เฉียวสือเนี่ยนจำเจ้าของเสียงนี้ได้—— หมอเวินจิ๋งหลี่เขากลับมาจากต่างประเทศแล้วเหรอ?“เนี่ยนเนี่ยน ดึกหน่อยฉันค่อยโทรศัพท์หาเธอนะ” ฟู่เถียนเถียนพูดและวางสายไปเมื่อเห็นเวินจิ๋งหลี่ที่ผอมลง และสีผิวก็เข้มเล็กน้อยอยู่ตรงหน้า ฟู่เถียนเถียนก็แทบจะจำเขาไม่ได้“หมอเวิน คุณอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?” ฟู่เถียนเถ
ลู่เฉินหนานก้มลงมาจูบฟู่เถียนเถียน “ไม่ได้เจอหนึ่งวันเหมือนห่างกันเป็นสามปี ฉันทำงานต่างเมืองจนไม่ได้เจอหน้าเธอ และไม่อยากรอแม้แต่วินาทีเดียว เลยเข้ามารับเธอที่นี่ซะเลย”ฟู่เถียนเถียนรู้สึกหวานฉ่ำในหัวใจเล็กน้อย เธอจ้องมองลู่เฉินหนาน “เมื่อก่อนนายยังบอกว่าโม่ซิวหย่วนอยู่เลี่ยนเลย ตัวเองก็เป็นเหมือนก
เฉียวสือเนี่ยนได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วมุ่น “ไม่มีเหตุผลเลย หลีซูเหยียนจะเช่าวิลล่าไปทำไมกัน?”ฮั่วเยี่ยนฉือบอกว่า ช่วงนี้ยังตรวจสอบได้ไม่แน่ชัดว่าหล่อนกำลังทำอะไรอยู่ เพราะนอกจากวิลล่าแห่งนั้นจะมีเนื้อที่กว้างขวางแล้ว ยังคอยคุมเข้มไม่ให้คนนอกเข้าไปได้ตามอำเภอใจแต่ที่แน่ ๆ ก็คือ มีคนอยู่ไม่น้อยภายในว
เวลาหนึ่งวันก็ดำเนินผ่านไปเช่นนี้เฉียวสือเนี่ยนเดินทุบไหล่ออกมาจากห้องแล็บ คุณป้าก็เข้ามาใน M•Q พอดีหล่อนดึงตัวเฉียวสือเนี่ยนไว้พลางชวนไปกินข้าวด้วยเฉียวสือเนี่ยนตั้งใจจะฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคุณลุงและคุณป้า เลยไม่ได้ปฏิเสธเมื่ออวี๋จิ่งเฉิงออกไปทำงานนอกสถานที่ งานของคุณลุงก็เพิ่มมากขึ้น
ไม่มีใครทันสังเกตเห็นเหตุการณ์บริเวณมุมห้องเฉียวสือเนี่ยนยังคงมีสายตาเย็นเยียบและต้องการพูดอะไรบางอย่าง ทว่าคุณป้าถานซูหงกลับเปล่งเสียงพูดชิงตัดหน้า“คุณผู้หญิงเหอ คุณพูดแบบนี้ฟังไม่ดีเลยนะคะ!”ถานซูหงพูดจาเข้าข้างเฉียวสือเนี่ยน “อะไรคือผู้หญิงที่หย่ามาแล้วมีเงื่อนไขสูงเกินไปคะ? ฐานะของเนี่ยนเนี่ยน
“แต่คนร่ำรวยเงินทองอย่างคุณผู้หญิงเหออาจจะค่อนข้างขี้หลงขี้ลืมไปหน่อย ที่งานเลี้ยงกลางคืนเมื่อไม่กี่วันก่อน คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายเหอยังตั้งใจเข้ามาหาผม อยากให้ผมช่วยพวกคุณจัดการให้พวกคุณได้สิทธิ์เป็นตัวแทนในเมืองเป่ยเฉิงทางนั้นอยู่เลย นี่เพิ่งจะผ่านมาได้ไม่กี่วัน คุณผู้หญิงเหอก็ลืมคนแซ่ซ่งอย่างผมเส
ซ่งชิงชวนไหนเลยจะคาดเดาความคิดของถานซูหงไม่ออก เขายิ้มอ่อนโยนแล้วกล่าว “ในเมื่อเป็นแบบนี้ คนแซ่ซ่งอย่างผมก็มีแต่ต้องว่าตามคุณป้าอยู่แล้วครับ”ความกังวลของถานซูหงมลายหายไป หล่อนพูดอย่างดีอกดีใจ “ดี ๆ พวกเราไปกันเถอะ!”เฉียวสือเนี่ยนรู้ว่าซ่งชิงชวนยังมีธุระให้ไปจัดการอยู่อีก แต่ที่เขารับปากก็คงเพราะไม
และซ่งชิงชวนก็เชื่อฟังเธอเป็นอย่างดี เขาไม่ได้พูดเรื่องนี้ต่ออีกถึงจะบอกว่าถานซูหงเป็นคนออกปากว่าจะเลี้ยงอาหาร ทว่าซ่งชิงชวนกลับจัดแจงห้องอาหารส่วนตัวกับสั่งอาหารไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วเมื่อลงจากรถก็มีผู้จัดการร้านเข้ามาต้อนรับอย่างเอาใจใส่ทันที แล้วนำทางพวกเขาไปยังห้องส่วนตัวช่วงเวลาที่รับประทานอ