เมื่อได้ยินคำถามของฮั่วเยี่ยนฉือ เฉียวสือเนี่ยนก็พยักหน้า “ไปสิ แล้วก็บังเอิญเจอกับพวกเราพอดี”เฉียวสือเนี่ยนสงสัยเป็นอย่างมากว่าหลีซูเหยียนรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนและจงใจไปที่นั่นด้วยฮั่วเยี่ยนฉือบอกว่า หลีซูเหยียนได้ยื่นข้อเสนอให้บริษัทเกม wor แต่ถูกผู้รับผิดชอบปฏิเสธไปแล้วหลีซูเหยียนช่างกล้าจริง ๆ ท
เมื่อเห็นว่าเฉียวสือเนี่ยนมีแผนในใจแล้ว ฮั่วเยี่ยนฉือก็ไม่ได้เสนอความคิดเห็นอะไรเพิ่มเติม เพียงแต่เตือนเฉียวสือเนี่ยนให้ระวังตัวเมื่อพูดคุยกันเสร็จ เฉียวสือเนี่ยนก็มองดูเวลา “ดึกแล้ว คุณกลับไปพักผ่อนเถอะ”แม้ว่าฮั่วเยี่ยนฉือยังไม่อยากกลับ แต่ก็ไม่ได้หาข้ออ้างเพื่ออยู่ต่อ เขาลุกขึ้นจากโซฟาทันใดนั้น
เฉียวตงไห่และเฉียวกั๋วเซิ่งต่างรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดีตระกูลฮั่วแห่งไห่เฉิง ตระกูลซ่งและตระกูลโม่แห่งเป่ยเฉิง ล้วนแต่เป็นตระกูลใหญ่“ก็ต้องรู้จักอยู่แล้วสิ!”ยังไม่ทันที่สามีและพ่อสามีจะได้พูด ถานซูหงรีบพูดแทรก “ฉันยังรู้ด้วยว่าผู้นำตระกูลซ่งหล่อและเก่งมาก แถมยังเป็นหนุ่มโสดที่มีชื่อเสียงด้วยละ!”“
เฉียวสือเนี่ยนได้ยินแล้วก็ตกใจยิ่งขึ้น แม่ไม่เพียงแต่จะมีลูกก่อนแต่ง แต่ยังเคยมีรักแรกที่เมืองเป่ยเฉิงอีกงั้นเหรอ? ชีวิตรักของแม่ช่างซับซ้อนเกินไปหรือเปล่า?“ฉันก็แค่เดานะ อาจไม่ใช่คนรัก แต่อาจเป็นเพื่อนที่ทำร้ายจิตใจเธอก็ได้!” ถานซูหงถือกระเป๋าเอาไว้ ก่อนจะเตือนเฉียวสือเนี่ยน “ที่ฉันพูดไปเมื่อกี
เฉียวสือเนี่ยนตอบปฏิเสธ พร้อมกับอธิบายด้วยว่า “คุณท่านหลีได้ให้เกียรติมาเป็นประธานตัดริบบิ้นให้ในงานเปิดบริษัทอี้หมิง ตอนนั้นคุณตากับคุณลุงล้วนอยู่ในงานด้วย พวกท่านไม่ได้บอกว่ารู้จักกันนะ”เฉียวสือเนี่ยนกล่าว “คุณก็รู้ว่าลุงฉันน่ะ ขอแค่มีโอกาสเข้าไปตีสนิทกับคนมีอำนาจได้ เขาก็ไม่มีทางปล่อยผ่านไปอย่าง
ฮั่วเยี่ยนฉือพูดแก้ไขใหม่ “ผู้อาวุโสฝั่งผม มีคุณย่ากับคุณแม่ที่ไม่อยากให้ผมแต่งงาน มันจึงเป็นแค่ความต้องการฝ่ายเดียวของคุณพ่อเท่านั้น”“และผมก็เคยบอกคุณหลีไปแล้วว่าผมไม่ได้วางแผนจะแต่งงานอีกรอบ”หลีซูเหยียนยังคงแสดงท่าทางอ่อนหวานและน่ารักเหมือนเดิม “ฉันก็ไม่ได้บอกว่าฉันจะแต่งกับคุณเดี๋ยวนี้เลยสักหน่
คืนนั้น ตอนที่เฉียวสือเนี่ยนกลับมาถึงยังคอนโดหมิงเยว่ เธอก็ได้พบกับฮั่วเยี่ยนฉือที่ลานจอดรถพอดีทั้งสองคนเดินไปที่ลิฟต์ด้วยกันขณะเดินเข้าลิฟท์ เฉียวสือเนี่ยนก็ได้กลิ่นน้ำหอมอันคุ้นเคยจากเสื้อนอกของฮั่วเยี่ยนฉือได้อย่างชัดเจน เพราะเธอเป็นคนปรุงกลิ่นนั้นให้หลีซูเหยียนด้วยตัวเองดังนั้นเมื่อตอนบ่ายฮั่
เฉียวสือเนี่ยนจ้องหน้าซ่งม่าน “ไม่ได้ เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกกระอักกระอ่วนมาก”ซ่งม่านกอดหัวไหล่ของตัวเองเอาไว้แน่น “ได้ ๆ ฉันไม่จับคู่พวกเธอแล้วก็ได้ เธอรีบปล่อยฉันเถอะ เธอทำแบบนี้ฉันตกใจนะ”“...” เฉียวสือเนี่ยนปล่อยซ่งม่านซ่งม่านยังคงรู้สึกว่ายอมรับความวางอำนาจอย่างกะทันหันของเฉียวสือเนี่ยนไม่ค่อย