Se connecterShare
ตอนที่ 28 - 1 เที่ยวต่างเมืองกับพี่ชายรอง
Dernière mise à jour:
2025-02-14 11:03:28เมื่อได้ห้องพักแล้วฉีอันลิ่งจึงไปส่งน้องสาวที่ห้องของนางจากนั้นจึงแยกไปพักที่ห้องของตน แต่เขาก็มิลืมให้ผู้ติดตามจัดเวรยามเฝ้าหน้าห้องของน้องสาวเอาไว้เพื่อความปลอดภัย เพราะไม่ว่าที่ใดก็มิน่าไว้ใจทั้งนั้น แม้จะดูเงียบสงบแต่ผู้ใดเลยจะรู้ว่าอาจจะมีเรื่องที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นก็เป็นได้
“คุณหนูสี่…อาบน้ำก่อนเถิดเจ้าค่ะ เดินทางมาทั้งวันแล้วคงจะเหนียวตัวแย่”ซุนซุนที่เข้าไปสำรวจห้องอาบน้ำภายในห้องพักเดินมาบอกคุณหนูของนาง ฉีอันหนิงพยักหน้าจากนั้นจึงเดินเข้าไปภายในห้องอาบน้ำที่อยู่อีกฝั่งของภายในห้องนอนผ่านไปเกือบหนึ่งก้านธูป ฉีอันหนิงที่สวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยก็ออกมาจากห้องอาบน้ำ นางเดินตรงไปนั่งลงที่โต๊ะกลางห้อง ซุนซุนเข้ามาหวีผมให้“วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ซุนซุนก็พักผ่อนเถิดนะ ขอบใจมากจ้ะ”ฉีอันหนิงเอ่ยออกมาจากนั้นจึงลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปยังเตียงนอน ร่างเล็กล้มตัวลงนอนก่อนที่จะดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างกายเอาไว้เพื่อให้ความอบอุ่นและเพื่อมิให้สาวรับใช้ต้องคอยเป็นห่วงยามเหม่าเสียงร้องเตือนบอกชั่วยามดังขึ้นจากทางด้านนอกปลุกให
Related chapter
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 29 ภาพวาด
สองพี่น้องตระกูลซ่งพากันเที่ยวชมเมืองตงยางเป็นเวลาสามวันสามคืน ก่อนที่จะพากันเดินทางไปเมืองตงชวนซึ่งอยู่ติดกันกับเมืองตงยางเพียงสามสิบลี้เท่านั้น เมืองตงชวนมีพื้นที่มากกว่าเมืองตงยางเกือบครึ่ง และเป็นเมืองที่โดดเด่นในด้านศิลปะ ฉีอันหนิงรู้สึกตื่นตาตื่นใจไปกับตลาดที่มีภาพวาดวางขายอยู่เรียงราย“งดงามยิ่งนักเจ้าค่ะ ภาพวิวทิวทัศน์เหล่านี้เป็นของเมืองตงชวนแห่งนี้หรือเจ้าคะ” ฉีอันหนิงเอ่ยถามพี่ชายรองขณะที่มองออกไปนอกรถม้าที่กำลังเคลื่อนผ่านร้านขายภาพวาด“ใช่แล้วล่ะ จิตรกรของที่นี่ฝีมือดี เพราะเป็นเมืองศิลปะด้วยนั่นแหละ ชาวเมืองตงชวนส่วนมากมีอาชีพเป็นจิตรกร แต่พวกเขาก็มิได้อยู่วาดภาพแต่ที่เมืองนี้หรอกนะ มีบ้างบางส่วนที่ออกไปรับจ้างที่เมืองอื่น เมืองตงหลางของเราก็มีนะน้องหญิง จิตรกรที่มาจากเมืองตงชวน” ฉีอันหนิงพยักหน้าก่อนที่จะมองไปตามสองข้างทางหนึ่งก้านธูปต่อมารถม้าและขบวนของสองพี่น้องพร้อมทั้งผู้ติดตามได้มาหยุดอยู่ที่หน้าโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งซึ่งอยู่เลยตลาดออกไป ด้านหลังเป็นภูเขาสูงมีน้ำตกไหลลงมาได้บรรยากาศที่เป็นธรรมชาติ ฉีอันหนิงถึงกับตกตะลึงในความงด
Dernière mise à jour : 2025-02-15อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 29 - 1 ภาพวาด
ฉีอันลิ่งมองน้องสาวด้วยแววตาเอ็นดู นางคงจะชอบภาพนี้มากจนถึงขนาดว่ายืนมองอยู่นาน และตัดสินใจซื้อในทันทีโดยที่มิได้เอ่ยถามราคาเสียด้วยซ้ำ เป็นการตัดสินใจที่รวดเร็วกว่าทุกครั้งที่ซื้อของด้วยกันมาจนเขาถึงกับแปลกใจ แต่ถึงกระนั้นเขาก็มิได้เอ่ยถามสิ่งใดออกมาเมื่อได้ภาพวาดที่ถูกตาต้องใจแล้ว สองพี่น้องจึงพากันเดินชมภาพวาดไปเรื่อยๆ จนรู้สึกถึงความเมื่อยล้าจึงพากันกลับโรงเตี๊ยมที่ตนเข้าพักและสั่งอาหารมากินก่อนที่จะแยกย้ายกันไปอาบน้ำและเตรียมตัวเข้านอน ฉีอันหนิงยังคงนั่งมองภาพวาดราวกับต้องมนต์สะกด เหตุใดนางจึงจดจำเขาได้แม้นว่าอีกฝ่ายจะปกปิดใบหน้า พี่ชายกับสาวรับใช้ของนางจะจดจำเขาได้เช่นเดียวกันกับที่นางจดจำเขาได้หรือไม่นะ“ซุนซุน…พี่ลองมาดูภาพวาดที่ข้าซื้อมาหน่อยได้หรือไม่” ฉีอันหนิงเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่ไหวจึงเรียกสาวรับใช้ที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดที่นอนให้กับนาง“ภาพวาดที่เพิ่งจะซื้อมาน่ะหรือเจ้าคะ”ซุนซุนละมือจากงานที่ทำแล้วเดินมานั่งลงข้างๆ คุณหนูของนาง ก่อนที่จะมองภาพวาดตรงหน้าที่คุณหนูซื้อมา แต่เมื่อมองเช่นไรนางก็เห็นเป็นเพียงบุรุษชุดดำท
Dernière mise à jour : 2025-02-15อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 30 เยือนจวนสกุลซ่ง
หลังจากสองพี่น้องสกุลฉีกลับมาจากท่องเที่ยวที่เมืองตงชวนได้เพียงหนึ่งสัปดาห์ จวนสกุลฉีก็กลับมาชีวิตชีวาอีกครา เหตุเพราะพี่ชายใหญ่อย่างฉีอันหลงที่มีกำหนดการว่าจะกลับมาเยี่ยมเยือนครอบครัวก็กลับมาถึงในเช้าของวันนี้ เขาหยุดพักงานที่วังหลวงหนึ่งสัปดาห์ เขาจึงอยากจะใช้ระยะนี้คอยทำความสนิทสนมกับคู่หมั้นสาว“คุณชายขอรับ… วันนี้เราจะไปเยือนจวนสกุลซ่งกันเลยหรือไม่ขอรับ” หวงเทาเอ่ยถามคุณชายใหญ่ออกมาขณะที่รินน้ำชาให้“อ่า… ยังไม่ไปหรอก ก็ข้าเพิ่งจะเดินทางมาถึงก็ต้องอยู่กับท่านพ่อ ท่านแม่และก็น้องๆ ก่อนถูกหรือไม่ล่ะ” คุณชายใหญ่ที่ยามนี้กลายเป็นบุรุษหนุ่มรูปงามตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มและยกถ้วยชาขึ้นมาจิบยามอยู่เมืองหลวงนั้นมีสตรีมากมายมาคอยเสนอตัวอยากที่เป็นฮูหยินของเขา แต่เขาก็ยังคงซื่อสัตย์และรักมั่นต่อคู่หมั้นสาวเพียงคนเดียวมิเสื่อมคลาย แม้นจะมีคนคิดว่าขุนนางมักจะเจ้าชู้หลายใจ แต่สำหรับสกุลฉีแล้วพวกเขายึดมั่นในคู่ผัวเมียเดียวมาตั้งแต่บรรพบุรุษ อีกสามปีเขาจะขอย้ายมาประจำการอยู่ที่เมืองตงหลางเพราะหากถึงยามนั้นเขาและคู่หมั้นคงจะออกเรือนด้วยกันแล้ว
Dernière mise à jour : 2025-02-15อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 30 - 1 เยือนจวนสกุลซ่ง
จวนสกุลซ่งหน้าจวนสกุลซ่งยามนี้มีม้าศึกอยู่ด้านหน้าสองตัวทำให้คนที่เพิ่งจะเดินทางมาถึงรู้สึกประหลาดใจ ซ่งเจียวซินลงมาจากรถม้าตามด้วยฉีอันหนิง ส่วนรถมัาของสกุลฉีก็ขับเคลื่อนเข้ามาจอดข้างๆ กัน สองพี่น้องสกุลฉีจึงลงมาจากรถม้าแล้วมาสมทบกับน้องสาวและเจ้าของจวน“นั่นม้าของคุณชายซ่งหรือ” ฉีอันหลงเอ่ยถามคู่หมั้นสาวออกมาเมื่อมองเห็นม้าศึกสีดำสองตัว“เจ้าค่ะ เอ…น้องมิทราบมาก่อนเลยว่าท่านพี่ใหญ่จะกลับมา” ซ่งเจียวซินตอบพลางมองหน้าสหายสนิท“จะว่าไปม้าสองตัวนี้ก็คล้ายๆ กับม้าในภาพวาดที่หนิงเอ๋อร์ซื้อมาเลยนะขอรับท่านพี่ใหญ่” ฉีอันลิ่งแสดงความคิดเห็นออกมาเมื่อได้เห็นม้าศึกที่ยืนกินหญ้าอยู่ไม่ไกลจากรถม้าของพวกตน ซ่งเจียวซินมองตามสายตาของคู่หมั้นหนุ่มไป“ม้าสองตัวนี้ได้รับพระราชทานมาจากฮ่องเต้ตั้งแต่ท่านพี่ใหญ่กับจงฉียังเป็นเด็กแล้วเจ้าค่ะ จะว่าไปพวกมันก็อายุยืนเหมือนกันนะเจ้าคะ เพราะเทียบกับอายุของพี่ใหญ่ของข้าแล้วก็นับไปเกือบสิบปีแล้วที่เขาได้รับม้าสองตัวนี้มา”ซ่งเจียวซินเล่าออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะเชิญให้ผู้มาเย
Dernière mise à jour : 2025-02-15อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 31 น้องสาวของท่าน...ข้าขอสานสัมพันธ์กับนางได้หรือไม่
ศาลาริมน้ำสกุลซ่งสองบุรุษหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ที่มีความแข็งแรงต่างกันกำลังนั่งเล่นหมากล้อมกันอยู่ตามลำพัง โดยฉีอันลิ่งเดินเลี่ยงออกไปชื่นชมสวนของจวนสกุลซ่งที่ต้องข้ามสะพานไม้ไป ส่วนบ่าวที่ติดตามฉีอันหลงและคนสนิทของซ่งมู่เฉินก็ยืนมองอยู่ไกลๆ เพราะรู้ว่าสองหนุ่มต้องการพูดคุยเรื่องส่วนตัวกัน“ท่านคิดว่าน้องเขยของท่านควรจะเป็นคนเช่นไรกันหรือ” คำถามที่ออกมาจากปากบุรุษหนุ่มตรงหน้าทำให้มือที่ถือหมากล้อมอยู่ค้างกลางอากาศ“เรื่องนั้น… ข้าตัดสินใจแทนน้องสาวของข้ามิได้หรอก นางชอบคนเช่นไร หรือนิสัยใจคอแบบไหน ข้าเองก็ยังมิเคยได้ถามนางสักครา”เป็นเพราะนางยังเด็กนักเขาจึงมิเคยไถ่ถามถึงความชอบเกี่ยวกับบุรุษกับนางสักครา แต่เขาก็พอจะมองออกว่าพี่ชายของว่าที่ภรรยาของเขาก็เป็นบุรุษเพียงผู้เดียวที่อยู่ในสายตาของน้องสี่ของตน แต่เขาก็เลือกที่จะมิเอ่ยออกมาเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายมีความหวัง หากสิ่งที่เขาคิดมิถูกต้อง มือหนาเอื้อมไปหยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบ“แล้วท่านว่าข้าเป็นเช่นไรบ้าง ข้าพอที่จะเป็นบุรุษที่อยู่ในสายตานางบ้างหรือไม่” คำถามที่เปล่งออกม
Dernière mise à jour : 2025-02-16อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 31 - 1 น้องสาวของท่าน...ข้าขอสานสัมพันธ์กับนางได้หรือไม่
สามพี่น้องเยือนจวนสกุลซ่งอยู่หนึ่งชั่วยามกับหนึ่งก้านธูปจึงขอตัวลา และไม่ลืมแวะไปลาผู้ใหญ่ทั้งสองของจวนแล้วจึงพากันกลับจวนสกุลฉีทันที โดยวันพรุ่งนี้ฉีอันหลงได้เชิญชวนให้อสองพี่น้องสกุลซ่งไปเที่ยวตลาดด้วยกัน และนี่ก็เป็นแผนการที่จะทำให้พี่ชายของคู่หมั้นสาวได้ใกล้ชิดกับน้องสาวของตนมากขึ้น ซ่งมู่เฉินพอจะเดาทางออกจึงไม่ปฏิเสธ และดูเหมือนแผนการจะเป็นไปด้วยดีเพราะฉีอันลิ่งมีนัดหมายกับเหล่านักปราชญ์ในวันรุ่งขึ้น“เสียดายนะขอรับ หากข้าว่างข้าคงจะไปกับท่านพี่ใหญ่และน้องสี่ด้วย” ฉีอันลิ่งเอ่ยออกมาขณะที่นั่งอยู่บนรถม้า“มิเป็นอันใดหรอก เอาไว้คราวหน้าค่อยไปเที่ยวด้วยกัน” ฉีอันหลงปลอบใจนักปราชญ์หนุ่มจึงยิ้มออกมาได้ เพราะการได้ใช้ทุกช่วงยามอยู่กับพี่น้องนั้นเขามีความสุขยิ่งนัก อีกไม่นานทุกคนก็ต้องแยกย้ายกันไปมีครอบครัวใหม่ โดยเฉพาะน้องสาวของเขาที่ต้องแต่งออกจากสกุลฉีไป“เหตุใดถึงต้องชวนพี่ชายของซ่งเจียวซินไปด้วยล่ะเจ้าคะ” จู่ๆ ฉีอันหนิงก็เอ่ยถามออกมา“ไปกันหลายๆ คนจะได้สนุกอย่างไรล่ะ เจ้ามิคิดเช่นนั้นหรอกหรือ” ฉีอันหลงตอบยิ
Dernière mise à jour : 2025-02-16อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 32 แม้ระหว่างทางจะมีอุปสรรค
หลังจากเพลิดเพลินกับการเดินเที่ยวในตลาดไปเกือบหนึ่งชั่วยาม สองหนุ่มและสองสาวน้อยวัยแรกแย้มพร้อมทั้งผู้ติดตามก็พากันแยกย้ายกลับจวนของตน เป็นเพราะซ่งมู่เฉินมาด้วยกัน ฉีอันหลงจึงมิได้ไปส่งคู่หมั้นที่จวนสกุลซ่งด้วยตนเอง แต่พรุ่งนี้เขามีกำหนดการไปเยือนจวนสกุลซ่งอีกคราเพราะได้รับคำขอมาจากพี่ชายของคู่หมั้นให้เขาพาน้องสาวไป ยามนี้เขาทำตัวราวกับเป็นพ่อสื่อโดยที่ผู้เป็นน้องมิได้รู้ตัว“น้องสี่…เจ้าคิดว่าบุรุษเช่นไรที่เจ้าอยากจะฝากชีวิตเอาไว้กับเขาในภายภาคหน้า” คำถามของพี่ชายใหญ่สร้างความงุนงงให้แก่เด็กสาววัยแรกแย้มเป็นอย่างมาก“เหตุใดจึงถามเรื่องนี้กันล่ะเจ้าคะ”“มิมีอันใดหรอก พี่แค่อยากรู้ในความคิดเห็นของสตรีน่ะ” ฉีอันหลงตอบราวกับว่าเป็นคำถามที่เขาอยากจะถามนางอย่างแท้จริง“สำหรับน้อง… น้องมิเคยได้คาดหวังว่าจะฝากชีวิตนี้ไว้แก่ผู้ใดหรอกเจ้าค่ะ เพราะน้องสามารถดูแลตัวเองได้ แต่ถ้าถามว่าบุรุษเช่นไรที่สตรีทั้งหลายนั้นใฝ่ฝันอยากจะฝากชีวิตที่เหลือไว้ด้วยก็คงจะไม่พ้นหนุ่มรูปงาม มีสติปัญญา ปกป้องภรรยาและตระกูลได้ ส่วนมากก็น่าจ
Dernière mise à jour : 2025-02-16อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 32 - 1 แม้ระหว่างทางจะมีอุปสรรค
แท้จริงแล้วซ่งมู่เฉินกับซ่งเจียวซินนั้นเป็นพี่น้องที่ไม่ได้เติบโตมาด้วยกันจึงเกิดระยะห่าง อีกทั้งช่วงวัยยังห่างกันถึงหกปีเหมือนกับฉีอันหลงกับฉีอันหนิง แต่ทว่าต่างกันตรงที่ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของสกุลฉีจะดีกว่าสกุลซ่งมาก“ถ้าเช่นนั้นเอาไว้ค่อยแก้มือกับเขาใหม่อีกหนก็แล้วกัน”หนึ่งหนุ่มสองเด็กสาวนั่งพูดคุยกันอยู่ที่ศาลาริมน้ำของจวนสกุลซ่งเกือบหนึ่งชั่วยาม สองพี่น้องสกุลฉีจึงขอตัวกลับจวนก่อนเพราะยังต้องแวะไปกินมื้อกลางวันที่จวนพร้อมหน้าพร้อมตา ซ่งเจียวซินมิได้รั้งสหายสนิทหรือคู่หมั้นของนางไว้ เพราะนางก็มีเรียนเรื่องงานดูแลเรือนหลังกับมารดาต่อเช่นกันทางด้านผู้ที่มีความคิดอยากจะสานสัมพันธ์กับบุตรีสกุลซ่งก็กำลังวุ่นวายอยู่กับการวางแผนจัดการกับกลุ่มค้าสตรีที่จะมีความเคลื่อนไหวในค่ำคืนนี้ ทั้งที่เขาเคยคิดว่ามันหมดไปจากเมืองตงหลางแล้ว แต่ทว่ากลับลักลอบกระทำกันโดยคนของทางการมิมีผู้ใดรับรู้เรื่องนี้เลยสักคน หลังจากที่ห่างหายไปนานเกือบสามปี บางทีเรื่องนี้ก็อาจจะมีผู้ที่อยู่เบื้องหลังเป็นผู้เดียวกันกับพวกที่เขากำลังให้ลูกน้องในหน่วยพยัคฆ์ดำตามสืบอยู่“พ
Dernière mise à jour : 2025-02-16
Latest chapter
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 47 - 1 ความสุขที่แท้จริงกว่าการเป็นยอดหญิง (อวสาน)
ฉีหงซวนและซ่งมู่หยางวัยสามขวบวิ่งไล่จับกันอยู่ภายในสวนดอกไม้ มีน้องเล็กอย่างฉีซูหลิง บุตรคนโตของฉีอันลิ่งและอิ่นซูหรงวัยหนึ่งขวบครึ่งวิ่งไล่ตามรั้งท้ายของพี่ชายทั้งสองอย่างทุลักทุเลเพราะเยาว์วัยกว่าพี่ๆ ผู้เป็นบิดานั่งจิบสุราอยู่ในศาลาริมน้ำแล้วมองมายังลูกๆ ของตนด้วยแววตาเอ็นดู ส่วนผู้เป็นมารดาทั้งสามก็นั่งมองไปยังลูกๆ อยู่แทบจะไม่ละสายตาเช่นกันเด็กๆ มีบ่าวและสาวรับใช้คนสนิทของตนที่คอยดูแลไม่ให้คุณชายและคุณหนูไม่ได้รับอันตราย ซ่งมู่หยางฉายแววความเฉลียวฉลาดมาจากมารดา เขามักจะถามนั่นถามนี่จากสาวรับใช้และบ่าวรับใช้ที่คอยดูแลตนเอง ยิ่งกับท่านพ่อท่านแม่ของเขานั้นไม่เคยสักครั้งที่จะไม่ได้ยินคำถามที่ดังมาจากปากลูก แม้จะวัยเพียงสามขวบแต่ซ่งมู่หยางก็ช่างเจรจายิ่งนัก“ท่านพ่อ…นก”มือเล็กหอบเอาลูกนกที่ตกลงมาจากรังบนต้นไม้กลับมาให้บิดา ซ่งมู่เฉินรีบลุกขึ้นไปดู ฉีอันหนิงเองก็เช่นกัน สองสามีภรรยานั่งยองๆ อยู่ด้านหน้าของบุตรชายตัวน้อยก่อนที่จะรับลูกนกมา“อยากให้พ่อพาลูกนกกลับบ้านของมันใช่หรือไม่….หยางเอ๋อร์”บุตรชายพยักหน้า ซ่งมู่เฉิน
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 47 ความสุขที่แท้จริงกว่าการเป็นยอดหญิง
ภายในจวนสกุลฉียามนี้กำลังวุ่นวายเพราะวันนี้เป็นกำหนดคลอดของสะใภ้คนโต ซ่งเจียวซินนอนใบหน้าซีดเซียวอยู่บนเตียงนอน มีสาวรับใช้คนสนิทคอยซับเหงื่อให้ หมอตำแยทำหน้าที่ของนางเป็นอย่างดี ใต้เท้าฉี ฉีฮูหยิน ฉีอันหลง ฉีอันลิ่ง อิ่นซูหรงและฉีอันลู่กำลังรอฟังข่าวดีกันอยู่ข้างนอกห้อง ส่วนฉีอันหนิงนั้นท้องแก่ใกล้คลอดเช่นกันจึงมิอาจเดินทางมาให้กำลังใจพี่สะใภ้คนโตกำเนิดหลานคนแรกของสกุลฉีได้“ฮูหยินเป็นเช่นไรบ้าง” ฉีอันหลงเอ่ยถามสาวรับใช้ที่เข้าไปช่วยทำคลอด“ใกล้แล้วเจ้าค่ะคุณชายใหญ่ ข้าน้อยขอตัวไปเอาน้ำร้อนก่อนนะเจ้าคะ” สาวรับใช้ตอบก่อนที่จะรีบเดินแกมวิ่งไปยังห้องครัวที่พวกบ่าวรับใช้ต้มน้ำร้อนรออยู่“ใจเย็นๆ ก่อนเถิดหลงเอ๋อร์ แม่หมอตำแยนางนี้ทำคลอดไม่เคยผิดพลาดเลยสักหน อีกอย่างเราก็ตามท่านหมอหลวงมาดูอาการของซินเอ๋อร์ก่อนที่หมอตำแยจะมาถึงแล้วนี่ลูก”ฉีฮูหยินเดินไปจับแขนบุตรชายที่กำลังเดินไปเดินมาด้วยความร้อนใจ เพราะนึกเป็นห่วงทั้งภรรยาและลูกน้อยในครรภ์ของนาง“ข้าใจร้อนยิ่งนักขอรับ ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเพียงใดแล้ว เหตุใดคลอดลูกถึงได้ช้าย
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 46 - 1 ข่าวดีที่ไม่ต้องรอนาน
ในยามเช้าตรู่ของสองวันถัดมาหลังจากพิธีแต่งงานของฉีอันลิ่ง ฉีอันหนิงที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงกับผู้เป็นสามี ก็ต้องรีบผุดลุกขึ้นจากเตียงเพื่อออกจากห้องไปอาเจียนด้านนอก นางรู้สึกว่าร่างกายของนางเองนั้นเปลี่ยนไปตั้งแต่กลับมาจากเมืองตงฉวน หรืออาจจะก่อนหน้านั้นนางเองก็มิอาจจะจดจำได้ มือเล็กเปิดประตูห้องนอนออกไปก่อนที่จะโก่งคออาเจียนจนเสียงดังจนสองสาวรับใช้คนสนิทพากันตกอกตกใจ“แอว๊ะ!!! อุ….แหวะ….” สองสาวรับใช้รีบเข้าไปปรนนิบัตินายหญิงทันทีเสียงอาเจียนของฉีอันหนิงดังขึ้นปลุกให้ผู้เป็นสามีต้องรีบลุกจากที่นอนแล้วรีบสาวเท้าตามร่างเล็กของนางออกไปด้านนอก“ยี่หรุน!!! เจ้าให้คนรีบไปเชิญท่านหมอมาดูอาการของนายหญิงเร็วเข้า”ซ่งมู่เฉินออกคำสั่งออกมาเมื่อเห็นอาการของภรรยาผิดแปลกไปจากทุกวัน ซุนซุนลูบแผ่นหลังและส่งน้ำให้นายหญิงของตนเพื่อใช้กลั้วปาก ฉีอันหนิงรับมาแต่ยังไม่ทันได้กลั้วปากด้วยน้ำสะอาดนางก็อาเจียนออกไปอีกหน“เจ้าค่ะท่านเขยสี่”ยี่หรุนรีบวิ่งออกไปบอกให้บ่าวที่อยู่ด้านหน้าจวนรีบไปตามท่านหมอมาดูอาการนายหญิงเล็ก ก่อนท
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 46 ข่าวดีที่ไม่ต้องรอนาน
ความเก่งกาจของฉีอันหนิง และความดีของซ่งมู่เฉินถูกกล่าวขานไปทั่วทั้งเมืองตงฉวน และเล่าลือมาจนถึงเมืองตงหลางเช่นกัน ชาวเมืองตงหลางนั้นมิได้ประหลาดใจเลยที่ฉีอันหนิงนั้นจะสามารถช่วยชีวิตสามีของนางเอาไว้ได้ด้วยฝีมือการยิงธนูของนาง เพราะเรื่องที่ถูกเล่าลือที่นางเก่งเกินสตรีนั้นเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาของเหล่าชาวเมืองบ่อยครั้งนางมักจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือพวกขอทานหรือไม่ก็พวกพ่อค้าแม่ค้าที่ถูกพวกนักเลงรีดไถ ซึ่งเรื่องราวเหล่านั้นเกิดขึ้นตั้งแต่ครั้งที่นางยังมิได้ออกเรือน จนบุรุษทั่วทั้งเมืองตงหลางต่างพากันอิจฉาซ่งมู่เฉิน ที่สามารถคว้าหัวใจของสตรีที่เพียบพร้อมเช่นนางไปครอบครองได้“ข้าเคยเห็นกับตาว่าฮูหยินเล็กสกุลซ่งนะสู้กับพวกนักเลงด้วยพัดเล่มเดียว ครานั้นนางยังเยาว์วัยอยู่เลย สักห้าหกปีได้แล้วล่ะ ข้ายังคิดอยู่ว่าชายใดจะคว้าใจนางไปครอง สุดท้ายคุณชายใหญ่สกุลซ่งก็ได้ใจของนางไปครอง” ชาวเมืองตงหลางผู้หนึ่งเอ่ยออกมาขณะที่กำลังจับกลุ่มคุยกันถึงเรื่องที่กำลังเป็นที่พูดถึงในยามนี้“คุณชายซ่งช่างโชคดีเสียจริง แต่เขาก็เป็นถึงคนของฮ่องเต้มิใช่หรือ”ไม่มีผู้ใ
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 45 - 1 ทำในสิ่งที่อยากทำ
ในยามเหม่าม้าสองตัวที่มีผู้ที่กำลังขี่อยู่ข้างบนหลังของพวกมันคือบุรุษรูปร่างองอาจและสตรีรูปร่างอ้อนแอ้นอรชร ด้านหลังมีม้าของผู้ติดตามอีกสามตัว ส่วนสองสาวรับใช้มิได้ติดตามมาด้วยกัน ดวงหน้างามปะทะกับสายลมที่พัดโชยมา เสียงวิหคขับขานราวกับเป็นท่วงทำนอง เสียงฝีเท้าของม้าและเสียงของผู้ที่กำลังบังคับม้าดังไปทั่วทั้งสนามหญ้า แสงจากพระอาทิตย์กำลังโผล่พ้นขอบฟ้า ฉีอันหนิงรู้สึกสนุกและมีความสุขไปกับการได้ทำในสิ่งที่นางชื่นชอบโดยที่ผู้เป็นสามีสนับสนุน“ดีที่อากาศมิได้หนาวเย็นเท่าใดนัก มิเช่นนั้นพี่คงมิให้เจ้านั่งควบม้าตามลำพังเป็นแน่”ซ่งมู่เฉินตะโกนบอกภรรยาที่ควบม้าอยู่ไม่ห่างกันมาก ฉีอันหนิงส่งยิ้มให้สามีก่อนที่จะตะโกนตอบเขากลับไป“ท่านพี่ก็รู้ดีว่าน้องชื่นชอบอากาศที่หนาวเย็น มิต้องกังวลไปหรอกนะเจ้าคะ น้องน่ะมิป่วยง่ายๆ หรอกเจ้าค่ะ”สองสามีภรรยาและสามผู้ติดตามควบขี่ม้าชื่นชมธรรมชาติในยามเช้าตรู่อยู่จนเวลาล่วงเลยไปยามเฉิน ซ่งมู่เฉินจึงเอ่ยชวนภรรยากลับเรือนพักเพื่อที่จะได้เตรียมตัวออกไปล่าสัตว์ในป่าที่อยู่ทางเขาด้านหลังของสำนักวารีพยัคฆ์ เมื่อไปถึงเรือ
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 45 ทำในสิ่งที่อยากทำ
สองฝั่งข้างทางที่เป็นธรรมชาติเรียกสายตาของฉีอันหนิงให้มองออกไปผ่านหน้าต่างของรถม้าด้วยความตื่นตาตื่นใจ นางเคยเห็นภาพเช่นนี้ยามเมื่อคราที่เดินทางไปยังเมืองตงยางกับตงชวน หนทางจากเมืองตงหลางมายังเมืองตงฉวนนั้นค่อนข้างไกล ทำให้นางรู้สึกปวดเมื่อยจากการนั่งอยู่บนรถม้าที่วิ่งไปบนเส้นทางที่ขรุขระอยู่ไม่น้อย“ท่านพี่นี่เราใกล้จะถึงที่หมายหรือยังเจ้าคะ น้องรู้สึกเมื่อยล้ายิ่งนัก อีกอย่างน้องว่าม้าของเราต้องการพักนะเจ้าคะ” ฉีอันหนิงเปิดม่านบอกผู้เป็นสามีที่นั่งอยู่บนหลังม้าด้านนอก“อีกไม่ไกลแล้วล่ะน้องหญิง แต่ถ้าหากว่าเจ้าอยากจะพักก่อน ข้างหน้ามีโรงเตี๊ยม""ถ้าเช่นนั้นเราแวะพักกันสักครึ่งชั่วยามเถิดเจ้าค่ะ หากยังไปอีกไม่ไกลมันก็คงยังมิมืดค่ำเท่าใดนัก”ซ่งมู่เฉินเห็นด้วยกับภรรยา ครานี้เขามิได้มาแต่กับเหล่าบุรุษแต่ทว่าเขาพาสตรีมาด้วย ชายหนุ่มจึงหันไปสั่งผู้ติดตามให้หยุดพักที่โรงเตี๊ยมที่อยู่ข้างหน้า ซึ่งเป็นโรงเตี๊ยมสุดท้ายของเมืองนี้ก่อนเข้าสู่เมืองตงฉวนที่โรงเตี๊ยมยามนี้มีลูกค้าไม่มากเท่าใดนักเพราะส่วนใหญ่นั้นเป็นผู้ที่เดินทางผ่านไปผ่านมา กลิ่น
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 44 - 1 หลานคนแรกเกิดกับสกุลฉี
“ข้าดีใจด้วยนะเจียวซิน นี่หลานคนแรกของข้าอยู่ในท้องน้อยๆ ของเจ้าเช่นนั้นหรือนี่” ฉีอันหนิงยกมือไปวางบนหน้าท้องที่ยังคงไม่ใหญ่โตเพราะเพิ่งจะมีครรภ์ของซ่งเจียวซินพลางเอ่ยแสดงความยินดีกับสหายสนิทที่มีสถานะเป็นทั้งพี่สะใภ้ และน้องสามี“ขอบน้ำใจเจ้านะอันหนิง ข้าก็ไม่คิดเช่นกันว่าเขาจะมาเกิดไวเช่นนี้ เพียงปีเดียวเขาก็มาเลย พี่ชายของเจ้าน่ะเขาทะนุถนอมข้ามาก เจ้ามิต้องเป็นห่วงหรือเป็นกังวลไปหรอกหนา”“ได้ยินเช่นนี้ก็ค่อยสบายใจ อืม…ท่านพี่รองของข้าจะแต่งงานอีกสามเดือนข้างหน้านี้แล้วใช่หรือไม่”“อื้อ… เห็นท่านพ่อท่านแม่บอกว่าเช่นนั้นหนา ยามนี้ก็เริ่มเตรียมเรือนหอเอาไว้แล้ว”“ถ้าเช่นนั้นเจ้าทั้งสองนั่งคุยกันก่อนเถิด พี่ขอตัวไปดูพี่สามของน้องหญิงฝึกซ้อมที่ลานฝึกซ้อมด้านหลังจวนก่อน” ซ่งมู่เฉินลุกขึ้นและเอ่ยออกมา“เจ้าค่ะท่านพี่ แต่เราต้องกลับเรือนก่อนยามเว่ยนะเจ้าคะ น้องอยากจะแวะตลาดซื้อผ้าไหมเอาไปปักยามว่างเสียหน่อย” ฉีอันหนิงรั้งแขนของสามีพลางเอ่ยออกมา“ได้สิ พี่จะมิห่างเจ้า
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 44 หลานคนแรกเกิดกับสกุลฉี
หลังจากออกเรือนไปฉีอันหนิงกับซ่งมู่เฉินก็ครองคู่และใช้ชีวิตกันอย่างสงบสุขเรื่อยมา แม้เวลาจะล่วงเลยมาเกือบปีแล้ว แต่ทว่าฉีอันหนิงก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีครรภ์เสียที ในขณะที่สะใภ้คนโตของสกุลฉีนั้นมีข่าวดีแล้ว ใต้เท้าซ่งกับซ่งฮูหยินนั้นมิได้รบเร้าให้บุตรชายกับสะใภ้เร่งมีทายาทในยามนี้เพราะเข้าใจดีว่าสะใภ้สุดโปรดนั้นยังเด็กนัก รออีกปีสองปีค่อยมีก็ยังไม่สาย“ท่านพี่ น้องต้องขออภัยท่านพี่ด้วยนะเจ้าคะ” จู่ๆ ภรรยาที่อยู่ในอ้อมกอดก็ปริปากออกมา“หืม…ขออภัยเรื่องอันใดหรือน้องหญิง”“ก็เรื่องที่เรายังไม่มีลูกอย่างไรล่ะเจ้าคะ” เสียงหวานตอบอ้อมแอ้ม“ไม่เป็นอันใดหรอกหนา พี่มิได้รีบ”‘มิได้รีบ….แต่ก็มิเคยว่างเว้น’ ฉีอันหนิงนึกค่อนขอดสามีอยู่ภายในใจ“แล้วงานของท่านพี่พักนี้มิได้พบกับความยุ่งยากใช่หรือไม่เจ้าคะ” นางกล้าปริปากเอ่ยถามถึงงานของสามีเป็นเพราะเขาบอกมาตั้งแต่ต้นว่าเขาอนุญาตให้นางถามไถ่เขาได้“ไม่เลยล่ะ พักนี้พี่ถึงได้อยู่กับน้องหญิงบ่อยๆ แบบมิต้องกังวลใดๆ เช่นไรล่ะ&rdq
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 43 - 1 กลับไปเยี่ยมบ้านเดิมหลังจากออกเรือน
เกือบสองชั่วยามที่ซ่งมู่เฉินพาภรรยามาเยี่ยมบ้านเดิม สองสามีภรรยาคำนับลาบิดามารดาและพี่ชายก่อนที่จะกลับจวนสกุลซ่งกัน แต่ระหว่างทางนั้นฉีอันหนิงอยากแวะตลาดเพื่อหาซื้อผ้าแพรเอาไปเย็บปลอกหมอนและผ้าม่านในเรือนที่ตนและสามีพักอยู่ ซ่งมู่เฉินเองก็ไม่ได้ขัดข้องแต่อย่างใด เขาตามใจภรรยามากเรื่องนี้เป็นที่ทราบกันดี“ท่านพี่ สีของปลอกหมอนกับผ้าม่านภายในห้องของเราเปลี่ยนเป็นสีฟ้าได้หรือไม่เจ้าคะ น้องอยากให้ห้องนอนของเราสดใสขึ้นน่ะเจ้าค่ะ” ฉีอันหนิงถามความคิดเห็นของสามีที่เดินเคียงข้างกันเข้าไปภายในร้านขายผ้าไหมผ้าแพร“ตามใจเจ้าเถิดน้องหญิง หากเจ้าอยากจะปรับเปลี่ยนสิ่งใดในเรือนของเราก็ขอให้บอก พี่จะสั่งให้คนมาทำให้ใหม่”สุ้มเสียงที่อ่อนโยนกระซิบบอกภรรยาสาว ฉีอันหนิงจึงยิ้มให้ผู้เป็นสามีทั้งสองจึงเดินไปเลือกดูผ้าแพรที่ต้องการ สาวรับใช้สองนางกับจูจงฉีก็ติดตามคอยรับใช้นายท่านกับนายหญิงไม่ห่างเมื่อเดินเลือกสิ่งของที่ต้องการจนพอใจแล้ว ซ่งมู่เฉินจึงพาภรรยาเดินทางกลับจวนสกุลซ่ง และกว่าจะเดินทางไปถึงก็เป็นมื้อเย็นพอดี ใต้เท้าซ่งและซ่งฮูหยินต่างยิ้มแย้มออกมาอย่า
