ถนนฝั่งตรงข้ามมีรถแล่นผ่าน ไฟหน้ารถสาดส่องบนใบหน้าของฮั่วเยี่ยนฉือ ในก้นบึ้งดวงตาของเขาเห็นได้ถึงความคลุมเครือ เมื่อแสงจากรถผ่านไป เฉียวสือเนี่ยนก็เบนสายตาไปทางอื่นเช่นกัน“ฮั่วเยี่ยนฉือ เรื่องในอดีตฉันสามารถปล่อยวางไม่โกรธแค้นได้ แต่บาดแผลที่เกิดขึ้นไม่อาจลบเลือนได้ ฉันจะไม่เริ่มต้นใหม่กับคุณอีกครั
เฉียวสือเนี่ยนแสดงท่าทีสงสัยอย่างให้ความร่วมมือ “ข่าวใหญ่อะไรเหรอ?”ฟู่เถียนเถียนพูด “เธอลองเดาดูสิ!”“ลู่เฉินหนานขอเธอแต่งงานเหรอ?” เฉียวสือเนี่ยนถาม“แค่ก ๆ!” ฟู่เถียนเถียนสำลักน้ำลายตัวเอง “ขอร้องอย่าคิดไปไกลขนาดนั้น พวกเราเพิ่งจะคบกันมานานเท่าไรเอง จะมาขอแต่งงานอะไรกัน!”เฉียวสือเนี่ยน “ถ้าอย่าง
เมื่อมองออกว่าโม่ซิวหย่วนลังเล เฉียวสือเนี่ยนจึงพูด “ถ้าเรื่องที่คุณต้องไปจัดการไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนมากนัก ก็อยู่กินข้าวก่อนค่อยไปเถอะ”โม่ซิวหย่วนมีเรื่องที่ต้องไปจัดการ แต่เขาไม่ได้เจอเฉียวสือเนี่ยนมาหลายวัน จึงทำใจแยกกันไม่ลงกำลังคิดจะพยักหน้า เฉียวสือเนี่ยนก็เปิดปากเอ่ย “ครั้งก่อนที่โรงพยาบาลคุ
ฮั่วเยี่ยนฉือไม่สนใจชื่อลูกแมวแต่หลีซูเหยียนดูสนใจมาก ดังนั้นฮั่วเยี่ยนฉือจึงถามตามมารยาท “ทำไม?”“เพราะตอนนั้นมันเหมือนเม่นน้อยตัวนึงเลย ขนของมันชี้ฟูฟ่อง ฉันรักษาบาดแผลให้มันก็ยังมากัดฉันอีก!” หลีซูเหยียนพูดพลางขำตัวเองขึ้นมาเห็นฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้พูดอะไร หลีซูเหยียนก็พูดอย่างขัดเขิน “ขอโทษค่ะปร
ฮั่วเยี่ยนฉือมีท่าทีเย็นชา “ขอโทษด้วย เกรงว่าผมคงร่วมมือกับคุณไม่ได้”หลีซูเหยียนชะงักไป เห็นได้ชัดว่าคาดไม่ถึงว่าฮั่วเยี่ยนฉือจะปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมาขนาดนี้“คุณหลีค่อย ๆ กินเถอะ ผมขอตัวก่อน” ฮั่วเยี่ยนฉือลุกขึ้นหลีซูเหยียนไม่ได้รั้งไว้ เธอยังพูดอย่างพร้อมให้ความช่วยเหลือด้วยว่า “ประธานฮั่วไม่ต้อง
เมื่อเฉียวสือเนี่ยนได้ยินชื่อของฮั่วเยี่ยนฉือจากถูหย่าลี่ เธอก็รู้สึกประหลาดใจมากเธอไม่ได้เปิดเผยเรื่องที่เมือง D ให้ฮั่วเยี่ยนฉือรู้ แล้วเขารู้ได้อย่างไร?อีกทั้งในเวลานั้นฮั่วเยี่ยนฉือก็น่าจะยังไว้ใจป๋ายอีอีอยู่ ทำไมถึงเลือกมาช่วยตนล่ะถูหย่าลี่มองความคิดของเฉียวสือเนี่ยนออก “ตอนแรกฉันก็แค่เดา หล
พี่ถูและบุคคลสำคัญหลายท่านทักทายคุณท่านหลีและไปนั่งยังที่นั่งมีพนักงานคนหนึ่งมาถามอะไรบางอย่างกับเฉียวสือเนี่ยน เฉียวสือเนี่ยนจึงตั้งใจจะเดินไปด้านข้างกับอีกฝ่าย“คนแซ่เฉียว เธอจะต้องไม่ได้ตายดีแน่!”ทันใดนั้น เสียงผู้ชายที่แหบแห้งก็ดังขึ้น!เฉียวสือเนี่ยนเพิ่งหันกลับไป ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งหยิบขวดสี
โม่ซิวหย่วนจะไม่สนใจซ่งชิงชวนก็ได้ แต่เฉียวสือเนี่ยนรู้สึกเกรงใจ เธอจึงหันหน้าไปมองทางซ่งชิงชวน “คุณซ่งไปด้วยกันนะคะ?”ซ่งชิงชวนพยักหน้าด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย “ครับ”ระหว่างเดินทางเข้าสถานีตำรวจ เฉียวสือเนี่ยนก็ได้รู้จากโม่ซิวหย่วนว่า คนส่งมาสั่งให้สาดสีน้ำมันใส่เธอเป็นคุณพ่อของเฉิงหว่านซิน!คุณท่านเ