คุณย่าฮั่วจับมือของเธอไว้พร้อมกับเอ่ยอย่างรักและเมตตา “แม้ในใจของย่าหวังว่าหนูจะเป็นหลานสะใภ้ของย่าตลอดไป แต่ย่าบังคับหนูไม่ได้ ถึงอย่างไรการแต่งงานก็เพื่อให้มีความสุข การหย่าก็เช่นกัน”น้ำตาของเฉียวสือเนี่ยนไหลลงมาแล้ว “คุณย่า ขอบคุณนะคะ”ทั้งสองพูดคุยกันอีกสักพัก เมื่อเห็นท่าทางที่เหนื่อยล้าเต็มทน
หลังจากเฉียวสือเนี่ยนลงมาหาที่ชั้นล่างรอบหนึ่งแล้ว ก็ไม่พบร่างของฮั่วเยี่ยนฉือเลยคิดว่าเขามีงานจึงไปที่บริษัทแล้ว เฉียวสือเนี่ยนโทรไปที่เบอร์ของเขา กลับแจ้งเตือนว่าปิดเครื่องเฉียวสือเนี่ยนโทรไปเบอร์ของโจวเทียนเฉิง ก็ขึ้นสถานะว่าปิดเครื่องเช่นกันเธอจำเป็นต้องโทรศัพท์ไปหาสำนักเลขาของ ‘ฮั่ว กรุ๊ป’ จ
อะไรคือเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะเอ่ยได้คำเดียวเสียหน่อยโม่ซิวหย่วนเซ้าซี้ เฉียวสือเนี่ยนก็ไม่อยากจะพูดกับเขาไปมากกว่านี้ จึงถาม “ได้ คุณว่างวันไหนล่ะ?”โม่ซิวหย่วน “พรุ่งนี้แล้วกัน และฉันให้เวลาเธอจัดการเรื่องสัญญาสองวัน”เมื่อเห็นท่าทีขี้เล่นของโม่ซิวหย่วน เฉียวสือเนี่ยนจึงถามอย
คิดจะเข้าร่วมกลุ่มคุณหนูสายซุบซิบจริงด้วยเฉียวสือเนี่ยนกลอกตาใส่เขา และไม่ได้สนใจร้านอาหารไทยที่ทั้งสองมาถึง ทำเลค่อนข้างไกล ขับรถมาก็เกือบหนึ่งชั่วโมงจึงจะมาถึงเฉียวสือเนี่ยนเอ่ยอย่างโมโห “แค่ทานอาหารไทยยังต้องขับมาไกลขนาดนี้อีก ทำไมคุณไม่ไปทานที่ประเทศไทยให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะ”“น่าสนใจ” โม่
เฉียวสือเนี่ยนลุกขึ้นเดินมาอีกด้านหนึ่ง และเลื่อนเปิดหน้าจออีกครั้ง “ฮั่วเยี่ยนฉือ คุณหมายความว่าอย่างไร ทำไมถึงทำงานต่างเมืองได้ล่ะ ตกลงกันไว้แล้วไม่ใช่เหรอว่าวันนี้จะไปเอาใบหย่าน่ะ?”น้ำเสียงของฮั่วเยี่ยนฉือเหมือนจะไม่แยแส “มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นนิดหน่อย”“งั้นคุณจะกลับมาเมื่อไร?” เฉียวสื
โม่ซิวหย่วนได้ยินก็ไม่บังคับอีก เขาลุกขึ้นยืนและจากไป เมื่อเห็นโม่ซิวหย่วนเดินไปไกลแล้ว เฉียวสือเนี่ยนถึงรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเธอผ่อนคลายลงแล้วไม่งั้นเธอคงคิดว่าโม่ซิวหย่วนจะแกล้งเธออยู่ตลอดเวลา จนรับประทานอาหารอย่างไม่เป็นสุขแน่ ๆ สมกับเป็นสถานที่ที่โม่ซิวหย่วนเลือก อาหารของร้านนี้อร่อยจริง ๆ ทั้ง
เฉียวสือเนี่ยนเชื้อเชิญออกไป “ป้าหวัง รอให้ฉันซื้อบ้านและสามารถเข้าไปอยู่ได้แล้ว ป้าค่อยลาออกและเข้าไปอยู่กับฉันสิคะ”ก่อนหน้านี้เฉียวสือเนี่ยนตั้งใจจะกลับไปบ้านของตระกูลเฉียวเพื่ออยู่กับคุณตาแต่ตอนนี้เธอใกล้จะต้องไป ‘โม่ กรุ๊ป’ แล้ว บ้านของคุณตาที่อยู่ห่างชานเมืองค่อนข้างไกลจริง ๆ ดังนั้นเธอจึงซื้
ฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้ตอบกลับคำถามของเฉียวสือเนี่ยน แต่เอ่ยด้วยเสียงเย็นชา “ให้เวลาเธอย้ายกลับไปสองชั่วโมง ไม่งั้นเงื่อนไขจะหมดอายุจนใช้ไม่ได้”อะไรคือหมดอายุจนใช้ไม่ได้ เฉียวสือเนี่ยนไม่ชินกับน้ำเสียงที่วางท่าแบบนี้ของฮั่วเยี่ยนฉือเธอหัวเราะเสียงเย็น “ไม่ต้องหรอก ฉันชอบเงิน แต่ถ้าทำให้ฉันกับคุณผูกมัด