บทที่ 128

ได้ยินเสียงคล่องแคล่วของเขา หลิวซื่อหมิงตกตะลึงไปหมด

จนถึงตอนสุดท้าย โจวผิงก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม:

"อืม หลินโจวตอบได้ไม่เลว หลิวซื่อหมิง นายดูหลินโจว นั่งแถวสุดท้ายเหมือนกัน เขาฟังอย่างไร? นายฟังอย่างไร? โจทย์ที่อธิบายในวันนี้ นายคัดลอกสิบครั้ง เลิกเรียนเอามาให้ฉัน"

"....."

ไหนบอกว่าไม่รู้ว่าครูอธิบายอะไร?

พี่โจว พี่ตั้งใจสินะ?

หลิวซื่อหมิงอยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก

วิชาสุดท้ายในตอนบ่ายคือวิชาพละ

ครูพละของมัธยมปีที่ 6 เป็นเพราะป่วยบ่อยเกินไป ถึงแม้ไม่หยุดเรียน แต่เรียนไม่ถึงเดือนละครั้งด้วยซ้ำ

ครั้งนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น

เพิ่งเข้าเรียน หลิ่วชิงเหยียนก็ประกาศให้เรียนด้วยตัวเอง

จางซูฉีก็เข้ามาเรียกตัวหลินโจว สวี่เนี่ยนชู และฟ่านอวิ๋นเจ๋อไป

รอให้มาถึงห้องฝึกอบรมการแข่งขัน หลินโจวพบว่า คนอื่น ๆ ก็มาถึงแล้ว

จางซูฉีพูดขึ้นโดยตรง:

"พอดีว่าวิชาสุดท้ายของทุกคนไม่ได้สำคัญมากนัก ฉันจึงเรียกทุกคนมา ทำการทดสอบก่อนฝึกอบรม ฉันต้องการรับรู้ถึงความสามารถของพวกเธอ จากนั้นทำการฝึกอบรมแบบมุ่งเน้นเป้าหมาย เอาล่ะ ทุกคนหาที่นั่งแล้วนั่งลงให้เรียบร้อยเถอะ"

พวกนักเรียนพากันจับคู่สามคน สองคนแล้วหาที่นั