Share

บทที่ 410

“ฉันเองก็ค่อนข้างหิวนิดหน่อย ทำไมไม่ออกไปล่าสัตว์และหาอะไรกินสักหน่อยล่ะ”

ฉู่เฉินพูดขณะค้นหาเหยื่อในป่า

ในอีกด้านหนึ่งของพื้นที่ล่าสัตว์ ชายชราในชุดถังหยุดพร้อมกับหญิงสาวคนหนึ่งสวมชุดฝึกสีดำ

ด้านหลังทั้งสอคนงมีบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อตามอยู่ไม่ห่าง

“คุณปู่ คุณพาฉันมาที่นี่เพื่ออะไร?” หญิงสาวขมวดคิ้ว

เธอมีใบหน้าที่ละเอียดอ่อน แต่เนื่องจากเธอเป็นผู้ฝึกฝนวรยุทธ และบรรยากาศรอบตัวเธอดูน่าเกรงขาม

“เจ้าชิงเยว่ หลานอย่าเอาแต่โทษปู่ที่ไม่ยอมให้หลานต่อสู้กับคนนอก และไม่ยอมให้หลานออกไปสำรวจโลกภายนอกใช่ไหม?”

“วันนี้ปู่จะทดสอบแก”

ชายชราก้มลงหยิบหินจากพื้นยื่นให้เธอแล้วพูดว่า "หากหลานสามารถใช้หินก้อนนี้จัดการเหยื่อที่กำลังเคลื่อนไหวแล้วเอามันมาวางไว้ข้างหน้าปู่ได้ ก็แปลว่าหลานผ่านการทดสอบ ปู่จะได้มั่นใจว่าหลานสามารถออกไปท่องโลกได้”

“มันจะไปยากอะไร แค่ต้องปาให้แม่นเท่านั้นแหละ” เซี่ยชิงเยว่พูดอย่างไม่ใส่ใจ

“งั้นเหรอ?”

ชายชราหยิบปืนพกที่บอดี้การ์ดส่งมา มองเข้าไปในป่าและยิงปืนขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที

"ปัง!"

ด้วยเสียงปืน มีร่างสีดำก็ปรากฏขึ้นบนหญ้าไม่ไกลจากพวกเขาทั้งสามคน ส่งเสียง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status