บทที่ 25 ดวงชะตาตกต่ำ

หย่งฟางเปิดตาที่สามให้พวกเขาชั่วคราว ทำให้เห็นวิญญาณเร่ร่อนมากมาย และออกมาจากพายุหมุน  บ้างก็ลอยลงมาจากตึกในหมู่บ้าน วิญญาณเหล่านี้พากันมาที่โต๊ะบูชา เพื่อสูดกลิ่นอาหารและควันธูป หย่งฟางสวดมนต์ไม่ถึงครึ่งนาที โต๊ะบูชาก็เต็มไปด้วยวิญญาณกว่า 50-60 ตน เบียดเสียดกันเหมือนหนอน วิญญาณเด็กแย่งกันกินไข่ต้มจนถึงขั้นทะเลาะกันเอง หย่งฟางจึงรีบกดหัววิญญาณเด็กที่ดุร้ายที่สุด ทำให้พวกเขาหยุดทะเลาะ แล้วหันไปกินของตัวเองต่อ

ถังเฟยเฮ่อขาสั่น จับแขนเสื้อพี่สาว ถามด้วยความหวาดกลัว “พี่ ในหมู่บ้านเรามีวิญญาณเยอะขนาดนี้เลยเหรอ?” 

ถังถิงจูไม่ได้ตอบ เพียงแต่มองเหตุการณ์เงียบๆ จนผ่านไปประมาณยี่สิบนาที วิญญาณเร่ร่อนทั้งหมดก็อิ่ม หย่งฟางให้ยามเตรียมถังเหล็ก มาเผากระดาษเงินกระดาษทอง เหล่าวิญญาณแย่งกันเก็บจนหมด จากนั้นหญิงสาวเริ่มสวดคาถาส่งพวกเขากลับไป

พิธีการส่งวิญญาณเป็นไปได้ด้วยดี ส่วนใหญ่จากไปอย่างสมัครใจ แต่บางตนดื้อรั้น หย่งฟางจึงเปลี่ยนคาถาเป็น “หากมีวิญญาณดื้อรั้น ฟ้าดินไม