LOGINShare
ตอนที่ 32 แม้ระหว่างทางจะมีอุปสรรค
Last Updated:
2025-02-16 11:02:35หลังจากเพลิดเพลินกับการเดินเที่ยวในตลาดไปเกือบหนึ่งชั่วยาม สองหนุ่มและสองสาวน้อยวัยแรกแย้มพร้อมทั้งผู้ติดตามก็พากันแยกย้ายกลับจวนของตน เป็นเพราะซ่งมู่เฉินมาด้วยกัน ฉีอันหลงจึงมิได้ไปส่งคู่หมั้นที่จวนสกุลซ่งด้วยตนเอง แต่พรุ่งนี้เขามีกำหนดการไปเยือนจวนสกุลซ่งอีกคราเพราะได้รับคำขอมาจากพี่ชายของคู่หมั้นให้เขาพาน้องสาวไป ยามนี้เขาทำตัวราวกับเป็นพ่อสื่อโดยที่ผู้เป็นน้องมิได้รู้ตัว
“น้องสี่…เจ้าคิดว่าบุรุษเช่นไรที่เจ้าอยากจะฝากชีวิตเอาไว้กับเขาในภายภาคหน้า” คำถามของพี่ชายใหญ่สร้างความงุนงงให้แก่เด็กสาววัยแรกแย้มเป็นอย่างมาก“เหตุใดจึงถามเรื่องนี้กันล่ะเจ้าคะ”“มิมีอันใดหรอก พี่แค่อยากรู้ในความคิดเห็นของสตรีน่ะ” ฉีอันหลงตอบราวกับว่าเป็นคำถามที่เขาอยากจะถามนางอย่างแท้จริง“สำหรับน้อง… น้องมิเคยได้คาดหวังว่าจะฝากชีวิตนี้ไว้แก่ผู้ใดหรอกเจ้าค่ะ เพราะน้องสามารถดูแลตัวเองได้ แต่ถ้าถามว่าบุรุษเช่นไรที่สตรีทั้งหลายนั้นใฝ่ฝันอยากจะฝากชีวิตที่เหลือไว้ด้วยก็คงจะไม่พ้นหนุ่มรูปงาม มีสติปัญญา ปกป้องภรรยาและตระกูลได้ ส่วนมากก็น่าจ
Related chapters
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 32 - 1 แม้ระหว่างทางจะมีอุปสรรค
แท้จริงแล้วซ่งมู่เฉินกับซ่งเจียวซินนั้นเป็นพี่น้องที่ไม่ได้เติบโตมาด้วยกันจึงเกิดระยะห่าง อีกทั้งช่วงวัยยังห่างกันถึงหกปีเหมือนกับฉีอันหลงกับฉีอันหนิง แต่ทว่าต่างกันตรงที่ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของสกุลฉีจะดีกว่าสกุลซ่งมาก“ถ้าเช่นนั้นเอาไว้ค่อยแก้มือกับเขาใหม่อีกหนก็แล้วกัน”หนึ่งหนุ่มสองเด็กสาวนั่งพูดคุยกันอยู่ที่ศาลาริมน้ำของจวนสกุลซ่งเกือบหนึ่งชั่วยาม สองพี่น้องสกุลฉีจึงขอตัวกลับจวนก่อนเพราะยังต้องแวะไปกินมื้อกลางวันที่จวนพร้อมหน้าพร้อมตา ซ่งเจียวซินมิได้รั้งสหายสนิทหรือคู่หมั้นของนางไว้ เพราะนางก็มีเรียนเรื่องงานดูแลเรือนหลังกับมารดาต่อเช่นกันทางด้านผู้ที่มีความคิดอยากจะสานสัมพันธ์กับบุตรีสกุลซ่งก็กำลังวุ่นวายอยู่กับการวางแผนจัดการกับกลุ่มค้าสตรีที่จะมีความเคลื่อนไหวในค่ำคืนนี้ ทั้งที่เขาเคยคิดว่ามันหมดไปจากเมืองตงหลางแล้ว แต่ทว่ากลับลักลอบกระทำกันโดยคนของทางการมิมีผู้ใดรับรู้เรื่องนี้เลยสักคน หลังจากที่ห่างหายไปนานเกือบสามปี บางทีเรื่องนี้ก็อาจจะมีผู้ที่อยู่เบื้องหลังเป็นผู้เดียวกันกับพวกที่เขากำลังให้ลูกน้องในหน่วยพยัคฆ์ดำตามสืบอยู่“พ
Last Updated : 2025-02-16อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 33 เหตุใดถึงเอาแต่คิดถึงเขาอยู่ได้
การเข้าให้ความช่วยเหลือเหล่าสตรีที่ถูกขายมาในครานี้นั้น หัวหน้าหน่วยพยัคฆ์ดำเลือกที่จะเลี่ยงส่งพวกนางให้กับทางการในทันที และเลือกที่จะสอบสวนผู้กระทำผิดเองก่อนที่จะส่งให้ศาลตงหลางจัดการต่อ เพราะเขาเชื่อว่าเรื่องนี้มีเบื้องหลังเป็นคนของทางการ เพราะทุกคราที่ส่งพวกนักเลงเหล่านี้เข้าคุกไป พวกมันก็จะกลับออกมาได้ทุกหนไป ครานี้เขาจะมิทำเช่นนั้น แต่จะสอบสวนจนกว่าพวกมันจะยอมรับสารภาพว่าผู้อยู่เบื้องหลังคือขุนนางคนใด“โอ๊ย!!! ก็ข้าบอกว่าไม่รู้ ข้ารับงานมาจากบุรุษผู้หนึ่งเขาบอกเพียงว่ามิต้องกังวลกับพวกทหารตรวจตราเพราะเขาได้เปิดทางให้พวกข้าแล้ว” หัวหน้านักเลงเลือกที่จะไม่สารภาพความจริง“ยามที่ข้ายังใจดีกับพวกเจ้าอยู่ก็รีบบอกมา ก่อนที่ข้าจะโมโหแล้วเลือกเฉือนเนื้อพวกเจ้าสองคนออกมาแทน” เสียงเข้มคำรามขึ้นมา ปลายดาบจ่อไปที่คอของลูกน้องแทนที่จะเป็นหัวหน้าเพราะคนพวกนี้รักตัวกลัวตาย“ขะ…ข้าไม่รู้จริงๆ ข้าเพียงแค่ติดตามท่านหัวหน้าของข้ามาทำงานแลกเงินก็เท่านั้น” ลูกน้องละล่ำละลักออกมาด้วยความหวาดกลัว“ถึงพวกเจ้าจะฆ่าจะฟันพวกข้าให้ตาย พวก
Last Updated : 2025-02-17อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 33 - 1 เหตุใดถึงเอาแต่คิดถึงเขาอยู่ได้
หนึ่งก้านธูปต่อมาฉีอันหนิงที่เตรียมตัวพร้อมแล้วจึงเดินไปที่เรือนใหญ่เพื่อรับมื้อเช้ากันพร้อมหน้ากับคนในสกุลฉี ซึ่งในยามนี้ขาดเพียงพี่สามของนางเท่านั้นที่ยังคงอยู่แนวรบที่ชายแดน แม้ยามนี้จะมิได้มีข้าศึกแต่เขาก็ไปประจำการอยู่ที่นั่นเพื่อรักษาความสงบ“หนิงเอ๋อร์คารวะท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านพี่ใหญ่ และท่านพี่รองเจ้าค่ะ” บุตรีคนเล็กของสกุลฉีคำนับบิดามารดาและพี่ชายทั้งสองไปตามลำดับก่อนที่จะนั่งลงประจำที่ของนาง“นอนไม่หลับหรือ เหตุใดใต้ตาของเจ้าดูคล้ำยิ่งนัก แววตาก็ดูล้าๆ” ฉีอันลิ่งทักน้องสาวขึ้นมาหลังจากที่นางมานั่งลงข้างๆ“นั่นสิ… ถึงว่าเมื่อเช้าพี่ไปหาถึงได้ยังมิตื่นนอน” ฉีอันหลงเห็นด้วยกับผู้เป็นน้องชายเมื่อได้สำรวจดวงหน้างามแต่ทว่ากลับดูเหนื่อยล้าของน้องสาวคนเล็ก“เจ้าค่ะ พอดีมีเรื่องให้คิดนิดหน่อย” เสียงหวานตอบพร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้รอบวงที่กำลังมองมาที่นางเป็นจุดเดียวกัน“เป็นเด็กเป็นเล็ก มีเรื่องให้คิดมากอันใดกันหรือหนิงเอ๋อร์ หรือมีสิ่งใดที่เจ้าอยากจะทำแล้วยังมิได้ทำอย่างนั้นหรือ”ฉีฮูห
Last Updated : 2025-02-17อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 34 ต้องรู้สึกเช่นไรถึงจะเรียกว่ารัก
แม้นว่าวันนั้นจะล่วงรู้ถึงแผนการของพวกลอบค้าขายสตรี แต่ท้ายที่สุดแล้วพวกหน่วยพยัคฆ์ดำก็ไม่พบกับผู้กระทำความผิดหรือเหล่าสตรีที่คาดว่าน่าจะถูกขายให้แก่หอนางโลมหรือพวกขุนนางต่างเมืองเลยแม้แต่เส้นทางเดียว หัวหน้าหน่วยพยัคฆ์ดำจึงคาดว่าพวกมันไหวตัวทันและหยุดการกระทำดังกล่าวเพียงชั่วคราวเพียงเพราะถูกพวกเขาก่อกวนและปราบปราม เรื่องนี้ทางการมิได้ล่วงรู้ว่าหน่วยพยัคฆ์ดำเป็นผู้เกี่ยวข้องในการส่งผู้กระทำผิดไปที่ศาลตงหลาง ได้แต่คิดว่าเป็นเพียงพลเมืองดีเท่านั้น“วันนี้ข้าจะแวะไปที่จวนของเจ้าด้วยได้หรือไม่เจียวซิน" เสียงหวานของฉีอันหนิงดังขึ้นข้างกายขณะที่สองเด็กสาวเยื้องย่างออกมาจากสำนักศึกษา“อื้อ…ดีเลย วันนี้เราไปอ่านตำราด้วยกัน”ซ่งเจียวซินเอ่ยออกมาอย่างตื่นเต้น นางอยู่ที่จวนลำพังก็รู้สึกเหงาอยู่ไม่น้อย หากมีสหายแวะเวียนไปเที่ยวเล่นบ่อยๆ นางก็จะได้คลายความเหงาลงบ้าง คุณหนูทั้งสองเดินเคียงข้างกันไปก่อนที่จะแยกย้ายกันขึ้นรถม้าของจวนตนเองเพื่อเดินทางไปยังจวนสกุลซ่งจวนสกุลซ่งคุณหนูรองเยื้องย่างเข้าจวนสกุลซ่งไปพร้อมกับสหายสนิทที่วันนี้แวะมาเยือนจวน
Last Updated : 2025-02-17อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 34 - 1 ต้องรู้สึกเช่นไรถึงจะเรียกว่ารัก
“ท่านพ่อ…ท่านแม่…ท่านพี่รอง ข้ากลับมาแล้วเจ้าค่ะ”เสียงหวานดังขึ้นจากริมฝีปากอิ่มเมื่อเดินเข้าไปยังเรือนใหญ่ ใต้เท้าฉีกับฉีอันลิ่งที่กำลังเล่นหมากล้อมกันอยู่จึงละสายตาแล้วมองไปตามเสียงก่อนที่จะส่งยิ้มให้ ฉีฮูหยินละมือจากการเย็บปักตรงหน้ามองหน้าบุตรสาวและส่งยิ้มให้เช่นกัน“แวะไปเยือนจวนสกุลซ่งมาล่ะสิหืม….” นางเอ่ยถามบุตรสาวออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เจ้าค่ะท่านแม่….แล้วนี่กำลังทำสิ่งใดกันอยู่หรือเจ้าคะ” ฉีอันหนิงเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามของมารดาพลางมองผ้าผืนสีขาวผืนบางในมือของมารดา“แม่กำลังจะปักลายผ้าม่านให้เจ้าใหม่น่ะสิ ผืนเก่าในห้องน่ะมันผ่านมาหลายปีแล้ว แม่จึงอยากที่จะเปลี่ยนให้เจ้าใหม่”นางยกผ้าด้านที่นางปักให้แก่บุตรสาวดู ลวดลายดอกไม้สีสันสดใสทำให้ฉีอันหนิงฉีกยิ้มออกมาให้กับมารดาด้วยความรู้สึกขอบคุณ“อันที่จริงท่านแม่สอนข้าให้ลองปักผ้าดูบ้างก็ได้นะเจ้าคะ”เพราะงานของสตรีเป็นสิ่งที่ฉีอันหนิงมิได้ถนัดเท่าใดนัก แต่ก็ใช่ว่าจะทำมิได้เลยก่อนหน้านี้มารดาก็เคยสอนให้นางป
Last Updated : 2025-02-17อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 35 ศึกษานอกสำนักศึกษา
แสงจันทร์สีนวลผ่องที่สาดส่องลงมาในยามดึกสงัดทำให้มองเห็นร่างเล็กของผู้ที่กำลังนอนพลิกกายไปมาอยู่อย่างกระสับกระส่ายเพราะว่ามิอาจนอนหลับได้สนิท สาเหตุนั้นมาจากการที่นางได้รับรู้ใจตนเองว่านางชื่นชอบบุรุษที่เป็นพี่ชายของสหายสนิท แต่ทว่ายามนี้นางกลับรู้สึกสับสน อาจเป็นเพราะนางยังเด็กคงจะต้องใช้เวลาเรียนรู้และทำความเข้าใจกับความรู้สึกที่ก่อเกิดขึ้นภายในหัวใจ ความรักระหว่างชายหญิงสำหรับนางคงจะยังอีกไกล“ข้าชอบเขา… นี่คือความรู้สึกของข้าในยามนี้” นางพึมพำออกมาเบาๆ ราวกับต้องการทบทวนความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในหัวใจคืนนี้นางนอนไม่หลับหลังจากยอมรับความรู้สึกที่เกิดขึ้น และเป็นเพราะมันมิใช่ว่าจะเพิ่งเกิดขึ้นแต่ทว่ามันกลับเกิดขึ้นมานานมากแล้ว ร่างเล็กลุกขึ้นจากเตียงนอนก่อนที่จะก้าวเท้าเยื้องย่างเบาๆ ไปยังริมหน้าต่างที่มีแสงสว่างของพระจันทร์สาดส่องเข้ามาด้านใน นางนั่งลงบนเก้าอี้ตัวยาวแล้วเหม่อมองออกไปด้านนอก เกือบหนึ่งเค่อที่ฉีอันหนิงนั่งเหม่อมองไปบนท้องนภาราวกับกำลังตกอยู่ในภวังค์“หนิงเอ๋อร์… เหตุใดใต้ตาของเจ้าจึงหมองคล้ำเช่นนั้นกันล่ะหืม…&r
Last Updated : 2025-02-18อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 35 - 1 ศึกษานอกสำนักศึกษา
“แล้วเรื่องของความปลอดภัยล่ะเจ้าคะท่านอาจารย์” คำถามของฉีอันหนิงถูกใจศิษย์ทั้งหลาย ทุกคนเห็นด้วยกับคำถามในเรื่องนี้ เพราะจะมีสิ่งใดสำคัญไปกว่าความปลอดภัยของทุกคนอีก“เรื่องนั้นพวกเจ้ามิต้องเป็นห่วง เพราะการเดินทางไปครานี้เรามีองครักษ์ลับคอยคุ้มครองและให้ความปลอดภัยอยู่ไม่ห่าง พวกเขาจะแฝงตัวอยู่ที่นั่นและคอยดูแลพวกเราอย่างเงียบๆ ตลอดระยะเวลาที่พวกเรายังคงศึกษาอยู่” ท่านอาจารย์หลี่ยิ้มออกมาหลังจากกล่าวจบ เหล่าลูกศิษย์มิได้มีข้อสงสัยอันใดที่จะถามเขาอีกเขาจึงสั่งให้แยกย้ายกันไปขบวนรถม้าของบรรดาลูกศิษย์ของสำนักศึกษาหลี่ชุนราวยี่สิบคันเคลื่อนขบวนออกจากเมืองตงหลางในยามเช้าตรู่ หลังจากที่ิอาจารย์แจ้งข่าวได้เพียงสิบวัน ฉีอันหนิง ซ่งเจียวซิน และฉางซูซูนั่งรถม้าไปคันเดียวกัน ผู้ใหญ่ของทั้งสามตระกูลเดินทางมาส่งบุตรสาวของตนจึงได้ทักทายกัน ใต้เท้าฉีฝากฝังเหล่าอาจารย์ให้คอยดูแลเด็กๆ ให้ดีเพราะเขาเองในฐานะของเจ้าเมืองตงหลางก็อยากให้เด็กๆ ทุกคนปลอดภัย“ท่านพ่อของเจ้าสมกับเป็นท่านเจ้าเมืองมากเลยนะอันหนิง” ฉางซูซูกล่าวออกมาอย่างชื่นชม“ท่า
Last Updated : 2025-02-18อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 36 แสดงความสามารถจนเป็นที่ประจักษ์
หลังจากมื้ออาหารเช้าผ่านไป ท่านอาจารย์ทั้งสามจึงได้ให้บรรดาศิษย์หญิงและศิษย์ชายมารวมตัวกันที่ลานวัดเขาตงชวน เพื่อที่จะให้จิตรกรที่มีชื่อในเมืองตงชวนได้มาสอนการวาดภาพวิวทิวทัศน์รอบๆ ลานวัดแห่งนี้ไปพร้อมๆ กัน กระดานวาดภาพพร้อมพู่กันและน้ำหมึกถูกจัดเตรียมไว้ให้ครบจำนวนศิษย์ที่มาร่วมเรียนในวันนี้“ข้ามีนามว่าโจวฉาง เป็นจิตรกรหลวงประจำอยู่ ณ เมืองตงชวนแห่งนี้ ยินดีที่ได้พบกับบัณฑิตทั้งชายและหญิงจากเมืองตงหลางทุกคนในวันนี้ ข้าจะมาเป็นอาจารย์สอนในการวาดภาพเบื้องต้น ข้าเชื่อว่าบัณฑิตจากสำนักศึกษาหลี่ชุนนั้น จักต้องมีผู้ที่ชื่นชอบทางด้านศิลปะอยู่แล้ว มีหรือไม่ขอรับ” จิตรกรหนุ่มแนะนำตนเองออกมา พร้อมกับเอ่ยถามเหล่าบัณฑิต“มีเจ้าค่ะ/ขอรับ” ศิษย์ทั้งชายและหญิงตอบกลับออกมาอย่างพร้อมเพรียง“ถ้าเช่นนั้นมีผู้ใดในที่นี้ที่วาดภาพได้งดงามอยู่แล้วบ้าง ไม่ว่าจะเป็นภาพคน ภาพสัตว์ ภาพวิวทิวทัศน์ ได้ทั้งหมดเลยขอรับ”มีศิษย์ที่ยกมือไม่ถึงสิบคนและหนึ่งในนั้นก็คือฉีอันหนิงที่ถูกสองสหายสนิทคะยั้นคะยอให้ยกมือ เพราะทั้งซ่งเจียวซินและฉางซูซูต่างก็รู้ดีว่าฉีอั
Last Updated : 2025-02-18
Latest chapter
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 47 - 1 ความสุขที่แท้จริงกว่าการเป็นยอดหญิง (อวสาน)
ฉีหงซวนและซ่งมู่หยางวัยสามขวบวิ่งไล่จับกันอยู่ภายในสวนดอกไม้ มีน้องเล็กอย่างฉีซูหลิง บุตรคนโตของฉีอันลิ่งและอิ่นซูหรงวัยหนึ่งขวบครึ่งวิ่งไล่ตามรั้งท้ายของพี่ชายทั้งสองอย่างทุลักทุเลเพราะเยาว์วัยกว่าพี่ๆ ผู้เป็นบิดานั่งจิบสุราอยู่ในศาลาริมน้ำแล้วมองมายังลูกๆ ของตนด้วยแววตาเอ็นดู ส่วนผู้เป็นมารดาทั้งสามก็นั่งมองไปยังลูกๆ อยู่แทบจะไม่ละสายตาเช่นกันเด็กๆ มีบ่าวและสาวรับใช้คนสนิทของตนที่คอยดูแลไม่ให้คุณชายและคุณหนูไม่ได้รับอันตราย ซ่งมู่หยางฉายแววความเฉลียวฉลาดมาจากมารดา เขามักจะถามนั่นถามนี่จากสาวรับใช้และบ่าวรับใช้ที่คอยดูแลตนเอง ยิ่งกับท่านพ่อท่านแม่ของเขานั้นไม่เคยสักครั้งที่จะไม่ได้ยินคำถามที่ดังมาจากปากลูก แม้จะวัยเพียงสามขวบแต่ซ่งมู่หยางก็ช่างเจรจายิ่งนัก“ท่านพ่อ…นก”มือเล็กหอบเอาลูกนกที่ตกลงมาจากรังบนต้นไม้กลับมาให้บิดา ซ่งมู่เฉินรีบลุกขึ้นไปดู ฉีอันหนิงเองก็เช่นกัน สองสามีภรรยานั่งยองๆ อยู่ด้านหน้าของบุตรชายตัวน้อยก่อนที่จะรับลูกนกมา“อยากให้พ่อพาลูกนกกลับบ้านของมันใช่หรือไม่….หยางเอ๋อร์”บุตรชายพยักหน้า ซ่งมู่เฉิน
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 47 ความสุขที่แท้จริงกว่าการเป็นยอดหญิง
ภายในจวนสกุลฉียามนี้กำลังวุ่นวายเพราะวันนี้เป็นกำหนดคลอดของสะใภ้คนโต ซ่งเจียวซินนอนใบหน้าซีดเซียวอยู่บนเตียงนอน มีสาวรับใช้คนสนิทคอยซับเหงื่อให้ หมอตำแยทำหน้าที่ของนางเป็นอย่างดี ใต้เท้าฉี ฉีฮูหยิน ฉีอันหลง ฉีอันลิ่ง อิ่นซูหรงและฉีอันลู่กำลังรอฟังข่าวดีกันอยู่ข้างนอกห้อง ส่วนฉีอันหนิงนั้นท้องแก่ใกล้คลอดเช่นกันจึงมิอาจเดินทางมาให้กำลังใจพี่สะใภ้คนโตกำเนิดหลานคนแรกของสกุลฉีได้“ฮูหยินเป็นเช่นไรบ้าง” ฉีอันหลงเอ่ยถามสาวรับใช้ที่เข้าไปช่วยทำคลอด“ใกล้แล้วเจ้าค่ะคุณชายใหญ่ ข้าน้อยขอตัวไปเอาน้ำร้อนก่อนนะเจ้าคะ” สาวรับใช้ตอบก่อนที่จะรีบเดินแกมวิ่งไปยังห้องครัวที่พวกบ่าวรับใช้ต้มน้ำร้อนรออยู่“ใจเย็นๆ ก่อนเถิดหลงเอ๋อร์ แม่หมอตำแยนางนี้ทำคลอดไม่เคยผิดพลาดเลยสักหน อีกอย่างเราก็ตามท่านหมอหลวงมาดูอาการของซินเอ๋อร์ก่อนที่หมอตำแยจะมาถึงแล้วนี่ลูก”ฉีฮูหยินเดินไปจับแขนบุตรชายที่กำลังเดินไปเดินมาด้วยความร้อนใจ เพราะนึกเป็นห่วงทั้งภรรยาและลูกน้อยในครรภ์ของนาง“ข้าใจร้อนยิ่งนักขอรับ ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเพียงใดแล้ว เหตุใดคลอดลูกถึงได้ช้าย
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 46 - 1 ข่าวดีที่ไม่ต้องรอนาน
ในยามเช้าตรู่ของสองวันถัดมาหลังจากพิธีแต่งงานของฉีอันลิ่ง ฉีอันหนิงที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงกับผู้เป็นสามี ก็ต้องรีบผุดลุกขึ้นจากเตียงเพื่อออกจากห้องไปอาเจียนด้านนอก นางรู้สึกว่าร่างกายของนางเองนั้นเปลี่ยนไปตั้งแต่กลับมาจากเมืองตงฉวน หรืออาจจะก่อนหน้านั้นนางเองก็มิอาจจะจดจำได้ มือเล็กเปิดประตูห้องนอนออกไปก่อนที่จะโก่งคออาเจียนจนเสียงดังจนสองสาวรับใช้คนสนิทพากันตกอกตกใจ“แอว๊ะ!!! อุ….แหวะ….” สองสาวรับใช้รีบเข้าไปปรนนิบัตินายหญิงทันทีเสียงอาเจียนของฉีอันหนิงดังขึ้นปลุกให้ผู้เป็นสามีต้องรีบลุกจากที่นอนแล้วรีบสาวเท้าตามร่างเล็กของนางออกไปด้านนอก“ยี่หรุน!!! เจ้าให้คนรีบไปเชิญท่านหมอมาดูอาการของนายหญิงเร็วเข้า”ซ่งมู่เฉินออกคำสั่งออกมาเมื่อเห็นอาการของภรรยาผิดแปลกไปจากทุกวัน ซุนซุนลูบแผ่นหลังและส่งน้ำให้นายหญิงของตนเพื่อใช้กลั้วปาก ฉีอันหนิงรับมาแต่ยังไม่ทันได้กลั้วปากด้วยน้ำสะอาดนางก็อาเจียนออกไปอีกหน“เจ้าค่ะท่านเขยสี่”ยี่หรุนรีบวิ่งออกไปบอกให้บ่าวที่อยู่ด้านหน้าจวนรีบไปตามท่านหมอมาดูอาการนายหญิงเล็ก ก่อนท
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 46 ข่าวดีที่ไม่ต้องรอนาน
ความเก่งกาจของฉีอันหนิง และความดีของซ่งมู่เฉินถูกกล่าวขานไปทั่วทั้งเมืองตงฉวน และเล่าลือมาจนถึงเมืองตงหลางเช่นกัน ชาวเมืองตงหลางนั้นมิได้ประหลาดใจเลยที่ฉีอันหนิงนั้นจะสามารถช่วยชีวิตสามีของนางเอาไว้ได้ด้วยฝีมือการยิงธนูของนาง เพราะเรื่องที่ถูกเล่าลือที่นางเก่งเกินสตรีนั้นเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาของเหล่าชาวเมืองบ่อยครั้งนางมักจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือพวกขอทานหรือไม่ก็พวกพ่อค้าแม่ค้าที่ถูกพวกนักเลงรีดไถ ซึ่งเรื่องราวเหล่านั้นเกิดขึ้นตั้งแต่ครั้งที่นางยังมิได้ออกเรือน จนบุรุษทั่วทั้งเมืองตงหลางต่างพากันอิจฉาซ่งมู่เฉิน ที่สามารถคว้าหัวใจของสตรีที่เพียบพร้อมเช่นนางไปครอบครองได้“ข้าเคยเห็นกับตาว่าฮูหยินเล็กสกุลซ่งนะสู้กับพวกนักเลงด้วยพัดเล่มเดียว ครานั้นนางยังเยาว์วัยอยู่เลย สักห้าหกปีได้แล้วล่ะ ข้ายังคิดอยู่ว่าชายใดจะคว้าใจนางไปครอง สุดท้ายคุณชายใหญ่สกุลซ่งก็ได้ใจของนางไปครอง” ชาวเมืองตงหลางผู้หนึ่งเอ่ยออกมาขณะที่กำลังจับกลุ่มคุยกันถึงเรื่องที่กำลังเป็นที่พูดถึงในยามนี้“คุณชายซ่งช่างโชคดีเสียจริง แต่เขาก็เป็นถึงคนของฮ่องเต้มิใช่หรือ”ไม่มีผู้ใ
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 45 - 1 ทำในสิ่งที่อยากทำ
ในยามเหม่าม้าสองตัวที่มีผู้ที่กำลังขี่อยู่ข้างบนหลังของพวกมันคือบุรุษรูปร่างองอาจและสตรีรูปร่างอ้อนแอ้นอรชร ด้านหลังมีม้าของผู้ติดตามอีกสามตัว ส่วนสองสาวรับใช้มิได้ติดตามมาด้วยกัน ดวงหน้างามปะทะกับสายลมที่พัดโชยมา เสียงวิหคขับขานราวกับเป็นท่วงทำนอง เสียงฝีเท้าของม้าและเสียงของผู้ที่กำลังบังคับม้าดังไปทั่วทั้งสนามหญ้า แสงจากพระอาทิตย์กำลังโผล่พ้นขอบฟ้า ฉีอันหนิงรู้สึกสนุกและมีความสุขไปกับการได้ทำในสิ่งที่นางชื่นชอบโดยที่ผู้เป็นสามีสนับสนุน“ดีที่อากาศมิได้หนาวเย็นเท่าใดนัก มิเช่นนั้นพี่คงมิให้เจ้านั่งควบม้าตามลำพังเป็นแน่”ซ่งมู่เฉินตะโกนบอกภรรยาที่ควบม้าอยู่ไม่ห่างกันมาก ฉีอันหนิงส่งยิ้มให้สามีก่อนที่จะตะโกนตอบเขากลับไป“ท่านพี่ก็รู้ดีว่าน้องชื่นชอบอากาศที่หนาวเย็น มิต้องกังวลไปหรอกนะเจ้าคะ น้องน่ะมิป่วยง่ายๆ หรอกเจ้าค่ะ”สองสามีภรรยาและสามผู้ติดตามควบขี่ม้าชื่นชมธรรมชาติในยามเช้าตรู่อยู่จนเวลาล่วงเลยไปยามเฉิน ซ่งมู่เฉินจึงเอ่ยชวนภรรยากลับเรือนพักเพื่อที่จะได้เตรียมตัวออกไปล่าสัตว์ในป่าที่อยู่ทางเขาด้านหลังของสำนักวารีพยัคฆ์ เมื่อไปถึงเรือ
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 45 ทำในสิ่งที่อยากทำ
สองฝั่งข้างทางที่เป็นธรรมชาติเรียกสายตาของฉีอันหนิงให้มองออกไปผ่านหน้าต่างของรถม้าด้วยความตื่นตาตื่นใจ นางเคยเห็นภาพเช่นนี้ยามเมื่อคราที่เดินทางไปยังเมืองตงยางกับตงชวน หนทางจากเมืองตงหลางมายังเมืองตงฉวนนั้นค่อนข้างไกล ทำให้นางรู้สึกปวดเมื่อยจากการนั่งอยู่บนรถม้าที่วิ่งไปบนเส้นทางที่ขรุขระอยู่ไม่น้อย“ท่านพี่นี่เราใกล้จะถึงที่หมายหรือยังเจ้าคะ น้องรู้สึกเมื่อยล้ายิ่งนัก อีกอย่างน้องว่าม้าของเราต้องการพักนะเจ้าคะ” ฉีอันหนิงเปิดม่านบอกผู้เป็นสามีที่นั่งอยู่บนหลังม้าด้านนอก“อีกไม่ไกลแล้วล่ะน้องหญิง แต่ถ้าหากว่าเจ้าอยากจะพักก่อน ข้างหน้ามีโรงเตี๊ยม""ถ้าเช่นนั้นเราแวะพักกันสักครึ่งชั่วยามเถิดเจ้าค่ะ หากยังไปอีกไม่ไกลมันก็คงยังมิมืดค่ำเท่าใดนัก”ซ่งมู่เฉินเห็นด้วยกับภรรยา ครานี้เขามิได้มาแต่กับเหล่าบุรุษแต่ทว่าเขาพาสตรีมาด้วย ชายหนุ่มจึงหันไปสั่งผู้ติดตามให้หยุดพักที่โรงเตี๊ยมที่อยู่ข้างหน้า ซึ่งเป็นโรงเตี๊ยมสุดท้ายของเมืองนี้ก่อนเข้าสู่เมืองตงฉวนที่โรงเตี๊ยมยามนี้มีลูกค้าไม่มากเท่าใดนักเพราะส่วนใหญ่นั้นเป็นผู้ที่เดินทางผ่านไปผ่านมา กลิ่น
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 44 - 1 หลานคนแรกเกิดกับสกุลฉี
“ข้าดีใจด้วยนะเจียวซิน นี่หลานคนแรกของข้าอยู่ในท้องน้อยๆ ของเจ้าเช่นนั้นหรือนี่” ฉีอันหนิงยกมือไปวางบนหน้าท้องที่ยังคงไม่ใหญ่โตเพราะเพิ่งจะมีครรภ์ของซ่งเจียวซินพลางเอ่ยแสดงความยินดีกับสหายสนิทที่มีสถานะเป็นทั้งพี่สะใภ้ และน้องสามี“ขอบน้ำใจเจ้านะอันหนิง ข้าก็ไม่คิดเช่นกันว่าเขาจะมาเกิดไวเช่นนี้ เพียงปีเดียวเขาก็มาเลย พี่ชายของเจ้าน่ะเขาทะนุถนอมข้ามาก เจ้ามิต้องเป็นห่วงหรือเป็นกังวลไปหรอกหนา”“ได้ยินเช่นนี้ก็ค่อยสบายใจ อืม…ท่านพี่รองของข้าจะแต่งงานอีกสามเดือนข้างหน้านี้แล้วใช่หรือไม่”“อื้อ… เห็นท่านพ่อท่านแม่บอกว่าเช่นนั้นหนา ยามนี้ก็เริ่มเตรียมเรือนหอเอาไว้แล้ว”“ถ้าเช่นนั้นเจ้าทั้งสองนั่งคุยกันก่อนเถิด พี่ขอตัวไปดูพี่สามของน้องหญิงฝึกซ้อมที่ลานฝึกซ้อมด้านหลังจวนก่อน” ซ่งมู่เฉินลุกขึ้นและเอ่ยออกมา“เจ้าค่ะท่านพี่ แต่เราต้องกลับเรือนก่อนยามเว่ยนะเจ้าคะ น้องอยากจะแวะตลาดซื้อผ้าไหมเอาไปปักยามว่างเสียหน่อย” ฉีอันหนิงรั้งแขนของสามีพลางเอ่ยออกมา“ได้สิ พี่จะมิห่างเจ้า
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 44 หลานคนแรกเกิดกับสกุลฉี
หลังจากออกเรือนไปฉีอันหนิงกับซ่งมู่เฉินก็ครองคู่และใช้ชีวิตกันอย่างสงบสุขเรื่อยมา แม้เวลาจะล่วงเลยมาเกือบปีแล้ว แต่ทว่าฉีอันหนิงก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีครรภ์เสียที ในขณะที่สะใภ้คนโตของสกุลฉีนั้นมีข่าวดีแล้ว ใต้เท้าซ่งกับซ่งฮูหยินนั้นมิได้รบเร้าให้บุตรชายกับสะใภ้เร่งมีทายาทในยามนี้เพราะเข้าใจดีว่าสะใภ้สุดโปรดนั้นยังเด็กนัก รออีกปีสองปีค่อยมีก็ยังไม่สาย“ท่านพี่ น้องต้องขออภัยท่านพี่ด้วยนะเจ้าคะ” จู่ๆ ภรรยาที่อยู่ในอ้อมกอดก็ปริปากออกมา“หืม…ขออภัยเรื่องอันใดหรือน้องหญิง”“ก็เรื่องที่เรายังไม่มีลูกอย่างไรล่ะเจ้าคะ” เสียงหวานตอบอ้อมแอ้ม“ไม่เป็นอันใดหรอกหนา พี่มิได้รีบ”‘มิได้รีบ….แต่ก็มิเคยว่างเว้น’ ฉีอันหนิงนึกค่อนขอดสามีอยู่ภายในใจ“แล้วงานของท่านพี่พักนี้มิได้พบกับความยุ่งยากใช่หรือไม่เจ้าคะ” นางกล้าปริปากเอ่ยถามถึงงานของสามีเป็นเพราะเขาบอกมาตั้งแต่ต้นว่าเขาอนุญาตให้นางถามไถ่เขาได้“ไม่เลยล่ะ พักนี้พี่ถึงได้อยู่กับน้องหญิงบ่อยๆ แบบมิต้องกังวลใดๆ เช่นไรล่ะ&rdq
อันหนิง...ยอดหญิงแห่งตงหลาง ตอนที่ 43 - 1 กลับไปเยี่ยมบ้านเดิมหลังจากออกเรือน
เกือบสองชั่วยามที่ซ่งมู่เฉินพาภรรยามาเยี่ยมบ้านเดิม สองสามีภรรยาคำนับลาบิดามารดาและพี่ชายก่อนที่จะกลับจวนสกุลซ่งกัน แต่ระหว่างทางนั้นฉีอันหนิงอยากแวะตลาดเพื่อหาซื้อผ้าแพรเอาไปเย็บปลอกหมอนและผ้าม่านในเรือนที่ตนและสามีพักอยู่ ซ่งมู่เฉินเองก็ไม่ได้ขัดข้องแต่อย่างใด เขาตามใจภรรยามากเรื่องนี้เป็นที่ทราบกันดี“ท่านพี่ สีของปลอกหมอนกับผ้าม่านภายในห้องของเราเปลี่ยนเป็นสีฟ้าได้หรือไม่เจ้าคะ น้องอยากให้ห้องนอนของเราสดใสขึ้นน่ะเจ้าค่ะ” ฉีอันหนิงถามความคิดเห็นของสามีที่เดินเคียงข้างกันเข้าไปภายในร้านขายผ้าไหมผ้าแพร“ตามใจเจ้าเถิดน้องหญิง หากเจ้าอยากจะปรับเปลี่ยนสิ่งใดในเรือนของเราก็ขอให้บอก พี่จะสั่งให้คนมาทำให้ใหม่”สุ้มเสียงที่อ่อนโยนกระซิบบอกภรรยาสาว ฉีอันหนิงจึงยิ้มให้ผู้เป็นสามีทั้งสองจึงเดินไปเลือกดูผ้าแพรที่ต้องการ สาวรับใช้สองนางกับจูจงฉีก็ติดตามคอยรับใช้นายท่านกับนายหญิงไม่ห่างเมื่อเดินเลือกสิ่งของที่ต้องการจนพอใจแล้ว ซ่งมู่เฉินจึงพาภรรยาเดินทางกลับจวนสกุลซ่ง และกว่าจะเดินทางไปถึงก็เป็นมื้อเย็นพอดี ใต้เท้าซ่งและซ่งฮูหยินต่างยิ้มแย้มออกมาอย่า
