ฟองสีแดงก็ปรากฏขึ้น ส่งผลให้จิตใจของฉู่เฉิน และถูกดูดเข้าสู่เมืองลับแลมังกรโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อฟองสีแดงที่เพิ่งปรากฏขึ้น พุ่งขึ้นเหนือฟองอีกสามฟองอย่างรวดเร็ว และมีลักษณะสะกดสามมิติที่เหลือเอาไว้สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่เดิมทีพักอยู่ในเมืองลับแล สะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ“เจ้าหนู กำลังทำอะไรอยู่?”หลังจากมองสถานการณ์แล้ว สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่มีใบหน้าเคร่งขรึมและเปิดปากถาม ฉู่เฉินเองก็สับสนไม่แพ้กัน“ผะผะ... ผมก็ไม่รู้ ผมเพิ่งก้าวผ่านจิตระดับเล็กๆ มา และสิ่งนี้ก็ปรากฏขึ้นมาทันที”“อะไรนะ? เจ้าจะบอกข้าว่าการปรากฏตัวที่นี่ เป็นเพียงเพราะเจ้าก้าวผ่านจิตของระดับเล็กๆ มา?”แม้แต่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่เอง ก็ยังไม่เชื่อพลังรวมโลกที่กำลังควบแน่น เป็นสิ่งที่แม้แต่ราชาวรยุทธก็ยังพบว่าเกินจริง“เจ้าหนู เจ้าเป็นสัตว์ประหลาดประเภทไหน?”สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ประหลาดใจอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่าซวนหวู่ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่างได้ ฉู่เฉินจึงถามอย่างรวดเร็วว่า "ผู้อาวุโสซวนหวู่ นี่มันคืออะไรกันแน่?"“ฉู่เฉิน ถ้าข้าจำไม่ผิด เมื่อโลกนี้รวมตัวกันแล้ว เจ้าจะมีขอบเขตแห่งกฎเกณฑ์ อาณาเข
ในที่สุด ก็ค่อยๆ เปิดปากพูดบางอย่าง“ค้นหา ค้นหาในบ้าน และต้องตามหาให้เจอ!”“รับทราบ ใต้เท้า”ฝูงชนรับคำสั่ง และจัดกระจายไปทั่วทั้งตระกูลเทะอิจิโรทันที เพื่อพยายามค้นหาร่องรอย“เกิดอะไรขึ้น?”หลังจากที่ทุกคนแยกย้าย เทะอิจิโร นานะ ผู้หญิงคนเดียวก็พูดขึ้นมา“มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น และฉันสัมผัสได้ถึงการรนองเลือดที่รุนแรงภายในตระกูล เห็นได้ชัดว่ามีการต่อสู้ที่ดุเดือดเมื่อไม่นานมานี้ แต่ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ”“อะไรนะ จะเป็นไปได้อย่างไร? ที่นี่โตเกียวนะ ใครจะกล้ามาสู้ที่นี่ มันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือ? ใต้เท้า เข้าใจผิดหรือเปล่า”เทะอิจิโร นานะเต็มไปด้วยความประหลาดใจ แน่นอนว่าไม่คิดว่าจะมีใครกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้ในขณะที่เทะอิจิโร อุบาซะที่เงียบงัน ก็พูดขึ้นเช่นกัน“ใต้เท้าพูดถูกแล้ว เป็นเช่นนั้นจริงๆ”เทะอิจิโร นานะจึงเชื่อในที่สุด"ในโตเกียว คนเดียวที่กล้าทำเช่นนี้ได้ ก็มีแต่จักรพรรดิ หรือจะเป็นอย่างนั้น?”“หุบปาก! อย่าพูดเรื่องไร้สาระแบบนั้น!”เทะอิจิโร ดาไซรีบขัดจังหวะเธอในขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน มิติตรงหน้าก็บิดเบี้ยว และมีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมาจากอากาศบางเบาและเป็นฉู่เฉิ
เพียงครู่หนึ่ง ผู้คนหลายสิบคนล้อมรอบฉู่เฉิน แต่สีหน้าของเขายังคงไร้ซึ่งอารมณ์ และแววตาที่นิ่งสนิทไม่รู้ว่าตระกูลเทะอิจิโรจะใช้ลูกไม้อะไร ถึงล่อลวงให้คนเข้มแข็งมากมายมารับใช้ตระกูลเทะอิจิโรได้แค่มองแวบเดียว ก็เพียงพอที่จะบอกได้ว่าใครเป็นคนในตระกูลเทะอิจิโร นอกเหนือจากใต้เท้าทั้งสามคนแล้ว คนอื่นๆ ยังแต่งกายแบบสบายๆ ไม่มีชุดเครื่องแบบใดๆ“ท่านใต้เท้า เด็กคนนี้กำลังสร้างปัญหาให้กับตระกูลของพวกเราหรือเปล่า? แค่เด็กคนเดียว งั้นรออะไรอยู่ล่ะ ให้กระผม สุกะ คาชิ คนนี้จัดการเขาเอง”มีคนที่ใจร้อนอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา และเทะอิจิโร โยอิจิก็พยักหน้าคนคนนั้นก้าวออกมาและพุ่งเข้าหาฉู่เฉินในทันทีจากสายตาที่จับจ้องของทุกคน ร่างของฉู่เฉินก็กะพริบและหลบเลี่ยงการโจมตีจากนั้นก็พูดอย่างใจเย็น“วันนี้ฉันฆ่าเฉพาะสมาชิกตระกูลเทะอิจิโรเท่านั้น ถ้าไม่อยากตาย ก็ไสหัวไปซะตั้งแต่ตอนนี้ แล้วพวกนายจะมีชีวิตรอด แต่หลังจากนี้พวกนายจะไม่ได้รับโอกาสนั้นอีกแล้ว!”ฉู่เฉินพูดออกมาสุกะ คาชิไม่เพียงแต่ผงะเท่านั้น แต่คนอื่นๆ ก็ตกตะลึงเช่นกันหลังจากตกตะลึง ก็ตามมาด้วยเสียงหัวเราะที่ดังขึ้น“ฮ่าๆ เด็กคนนี้เสียสต
“ใช่ ทำไมพวกเราไม่ยื่นมือช่วยเหลือเขา และอย่าให้ใต้เท้าต้องรอนานเกินไปเลย”"นั่นเป็นความคิดที่ดี"ขณะที่พวกเขากำลังสนทนากัน มีคนอีกสามคนก้าวไปข้างหน้าและเข้าไปในหมอกด้วยกันชะตากรรมของพวกเขาก็เหมือนกับก่อนหน้านี้ ทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในหมอก พวกเขาก็ถูกฉู่เฉินฆ่าอย่างเงียบๆ และกลายเป็นสารอาหารในทันทีใครก็ตามที่กล้าต่อต้านเขา ต้องชดใช้ด้วยชีวิตในตอนแรก ฉู่เฉินตั้งใจจะมุ่งเป้าไปที่ตระกูลเทะอิจิโรเท่านั้น แต่เนื่องจากคนพวกนี้ต้องการตายเอง ก็คงทำได้แต่ต้องโทษตัวเองเท่านั้น“พวกเขาทั้งสาม รวมทั้งสุกะ คาชิ นักรบผู้ทรงพลังสี่คนของระดับมหากาฬ ลงมือพร้อมกัน พวกเขาควรจะสามารถจัดการไอ้หน้าอ่อนนั้นได้แล้วนะ”“แน่นอน”ฝูงชนวิพากษ์วิจารณ์กันอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าไม่ได้สนใจหมอกแม้แต่น้อยยังไงซะ หมอกเป็นสิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปในญี่ปุ่น และใครๆ ก็สามารถรับมือกับมันได้ผ่านไปอีกสิบห้านาทีชายทั้งสามคนกลับเงียบสนิทท่าทางของฝูงชนโดยรอบเริ่มจริงจังมากขึ้นใต้เท้าทั้งสามแห่งตระกูลเทะอิจิโรรู้สึกตะหงิดใจว่า มีบางอย่างไม่ถูกต้องเทะอิจิโร ดาไซพูดออกมา“มาร่วมกันจัดการหมอกนี้ออกไป ตราบใดที่
“นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย มันน่ากลัวมาก!”“ใต้เท้า ช่วยฉันด้วย!”"ช่วยด้วย!"บางคนที่แขนและขาขาด ได้ร้องขอความช่วยเหลือจากสามใต้เท้าแห่งตระกูลเทะอิจิโร“ฉันไม่ใช่คนของตระกูลเทะอิจิโร ฉันเป็นเพียงแขกเท่านั้น หากคุณไว้ชีวิตฉัน ฉันจะรีบออกกไปจากตระกูลเทะอิจิโรให้เร็วที่สุด ไว้ชีวิตฉันเถอะ!”“ฉันไม่ใช่แขก ฉันแค่เดินผ่านมา ไว้ชีวิตฉันเถอะ!”มีคนเหลือเพียงครึ่งร่างร้องขอความเมตตา“แกมันสัตว์ประหลาดกระหายเลือด ฉันขอสาปแช่งแกให้ตายอย่างอนาถา”“ในญี่ปุ่น จะมีคนบาปหนาอย่างแกได้อย่างไร จักรพรรดิจะไม่ยอมให้แกมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ และแกจะต้องตายอย่างแน่นอน”มีคนทั้งสาปแช่งและขู่ฉู่เฉินทำหูทวนลมและยังคงปลดปล่อยอาณาเขตเพชฌฆาตต่อไปในขณะนี้นั้นเองอาณาเขตสามอาณาเขตก็ปรากฏขึ้นในที่สุดใต้เท้าทั้งสามแห่งตระกูลเทะอิจิโร ก็อดใจไม่ไหวที่จะลงมือทั้งสามคนลงมือพร้อมกัน จึงสามารถหยุดการแพร่กระจายของอาณาเขตฉู่เฉินได้ชั่วคราว“ทุกท่าน รีบมาร่วมกับพวกเราสามคนเร็วๆเข้า”เทะอิจิโร อุบาซะเห็นว่าทั้งสามปล่อยอาณาเขตของตนและสกัดกั้นการโจมตีของฉู่เฉินรีบพูดออกมา..ฝูงชนรู้สึกเหมือนได้รับการนิรโทษกรรม จ
“ใช่ เด็กคนนี้เป็นจอมยุทธจริงๆ เขาซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้ และหลอกลวงพวกเราไปสู่ความตาย พฤติกรรมนี้ไม่ได้แสดงถึงการเป็นจอมยุทธที่แท้จริง ใต้เท้า หลังจากที่คุณจัดการเขาจนพิการแล้ว ช่วยให้พวกเราได้ระบายความโกรธแค้นบ้าง"ใต้เท้าทั้งสามคนไม่มีแรงเหลือที่ จะสนใจผู้คนที่อยู่ข้างหลังหากไม่ได้เผชิญหน้ากับฉู่เฉินโดยตรง พวกเขาไม่สามารถเข้าใจความกดดันอันใหญ่หลวงนี้ได้แม้ว่าทั้งสามคนจะทุ่มเทพลังออกไปอย่างเต็มที่ แต่พวกเขาก็ก้าวไปข้างหน้าได้เพียงครึ่งก้าวเท่านั้นเพียงครึ่งก้าวนี้ ก็ทำให้ทั้งสามคนเหงื่อโชกแล้วสภาพเช่นนี้ถือว่าผิดปกติอย่างมากสำหรับจอมยุทธ!เทะอิจิโร ดาไซยิ่งยากมากขึ้นที่จะก้าวลงมาจากหลังเสือ ในฐานะผู้นำ เขาเป็นคนที่ได้รับความกดดันของฉู่เฉินมากที่สุด ใบหน้าของเขาปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดดำ และร่างกายก็สั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้จะให้ก้าวหน้านั้นเป็นไปไม่ได้ และการล่าถอยก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้มากกว่าแต่ฝ่ายตรงข้ามมีคนเดียว พวกเขามีกันต้องสามคน ดังนั้นเด็กคนนั้นคงมีช่วงเวลาที่ยากลำบากกว่านี้แน่!จากความคิดนี้ เทะอิจิโร ดาไซจึงยืนหยัดอดทนอย่างยากลําบากไม่กี่นาทีผ่านไปพวกเขาทั้งสามด
โลกในดินแดนเร้นลับเดิมและดินแดนเร้นลับใหม่นั้น ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบกันได้ และในช่วงเวลาที่โลกในดินแดนเร้นลับปรากฏขึ้นมานั่นเองเทะอิจิโร ดาไซรู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทันใดนั้น โดยไม่มีเวลาเตือนทั้งสองคนที่อยู่ข้างๆ เขา เขาก็แยกตัวออกไปจึงทำให้เทะอิจิโร นานะและเทะอิจิโร อุบาซะก็ได้รับแรงกดดันอย่างมหาศาล"ไม่ ไม่นะ..."ทั้งสองคนอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าฉู่เฉิน ซึ่งมีแต่เทะอิจิโร ดาไซที่แข็งแกร่งที่สุดได้หลบออกมาก่อน จึงทำให้พวกเขามีเวลาเพียงร้องอุทานก่อนที่จะถูกบดขยี้โดยโลกเร้นลับขนาดมหึมา พร้อมด้วยผู้รอดชีวิตอีกกว่าสิบคนที่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังพวกเขาในการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียว นอกจากฉู่เฉินแล้ว มีเพียงเทะอิจิโร ดาไซที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น ที่สามารถเอาชีวิตรอดออกมาได้ทั่วทั้งบริเวณมีแขนขาขาดและมีเลือดกระเซ็นในขณะนี้ เทะอิจิโร ดาไซไม่มีความเย่อหยิ่งอย่างก่อนหน้านี้อีกต่อไป ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และตัวสั่นเทา เมื่อชี้ไปที่ฉู่เฉิน“แก... แกเป็นปีศาจประเภทไหน? แกเป็นใครกันแน่?”เขามองเทะอิจิโร ดาไซอย่างเย็นชา ซึ่งสูญเสียความกล้าที่จะต่อต้านอีก และถู
ในท้ายที่สุด เทะอิจิโร ดาไซก็ไม่สามารถต้านทานความรู้สึกอันกดดันและจึงตอบคำถาม“เพราะว่าตระกูลเทะอิจิโรครอบครองภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์เพียงแห่งเดียวในญี่ปุ่น และพวกเราที่ต้องการเลื่อนระดับ จึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องปฏิญาณว่าจะจงรักภักดีต่อตระกูลเทะอิจิโร”“ว่ากันว่าภูเขาไฟฟูจิ ถูกครอบครองโดยคนที่เรียกว่าจักรพรรดิไม่ใช่เหรอ?” ฉู่เฉินถามอย่างสงสัย“จักรพรรดิเป็นคนจากตระกูลเทะอิจิโร! อย่างไรก็ตาม ข้อมูลนี้ไม่เป็นที่รู้จักของคนทั่วไป”คำพูดเหล่านี้ราวกับระเบิด ทำให้ฉู่เฉินตื่นตัวแน่นอนว่าจักรพรรดิญี่ปุ่นจะต้องมีตระกูล และโดยปกติแล้ว ตระกูลของจักรพรรดิจะเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในญี่ปุ่น เขาจะมองข้ามข้อเท็จจริงเช่นนี้ ไปโดยไม่รู้ตัวได้อย่างไรฉู่เฉินส่ายหัวราวกับพยายามจะสลัดอะไรบางอย่างออกตั้งแต่เข้ามาญี่ปุ่น ตัวเองไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย เป็นไปได้ไหมว่ามีพลังลึกลับที่มีอิทธิพลต่อเขามาโดยตลอด?หลังจากการตรวจสอบตัวเองสักพักและพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ฉู่เฉินจึงตัดสินใจจำเรื่องนี้ไว้จักรพรรดิก็มาจากตระกูลเทะอิจิโรเช่นกัน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้คนจำนวนมากยินดีรับใช้ตระกูลเ