บทที่ 404

"จริงเหรอ?" ฉู่เมิ่งเหยาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

จู่ๆ เว่ยถงซานก็กลายเป็นฝ่ายกังวลแทน หากไอ้หนุ่มแซ่ฉู่คนนี้ ไม่ได้รับการช่วยเหลือจากพวกเขาสองคนพ่อลูก แผนของตระกูลเว่ยก็ต้องคว้ำน้ำเหลว

เขารีบพูดว่า "ไอ้หนุ่ม แกอย่ามาเนรคุณ ถ้าไม่ได้ว่าพวกคุยกับหานฉินหู่ให้ แกจะเดินออกมาครบสามสิบสองได้ยังไง?"

เขาพูดความสงสัยในใจของฉู่เมิ่งเหยาออกมา

ฉู่เฉินพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "ง่ายจะตาย เพราะสถานะของฉันสูงส่งกว่าของหานฉินหู่ไง แม้ว่าจะให้ความกล้ากับเขากว่านี้อีกสิบเท่า แต่เขาไม่สามารถทำอะไรฉันได้”

“สถานะของแกสูงส่งกว่าของหานฉินหู่งั้นเหรอ? มันจะสูงส่งแค่ไหนกันล่ะ?” เว่ยไห่หลงเยาะเย้ย

ฉู่เฉินพูดคำต่อคำ "เพราะฉันเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนของซวนหวู่!"

หลังจากที่เขาพูดจบ บรรยายกาศก็เงียบสงัดทันที

พวกเขาทั้งสามดูตกใจมาก

ไม่กี่วินาทีต่อมา เว่ยถงซานก็ระเบิดเสียงหัวเราะและพูดว่า "ฮ่าๆ ฟันฉันแทบร่วงออก ไอ้หนุ่มคนนี้พูดจริงๆ ว่าเขาเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนของซวนหวู่ นี่เป็นเรื่องตลกที่สนุกที่สุดที่ฉันเคยได้ยินในชีวิตนี้เลย"

“โอ๊ย ฉันอยากจะหัวเราะให้กรามค้าง”

เว่ยถงซานยังยิ้มและพูดว่า "ไอ้หนุ่ม แกนี่มันไม่รู้วิธีแต่งเ