เข้าสู่ระบบแชร์
ปลดฉันออกจากพันธนาการเสียที
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-10 22:18:04
บทที่เกี่ยวข้อง
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย ชีวิตใหม่
“ลูกจะทำแบบนี้ไม่ได้ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไปใครตายไปสักคนไม่ได้ทำให้เราหยุดหายใจไปด้วย”“ผมเข้าใจครับคุณแม่” คุณเสวียเตอพยักหน้าขึ้นลง“คงสมควรแก่เวลาแล้ว บริษัทไม่เข้าไม่มีการประชุม ไม่มีการแก้ไขเรื่องที่ผิดพลาดของอวิ๋นเฉิง ทุกคนกำลังเป้นห่วงลูกนะ คำสัญญาที่ให้ไว้กับซูจ๋ายเรื่องที่จะแต่งซูจิงควรจะจัดการได้แล้วลูกควรมีคนดูแลจะได้หายเหงา” “ครับ”“เฉิงชาไช้ก็เอาแต่หายตัว เขาไปไหนของเขานะทำไมไม่มาช่วยฉันปลอบใจคนเศร้าบ้างก็ไม่รู้ คุณเสวียเตอบ่นเบาๆ เฉิงซีหยวนดวงตาเป็นประกาย“ผมขอตัวครับ” พุ่งตัวออกจากบ้านเฉิงเรียกหลี่ตงให้มาขับรถ“หลี่ตง ไปบ้านบนเขา” หลี่ตงรีบพารถแล่นออกจากบ้านเฉิงไปในทันทีบ้านบนเขาเหรินเหมยก้าวขึ้นไนั่งเบาะหลังของรถเก่งคันสวยของหมอถง ไมไ่ด้มีเสื้อผ้าหรืออะไรที่มากมายมีเพียงกระเป๋าแค่ใบเดียว รถแล่นออกจาทางลาดกำลังจะจากไปจากที่นี่ป้าจู เสี่ยวจี้และเสี่ยวหยู โบกมือหยอยๆชาไช้ถอนหายใจเดินกลับเข้าไปในบ้านใจหายไม่น้อย“ป้าเรื่องนี้ใครผิด” ป้าจูส่ายหน้าไปมา“ไม่รู้แต่ที่แน่ๆ คุณจีไม่ผิด คุณหมอถงถ้าบอกว่าทำเพื่ออยากให้คุณท่านเฉิงกับคุณนายเฉิงสมหวังก็ถือว่าคิดดี เงินค่าจ้างเขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย ลูกของฉัน
บ้านบนเขา“รถเลี้ยวเข้าไปจอดเฉิงซีหยวนนั่งนิ่งบนรถ ทั้งๆ ที่หลี่ตงเปิดประตูให้แล้วไม่ยอมลงมาเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ชาไช้เดินมาที่รถเมื่อเห็นว่านั่นคือเฉิงซีหยวน ที่เพิ่งจะแวะมาทั้งๆ ที่เหรินเหมยกับหมอถงจากไปแล้ว“พี่ซีหยวน”“พวกเขาไปไหนกันหมด”“เอ่อ ๆๆ คุณหมอถงกับเหรินเหมย เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านไปแล้วครับตอนนี้ป้าจูและคนอื่นกำลังรอว่าพี่จะมีคำสั่งว่าอย่างไรในเมื่อเหรินเหมยไม่อยู่ที่นี่แล้ว”“ผู้หญิงคนนั้นก็ไปกับคุณหมออย่างนั้นหรือ ใครอนุญาตให้เขาไปแล้วนายให้เขาไปอีกหรือ”“พี่จะห้ามเขาได้อย่างไร เหรินเหมยเองเขาก็สูญเสียคุณแม่เขาเองก็ตายแล้วพี่ ยังมาเป็นแบบนี้อีกหลายวันมานี้พี่เอาแต่เศร้าโศกเสียใจ กับการจากไปของพี่สะใภ้ ไม่มีอะไรชัดเจนสักอย่าง”“ฮึ คงตั้งใจหอบท้องหนีเพื่อที่จะได้ เอาลูกในท้องมาต่อรองหรือแบ้ลดเมลล์เอาเงินจากฉันอีกสินะ” ชาไช้ขมวดคิ้วที่แรกคิดว่าเฉิงซีหยวนห่วงเหรินเหมยแต่เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ ชาไช้ถึงกับงง เแิงซีหยวนล้วงหยิบดทรศัพท์ออกมาบนรถ“กริ๊งงงงงงๆๆๆ”“ครับคุณเฉิง” เหรินเหมยใจเต้นตึกตักหมอถงเปิดลำโพงให้เหรินเหมยได้ยินด้วยกัน“พวกคุณ ตั้งใจทำอะไรกันหมอถง”“ครับก็แค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย คืนละคนคนละคืน
“กริ๊งงงงงงงงง” หมอถงรับสายอีกครั้งเฉิงซีหยวนยังส่งเสียงเกรี้ยวกราด“คุณหมอแน่ใจหรือว่าไม่ได้ไปกับผู้หญิงคนนั้น” เหรินเหทยถอนหายใจยาว“ครับผมแน่ใจเหรินเหมยให้ผมส่งเขาที่สนามบินและผมก็แยกกันกับเหรินเหมยแล้วครับตอนนี้ผมอยู่ที่นี่เพียงคนเดียว” เแิงซีหยวนวางสาย เหรินเหมยถอนหายใจยาว“หนักใจหรือ” เหรินเหมยยิ้มบางๆ“เขาคุกคามจริงๆ เอาแบบนี้ต่อไปผมจะเมมเบอร์เขาไว้ว่าไม่ต้องรัยบสายดีไหมเธอจะได้ไม่ต้องเครียด”คราวนี้ เฉิงซีหยวนปาโทรศัพท์ลงพื้นจนแต่กระจาย“หลี่ตงไปที่สนามบิน” ชาไช้วิ่งตามไปติดๆ กลัวว่าเฉิงซีหยวนจะไปอาละวาดเหรินเหมยที่น่าสงสารที่สุดในตอนนี้“นายตามมาทำไม” คนอารมณ์ร้อนยังคงฟาดงวงฟาดงา“ผมก็แค่ตามมาเผื่อว่าจะพบเหรินเหมยแล้วจะช่วยเกลี่ยกล่อมให้เขากลับมาพร้อมกับเรา” เฉิงซีหยวนขมวดคิ้วห้าเดือนผ่านไป“ร่างกระจ้อยนอนนิ่งในเปลใสเคียงข้างกันฝาแฝดชายหญิงที่ทารกชายใบหน้าละม้ายเฉิงซีหยวนส่วนทารกเพศหญิงใบหน้าเหมือนกับเหรินเหมยราวกับกับพิมพิ์เดียวกัน“ลูกแม่” หมอถงยืนอยู่ข้างๆ ก้มมองทารกทั้งสองด้วยรอยยิ้มโล่งอก“แข็งแรงทั้งคู่เลย และเหมือนจะเลี้ยงง่ายนะดูสิหลับปุ๋ยเชียว”“ขอบคุณคุณหมอที่ผ่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย ลูกของฉัน
“คุณกำลังข่มขู่เรา” ชาไช้ถอนหายใจ กับคำพูดของเหรินเหมยที่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยบ่งบอกอารมณ์“ผม ไม่ได้ตั้งใจแต่เด็กสองคนอย่างไรก็คือคนของอวิ๋นเฉิง คุณไม่อยากได้อะไรที่เป็นตระกูลเฉิงแต่ผมในฐานะ ผู้สืบถอดอันดับสองของอวิ๋นเฉิงจะไม่ยอมให้สกุลเฉิงต้องไร้ตัวตนในประเทศนี้อย่างน้อยเขาจะต้องมีแซ่เฉิง” หมอถงฝืนยิ้ม“เหรินเหมยเราจะมีทางออกเรื่องนี้ ฉันสัญญาฉันจะปกป้องเธอกับเจ้าแฝดนี่ไม่ให้ใครมาระราน”พูดเหมือนตัวเองเป็นไม้กันหมาพูดเพื่อให้ชาไช้รู้ว่าเขาอีกคนที่ไม่ยอม กับสิ่งที่เหรินเหมยต้องเผชิญไมไ่ด้เผชิญเพียงลำพังบ้านเฉิง“แม่มีเรื่องจะคุยด้วย”“ครับ”“กว่าจะหาเวลาได้พบกันนี่ต้องนัดผ่านเลขาเลยไหม” คุณเสวียเตอเหน็บแนม“ไม่ครับ คุณแม่มีอะไรสำคัญ” เฉิงซีหยวนทิ้งตัวลงบนโซฟาในท่าสบาย“เรื่องงานแต่งงานไม่พูด หรอกนะแต่เรื่องที่อยากจะพูดคือ เด็กในท้องที่แม่ได้ยินข่าวลือ”“ครับ”“ไม่ได้ตามหาหรือสืบเสาะถามข่าวคราวบางหรือ นั่นมันลูกของแกนะซีหยวน” เฉิงซีหยวนถอนหายใจยาว“ครับ”“จะต้องส่งนักสืบตามหาผู้หญิงคนนั้นใช้เงินกับหล่อนให้พาลูกของแกมาอยู่ในการปกครองของบ้านเฉิงให้ได้ ที่แกทำที่ผ่านมาแม่ไม่อยากก้าวก่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย แม่เลี้ยงเดี่ยว
“หลี่ตงไปโรงพยาบาลAAA เร็วที่สุด” ก้าวขาขึ้นไปบนรถอย่างรีบร้อน“แข็งแรงดีทั้งแม่ทั้งลูก หมอให้กลับบ้านได้แล้ว ผมกับกู้เหวินเราไปหาซื้อของใช้สำหรับเด็กเตรียมไว้ให้คุณเราจัดห้องใหม่เพื่อต้อนรับทั้งสองแฝดเรียบร้อยแล้ว” หมอถงเดินมาไปอุ้มเจ้าแฝดพี่ชายไว้ในอ้อมกอด“กลับบ้านเรากันเถอะ” เหรินเหมยถอนหายใจยาวจะบอกกับถงชือว่าอยากจะย้ายออกไปแต่ก็กลัวว่าหมอถงจะเสียน้ำใจชาไช้กุลีกุจอมาช่วยยกของใช้สำหรับเด็กและพยุงเหรินเหมยออกจากโรงพยาบาล ไปที่รถแล้วขับรถออกจากโรงพยาบาลไปในทันทีต่อมา“เอ่อ คุณแม่เพิ่งคลอดคุณจีเหรินเหมย ออกจากโรงพยาบาลไปแล้วค่ะ” เฉิงซีหยวนนิ่งงัน“มีที่อยู่สำหรับติดต่อคนไข้ไหมครับเบอร์โทรศัพท์หรือที่อยู่”“ไม่มีเลยค่ะคนไข้บอกว่ากำลังจะย้ายที่อยู่และจะแจ้งภายหลังหากได้ที่อยู่ที่แน่นอน” เฉิงซีหยวนพยักหน้า แต่อารมณ์ขุ่นมัวอย่างเห็นได้ชัดเดินคอตกออกมาด้านหน้า“ท่านครับ ทำไมไม่ใช้บริการนักสืบเอกชนเหมือนที่เคยละครับ” หลี่ตงพดขึ้นเบาๆ“เขาหนีฉันตามเขาก็หนี ครั้งนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันจะตามเขายังหนี รูปที่ถ่ายมานั้นนักสืบให้เงินกับพยาบาลคนหนึ่งเพื่อให้ได้รูปนี้มาคงจะรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-18อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย สิปแปดมงกุฎ
“มาแล้วๆ” เจ้าแฝดทั้งสองประสานเสียงกันร้องระงม เหรินเหมยวิ่งถือขวดนมมาป้อนทั้งสองคน“ป้าเหวยคะ ขอข้าวสำหรับเด็กๆด้วยค่ะ เหมือนจะหิวจริงจัง” หญิงวัยกลางคนท่าทางใจดีเดินถือข้าวโอ๊ตที่บดผสมธัญพืชและเนื้อสัตว์มาวางตรงหน้าของเหรินเหมย“คุณขารีบไปทำงานเถอะค่ะสายมากแล้วรถจะเต็มไม่มีที่นั่งนะคะสายๆ ใครก็รีบ”“อีกแป็บค่ะยังไม่ได้จุ๊บเหม่งเจ้าสองแฝดเลย” ก้มลงจุ๊บที่หน้าผากสองแฝดที่หยุดร้องในทันที ดวงหน้าใสของสองแฝดยิ้มแป้น นั่งในโต๊ะสำหรับป้อนข้าว“ฉันไปแล้วค่ะป้าเหวย เดือนนี้ต้องขยันหน่อยอีกสองวันจะพา อันอัน กับเซียวอูไปฉีดวัคซีนแล้วค่ะฉะนั้นจะต้องรีบเก็บแต้มไว้พรุ่งนี้ค่อยขอลางานค่ะ” ป้าเหวยยิ้ม“เดินทางปลอดภัยค่ะ บ่ายๆ คุณชาไช้คงจะซื้อนมสำหรับเด็กๆ เข้ามาค่ะ” เหรินเหมยยิ้มหยิบกระเป๋าถือเดินออกจากบ้านหลังไม่เล็กนักที่ชาไช้ซื้อไว้ให้กับเหรินเหมยส่วนเขาแวะเวียนมาบ้างบางเวลา แต่ไม่เคยมาค้างเหรินเหมยหอบกระเป๋าสัมภาระและงานออกแบบเสื้อผ้าที่ต้องนำเสนอ สำหรับการออแบเสื้อผ้าของศิลปินเข้าไปในตึกสูงของเมืองที่มีอยู่ไม่มากนัก“คุณจี คุณกวงเรียกพบคุณ” จีเหรินเหมยยิ้มหวานหยดใบหน้าที่แต่งแต้มเพียงบางเบาด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-19อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย หายออกไป
“ผมได้ยินว่าคุณถูกจ้างให้ออกจากงาน” เย็นวันนั้นเองที่ชาไช้แวะมาอีกเป็นรอบที่สองของวันหลังจากที่ซื้อนมมาให้อันอันและเชียวอู่ และแวะรับเหรินเหมยทว่าเพื่อนร่วมงานที่แสนดีของเหรินเหมยกลับบอกความจริงที่เขาไม่ควรรู้เหรินเหมยยิ้มบางๆ“ผมจะไม่ทนเรื่องนี้พี่ซีหยวนทำเกินไปแล้วคุณหมอถงเมื่อวานก่อนได้คุยกันก็เล่าให้ฟังเรื่องที่ถูกแพทย์สภาส่งหนังสือมาขอริบใบประกอบวิชาชีพ แล้วที่ผ่านมาหกเดือนนี้คุณเพิ่งจะได้ทำงานเพราะผมที่ช่วยพูดกับบริษัทแห่งนี้ให้แต่ดูสิ่งที่พี่ซีหยวนทำมันเกินไปแล้วรังแกกันเกินไปแล้ว” เหรินเหมยเดินไปชงกาแฟสองแก้ววางลงหน้าชาไช้“ฉันตัดสินใจแล้วฉันจะไม่ไปสมัครงานที่ไหนแล้ว ตั้งใจจะลองทำอะไรที่ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น เลยีความคิดว่าควรจะทำในสิ่งที่ถนัด นั่นคือการรับจัดงานแต่งงาน และดูแลจัดการเรื่องเสื้อผ้าคู่บ่าวสาวด้วยตัวเอง”“นี่คุณไม่โกรธเลยหรือที่พี่ซีหยวนทำแบบนี้”“โกรธแล้วทำอะไรได้โกรธแล้วเราไม่ต้องกินหรือไรอันอันกับเชียวอู่ยังต้องกินนมและเติบโตขึ้นไปเรื่อยๆ ค่าใช้จ่ายอย่างอื่นก็ต้องเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว ค่าจ้างป้าเหวยก็ต้องจ่าย คุณคิดว่าฉันจะอยู่โดยที่ไม่มีงานได้หรือ”“ผมจะไปคุณ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย ห้าปีผ่านไป
“คุณพ่อมารับแล้วค่ะอันอันกับเชียวอู่ คุณครูกำลังต้อนเด็กๆ เข้าห้องแต่แยกสองแฝดเพื่อพาไปหาชาไช้ที่เลี้ยวรถเข้ามาภายในโรงเรียนอนุบาล“ไม่ใช่คุณป้อฮับนั่นจุนลุงฮับจุนคู” เชียวอู่ที่ดวงตาดำขลับ ร่างอ้วนป้อมน่ากอดใบหน้าเหมือนเฉิงซีหยวนราวกับแกะเจื้อยแจ้ว ชาไช้ยิ้มถอนหายใจยาวย่อตัวลงรับเอาทั้งอันอันและเชียวอู่ไว้ในอ้อมแขน“กลับบ้านเรากันเถอะ” เด็กหญิงตัวน้อยอันอันที่มองอย่างไรก็ถอดแบบเหรินเหมยออกมายิ้มแก้มใส“จุนแม่ไม่มาด้วยหรือคะ”ชาไช้ยิ้มอ่อนโยน“ถ้าคุณแม่มาเราทั้งหมดก็อดไปที่ศูนย์การค้าสิครับเรามีนัดกันว่าจะไป ซื้อของเล่าที่นั่นอันอันจำไม่ได้แล้วหรือ”“เย้ๆๆๆๆๆๆๆ” เชียวอู่ชูมือร้องดีใจ“ไปกันเล้ยยยยยย” ชาไช้อุ้มเจ้าสองคนไปนั่งเบาะในคาร์ชีทแล้ววิ่งมาด้านหน้าคนขับค่อยๆ พารถเคลื่อนออกจากตรงนั้นไปช้าๆซูจิงจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง 5ปีแล้วที่ไม่พบไม่พูดคุยกับชาไช้ เขามีลูกแล้วหรือแล้วเขาแต่งกับใคร และใครคือภรรยาเขา“ตามรถคันนั้นไป” สั่งคนขับรถเบาๆ ชี้มือไปที่รถของชาไช้“แต่คุณลีซูจิงครับคุณมีนัดทานข้าวกับคุณท่านนะครับแล้วผมก็มีหน้าที่ขับรถมารับคุณไปที่ภัตตาคารริมน้ำทานอาหารค่ำกับคุณ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22
บทล่าสุด
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย จูบ
“นอนได้แล้วครับที่รักของแม่” เหรินเหมยจุ๊บแก้มเชียวอู่แล้วกันมาจุ๊บแก้มอันอัน“จุนแม่ขาจุนแม่มีรูปของจุนพ่อไหมคะอันอันอยากจะเห็นหน้าจุนพ่อ” เชียวอู่ตัวน้อยที่เดินมาที่เขย่าแขนเหรินเหมยอีกคน“เพื่อนๆ ที่โรเรียนเขากห้บอกว่าอยากเห็นว่าจุนพ่อของเราหล่อไหมจุนแม่บอกว่าจุนพ่อตายแล้วทำไมไม่มีรูปจุนพ่อละครับ”เหรินเหมยกอดลูกไว้ในอ้อมกอดแนบแน่น“ไว้ แม่ว่างแม่จะหาให้นะคะตอนนี้ดึกแล้วนอนเสียพรุ่งนี้จะต้องไปโรงเรียน” เชียวอู่ประคองใบหน้าของเหรินเหมยไว้ในมืออ้วน“เราสองคนรอได้ฮับ ไม่กดดันจุนแม่ฮับ ไม่กดดันจริงจริ้งงงงง” เหรินเหมยยิ้ม“หลับได้แล้วคนดีของแม่” จุ๊บที่แก้มของสองแฝดอีกครั้งเฉิงซีหยวนยืนเอามือล้วงกระเป๋าฟังสามคนแม่ลูกคุยกันอยู่ด้านล่างของหน้าต่างตัวบ้านบนรถระหว่างทางซูจิงนั่งตัวแข็งข้างๆ ชาไช้ที่ตั้งหน้าตั้งตาขับรถแต่เหมือนไม่ยอมเหยียบคันเร่งยังปล่อยให่รถแล่นไปช้าๆ“เด็กๆ น่ารักจังนะคะ คุณเหรินเหมยดูแลเด็กๆ ได้ดีมากๆ” ชาไช้ถอนหายใจถ้าหากซูจิงรู้ว่าเหรินเหมยคือต้นเหตุที่ทำให้ซูจ๋ายตายไปจะยังพูดแบบนี้ไหม“คุณส่งฉันแค่ปากซอยก็ได้ฉันเดินเข้าไปนิดหน่อยไม่อยากให้คุณแม่ถามว่าใครมาส่ง เพราะก
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย สลับ
“ดินเนอร์กันไหมค่ะ” ซูจิงพูดขึ้นหลังจากที่ถ่ายแบบพรีเวดดิ้งเรียบร้อยไปแล้ว“วันนี้ไม่ว่าง” เดินออกจากตรงนั้นมุ่งหน้าไปที่รถของหลี่ตงที่จอดรออยู่ก่อนแล้ว“ไว้พบกันพรุ่งนี้อีกทีค่ะคุณ” จือหรานมาส่งซูจิงที่ยืนหันหน้าหันหลัง“กลับอย่างไรคะคุณซูจิงให้ฉันเรียกรถให้ดีไหมคะ” จือหรานอดห่วงไม่ได้“ไม่เป็นไรค่ะตั้งใจแวะเดินเล่นก่อนกลับ คุณจอหรานไปด้วยกันไหม” จือหรายยิ้มแบบเกรงใจ“วันนี้ฉันมีนัดอะค่ะ” ป้องปาก ซูจิงพยักหน้ายิ้มๆ“ไม่กวนแล้วค่ะรถที่รักมาแล้วค่ะ” เดินไปรถที่เรัยกให้มารับจือหรานส่ายหน้าไปมา“พี่ครับ แบบนี้จะอยู่กันยืดไหม ไอ้แบบนี้ผู้ชายก็รวยแล้วยังไม่สนใจใน ความรู้สึกอีกคน”“เรื่องของเขาหรือเปล่าไปกินเหล้ากันดีกว่า ฉันละเปรี้ยวปากเหนื่อยมาทั้งวันแล้วไปพักผ่อนกันฉันเลี้ยงเอง” จือหรานยมือกอดรอบไหล่ของรุ่นน้องในจีคอเปอเรชั่นยิ้มกว้างพาเดินออกจากตึก“จุนแม่ฮับบบบบ” เชียวอู่วิ่งเข้ามากอดเหรินเหมยอันอันเดินเข้ามาเมียงมองเหรินเหมยรีบอ้าแขนออกโอบรอบตัวของทั้งสองคน“จุนลุงบอกว่าจะพาไปกินไอศกรีม แต่เพื่อนๆ ของเชียวอู่บอกว่าคนที่พาไปกินไอกรีมจะต้องเป็นคุณพ่อ” ชาไช้ยิ้ม นั่งลงพูดกับเชียวอู่“คุณ
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย ยุ่งๆ
“ปล่อยนะ” เหรินเหมยผลักร่างสูงที่ไม่ทันระวังเซถลาไปกระทบผนังอีกด้านจือหรานถือวิสาสะเปิดม่านพุ่งเข้ามาข้างใน ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก“เอ่อเกิดอะไรขึ้นในนี้คะ” เฉิงซีหยวนถอนหายใจ“ออกไปให้หมดไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น” เหรินเหมยถอนหายใจจือหรานรีบดึงมือเหรินเหมยออกจากห้องเปลี่ยนชุด“คุณจีเขาทำอะไรคุณจีไหม” เหรินเหมยส่ายหน้าเผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง“ไม่” โกหก“อยู่ห่างๆ เขาดีกว่าค่ะดูเขาจะเป็นไบโพล่านะคะน่ากลัวเชียว แล้วไอ้ที่เห็นก็ไม่ได้รักเจ้าสาวสักนิดดูเหมือนทำอะไรก็ขัดใจไปเสียหมดแบบนี้จะแต่งกันทำไม”“อย่านินทาเขาคนอื่นที่มาไม่เห็นว่าจือหรานจะนินทาใคร”“ก็เขาไม่มีอะไรให้นินทานี่คะมีแต่ทำให้อิจฉา รักกันหวานฉ่ำทุกคู่ยกเว้นคู่นี้” เหรินเหมยยิ้มน้อยๆ“ทำงาน ทำงาน”เหรินเหมยแกล้งปรบมือรัวๆกระตุ้นจือหรานเฉิงซีหยวนเดินออกมาในชุดกี่เพ้าของผู้ชายที่ติดกระดุมไม่หมดเหลือไว้สองสามเม็ดซูจิงออกมาจากห้องเปลี่ยนชุดมองซีหยวนเพียงแวบเดียวแล้วรีบเดินตรงเข้ามาติดกระดุมให้ทันที เหรินเหมยรีบเบือนหน้าหนีเสีย“ฝากด้วยนะจือหราน ฉันต้องไปรับลูกที่โรงเรียน แล้วจะเข้าบ้านเลยมีอะไรโทรมาได้เลยนะบางทีฉันอาจกลับ
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย เสียที
“ปล่อยนะ” จีเหรินเหมยเค้นเสียงพูด อีกคนปล่อยมือออกจากเอวส่งผลทำให้เหรินเหมยร่วงลงไปกองกับพื้น“อุ๊ป” ช่างภาพรีบมาประคองเหรินเหมยที่มีสีหน้าเหยเก เฉิงซีหยวนปัดมือเบาๆ ยิ้มหยันที่เหรินเหมยยอมให้ช่างภาพแตะตัว แม่เลี้ยงเดี่ยวที่เนื้อหอมสินะ“สำออยถอยไปได้แล้วฉันจะถ่ายแบบแล้ว” จือหรานขมวดคิ้วจีเหรินเหมยรีบเดินหลบออกมาลูบที่ศอกของตัวเองปอยๆ“พี่เขยคุณพบกับคุณจีครั้งแรกคุณก็ ทำร้ายเธอเลยหรือ มีปมอะไรหรือเปล่า” ซูจิงถามมืออยู่ในท่าโพสน์เตรียมถ่ายแบบ“ไม่นี่คิดว่าต้องมีด้วยหรือเธอคิดมากไปเองฉันก็แค่รู้สึกว่าเขาไม่ให้เกียรติเราเลยแกล้งเขานิดหน่อย” ซูจิงพยักหน้าขึ้นลง“คุณจีเธอน่ารักนะคะพี่ไม่ชอบคนน่ารักหรือ เธอเหมือนพี่ซูจ๋ายตอนที่ยังวัยรุ่นตอนยังไม่ป่วย” เฉิงซีหยวนชะงักงัน“พร้อมหรือยังครับ” ช่างภาพตะโกนถามดังๆ จือหรานวิ่งไปหยิบยานวดบรรเทาปวดมานวดที่ข้อศอกให้กับเหรินเหมย“พร้อมนะครับหนึ่ง..สอง…สาม ดีครับสวยครับ ผ่านแล้วครับ” ซูจิงยิ้มหันมองเหรินเหมยที่จือหรานกำลังทายาให้“พี่ซีหยวนพี่จะไม่ขอโทษคุณจีเขาหน่อยหรือ” อีกคนยิ้มยียวน“ไม่จำเป็น เขารู้ดีว่าไม่จำเป็น” ซูจิงถอนหายใจ“ปกติพี่ชอบผู้หญิ
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย สายตาหวาน
เปิดประตูเข้าไปในสตูดิโอ“นี่เธอใช่ไหมคนประสานงานจือหรานยิ้มกว้าง“จือหรานค่ะ”“อ่อ ไม่ต้องบอกชื่อฉันแค่สงสัยว่าซูจิงเขาจ่ายเงินมหาศาลเพื่อมาถ่ายพรีเวดดิ้งในสตูดิโอเนี๊ยะนะ”“เอ่อคือความจริงเราคุยกันแล้วค่ะเราเซ็ทฉากขึ้นมาทั้งหมดอยู่แล้วสถานที่จริงไม่มีตรงไหนตรงประเด็นที่คุณซูจิงอยากได้ และคุณซูจิงก็บอกกับทางเราว่าไม่อยากให้ผิวโดนแดดเพราะแต่งงานในอีกไม่กี่วันอุตส่าห์บำรุงผิวมาทั้งเดือน” อยากจะพูดต่อว่าค่าเซ็ทฉากก็เป็นเงินไม่น้อยแล้วจะเอาแบบไหนอีก เฉิงซีหยวนถอนหายใจซูจิงเดินเข้ามาอีกคนจือหรานยิ้มแก้มป่องตัวช่วยมาแล้ว“มาช้าสิบนาที” ซูจิงฝืนยิ้ม“พอดี ยุ่งกับหน้าที่เลขาของพี่นั่นแหละเอาเข้าจริงๆ ฉันก็ชอบงานนี้นะได้ใส่ใจพี่และได้รู้รายละเอียดเกี่ยวกับพี่ซีหยวนที่ทำงาน” ไม่กล้าบอกว่า ชาไช้รั้งไว้ด้วยคำพูดหยามเหยียด“เริ่มเลยไหมค่ะจะได้เรียบร้อยเสียทีตากล้องรอนานแล้ว”“วิสกี้ออนเดอะร็อคของฉันเล่า”“เอ่อ สักครู่นะคะฝ่ายบริการกำลังจัดหามาให้ค่ะคุณสองคนเปลี่ยนชุดแล้วก็แต่งหน้าให้เรียบร้อยก่อนดีไหม” ซูจิงพยักหน้าขึ้นลงยิ้มๆ“ไม่ ให้ได้ดื่มก่อนจึงจะเริ่ม ตั้งแต่มายังไม่เห็นเจ้าของ จีออแกไนท์…
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย หลบหน้า
ถงซือพูดเปรยๆ ขณะขับรถกลับจากไปส่งเหรินเหมยและลูกๆ ที่บ้านของเย็นวันนั้น“คุณว่า เฉิงซีหยวนจะปล่อยมือหรือยัง” กู้เหวินถอนหายใจ“ฉันได้ข่าวว่าเขากำลังจะแต่งงานกับอดีตน้องเมียน้องสาวคุณซูจ๋ายอาจจะไม่มีอะไรเลวร้ายตั้งห้าถ้าเขาจะจัดการกับพวกเราหรือทำอะไรลงไปก็คงทำไปแล้ว”“ไม่กล้วว่าเขาจะแย่งเอาลูกของเหรินเหมยไปหรือ แบบนั้นคนที่เจ็บปวดที่สุดคือเหรินเหมยที่ไม่มีปัญญาอะไรไปต่อกรกับเขาศาลจะอ้างทันทีเพราะเฉิงซีหยวนเขารวยล้นฟ้า”“อาจแค่บังเอิญเพราะเจ้าสาวคงไม่รุ้ว่านี่คืแม่อุ้มท้องลุกของคุณเฉิงซีหยวนและจีคอเปอเรชั่นพักหลังๆ มาก็ไปได้ดีไม่น้อยเป็นที่พูดถึงในวงการออแกไนท์ หมอถงพยักหน้าขึ้นลง“เฉิงซีหยวนจะไม่ทำอะไรโง่ๆ อย่างเช่นการประกาศว่าเป็นพ่อของเด็กใช่ไหมในเมื่อเขากำลังจะแต่งงาน” กู้เหวินยิ้ม“มันควรจะเป็นแบบนั้นหากเขาเกรงใจว่าที่ภรรยาของเขา บางทีคุณอาจแค่ห่วงเหรินเหมยมากไป” หมอถงพยักหน้าขึ้นลง จริงสินะถ้าเลี่ยงไม่พบกันเสียก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ความสนุกสนานและวันของครอบครัวผ่านไปแล้ววันนี้สองแฝดต้องไปโรงเรียนอีกแล้ว รถรับส่งวิ่งมาจอดหน้าบ้านอันอันโบกมือให้กับเหรินเหมยหยอยๆ เชียวอู่ทำทีเหมือนตั
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย เกลียดแบบไหนได้แบบนั้น
“อย่างไงนายร้อนตัวหรือว่าอย่างไรบอกว่าไม่ได้เป็นสามีแล้วร้อนตัวทำไม เชอะหลอกฉันซ้ำซากนี่ก็หลอกว่าเป็นเมียนาย ทำให้ฉันไม่กล้าทำอะไร” ชาไช้ถอนหายใจ“แล้วพี่จะทำอะไรคุณจีเขาดีนะที่เขาไหวตัวทันเอาตัวรอดได้ พี่กำลังจะทำอะไรอย่าบอกนะว่าอยากจนไม่เลือกคน เงินก็มากมายซื้อกินก็ได้แล้วอีกไม่กี่วันก็จะแต่งงานกับน้องเมียเก่าแสนสวยแล้ว พี่จะสร้างตราบาปให้เขาทำไม” เฉิงซีหยวน ยิ้มหยัน“หวงก้างสินะ เขาก็ไม่ได้ชอบนายไม่ได้เป็นเมียนายแล้วทำไมถึงต้องปกป้องเขาด้วย”“พี่รู้ไหมจีเหรินเหมยเขาต้องบากบั่นเลี้ยงดูอันอันกับเชียวอู่มาคนเดียวตลอดห้าปีถึงผมจะพูดว่าจะช่วยออกค่าใช้จ่ายหรืออะไรที่เขาขัดสนเขาก็ไม่ยอม พี่ซีหยวนพี่คิดดูดีดีผมอยู่ใกล้เขามา5ปีแม้แต่มือเขายังไม่ให้ผมจับแต่พี่พาเขาเข้าห้องตั้งใจรังแกเขาทั้งที่เขาเมาแค่นี้เขาก็เกลียดพี่จะตายอยู่แล้วผมไม่แปลกใจเลยที่เขาไม่คบกับผมเพราะพี่ เพราะเขากลัวว่าจะต้องมาข้องแวะกับพี่”“ดีพูดได้ดีฉันจะทำให้เขารู้ว่าเกลียดแบบไหนได้แบบนั้น” ซูจิงที่ยืนนิ่งแอบฟังสองพี่น้องคุยกันทั้งที่ไม่รู้ว่ากำลังพูดถึงใครแต่ในใจเจ็บจี๊ด“พอได้แล้วครับผมขอร้อง” ซีหยวนเดินมาจ้องหน้าชาไช้เห
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย ฉันเป็นเมียของน้องคุณนะ
พูดว่าปล่อยอีกคนยิ่งกดริมฝีปากปิดปากเสีย ขาสองข้างตรึงจีเหรินเหมยไว้ใต้ตัวเขาไม่ให้ขยับ มือสองข้าถูกตรึงด้วยมือของเฉิงซีหยวนที่เหนือศีรษะของเหรินเหมยถึงไม่ทำอย่างนั้นคนเมาก็ไม่อาจช่วยเหลือตัวเองได้ริมฝีปากนุ่มลื่นซอกซอนจนเหรินเหมยร้อนๆ หนาวๆ อ่าาายิ่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ยิ่งทำให้บทรักหวาบหวามยิ่งขึ้น“ปล่อยนะฮือออออ อย่าทำแบบนี้ฉะฉะฉันเป็นเมียน้องชายคุณนะ” เฉิงซีหยวนปล่อยมือที่ตรึงมือเหรินหมยไว้ “สกปรก” เหรินเหมยน้ำตาร่วงกราว“ปล่อยฉันไปสิ”“เมาจนเดินแทบไม่ไหว ไปให้พ้นจากห้องของฉัน” เหรินเหมยทั้งอายทั้งเจ็บใจคลานจากที่นอนโซซัดโซเซ“ฉันจะโทรตามชาไช้ให้เอง เธอจะได้ไปให้พ้นๆ จากห้องฉันเสียที” เหรินเหมยถอนหายใตจโล่งอกแทบเอาชีวิตไม่รอดคนอะไร ช่างร้ายกาจเหลือเกินร้อยวันพันปีไม่เคยพบไม่เคยได้เจอกันมาวันนี้ต้องหนักใจเรื่องที่ต้องจัดงานแต่งงานให้เขากับซุจิงแล้วดันมาเจอเขาเข้าอย่างจังอีก สาปส่งไปแล้วทำไมยังเจอกันอีกโลกมันกลมหรือว่าเหริยนเหมยพลาดไปเองวางโทรศัพท์จากชาไช้แต่กดไปหาหลี่ตง“หาผู้หญิงให้ฉันสักคนให้ขึ้นมาได้เลย” เหรินเหมยยกมือขึ้นกุมขมับ ปวดหัวมึนหัวแต่รู้สึกว่าโลกทั้งใบหมุนติ้วไม่
อุ้มบุญคุณพ่อตัวร้าย จัดการกับคนเมา
หลี่ตงถอนหายใจ“คุณจะไม่ปล่อยคุณจีไปหรือครับ เขา…เอ่อไม่เหมาะกับเรื่องแบบนี้ คุณจีเธอน่ารักนะครับเธอ เหมาะที่จะเป็นคุณแม่แล้วก็เป็นคุณแม่ของลูกของคุณ”“หุบปากยุ่งเสียจริง ทำไมพูดมากแบบนี้ฉันไม่เห็นว่านายจะสนใจอะไร ผู้หญิงคนอื่นก็ผู้หญิง ผู้หญิงคนนี้ก็ผู้หญิง คนอื่นนายไม่เป็นจะสนใจว่าฉันจะทำกับคนพวกนั้นแบบไหน แล้วทำไมต้องมาสนใจจีเหรินเหมยคนนี้ด้วย” หลี่ตงก้มหน้า“ขับรถไปแล้วไม่ต้องออกความเห็นอะไรฉันตัดสินใจฉันเองได้ถ้าผู้หญิงคนนี้ดีจริงเขาจะรวมหัวกันหลอกฉันทำไมอย่างไรพวกเขาก็ผิดดีแค่ไหนแล้วฉันไม่แจ้งความเรื่องนี้” หลี่ตงหุบปากนิ่งแต่มในใจกลับเถียงไม่หยุดดีที่ไม่แจ้งความแต่ก็ไม่ให้โอกาสทั้งเหรินเหมยและหมอถงเฉิงซีหยวนอุ้มคนตัวเล็กไว้ในอ้อมแขนพาเดินขึ้นลิฟต์แบบสบายๆ โดยมีหลี่ตงอำนวยความสะดวกให้ เมื่อถึงห้องเขาก็หันมาพูดกับหลี่ตง“นายกลับไปพักผ่อนที่ห้องนานเสียพรุ่งนี้เช้าค่อยมาที่นี่” หลี่ตงถอนหายใจหวั่นใจกับความปลอดภัยของเหรินเมหยไม่น้อย เฉิงซีหยวนถ้าเป็นเฉิงซีหยวนเมื่อห้าปีที่แล้วตอนที่ซูจ๋ายยังอยู่ก็ไม่น่าห่วงเท่าไหร่แต่นี่เฉิงซีหยวนคนนี้ จะมีผู้หญิงกี่คนที่รอดไปได้ ยิ่งเมาๆ แบบนี้ด้
