หลังจากเสียงดังขึ้นฉู่เฉินสามารถยืนยันความสงสัยได้แล้วดาบเลือดนี้มีกลิ่นอายของการมีจิตสังหารพลังนี้อาจเป็นอันตรายต่อผู้อื่น แต่สำหรับคนอย่างเขาที่ครอบครองอาณาเขตเพชฌฆาตเฮอะๆฉู่เฉินยังคงสงบนิ่งลงมือโจมตีอีกครั้งทั้งสองคนปะทะกันอ
“ดูเหมือนว่าคุณเทะอิจิโรจะเตรียมพร้อมอยู่แล้ว แต่น่าเสียดายที่คุณมาถึงที่นี่แล้ว “องค์จักรพรรดิยังคงควบคุมสีหน้านิ่งสงบ ไม่ได้มีสีหน้าเปลี่ยนไป เพราะถูกผู้นำตระกูลเทะอิจิโรมองเห็นเจตนาแอบแฝงเมื่อมองดูจักรพรรดิที่ไม่เกรงกลัวอะไร ที่อยู่ตรงหน้าเขา ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงสงบขนาดนี้ผู้นำตระกูลเทะอิจิโรพูดอย่างเย็นชา“คาวาฮาตะไม่ใช่ทรัพย์สินส่วนพระองค์ขององค์จักรพรรดิเท่านั้น แต่ยังเป็นของตระกูลเทะอิจิโรด้วย ทุกคนที่มาที่นี่ล้วนมาจากตระกูลเทะอิจิโร องค์จักรพรรดิ พระองค์ไม่มีข้อได้เปรียบที่นี่”“งั้นเหรอ? เธอคิดว่าตัวเองกับคนไร้ค่าพวกนี้สามารถต่อต้านฉันได้เหรอ?”องค์จักรพรรดิเยาะเย้ย ไม่ใช่แค่กับเทะอิจิโร รวมถึงทุกคนอีกด้วยระหว่างการสนทนาระหว่างคนสองคนการต่อสู้หน้าวังใกล้จะสิ้นสุดแล้วเมื่อตระหนักว่าหากเขาไม่รีบลงมือ น้องชายของเขาจะต้องตาย เทะอิจิโรจึงไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไป ด้วยเสียงคำรามอันโกรธแค้น เขาปลดปล่อยพลังออกมาเต็มกำลัง“หลีกทาง!”รัศมีระเบิดออกมา ผลักจักรพรรดิกลับไปชั่วขณะ และทันใดนั้นเอง เทะอิจิโรก็พุ่งไปที่การต่อสู้หน้าพระราชวังแต่ถึงแม้จะเร็วแค่ไหน แต่ก็สายไปห