บทที่ 728

“ใช่ เป็นเช่นนี้แน่นอน!”

ฉินชีหู่พยักหน้า “มิฉะนั้น ใครจะโง่ปล่อยทุ่งหญ้าดีเพียงนี้ไปไม่ต้องการแล้ว?”

หยุนเจิงหรี่ตาเล็กน้อย จากนั้นก็ออกคำสั่ง “ฟังคำสั่ง กองทัพทั้งหมดจู่โจมชนเผ่าที่กำลังอพยพ! ไม่สนว่าเหตุใดพวกเขาอพยพ ปล้นก่อนค่อยว่ากัน!

ปล้นได้เท่าใดก็เท่านั้น!

ชนเผ่าเมื่อคืนมีแพะและม้ามากมาย คิดว่าวัว แพะและม้าของชนเผ่าแห่งนี้ต้องมีมากกว่ากระมัง?

ถึงเช่นไร พวกเขาอยู่ที่ทุ่งหญ้ามู่หม่า

ด้วยทุ่งหญ้าคุณภาพสูงเช่นนี้ ย่อมสามารถผสมพันธ์ปศุสัตว์ได้มากขึ้น

“ฮ่าๆ น้องชายพูดถูกต้อง!”

ฉินชีหู่หัวเราะ “ในเมื่อพบแล้ว ก็ไม่อาจปล่อยไปได้แล้ว!”

สิ้นเสียงคำสั่งหยุนเจิง กองทัพเริ่มจู่โจมทันที

ม้าศึกของพวกเขาเต็มไปด้วยพลัง ระยะทางสิบลี้ กล่าวได้ว่าใกล้มาก

ไม่นาน พวกเขาก็เห็นชนเผ่าเป่ยหวนที่กำลังอพยพ

“บุก!”

หลังเสียงร้องตะโกนของฉินชีหู่และหยุนเจิง การสังหารหมู่ก็เปิดฉากขึ้นอีกครั้ง

ตอนที่พวกหยุนเจิงเริ่มเปิดฉากสังหาร เจียเหยาพาคนมาถึงยังชนเผ่าที่หยุนเจิงบุกจู่โจมเมื่อคืน

“มีคนรอดหรือไม่?”

เมื่อได้ข่าวที่หน่วยสอดแนมนำกลับมา เจียเหยารู้สึกประหลาดใจด้วยความยินดี

เดิมนางนึกว่าชนเผ่าแห่งนี