Share

บทที่ 0002

Penulis: แมลงผลไม้
“เฉียวสือเนี่ยน เธอโวยวายพอหรือยัง และคิดจะโวยวายไปถึงเมื่อไร! ฮั่วเยี่ยนฉือกล่าวโทษอย่างโมโหและเย็นชา

เฉียวสือเนี่ยนหัวเราะอย่างไม่มีเสียงออกมา

เห็นได้ชัดว่า เธอต่างหากที่เป็นภรรยาของเขา แต่ท่าทางที่ฮั่วเยี่ยนฉือปฏิบัติต่อเธอกลับไม่ต่างจากคนนอกเลย

“เยี่ยนฉือ คุณอย่าใจร้ายกับสือเนี่ยนมากนักสิคะ”

เฉียนสือเนี่ยนกำลังจะเอ่ยปาก ป๋ายอีอีกลับเอ่ยออกมาเสียก่อน

และอธิบายให้เธอฟัง “สือเนี่ยน วันนี้เยี่ยนฉือไม่ได้ไปฉลองวันเกิดกับฉันโดยเฉพาะหรอก คุณพ่อไม่ได้เจอเขานานแล้ว จึงเชิญเขาไปรับประทานอาหารที่บ้านน่ะ”

“ไม่คิดเลยว่าจะทำให้เธอเกิดความเข้าใจผิดอย่างรุนแรง แถมยังได้รับบาดเจ็บแบบนี้อีก ฉันรู้สึกเสียใจจริงๆ ก็เลยรีบมาอธิบายกับเธอสักหน่อย เธออย่าโกรธเยี่ยนฉือเลยนะ เรื่องนี้เป็นความผิดของฉันเอง”

ป๋ายอีอีเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ยิ้มด้วยความอบอุ่น และขอโทษอย่างจริงใจมากเช่นกัน

เฉียวสือเนี่ยนจำได้ว่าเมื่อสามปีที่แล้ว ป๋ายอีอีก็ตามมาที่บ้าน และอธิบายแบบเดียวกัน

แต่ว่าตอนอยู่เป็นห้องนอน

เธอฟังป๋ายอีอีเอ่ยสิ่งเหล่านี้ ทว่าเมื่อมองพวกเขาที่ยืนอยู่ด้วยกันเหมือนกิ่งทองใบหยก เธอก็รู้สึกหัวร้อนขึ้นมา

เธอกรีดร้องให้ป๋ายอีอีไสหัวไป แถมยังใช้แจกันที่อยู่โต๊ะข้างเตียงเขวี้ยงใส่อีก

ศีรษะของป๋ายอีอีโดนกระแทกจนเลือดอาบ และล้มหมดสติไป

ฮั่วเยี่ยนฉือโกรธมาก และรีบอุ้มป๋ายอีอีไปโรงพยาบาลแล้ว แต่ก็ยังดูแลเธออีกหลายวัน

ตั้งแต่นั้นมา ความสัมพันธ์ของพวกเขาจึงใกล้ชิดกันเข้าไปทุกที...

แม้จะได้ยินคำพูดที่ทำให้โมโหมากเมื่อหลายปีก่อน แต่ในตอนนี้ในใจของเฉียวสือเนี่ยนกลับสงบนิ่งอย่างมาก

เธอถึงกับหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ “ขอบคุณสำหรับคำอธิบายของคุณป๋าย ฉันไม่ได้โกรธค่ะ”

“พ่อของคุณเชิญฮั่วเยี่ยนฉือไปรับประทานอาหารไม่ใช่เหรอคะ พวกคุณรีบไปเถอะ อย่าให้ท่านรอนานเลย!”

ป๋ายอีอีชะงักเล็กน้อย คิดไม่ถึงเลยว่าเฉียวสือเยี่ยนจะมีปฏิกิริยาแบบนี้

ฮั่วเยี่ยนฉือก็ขมวดคิ้วเช่นกัน

นี่เฉียวสือเนี่ยนจะมาเล่นไม้ไหนเนี่ย?

ถูกเขากล่าวโทษแล้วยังไม่ร้องไห้โวยวาย แถมยังเป็นฝ่ายให้เขาไปกินข้าวกับป๋ายอีอีอีก?

เห็นได้ชัดว่าเมื่อสองชั่วโมงก่อน เธอจะกระโดดตึก เพราะบังคับเขาให้กลับบ้านไม่ได้อยู่เลย

เหอ นี่กำลังทำเป็นล่าถอยเพื่อจะรุกคืนล่ะสิ!

ฮั่วเยี่ยนฉือรู้ถึงเจตนาของเฉียวสือเนี่ยน เขาแค่นเสียงเย็น และเอ่ยกับป๋ายอีอี “ในเมื่อเขาพูดแบบนี้แล้ว งั้นพวกเราไปกัน”

เอ่ยเสร็จ ฉั่วเยี่ยนฉือก็จากไปโดยไม่แม้จะหันกลับมามอง

ป๋ายอีอีลังเลเล็กน้อย จึงเอ่ยกับเฉียวสือเนี่ยน “รักษาตัวดีดีนะ” แล้วก็ตามฮั่วเยี่ยนฉือไป

ป้าหวังเห็นเหตุการณ์จึงกังวลอย่างมาก “คุณผู้หญิง ถึงคุณจะโกรธแค่ไหนก็ไม่ควรปล่อยให้คุณผู้ชายไปกับคุณป๋ายนะคะ”

“ฉันไม่ได้โกรธค่ะ” เฉียวสือเนี่ยนเอ่ยด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง

เธอมั่นใจแล้วว่า ตัวเองได้ย้อนกลับมาเมื่อสามปีที่แล้ว

ดังนั้น เธอจะไม่ทำผิดซ้ำรอยเหมือนในอดีตอีก

จะไม่คลั่งไคล้ฮั่วเยี่ยนฉือ และก็จะไม่รอการตอบกลับจากเขาอย่างทุกข์ทรมานอีกแล้ว

เขาอยากทำอะไร อยากจะอยู่กับใคร ล้วนไม่เกี่ยวข้องกับเธอทั้งสิ้น

ต่อไปเธออยากจะมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองและครอบครัวเท่านั้น!

“ป้าหวัง ฉันหิวแล้ว ช่วยทำอะไรอร่อย ๆ ให้กินหน่อยได้ไหมคะ?” เฉียวสือเนี่ยนถาม

อยู่โรงพยาบาลจิตเวชมาสองปีกว่า ทุกวันนอกจากกินยาแล้ว ก็ได้แค่กินโจ๊กที่เหมือนน้ำเปล่าชามหนึ่งเท่านั้น จึงทำให้หิวอยู่ตลอดจนเป็นมะเร็งกระเพาะอาหาร

ตอนนี้เธอปรารถนาอาหารเลิศรสสักมื้อหนึ่ง เพื่อปลอบประโลมกระเพาะของเธอให้ดี!

ป้าหวังรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “ได้ค่ะ ป้าจะไปทำมาให้เดี๋ยวนี้”

“ฉันไปด้วยค่ะ!”

เฉียวสือเนี่ยนตามป้าหวังเข้าไปในห้องครัว

ไม่มีใครเห็นเลยว่าฮั่วเยี่ยนฉือที่ไปและกลับยืนอยู่ไม่ไกลพร้อมกับคิ้วเข้มที่ขมวดแน่น

เดิมฮั่วเยี่ยนฉือคิดจะกลับมาจู่โจมอย่างฉับพลัน เพราะคิดว่าจะเห็นเฉียวสือเนี่ยนที่โวยวายอย่างบ้าคลั่งมากกว่าเดิม ทั้งยังคิดจะสั่งสอนเธอด้วย

สุดท้าย เฉียวสือเนี่ยนกลับไม่ได้โวยวาย แถมยังเป็นฝ่ายเสนออยากจะกินอาหารอีก?

จู่ๆ ก็ผิดปกติแบบนี้ จะต้องวางแผนทำอะไรอยู่อย่างแน่นอน!

ฮั่วเยี่ยนฉือรู้สึกเบื่อหน่าย จึงหันหลังกลับและจากไปอีกครั้ง

……

เมื่อได้รับประทารอาหารเลิศรสแบบจุใจแล้ว เฉียวสือเนี่ยนก็ลูบท้องตัวเองอย่างพึงพอใจ

ความรู้สึกที่ได้กินอิ่มมันช่างมีความสุขจริง ๆ !

นอกจากตอนอยู่โรงพยาบาลจิตเวชเธอไม่เคยกินอิ่มแล้ว แม้แต่อยู่คฤหาสน์ตระกูลฮั่วก็กล้ากินเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

เพราะเธออยากรักษารูปร่างที่สมบูรณ์แบบ เพื่อทำให้ฮั่วเยี่ยนฉือชื่นชอบ

“พี่เยี่ยนฉือคะ ฉันสูงหนึ่งร้อยหกสิบแปด น้ำหนักสี่สิบห้า บนอินเทอร์เน็ตบอกว่านี่เป็นรูปร่างนางแบบตามมาตรฐานล่ะ!”

ความอิ่มเอมใจของเธอแลกมากับสายตาที่เย็นชาของฮั่วเยี่ยนฉือเท่านั้น “มันเกี่ยวอะไรกับฉัน!”

จริงสิ แล้วเกี่ยวอะไรกับเขาด้วยล่ะ?

เพื่อผู้ชายคนเดียวถึงกับทำให้ตัวเองไม่กล้าแม้แต่จะกินตามที่ต้องการ

คิดๆดูแล้วก็โง่จริง ๆ

ยังดีที่เธอตายไปแล้วครั้งหนึ่ง ถึงได้เห็นทุกอย่างชัดเจน

ต่อไปเธอชอบกินอะไรก็กินอันนั้น อยากกินเท่าไรก็กินเท่านั้น และจะไม่ทำร้ายตัวเองอีกแล้ว!

เมื่อกลับมาถึงห้อง เฉียวสือเนี่ยนจึงโทรศัพท์หาคุณตาของเธอ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (1)
goodnovel comment avatar
ปลายฝน ต้นหนาว
ทำไมถึงมีแค่30ตอนคะนิยายเรื่องนี้
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0003

    ญาติคนนี้ที่รักเธอมากที่สุด แม้แต่ตอนที่เสียชีวิตในชาติที่แล้ว เธอก็ยังไม่ได้พบหน้าเขาเป็นครั้งสุดท้ายด้วยซ้ำครั้งนี้ เธอจะต้องอยู่เคียงข้างและแสดงความกตัญญูเป็นอย่างดี จะไม่ทำให้ผู้อาวุโสท่านผิดหวังอีกแล้วเพราะว่ายังมีบาดแผลอยู่ เฉียวสือเนี่ยนจึงไม่กล้าไปพบคุณตาเธอทำได้แค่ระงับความตื่นเต้นและรีบ

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0004

    เฉียวสือเนี่ยนหันกลับมา “ใครอนุญาตให้เธอเอาไปทิ้ง เก็บขึ้นมา!”พนักงานฝ่ายต้อนรับไม่กลัวเธอด้วยซ้ำ “ทำไมต้องเสียแรงเปล่าด้วยล่ะคะ ถึงอย่างไรท่านประธานก็คงไม่อ่านหรอก ทุกครั้งที่คุณส่งสิ่งของมา เขาก็ให้พวกเราเอาไปทิ้งหมดเลย!เมื่อก่อนเฉียวสือเนี่ยนเป็นห่วงว่าฮั่วเยี่ยนฉือจะทำงานหนักเกินไป จึงยอมลำบาก

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0005

    “เอาปากกามา!”“ท่านประธาน พวกประธานโจวกำลังรอท่านเซ็นสัญญาอยู่ เวลาจะไม่ทันแล้วครับ”โจวเทียนเฉิงเดินเข้ามากระซิบแจ้งเตือนนี่คือการร่วมงานสำคัญที่ ‘ฮั่ว กรุ๊ป’ เจรจาเป็นเวลานานแล้ว และเกือบจะล่าช้าเพราะเฉียวสือเนี่ยน!ฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้สนใจเฉียวสือเนี่ยนอีก และรีบเดินไปทางประตูใหญ่กับโจวเทียนเฉิง

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0006

    “ตระกูลฮั่วไม่ได้อัตคัดขัดสนจนถึงขั้นให้เธอหย่าออกไปตัวเปล่าหรอกนะ”ขณะที่เฉียวสือเนี่ยนมีแต่ความสงสัยอยู่เต็มใบหน้า ฮั่วเยี่ยนฉือก็กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ฉันจะให้โจวเทียนเฉิงร่างข้อตกลงการจ่ายค่าชดเชยตามสมควรให้เธอใหม่หนึ่งฉบับ”“ไม่จำเป็น” เฉียวสือเนี่ยนปฏิเสธ “ฉันไม่ได้แต่งงานกับคุณเพราะเห็นแ

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0007

    เขาเคยพูดเรื่องไว้หน้ากับเธอตอนไหน?เฉียวสือเนี่ยนรู้สึกตลกเหลือเกินแบบนี้แสดงว่าฮั่วเยี่ยนฉือยังคงไม่เชื่อเธอสินะ คิดว่าเธอจะเอาเรื่องหย่าไปทำลายชื่อเสียงของเขาเพิ่งแต่งงานได้ปีเดียวก็หย่า แถมมันก็ไม่ใช่เรื่องดีเด่อะไร เธอไม่มีทางเอาไปโพนทะนาข้างนอกหรอก“ฉันรับปากว่าจะไม่แพร่งพรายออกไปสักครึ่งคำ

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0008

    เฉียวสือเนี่ยนลอบหัวเราะอยู่ในใจชาติก่อนเธอต้องทุกข์ทนรอตั้งแปดปี สุดท้ายก็แลกมาได้แค่ใบหย่ากับข่าวการแต่งงานใหม่ของเขากับป๋ายอีอีฮั่วเยี่ยนฉือจะมาตกหลุมรักเธอภายในช่วงเวลาสั้น ๆ สิบกว่าวันได้อย่างไร“ย่าพูดแค่ว่าถ้าหากเยี่ยนฉือได้รับรู้ถึงความดีแล้วหันมารักหนู หนูยังจะหย่ากับเขาอยู่ไหม?” คุณนายให

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0009

    เมื่อเห็นว่าใครโทรมา สีหน้าของฮั่วเยี่ยนฉือก็พลันอ่อนโยนลงหลายส่วน เขาปัดหน้าจอรับสาย“เยี่ยนฉือ ใกล้ถึงเวลาประชุมที่ป๋อโจวแล้วนะคะ อีกนานไหมกว่าคุณจะถึงที่นี่?”ในรถเงียบกริบ น้ำเสียงอ่อนหวานของป๋ายอีอีดังออกมาจากโทรศัพท์ของฮั่วเยี่ยนฉือ และคำพูดเหล่านั้นก็ทะลุเข้าหูเฉียวสือเนี่ยนครบทุกคำไม่มีขาดตก

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0010

    ผู้ชายคนนี้มีหน้าตาหล่อเหลาอย่างร้ายกาจ บนกายสวมใส่ชุดสูททรงสบายๆ สีขาว หากคนทั่วไปใส่ชุดแบบนี้ละก็ ต้องกลายเป็นหายนะทางแฟชั่นแน่ ทว่าเขากลับใส่แล้วกลับให้ความรู้สึกสูงส่ง แลดูภูมิฐานระคนเกียจคร้านมากกว่าเหมือนกับปีศาจร้ายเฉียวสือเนี่ยนรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหมือนกับเคยเจอคนคนนี้ที่ไหนมาก่อน เพียง

Bab terbaru

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0985

    เท่าที่เฉียวสือเนี่ยนจำความได้ แม่เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองและใช้ความรู้สึกร่วมกับเหตุผล ต่อให้ในตอนนั้นแม่จะโกรธมากแค่ไหน หลังจากนั้นก็ต้องไปถามหลีพัวถิงให้ชัดเจนดังนั้น เรื่องนี้สาเหตุหลักไม่ได้มาจากการที่แม่ขอเลิกแน่ ๆอีกอย่างการที่แม่หา “คนรักเก่า” มาเป็นข้ออ้างเพื่อขอเลิก ต้องเป็นเพราะมีเหตุผลส

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0984

    ผลตรวจดีเอ็นเอไม่พลิกผัน หลีซูเหยียนกับหลีพัวไม่มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดตั้งแต่นั้นมา หลีพัวถิงก็เก็บซ่อนเรื่องนี้ไว้ในเบื้องลึกของหัวใจ ป่าวประกาศกับคนภายนอกว่าหลีซูเหยียนคือลูกสาวของเขา และเลี้ยงดูเสมือนเป็นลูกแท้ ๆ “ในเมื่อคุณเชื่อว่าแม่ฉันโกหก เด็กก็ไม่ใช่ลูกของคุณ แล้วทำไมคุณยังต้องเลี้

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0983

    หลีพัวถิงพยักหน้าเล็กน้อยและจมอยู่ในความทรงจำต่อไปหนุ่มสาวมากความสามารถที่อายุน้อย แถมอยู่ต่างบ้านต่างเมืองอีก หัวใจทั้งสองดวงจึงใกล้ชิดกันอย่างรวดเร็วหลังรู้จักกันได้ไม่นาน ในวันที่แสงแดดเจิดจ้าเช่นเดียวกัน หลีพัวถิงสารภาพรักกับเมิ่งจินเหยียนท่ามกลางทุ่งดอกไม้ที่สวยงาม และทั้งสองก็กลายเป็นคู่รักอ

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0982

    แม้หลีซูเหยียนจะพูดอย่างจริงใจ แต่หลีพัวถิงก็ยังคงปฏิเสธ “ซูเหยียน ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว และทำตามที่พ่อบอก ลูกไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศซะ”เดิมทีหลีซูเหยียนคิดว่าตัวเองมั่นใจต่อข้อเสนอนี้มาก ถึงอย่างไรทางด้านคุณลุงก็พร้อมจะลงมือ แถมครั้งนี้ยังเกิดเหตุการณ์เลวร้ายถึงขั้นลักพาตัวอีก เธอยินยอมกลายเป็นเป้

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0981

    พอเฉียวสือเนี่ยนได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งสับสนมึนงงเข้าไปใหญ่ สิ่งที่ฮั่วเยี่ยนฉือพูดมามันเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นเหรอ?ไม่เคยมีคุณแม่แท้ ๆ ของหลีซูเหยียนอยู่ทั้งนั้น หลีซูเหยียนเข้าใจผิดไปเองว่ามารดาที่ให้กำเนิดตัวเองมีความรักลึกซึ้งกับหลีพัวถิง?คนที่หลีพัวถิงรักมาตลอดชั่วชีวิตมีเพียงคุณแม่ของเฉียวสือเนี

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0980

    หลีซูเหยียนกับตระกูลรองของตระกูลหลีนั้นถือว่าอยู่ฝั่งตรงข้ามกันในเรื่องของผลประโยชน์ พวกเขาจะไปร่วมมือกันได้อย่างไร?บางทีฮั่วเยี่ยนฉือก็อาจจะคิดถึงจุดนี้เหมือนกันเลยไม่ได้พูดอะไรแต่พอพูดถึงเรื่องนี้ เฉียวสือเนี่ยนก็ฉุกคิดเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดรูปถ่ายของคุณแม่กับคุณผู้หญิง

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0979

    พูดจบ หนิงเสี่ยวเยว่ก็ตัดสายวิดีโอคอลเฉียวสือเนี่ยนรู้สึกว่าหนิงเสี่ยวเยว่ดูแปลก ๆ อยู่บ้าง แต่พอคิด ๆ ดูแล้ว น่าจะเป็นเพราะหล่อนใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศมานาน เลยค่อนข้างเปิดเผยความรู้สึกไปบ้างสินะเวลาล่วงเลยไปอีกสองวันวิดีโอและรูปภาพเกี่ยวกับเฉียวสือเนี่ยนและซ่งชิงชวนทั้งหลายบนอินเทอร์เน็ตนั้นค้

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0978

    เฉียวสือเนี่ยนยิ้มพลางบอกว่าไม่ได้รบกวน ทั้งยังถามหนิงเสี่ยวเยว่ว่าโทรมาหาเธอมีธุระอะไรหรือเปล่าหนิงเสี่ยวเยว่ชี้แจงแถลงไขให้ฟังอย่างเก้อเขินเล็กน้อยว่า วันนี้เธอไปช็อปปิ้งที่ร้านน้ำหอมของ M•Q แล้วชอบน้ำหอมรุ่นลิมิเต็ดนั่นมาก แต่ก็ได้รับแจ้งว่าสินค้าหมดเสียแล้ว“ฉันได้ยินว่าคุณเป็นคำปรุงน้ำหอมรุ่นน

  • เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน   บทที่ 0977

    ซ่งชิงชวนแกะมือมารดาออกด้วยใบหน้าเรียบเฉยแล้วหมุนตัวจากไป คล้อยหลังเขา หลีซูเหยียนก็กอบกุมลำคอที่เจ็บระบมของตนเอง ร้องไห้สะอึกสะอื้นพลางกล่าว “ป้าเซิ่ง เมื่อกี้นี้ป้าเซิ่งไม่เห็นสายตาของประธานซ่งเหรอคะ? เขาคิดจะบีบคอหนูให้ตายจริง ๆ นะคะ เขาน่ะเกลียดที่หนูลงมือกับเฉียวสือเนี่ยนชัด ๆ !”เซิ่งจวงฮุ่ยหั

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status