กำลังใจของทุกคนได้รับการกระตุ้นอย่างมากเมื่อกลับถึงคอนโดหมิงเยว่ เฉียวสือเนี่ยนก็รับโทรศัพท์ของฟู่เถียนเถียนฟู่เถียนเถียนทราบข้อมูลของการเปิดทดลองเล่นสาธารณะ เธอจึงบอกเฉียวสือเนี่ยนว่าเธอเพิ่งเสร็จจากการประชุมกับผู้รับผิดชอบอีกหลายคน ก็เลยไม่ได้เข้ามาส่งคำอวยพรด้วยตัวเอง และรอให้ถึงช่วงงานเลี้ยงฉล
เฉียวสือเนี่ยนจำเจ้าของเสียงนี้ได้—— หมอเวินจิ๋งหลี่เขากลับมาจากต่างประเทศแล้วเหรอ?“เนี่ยนเนี่ยน ดึกหน่อยฉันค่อยโทรศัพท์หาเธอนะ” ฟู่เถียนเถียนพูดและวางสายไปเมื่อเห็นเวินจิ๋งหลี่ที่ผอมลง และสีผิวก็เข้มเล็กน้อยอยู่ตรงหน้า ฟู่เถียนเถียนก็แทบจะจำเขาไม่ได้“หมอเวิน คุณอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?” ฟู่เถียนเถ
ลู่เฉินหนานก้มลงมาจูบฟู่เถียนเถียน “ไม่ได้เจอหนึ่งวันเหมือนห่างกันเป็นสามปี ฉันทำงานต่างเมืองจนไม่ได้เจอหน้าเธอ และไม่อยากรอแม้แต่วินาทีเดียว เลยเข้ามารับเธอที่นี่ซะเลย”ฟู่เถียนเถียนรู้สึกหวานฉ่ำในหัวใจเล็กน้อย เธอจ้องมองลู่เฉินหนาน “เมื่อก่อนนายยังบอกว่าโม่ซิวหย่วนอยู่เลี่ยนเลย ตัวเองก็เป็นเหมือนก
เฉียวสือเนี่ยนได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วมุ่น “ไม่มีเหตุผลเลย หลีซูเหยียนจะเช่าวิลล่าไปทำไมกัน?”ฮั่วเยี่ยนฉือบอกว่า ช่วงนี้ยังตรวจสอบได้ไม่แน่ชัดว่าหล่อนกำลังทำอะไรอยู่ เพราะนอกจากวิลล่าแห่งนั้นจะมีเนื้อที่กว้างขวางแล้ว ยังคอยคุมเข้มไม่ให้คนนอกเข้าไปได้ตามอำเภอใจแต่ที่แน่ ๆ ก็คือ มีคนอยู่ไม่น้อยภายในว
เวลาหนึ่งวันก็ดำเนินผ่านไปเช่นนี้เฉียวสือเนี่ยนเดินทุบไหล่ออกมาจากห้องแล็บ คุณป้าก็เข้ามาใน M•Q พอดีหล่อนดึงตัวเฉียวสือเนี่ยนไว้พลางชวนไปกินข้าวด้วยเฉียวสือเนี่ยนตั้งใจจะฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคุณลุงและคุณป้า เลยไม่ได้ปฏิเสธเมื่ออวี๋จิ่งเฉิงออกไปทำงานนอกสถานที่ งานของคุณลุงก็เพิ่มมากขึ้น
ไม่มีใครทันสังเกตเห็นเหตุการณ์บริเวณมุมห้องเฉียวสือเนี่ยนยังคงมีสายตาเย็นเยียบและต้องการพูดอะไรบางอย่าง ทว่าคุณป้าถานซูหงกลับเปล่งเสียงพูดชิงตัดหน้า“คุณผู้หญิงเหอ คุณพูดแบบนี้ฟังไม่ดีเลยนะคะ!”ถานซูหงพูดจาเข้าข้างเฉียวสือเนี่ยน “อะไรคือผู้หญิงที่หย่ามาแล้วมีเงื่อนไขสูงเกินไปคะ? ฐานะของเนี่ยนเนี่ยน
“แต่คนร่ำรวยเงินทองอย่างคุณผู้หญิงเหออาจจะค่อนข้างขี้หลงขี้ลืมไปหน่อย ที่งานเลี้ยงกลางคืนเมื่อไม่กี่วันก่อน คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายเหอยังตั้งใจเข้ามาหาผม อยากให้ผมช่วยพวกคุณจัดการให้พวกคุณได้สิทธิ์เป็นตัวแทนในเมืองเป่ยเฉิงทางนั้นอยู่เลย นี่เพิ่งจะผ่านมาได้ไม่กี่วัน คุณผู้หญิงเหอก็ลืมคนแซ่ซ่งอย่างผมเส
ซ่งชิงชวนไหนเลยจะคาดเดาความคิดของถานซูหงไม่ออก เขายิ้มอ่อนโยนแล้วกล่าว “ในเมื่อเป็นแบบนี้ คนแซ่ซ่งอย่างผมก็มีแต่ต้องว่าตามคุณป้าอยู่แล้วครับ”ความกังวลของถานซูหงมลายหายไป หล่อนพูดอย่างดีอกดีใจ “ดี ๆ พวกเราไปกันเถอะ!”เฉียวสือเนี่ยนรู้ว่าซ่งชิงชวนยังมีธุระให้ไปจัดการอยู่อีก แต่ที่เขารับปากก็คงเพราะไม
เท่าที่เฉียวสือเนี่ยนจำความได้ แม่เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองและใช้ความรู้สึกร่วมกับเหตุผล ต่อให้ในตอนนั้นแม่จะโกรธมากแค่ไหน หลังจากนั้นก็ต้องไปถามหลีพัวถิงให้ชัดเจนดังนั้น เรื่องนี้สาเหตุหลักไม่ได้มาจากการที่แม่ขอเลิกแน่ ๆอีกอย่างการที่แม่หา “คนรักเก่า” มาเป็นข้ออ้างเพื่อขอเลิก ต้องเป็นเพราะมีเหตุผลส
ผลตรวจดีเอ็นเอไม่พลิกผัน หลีซูเหยียนกับหลีพัวไม่มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดตั้งแต่นั้นมา หลีพัวถิงก็เก็บซ่อนเรื่องนี้ไว้ในเบื้องลึกของหัวใจ ป่าวประกาศกับคนภายนอกว่าหลีซูเหยียนคือลูกสาวของเขา และเลี้ยงดูเสมือนเป็นลูกแท้ ๆ “ในเมื่อคุณเชื่อว่าแม่ฉันโกหก เด็กก็ไม่ใช่ลูกของคุณ แล้วทำไมคุณยังต้องเลี้
หลีพัวถิงพยักหน้าเล็กน้อยและจมอยู่ในความทรงจำต่อไปหนุ่มสาวมากความสามารถที่อายุน้อย แถมอยู่ต่างบ้านต่างเมืองอีก หัวใจทั้งสองดวงจึงใกล้ชิดกันอย่างรวดเร็วหลังรู้จักกันได้ไม่นาน ในวันที่แสงแดดเจิดจ้าเช่นเดียวกัน หลีพัวถิงสารภาพรักกับเมิ่งจินเหยียนท่ามกลางทุ่งดอกไม้ที่สวยงาม และทั้งสองก็กลายเป็นคู่รักอ
แม้หลีซูเหยียนจะพูดอย่างจริงใจ แต่หลีพัวถิงก็ยังคงปฏิเสธ “ซูเหยียน ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว และทำตามที่พ่อบอก ลูกไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศซะ”เดิมทีหลีซูเหยียนคิดว่าตัวเองมั่นใจต่อข้อเสนอนี้มาก ถึงอย่างไรทางด้านคุณลุงก็พร้อมจะลงมือ แถมครั้งนี้ยังเกิดเหตุการณ์เลวร้ายถึงขั้นลักพาตัวอีก เธอยินยอมกลายเป็นเป้
พอเฉียวสือเนี่ยนได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งสับสนมึนงงเข้าไปใหญ่ สิ่งที่ฮั่วเยี่ยนฉือพูดมามันเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นเหรอ?ไม่เคยมีคุณแม่แท้ ๆ ของหลีซูเหยียนอยู่ทั้งนั้น หลีซูเหยียนเข้าใจผิดไปเองว่ามารดาที่ให้กำเนิดตัวเองมีความรักลึกซึ้งกับหลีพัวถิง?คนที่หลีพัวถิงรักมาตลอดชั่วชีวิตมีเพียงคุณแม่ของเฉียวสือเนี
หลีซูเหยียนกับตระกูลรองของตระกูลหลีนั้นถือว่าอยู่ฝั่งตรงข้ามกันในเรื่องของผลประโยชน์ พวกเขาจะไปร่วมมือกันได้อย่างไร?บางทีฮั่วเยี่ยนฉือก็อาจจะคิดถึงจุดนี้เหมือนกันเลยไม่ได้พูดอะไรแต่พอพูดถึงเรื่องนี้ เฉียวสือเนี่ยนก็ฉุกคิดเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดรูปถ่ายของคุณแม่กับคุณผู้หญิง
พูดจบ หนิงเสี่ยวเยว่ก็ตัดสายวิดีโอคอลเฉียวสือเนี่ยนรู้สึกว่าหนิงเสี่ยวเยว่ดูแปลก ๆ อยู่บ้าง แต่พอคิด ๆ ดูแล้ว น่าจะเป็นเพราะหล่อนใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศมานาน เลยค่อนข้างเปิดเผยความรู้สึกไปบ้างสินะเวลาล่วงเลยไปอีกสองวันวิดีโอและรูปภาพเกี่ยวกับเฉียวสือเนี่ยนและซ่งชิงชวนทั้งหลายบนอินเทอร์เน็ตนั้นค้
เฉียวสือเนี่ยนยิ้มพลางบอกว่าไม่ได้รบกวน ทั้งยังถามหนิงเสี่ยวเยว่ว่าโทรมาหาเธอมีธุระอะไรหรือเปล่าหนิงเสี่ยวเยว่ชี้แจงแถลงไขให้ฟังอย่างเก้อเขินเล็กน้อยว่า วันนี้เธอไปช็อปปิ้งที่ร้านน้ำหอมของ M•Q แล้วชอบน้ำหอมรุ่นลิมิเต็ดนั่นมาก แต่ก็ได้รับแจ้งว่าสินค้าหมดเสียแล้ว“ฉันได้ยินว่าคุณเป็นคำปรุงน้ำหอมรุ่นน
ซ่งชิงชวนแกะมือมารดาออกด้วยใบหน้าเรียบเฉยแล้วหมุนตัวจากไป คล้อยหลังเขา หลีซูเหยียนก็กอบกุมลำคอที่เจ็บระบมของตนเอง ร้องไห้สะอึกสะอื้นพลางกล่าว “ป้าเซิ่ง เมื่อกี้นี้ป้าเซิ่งไม่เห็นสายตาของประธานซ่งเหรอคะ? เขาคิดจะบีบคอหนูให้ตายจริง ๆ นะคะ เขาน่ะเกลียดที่หนูลงมือกับเฉียวสือเนี่ยนชัด ๆ !”เซิ่งจวงฮุ่ยหั