ตอนที่ 31

ลี่จูหาข้ออ้างจนได้

ในเวลาต่อมา

เมื่อเดินทางด้วยรถลากมาจนถึงตลาด ลี่จูตรงเข้ายังร้านตีเหล็กแห่งหนึ่ง สายตาสะดุดเข้ากับเรือนร่างบึกบึนของชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของร้านตีเหล็ก กำลังยืนอยู่หน้าร้าน

“แม่นางมีอะไรให้ข้ารับใช้… ”

เจ้าของร้านตีเหล็กนามว่า ‘เฉินหย่ง’ เดินเข้ามาถาม เมื่อเห็นสตรีผู้มีใบหน้าสะสวยงดงามสะดุดตา ทรวดทรงเย้ายวน ก้าวลงมาจากรถลากแล้วตรงดิ่งมาที่ร้าน

“เจ้าช่วยลับมีดให้ข้าหน่อย… ”

ลี่จูส่งยิ้มให้เฉินหย่ง ยื่นห่อมีดที่เตรียมมาลับ สะดุดตากับเรือนร่างกำยำไปด้วยมัดกล้าม ที่แผงอกมีเส้นขนสีดำเป็นแพแผ่คลุมไปทั่ว ยิ่งมองยิ่งใจเต้น

เฉินหย่งไม่ได้สวมเสื้อเพราะทำงานใกล้ความร้อนและเตาไฟเป็นประจำ จึงเห็นเนื้อตัวกำยำไปด้วยมัดกล้าม เหงื่อเป็นมันปลาบอาบเลื่อมผิวกาย ทำให้ลี่จูรู้ยิ่งสึกใจเต้นเมื่อขยับเข้ามา

“แม่นางเข้ามานั่งรอข้างในเถอะนะ… คงต้องใช้เวลาพักใหญ่ๆ มีดของเจ้าทื่อเอามากๆ ไม่เหลือคมแล้ว ข้าคงต้องเผาให้ร้อนแล้วตีขึ้นใหม่”

เฉินหย่งกล่าว ยื่นมีดทั้งสามเล่มให้กับคนงานซึ่งเป็นชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ไม่แพ้กัน มีนามว่า ‘ยี่หมิง’ และ ‘จางเหว่ย’

ลี่จูเหลือบมองช่างตีเหล็กแวบหนึ่ง ทั้งสองไม่ไ