สิ่งที่เรียกว่ามังกรวารีในสายตาของฉู่เฉิน ไม่มีอะไรมากไปกว่างูมีเขามังกรมีหน้าตาเป็นอย่างไร ฉู่เฉินรู้ดีเพราะมีมังกรตัวจริงอยู่ในดินแดนเล้นลับของเขาสิ่งที่เรียกว่ามังกรวารีนี้ไม่มีอะไรที่เหมือนกันกับสิ่งมีชีวิตที่สง่างามเช่นนั้นแม้ว่ารัศมีของเทะอิจิโร อาเนะจะเปลี่ยนไปอย่างมากในตอนนี้ แต่ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยออร่าสีดำฉู่เฉินหยิบดาบขึ้นมาและพุ่งออกไป โดยไม่พูดอะไรสักคำ“เด็กคนนี้มันบ้าไปแล้ว! เทะอิจิโร อาเนะได้อัญเชิญชิกิงามิมังกรวารี ซึ่งเป็นหนึ่งในชิกิงามิที่ร้ายกาจที่สุด แต่เด็กคนนี้ก็ยังกล้าโจมตีเขาซึ่งหน้า เด็กคนนี้กำลังหาที่ตาย”ภายในพระราชวังอันงดงาม ผู้นำตระกูลเทะอิจิโรพูดอย่างสงบ เห็นได้ชัดว่าคุ้นเคยกับการอัญเชิญชิกิงามิเป็นอย่างดี และยังมีเวลาว่างเพื่อหารือเรื่องนี้ต่อหน้าจักรพรรดิจักรพรรดิไม่ได้แสดงความเห็นอะไรสีหน้าอันสงบของเขาไม่เผยให้เห็นอารมณ์ใดๆทั้งสิ้นเมื่อเห็นว่าจักรพรรดิไม่ปฏิกิริยาใดๆ ผู้นำตระกูลเทะอิจิโรก็เงียบไปเช่นกัน โดยมุ่งความสนใจไปที่การต่อสู้นอกพระราชวังเช่นเดียวกับผู้นำตระกูลเทะอิจิโร เมื่อเห็นฉู่เฉินพุ่งเข้ามาอีกครั้งเทะอิจิโร อาเนะก็
การพูดคุยในใจของฉู่เฉิน เกิดขึ้นเพียงชั่วครู่เมื่อเผชิญกับพายุหมุนที่สูงตระหง่าน ฉู่เฉินพูดตามสัญชาตญาณ และเหมือนก่อนหน้านี้ ที่คำพูดของเขาดูเหมือนจะควบคุมได้“ฉันไม่เชื่อ!”เทะอิจิโร อาเนะคำรามด้วยความโกรธ เมื่อเห็นกระบวนท่าของเขาหายไปอีกครั้ง จากคำพูดเพียงคำเดียว ความโกรธของเขาเดือดพล่าน และได้ระเบิดลมปราณที่แท้จริงทั้งหมดปลดปล่อยออกมาราวกับสัมผัสได้ถึงความโกรธแค้นชิกิงามิ มังกรวารีก็ปรากฏตัวขึ้นในขณะนี้เทะอิจิโร อาเนะยกมือทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะ และพายุหมุนลูกใหญ่กว่าก็เริ่มก่อตัวขึ้นขณะที่กำลังก่อตัว มังกรสีนิลพุ่งตรงเข้าสู่พายุหมุน ส่งผลให้พลังรุนแรงมากยิ่งขึ้นลมแรงพัดปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า และมังกรวารีก็คำราม เสียงร้องของมันผสานเข้ากับพายุ ก่อให้เกิดภาพที่น่าสะพรึงกลัวช่างน่ากลัวจริงๆ“ฉันไม่ได้คาดหวังว่า เทะอิจิโร อาเนะจะสามารถควบคุมชิกิงามิได้ขนาดนี้ ดูเหมือนว่าน้องชายของคุณจะมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม สำหรับกระบวนท่านี้” ภายในพระราชวังองค์จักรพรรดิพูดกับผู้นำตระกูลเทะอิจิโรที่อยู่ข้างๆ เขา“เรื่องนั่นเป็นไปได้ ก็เพราะองค์จักรพรรดิเต็มใจที่จะสอนกระบวนท่านี้ให้แก
มังกรวารีเต็มไปด้วยความสับสน เห็นได้ชัดว่าเป็นมนุษย์อยู่ตรงหน้าตน แล้วทำไมถึงรู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับตัวตนระดับสูงของเผ่าพันธุ์ปีศาจ“สัตว์ร้าย กลับไปซะ!”เมื่อเห็นมังกรวารียังคงกล้าที่จะจ้อง ฉู่เฉินก็พูดอีกครั้งมันไม่ผิดแน่!นี่คือ...ในขณะที่มังกรสีนิลได้ยินคำพูดนั้นเข้า ดูเหมือนว่าจะไปปลุกความทรงจำส่วนลึกภายในจิตใจขึ้นมาจึงไม่กล้าจ้องฉู่เฉินอีกต่อไป แม้ว่าจะเป็นเพียงมนุษย์ที่ "อ่อนแอ" ก็ตามบนท้องฟ้า ประตูมิติปรากฏขึ้นอีกครั้งและมังกรวารีก็พุ่งเข้าไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ประตูมิติหายไปทันทีหลังจากนั้นความเร็วนั้นเร็วมาก จนแม้แต่เทะอิจิโร อาเนะ ผู้อัญเชิญก็ไม่มีเวลาตอบสนอง ก่อนที่มังกรวารีจะหายตัวไป“เกิดอะไรขึ้น?”ผู้คนนับสิบที่เฝ้าดูจากระยะไกลต่างตกตะลึงนี่เป็นกระบวนท่าที่องค์จักรพรรดิถ่ายทอดให้ และชิกิงามิที่ถูกอัญเชิญมา ทำไมถึงกลับไปเพราะคำพูดเดียวจากชายหนุ่นนั้นได้อย่างไร?“หยิกฉันหน่อยสิ ฉันกำลังฝันอยู่หรือเปล่า” บางคนในฝูงชนอุทาน แต่ก็ยังไม่เข้าใจสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นแม้แต่ในพระราชวังหลวง จักรพรรดิเองก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ หลังจากพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ดูเห
คนที่มาบำเพ็ญเพียรในคาวาฮาตะได้ต่างก็ไม่ใช่คนนอก และสมาชิกของตระกูลเทะอิจิโรไม่ได้ปิดบังอะไรเลย จึงสามารถพูดและอธิบายได้ทุกคนที่ได้ยินแบบนั้น ต่างก็แสดงสีหน้าจริงจังแล้วไม่น่าแปลกใจเลยที่ตระกูลเทะอิจิโรซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะตระกูลอันดับหนึ่งในโตเกียว ได้ครอบครองกระบวนท่าเช่นนี้ฉู่เฉินรู้สึกประหลาดใจมาก ที่เห็นเทะอิจิโร อาเนะได้รับบาดเจ็บจากการควบแน่นของดาบเลือดดาบเลือดนี้จะต้องเป็นสิ่งที่ผิดปกติฉู่เฉินตัดสินใจโจมตีก่อนอย่างไม่ต้องคิดมาก เขากลายร่างเป็นแสงดาบและโจมตีอย่างรุนแรงอีกครั้งในการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียวใบหน้าของฉู่เฉินแสดงสีหน้าแปลกๆหากการรับรู้ของของเขาไม่ผิดพลาดเมื่อกี้นี้….มันน่าจะเป็น….ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ต้องลองอีกครั้งฉู่เฉินพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้งดาบดาราเจ็ดแสงปะทะกับดาบโลหิตของเทะอิจิโร อาเนะ“เคร้ง!”หลังจากเสียงดังขึ้นฉู่เฉินสามารถยืนยันความสงสัยได้แล้วดาบเลือดนี้มีกลิ่นอายของการมีจิตสังหารพลังนี้อาจเป็นอันตรายต่อผู้อื่น แต่สำหรับคนอย่างเขาที่ครอบครองอาณาเขตเพชฌฆาตเฮอะๆฉู่เฉินยังคงสงบนิ่งลงมือโจมตีอีกครั้งทั้งสองคนปะทะกันอ
“ดูเหมือนว่าคุณเทะอิจิโรจะเตรียมพร้อมอยู่แล้ว แต่น่าเสียดายที่คุณมาถึงที่นี่แล้ว “องค์จักรพรรดิยังคงควบคุมสีหน้านิ่งสงบ ไม่ได้มีสีหน้าเปลี่ยนไป เพราะถูกผู้นำตระกูลเทะอิจิโรมองเห็นเจตนาแอบแฝงเมื่อมองดูจักรพรรดิที่ไม่เกรงกลัวอะไร ที่อยู่ตรงหน้าเขา ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงสงบขนาดนี้ผู้นำตระกูลเทะอิจิโรพูดอย่างเย็นชา“คาวาฮาตะไม่ใช่ทรัพย์สินส่วนพระองค์ขององค์จักรพรรดิเท่านั้น แต่ยังเป็นของตระกูลเทะอิจิโรด้วย ทุกคนที่มาที่นี่ล้วนมาจากตระกูลเทะอิจิโร องค์จักรพรรดิ พระองค์ไม่มีข้อได้เปรียบที่นี่”“งั้นเหรอ? เธอคิดว่าตัวเองกับคนไร้ค่าพวกนี้สามารถต่อต้านฉันได้เหรอ?”องค์จักรพรรดิเยาะเย้ย ไม่ใช่แค่กับเทะอิจิโร รวมถึงทุกคนอีกด้วยระหว่างการสนทนาระหว่างคนสองคนการต่อสู้หน้าวังใกล้จะสิ้นสุดแล้วเมื่อตระหนักว่าหากเขาไม่รีบลงมือ น้องชายของเขาจะต้องตาย เทะอิจิโรจึงไม่สามารถอดกลั้นได้อีกต่อไป ด้วยเสียงคำรามอันโกรธแค้น เขาปลดปล่อยพลังออกมาเต็มกำลัง“หลีกทาง!”รัศมีระเบิดออกมา ผลักจักรพรรดิกลับไปชั่วขณะ และทันใดนั้นเอง เทะอิจิโรก็พุ่งไปที่การต่อสู้หน้าพระราชวังแต่ถึงแม้จะเร็วแค่ไหน แต่ก็สายไปห
“ไม่เลย เช่นเดียวกับคุณ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอกับคนๆ นี้” จักรพรรดิอธิบาย“แล้วทำไมองค์จักพรรดิถึงพยายามปกป้องเขาขนาดนั้น?”“ถ้ามีใครสักคนเต็มใจที่จะช่วยฉันจัดการกับลูกน้องของเธอ ฉันก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็น”“องค์จักพรรดิ ตั้งแต่แรกองค์จักพรรดิ ตั้งใจจะกำจัดตระกูลเทะอิจิโรใช่ไหม?”“ฉันจะพูดอีกครั้ง ตราบใดที่คุณไม่ลงมือ ฉันก็จะไม่ลงมือเช่นกัน”จักรพรรดิยืนอย่างสงบต่อหน้าผู้นำตระกูลเทะอิจิโร แม้จะมีรัศมีแผ่ออกมาปกคลุมอย่างท่วมท้น ซึ่งอยู่ในจุดสูงสุดที่ขั้นเก้าของจอมยุทธ ก็ยังคงนิ่งสงบ ไม่มีวี่แววของระดับวรยุทธที่เล็ดลอดออกมา ราวกับว่าเขาเป็นคนธรรมดา และเฝ้าดูผู้นำตระกูลเทะอิจิโร อย่างเงียบๆเมื่อต้องเผชิญกับความสงบจากจักรพรรดิ ผู้นำตระกูลเทะอิจิโรพบว่า เป็นการยากที่จะประเมินความแข็งแกร่งที่แท้จริงของจักรพรรดิได้ปัจจุบัน ถึงแม้ว่าจักรพรรดิจะหยุดเขา ซึ่งเขาไม่ลงมือใดๆ แต่ก็ยังมีนักสู้ที่ทรงพลังมากกว่าสิบคนจากตระกูลเทะอิจิโรในคาวาฮาตะอยู่ใกล้ๆ และเป็นเพียงเรื่องของเวลา เพื่อที่จะสามารถจับคนคนนี้ได้หลังจากจับคนคนนี้ได้แล้ว ก็รวบพลผู้แข็งแกร่งกว่าสิบคนเพื่อต่อสู้กับจักร
“เป็นพวกนายนี่เอง!”ไดจิ อาโนอุทานด้วยความตกใจ เมื่อเห็นคนทั้งสองปรากฏตัว“คุณรู้จักพวกเขา?” ฉู่เฉินส่งกระแสจิตไดจิ อาโนอธิบายอย่างรวดเร็ว“สองคนนี้เป็นพี่น้องที่สนิทกัน คนพี่ชื่อ โฮชิ กิน และน้องชายชื่อ โฮชิ จิโระ ทั้งสองคนเป็นนักสู้ที่ทรงพลังของระดับจอมยุทธขั้นสี่ ซึ่งมีชื่อเสียงอย่างมากบนภูเขาไฟฟูจิ พวกเขาได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นราชาไร้มงกุฎในป่าบนภูเขา ซึ่งกฎส่วนใหญ่ในป่าถูกกำหนดโดยคนทั้งสอง ฉันไม่เคยคาดคิดเลยว่าทั้งสองจะแอบติดตามพวกเราเข้ามาในคาวาฮาตะ”“พวกเขาเป็นพี่น้องกันเหรอ? พวกเขาอยู่ตระกูลไหน?”ฉู่เฉินถามอย่างสงสัยขณะที่เขาเฝ้าดูทั้งสองเข้าร่วมการต่อสู้“พวกเขาไม่มีตระกูล ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงอาศัยอยู่บนภูเขาไฟฟูจิ หากพวกเขามีตระกูล พวกเขาจะได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีชื่อเสียงของโตเกียวมานานแล้ว”ฉู่เฉินพยักหน้ารับทราบสถานการณ์การเพิ่มคนสองคนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสถานการณ์ ในขณะนี้ ความกดดันของฉู่เฉินลดลงมาก และในขณะที่พี่น้องยามาดะดึงจอมยุทธสี่คนไปหาพวกเขาได้เทะอิจิโร ดาไซ ไดจิ อาโนและสหายทั้งสองยังรั้งอีกสี่คนเอาไว้อยู่เห
น่าแปลกที่เป็นดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ เด็กคนนี้เป็นใครกันแน่?แม้ว่าตัวเขาจะใช้ความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย เพื่อกำจัดตระกูลเทะอิจิโร แต่ก็ต้องแน่ใจว่าจะไม่เสียการควบคุมสถานการณ์จักรพรรดิทรงเก็บความลับไว้ในใจแม้ว่าโลกแห่งดินแดนเร้นลับจะพังทลาย ฉู่เฉินดึงมันกลับมาชั่วคราวและฟื้นฟูกลับภายในร่างกายแต่ครั้งนี้มีการสูญเสียที่มากเกินไป มีเก้าคนที่ตายและหกคนถูกฆ่าด้วยตัวเขาเอง เหลือเพียงหนึ่งคนในขั้นสาม หนึ่งคนในขั้นสี่ และอีกหนึ่งคนในขั้นห้า สถานการณ์ตอนนี้เรียกได้ว่าพลิกกลับตาลปัตรในขณะนี้ พวกเขาทั้งสามรวมตัวกัน และสีหน้าก็มืดมนแม้ว่าจะโง่เขลาขนาดไหน แต่ก็เข้าใจว่าทั้งสามคนไม่คู่ต่อสู้ของฉู่เฉิน และพวกเขาไม่ได้ไล่ตามฉู่เฉินอีกต่อไป แต่หันหลังกลับและหนีไปอยู่ข้างๆ สมาชิกกลุ่มอื่นๆทั้งสามกระจัดกระจายไปในทิศทางที่ต่างกันฉู่เฉิน ไม่สามารถไล่ตามพวกเขาทั้งหมดได้ จึงมุ่งความสนใจไปที่การไล่ตามคนคนหนึ่งฉู่เฉินจับจ้องไปที่คนที่มีวรยุทธสูงที่สุดในหมู่พวกเขา จอมยุทธขั้นห้า และไล่ตามอีกฝ่ายพร้อมดาบในมือเมื่อเห็นฉู่เฉินไม่ได้ไล่ตามคนอื่นไป และไล่ตามอยู่ไม่ห่าง นักสู้ทรงพลังระดับจอมยุทธขั้นห้า