Share

บทที่ 1037

กลุ่มคนจากตำหนักอสูรมองหน้ากันไปมา ด้วยความสับสน

แม้จะถูกยั่วยุอย่างซึ่งๆ หน้า แต่ก็ไม่มีใครก้าวเท้าออกมา

ฉู่เฉินก็ไม่เสียเวลาคนเหล่านี้อีกต่อไป จึงพูดส่งท้าย และจากนั้นก็เดินเข้าไปในโถงสมุนไพร

“ในเมื่อไม่มีใครกล้าออกมา ฉัน ฉู่เฉินจะฝากคำพูดทิ้งไว้ที่นี่วันนี้ ภายในห้าวัน ฉันยินดีรับทุกคำท้าจากคนที่มีระดับวรยุทธ์เดียวกัน!”

“ผู้อาวุโสสอง ไปเชิญนายน้อยมาสอนบทเรียนให้เด็กหยิ่งผยองคนนี้เถอะ”

ทันทีที่ฉู่เฉินจากไป กลุ่มชายชราโง่เขลาจากตำหนักอสูรก็เริ่มร้องขอต่อผู้อาวุโสสองของตำหนักอสูร โดยหวังว่านายน้อยซิวหลัวจื่อจะออกหน้า และรักษาชื่อเสียงเอาไว้ได้

ผู้อาวุโสสองซึ่งรู้ความจริงข้อนั้นอย่างเต็มอก ได้แสดงสีหน้าเบื่อหน่าย นั่นเป็นเพราะต้องการปกป้องชื่อเสียงของซิวหลัวจื่อ ดังนั้นจึงไม่ได้เปิดเผยความจริงออกไป

เพียงแต่ตอบแค่ว่า นายน้อยกำลังยุ่งอยู่กับธุระสำคัญ และไม่มีเวลาสำหรับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้

“เนื่องจากนายน้อยไม่ว่าง งั้นเชิญแม่ชีออกมาหน้าแทน?”

ชายชรายังไม่ยอมแพ้ เพราะยังไงเขาถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าคนรุ่นใหม่ และจึงรีบถามออกไป

คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินแบบนี้

จึงทำให้สีหน้าของผู้อาวุโสสอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status