LOGINShare
ตอนที่15
Last Updated:
2025-03-19 12:36:38
Related chapters
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่16
“ซี๊ด..คะ..คุณไม่ต้องเด้งสวน...” “ก็เธอขย่มไม่ทันใจ” ระฟ้าหน้าแดงก่ำ หายใจหอบเมื่อตอนนี้เธอกำลังอยู่ในท่วงท่าน่าอับอายโดยที่ชายด้านล่างก็กำลังขยำหน้าอกเธอไปด้วยช่วงล่างก็เด้งสวนกลับมาทั้งที่เธอควรจะเป็นฝ่ายกระทำ “ลึกมากเลยใช่ไหม” “จะ..จุกแล้ว..แฮ่ก..ก..จะออกแล้ว...” มือทั้งสองที่ทาบลงบนอกแกร่งเริ่มเปลี่ยนจิก ดวงตาปรือเมื่อกำลังถึงจุดสูงสุด “จะ...อ๊า!” หยาดน้ำรักของหญิงสาวไหลออกมาเล็กน้อย ช่องคลอดเกร็งจนชายหนุ่มใบหน้าเหยเกที่ถูกบีบ มือของเขาขยำหน้าอกทั้งสองเพื่อระบายความเสียวที่ท่อนเนื้อได้รับการกระทำจนเธอร้องครางอีกครั้ง “ยะ..อย่าเขี่ยเล่น” “ถ้าอย่างนั้นฉันเขี่ยข้างล่างแทน” นิ้วเลื่อนลงเขี่ยตุ่มเสียวจนขาสองข้างของเธอหดเกร็งแล้วเริ่มขย่มอีกครั้งเมื่ออารมณ์ปะทุ “เธอชินกับการมีเซ็กซ์กับฉันแล้วสินะ” “ฉะ..ฉันอยากเป็นคนโปรดของคุณไว ๆ” “ถ้าอย่างนั้นก็ต้องขยันหน่อยเพราะลีลาเธออยู่ลำดับสุดท้ายของผู้หญิงบำเรอทั้งหมด” พอพูดแบบนี้ระฟ้าก็อดที่จะขมวดคิ้วหงุดหงิดไม่ได้ ท่าทางเง้า
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่17
ปืนผารีบพาคนของตนไปยังจุดที่เกิดเหตุอย่างเร่งด่วน คนที่ถูกส่งไปยังหมู่บ้านพรางดำถูกฆ่าตายกลางทางด้วยสภาพแผลเหวอะหวะมองด้วยตาเปล่าไม่รู้ว่าเกิดจากฝีมือคนหรือสัตว์ กวาดสายตามองทั้งสามศพด้วยใบหน้ามืดครึ้มจากนั้นมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านดังกล่าวพร้อมคนของตนนับสิบ หากวันนี้ไม่ได้เรื่องราวเห็นทีต้องแตกหักกันแล้ว หมู่บ้านพรางดำอยู่ห่างจากหมู่บ้านทมิฬหลายสิบกิโล หากเดินเท้าด้วยความเร่งรีบรู้ทางลัดไร้อุปสรรคเส้นทางประมาณหนึ่งวันก็ถึงจุดหมาย พอคนลาดตระเวนของมันเห็นว่าพวกปืนผามุ่งหน้ามาต่างก็ตกใจรีบเข้ามาหา ส่วนหนึ่งก็รีบไปรายงาน “สวัสดีครับหัวหน้าหมู่บ้านทมิฬ” พวกมันยกมือไหว้อ่อนน้อมกว่าที่คาด “กูต้องการพบหัวหน้าของพวกมึง” “เรากำลังรีบไปรายงานหัวหน้าอยู่ครับ” ปืนผาไม่สนใจเขาผลักมันออกแล้วเดินตรงไปทันที “คะ..คุณจะเข้าไปโดยไม่ได้รับอนุญาตไม่ได้นะครับ!” ชายหนุ่มหันมองตาขวางจนมันคนนั้นสะดุ้งทั้งตัว “กูไม่ได้มาเยี่ยมแต่ต้องการฟังคำอธิบาย! ว่าทำไมคนของกูที่ถูกส่งมาถึงตายกลางทาง!” “อะ..
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่18
“โอ๊ย อีชบา! เรื่องกำลังเครียดเอ็งยังจะหาเรื่องปวดหัวอีกเรอะ” “กะ..ก็จริงนี่ยายพอมันมาหมู่บ้านก็เกิดเรื่องเลย อาเพศแน่นอน” “มันเป็นเพราะสันดานไอ้พวกพรางดำต่างหาก! เมื่อก่อนยอมอยู่ใต้ตีนเรา ยอมสยบขอส่งเครื่องบรรณาการแทนเพื่อละเว้นหมู่บ้านมัน” “ใช่ ๆ หัวหน้าคนก่อนก็ใจดี อย่างไรในสงครามใหญ่ระหว่างโจรครั้งนั้นไอ้พวกพรางดำก็เป็นแค่กลุ่มปลายแถวที่เลือกข้างผิด แต่ไม่คิดเลยว่าจะมาแว้งกัดเรา” พอถูกหลายคนพูดเช่นนี้ชบาก็หน้าเสีย พอมองไปยังหญิงสาวคนอื่นโดยเฉพาะละอองต่างก็เบือนสายตาไปทางอื่น พวกเธอคงรู้สึกว่าชบาโง่ที่พูดเรื่องไม่เป็นเรื่องในเวลานี้ ระฟ้าเดินไปหากลุ่มคนสูงอายุอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว “ยายคะ คือหนูเพิ่งมาอยู่ที่นี่เลยไม่รู้เรื่องราว พอจะเล่าให้หนูฟังได้ไหมคะ” พอคนแก่ ๆ ได้ยินคำพูดคำจาอ่อนน้อมต่างก็มองอย่างเอ็นดู เรื่องผู้หญิงคนใหม่ของหัวหน้า คนเหล่านี้ไม่ได้คิดตั้งแง่เท่าเหล่าหญิงสาว หากมาดีก็ดีมาร้ายก็ร้ายกลับเท่านั้น แต่สำหรับระฟ้าพวกเขาต่างคิดว่าช่างเป็นหญิงสาวที่งดงามทั้งกายและใจ
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่19
‘เราจะสร้างครอบครัวมีลูกสักสองคนและอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าเลย’ มันเป็นแค่ประโยคสัญญาลม ๆ แล้ง ๆ ของเด็กชายคนหนึ่งและเมื่อเติบโตเขาก็เลือกทิ้งสัญญาแล้วทำตัวหยามเหยียดคนรักอย่างร้ายกาจ ก่อนหน้านี้ระฟ้ายังคงคิดถึงภาคบ้างเป็นบางครั้งแต่หลังจากถูกจับตัวมาเธอก็ไม่ใยดีเขาอีก “คุณทำฉันเจ็บไม่พอ เมียของคุณยังทำกับฉันถึงขนาดนี้” พอคิดใบหน้าที่สวยก็เปลี่ยนเป็นเหยเกดั่งนางมารร้าย ขณะจะปิดประตูเพื่อเข้าบ้านใครบางคนก็รั้งไว้ก่อน “ทำหน้ายักษ์แล้วจะรีบไปไหน” ระฟ้าก็ตกใจ มองชายหนุ่มที่รั้งประตูไว้ “หัวหน้า” “เรียกว่าอะไรนะ” “เอ่อ...คุณปืนผา” “เรียกพี่ผาดีกว่า” “ไม่ดีกว่าค่ะ” ชายหนุ่มก็กอดอกจ้องมองแล้วเปิดประตูเข้าไปด้านในก่อน จากนั้นจุดตะเกียงพลางนั่งลงกลางบ้าน “เธอไม่ควรขัดใจฉัน” “แต่ไม่เห็นผู้หญิงพวกนั้นเรียกคุณว่าพี่เลย ทั้งยังไม่มีใครกล้าเรียกชื่อคุณด้วยซ้ำ” คนฟังยกยิ้มจับมือระฟ้าแล้วดึงให้มานั่งตักจากนั้นก็กกกอดจากด้านหลังจนหญิงสาวตกใจแต่ไม่ได้ขัดข
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่20
เอาแต่ใจ “มีอะไร” “พี่อยากได้อีฟ้าไหม” “อะไรนะ มึงหมายถึงอะไร” “ก็อีฟ้าที่พี่อยากได้มันนักหนาไง” “ทำไม..หัวหน้ายอมแล้วเหรอ” “เปล่า...แต่ฉันจะให้พี่เอามัน” “เฮ้ย หัวหน้ารู้เล่นกูตายเลย” “ก็แค่ผู้หญิงคนนอก หัวหน้าเขาไม่ได้ใส่ใจหรอก ได้แล้วก็ได้เลย จะเอาความผิดอะไรกับคนในหมู่บ้านตัวเองล่ะ” ตอนแรกแผนก็กลัวแต่พอมาคิดดูแล้วอย่างไรผู้หญิงคนนั้นก็แค่นางบำเรอแถมเป็นคนนอกที่เพิ่งเข้ามาแต่ตนคือคนในหมู่บ้านที่ทำงานดีมาตลอด เรื่องนี้หากทำผิดอย่างไรหัวหน้าก็ไม่เอาผิดตนนัก “เอางั้นก็ได้ แล้วต้องวางแผนยังไง” “รอวันที่หัวหน้าจัดคนไปตามล่าไอ้คม วันนั้นฉันจะมาหาพี่...พี่ก็แกล้งป่วยสักวันจะได้ไม่ต้องไป เดี๋ยวฉันไปล่อมันมาเอง” แผนก็ลูบคางแทบน้ำลายไหล เขาอยากจัดผู้หญิง ผิวขาว ๆ ในเมืองมานานแล้ว “พี่ต้องทำให้มันท้องนะ อย่าให้มันกินยา” “จะให้ท้องลูกของกูเลยเหรอ” “ใช่..ท้องแล้วแท้งก็ได้นี่..ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้หัวหน้ารังเกียจมันมาก ๆ”
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่21
เธอเพียงยิ้มให้คิดว่าเขาจะเดินไปที่อื่นแต่กลับไม่ใช่แบบนั้น “ฉันดักกระรอกได้ เอาไปสิ” ระฟ้ามองกระรอกในกรงที่วิ่งไปมาก็ตกใจแล้วรับกรงไว้ “ให้เลี้ยงเหรอคะ” ไม้ก็ย่นคิ้ว “ให้กิน” “กะ..กิน!” เธอก็ตกใจรีบเปิดกรงแล้วปล่อยมันไปทันที “เธอทำอะไร” “ฉันไม่กิน” “เนื้อมันอร่อย” “ไม่ ๆ ฉันไม่กิน ไม่ต้องนำมาให้ฉันแล้วนะคะ” หญิงสาวหน้าเสีย การกินเนื้อกระรอกทำให้เธอเศร้าใจและอยากจะอาเจียน ทำไมคนถึงกินสัตว์น่ารักลงกัน แต่พอเห็นสีหน้าของไม้ที่ดูหม่นเธอก็ตกใจ “ฉะ...ฉันขอโทษนะคะ ที่เสียมารยาทคุณอุตส่าห์นำมาให้ ขอโทษจริง ๆ ค่ะ ฉันไปหาผักป่ามาเยอะเลย” เธอรีบนำกระบุงที่สะพายแล้วยื่นให้ “นำไปสิคะ ฉันให้” ไม้ก็มองผักป่ามากมายแล้วมองหญิงสาวที่สำนึกผิด เห็นเช่นนี้จึงหยิบเพียงหนึ่งกำ “พอเหรอคะ” “อืม..” ระฟ้ายังรู้สึกไม่ดี แต่พอคิดว่าชายคนนี้ทำดีกับตนอย่างแปลกประหลาดก็อดคิดตามเหล่ายาย ๆ ไม่ได้ว่าชอบพอจริง ๆ ไม่มีทาง เพ
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่22
สองวันต่อมาปืนผาและชายฉกรรจ์สิบคนได้ออกเดินทางเพื่อไปล่าไอ้คม ชาวบ้านต่างมายืนส่งด้วยความเป็นห่วงและขอให้จับมันได้เร็วไว ระฟ้ายืนอยู่ไกลกว่าคนอื่น เธอได้แต่มองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกเป็นห่วงทั้งที่ควรดีใจจะได้ไม่ต้องคอยอยู่ด้วยตอนกลางคืนแต่ไม่รู้ทำไมกลับรู้สึกแย่ ชายหนุ่มหันมามองเธอแล้วเดินฝ่าฝูงชนมาหาจากนั้นถอดสร้อยคอสีเงินให้ “ฉันฝากเก็บ” ทุกคนที่เห็นก็เบิกตากว้างตกใจเพราะสร้อยเส้นนี้มีความหมายกับเขาอย่างมากเพราะมันติดตัวมาตั้งแต่ยังเด็ก เป็นสิ่งเดียวที่บ่งบอกว่าก่อนความจำเสื่อมเขาคือใคร “สร้อยเส้นนี้” เธอขมวดคิ้วเพราะรู้สึกว่าเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่คิดว่าอาจจะผ่านตาตามร้านหรือไม่ก็โซเชียล “รอฉัน” “ค่ะ...ขอให้คุณกลับมาอย่างปลอดภัยนะคะ” ปืนผาพยักหน้าจากนั้นก็พาคนนับสิบจากไป หนึ่งในนั้นคือไม้ที่เหลือบมองระฟ้าเล็กน้อย เหมือนมีความในใจแต่ไม่ได้เอ่ยออกมา เมื่อหัวหน้าจากไปหมู่บ้านก็เหมือนเคว้งคว้างไร้หัวเรือ หลายคนส่ายหน้าท่าทีเศร้าเพราะไม่บ่อยนักที่ปืนผาจะจากหมู่บ้านไปหลายวัน อย่างมาก
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่23
ชบารีบลุก คนอื่น ๆ ก็ส่ายหน้า “นังชบานี่กระตือรือร้นจริง ๆ นะ หรือเพราะพี่ชายมันไม่สบายก็เลยเปลี่ยนไป” “พี่ของชบาเป็นอะไรเหรอคะ” “เห็นว่าป่วยอะไรนี่ล่ะนะเลยไม่ได้ไปกับพวกหัวหน้า” ระฟ้าก็พยักหน้ารับจากนั้นก็เตรียมตัวไปกับชบาเพื่อไปที่ป่าไผ่ ทั้งสองเดินออกจากหมู่บ้านในตอนบ่าย อากาศร้อนชื้นจนเหงื่อไหลและฝนก็ทำท่าจะตก ระหว่างทางไม่มีใครพูดอะไรกระทั่งถึงที่หมาย แต่หน่อไม้ไม่ได้มีเยอะอย่างที่ชบาบอก “ไม่เยอะเท่าไรนะ” ชบายกยิ้มจากนั้นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่นานก็เดินออกมาจากด้านหลังก่อไผ่ เป็นพี่ชายชบาที่มองมาด้วยสีหน้าหื่นกระหาย “อ้าว พี่แผนพี่มาทำอะไร” ชบาแสร้งเอ่ยถามแต่สีหน้ายินดีอย่างยิ่ง ระฟ้าถอยเท้าห่างเธอเริ่มรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยอีกทั้ง แววตาของชบาที่มองมาก็ไม่เป็นมิตรอีกแล้ว “ชบา...หรือว่าเธอวางแผน...” “ฮะ ๆ ๆ อีโง่! รู้ก็สายไปแล้ว!” ระฟ้าหน้าแตกตื่น จะวิ่งกลับไปทางเดิมแต่ชบาปิดเส้นทางที่มาไว้ จึงวิ่งไปอีกด้านทันที “แกคิดว่าจะหนีพ้นงั้นเหรอ!”
Last Updated : 2025-03-19
Latest chapter
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่41 (ตอนจบ)
“ฮือออ ฉันผิดไปแล้ว อย่าทำอะไรฉันเลย”ระฟ้าเม้มปาก เธอเองก็ไม่ใช่คนใจร้ายหรือคิดเอาชีวิตใคร แต่จะให้ใจดีมากก็ไม่ดี“ยังไงซะ ฉันก็ไม่ฆ่าเธออยู่แล้ว”ได้ยินเช่นนี้ลิลลี่ก็ใจชื้นแต่แล้วพอเห็นว่าในมือของระฟ้ามีกระจกแหลมคมบางอย่างก็ตกใจ“มะ..มึงจะทำอะไรกู”“หน้าแบบนี้ใช่ไหมที่หลอกล่อผู้ชายเก่ง ชีวิตฉันเกือบจบสิ้นดังนั้นชีวิตเธอก็ต้องจมดิ่งเช่นกัน”“จะ…จะ..จะทำอะไร..ไม่นะ! ไม่นะ! กรี๊ดดดดด”ละอองและชบาที่อยู่คุกข้าง ๆ ก็กรีดร้องตามพวกเธอเห็นระฟ้าใช้กระจกกรีดใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นอย่างไร้ความปรานี ส่วนผู้ชายปืนผาให้คนลากพวกมันไปตอนให้สิ้นเสียงร้องเจ็บปวดและหวาดผวาหายไปเพราะลิลลี่สลบไปแล้ว จากนั้นสายตาของระฟ้าก็หันมองพวกเธอสองคน“ฉันให้โอกาสพวกเธอกี่ครั้ง พยายามไม่ใส่ใจการกระทำแต่ก็ยังเลือกที่จะใจร้ายกับฉันเหมือนเดิม..ฉันท้องอยู่ก็จริงแต่ไม่คิดใจดี…และต้องทำทุกอย่างเพื่อความปลอดภัยของลูก…พวกเธอจะได้รังแกไม่ได้อีก”สองหญิงสาวตัวสั่น ไม่รู้ว่าจะถูกทำอะไรระฟ้าไม่ได้เดินมาแต่ตกลงกับปืนผาไว้แล้วว่าจะตัดมือของเธอคนละข้าง ที่ต้องโหดร้ายเพื่อป้องกันไม่ให้เธอคิดร้ายต่อลูกที่กำลังจะเกิดมา นี่คือการแจ
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่40
“หากไม่เพราะฉันส่งคนไปซ้อมไอ้ภาคแล้ว ฉันคงยังโมโหมันไม่หาย”“อะไรนะ ที่เขาเป็นแบบนี้เพราะคุณเหรอ”“ใช่ แค่นี้ยังน้อยไป สำหรับสิ่งที่มันทำ แล้วก็…มีเรื่องให้ฟ้ากลับไปจัดการที่หมู่บ้านด้วยนะ”“อะไรเหรอคะ”“ทั้งเรื่องพวกละออง รวมทั้งพวกของผู้หญิงที่ชื่อลิลลี่”พอระฟ้าได้ยินก็เบิกตากว้าง วันนี้เธอได้รับรู้เรื่องหลายอย่างจนสมองประมวลไม่ทันแล้ว........“คุณจับพวกลิลลี่ได้เหรอคะ”“อืม…พวกนั้นหนีข้ามชายแดนไป ฉันส่งคนให้ไปติดตามจึงพบตัวแล้วนำมาหมดแล้ว”ระฟ้ายิ้มพลางจับมือเขาแน่น“ขอบคุณคุณจริง ๆ ฉันดีใจมาก ๆ”“แล้วรางวัลคืออะไร”ระฟ้านิ่งอึ้งจากนั้นจับมือเขาให้มาสัมผัสที่ท้อง“น่าจะเรียกว่าของขวัญมากกว่ารางวัลนะคะ”คนฟังก็ยังคงงงไม่เข้าใจ“คุณจะได้เป็นพ่อคนแล้วนะ”ปืนผาพลันมือสั่น ท่าทางเหมือนคนที่เพิ่งเจอโลกใบใหม่เพราะเลิ่กลั่ก สับสน วางตัวไม่ถูกแต่มือของเขาที่สัมผัสท้องกลับลูบแผ่วเบา แล้วหัวเราะออกมา“ฮะ ๆ ๆ”“ดูคุณสิจะหัวเราะหรือร้องไห้กันแน่”“ฮึก..ก..ฉันดีใจ…ฉันไม่คิดว่าฉันจะสร้างครอบครัวแล้วจริง ๆ” เขาโอบกอดระฟ้าทั้งน้ำตา เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวหัวเราะปนเปจนระฟ้าเองก็ถูกอารมณ์ของเขาชักจูงจ
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่39
พอพูดว่าหล่อมากหญิงสาวก็หยุดชะงัก แม้ยากยอมรับ แต่ภาคก็หล่อเหลาจริง ๆ เธอคิดว่าภาคน่าจะมาหาแต่หากเป็นเขาเหล่าพนักงานก็น่าจะบอกชื่อ เธอจึงละของเหล่านี้แล้วเดินออกไปด้านนอก สายตามองเห็นชายในชุดสูทที่นั่งหันหลังให้อยู่ที่มุมหนึ่งแต่ไม่รู้ทำไมแผ่นหลังช่างคุ้นเคย แต่ก็ไม่คุ้นเคย คงเพราะคนที่คิดไม่น่าจะมีใครแต่งตัวดี ๆ แบบนี้มาหา“คุณมาหาฉันเหรอคะ”ทันทีที่ระฟ้าเอ่ยถาม ชายหนุ่มก็หันมามองทันทีต่างฝ่ายต่างตกตะลึงจนดวงตาเบิกกว้าง ระฟ้านิ่งกว่าเธอถึงกับอ้าปากพูดไม่ออก พอชายหนุ่มลุกยืนเต็มความสูงแล้วเข้ามาใกล้หญิงสาวก็ยังอึ้งค้างอยู่ที่เดิมกระทั่งเขากางแขนออก“มากอดหน่อยสิ”“ฮึก..ก..คุณมาได้ยังไง!”การแสดงออกของเธอทำให้เหล่าพนักงานตกใจ หลายคนหน้าแดงด้วยความเขินอายไม่คิดว่าระฟ้าจะมีคนรักใหม่ที่หล่อขนาดนี้“ปืนผา…ปืนผา…คุณจริง ๆ เหรอ คุณจริงเหรอ”“ฉันเอง…ฉันมาหาเธอแล้ว”ระฟ้าจับใบหน้าของเขาอย่างไม่อยากเชื่อ อีกฝ่ายก็จับมือไว้ หยาดน้ำตาต่างไหลรินด้วยความดีใจ หลายวันที่ห่างกันช่างเหงาและคิดถึงเหลือเกินระฟ้าจับมือเขาเพื่อให้ไปยังหลังร้านเพื่อพูดคุยส่วนตัวในสวนหย่อม จากนั้นต่างนั่งบนม้าหินอ่อน มือไ
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่38
ระฟ้าอดที่จะน้ำตาคลอไม่ได้ เธอกลัวมาตลอดว่าทุกคนจะไม่สนับสนุนเพราะปืนผาเขาไม่ใช่คนมีหน้ามีตา เป็นเพียงชาวบ้านในป่าเท่านั้น แต่หากรู้ว่าเป็นโจรย่อมขัดขวางแน่นอนส่วนญาดาเธอเองก็ยินดีไม่ต่างกันเพียงแต่สร้อยเส้นนี้สำคัญนัก“เอ่อ..หนูฟ้าป้าขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”“อะไรเหรอคะ”“สร้อยเส้นนี้...ให้ป้าดูหน่อยได้ไหม”ระฟ้าก็แปลกใจที่อีกฝ่ายอยากดู ตอนแรกไม่อยากถอดออกเพราะเป็นของที่ปืนผาคล้องให้แต่หากไม่ให้ก็คงดูไม่ดีจึงตัดสินใจถอดออกญาดารับสร้อยด้วยมือที่สั่นเทาแม้เป็นสร้อยสีเงินธรรมดาแต่หากมองดี ๆ จะเห็นตัวอักษรที่เขียนตรงสร้อยว่า ‘ภาม’“ฮึก..ก..สะ..สร้อยของภามจริง ๆ!” เสียงของเธอสะอื้นและร้องดังจนนิภาต้องปลอบ“ญาดาเป็นอะไร”“นิภา..นิภานี่คือสร้อยของลูกชายที่หายไปของฉัน! สร้อยเส้นนี้ของเขา! หนูฟ้า หนูไปได้มาจากไหน”ระฟ้าก็ตกใจไม่คิดว่าสร้อยของปืนผาจะเป็นของลูกชายอีกคนของคุณป้า แต่เดิมเธอมีบุตรชายสองคนแต่หายตัวไปเพราะหลงป่า ทุกคนจึงลงความเห็นว่าเสียชีวิตแล้ว เป็นไปได้ไหมว่าพวกปืนผาไปเจอสร้อยนี้จากลูกชายของป้า หรือบังเอิญเจอที่ไหนสักแห่ง“คนรัก..ของหนูให้มาค่ะ”“ปะ..ป้าจะไปเดี๋ยวนี้! เขาอาจจะมีข้
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่37
“ไหม...ถ้าฉันพูดบอกไปเธออย่าว่าฉันนะ”“อะไรเหรอ” พอได้ยินเพื่อนพูดแบบนี้ใยไหมก็คิดว่าอีกฝ่ายมีเรื่องที่เก็บไว้จริง ๆระฟ้าตัดสินใจบอกทุกอย่างที่เกี่ยวกับปืนผาแต่ไม่ได้เอ่ยถึงวีรกรรมบังคับในตอนแรกแค่บอกว่าพวกเขารักกัน เพื่อนสาวฟังไปก็ตกใจไป โดยเฉพาะเรื่องเป็นโจร“ฟ้า..ฉันคิดว่า...อาจเป็นเพราะเธอตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายจึงคิดว่า...”“พอเถอะ..คงคิดว่าเพราะสถานการณ์พาไปละสิ”“เอ่อ..ก็..”“แต่ฉัน...” พูดพลางก็จับสร้อยของเขาที่เธอยังคล้องคอไว้ตลอดเวลาใยไหมสังเกตท่าทางของเพื่อน แววตา อารมณ์พบว่าลึกซึ้งกว่าตอนคบกับภาค เพราะตอนนั้นอีกฝ่ายยังมีความลังเลในใจ“ฉันขอโทษนะที่คิดแบบนั้น...แต่ฉันคิดผิดแล้วล่ะ...”ระฟ้าก็มองเพื่อนที่ยิ้มให้“มันคือความรักจริง ๆ”ได้ยินแบบนี้ใบหน้าของคนฟังก็สดชื่นยิ้มกว้างทันที“แล้วเธอจะไปเยี่ยมภาคไหม”“หืม...ภาคเป็นอะไรเหรอ”ใยไหมก็ขมวดคิ้ว “ไม่ได้ฟังฉันเลยจริง ๆ เหรอ ว่าภาคเข้าโรงพยาบาลไม่รู้ว่าไปถูกใครซ้อมจนน่วมมา”“คงไปกินเหล้าจนเมาแล้วกวนประสาทคนอื่นหรือไม่ก็คบชู้กับเมียชาวบ้านอีก”ใยไหมได้แต่หัวเราะเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าตั้งแต่เพื่อนกลับมาปากคอเราะร้ายกว่าเดิม ด
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่36
ทุกคนนั่งรออยู่ประมาณชั่วโมงกว่าในที่สุดก็ได้ยินเสียงคนมากมายเดินมา ปืนผาก็ลุกยืนมองหาหญิงสาวที่หลบซ่อนแต่ไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่เห็นแม้แต่เงาจนเริ่มใจเสีย“ไม้ ฟ้าไปไหน”“คือ....”พอเห็นท่าทางอึกอักก็จับกระชากคอเสื้อทันที“ฟ้าอยู่ที่ไหน!”“ทหารพาตัวกลับไปแล้วครับ”“อะ..อะไรนะ...”คนที่คุ้มกันระฟ้าและละอองซึ่งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจึงรีบเอ่ยพูด“ตอนที่พวกเราไปเก็บสมุนไพรเพราะอีชบามันบอกว่ากินเห็ดพิษไป อีละอองเลยลากระฟ้าไปด้วยทั้งยังพยายามจะใช้มีดแทง พวกผมจึงรีบห้ามแต่จู่ ๆ ก็มีทหารมาพอดี”ปืนผาที่ได้ยินว่าละอองทำอะไรระฟ้าพลันโกรธจัดจึงเดินไปหาแล้วตบใบหน้าทันที“มึงกล้ามาก คิดฆ่าเมียกู!”ละอองล้มลง ก้มหน้าตัวสั่นร้องไห้เงียบ ๆ“มึงพูดมาอีก!” เขาสั่งให้ลูกน้องพูดต่อ“ดะ..ดูเหมือนว่าทางฝั่งครอบครัวกำลังตามหาระฟ้ามาตลอดจึงมีการค้นหาจนกระทั่งเจอ...จึงพาตัวไปแล้วครับ”คนฟังสีหน้าสับสน เขาตั้งรับเหตุการณ์นี้ไม่ทัน ไม่คิดว่า จู่ ๆ ระฟ้าก็ถูกพาตัวกลับไปทั้งอย่างนี้“โชคดีที่ระฟ้าบอกว่าพวกเราคือชาวบ้านธรรมดาที่ช่วยชีวิตไม่อย่างนั้นย่อมถูกจับกันหมดแล้ว”ปืนผากำมือทั้งสองแน่นทั้งที่เขาบอกว่าหากจบเรื่
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่35
ปัง!“หัวหน้า!”“กูไม่เป็นไร!” ปืนผาฉีกส่วนหนึ่งของเสื้อแล้วพันเลือดที่ไหลออกมาจากช่วงข้างลำตัว เขาถูกยิงแต่เพียงเฉียดเท่านั้นพวกสิงห์ป่ามันมีมากกว่าหลายสิบคนทั้งยังมีอาวุธครบมือจึงได้เปรียบแต่ดีที่ก่อนมาพวกมันติดกับดักมากมายอีกทั้งไม่ใช่พื้นที่ของมันการหลบหลีกจึงด้อยกว่าในขณะที่พวกมันวิ่งตามมาพวกปืนผาก็ใช้ทางลัดอีกด้านตลบหลังจัดการได้เร็วไว“ไอ้ปืนผา! มึงออกมาสู้กับกูตัวต่อตัวสิวะ!! วันนี้สิงห์ป่าจะยึดพื้นที่ตรงนี้ของมึงให้เป็นของพวกกู!”ดินหัวหน้าของมันตะโกนลั่นแล้วยิงรัวไม่ยั้ง“ไอ้เหี้ย! ตัวต่อตัวแต่ใช้ปืนเหรอวะ!”“เออ!”ปืนผาจึงหยิบระเบิดดึงสลักแล้วขว้างไปทางพวกมันทันทีตูม!ระฟ้าที่นั่งอยู่ก็ตกใจแรงสั่นสะเทือนของมันรีบหันไปมองและเป็นจังหวะเดียวกับที่ละอองกำลังจะแทงเธอพอดี“กรี๊ด”เสียงกรีดร้องของระฟ้าทำให้ชายทั้งสองรีบหันมามองอย่างตกใจ“อีละอองมึงจะทำอะไร!”ละอองยังไม่หยุด เธอไม่ใช่ชบาที่ขี้ขลาดกลัวคนอื่นจะรู้แต่คนที่ไม่มีอะไรจะเสียและมักเก็บกดอารมณ์ไว้ในใจคิดทำอะไรแล้วจะต้องทำให้สำเร็จเท่านั้นแต่เพราะมีชายสองคนรั้งไว้จึงทำอะไรไม่ได้“กรี๊ดดด ปล่อยฉันนะ! ปล่อย! ฉันจะแทงมัน!”
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่34
พอได้ยินประโยคตอบรับปืนผาก็ยิ้มกว้าง คนอื่น ๆ ที่เชียร์ก็พากันปรบมือดีใจ ชายหนุ่มถอดสร้อยคอของตนให้ระฟ้าอีกครั้ง“ช่วยดูแลไว้..จบเรื่องเมื่อไรฉันจะหาแหวนดี ๆ ให้ ช่วยรอหน่อยนะ”ระฟ้าน้ำตาคลอ “ฉันขอแค่คุณและทุกคนปลอดภัยก็พอแล้ว...”ไม้ทำเพียงยืนมองอยู่ห่าง ๆ เขาไม่ได้คาดหวังสิ่งใดแต่แรกอยู่แล้ว หากให้เลือกเขาย่อมเลือกที่จะบูชาหัวหน้ากว่าเรื่องอื่นใดดังนั้นจึงไม่คิดเข้าหาระฟ้าอีกหลังจากนั้นสองสัปดาห์ก็เริ่มทำการอพยพ หมู่บ้านตกอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียดเมื่อมีคนที่ไปตรวจตราเจอกลุ่มคนน่าสงสัยแต่งกายคล้ายพวกสิงห์ป่ามาดูลาดเลา ดังนั้นจึงเริ่มทำตามแผนภายในถ้ำมีของกินให้พออยู่รอดถึงหนึ่งเดือนแต่หากถูกพบเจอจากศัตรูไม่นานก็พบชะตาโหดร้ายแล้ว“พี่ฟ้าพวกเรากลัวจัง”“จะมีคนมาฆ่าเราไหม”พอคนเป็นแม่ได้ยินลูกพูดลางไม่ดีก็ตีตูดทันที“เดี๋ยวเถอะ พูดอะไรกัน เรามาซ่อนที่นี่แล้วใครจะตามมาได้”“ใช่แล้วพวกเอ็งอย่าปากเสียนะ”ระฟ้าก็ลูบศีรษะปลอบเด็ก ๆ สายตามองไปยังชบาและแผน ที่ตอนนี้เริ่มฟื้นตัวมากแล้วแต่ยังคงมีอาการหวาดกลัวที่จะถูกทำร้าย ส่วนละอองนั่งอยู่มุมหนึ่ง สองมือกำแน่น สายตามองระฟ้าอย่างไม่เป็นมิตรและ
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่33
ชบาก็สั่นกลัวรีบขอโทษ“ฟะ..ฟ้าฉันผิดไปแล้ว ขอโทษนะ จะไม่ทำอีกแล้ว เราเป็นเพื่อนกันได้”“อะไรนะ..เพื่อนเหรอ” คนฟังก็ยิ้มอย่างขยะแขยง“ก่อนเกิดเรื่องฉันก็เผลอคิดว่าเราน่าจะเป็นเพื่อนกันได้ แต่เธอ! กลับกล้าทำแบบนี้กับฉัน!”เฟี้ยว!“กรี๊ดดด”เฟี้ยว!ไม้เรียวถูกฟาดใส่ใบหน้าของชบาไม่ยั้งอย่างไร้ความปรานี เสียงกรีดร้องที่โดนฟาดใส่หน้าดังจนแทบขาดใจ หากเป็นเมื่อก่อนระฟ้าไม่มีทางทำแบบนี้แต่เพราะทุกอย่างมันบังคับให้ต้องโหดร้าย“แฮ่ก..ก..” ระฟ้าย่อตัวลงแล้วใช้มือจับกระชากเส้นผมดึงทึ้งกระแทกศีรษะอีกฝ่ายกับต้นเสาอย่างแรง“อ๊ากกกก ฮืออออ”เพียะ เพียะสองมือตบไม่ยั้งไม่ต่ำกว่าสิบครั้งจนใบหน้าชบาที่มีบาดแผลจากโดนแผนต่อย โดนหิน และโดนไม้เรียวอยู่แล้วแทบจำสภาพเดิมไม่ได้“นี่คือการแก้แค้นของฉัน ฉันจะปล่อยเธอให้ใช้ชีวิตต่อไปแต่อยู่ในฐานะทาสของฉัน!”“ฮึก..ก..”ชบาไม่มีแรงจะทำอะไรแล้วได้แต่นั่งคอตกสะอื้นเงียบ ๆ เพราะทั้งปากทั้งใบหน้าไม่เอื้ออำนวยให้แหกปากอีกต่อไประฟ้าเดินออกไปพลางใช้มือสะบัดผมอย่างผู้ชนะ ส่วนคนที่คุมที่นี่และเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างอ้าปากค้างพวกเขาไม่คิดเลยว่าหญิงสาวจากในเมือง ภายนอกดูอ่อน
