เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 514
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 515
“เด็กโง่!” เฉินฝานบีบจมูกอันงดงามของฉินเย่ว์โหรวเบาๆ “คนเหล่านั้นไม่ได้เห็นเสียหน่อยว่าพวกเรามีลูกหลังจากนั้นเอาไปพูดมั่วซั่ว เจ้าก็ยังเชื่ออีก!” “แต่ว่า...... สีหน้าของฉินเย่ว์โหรวก็ยังคงกังวล“ข้าน้อยเห็นท้องโตมาตั้งมากมายแล้ว แต่ไม่ใหญ่ขนาดข้าเช่นนี้ ยังมี......อื้อ......” เห็นดวงตาสองข้างของฉินเย่ว์โหรวแดงเล็กน้อย เฉินฝานใจเจ็บ เชิดหน้านางขึ้นจูบปากของนางอย่างไม่คิดในช่วงเวลาที่ตั้งท้องฉินเย่ว์โหรว อารมณ์อ่อนไหวง่าย ก็ถูกเฉินฝานปลอบประโลมด้วยดูดคลึงริมฝีปากเช่นนี้......ผ่านไปครู่หนึ่งเฉินฝานลูบท้องของฉินเย่ว์โหรวเบาๆ “เด็กดี อย่าคิดมากเลย เพราะในท้องของเจ้าไม่ได้มีแค่ลูกคนเดียว ดังนั้นตั้งใหญ่กว่าปกติอยู่แล้วสิ” “จริงหรือ?”ดวงตากลมคู่นั้นของฉินเย่ว์โหรวสุกสกาวราวกับดวงดาว ขนตาก็เปล่งประกายอีกด้วยมองจนใจของเฉินฝานแทบจะละลายแล้ว เขาจุ๊บท้องฉินเย่ว์เจียวโหรว“ถ้าไม่จริงจะทำอะไรข้าก็ได้เลย!”“เช่นนั้น......” ฉินเย่ว์โหรวก้มหน้ามองท้องตนเอง สายตาเต็มด้วยความรักของแม่ที่มีต่อลูก “ท้องของข้าน้อยมีลูกสองคน?”ลูกฝาแฝดฉินเย่ว์โหรวเคยได้ยินมาเท่านั้น ยังไม่เคยพบไม่
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 516
คนด้านนอกที่ทุบประตูตัวไถลเข้ามา ทุกคนร่างทับกันไปมารวมกันเป็นกลุ่มก้อน เสียงร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อนตอนที่เปิดประตูเฉินฝานก็ถอยหลังออกมาแล้ว เอามือไพล่หลัง มองทุกสิ่งอย่างสงบนิ่งหลังที่ผ่านไปสิบกว่านาที คนที่กองรวมกันจึงแยกตัวออก คนที่อยู่ด้านล่างสองสามคนโดนทับจนได้รับแผลฉกรรจ์ ครอบครัวของพวกเขาร้องไห้ฟูมฟายหามคนออกไป“เฉินฝาน เจ้าสมควรตายไปเสีย”“เจ้าจะต้องจงใจเป็นแน่!”คนเหล่านั้นเอาความโกรธมาลงที่เฉินฝานเฉินฝานผายมือออก พูดอย่างบริสุทธิ์ใจว่า “ทั้งที่พวกเจ้ามาทุบประตูบ้านให้ข้าโผล่หัวออกมาแท้ๆ ข้าก็ตอบรับคำขอของพวกเจ้า เปิดประตูออกมา เหตุใดจึงยังบอกว่าข้าจงใจกันล่ะ?”“......”เหล่าผู้คนถูกเฉินฝานพูดจี้ใจดำจนน้ำท่วมปากเรื่องราวก็เป็นเช่นนี้จริงๆพวกเขาคงจะไม่มีใครคิดหรอกว่าเฉินฝานจะเปิดประตูออกมาเอง คนปกติเมื่อได้ยินสถานการณ์เช่นนี้ สิ่งที่คิดก็ต้องเป็นการหลบหนีเมื่อครู่ตอนที่อยู่ด้านนอกพวกเขาได้ยินหลี่ซานให้เฉินฝานรีบหนีไป พวกเจ้าจึงลนลาน จึงใช้แรงมากขึ้นไปอีก“เขาจงใจเบี่ยงเบนความสนใจพวกเรา ทุกคนอย่าลืมจุดหมายที่เรามาในครั้งนี้สิ” ชาง
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 517
“คุณพระ!”“น้องสี่!”“พี่สี่!”ฉินเย่ว์เจียวและฉินเย่ว์ฉู่พุ่งตัวเข้าไปพร้อมกันเย่ว์หนูพยายามจะลืมสองตาที่ถูกทำลายไปแล้วขึ้นมาสายตาพร่ามัว“นาย......นายท่าน ขอ......อภัย เย่ว์หนูไม่ดีเอง เย่ว์หนูไม่สามารถปกป้องนายหญิงไว้ได้”เย่ว์หนูไม่เพียงได้รับบาดเจ็บที่ตาสองข้างเท่านั้น แผ่นหลังเองก็เต็มไปด้วยแผลเช่นกันเลือดสีสดไหลลงมาจากแผ่นหลัง ผสมปนเปอยู่กับฉินเย่ว์โหรว“ใครทำ ใครทำร้ายเย่ว์โหรวและลูกของข้า ใครทำวะ?”เฉินฝานในตอนนี้ ก็เหมือนสิงโตตัวหนึ่งที่กำลังโกรธจัด แววตาผุดเปลวไฟที่สามารถแผดเผาคนได้“นาย.......ท่าน นายหญิงเย่ว์โหรวไม่ได้รับบาดเจ็บ ทว่านางตกใจจนหมดสติไป จะคลอดแล้ว เร็ว...... ถ้าช้าไปอีกก็......แค่ก!”เย่ว์หนูกระอักเลือดออกจากปาก เป็นลมล้มพับหมดสติกับพื้นไป“เย่ว์หนูเย่ว์หนู......หมอ เย่ว์เจียวเจ้ารีบไปตามหมอกับหมอตำแยทำคลอดมา!”“หมอข้าไปเรียกให้ก็ได้ น้องเย่ว์เจียวไปเรียกหมอตำแยมาเถอะ!” หลี่ซานกล่าว“รับทราบ!”ฉินเย่ว์เจียวและหลี่ซานรีบออกไปอย่างรีบร้อนเฉินฝานอุ้มฉินเย่ว์โหรวขึ้น ในขณะเดียวกันก็ออกคำสั่งและแนะนำพวกสุ่ยเซียนโบตั๋นทำแผลให้เย่ว์หนูบาดแผล
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 518
ฉินเย่ว์โหรวที่อยู่บนเตียงเรี่ยวแรงยิ่งโรยราลงไปเรื่อยๆพวกเย่ว์เจียวเสียเวลาอยู่ด้านนอกไปนานขนาดนั้น น้ำคร่ำของฉินเย่ว์โหรวแตกแล้ว รอให้หมอตำแยมาทำคลอดก็ไม่ทันแล้ว“เย่ว์เจียว มา!”เฉินฝานอุ้มฉินเย่ว์โหรวเดินออกไปด้านนอกทันทีด้านนอกประตูใหญ่จวนเฉิน เต็มไปด้วยความโกลาหลวุ่นวายผู้คนด้านในสามชั้น ด้านนอกสามชั้นล้อมบ้านเฉินฝานไว้ ฉินเย่ว์เจียวและหลี่ซานที่อยากจะพุ่งออกไป ถูกคนที่ขวางประตูเบียดเสียดปะปนเข้าด้วยกัน ฉินเย่ว์เจียวอยากหยิบธนูขึ้นมาก็ยังทำไม่ได้เลยเพราะคนพวกนั้นเบียดนางจนไม่มีช่องว่างแม้แต่น้อยจางเจิ้งห้าวส่งนักว่าการมาจำนวนมาก ทว่านักว่าการก็เยอะไม่เท่ากับราษฎรอยู่ดี พวกเขาเองก็ถูกห้อมล้อมจนขยับไปไหนไม่ได้เช่นกันเสียงโวยวาย เสียงตะโกน เสียงกรนด่าผสมปนเปกันไปหมด“อ้าก!”ฉินเย่ว์โหรวที่แต่เดิมก็ทรมานมากอยู่แล้ว เสียงเอะอะโวยวายเหล่านี้ทำให้นางสติแตกกระเจิงทันทีนางปิดหูพลางกรีดร้องทว่าการกรีดร้องทำให้นางอ่อนแอลงกว่าเดิม เสี่ยงอันตรายมากขึ้น“เย่ว์โหรว เพื่อลูก เจ้าต้องสงบสติอารมณ์นะ” เฉินฝานใช้เสื้อผ้าปกปิดนางไว้ เพื่อเสียงที่จะมากระทบกับโสตประสาทของนางเบาลง
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 519
ผ่านไปชั่วครู่เดียว คนที่ถือมีดทำครัวรุดหน้าขึ้นมา หยุดอยู่ตรงนั้นไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย ราวกับว่าถูกตอกติดกับพื้นดินรังสีอาฆาตในแววตาของเฉินฝานไร้สิ่งปกปิด ทำให้พวกเขาอกสั่นขวัญแขวนตอนนี้ เขาไม่ใช่มนุษย์ เขาคือเทพแห่งความตายทุกตัวอักษรในคำพูดของเขาล้วนเป็นกลิ่นอายแห่งความตายเฉินฝานอุ้มฉินเย่ว์โหรว ค่อยๆรุดหน้าไปทีละก้าว คนที่ปิดล้อมเขาไว้ก็ถอยไปเรื่อยๆเช่นกันไม่มีใครกล้าสกัดกั้นไว้!“อย่าไปกลัว เขาแค่ขู่ขวัญพวกเรา!”“ปิดล้อมเขาไว้ จะให้เขาออกไปไม่ได้!”ชางเฟยอวี่คอแหบแห้งไปหมดแล้ว ทว่าคนเหล่านั้นราวกับไม่ได้ยินคำพูดของเขา คนที่ถอยหนีก็ยังคงถอยต่อไปหลังจากปีศาจร้ายออกมาน่าหวาดกลัว ทว่าเฉินฝานในตอนนี้น่าหวาดกลัวกว่าเสียอีก“เย่ว์เจียว เร็วเข้า รีบเอารถม้าไปจอดที่ประตูหน้า”หลี่ซานพูดเตือนฉินเย่ว์เจียวเฉินฝานในตอนนี้ สามารถเดินออกมาจากประตูใหญ่ได้สำเร็จ“โอ้ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!”ฉินเย่ว์เจียวกระโดดทะยานสองสามก้าว ก็หายวับไปแล้วหลี่ซานตกตะลึงฝีมือของฉินเย่ว์เจียว ถูกเฉินฝานฝึกฝนให้เก่งกาจขนาดนั้นแล้วหรือ?!ประตูหน้าตระกูลเฉิน“นายท่าน ข้า......ท้อง......เจ็บปวดเหลือ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 520
เฉินฝานถอดเสื้อด้านนอกของตัวเองออก มัดเข้ากับสองข้างของรถม้าอย่างคล่องแคล่ว ในขณะเดียวกันก็ออกคำสั่งกับฉินเย่ว์เจียวที่ตะลึงงันจนยืนแข็งทื่อเหมือนหุ่นไก่ “ไม่ต้องตะลึง ไม่ต้องตกใจ ตอนนี้เจ้าเข้าไปในจวน เอาเสื้อผ้ากับผ้าห่มผืนเล็กของเย่ว์โหรวออกมา ให้เสาเย่าต้มน้ำร้อนสองสามหม้อใหญ่ ให้เหมยกุ้ยเอามุ้งกันยุงที่ซักใหม่ ตัดออกมาเป็นชิ้นๆเอาไปทำผ้าพันแผลให้ข้า แล้วก็ให้เย่ว์จี้เอากรรไกรไปอังไฟให้ขึ้นสีแดง หลังจากนั้นก็เอามาให้ข้าทั้งหมด”“......ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้!”ในสถานการณ์แบบนี้จะมาถามว่าเจ้าทำคลอดเป็นหรือไม่ มันก็ไม่มีความหมายแล้วไม่นานนักฉินเย่ว์เจียวหอบกองเสื้อผ้าและผ้าห่มผืนเล็กๆมาเหมยกุ้ยหอบผ้าพันแผลที่ทำจากมุ้งกันยุงกองใหญ่มาเย่ว์จี้นำกรรไกรสองสามอันที่อั่งไฟจนขึ้นสีแดงมาเช่นกันเสาเย่าพาสาวใช้คนอื่นยกน้ำร้อนออกมาจากในจวนทีละอ่าง“เย่ว์โหรว!”เฉินฝานพยุงฉินเย่ว์โหรวที่หมดสติขึ้นมา“จะหลับไม่ได้นะ ถ้าเจ้าหลับไป เหล่าลูกน้อยจะหลับไปตลอดกาล เพื่อเหล่าลูกน้อย เจ้าต้องแข็งแกร่งนะ”หญิงสาวที่เดิมอ่อนแอ ในการเป็นแม่ต้องแข็งแกร่งเมื่อได้ยินว่าหากนางหลับไป ลูกน้อยในท้อง
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 521
ลูกชายหรือลูกสาว?ฉินเย่ว์เจียวหันหน้ากลับไปพร้อมใช้สายตาถามเฉินฝานเอ่อ...เฉินฝานชะงักครู่หนึ่งภายในใจของเขาคิดเพียงขอให้ฉินเย่ว์โหรวและลูกปลอดภัย ไม่ได้สนใจว่าลูกจะเป็นเพศชายหรือเพศหญิง“เจ้าเปิดก็ได้คำตอบแล้วไม่ใช่หรือ”เฉินฝานเป็นห่วงแต่ฉินเย่ว์โหรว ในท้องของฉินเย่ว์โหรวมีทารกอีกคนที่ยังไม่ออกมา“เย่ว์โหรว มีลูกน้อยที่ยังไม่ออกมา สู้ๆ ออกแรงหน่อย ออกแรงอีกหน่อย!”เฉินฝานให้กำลังใจ พร้อมกดท้องฉินเย่ว์โหรวลงเบาๆเขาจำได้ว่าเมื่อก่อนตอนเขาช่วยต้าฮวงทำคลอด มารดาในฐานะหมอผดุงครรภ์สอนเขาแบบนี้ตอนศีรษะของทารกน้อยไม่ออกมา ให้กดท้องลง เพื่อให้ทารกลื่นไหล หลังจากรอศีรษะออกมา...ขณะเฉินฝานและฉินเย่ว์โหรวกำลังขะมักเขม้นคลอดลูก ทางด้านฉินเย่ว์เจียวเปิดผ้าของทารกน้อยด้วยความระมัดระวัง“เป็นเด็กผู้ชาย เด็กผู้ชาย!”เสียงร้องด้วยความดีใจของฉินเย่ว์เจียว ดังก้อง“จริงหรือเจ้าคะ?” เหมยกุ้ย เย่ว์จี้และสาวใช้คนอื่นๆ และวิ่งมาล้อมวง“จริงๆ ด้วย นายท่านของเรามีลูกแล้ว ทั้งยังเป็นลูกชาย”เสียงของสาวใช้ดังก้อง ทั้งยังเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ บางคนถึงขั้นร้องไห้ทุกวันที่ผ่านมา พวกนางถ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 522
“เฉินฝานออกมาแล้ว!”ไม่รู้ว่าเป็นเพราะยังกลัวคำพูดคำนั้นของเฉินฝานหรือไม่ ให้พวกเขาชดใช้ด้วยความตายหลังจากเฉินฝานออกมาจากรถม้า คนพวกนั้นก็หยุดเงียบ“ทุกคนไม่ต้องกลัวเขา คำพูดของเขาเพียงขู่ให้หวาดกลัวเท่านั้น พวกเรามีตั้งมากมาย ยังจะสู้เขาไม่ได้หรือ...”“ฟิ้ว!”เฉินฝานคว้าไข่มุกบนผมของฉินเย่ว์เจียวออกมาชางเฟยอวี่ไม่กล้าพูดให้จบประโยค ซ่อนตัวอยู่หลังบ่าวรับใช้ของตนเองราวกับนกกระทา เฉินฝานทำตาเขาบอดไปข้างหนึ่งแล้ว เขากลัวจะเสียตาอีกข้างหนึ่งไปมือของเฉินฝานจับไข่มุกแน่น ลงจากรถม้า เดินไปหาชางเฟยอวี่ทีละก้าว“เฉินฝาน!” ชางเฟยอวี่แกล้งทำเป็นนิ่งสงบ เขาร้องตะโกนด้านหลังบ่าวรับใช้ด้วยความโอหัง “เจ้าอยากจะทำเหมือนเดิม อยากทำร้ายดวงตาของข้าอีก ข้าขอบอกเจ้า ฝันไปเถอะ ตอนนี้คนมากมายกำลังมองดูอยู่ ขอเพียงเจ้ากล้าลงไม้ลงมือ ข้าจะร้องเรียนเจ้าแน่นอน ให้เจ้าใช้ชีวิตอยู่ในคุกตลอดไป!”“เสี่ยวฝาน อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม” จางเจิ้งห้าวเตือนเฉินฝานเสียงเบาครั้งก่อนตระกูลชางตั้งตัวไม่ทัน พวกเขาจึงทำสำเร็จสำหรับความโอหังของชางเฟยอวี่และการตักเตือนของจางเจิ้งห้าว เฉินฝานราวกับไม่ได้ยินอย่างไรอย่างนั
บทล่าสุด
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 730
เหอกังนิ่งเงียบไปเพียงหนึ่งวินาที“ทหารทั้งหมดจงฟังคำสั่ง!” เหอกังยกป้ายสั่งการทหารขึ้นสูง “ถอยทัพกลับลำไปทางเดิม!”ระหว่างที่ถอยกลับทางเดิม เฉินฝานยังให้เหอกังออกคำสั่งอีกสองเรื่องคำสั่งแรก นายทหารทุกคนถอดชุดเกราะเครื่องหัวออก ก็คือให้ทุกคนถอดหมวกเหล็กบนหัวออก นำเสื้อผ้าห่อไว้ มัดไว้ที่เอวกองกำลังยุคโบราณ เพื่อที่แยกมิตรและศัตรู ชุดเกราะเครื่องหัวจะมีสัญลักษณ์สัญลักษณ์บนชุดเกราะเครื่องหัวของกองกำลังลาดตระเวนคือพู่ระย้าสีแดงสีแดงสะดุดตาเกินไป ไม่สะดวกในการหลบหลีกคำสั่งที่สอง ทุกคนต้องเก็บกิ่งที่มีใบไม้มาสองสามชิ้น มัดรวมให้เป็นวงกลม สวมไว้บนศีรษะตอนที่ออกคำสั่งทั้งสองนี้ เหอกังก็ตัดหัวนายทหารไปอีกหนึ่งคนเพราะสองคำสั่งนี้ ก็ไม่ต่างอันใดกับการล่าถอยกลับทางเดิม เหลวไหลสิ้นดีไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าหรือลูกน้องในกองกำลังลาดตระเวนทั้งหมด คิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจที่คาดหัวใบไม้หนึ่งชิ้น จะสามารถรักษาชีวิตได้กว่าชุดเกราะเครื่องหัวที่ทำจากเหล็กงั้นหรือ?เฉินฝานไม่ได้ผิดปกติจริงๆใช่หรือไม่?กลับไปถึงสถานที่กวาดล้างพลทหารม้าสามพันคนของเหยียนอิง เฉินฝานออกคำสั่งให้หยุดเคลื่อนทัพในขณ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 729
เฉินฝานอมยิ้มพลางพยักหน้า “ถูกต้อง หากไม่ยั่วโมโหอ๋องเจิ้งหนาน หลี่เทียนจะออกมาได้อย่างไร”“ทว่า ทำเช่นนี้เป็นการทำให้พวกเราเข้าสู่สภาวะจนตรอกมิใช่หรือ?”“ท่านแม่ทัพ ทำเช่นนี้ สามารถทำให้พวกเรามีชีวิตต่อไปได้!”“เช่นนี้พวกเราจึงสามารถมีชีวิตต่อไปได้งั้นหรือ? ใต้เท้าเฉิน...”เหอกังที่อยู่ด้านข้างหยุดพูดไปครู่หนึ่ง “เจ้าต้องการล่อกองกำลังเมืองเตียนที่เมืองฝูตูให้ออกมา หลังจากนั้นพวกเราก็กลับลำไปยึดโจมตีเมืองฝูตูงั้นหรือ?”“ปิดบังท่านแม่ทัพไม่ได้จริงๆ ข้าน้อยก็มีความประสงค์เช่นนี้ มีเพียงการทำเช่นนี้ เมืองหรงตูและพวกเราจึงยังมีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่”“น้องฝาน วิธีนี้น่าอัศจรรย์ก็จริง ทว่า...” สีหน้าของเหอจื่อหลินเปลี่ยนจากสดใสเป็นหม่นหมอง “กองกำลังสามหมื่นคนของหลี่เทียนนั้น ห่างจากพวกเราไม่ถึงห้าสิบลี้แล้ว อิงจากความเร็วของกองกำลังเตียนตู ต้านทานไว้ครึ่งชั่วยาม ก็จะไล่ตามพวกเราทัน พวกเราต้องการโจมตีโต้กลับเมืองฝูตู ก็ต้องหลบหลีกพวกเขาก่อน”“กองกำลังลาดตระเวนมีสองหมื่นเจ็ดพันกว่าคน และมีม้าสงครามที่ไปยึดครองมาเมื่อครู่สามพันตัว เป้าหมายยิ่งใหญ่เช่นนี้ ความยากในหลบหลีกหลี่เทียนยากยิ่งนั
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 728
“ข่าวที่ข้าได้รับมาเมื่อครู่ กองกำลังเมืองเตียนตูหนึ่งแสนคนที่เหยียนเชียงนำทัพไม่ได้ข้ามฝั่งมา”“ไม่ได้ข้ามฝั่งรึ?” เหอกังตกใจอย่างมาก กล่าวด้วยความโมโหทันที “เวลาครึ่งก้านธูปที่แล้วพลส่งข่าวมารายงานว่ากองกำลังหนึ่งแสนคนนั้นของเหยียนเชียงเริ่มข้ามฝั่งแล้วมิใช่หรือ? พลส่งข่าวของเจ้าเป็นอันใดไป จึงรายงานไม่แม่นยำเช่นนี้!”“ท่านพ่อ เมื่อครู่กองกำลังเมืองเตียนข้ามฝั่งจริงๆ ทว่าผ่านไปไม่นานพวกเขาทั้งหมดก็กลับลำ ตอนนี้เดินทางมุ่งสู่เมืองหรงตูแล้ว”“กล่าวเช่นนี้...” สีหน้าของเหอกังเปลี่ยนเป็นเข้มงวด “กองกำลังเตียนตูไม่คิดที่จะสนใจพวกเรา ทว่ามุ่งตรงไปบุกโจมตีเมืองหรงตู หากสูญเสียเมืองหรงตูไป เช่นนั้นพวกเรา...”เช่นนั้นกองกำลังลาดตระเวนก็เหมือนกับเด็กกำพร้าไร้บ้านหากไปเยือนหรงตูมิได้ พวกเขาก็เป็นทหารเร่ร่อนกลุ่มหนึ่งที่ไม่กำลังสนับสนุนใดๆจากแนวหลัง“เร็วเข้า พวกเราต้องเร่งฝีเท้าในการเคลื่อนทัพ” เหอกังกล่าวเสียงดัง “แผนการเดียวในตอนนี้ พวกเราทำได้เพียงแข่งความเร็วกับเหยียนเชียง”“ข้าว่าวิธีนี้ก็ไร้ผล” เย่ว์หนูที่อยู่ด้านข้างเฉินฝานส่ายหน้ากล่าวเสียงเบา “พละกำลังของกองกำลังเมืองเตียนตูมีม
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 727
เฉินฝานเดินอยู่ด้านหน้า ฉินเย่ว์เจียวลากศพของเหยียนอิง สองคนเรียงรายเดินออกจากกระโจมไปสถานการณ์รบด้านนอกจวนจะเข้าใกล้จุดสิ้นสุดแล้วห่าธนูในคราเดียว กองกำลังเมืองเตียนตูสามพันกว่าคนนี้ ทุกคนล้วนถูกลูกธนูของกองกำลังลาดตระเวนปักราวกับเม่นเหอจื่อหลินพาคนไปตรวจสอบว่ามีกองกำลังเมืองเตียนตูที่ยังตายไม่สนิทหรือไม่ ดังนั้นจึงเกิดเสียงการแทงซ้ำและเสียงโอดครวญเป็นครั้งคราว“ถวายบังคมใต้เท้าเฉิน!”“ถวายบังคมใต้เท้าเฉิน!”เมื่อเห็นเฉินฝานแล้ว เหล่านายทหารพากันคุกเข่าเฉินฝานลนลานรีบทำท่าขอให้ลุกขึ้น “ทุกท่านไม่ต้องมากพิธี รีบลุกขึ้นเถอะ”นายทหารเหล่านั้นโน้มศีรษะติดกับพื้นจึงยอมลุกขึ้นยืนนับตั้งแต่ที่เข้ากระโจมจนมาถึงตอนที่ออกจากกระโจมมา ห่างกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เหล่ากองกำลังลาดตระเวนด้านหน้าเฉินฝาน ทุกคนล้วนมีชีวิตชีวาพวกเขาทหารผู้ดีทหารไร้ประโยชน์ที่ถูกฝูงชนหัวเราะเยาะ ในเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง สามารถกำจัดพลทหารม้าของกองกำลังเมืองเตียนตูหนึ่งกลุ่มได้ทั้งหมดต่อจากนี้ จะคอยดูว่าผู้ใดจะกล้ากล่าวว่าพวกเขาไร้ประโยชน์ได้อีก!เหล่าทหารเพิ่งจะลุกขึ้นยืน เหอกังรีบรุดหน้าเข้ามาทันที สีหน
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 726
เหยียนอิงถูกฉินเย่ว์เจียวนำน้ำเย็นหนึ่งถังราดใส่จนตื่น“อ้าก!”“ใครกัน? ชาติชั่วผู้ใดรนหาที่ตาย บังอาจใช้น้ำราดใส่ข้า!”เหยียนอิงที่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยความตกใจเด้งตัวกระโดดลงจากเตียง คว้าดาบใหญ่ข้างกายขึ้นมา ต้องการจะฟันออกไปตอนที่เขาเห็นชัดเจนว่าคนที่ยืนข้างเตียงเขาคือฉินแย่ว์เจียว วางดาบลงทันที พลันปรากฏรอยยิ้มสัปดน“เจ้าหนุ่มหน้าปลาเก๋านั้น สามารถจัดการเรื่องต่างๆ เพราะถวิลหาสาวน้อยที่งดงามเช่นนี้ ข้าก็แปลกใจหรอก”“แม่สาวน้อย เจ้าจะมาด้วยตนเองหรือต้องการให้ข้าช่วย!”“ข้าว่าข้าช่วยเจ้าดีกว่า เจ้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”เหยียนอิงหัวเราะร่าลุกขึ้นยืน กำลังจะโถมตัวใส่ร่างของฉินเย่ว์เจียว“ปึก!”จอกสุราหนึ่ง ลอยมาจากด้านหลังฉินเย่ว์เจียว ชนเข้ากับใบหน้าของเหยียนอิงอย่างรุนแรง“อ้าก!”เหยียนอิงที่ได้รับบาดเจ็บตะโกนลั่น ยื่นมือออกไปคิดที่จะคว้าดาบใหญ่ของเขาอีกครั้ง“ปึก!”มีวัตถุหนึ่งชิ้นลอยมาจากด้านหลังฉินเย่ว์เจียวอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ใช่จอกสุรา ทว่าเป็นเกาทัณฑ์ดอกเหมยหนึ่งลูกนี่เป็นหนึ่งในอาวุธลับมากมายที่ฉินเย่ว์เหมยมอบให้เฉินฝาน เกาทัณฑ์ดอกเหมยใช้งานง่ายที่สุด วันที่สองข
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 725
ฉกฉวยโอกาสยามราตรี กองกำลังลาดตระเวนสองหมื่นนาย สามารถข้ามแม่น้ำลวี่สุ่ยครั้งที่สองได้แล้วคนมากมายเพียงนี้ กล่าวไม่มีลาดเลาอันใดแม้แต่น้อย นั้นเป็นเรื่องโกหกตอนที่กองกำลังลาดตระเวนข้ามฝั่ง ทำให้กองกำลังเมืองเตียนตูที่ลาดตระเวนผู้หนึ่งพบเห็น“คน มีคนจำนวนมากกำลังข้ามฝั่ง” กองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นกล่าวกับสหายร่วมรบของตนคำพูดของกองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้น ไม่เพียงไม่ได้รับความใส่ใจจากสหายร่วมรบเท่านั้น ยังถูกสหายร่วมเขกกะโหลกหนึ่งที“เป็นเพราะไม่นอน ตาพร่ามัวไปแล้วหรือ ข้ามฝั่งอันใดกัน?” สหายร่วมรบชี้ไปที่แม่น้ำ “ดูสิ ด้านบนมีเรือหรือไม่? ไม่มีเรือจะข้ามฝั่งมาได้เยี่ยงไร”“ทว่า...”กองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นหันกลับไปชำเลืองมองอีกครั้ง “ข้าเห็นจริงๆ เหมือนว่าพวกเขาไม่ได้นั่งเรือข้ามมา ทว่าเดินบนผิวน้ำมา”สะพานลอยไม่โผล่ขึ้นมาผิวน้ำทั้งหมด ดูแล้วก็เหมือนกับคนกำลังเดินผิวน้ำจริงๆกองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นถูกสหายร่วมรบของตนเขกกะโหลกอีกครั้ง “เดินบนผิวน้ำ? นับถือที่เจ้าพูดเช่นนี้ออกมาได้ ที่เจ้าเห็นมิใช่คน แต่เจ้าเห็นผีแล้วต่างหาก!”“ที่ข้าเห็นเป็นผีงั้นรึ?”“จะไม่ใช่ได้อย่
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 724
“สร้างสะพานลอยเช่นนี้ กองกำลังเมืองเตียนตูฝั่งตรงข้ามคงไม่ให้พวกเราสร้างได้อย่างสบายๆหรอกกระมัง”“พวกเจ้าพูดถูก” เฉินฝานกล่าว “กองกำลังเมืองเตียนตูคงไม่ให้พวกเราสร้างได้อย่างสบายๆ ดังนั้นที่พวกเราสามารถสร้างได้เป็นสะพานลอยใต้น้ำ”เฉินฝานนำแผนที่ออกมา มือวางไว้ที่แม่น้ำลวี่สุ่ย “ตรงส่วนนี้ พื้นที่แม่น้ำค่อนข้างแคบ สายน้ำก็ค่อนข้างไหลเชี่ยวเช่นกัน กองกำลังเมืองเตียนตูจะต้องคาดไม่ถึงว่าพวกเราจะกลับมาบุกโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัวเป็นแน่ ดังนั้นช่วงนี้การลาดตระเวนของกองกำลังเตียนตูต้องไม่เข้มงวดเพียงนั้นเป็นแน่ ความสามารถทางน้ำของกองกำลังหญิงยอดเยี่ยม พวกนางสามารถฉกฉวยโอกาสยามราตรี ดำน้ำลงไปในแม่น้ำสร้างสะพาน”ในตอนแรกที่ฝึกกองกำลังหญิง ตามปกติแล้วก็ฝึกตามที่หน่วยรบพิเศษฝึกฝน ดังนั้นการดำน้ำสร้างสะพานประเภทนี้ชำนาญเป็นธรรมดาอยู่แล้ว“สหายกองกำลังลาดตระเวน เพียงแค่ตระเตรียมเถาวัลย์และกิ่งไม้ให้พร้อมก็ใช้ได้แล้ว”ขั้นตอนในการสร้างสะพาน เป็นดังที่เฉินฝานคาดการณ์ไว้ กองกำลังเมืองเตียนตูคาดไม่ถึงว่าพวกเฉินฝานจะกลับมาบุกโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัว และสิ่งที่คาดไม่ถึง คิดเหนือชั้นไปอีก คือพวกเฉินฝ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 723
“ใต้เท้าเฉิน ไยเจ้ายังคิดที่จะล้อเล่นอีก!” เหอกังสีหน้าจริงจัง เขาออกคำสั่งกับเหอจื่อหลิน “จื่อหลิน เจ้าปกป้องใต้เท้าเฉินให้ออกจากป่าไปในคืนนี้ มุ่งหน้าสู่หรงตู”“ท่านแม่ทัพใหญ่ ข้า...”“ใต้เท้าเฉิน ข้ารู้ว่าเจ้าอยากอยู่ ทว่าพวกเราไม่สามารถเสี่ยงอันตรายเรื่องนี้ได้ หากสูญเสียเจ้าไป ต้าชิ่งของพวกเราก็ถึงจุดจบจริงๆแล้ว”เหอกังพูดขัดคำพูดเฉินฝานก่อนที่จะออกเดินทางครั้งนี้ ฉินเย่ว์เหมยลอบนัดพบพ่อลูกตระกูลเหอลับๆ ไม่ว่าจะเกิดอันใดขึ้นให้พ่อลูกตระกูลเหอต้องปกป้องชีวิตของเฉินฝานไว้กล่าวว่า หากไร้ซึ่งเฉินฝาน ต้าชิ่งก็สูญสลายเช่นกันคำพูดของฉินเย่ว์เหมย เหอกังเห็นด้วยทั้งหมดตอนนี้ต้าชิ่งมีทั้งศึกภายในและภายนอก ขุนนางทุจริตกุมอำนาจ หากไม่มีเฉินฝาน ก็มิมีใครสามารถต่อกรกับเสิ่นหมิงหยวนได้“ท่านแม่ทัพใหญ่!” เฉินฝานทำมือเคารพให้เหอกัง “ขอบคุณความไว้วางใจของท่านแม่ทัพใหญ่ที่มีต่อข้าน้อย ในเมื่อท่านแม่ทัพคิดว่าข้าน้อยสามารถช่วยต้าชิ่งให้รอดพ้นได้ เช่นนั้นไยไม่เชื่อมั่นให้ข้าน้อยทำให้กองกำลังเมืองเตียนตูพ่ายแพ้กันล่ะ?”“ใต้เท้าเฉิน ข้าเชื่อมั่นว่าท่านมีความสามารถเช่นนั้นอยู่แล้ว ทว่าการจะหล
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 722
ระเบิดดินที่ฝังไว้ จวนจะได้แผลงฤทธิ์แล้ว ม้าและพลทหารที่ถูกระเบิดจนลอยขึ้นจะบรรเทาการปิดล้อมของกองกำลังเมืองเตียนตูได้ชั่วคราวผ่านไปไม่นานนัก ท้องฟ้าก็มืดสนิทเมื่อท้องฟ้ามืดแล้ว เหล่าทหารลาดตระเวนล้วนถอนหายใจอย่างโล่งอกพวกเขาปลอดภัยชั่วคราวแล้วต่อให้กองกำลังเมืองเตียนตูจะเก่งกาจเพียงใด ก็ไม่สามารถจะหาญกล้าบุกโจมตีเข้ามาในป่าตอนกลางคืนเหยียนเชียงที่เป็นผู้นำกองกำลังหนึ่งแสนคนของเมืองเตียนอันก็ไม่ได้รีบร้อน ตอนที่ฟ้ายังไม่ทันมืด เขาก็ออกคำสั่งให้คนไปตั้งค่ายทหารแล้ว“ท่านเจ้านครฝ่ายขวา เส้นทางที่จะระเบิด จวนจะไม่มีแล้ว กองทัพของข้าสามารถโจมตีตามไปได้ จัดการพวกเขาให้หมด เพื่อขจัดอุปสรรคในการเข้าเมืองหลวงของท่านอ๋อง”แม่ทัพสองสามคนเป็นฝ่ายขอออกทัพกับเหยียนเชียงก่อนปัญญาชนหน้าใสเฉินฝานอยู่ในป่า จับเป็นเขาได้สามารถได้เงินห้าหมื่นตำลึงทองการบุกเข้าป่ายามราตรีเรื่องต้องห้ามเช่นนี้ กองทัพเมืองเตียนตูมิได้หวาดกลัวอย่างไรเสียก็เป็นเงินห้าหมื่นตำลึงทองเชียวนะใครจะไม่อยากได้กันเหยียนเชียงจ้องแม่ทัพที่มาขอออกรบก่อนเหล่านั้น “เรื่องที่ว่าจะขจัดอุปสรรคทางไปเมืองหลวงให้ท่านอ๋องอะไ
