บทที่ 194

เสี่ยวจวินทรุดตัวลงกับพื้น รู้สึกราวกับว่าพลังทั้งหมดถูกดูดออกไปจากร่างกายของเขา

แต่นั่นไม่ใช่จุดสิ้นสุด หลินซวงหวู่เงยหน้าขึ้นมอง หวงหยุนกับหวงเทาแล้วพูดอย่างเย็นชา "และคุณสองคน ฉันขอประกาศว่าคุณล้มเหลวในการสัมภาษณ์ จากนี้ไป บริษัทของฉันได้ขึ้นบัญชีดำพวกคุณแล้ว จะไม่มีการจ้างงานอีกต่อไป!"

หวงหยุนกับหวงเทาตัวสั่นอย่างหนัก ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความเสียใจ

"พาพวกมันทั้งหมดออกไปจากที่นี่!"

หลังจากโบกมือแล้ว หลินซวงหวู่ก็หันหลังและออกจากห้องประชุม

จ้าวปินเยาะเย้ยพวกเซียวจวิน โบกมืออย่างยิ่งใหญ่: "เอาล่ะ โยนไอ้โง่สามคนนี้ออกไป!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนที่อยู่ข้างหลังเขารีบวิ่งขึ้นมาพาทั้งสามออกไปทันที

ออฟฟิศประธานของแจฟฟรีย์

นี่เป็นครั้งแรกที่ ฉู่เฉินเข้ามาในออฟฟิศของเขาเอง เขาเดินไปที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานเพื่อชื่นชมทิวทัศน์ภายนอก พร้อมพยักหน้ากับตัวเอง

ต้องบอกว่าการเลือกสถานที่ตั้งของแจฟฟรีย์นั้นไม่เลวเลย แม้ว่าจะอยู่ในใจกลางเมืองที่มีราคาแพง แต่วิวโดยรอบก็เปิดกว้างอย่างไม่น่าเชื่อ และใครๆ ก็สามารถมองเห็นทิวทัศน์ของแม่น้ำในระยะไกลได้

ในขณะนั้นเอง เสียงเคาะประตู