LOGINShare
Chapter 1/1
Last Updated:
2025-03-02 21:21:28Chapter 1
[1/1] ภายในงานแต่งงานของเพื่อนสาวคนสนิทของใยบัวได้เริ่มขึ้นตามฤกษ์ที่ผู้ใหญ่คุยกันเอาไว้แล้ว โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด หลังจากคืนนั้นผ่านไปใยบัวจำได้ว่าเธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่างแล้ว เธอยอมรับว่าตกใจทำอะไรไม่ถูก เธอขาดสติไปมากแทบจำสิ่งที่ตัวเองทำลงไปไม่ได้ด้วยซ้ำ เธอบอกกับหมอกันต์ให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับและขอให้เขาขับมาส่งเธอที่บ้าน จากนั้นก็แยกย้ายไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนกระทั่งวันนี้เป็นงานสำคัญของปิ่นหยก ความจริงเธอไม่อยากจะมาด้วยซ้ำเพราะรู้สึกละอายอยู่แก่ใจไม่น้อยที่ต้องมองหน้าเพื่อนในงานแต่งงานวันนี้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งจะมีอะไรกับเจ้าบ่าวของเพื่อนตัวเองไป “ใยบัว ฉันนึกว่าแกจะไม่มางานของฉันซะแล้ว ช่วงนี้ฉันติดต่อแกไม่ค่อยได้เลย เป็นอะไรหรือเปล่า?” ปิ่นหยกเดินมาหยุดถึงที่ด้านหน้าประตูทางเข้า พร้อมกับเอื้อมมือไปดึงแขนของเธอ “อ่อเปล่าๆ ช่วงนี้ฉันยุ่งๆ น่ะ เพื่อนแต่งงานทั้งที ฉันจะพลาดได้ยังไงกันล่ะ วันนี้แกสวยมากเลยหยก” ใยบัวไล่สายตามองชุดเจ้าสาวในวันนี้ช่างงามสง่าราวกับเจ้าหญิงตัวน้อยเหลือเกิน มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกผิดในใจมากเหลือเกินจนไม่อยากจะสู้หน้าปิ่นหยกเลย “แน่นอนสิก็ฉันเป็นเจ้าสาวนี่นา” “แล้วนี่แกเวียนหัวไหม? หายแพ้ท้องหรือยัง?” “ตอนนี้กำลังจะเข้าเดือนที่ 3 แล้ว อาการแพ้ก็น้อยลง แต่ฉันรู้สึกง่วงนอนง่ายกว่าปกติน่ะแก” อย่างที่ปิ่นหยกบอก อีกแค่ไม่กี่วันก็จะได้ 3 เดือนแล้ว เพียงแต่หน้าท้องน้อยๆ ของเธอหากไม่สังเกตดีๆ ก็ดูค่อยออกเลยด้วยซ้ำว่าตั้งท้องอยู่ อาจจะด้วยเป็นท้องแรกและท้องสาว “ฉันน่ะ... ไม่เข้าใจคนท้องเลยจริงๆ เดี๋ยวแพ้นั่นแพ้นี่ ดูอย่างพี่สะใภ้ฉันนะ แพ้แทบทุกอย่างเลย นี่ท้องเริ่มแก่มากแล้วบางวันก็หงุดหงิดใส่ฉัน .....เห้ออ!! อารมณ์คนท้องนะ” ใยบัวเล่าให้อีกคนฟังถึงวิถีชีวิตของคนท้องให้กับคนท้องอีกคนได้ฟัง อย่างออกรสออกชาติ “คิกคิก... แกก็ลองท้องดูสิ จะได้รู้” “ไม่เอาอ่ะ! แค่ฉันดูแลคนท้อง ฉันยังหงุดหงิดตามแล้ว” จะให้เธอท้องงั้นหรอ ทั้งที่เกิดมาอายุปาไป 26 แล้วยังไม่เคยมีแฟนกับเขาเสียที ปิ่นหยกพาใยบัวเดินเข้าไปด้านในงาน ผู้คนเนืองแน่นมากมายระหว่างทางเดินจนไปถึงโต๊ะรับรองแขกต่างแสดงความยินดีกันไม่ขาดสาย ก่อนจะเดินไปถึงโต๊ะรับรองแขกปิ่นหยกก็พบกับชายวัยกลางคนทั้งสองที่เป็นเจ้าภาพ ออกมายืนคุยกับแขกในตอนนี้ “สวัสดีค่ะท่าน สวัสดีค่ะน้าชาติ” ใยบัวเอ่ยทักทายผู้ใหญ่ในงานทั้งสอง ซึ่งเธอเองก็รู้จักดีอยู่แล้ว “อ้าว! หนูใยบัว.... มางานนี้ด้วยหรอ?” ท่านผู้ว่าฯ ไพบูลย์ เซอร์ไพรส์ไม่น้อยที่เจอลูกน้องมาที่งานนี้ด้วย ไม่นึกว่าจะมางานนี้ได้ “คือใยบัวเค้าเป็นเพื่อนกับหยกน่ะครับคุณไพบูลย์” “อ้าวจริงหรอ? ดีจริงๆ เลยนะเนี่ย” พอได้ยินลูกสะใภ้บอกแบบนั้น ท่านผู้ว่าฯ ก็เข้าใจแล้ว “อ่อ! จริงสิคะ หยกลืมนึกไปเลยว่าใยบัวก็ทำงานที่ศาลากลางจังหวัด คุณอาก็คงรู้จัก” “อยู่ทีมลงพื้นที่กับอาเลยล่ะ หนูหยก” ใช่แล้ว เธอทำงานให้กับพ่อของหมอกันต์คนที่ตอนนี้ทำเอาเธอไม่อยากเจอมากที่สุด “งั้นหยกขอตัวไปหาพี่หมอก่อนนะคะ สงสัยจะรับแขกอยู่ทางฝั่งนู้น” ปิ่นหยกกำลังจะพาใยบัวเข้าไปด้านในต่อ เพื่อไปหาเจ้าบ่าวของเธอในงานที่กำลังต้อนรับแขกอีกฝั่งอยู่ ใยบัวที่ไม่อยากเจอหน้าเจ้าบ่าวของเธอจึงคิดหาทางหนีทีไล่ไปก่อน “เอ่ออ...!!! หยกๆ พอดีฉันเพิ่งนึกได้ว่าลืมโทรศัพท์ไว้ที่รถน่ะ เดี๋ยวฉันไปเอาแปบนะ แกไปหาเจ้าบ่าวของแกก่อนเถอะ เสร็จเดี๋ยวฉันเข้าไปหาที่นั่งในงานเอง” หากเข้าไปเจอเขาด้านในตอนนี้ เธอจะต้องทำตัวอย่างไร ต่อให้เราจะตกลงกันแล้วว่าจะไม่พูดหรือนึกถึงเรื่องราวในวันนั้นแล้วเถอะ ความรู้สึกของใยบัวกลับไม่สามารถทำเป็นเมินเฉยได้จริงๆ “เอางั้น? ก็ได้ๆ” ใยบัวเดินออกมาตั้งสติอยู่ด้านนอกงาน ก่อนจะเดินไปที่รถของตัวเอง หญิงสาวมุดหน้าลงกับพวงมาลัยรถพลางนั่งคิดว่าจะเอาอย่างไรต่อ “เอายังไงดีบัว... เอายังไงต่อ” ร่างบางบ่นพึมพำคนเดียวในรถสักพักใหญ่ ก่อนจะมีใครบางคนเดินเข้ามาหาเธอที่ลานจอดรถ ก็อกๆๆ ... เสียงเคาะประตูรถดังขึ้นข้างๆ หู ทำให้ใบหน้าที่มุดลงกับพวงมาลัยรถเงยขึ้นมองบุคคลที่ยืนอยู่ด้านนอก เมื่อเห็นว่าผู้มาเยือนนั้นเป็นใครใยบัวถึงกับสะดุ้งตกใจไปต่อไม่ถูก แกร่กก!! “ผมคุยด้วยหน่อย” “คุณ!!” เป็นเพราะว่าเจ้าของรถไม่ได้ล็อคประตูไว้ อีกฝ่ายถึงได้เปิดมันออกมาได้เลย พร้อมกับอีกคนที่แทรกตัวเข้ามาด้านในฝั่งผู้โดยสาร ทำเอาใยบัวยิ่งช็อคไปกันใหญ่ “ผมหวังว่าคุณจะรักษาสัญญาเรื่องคืนนั้น” “ทำไมคุณถึงคิดว่าบัวจะพูด?” เขาคิดว่าที่เธอมางานวันนี้อาจจะพลั้งปากพูดเรื่องคืนนั้นอย่างงั้นหรอ “ไม่รู้สิ ผมไม่สบายใจ” คนตัวโตยักไหล่พูดกับร่างบาง “คุณไม่ต้องห่วงค่ะ เรื่องของเราจะไม่มีการพูดถึงอีก ไม่มีเหตุผลที่บัวจะทำร้ายเพื่อนของบัวได้ลง” “ถ้าคุณรักษาคำพูดได้แบบนั้นก็ดี แล้วก็คืนนั้น.....” “เราพลาดกันทั้งคู่ค่ะ บัวไม่อยากพูดถึงมันอีก” เขากลัวอะไรอยู่ใยบัวไม่อาจรู้ แต่ถ้าจะคิดว่าเธอจะมาพูดเรื่องของเขาบอกเลยว่าคิดผิด ใครมันจะไปอยากทำร้ายเพื่อนสนิทของตัวเองได้ลง แถมพูดไปตัวเองก็เสียหายด้วยซ้ำ ยิ่งใยบัวฟังสิ่งที่เขาพูดขึ้นมายิ่งรู้สึกได้ว่ามันเป็นคำพูดที่เห็นแก่ตัวอยู่ไม่น้อยเลย ยอมรับว่าคืนนั้นมันได้พลาดไปแล้ว เธอเองไม่คิดจะรื้อฟื้น ที่มาวันนี้ก็เพราะอยากจะแสดงความยินดีกับเพื่อนของตัวเองเพียงเท่านั้น หากอีกคนจะคิดแบบนี้เธอคงจะห้ามความคิดเขาไม่ได้ รู้แหละว่าหมอกันต์รักเพื่อนของเธอมากขนาดไหน เอาเป็นว่าหลังจากจบงานนี้เธอจะพยายามไม่มาให้เขาเห็นอีก เพื่อจะได้สบายใจกันทั้งสองฝ่าย “คุณกลับเข้าไปในงานเถอะค่ะ เดี๋ยวคนอื่นจะสงสัยเอา” ใบหน้าสวยเมินคนตัวโต พร้อมบอกให้อีกฝ่ายรีบกลับไป หากใครเดินผ่านมาแถวนี้เห็นเข้าจะไม่ไปเป็นเรื่องดีนัก “ขอบคุณนะครับที่เข้าใจผม” เจ้าบ่าวของงานวันนี้เดินลงจากรถของเธอเข้าไปในโรงแรมที่จัดงาน ทิ้งไว้ให้เธออยู่ในรถคนเดียวพร้อมกับความเจ็บใจกับคำพูดที่เห็นแก่ตัวของเขา แต่ที่เขาทำแบบนี้มันก็ถูกแล้วไม่ใช่หรือหากจะให้เขามารับผิดชอบเธอมันก็คงจะไม่ใช่เรื่องอยู่ดี จะเอาอะไรมากกับวันไนท์สแตนด์ที่ต่างคนต่างก็ไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิด เอาเป็นว่าต่อจากนี้ก็ทางใครทางมันแล้วกันRelated chapters
เงาใจใบสมรส Chapter 1/2
Chapter 1[1/2]งานแต่งยังไม่ทันจะได้เริ่มต้นขึ้นเลย แต่ใยบัวคิดว่าคงจะไม่เข้าไปในงานอีกแล้ว เธอขับรถออกมาจากโรงแรมที่จัดงานทันที หลังจากหมอกันต์เดินลงจากรถไป เอาเป็นว่าค่อยโทรบอกเจ้าสาวในงานทีหลังก็แล้วกันร่างบางขับรถมาเรื่อยๆ จนถึงตลาดสดในตัวเมืองจันทบุรี วันนี้เป็นวันหยุดตามเวลาราชการเธอจึงไม่ได้ไปทำงาน และได้มีโอกาสไปร่วมงานมงคลสมรสของเพื่อนสาวคนสนิท นอกเหนือจากงานวันนี้แล้วปกติใยบัวก็จะมาช่วยแม่ขายของที่ตลาดสดแห่งนี้“อ้าว! ไหนแกบอกว่าไปงานแต่งหนูหยกกับลูกผู้ว่าฯ ไง?” บัวแก้วผู้เป็นแม่ของเธอถามเมื่อเห็นว่าลูกสาวเพิ่งจะออกจากบ้านไปไม่ถึงชั่วโมงเลย แล้วทำไมถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้“ฉันรู้สึกปวดหัวนิดหน่อยน่ะจ้ะแม่” เธอไม่ได้รู้สึกปวดหัวหรืออะไรเลย เพียงแค่เหตุผลจริงๆ มันคือการไม่อยากไปเจอหน้าใครอีกคนในงานก็เท่านั้นเอง“อ้าวหรอ แล้วนี่แกกินยารึยัง?” อีกคนก็ถามด้วยความเป็นห่วงลูกสาว พลางจัดผลไม้วางลงแผงขายของ“กินแล้วจ้ะแม่ วันนี้ลูกค้าเยอะไหม?” ใยบัวถามแม่อย่างเช่นทุกวัน“ก็เหมือนเดิม ยังไม่เที่ยงเลยไม่ค่อยมีคน”แม่ค้าวัยกลางคนอย่างบัวแก้ว ขายผลไม้และน้ำปั่นในตลาดสดแห่งนี้ส่งลูกเรีย
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 2/1
Chapter 2[2/1]วันหยุดสุดสัปดาห์ผ่านพ้นไป งานมงคลของหมอกันต์และปิ่นหยกก็ผ่านพ้นมาแล้ว ใยบัวได้ข่าวว่าเพื่อนสนิทของเธอต้องย้ายที่อยู่ไปที่กรุงเทพฯ กับสามีป้ายแดงซึ่งเธอก็พอจะทราบจากเพื่อนสาวมาว่า แม่ของหมอกันต์และตัวของเขาเองต้องทำงานอยู่ที่นั่น เนื่องจากมีธุรกิจโรงพยาบาลที่ต้องดูแล ส่วนท่านผู้ว่าฯ ไพบูลย์ก็ยังคงประจำการอยู่ที่จันทบุรีตั้งแต่เรียนจบมาใยบัวก็กลับมาหางานทำแถวบ้านเลย ทั้งยังไม่อยากจะหนีห่างผู้เป็นแม่ไปไหนไกล เธอเลยเลือกที่จะมาทำงานที่ศาลากลางจังหวัดเป็นพนักราชการทั่วไป แต่ยังไม่ได้รับการบรรจุเนื่องจากทำงานได้ไม่นาน“ใยบัวจ้ะ หนูจะขึ้นไปชั้นบนตอนนี้ไหม? พี่จะได้ฝากของพี่ไปให้ท่านผู้ว่าฯ เซ็นด้วยน่ะจ้ะ”สาวใหญ่ในแผนกเดียวกับใยบัวถามขึ้นเมื่อเห็นว่า เธอมีเอกสารไปให้ท่านผู้ว่าฯ ที่อยู่ห้องด้านบนเซ็นเหมือนกัน“บัวกำลังจะขึ้นไปพอดีค่ะพี่น้ำ จะฝากบัวด้วยใช่ไหมคะ?”“ใช่จ้ะ งั้นพี่ขอบคุณนะ อ่ะ! นี่เลย” น้ำ สาวใหญ่รุ่นพี่ในแผนกส่งแฟ้มเอกสารเล่มบางมือใยบัว เพราะไหนๆ เธอก็จะขึ้นไปด้านบนพอดีใยบัวทำงานกับท่านผู้ว่าฯ คนนี้มาตั้งแต่เขาย้ายมาดำรงตำแหน่งที่นี่ได้ 2 ปีกว่าแล้ว พอดีกับที
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 2/2
Chapter 2[2/2]หลังจากพักผ่อนไปหนึ่งวันเต็มๆ แล้ว วันต่อมาใยบัวก็ขอลาป่วยจากที่ทำงานอีกวัน เพราะเธออยากจะรู้ให้ชัดว่าสิ่งที่เธอคิดมันเป็นจริงหรือไม่ใยบัวเดินทางมาที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่ค่อนข้างไกลตัวชุมชนหลังตลาด สาเหตุที่เธอเลือกโรงพยาบาลเอกชนก็เพราะว่า ถ้าหากเธอเลือกไปโรงพยาบาลรัฐฯ ที่อยู่แถวบ้านคงจะมีคนรู้จักมากมายอยู่ที่นั่น และเธอก็ไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด“รอผลตรวจสักครู่นะคะ เดี๋ยวคุณหมอเรียกค่ะ”ระหว่างนั่งรถผลตรวจอยู่ หญิงสาวก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นฆ่าเวลาไปก่อนจะถึงคิว ปกติใยบัวไม่ได้เป็นคนติดโซเชี่ยลเลยแม้แต่น้อย มีบ้างที่เข้าไปสอดส่องความเคลื่อนไหวข่าวสารนิ้วเรียวสวยกดเลื่อนผ่านๆ โพสมากมายของเพื่อนในแอปพลิเคชันสีฟ้า เพื่อนสมัยเรียนบางคนก็อัพเดทเรื่องไปเที่ยว เรื่องความเป็นอยู่มากมาย หนึ่งในนั้นมีโพสของมาร์วินที่ลงรูปงานแต่งเพื่อนสนิทอย่างปิ่นหยกมาร์วินเป็นเพื่อนอีกคนที่เธอและปิ่นหยกสนิทด้วย เมื่อตอนที่ยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย หยกเป็นคนน่ารักกับทุกคนยิ้มแย้ม คุยสนุกและเข้ากับคนอื่นง่ายไม่เหมือนกับเธอที่ค่อนข้างเป็นคนไม่สุงสิงกับใคร ไม่อย่างนั้นสมัยเร
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 3/1
Chapter 3[3/1]“บัวลงมากินข้าวได้แล้วลูก” บัวแก้วเรียกลูกสาวที่อยู่บนห้อง เพื่อลงมาทานอาหารร่วมกันในช่วงเย็น หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาล ใยบัวก็เอาแต่ขลุกตัวอยู่แต่ในห้องของตัวเองผู้เป็นแม่และพี่สะใภ้จะถามถึงอาการป่วยที่ไปหาหมอมาก็ยังไม่ทราบ เพราะหญิงสาวรีบเดินขึ้นห้องไปเลย โดยที่ไม่บอกกล่าวให้คนเป็นห่วงได้รับรู้สักพักใยบัวก็เดินลงมาตามเสียงที่บัวแก้วเรียกให้ลงมาทานอาหาร ใจจริงเธอยังไม่มีอารมณ์อยากทานอะไรด้วยซ้ำ ทว่าพอนึกถึงคำที่หมอบอกว่าเด็กในท้องควรได้รับสารอาหารที่ดีและเพียงพอ มันทำให้เธอต้องนึกเห็นแก่ลูกขึ้นมา“เออนี่บัว ตกลงไปหาหมอแล้วเป็นยังไงบ้าง ห้ะ?” บัวแก้วถามลูกสาวขณะที่มือก็ยังตักข้าวใส่จานให้คนมาใหม่ไปด้วย“แค่นอนดึก และก็เพลียสะสมน่ะแม่” จะให้เธอตอบว่าตัวเองท้องมันก็คงจะพูดไม่ได้“แม่บอกแล้ว ถ้าเหนื่อยก็ไม่ต้องแวะไปช่วยที่ร้านก็ได้”“จริงบัว พี่ว่าช่วงนี้บัวดูเครียดๆ นะ ที่ทำงานมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”ยี่หวารู้สึกได้ว่าน้องสามีดูแปลกไปจากเดิม ช่วงนี้มีถ้าเลิกจากงานหรือวันหยุด ก็จะเห็นขลุกตัวอยู่แต่ในห้องนอน ไม่ยอมลงมาหยอกล้อเล่นกับหลานตัวน้อยเหมือนอย่างเคยระหว่างนั่งทาน
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 3/2
Chapter 3[3/2]เมื่อเข้าสู่เขตจังหวัดภูเก็ตเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ใยบัวตัดสินใจขับรถแวะเข้าไปทางย่านชุนชนเก่าแก่ของจังหวัดแห่งนี้ โดยที่เธอใช้ระยะเวลาในการเดินทางทั้งหมด 1 วัน กับอีก 15 ชั่วโมงเศษที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าเธอต้องแวะพักผ่อนนอนค้างคืนโรงแรมที่เป็นทางผ่านก่อนจะถึงที่หมาย การขับรถที่กินระยะเวลานานมากขนาดนี้ถึงเป็นครั้งแรกของเธอทั้งๆ ที่ตอนนี้ใยบัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องมาไกลถึงที่นี่ แต่เธอจำได้ว่าสมัยเด็กๆ เคยมาเที่ยวที่แห่งนี้กับแม่และพี่ชายอยู่บ่อยครั้ง เพราะมีเพื่อนของแม่อาศัยอยู่ที่นี่ชุมชนชิโนโปรตุกีส ชุมชนเก่าแก่ที่มีสถาปัตยกรรมแบบนีโอคลาสสิคและเรอเนซองส์ ที่ตั้งโดดเด่นสวยงามเต็มไปด้วยมนตร์เสน่ห์ มีบ้านเรือน ร้านอาหาร และพิพิธภัณฑ์ต่างๆ รวมอยู่ในนี้โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกินรสเด็ดของทางภาคใต้ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ใยบัวไม่รอช้าที่จะได้ลิ้มรสร้านอาหารที่ขึ้นชื่อจากการที่เธอได้เสิร์ชหาข้อมูลจากอินเทอร์เน็ตมาแล้วMini Cooper 3 door Hatch รถยนต์ลูกรักของเธอที่ยังผ่อนไม่หมด ถูกจอดเทียบหน้าร้านอาหารชื่อดังในย่านนี้ ก่อนที่เจ้าของรถคันเล็กนั้นจะออกมาจากรถ และเดินเข้าไปในร้
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 4/1
Chapter 4[4/1]ใยบัวได้คุยกับเจ้าของอาคารพาณิชย์แล้ว เธอตัดสินใจจะเช่าเลย 1 คูหา ที่อยู่ถัดจากร้านอาหารของป้ายัชฟินที่ช่วยเธอหาที่เช่า เนื่องจากเจ้าของที่ปล่อยเช่านั้นใจดีให้ราคาถูกเป็นพิเศษ ตอนแรกใยบัวเองก็ตกใจกับราคาเช่า คิดว่าเธอจะสู้ไม่ไหวเสียแล้ววันนี้เป็นวันแรกที่เธอเปิดร้านขายของ ร้านกาแฟและเบเกอรี่ที่เธอตั้งใจทำมันขึ้นมาด้วยตัวเอง เพื่อหวังจะตั้งตัวที่นี่ให้เจ้าหนูน้อยที่จะกำลังลืมตามาดูโลกอีกไม่กี่เดือนนี้ไม่ลำบาก ต้องขอบคุณปรเมทหรือคุณปลื้มที่เป็นเจ้าของตึกแห่งนี้ และป้ายัชฟินที่ช่วยเป็นธุระให้ในหลายวันก่อนตอนแรกใยบัวคิดได้ว่าตัวเองอยากลองเปิดร้านกาแฟดู เพราะโดยปกติเธอเป็นคนชอบดื่มอยู่แล้ว ทว่าเธอก็ไม่รู้ว่าจะไปหาอุปกรณ์จากไหนมาลงทุนเพราะวัตถุดิบก็ค่อนข้างแพงโชคดีที่น้องสาวของปรเมทเธอเคยเปิดร้านกาแฟและต้องยกเลิกกิจการไป เพราะต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ อุปกรณ์และเครื่องทำกาแฟต่างๆ ก็ยังไม่ได้ทิ้งไปไหน ใยบัวก็เลยขอผ่อนของพวกนี้โดยมีเจ้าของตึกอย่างปรเมทเป็นธุระให้อีกราย“หนูบัวจ๊ะ วันนี้เปิดร้านวันแรกป้าเลยมีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มาแสดงความยินด้วยน่ะ”ยัชฟินสาวมุสลิมสัญชาติไทยคน
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 4/2
Chapter 4[4/2]ใยบัวเดินกลับมาร้านของตัวเองที่ตอนนี้มีลูกค้าเริ่มจะเบาบางลงบ้างแล้ว ให้ตายเถอะ.... ฟ้ากำลังกลั่นแกล้งเธออยู่หรืออย่างไร ถึงได้หนีไม่พ้นใครคนนั้น“อ้าว! บัว... ไปซะนานเชียวที่ร้านนั้นยุ่งหรอ?” ปรเมทถามเจ้าของร้านที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่“ค่ะคุณปลื้ม คนเต็มร้านเลยล่ะ”“ดีนะที่วันนี้เป็นวันหยุดผม ไม่อย่างนั้นบัวคงจะหนักมากเลย”“ขอบคุณคุณปลื้มมากเลยนะคะ ที่อุตส่าห์มาช่วย”โชคดีที่ปรเมทหยุดงานทุกวันเสาร์อาทิตย์อยู่แล้ว เลยมีโอกาสได้แวะมาช่วยที่ร้านของใยบัว คิดไว้อยู่แล้วว่าที่ร้านจะต้องยุ่งเพราะทุกคูหาที่ตึกเช่าของเขา ต่างก็มีลูกค้าเข้าร้านเนืองแน่นไม่ขาดสายแล้วร้านป้ายัชฟินยิ่งแล้วใหญ่ รายนั้นเขาเป็นเจ้าถิ่นร้านติดดาวทุกเว็บไซต์ในโลกออนไลน์ ดีหน่อยที่ป้ายัชฟินแกจ้างลูกน้องช่วย ไม่อย่างนั้นก็คงจะเหนื่อยเหมือนใยบัวตอนนี้“เฮ้อ! เหนื่อยแบบนี้ก็คงต้องมีค่าแรงกันแล้วล่ะ”“ไม่ต้องห่วงค่ะ... บัวจ่ายแน่ๆ”“ผมไม่ได้หมายถึงเงินหรอกครับ ผมหมายถึงเป็นข้าวอร่อยๆ ซักมื้อต่างหาก”ตกเย็นในวันเดียวกันใยบัวแทบจะขยับตัวไปไหนไม่ได้เนื่องจากความเหนื่อยล้าทั้งวัน แถมยังอาการเหนื่อยง่ายจากการแพ้
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 5/1
Chapter 5[5/1]9 เดือนต่อมา“อุแงงๆ .... แอ๊ะๆ ~~”“โอ๋ๆ หนูไม่ร้องนะคะ ชู่วๆๆ ~~”หลายเดือนผ่านไปจนถึงตอนนี้เด็กทารกตัวน้อยได้ลืมตามาดูโลกแล้ว 3 เดือนกว่า โดยมีคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมือใหม่คอยดูแลอยู่เสมอมาในช่วงหลายเดือนที่ผ่านถึงแม้กิจการร้านกาแฟของเธอจะไปได้ด้วยดี ทว่าพอถึงจุดอิ่มตัวจุดหนึ่งรายได้มันกลับไม่เหมือนเดิม หนำซ้ำยังต้องเจียดเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายให้กับเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้อีก‘ใยไหม’ เด็กน้อย 3 เดือน ที่เพิ่งลืมตามาดูโลกได้ไม่นาน หนำซ้ำยังต้องคลอดก่อนกำหนดอีก ทำให้สุขภาพของเด็กหญิงตัวน้อยของเราไม่ค่อยแข็งแรงมากนักวันนี้เป็นวันที่ใยบัวต้องยอมปิดร้าน 1 วัน เพื่อที่จะได้พาลูกมาหาหมอเพราะไม่สบาย“แง๊~~~~”“ไม่ร้องนะคะคนดี โอ๋ๆๆ ....ให้คุณอาหมอตรวจก่อนนะคะ”“เดี๋ยวคุณแม่นั่งรอข้างนอกก่อนนะคะ”ใยไหมเกิดก่อนกำหนดคลอด 1 เดือน ซึ่งตอนตั้งครรภ์ใยบัวก็พอทราบจากคุณหมอแล้วว่า ความเสี่ยงและความผิดปกติของลูกเธอนั้นมีมาก ส่วนหนึ่งอาจจะเกิดจากโรคทางพันธุกรรมพอมานั่งคิดไตร่ตรองดูดีๆ แล้วทางครอบครัวของเธอเองก็ไม่มีใครมีโรคประจำตัวด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าทำไมลูกของเธอถึงได้เป็นแบบนี้ทั้งๆ ที่เธอเอง
Last Updated : 2025-03-02
Latest chapter
เงาใจใบสมรส Chapter 7/2
Chapter 7[7/2]ตอนนี้ทุกคนก็กลับบ้านไปพักผ่อนกันหมดแล้ว จะเหลือเพียงแค่ใยบัวที่ยังต้องเฝ้านางฟ้าตัวน้อยของเธออยู่ ตั้งแต่ออกมาจากห้องผ่าตัดจนถึงตอนนี้เจ้าตัวเล็กก็ยังไม่ทันได้รู้สึกตัวเลย คนเป็นแม่อย่างเธอได้แต่ภาวนาขอให้ลูกสาวหายไวๆเธอวาดฝันอนาคตของตัวเองและใยไหมไว้ต่างๆ นานา ถ้าลูกโตขึ้นกว่านี้เธอจะพาลูกไปเที่ยว ไปทานของอร่อยๆ กัน จะพาลูกไปเดินช้อปปิ้งแต่งตัวสวยๆ ให้ลูก เลือกโรงเรียนดีๆ ให้ลูกได้มีโอกาสเหมือนเด็กคนอื่นทุกอย่างที่ลูกอยากได้เธอจะพยายามสนับสนุนเขาเต็มที่ ถึงแม้ครอบครัวของเด็กคนอื่นอาจจะมีพ่อแม่อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน แต่เธอเองก็เชื่อว่าสิ่งที่ตัวเองทำให้ลูกหรือแม้กระทั่งความรักที่มอบให้ใยไหม มันจะช่วยเติมเต็มสิ่งที่เขาขาดหายไปได้แกร่ก!“พี่ปลื้ม!?” เสียงประตูหน้าห้องเปิดออก พร้อมกับปรเมทที่รีบเดินเข้ามาในห้อง คุณแม่ลูกหนึ่งจึงต้องหันไปมองผู้มาใหม่“บัวพี่ลืมมือถือน่ะ จำได้ว่าวางไว้โต๊ะแถวนี้”“อ่อ... นี่ค่ะ บัวเก็บเอาไว้ให้” ร่างบางเดินไปหยิบโทรศัพท์ของอีกคนที่เธอเป็นคนเก็บเอาไว้ให้ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา“ขอบคุณครับ งั้นพี่กลับก่อนนะ”“ขับรถดีๆ นะคะ”เมื่อได้
เงาใจใบสมรส Chapter 7/1
Chapter 7[7/1]@ภูเก็ต, ประเทศไทยเวลาล่วงเลยผ่านมาหนึ่งวันเต็มๆ แล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้ ใยไหมจะต้องเข้าห้องผ่าตัด ซึ่งคนเป็นแม่อย่างใยบัวมีความกดดันไม่น้อยเลย เธอไม่รู้ว่าผลการรักษาจะออกมาเป็นอย่างไร แต่ก็ได้แต่ภาวนาขอให้นางฟ้าตัวน้อยของเธอปลอดภัย“คุณแม่และญาติรอน้องด้านนอกก่อนนะคะ” เสียงพยาบาลหน้าห้องผ่าตัดบอกทั้งสามคนให้รอด้านนอก“บัวกังวลจังเลยค่ะ”“เจ้าตัวเล็กของพวกเราจะไม่เป็นไรบัว อย่าคิดมากเลยนะครับ”ปรเมทเอื้อมมือมาจับใยบัวเอาไว้แน่น เขาอยากให้เธอไม่กังวลเรื่องการผ่าตัดเกินไป อย่างไรเสียก็ถึงมือหมอแล้ว เจ้าตัวเล็กของพวกเราจะต้องไม่เป็นอะไร“หนูบัว อย่าเครียดเลยนะลูก”“ขอบคุณทุกคนมากนะคะ”ป้ายัชฟินรู้จักกับใยบัวมาปีกว่า ถึงจะไม่มาก ทว่าเธอก็เป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่ให้สองแม่ลูก ถ้าหากเห็นใยบัวไม่สบายใจ เธอเองก็อดสงสารไม่ได้เลยจริงๆ20.00 น.ทั้งสามคนยังนั่งตั้งหน้าตั้งตาอยู่หน้าห้องผ่าตัด เป็นเวลาเกือบจะ 2 ชั่วโมงมากแล้วที่นางฟ้าตัวน้อยของพวกเขายังอยู่ด้านในนั้น และยังไร้วี่แววประตูจะเปิดออกมาเลย“น้องบัว.... หนูใยไหมเป็นยังไงบ้าง?” หญิงสาวผู้มาใหม่กึ่งวิ่งกึ่งเดินรีบมาหา
เงาใจใบสมรส Chapter 6/2
Chapter 6[6/2]@ภูเก็ต, ประเทศไทยสองแม่ลูกยังคงอยู่ที่ห้องพักของทางโรงพยาบาลจนถึงช่วงดึก คุณหมอเจ้าของไข้ของเด็กหญิงใยไหมมาบอกผู้เป็นแม่แล้วว่า การผ่าตัดสำหรับคืนนี้อาจจะต้องขอเลื่อนออกไปก่อนเนื่องจากทีมแพทย์ยังไม่ได้ข้อสรุปของแผนที่จะทำการผ่าตัดสอดท่อ สำหรับเด็กเล็กขนาดนี้ความเสี่ยงนั้นมีมากมาย ถ้าทุกสิ่งอย่างไม่เอื้ออำนวยหรือติดขัดอย่างใดอย่างหนึ่ง อาจจะส่งผลอันตรายต่อเด็กมาเลยทีเดียวอีกทั้งยังต้องรอศัลยแพทย์จากโรงพยาบาลร่วม ที่เก่งในเรื่องผ่าตัดเข้ามาช่วยอีกแรง ซึ่งคุณหมอวิเชษฎ์ยืนยันว่าหมอผ่าตัดคนนี้จะช่วยให้การรักษาของใยไหมดีขึ้น แต่ก็ต้องรอไปอีกจนถึงพรุ่งนี้ตอนค่ำเหมือนเดิม“แอ่กๆ แอร๋~”เด็กน้อยตัวเล็กยังนอนร้องไห้ในอกแม่ไม่หยุดเป็นระยะหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาก็ยิ่งร้องมากเท่าไหร่ น้ำมูกก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น จนมันไปส่งผลกระทบทำให้หายใจลำบากขึ้นไปอีก“โอ๋ๆๆ ... คนดีของแม่ อย่าร้องไห้นะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณหมอคนเก่งก็มาหาหนูแล้วนะคะ ไม่ร้องๆ ลูก”ผู้เป็นแม่ปลอบลูกสาวตัวน้อยให้ไม่ร้องในอ้อมอกอุ่น ทว่ากลับเป็นเธอเสียเองที่ไม่สามารถกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาได้ด้วยความที่นึก
เงาใจใบสมรส Chapter 6/1
Chapter 6[6/1](หมอชลกันต์ ทอร์ค)“ฮึกก! ฮือออ~ หายไปไหนมา ฮึกก! คนใจร้าย หายไปไหนมา ฮืออ..”“คิดถึงไหม? คิดถึงพี่ เหมือนที่พี่คิดถึงเราไหม หยก....”“ไม่คิดถึง ฮึกก ฮืออ.... ไม่คิดถึงเลย”“หืม? จริงดิ่? ไม่คิดถึงแล้วร้องไห้ทำไม”ปึ่กๆ!!“เป็นห่วง ฮึกก เป็นห่วงจะตายอยู่แล้ว ฮืออ... กลัวไปหมด ฮึก! กลัวว่าพี่จะเป็นอะไรไป”“อย่างนั้นเลย?”“อื้มมม!! 0_0”ผมกำลังยืนดูฉากรักในหนังดราม่าน้ำเน่าอยู่ ขณะที่ทั้งสองคนยืนจูบกันอยู่ตอนนี้โดยที่ยังไม่รู้ตัวเลยว่ามีผมยืนอยู่ตรงนี้ด้วยคนรักเก่าของหยกกำลังกอดเธออยู่ในช่วงค่ำคืนงานนิทรรศการระดับโลก แสงไฟน้อยนิดที่สาดส่องจากด้านในอาคารที่จัดงานมายังสวนที่พวกเรายืนอยู่ เลยอาจจะทำให้พวกเขาไม่ได้สนใจคนมาใหม่อย่างผมถ้าหากหยกยังรู้สึกกับเขาอยู่หรืออยากกลับไปอยู่กับเขา ผมก็จะยอมน้อมรับความจริงและปล่อยเธอไป จะไม่หลอกตัวเองอีกแล้วแม้ว่าข้างในใจของผมมันจะอยากมีเธออยู่ด้วยก็ตาม“หยก”ผมตัดสินใจเรียกหยกท่ามกลางจังหวะที่ทั้งสองยังยืนกอดกันอยู่ ผมยืนอยู่และกำลังมองไปยังทั้งสองคนยอมรับว่าใจยังไม่แข็งพอที่จะพูดอะไรออกไป แต่ถ้าผมไม่ยอมจบตอนนี้ คนที่เสียใจอาจจะมีมากก
เงาใจใบสมรส Chapter 5/2
Chapter 5[5/2]@โรม, อิตาลี่(หมอชลกันต์ ทอร์ค)1 ปีกว่าแล้ว ที่ผมแต่งงานและได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่ผมรัก ตอนนี้ผมและหยกมีเจ้าตัวน้อยที่ชื่อปกป้องเข้ามาเติมเต็มชีวิตครอบครัวของเราให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น แต่จะเรียกว่าครอบครัวสมบูรณ์แล้วก็คงจะไม่เชิงหรอกเพราะถ้าให้สมบูรณ์แบบโดยวัดจากสิ่งที่คนทั่วไปมองก็คงต้องตอบว่าใช่ แต่ถ้าเอาตามจริงคำนิยามสำหรับผม ‘ครอบครัวสมบูรณ์แบบ’ ก็คงจะเป็นเรื่องของความรู้สึกรักกันของคนในครอบครัวมากกว่าซึ่งผมรับรู้แล้วก็สัมผัสได้มาโดยตลอดว่า แม่ของปกป้องก็ยังไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์สำหรับเรื่องนี้แม้เวลาจะผ่านมานานมากแล้ว แต่ผมรู้ว่าปิ่นหยกยังคงมีความรู้สึกดีๆ ให้คนรักเก่า และถึงแม้ผมจะทำเป็นไม่สนใจไยดีสักแค่ไหน แต่ก็หนีไม่พ้นความจริงที่เจ็บปวดแบบนี้ได้เลยผมคงเป็นไอ้ขี้แพ้ที่ไม่กล้ายอมรับความจริง และเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากคนหนึ่งก็เท่านั้น ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมคิดอยู่เสมอว่าอนาคตอีก 10 ปี หรือ 20 ปี ระหว่างผมกับหยกเราจะอยู่ด้วยกันแบบนี้ได้จริงๆ หรอ ทั้งๆ ที่อีกฝ่ายไม่ได้รักผมเลยด้วยซ้ำหลายวันก่อนผมเลยตัดสินใจพาปกป้องและปิ่นหยกมาเที่ยวที่อิตาลี่ โดยให้เหตุผลว่ามาเที
เงาใจใบสมรส Chapter 5/1
Chapter 5[5/1]9 เดือนต่อมา“อุแงงๆ .... แอ๊ะๆ ~~”“โอ๋ๆ หนูไม่ร้องนะคะ ชู่วๆๆ ~~”หลายเดือนผ่านไปจนถึงตอนนี้เด็กทารกตัวน้อยได้ลืมตามาดูโลกแล้ว 3 เดือนกว่า โดยมีคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมือใหม่คอยดูแลอยู่เสมอมาในช่วงหลายเดือนที่ผ่านถึงแม้กิจการร้านกาแฟของเธอจะไปได้ด้วยดี ทว่าพอถึงจุดอิ่มตัวจุดหนึ่งรายได้มันกลับไม่เหมือนเดิม หนำซ้ำยังต้องเจียดเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายให้กับเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้อีก‘ใยไหม’ เด็กน้อย 3 เดือน ที่เพิ่งลืมตามาดูโลกได้ไม่นาน หนำซ้ำยังต้องคลอดก่อนกำหนดอีก ทำให้สุขภาพของเด็กหญิงตัวน้อยของเราไม่ค่อยแข็งแรงมากนักวันนี้เป็นวันที่ใยบัวต้องยอมปิดร้าน 1 วัน เพื่อที่จะได้พาลูกมาหาหมอเพราะไม่สบาย“แง๊~~~~”“ไม่ร้องนะคะคนดี โอ๋ๆๆ ....ให้คุณอาหมอตรวจก่อนนะคะ”“เดี๋ยวคุณแม่นั่งรอข้างนอกก่อนนะคะ”ใยไหมเกิดก่อนกำหนดคลอด 1 เดือน ซึ่งตอนตั้งครรภ์ใยบัวก็พอทราบจากคุณหมอแล้วว่า ความเสี่ยงและความผิดปกติของลูกเธอนั้นมีมาก ส่วนหนึ่งอาจจะเกิดจากโรคทางพันธุกรรมพอมานั่งคิดไตร่ตรองดูดีๆ แล้วทางครอบครัวของเธอเองก็ไม่มีใครมีโรคประจำตัวด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าทำไมลูกของเธอถึงได้เป็นแบบนี้ทั้งๆ ที่เธอเอง
เงาใจใบสมรส Chapter 4/2
Chapter 4[4/2]ใยบัวเดินกลับมาร้านของตัวเองที่ตอนนี้มีลูกค้าเริ่มจะเบาบางลงบ้างแล้ว ให้ตายเถอะ.... ฟ้ากำลังกลั่นแกล้งเธออยู่หรืออย่างไร ถึงได้หนีไม่พ้นใครคนนั้น“อ้าว! บัว... ไปซะนานเชียวที่ร้านนั้นยุ่งหรอ?” ปรเมทถามเจ้าของร้านที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่“ค่ะคุณปลื้ม คนเต็มร้านเลยล่ะ”“ดีนะที่วันนี้เป็นวันหยุดผม ไม่อย่างนั้นบัวคงจะหนักมากเลย”“ขอบคุณคุณปลื้มมากเลยนะคะ ที่อุตส่าห์มาช่วย”โชคดีที่ปรเมทหยุดงานทุกวันเสาร์อาทิตย์อยู่แล้ว เลยมีโอกาสได้แวะมาช่วยที่ร้านของใยบัว คิดไว้อยู่แล้วว่าที่ร้านจะต้องยุ่งเพราะทุกคูหาที่ตึกเช่าของเขา ต่างก็มีลูกค้าเข้าร้านเนืองแน่นไม่ขาดสายแล้วร้านป้ายัชฟินยิ่งแล้วใหญ่ รายนั้นเขาเป็นเจ้าถิ่นร้านติดดาวทุกเว็บไซต์ในโลกออนไลน์ ดีหน่อยที่ป้ายัชฟินแกจ้างลูกน้องช่วย ไม่อย่างนั้นก็คงจะเหนื่อยเหมือนใยบัวตอนนี้“เฮ้อ! เหนื่อยแบบนี้ก็คงต้องมีค่าแรงกันแล้วล่ะ”“ไม่ต้องห่วงค่ะ... บัวจ่ายแน่ๆ”“ผมไม่ได้หมายถึงเงินหรอกครับ ผมหมายถึงเป็นข้าวอร่อยๆ ซักมื้อต่างหาก”ตกเย็นในวันเดียวกันใยบัวแทบจะขยับตัวไปไหนไม่ได้เนื่องจากความเหนื่อยล้าทั้งวัน แถมยังอาการเหนื่อยง่ายจากการแพ้
เงาใจใบสมรส Chapter 4/1
Chapter 4[4/1]ใยบัวได้คุยกับเจ้าของอาคารพาณิชย์แล้ว เธอตัดสินใจจะเช่าเลย 1 คูหา ที่อยู่ถัดจากร้านอาหารของป้ายัชฟินที่ช่วยเธอหาที่เช่า เนื่องจากเจ้าของที่ปล่อยเช่านั้นใจดีให้ราคาถูกเป็นพิเศษ ตอนแรกใยบัวเองก็ตกใจกับราคาเช่า คิดว่าเธอจะสู้ไม่ไหวเสียแล้ววันนี้เป็นวันแรกที่เธอเปิดร้านขายของ ร้านกาแฟและเบเกอรี่ที่เธอตั้งใจทำมันขึ้นมาด้วยตัวเอง เพื่อหวังจะตั้งตัวที่นี่ให้เจ้าหนูน้อยที่จะกำลังลืมตามาดูโลกอีกไม่กี่เดือนนี้ไม่ลำบาก ต้องขอบคุณปรเมทหรือคุณปลื้มที่เป็นเจ้าของตึกแห่งนี้ และป้ายัชฟินที่ช่วยเป็นธุระให้ในหลายวันก่อนตอนแรกใยบัวคิดได้ว่าตัวเองอยากลองเปิดร้านกาแฟดู เพราะโดยปกติเธอเป็นคนชอบดื่มอยู่แล้ว ทว่าเธอก็ไม่รู้ว่าจะไปหาอุปกรณ์จากไหนมาลงทุนเพราะวัตถุดิบก็ค่อนข้างแพงโชคดีที่น้องสาวของปรเมทเธอเคยเปิดร้านกาแฟและต้องยกเลิกกิจการไป เพราะต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ อุปกรณ์และเครื่องทำกาแฟต่างๆ ก็ยังไม่ได้ทิ้งไปไหน ใยบัวก็เลยขอผ่อนของพวกนี้โดยมีเจ้าของตึกอย่างปรเมทเป็นธุระให้อีกราย“หนูบัวจ๊ะ วันนี้เปิดร้านวันแรกป้าเลยมีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มาแสดงความยินด้วยน่ะ”ยัชฟินสาวมุสลิมสัญชาติไทยคน
เงาใจใบสมรส Chapter 3/2
Chapter 3[3/2]เมื่อเข้าสู่เขตจังหวัดภูเก็ตเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ใยบัวตัดสินใจขับรถแวะเข้าไปทางย่านชุนชนเก่าแก่ของจังหวัดแห่งนี้ โดยที่เธอใช้ระยะเวลาในการเดินทางทั้งหมด 1 วัน กับอีก 15 ชั่วโมงเศษที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าเธอต้องแวะพักผ่อนนอนค้างคืนโรงแรมที่เป็นทางผ่านก่อนจะถึงที่หมาย การขับรถที่กินระยะเวลานานมากขนาดนี้ถึงเป็นครั้งแรกของเธอทั้งๆ ที่ตอนนี้ใยบัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องมาไกลถึงที่นี่ แต่เธอจำได้ว่าสมัยเด็กๆ เคยมาเที่ยวที่แห่งนี้กับแม่และพี่ชายอยู่บ่อยครั้ง เพราะมีเพื่อนของแม่อาศัยอยู่ที่นี่ชุมชนชิโนโปรตุกีส ชุมชนเก่าแก่ที่มีสถาปัตยกรรมแบบนีโอคลาสสิคและเรอเนซองส์ ที่ตั้งโดดเด่นสวยงามเต็มไปด้วยมนตร์เสน่ห์ มีบ้านเรือน ร้านอาหาร และพิพิธภัณฑ์ต่างๆ รวมอยู่ในนี้โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกินรสเด็ดของทางภาคใต้ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ใยบัวไม่รอช้าที่จะได้ลิ้มรสร้านอาหารที่ขึ้นชื่อจากการที่เธอได้เสิร์ชหาข้อมูลจากอินเทอร์เน็ตมาแล้วMini Cooper 3 door Hatch รถยนต์ลูกรักของเธอที่ยังผ่อนไม่หมด ถูกจอดเทียบหน้าร้านอาหารชื่อดังในย่านนี้ ก่อนที่เจ้าของรถคันเล็กนั้นจะออกมาจากรถ และเดินเข้าไปในร้
